فوریتهای در آسیبهای حرارتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

فوریتهای در آسیبهای حرارتی : سوختگی Burns

سوختگی عبارت است از انتقال حرارت از یک منبع خارجی به بدن.

سوختگی می تواند در اثر آتش ، مواد شیمیایی (اسید قلیا) ، قیر ، نور خورشید و الکتریسیته بوجود آید . تشخیص بروز علت حادثه ضروری است چون هر سوختگی به اقدامات خاص خود نیاز دارد. ارزیابی صحیح شدت ضایعات وشروع مناسب ترین درمان، می تواند تا حد زیادی عواقب و صدمات ناشی از سوختگی را کاهش دهد. خطر مرگ در اثر سوختگی در کودکان زیر 2 سال و بزرگسالان بالای 50 سال و کسانی که بیماری شدید ضعیف کننده دارند 2 برابر دیگران است.

سوختگی را از نظر عمق صدمه به سه دسته تقسیم می کنند:

سوختگی درجه I: اپیدم آسیب می بیند.

سوختگی درجه II: اپیدم از بین رفته و ---نیز اسیب می بیند

سوختگی درجه III: اپیدم ورم از بین رفته و لایه هایی از بافت زیرین هم ممکن است از بین برود.

برای تعیین درصد سوختگی ، روشهای متفاوتی وجود دارد که مهم ترین آنها قانون نه ((Rule of Nine)) است . طبق این قانون دست 9% یا 8% ، جلو 18% ، پشت 18% ، سروگردن 9% و ناحیه تناسلی 1% از کل سطح بدن را شامل می شود، تخمین سطح سوختگی برای محاسبه مقداز لازم و تعیین لزوم بستری کردن مددجو ضروری است.

سوختگی درجه I: پوست قرمز بوده که با فشار ارتیم از بین می رود، ناحیه سوخته در تماس دردناک است .

سوختگی درجه II سطحی : تاول ترکیده یا نترکیده دیده می شود . پوست زیر تاول ، قرمزات، ناحیه در تماس بسیار حساس است .

سوختگی درجه IIعمقی : پوست خشک و سفید و نرم است . حساسیت منطقه به تماس کم شده ولی کاملا ازط بین نرفته است.

سوختگی درجه III: پوست قهوه ای و سفت و چرم مانند است .عمروق ترمبوزه پوست ممکن است قابل روئیت باشد ، در نواحی سوخته حس کاملا از بین رفته است .

اندیکاسیون بستری کردن :

1-سوختگی دو دست ، دو پا، صورت و گردن ، ----مگر آن که سوختگی سطحی باشد .

2-سوختگی بیش از 10% سطح بدن در مددجویان بالای 50سال و یا زیر 2 سال

3-هر فرد با سوختگی بیش از 20% سطح بدن

4-هر فرد با سوختگی بیش از 10% سطح بدن که در ضمن بیماری قلبی ، کبدی ، کلیوی یا دیابت داشته باشد .

5-هر مددجو با علائم اشکالات ریوی .

درمان :

مراقبت های قبل از بیمارستان :

تمام لباس های سوخته را در بیاورید تا هیچ ماده در حال سوختن با مددجو در تماس نباشد. نواحی سوخته را با پارچه یا گاز استریل بپوشانید و با آب استریل یا کیسه یخ خنک کنید .در صورت امکان تجویز مایعات داخل ریوی (رینگرلاکتات) را شروع کنید.

درمان سوختگی خفیف :

سوختگی های کمتر از 10% ، مگر آن که عمیق باشد ، اغلب بطور سرپائی درمان می شوند ، پیشگیری از مرکز لازم است. اگر فقط یک ناحیه کوچک سوخته باشد ، می توان آن را زیر آب سرد گرفت تا درد تسکین یابد. تاول های ترکیده را وبریدمان کنید (تاول های سالم را دست نزنید.) سپس یک گاز استریل آغشته به مقدار کمی پماد چرب کننده، یا پماد آنتی بیوتیک ، را روی محل سوخته بگذارید . روی آن چند لایه گاز قرار داده و با باند استریل ببندید . پانسمان را هر 3تا4 روز عوض کنید مگراینکه دردناک بوده یا بوی عفونت داشته باشد.

