تحقیق در مورد آب و آبیاری در کشاورزی (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

بسمه تعالی

آب و آبیاری در کشاورزی

مقدمه : آب یکی از عوامل مهم در توسعه اقتصادی و پیشرفت ملتها بشمار می رود و اثرات آن نه تنها در مناطق خشک بلکه در مناطق مرطوب نیز رل موثری را در این توسعه ایفا می نماید . بدون شک طی سالهای اخیر با ایجاد سد های بزرگ و کوچک ، احداث شبکه های آبیاری ، کنترل آب در مزارع ، افزایش بهره وری از منابع آبی توسط سیستم های آبیاری ، پیشرفتهای زیادی در بخش کشاورزی در زمینه استفاده از آب بعمل آمده است ، که تا حدودی مشکلات ناشی از کمبود آب را بر طرف کرده است . لیکن بعلت شرایط خاص جغرافیایی کشور ما هنوز راه درازی در پیش است و برای رسیدن به هدف بایستی توجه و سرمایه گذاری بیشتری را انجام داد

موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی

کشور ایران در 25 تا 40 درجه عرض جغرافیایی قرار گرفته و دارای مساحتی حدود 165 ملیون هکتار است . اغلب مناطق کشاورزی ایران در جلگه هایی که به وسیله کوههای بلند محدود گردیده اند ، قرار گرفته و از نظر شرایط اقلیمی اکثر مناطق کشور خشک یا نیمه خشک با متوسط بارندگی در حدود 250 میلیمتر در سال بوده که اکثر بارندگی ها در فصل زمستان صورت می گیرد .

جدول زیر مساحت نقاط کم باران کشور را نشان می دهد :

میزان بارندگی

مساحت بر حسب ملیون هکتار

درصد مساحت نسبت به سطح کل

کمتر لز 100 میلیمتر

22

13%

100 تا 250 میلیمتر

4/100

61%

250 تا 500 میلیمتر

28

17%

500 تا 1000میلیمتر

13

8%

بیش از 1000 میلیمتر

6/1

1%

جدول فوق نشان می دهد که میزان بارندگی در 90 درصد اراضی کشور کافی نبوده و با در نظر گرفتن میزان تبخیر سالانه در بعضی از مناطق بالغ بر 2000 میلیمتر است ، اهمیت بررسی مسائل آبیاری و میزان خشکی در کشور روشن می شود . مهمترین این مسائل بالابردن راندمان های آبیاری ، مدیریت صحیح آب در مزارع و انتخاب روشهای جدید آبیاری است . (نقشه شماره 1 توزیع مجموع بارندگی در سال زراعی 80 در جدول شماره 2 درصد بارندگی نسبت به میانگین سی ساله در همان سال نشان میدهد .)

بازدهی آبیاری

به مقدار آبی که لازم است به زمینی داده شود تا جایگزین تلفات ناشی از تبخیر و تفرق گردد ، نیاز آبی یا آب مصرفی می گویند .

اما مقدار آبی که عملا به زمین داده می شود به مراتب بیشتر از نیاز آبی است . زیرا تلفاتی که در حین انتقال ، صورت و مصرف آب صورت گرفته یا مقداری که به اعمال زیر ریشه گیاه نفوذ می کند نیز در نظر گرفته می شود .

بنابراین به مقدار کل آبی که با در نظر گرفتن تمام تلفات فوق به زمین داده می شود تا نیاز آبی گیاه را برطرف سازد « نیاز آبیاری » می گویند و نسبت بین نیاز آبی را راندمان یا بازدهی آبیاری می نامند .

در عملیات کشاورزی بازدهی آبیاری صد در صد وجود ندارد به غیر از برخی تلفات که وقوع آنها معمولا اجتناب ناپذیر است ، دیگر تلفات بستگی به روش های آبیاری دارد . عدم توزیع یکنواخت آب در سطح زمین ، نفوذ عمقی ، نشست آب در بدنه نهرها ، چکه کردن آب از شیرها ، لوله ، اتصالات و غیره همگی از عوامل تلفات آب هستند که باعث پایین آوردن بازده آبیاری می شوند . بازدهی آبیاری در سطح جهان بطور کلی بسیار کم و در حدود 30 درصد می باشد . دلیل آن عدم وجود شبکه های صحیح آبیاری ، نبودن تکنولوژی خوب و عدم توزیع صحیح آب است .

مدیریت آبیاری

در استفاده از آب و کارایی مصرف آن در دو مسئله مهم حائز اهمیت است :

الف : برنامه ریزی صحیح زمان آبیاری و تعیین دقیق مقدار آبی که در هر نوبت باید به زمین داده شود .