بعضی سوختگی های سطحی درجه 2 را می توان بازگذاشت و روزی 3 بار با آب و صابون شست و پماد ترکیبات نقره و یا آنتی بیوتیک روی زخم گذاشت.

درمان سوختگی شدید:

1-دقت کنید که از راه تنفسی باز باشد.

2-برای مددجو رگ گرفته و تجویز رینگرلاکتات را شروع کنید.

3-نمونه خون برای تعیین گروه خون و کراس ماچ، Bun، CBC و اندازه گیری الکترولیت ها بگیرید.

4-واکسن کزاز بزنید.

5-برای تسکین درد، مرفین از راه وریدی بدهید (مرفین را به صورت عضلانی و یا زیر جلدی تزریق نکنید).

6-سوند فولی داخل مثانه گذاشته و حجم ادرار را کنترل کنید و یک نمونه ادرار به آزمایشگاه بفرستید.

7-منطقه سوخته را شسته و دبریدمان انجام داده ، با سیلور سولفاویازین (سیلو ادین) بپوشانید.

8-استفاده از آنتی بیوتیک

9-ارزیابی مکرر نبض انتهای اعضای سوخته و حرکات قفسه سینه ، ممکن است اسکاروتومی (ESCharotomy) لازم باشد.

اسکاروتومی در سوختگی های تنه، در صورتی که اسکاروتومی سوختگی مانع حرکات قفسه سینه و یا اسکار سوختگی در اندام ها مانع جریان خون انتهاها شود ، انجام می گیرد که بدون بی حسی موضعی (چون سوختگی درجه 3 درد ندارد) برش عمیق در طول اسکار داده و اسکار را بر می دارند.

فرمولهای راهنما برای تعیین حجم مایع لازم جهت جایگزینی در بیماران سوخته :

فرمول Consensus:

درصد سطح سوخته *kg وزن بدن *cc 4-2

در این فرمول سرم انتخابی دینگرلاکتات بوده و نیمی از حجم مایعات بدست آمده ، باید در طی 8 ساعت اول و بقیه در طی 16 ساعت بعد انفوزیون می شود .

فرمول Evans

درصد سطح سوخته *kg وزن بدن * 1cc کلوئید ( 1

درصد سطح سوخته *kgوزن بدن *cc1 (نرمال سالین)الکترولیت (2

cc2000: (دکستروز 5%)گلوگز(3

روز اول : نیمی از مایع بدست آمده در طی 8 ساعت اول و بقیه در 16 ساعت بعد انفوزیون می شود .

روز دوم: میزان الکترولیت و کلوئید نصف می شود ولی میزان گلوگز همان cc2000 باقی می ماند .

فرمول : Brook Army

درصد سطح سوخته *kg وزن بدن *cc5/0: کلیوئید (1

مقاله: پارگی رباط صلیبی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

صدمات و آسیبهای رباط صلیبی

صدمات و آسیبهای رباط صلیبی خلفی نسبت به رباط صلیبی قدامی کمتر شایع می باشد. رباط صلیبی خلفی (PCL) پهن تر و قویتر از نوع قدامی بوده و می تواند نیروی کششی معادل 2000 نیوتن را تحمل کند. صدمات این رباط عمدتاً در نتیجه اعمال فشار به عقب روی قسمت فوقانی قدامی ساق در هنگامی که زانو خم شده است مثل برخورد پا به داشبورد در هنگام تصادف رانندگی رخ می دهد. همچنین باز شدن بیش از حد زانو و اعمال نیروهای چرخشی را به داخل و خارج زانو هم می تواتند سبب پارگی و صدمات این رباط شوند. آسی

می تواند محدود به این رباط یا در همراهی با صدمات سایر ساختارهای زانو باشد. پارگی های PCL می توانند کاملاً بی علامت باشند یا سبب ناپایداری شدید زانو شوند.

عملکرد اصلی رباط صلیبی خلفی جلوگیری از حرکت به سمت عقب استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران در محل مفصل زانو می باشد. همچنین این رباط در پایداری زانو در حرکات چرخشی نقش ایفا می کند.فرکانس میزان بروز دقیق این صدمه بخاطر اینکه بسیاری از آسیب های PCL بدون علامت اند و تشخیص داده نمی شوند مشخص نیست.

آناتومی کاربردی

رباط صلیبی خلفی از لبه تحتانی شکاف بین کوندیلهای استخوان ران شروع و به قسمت خلفی صفحه فوقانی استخوان درشت نی درست یک سانتیمتر زیر سطح مفصلی اتصال می یابد. PCL در جلو بزرگتر و پهن تر و در عقب نازکتر و کوچکتر می شود.

جزء قدامی آن در هنگام خم شدگی زانو سفت وکشیده و در هنگام باز شدن زانو شل می شود. برعکس فیبرهای قسمت خلفی آن در هنگام باز شدن زانو سفت و کشیده و در هنگام خم شدگی زانو ( بسته شدن زانو ) شل میشوند. به همین خاطر آسیبهای قسمت قدامی PCL عمدتاً در زمان خم شدگی زانو و آسیب های قسمت خلفی PCL در زمانی که در هنگام آسیب زانو بصورت باز است بیشتر رخ می دهد.

عملکرد رباط صلیبی خلفی را می توان بصورت مقاومت در برابر حرکت رو به عقب درشت نی نسبت به ران در محل مفصل زانو تعریف نمود. از سویی این رباط مانع از باز شدن بیش از حد زانو و نیز مقاومت در برابر چرخش به داخل زیاد از حد زانو می گردد.

بیومکانیک ویژه ورزش

***سایر عناوین:

*آسیب های ورزشی

*آسیب های تنه و کمر در ورزش

*آسیب های سروگردن در ورزش

*آسیب های اندام فوقانی در ورزش

*آسیب های اندام تحتانی در ورزش

*صدمات ورزشی زانو

آسیب و پارگی های رباط صلیبی خلفی معمولاً در وضعیتی که زانو کاملاً باز و مچ پا در وضعیت خم شدگی به بالا ( دورسی فلکسیون ) قراردارد رخ می دهد. یک اعمال نیرو به قسمت جلو و داخل قسمت فوقانی ساق هنگامی که زانو باز است ( مثلاً اصابت ضربه به ساق در هنگام تکل زدن در فوتبال ) با اعمال نیرویی به سمت عقب و خارج سبب جابجایی درشت نی نسبت به ران در جهت رو به عقب می گردد و می تواند به پارگی رباط صلیبی خلفی و نیز پارگی کپسول مفصل زانو در سمت عقب و خارج شود.

•  انجام تست فعالیتی چهار سر رانی :

- بیمار بر روی تخت به پشت خوابیده و زانو 90 درجه خم کرده و کف پا روی تخت قرار دارد. در این حالت عضله چهار سر ریلاکس و شل بوده و فعالیتی ندارد. در افرادی که PCL در آنها سالم است در این حالت درشت نی 10 میلی متر در جلوی کوندیل استخوان ران است اما در آنها که PCL پاره شده است جاذبه سبب می گردد که سر استخوان درشت نی مساوی یا در عقب انتهای تحتانی ران ( کوندیل ) قرار گیرد. حال معاینه گر پای بیمار را با دست نگه می دارد و از وی می خواهد تا عضله چهار سر ( جلوی ران ) را منقبض کند. در آنها که دچار آسیب و صدمه PCL می باشند با انقباض چهار سر رانی , درشت نی به سمت جلو حرکت می کند، اگر میزان این حرکت رو به جلو بیش از 2 میلیمتر باشد این قسمت را مثبت در نظر می گیریم و آسیب PCL مطرح می گردد.