ب: انتخاب مناسبترین روش آبیاری در رابطه با شرایط مزرعه و اقلیم

در حال حاضر خوشبختانه به علت افزایش سطح اطلاعات کشاورزان و وجود امکاناتی آزمایشگاهی برای تعیین ساختمان نوع خاک آزمایشگاههای فنی برای مشخص کردن میزان ترکیبات آب و غیره ، زارعین اطلاعات مفیدی را می توانند از متخصصین کشاورزی دریافت نمایند . حتی برای هر منطقه می توان شرایط اقلیمی را شخص و در اختیار کشاورزان قرار داد . بنابراین مزارعین می توانند بر حسب نوع خاک مزرعه میزان کیفیت آب مورد استفاده و شرایط اقلیمی موجود منطقه ، مدیریت بهتری را جهت انتخاب نوع محصول ، زمان مناسب آبیاری ، مقدار آب مصرفی ،

دانلود تحقیق آبیاری نشتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

آبیاری نشتی

آبیاری نشتی : برای آبیاری نشتی (Furrow irrigation) زمین را به صورت جوی پشته در آورده و گیاه زراعی را روی پشته و در خاکهای شور در محل داغ آب می کارند. آب از جوی اصلی وارد جویهای فرعی (فاروها) می شود. در آبیاری نشتی ، آب پای بوته ها را نمی گیرد و در نتیجه روی بذر گیاه سله نمی بندد و گیاه بهتر رشد می کند. یک روش آبیاری نشتی به نام غلام گردشی معروف است که در آن جویهای موازی به صورت مارپیچی ساخته میشود به صورتی که آب درون تمام جویها حرکت میکند.فاصله نشتی : فاصله نشتی ها متناسب با جنس خاک، نفوذ پذیری آن ، نوع گیاه و فرم و ابعاد جویچه ها تغییر می نماید.

ارزیابی کمی و کیفی آب برگشتی در آبیاری نشتی

وقتی که پایاب جزء تلفات به حساب نیاید. در راندمان کاربرد سیستمهای آبیاری شیاری بهبود عمده ای حاصل می شود. اما برای استفاده مجدد از این آب، باید ارزیابی دقیقی از کمیت و کیفیت آن صورت گیرد. در این طرح تحقیقاتی سعی شده این چنین ارزیابی در یکی از مزارع تحقیقاتی تحت کشت پنبه درمنطقه گرگان وگنبد که عمده ترین تولید کننده پنبه کشور می باشد، صوررت گیرد که طی آن 4 تیمار دبی ورودی پیوسته با میزانهای /7، 1/4 ، 1/1 و 0/8 لیتر در ثانیه در فاروهای بطور 120 متر از نوع نشتی های شیب دار با انتهای باز و در 4 تکرار بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. حدود تغییرات دبی ها از جریانهای فرساینده تا غیر فرساینده تفاوت می کرد. کلیه عملیات زراعی کاشت، داشت و برداشت مطابق عملیات زراعی مرسوم کشت پنبه درمنطقه و آبیاری بر اساس نیاز، توسط لوله های دریچه دار صورت گرفت. در هر آبیاری میزان رواناب از انتهای فاروها با پارشال فلوم های یک اینچی اندازه گیری، و نمونه های آب گرفته شده از رواناب ، جهت تجزیه کامل به آزمیاشگاه ارسال، و کیفیت آب و میزان رسوب حمل شده دقیقا ارزیابی گردید. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که از نظر کمیت رواناب، چون در سیستمهای استفاده مجدد از رواناب، نیاز به احداث مخزن ذخیره در اراضی زراعی متناسب با حجم رواناب ناشی از هر قطعه می باشدو بنابراین بخشی از اراضی به خاطر این مسئله از بین می رود و با توجه به این امر که ارزش اراضی زراعی منطقه بالا است، لذا باید از مخازنی استفاده نمود که حداقل فضا را اشغال می نمایند. همچنین با توجه به این مسئله که بین دبی های 0/8 و 1/1 لیتر در ثانیه اختلاف معنی داری از نظر ایجاد رواناب مشاهده نشده و هر دوی آنها کمترین رواناب را در بین تیمارهای آزمایش داشته اند به همین جهت استفاده از رواناب ناشی از دبی های حدود 1/1 لیتر در ثانیه و کمتر برای آبیاری مجدد دارای اولویت بیشترین هستند. زیرا دبی های از این حد بیشتر علاوه بر اینکه فرساینده بود، حجم رواناب بیشتری تولید کرده و در نتیجه به مخازن ذخیره بزرگترین نیاز دارند ضمن آنکه از نظر آماری، تاثیر معنی داری از نظر افزایش عملکرد محصول در واحد سطح نیز ندارند.

همچنین از نظر کیفیت، نتایج حاکی است که در اراضی مورد آزمایش ، استفاده از رواناب برای آبیاری مجدد بسیار مناسب بوده و نوع کلاس آن C2-S1 می باشد. اما چون برای انتقال و استفاده از آب رواناب پایین است در مزارع بالا دست از لوله و پمپ استفاده می گردد.