• انجام تست  Post drawer :- این تست برای شناسایی صدمات PCL بسیار سودمند است.- بیمار روی تخت خوابیده و زانو را خم کرده و کف پا را روی تخت معاینه قرار می دهد. در جلوی بیمار ایستاده و قسمت خلفی فوقانی ساق را به سمت عقب فشار می دهیم اگر درشت نی نسبت به ران در محل زانو کمتر از 5 میلیمتر عقب رفت  آسیب را درجه 1 می گوئیم و اگر بین 10 – 5 میلی مترعقب رفت  آسیب را درجه 2 و اگر بیش از 10 میلی مترعقب رفت  آنرا درجه 3 می گوئیم.

علل آسیب و پارگی رباط صلیبی خلفی

- صدمات ورزشی در فوتبال

- صدمات ورزشی در دومیدانی

- حوادث وسایل موتوری

- سقوط برروی زانو خم شده

بررسی های تصویری

رادیوگرافی * صدمات حاد

مقاله شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

به نام خدا

شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند؟

هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شامل آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها( بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . این آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند . مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند . البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عارض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین بازی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.

آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند؟

آسیبهای مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است ، غالب اوقات ضربة مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند . مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی ( پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.

آسیبهای غیر مستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند،  ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.

آسیبهای ناشی از استعمال مفرط (Overuse  Injuries) : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند . این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید ، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین وباز پروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند . مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند. زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی( Stress fractures) ( شکستگیهای ظریف در استخوان قشری ) از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ( متاتارس) . نازک نی ( فیبولا) و درشت نی ( تیبیا) شایعند.

آسیبهای نسج نرم در فوتبال  نام ببرید:

کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند. سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعداد ی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته ها ی رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچگی مفصل از بین رفته و عمل جراحی مورد نیاز می باشد.

کشیدگیهای درجه 1 آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد . پیچ خوردگیها و کشیدگی ها می توانند مزمن یا حاد باشند .

مرده درد یا درد مبهم در فوتبال به چه دلیلی ایجاد می شود؟

اگر چه آسیب عضلانی ممکن است شامل پارگی رشته های عضلانی باشد که به  جلوگیری از شرکت فرد به مدت چندین روز یا هفته در تمرینات می انجامد ، ولی آسیب میکروسکوپی و ظریف به عضله احتمالا باعث درد فوریی نمی گردد. مرده درد یا درد مبهم (Soreness) ممکن است تا 72-48 ساعت پس از پایان تمرین به تعویق بیافتد.

کرامپ یا گرفتگی عضلانی چیست .؟

در کرامپ ( گرفتگی) عضلانی ، عضله دچار اسپاسم می گردد و شل نمی شود . این مورد اکثرا در حوالی انتهای بازی یا در وقت اضافه بازی مشاهده می گردد . عضلاتی که معمولا درگیر میشوند شامل عضلات پشت ساق پا ( گاستروکنمیوس ) و چهار سر هستند . این مشکل با کشش عضله مبتلا تسکین می یابد . این عارضه به خاطر کاهش ذخایر انرژی و وضعیت هیدراسیون نامناسب در عضله رخ می دهد.

Shin Splint به چه معناست ؟

Shin Splint  یک آسیب ناشی از استعمال مفرط است و اغلب در بازیکنانی دیده می شود که روی زمین های سخت یا با کفش های نامناسب تمرین می کنند. هر چند این واژه به صورت عمومی برای توصیف درد در قسمت قدامی ساق پا بکار می رود ، ولی اساسا مترادف قدامی استخوان درشت نی می باشد.

تفاوت بروز آسیبها در فوتبال با دو و میدانی در چیست؟

اکثر آسیبهای فوتبال به هنگام مسابقه رخ می دهند. بر عکس 4/3 آسیبهای دوندگاه به زمان تمرین آنها بر میگردد. به هنگام تمرین فوتبال به بازیکنان توصیه میشود که از تصادم و برخورد شدید اجتناب کنند. به علاوه بازیکنان اگر از ثابت بودن خود در ترکیب تیم اطمینان داشته باشند. ممکن است از شدت تلاش خود در تمرین بکاهند. دوندگان چنین کاری را نمی کنند؟ چرا که احساس می کنند کارآیی آنها در مسابقه در اثر اختلال برنامه تمرین کاهش می یابد .

 براساس تحقیقات ، آسیبها درمسابقات حدودا سه برابر شایعتر از مشکلات زمان تمرین می باشند که این مساله چه در مردان و چه در زنان صدق می کند

قلم بند یا ساق بند چه کاربردی در بازیکنان فوتبال دارد ؟

لگدهای مستقیم به قسمت قدامی ساق پا در فوتبال کاملا شایعند و میتوانند به شکستگیهای استخوان درشت نی منتهی شوند. خوشبختانه استفاده از قلم بند (Shinguard) می تواند بروز این آسیبها را به نحو قابل ملاحظه ای کاهش دهد و به همین جهت استفاده از قلم بند امروزه در اغلب مسابقات الزامی است. براساس مطالعات انجام شده قلم بند با پخش کردن نیروی وارده درسطح وسیعتر از شدت نیرو می کاهد . اگر چه این اثر قلم بند برای پیشگیری از برخی شکستگیهای در شت نی کافی است . ولی بیشتر در کاهش میزان آسیبهای نسج نرم به هنگام ضربه بیشترین تاثیر را دارد.

علیرغم حفاظتی که توسط ساق بند حاصل می شود. نیروی حاصله از یک لگد مستقیم به درشت نی هنوز میتواند برای ایجاد شکستگی کافی باشد و در مواقعی که بازیکن مصدوم به خاطر درد ساق پا قادر به تحمل وزن خود نیست ، باید قویا به شکستگی مشکوک شد.

قلم بند مناسب باید کل طول درشت نی و همچنین قوزک های پا را بپوشاند.

درد مزمن کشاله ران در فوتبالیستها به چه علت ایجاد می شود؟

این درد مزمن که درمیان بازیکنان فوتبال شایع است ، بیشتر در اثر شوت زدنهای قوی و مکرر ایجاد می گردد که عضلات شکم و فلکسورها و ادوکتورهای مفصل ران را تحت استرس مکرر قرار می دهند این درد معمولا مربوط به نقص یا ضعف عضلات جدار شکم در نزدیکی رباط مغبنی است .

پیشگیری از اسیبهای اجتماعی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

پیشگیری از آسیبهای اجتماعی وخانواده

طرح همیاران سلامت روان

طرح همیاران سلامت روان شامل گروههای داوطلب مردمی است که در قالب گروههای همیاری با مبانی و راهکارهای حفظ و ارتقاء بهداشت روانی واجتماعی آشنا شده و با انتقال دانش و نگرش و مهارتهای مربوطه زندگی سالم به بستر زندگی روزمره خود و دیگران گام مهمی در جهت ارتقاء حالات روانی جامعه برمی دارند . برنامه جذب نیروهای همیار و آموزش آنها در استان یزد از سال 1376 آغاز شد که در حال حاضر 1672 نفر همیار در سطح استان در قالب 16 متشکل غیردولتی به ثبت رسیده ودرحال فعالیت هستند .

طرح آموزش زندگی خانواده به زوجهای جوان ( f . L . E ) : آموزش و آماده کردن خانواده ها برای ایفاء نقش و مسئولیت های زندگی قدمتی معادل تاریخ بشری دارد که عمدتاً این نوع ا‚وزشها به شکل سینه به سینه و در سطح خانواده بوده است . صنعتی شدن ، تغییرات سریع اجتماعی ، تغییرات تکنولوژی موجب فشار و در نهایت گسستگی در خانواده می شود . از اینجاست که نیاز به آموزش علمی تر برای تقویت هرچه بیشتر این نهاد مقدس معمول است این طرح از سال 1381 در استان یزد اجرا شد . و همچنان در مرحله ادامه می باشد . هم اکنون بخش عمده هماهنگی های طرح توسط گروههای همیاران و تشکل همیاران انجام می شود . که از ابتدا تا به حال تعداد 351 زوج آموزشهای لازم را گذرانده اند . ( پیوست شماره 4 ) .

طرح آموزش جوانان در آستانه ازدواج :

هدف از اجرای این طرح افزایش آگاهی جوانان در آستانة ازدواج در رابطه با راهکارهای ازدواج موفق و راههای کسب شناخت قبل از ازدواج است که در شهرستان یزد به صورت آزمایشی در قالب دو گروه 15 نفره اجرا شد .

طرح روانی بهداشتیار مدارس و آموزش مهارتهای زندگی به دانش آموزان :

از آنجا که اولین ارتباطات اجتماعی بطور جدی تر سن مدرسه آغاز می شود و ارتباط کودک با گروه همسالان و بزرگسالان غیر از والدین شروع می شود و با توجه به اینکه ایشان به عنوان دومین نهاد مهم زندگی کودک پس از خانواده ، فرصتهای ارزشمندی برای رشد فردی و اجتماعی کودک فراهم می سازد و از سوی دیگر مسئله آموزش به دانش آموزان نادیده گرفته شده ، دفتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی با اجرای دو طرح مذکور با همکاری آموزش و پرورش از سال 1378 سعی نموده تا خلاء موجود را پر کند . این طرح ها از سال تحصیلی 79 ـ 78 تا به حال اجرا شده است .

امار واطلاعات مربوط به طرح ها وبرنامه های امورپیشگیری از آسیبهای اجتماعی:

تعدادهمیارن سلامت روان از سال77 تا به 83:

جمع کل

1383

1382

1381

1380

1379

1378

1377

سال

عنوان

3059

1087

792

450

250

180

200

100

تعداد همیاران

:تعداد زوجهای جوان شرکت کننده در طرح

اموزش مهارتهای زندگی خانواده

از سال 81 تا 83

سال

عنوان

1381

1382

1383

جمع کل

تعدادزوجها

70

135

478

683

دانلود تحقیق آسیبهای ورزشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

آسیبهای ورزشی

آسیبهای ورزشی در اثر ضربه های شدید یا کششهای متمادی و بیش از حد در حین انجام حرکات ورزشی به وجود می آیند. صدمات ورزشی میتوانند استخوانها یا بافت نرم (رباط، ماهیچه و تاندون) و یا هردو را دچار مشکل نمایند. برخلاف تصور بسیاری افراد، کودکان، با عکس العملهایی ناپخته، عدم توانایی در تشخیص و پرهیز از خطر و توانایی کم در ایجاد هماهنگی در حرکات، بسیار بیشتر از بزرگسالان در معرض آسیبهای ورزشی هستند.

سالانه تعداد افراد بسیاری دچار صدمات ورزشی میشوند که نیمی از آنها با انجام معالجات خانگی و یا بدون رسیدگی خاص بهبود یافته و نیم دیگر به رسیدگی پزشکی نیاز پیدا میکنند. بر اساس محاسبات آماری در هر 1000 نفر، 26 نفر به آسیبهای ورزشی دچار میشوند و بالاترین میزان این صدمات متوجه کودکان 14-5 سال است. در این آمارها بیشترین تعداد مصدومین را پسران 17-12 ساله تشکیل میدهند، که میزان این آسیبها از نظر تعداد نفرات صدمه دیده، در ورزشهای جمعی که امکان برخورد در آنها زیاد است و از نظر وخامت، در ورزشهای انفرادی بیشتر است.

انواع آسیبهای ورزشی

حدود 95% این آسیبها را کوفتگی و ضرب دیدگی بافت نرم تشکیل میدهد. کبودی رایج ترین اثر این ضرب دیدگی هاست و دلیل بروز آن زخم های زیر پوست یا آسیب دیدگی موی رگهای سطحی و جمع شدن خون در زیر پوست است.

یک سوم تمام صدمات ورزشی را اصطلاحا رگ به رگ شدن میگویند. این آسیب در واقع پیچیدن یا پارگی قسمتی ازرباط است. رباط رشته محکمی است که پیوند دهنده استخوانها به یکدیگر بوده و مفاصل را محکم در جای خود نگه میدارد.

ضرب دیدگی یا پیچ خوردگی از انواع دیگر آسیبهای شایع در ورزش است. این حالت پیچیدگی و کشش ماهیچه یا تاندون است که گاهی به پارگی آنها می انجامد. تاندونها بافتهای محکمی هستند که پیوند دهنده ماهیچه ها به استخوانها هستند.

التهاب تاندون و یا التهاب یکی از محفظه های کوچک پر از مایعی که موجب حرکت روان تاندون بر روی استخوان میشوند در اثر تکرار بیش از حد حرکاتی که موجب وارد شدن فشار بر مفاصل میشوند به وجود می آید.

آسیبهای استخوانی

شکستگی استخوان 5 تا 6% کل آسیبهای ورزشی را تشکیل میدهد. استخوانهای بازو و پا بیش از همه در معرض شکستگی قرار دارند. شکستگی ستون فقرات یا جمجمه در حین حرکات ورزشی بسیار نادر است. استخوانهای پا از ران تا کف آن بسیار مستعد شکستگی در اثر فشار هستند و زمانی رخ میدهند که ماهیچه ها دچار پیچیدگی شده یا در اثر انقباض بیش از حد موجب خم شدن و شکستن استخوان میشوند. این نوع شکستگی بخصوص در میان رقصندگان باله، دوندگان استقامت و افرادی که استخوانهای باریک دارند شایع است.

شکستگی ساق پا با دردناک شدن و تورم جلو، داخل و پشت ساق پا همراه است که در هنگام حرکت بسیار دردناک شده و درد آن مدام شدت پیدا میکند. این آسیب در اثر حرکات پر فشار یا کوبیدن های مداوم پا بر روی زمین در ورزشهایی چون ایروبیک، دو استقامت، بسکتبال و والیبال عارض میشود.

آسیبهای مغزی

آسیب دیدیگی مغزی خطرناکترین حالت آسیب دیدگی ها می باشد.

آسیبهای مغزی، دلیل اصلی صدمات منجر به مرگ در حرکات ورزشی است. ضربه مغزی ممکن است حتا با ضربه ای مختصر به سر ایجاد شود و به بیهوشی یا از دست دادن تعادل، هماهنگی حرکات، قوه ادراک، شنوایی، حافظه و بینایی منجر شود.

عوامل اصلی صدمات ورزشی شامل :

• لوازم ورزشی که اشتباه به کار برده شده اند

• سقوط

• برخورد شدید دو بازیکن که بر اثر سرعت زیاد (مثلا در هاکی روی یخ) یا خشونت ذاتی ورزش (مانند راگبی) ایجاد میشود

• آسیب دیدگی سطحی یا پارگی بخشهایی از بدن که به طور مداوم تحت فشار یا کشیدگی قرار گرفته اند

علائم این آسیبها عبارتند از :

• لقی یا از جا درآمدن یک مفصل

• تورم

• ضعف

بررسی آسیب شناسی :

علائمی که به طور مداوم موجب تشدید یا کاهش توانایی ورزشکار در بازی شده و گاهی هم دردناک نبوده و فقط با خستگی غیر معمول همراه هستند، باید توسط جراح ارتوپد مورد معاینه قرار گیرد. تشخیص به موقع از تبدیل شدن مشکلات کوچک به صدمات جدی و مشکلات طولانی جلوگیری میکند.

یک جراح ارتوپد اشخاصی را که،

• از شرکت در ورزش به دلیل درد ناشی از آسیب شدید منع شده اند

• قابلیت ورزشی آنها به دلیل مشکلات مزمن ناشی از یک آسیب ورزشی کم شده است

• کسانی که آسیب ورزشی در آنها موجب از شکل افتادگی بازو یا پا شده است

را مورد نظر قرار می دهد. او با معاینه موضعی، پرسیدن سوالهایی در رابطه با چگونگی آسیب دیدگی و نوع علائمی که بیمار داشته است و همچنین با گرفتن عکسهایی با اشعه ایکس، استخوانها و بافت نرم آسیب دیده را بررسی میکند. اشخاصی که دچار ضربه مغزی شده اند باید فورا مورد معاینه قرار گیرند و تا زمان دریافت نتیجه نرمال تحت نظر باشند و تا این زمان هر 5 دقیقه یک بار مورد معاینه قرار بگیرند. معاینات اصلی در هر 5 دقیقه عبارتند از اندازه گیری هشیاری، تمرکز و حافظه کوتاه مدت فرد مصدوم.

علائم دیگر تشخیص صدمه مغزی عبارتند از گیجی، سردرد، تهوع و مشکل بینایی.

شیوه های درمان :

درمان صدمات مختصر بافت نرم معمولا شامل محکم بستن محل آسیب دیده با نوار کشی، کمپرس یخ و استراحت است. داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی برای تورم کیسه های مفصلی تجویز میشوند.

برای تاندونهای آسیب دیده داروهای ضد التهاب همراه با ورزش مخصوص تجویز میشود. اگر تاندونی دچار پارگی شده باشد، برای درمان آن به عمل جراحی نیاز است. جراحیهای ارتوپدی برای پیچیدگیها یا ضرب دیدگیهای جدی توصیه میشوند. درمان این صدمات نه تنها شامل برطرف کردن درد و التهاب که شامل برگرداندن ورزشکار به حالت و تواناییهای اولیه او است.

معمولا به ورزشکاران آسیب دیده توصیه میشود که تا بهبود کامل، فعالیتهای خود را محدود نمایند. پزشک آنها شاید تمرینهای خاصی را برای ورزشکاری که دچار آسیبهای متعدد شده است تجویز نماید اما صدمات جدی،ورزشکار را برای مدتی از انجام عملیات ورزشی محروم خواهد کرد.

پیشگیری :

کودکانی که میخواهند در یک فعالیت ورزشی سازمان یافته شرکت کنند باید ابتدا توسط متخصص معاینه شوند و در باره نوع ورزشی که میخواهند انجام دهند با پزشک خود مشورت نمایند. پزشک متخصص باید،

• هر گونه آسیب قبلی را با دقت معاینه کرده و اهمیت آنرا در ورزش مورد نظر بسنجد.

• در صورت لزوم برای جلوگیری از رشد یا عدم رشد نامطلوب عضلات و استخوانهای کودک تمرینهای اضافه تجویز کند

• به سیستم استخوان بندی و دستگاه گردش خون کودک توجه کند و قابلیت بدنی او را تایید یا رد کند

همانطور که میبینید اگر پزشک بداند که ورزش مورد نظر شما چیست میتواند بگوید که کدام بخش بدن بیشتر در معرض فشار خواهد بود و برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی توصیه هایی بکند

چند برنامه دیگر برای جلوگیری از آسیبهای ورزشی عبارتند از: