با ابزارهای مدیریت جدید می توان آفت جونده ا مدیریت کرد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

با ابزارهای مدیریت جدید می توان آفت جونده ا مدیریت کرد

By اکرم اسدی | On June 22, 2007 | In علوم کشاورزی | Rated

    1. مقدمه: این بستة نرم افزاری جدید شرایط مناسبی را برای مدیریت و ردیابی بهتر جونده در مزرعه فراهم می کند. پژوهشگران CSIRO دیسک فشرده ای (CD ) را که کاربر پسند می باشد و Mouser خوانده می شود را طراحی کرده اند. در این نرم افزار تصاویر ویدئویی، عکس ، نمودار و مطالبی دربارة روش های کنترل و ردیابی جونده گنجانده شده است. نویسنده در این نوشته خاطر نشان می کند آفت جونده دائما در حاشیة مزارع شرق استرالیا دیده می شود. با این وجود سیستم های زراعت سنتی در طی 10 سال گذشته با افزایش بازده محصول و کاشت انواع متنوعی از محصولات و برداشت کاهبن ها و حفر چاله در اطراف مزارع تغییر کرده است. این عوامل، شرایط مطلوبی را برای جونده از طریق دسترسی به غذای با کیفیت بالا برای زمانی طولانی فراهم می کند و موجب توزیع کمتر جونده و لانه های آنها به مزارع پیرامونی می شود. البته محققین معتقدند در این شرایط نیز احتمال طغیان جونده وجود دارد.

2. اثر آفت جونده اثر موش در ابعاد آفت می تواند برای محصولات کشاورزی خسارت زا باشد و سبب فقدان شدید محصول برداشت شده، افزایش استعمال شیمیایی، سبب آسیب به ساختمان ها، ماشین آلات و هجوم به انبار غلات شوند. همچنین می توانند موجب استرس حیوانات اهلی و کاهش تولید در سیستم های زراعت در سطح وسیع شوند. برای مثال آفت جونده در منطقه ویکتوریا و جنوب استرالیا طی سال های 1993-1994 سبب بیش از 100 میلیون دلار خسارت شده است. بنابراین کلید کاهش جونده، کاهش ذخیره غذایی، پناهگاه و ردیابی فعالیت موش بطور منظم است. 3. ابزار پشتیبانی تصمیم محققین CSIRO Sustainable Ecosystems نرم افزار Mouser را به این دلیل طراحی کرده اند که به کشاورزان و کارشناسان در تصمیم گیری آگاه، با استفاده از نتایج پژوهشی روزآمد و اطلاعات در دسترس در امر کنترل و ردیابی جونده یاری رساند. اگرچه این نرم افزار براساس پژوهش انجام شده در منطقه ویکتوریا و جنوب ولز است، این اصول قابل اجرا در سایر نواحی می باشد. این بستة نرم افزاری طوری طراحی شده است که قابل نصب از CD روی کامپیوترهای شخصی می باشد. عناوینی که نرم افزارMouser پوشش می دهد به شرح ذیل می باشد: بیولوژی و اکولوژی جونده در استرالیا مانند شرایط تولید مثل، تغذیه( و شرایط لانه سازی و اندازه و رنج لانه ها، فعالیت، رفتار و دینامیک جمعیت را نشان می دهد. کنترل جونده مانند کجا، چه زمانی و از چه روش کنترلی (شیمیایی یا( غیرشیمیایی) باید استفاده کرد. اثر آفت جونده، چرا رخ می دهد و چه نوع خسارتی( را موجب می شود. روش های ردیابی جمعیت جونده هم بطور مستقیم (تله گذاری، کارت( های سرشماری) و هم بطور غیرمستقیم (گلوله های مدفوع، تعداد سوراخ ها). نوع( خسارتی که بوسیلة موش به ساختمان ها و محصولات وارد می شود و چگونه آن را ارزیابی می کنند. گرفتن تصمیم نهایی که استفاده کننده از طریق مطرح کردن سئوالاتی به( منظور رسیدن به گزینه های مدیریتی مؤثر در امر کنترل، مطرح می کند. اطلاعات جمع آوری شده در این نرم افزار براساس دو منطقة Mallee of Victoria و Murrumbidgee Irrigation Area(NSW) تهیه شده است، اما برای سایر نواحی و مزارع عملی است. ( این نرم افزار غالبا به برخی سئوالات دربارة آفت جونده پاسخ می دهد. 3. شبیه ساز کنترل جونده ویژگی ایننرم افزار ، مدل اقتصادی آن است (شبیه ساز کنترل جونده) که می تواند برای مقایسة هزینه های نسبی و مزایا و نقاط ضعف روش های متفاوت کنترل جونده استفاده شود. گزینه های مدیریت جمعیت موش در دو رده قرار می گیرد، یکی کارهای جاری و دیگری اقدامات احتیاطی که تنها وقتی تعداد جونده در حال افزایش است، انجام می شود. اطلاعات همچنین براساس هزینه صرف شده به ازای هر هکتار یا کیلومتر برای هر کدام از روش های بکار گرفته شده در کنترل جونده، اثر بخشی (درصد کاهش جونده) هر کدام از روش ها و اثر هر کدام از روش های بکار رفته روی ذخیره غذایی قابل دسترس (برای مثال باقی ماندة محصول روی زمین بعد از برداشت)، در دسترس می باشد. مدل ارائه شده براساس اطلاعات جمع آوری شده از جمعیت موش در حاشیة مزارع گندم منطقه Victoria Mallee می باشد، اما این مدل می تواند در نواحی دیگر نیز قابل تعمیم باشد. نتایج بدست آمده مقایسه ای بین، شرایطی که کنترل موش انجام شده است، و در شرایطی که کنترل در حدود 12 ماه انجام نشده است، را نشان می دهد. نمودارها نیز اثر پاسخ جمعیت موش در شرایط کنترل شده و کنترل نشده، هزینه کنترل و اثر مقدار باقی مانده های محصول در حاشیة مزارع بر تراکم موش را نشان می دهد . 4. تعداد جونده جمعیت جونده به سرعت تحت تأثیر شرایط محیطی تغییر می کند. بارندگی زیاد در طی پاییز و زمستان شرایط مناسبی را برای موش در طی بهار فراهم می کند. تولید مثل موش با رویش دانه ها و تشکیل گیاهچه های جوان به ویژه علف های تازه تحریک می شود. موش ها از سپتامبر تا جون (بهار و تابستان) اگر فصول مناسب باشند، می توانند تولید مثل کنند. وقتی ذخیره غذایی محدود باشد تولید مثل در مدت زمان کوتاهتری اتفاق می افتد. سرعت تولید مثل موش (میزان زایش و آیا همة موش های ماده در حال تولید مثل هستند) بوسیلة دسترس پذیری به غذای مناسب و شرایط مناسب حفر لانه ها تعیین می شود. موش ها می توانند در هفتة ششم شروع به تولید مثل کنند و ماده ها ممکن است 3 روز بعد از بچه دار شدن مجددا جفت گیری کنند، و در هر زایمان بیش از 9 تا 10 نوزاد به دنیا بیاورند. دورة حاملگی موش 3 هفته می باشد بنابراین جمعیت آنها می تواند در یک دورة زمانی کوتاه افزایش یابد. از لحاظ تئوری یک جفت موش می توانند جمعیت خود را تنها ظرف 21 هفته به بیش از 500 برابر افزایش دهند. 5. ردیابی موش ها در مزارع ردیابی فعالیت موش می تواند به کشاورزان و کارشناسان برای آگاهی به موقع از افزایش جمعیت موش به جای کشف فعالیت از طریق محصولی که قبلا آسیب دیده است، کمک کند. استفاده از کارت های سرشماری روشی مؤثر برای فهمیدن تراکم جمعیت در زمانی که رجحان غذایی کمی برای موش ها وجود دارد. بنابراین کارت ها در طی پاییز نسبت به بهار یا تابستان مؤثرتر هستند. زیرا در طی بهار و تابستان کارت های سرشماری تنها حضور یا عدم حضور موش ها را به جای بررسی تراکم جمعیت نشان می دهند. کارت های کاغذی که به 100 میلی متری بریده و سپس در روغن گیاهی فرو برده می شود. 20 تا(صورت مربع های100 از این کارت های مربعی روی زمین در فواصل 10 متری در طول مسیردر حال ردیابی محکم می کنند. از این کارت ها برای ردیابی در چمنزارها نیز استفاده می کنند. به عنوان کلید راهنما، در طی پاییز، اگر بیشتر از 20 درصد محصول در اولین شب خورده شود، کنترل فعال جونده برای به حداقل رساندن آسیب به محصول جدید کاشته شده، ضروری می باشد. اگر 5 تا 20 درصد محصول در بیشتر از دو شب خورده شود، تراکم جمعیت بالا است و می تواند مسئله در بذرافشانی باشد. اگر میانگین 0 تا 5 درصد در بیش از دو شب خورده شود، آسیب کم می تواند مورد انتظار باشد. در طی زمستان و بهار، خطوط حصار، کانالها و حاشیة جاده ها از طریق علائم حفر لانه ها ، ردپاها و آسیب به محصول، فعالیت موش ردیابی می گردد. محصولاتی که رسیده هستند مانند کانولا، غلات و لوپینوس از طریق آسیب نیام (غلاف) و بریده شدن نوک ساقه ردیابی می شوند. در طی تابستان فعالیت موش را از طریق، بررسی قسمت تحتانی ساقه های درو شده یا کاهبن ها همچنین حفر لانه ها و مسیر آسیب های ایجاد شده به محصول، ردیابی می کنند. - مدیریت موش در پاییز برای حفاظت محصولات از آسیب جونده در هنگام کشت چندین اقدام انجام می دهند. از جمله کشت عمیق، کشت زود هنگام به منظور رسیدن به گیاهان مقاوم، حفظ چراگاه ها و ردیابی نشانه های فعالیت موش. اگر تراکم موش ملایم است عملکردهای حفاظتی مانند کشت عمیق و تا حد ممکن کشت با نسبت بالاتر انجام می گیرد. همچنین سوزاندن کاهبن ها در بعضی مواقع ضروری می باشد. صاف کردن زمین یا خرد کردن کلوخ ها بعد از کشت (غلتک زدن زمین) برای اطمینان از اینکه دانه به خوبی پوشیده شده است، مفید می باشد. اگر تراکم موش ها بالا است، تراکم شان را ردیابی کنید و سپس با یکی از مؤسسات خدمات کشاورزی برای تأیید اینکه آیا طعمه گذاری ضروری است، مشورت نمائید. - کنترل موش در زمستان و بهار کنترل علف های هرز در طول حصارها، کانالها و حواشی مزارع قبل از اینکه دانه پاشیده شود، رایج است. حذف یا کاهش پوشش گیاهی اطراف ساختمان ها، سیلوها، له کردن علف های هرز (غلتک زدن) و انبار کردن یونجه های خشک و مراقبت از منازل بسیار ضروری می باشد. برای آگاهی از فعالیت موش به طور منظم این مکان ها را کنترل کنید. اگر تراکم بالایی از جونده در پاییز پیش بینی می گردد، ممکن است طعمه گذاری ضروری باشد. - کاهش باقیمانده های کاهبن هدر رفتن غلات در طی برداشت برای موش ها منبع غذایی با ارزشی را فراهم می کند. موش می تواند به ازای هر روز میانگین 5/3 گرم را بخورد. استفاده از ماشین برداشت بسیار مؤثر می باشد. البته تمام ماشین های برداشت موجب مقداری خسارت به غلات می شوند. سطوح قابل قبول خسارت در هنگام برداشت بیش از 3 درصد کل محصول یا 10 تا 30 کیلوگرم به ازای هر تن برداشت می باشد. برداشت در بهترین زمان، برای به حداقل رساندن خسارت به غلات نیز مهم است. برای مثال برای برداشت کانولا، خشک شدن محصول زمان مناسب برداشت است در مقابل محصولاتی مانند جو و حبوبات در هنگام برداشت زیاد رسیده نیستند. لازم است باقیمانده های غلات را از اطراف مزارع پاک کنید. اگر تراکم بالای موش در پاییز پیش بینی می گردد، ردیابی فعالیت موش بطور منظم، به ویژه در چراگاه های آسیب پذیر مانند مزارع کانولا و عدس توصیه می شود. - پیشرفت پژوهش گروه پژوهشی جوندگان، در واحد تحقیقاتیCSIRO جمعیت جوندگان را به طور منظم در مناطق Victoria Mallee و Murrumbidgee Irrigation Area, NSW استرالیا ردیابی می کنند . این مورد پیش بینی آیندة آفت جونده را تا 18 ماه امکان پذیر می سازد. CSIRO با همکاری برخی از مؤسسات تحقیقاتی بررسی میدانی وسیعی را برای تمرین مدیریت کنترل جونده در مزارع، انجام می دهد. همچنین فعالیت هایی در زمینه کنترل باروری جونده در مرکز پژوهشی کنترل آفات جانوری صورت می گیرد.د.

تحقیق در مورد آفت کش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

هر چند کنترل عامل بیماری‌زا با استفاده از آفت‌کشها در بخش کشاورزی سودمند است ولی آفت‌کشها باعث ایجاد بیماری و مرگ در انسان‌ها می‌گردند، این مشکلات ناشی از شرایط مختلف تماس مستقیم و غیرمستقیم انسان با آفت‌کش‌ها می‌باشد. مستعدترین افراد آنهایی هستند که در تماس مستقیم با این چنین مواد شیمیائی‌اند که همان کارگرانی هستند که در بخش کشاورزی در معرض سموم آفت‌کش می‌باشند و یا اینکه در کارخانه تولید سم کار می‌کنند.کارگرانی که سموم آفت‌کش را مخلوط ، حمل یا در مزرعه بکار می‌گیرند در معرض و تماس شدید آفت‌کش‌ها قرار دارند و اولین محل تماس سم در انسان پوست می‌باشد، اگر همین کارگران به لباس محافظ سم در زمان استفاده از مواد شیمیایی مجهز نباشند جذب آفت‌کش‌ها از طریق پوست می‌تواند چشمگیر و قابل ملاحظه باشد. به محض اینکه پوست در معرض سم قرار می‌گیرد، ممکن است سم در بدن جذب یا تنها در سطح پوست باقی بماند. اثر موضعی عمومی که از تأثیر سم بر روی پوست دیده می‌شود، مشکلاتی از قبیل درماتیت‌ها می‌باشد. جذب آفت‌کش در بدن می‌تواند باعث بروز مشکلاتی برای سلامتی انسان بشود، از قبیل سوزش چشم ، در حالت جذب بیشتر مشکلات دستگاه تنفسی با مسمومیت سیستمیک که در آخر ممکن است به مرگ بیانجامد.تماس غیر مستقیم با آفت‌کش ها ناشی از خوردن غذاهایی است که سموم آفت‌کش در آن نفوذ کرده‌اند و می‌تواند باعث افزایش مواد سمی در بدن انسان گردد، که معمولا وابسته به بودن درازمدت در معرض این آفت‌کش‌ها می‌باشد که ممکن است منجر به بیماری شود و یا اینکه نگردد. بدن انسان یک سازواره بیوشیمیایی خیلی پیچیده‌ای است که به راحتی خودسازگار و انعطاف پذیرمی‌شود و آن دارای سیستم تنظیم کننده متعددی است، تا مطمئن سازد که تمام اجزاء بدن در پاسخ به شرایط بیرونی کاملا درست ایفای نقش می‌کنند.

آفت‌کش‌ها چطوری به انسان تأثیر می‌گذارند؟

آفت‌کش‌ها با تغییر سرعت فعالیت‌های مختلف بدن ، افزایش آنها به عنوان مثال ، افزایش تپش قلب و تعریق یا کاهش آنها مثلا توقف کامل تنفس عمل می‌کنند. به عنوان مثال ، جمعیت قرار گرفته در معرض سمپاشی با حشره‌کش مالاتیون بر اساس تجربه می‌تواند سبب تعریق گردد، این نتیجه در اثر یک سری از رخدادهای فیزیولوژیکی در بدن می‌باشد که به عنوان پاسخی به مواد شیمیایی وارد شده در بدن است و در ابتدا سبب عدم فعالیت بیوشیمیایی آنزیم می‌گردد. در نتیجه:

این تغییر بیوشیمیائی به تغییر سلولی می‌انجامد. (در این حالت افزایش فعالیت عصبی)

تغییر سلولی سپس موجب تغییرات فیزیولوژیکی می‌شود که علائم مسمومیت مشاهده یا در سیستم‌های فیزیولوژیکی خاص بدن احساس می شوند. (در این حالت فعالیت غدد تعرقی) در ادامه نیز توسعه بنیادین اثرات مذکور از بیوشیمیایی به سلولی و آنهم به فیزیولوژیکی در اغلب مسمومیت‌ها بدین شکل بروز می‌نماید.بسته به مکانیسم بیوشیمیایی ویژه یک فعالیت ، یک سم ممکن است اثرات خیلی وسیعی در داخل بدن داشته باشد، و یا امکان دارد سبب تغییر خیلی محدودی در فعالیت های فیزیولوژیکی در یک ناحیه خاصی از بدن یا اندامی گردد. سم مالاتیون به سادگی سبب غیر فعال شدن یک آنزیم می‌شود که رابط بین اعصاب است، آنزیمی که توسط سم پاراتیون و یا دیگر آفت‌کش‌ها غیرفعال می‌گردند در بدن معمول است و بنابراین تنوع اثرات روی اکثر سیستمهای بدن در کنار تعریق مشاهده می‌شوند.

سمیت

سمیت واژه عمومی است که شامل اثرات زیان‌آوری است که توسط آفت‌کش‌ها ایجاد می‌شود این اثرات زیانبار می‌تواند، شامل گروهی از علائم ساده همچون سردرد ، تهوع و در حالت شدید مثل ‌کما ، تشنج و حتی مرگ باشد. مسمومیت بطور نرمال به چهار نوع تقسیم می‌شود، که به میزان قرارگیری در معرض یک آفت‌کش و مدت زمان تماس با سم بستگی دارد تا علائم مسمومیت توسعه و بروز نماید. در نتیجه قرارگیری کوتاه مدت در معرض سم و اتفاقی که در داخل یک دوره زمانی کوتاه مدت بطور نسبی در داخل بدن اتفاق می‌افتد.در صورتی که در حالت درازمدت در نتیجه قرارگیری در معرض سم در دوره زمانی بلند مدت مسمومیت رخ می‌دهد. اغلب مسمومیت ها بهبودپذیر هستند و باعث صدمه دائمی نمی‌شوند اما ممکن است بهبود کامل در درازمدت حاصل آید، اگر چه بیشتر آفت‌کش ها ممکن است باعث بروز صدمات دائمی و غیرقابل برگشت و بهبود پذیر باشند، آفت‌کش‌ها می‌توانند بر روی یک سیستم و عضو خاصی در بدن تأثیر بگذارند یا آنها ممکن است مسمومیت ویژه‌ای را با تأثیرگذاری روی تعدادی از سیستم را ایجاد نمایند. معمولا نوع مسمومیت به گروه‌های دیگری نیز تقسیم می‌شوند ،که بر اساس تأثیرگذاری آن بر سیستمها و دستگاه‌های عمده بدن قرار دارند.

فاکتورهای تعیین کننده برآمد مسمومیت آفت‌کش

اگر جذب آفت‌کش یک واقعیت ثابت شده است امکان دارد مقدار سم جذب شده برای ایجاد مرگ کافی گردد که به مقدار ترکیب اصلی سم دارد. راه‌های مختلف اندازه‌گیری سمیت مواد شیمیایی توسعه یافته است و اندازه‌گیری این فاکتور شامل دز کشنده صددرصد یا Ld50 است . واژه Ld50 بیان می‌کند شدت سمیتی که از طریق جذب پوستی و دهانی برای کشتن 50 درصد کل حیوانات تحت آزمایش نیاز است. معمولا اطلاعات حاصله از مطالعات آزمایشها طبقه‌بندی آفت‌کش را در ارتباط با درجه سمیت فراهم می‌کند که آفت‌کش‌های خیلی سمی Ld50 خیلی کمتری دارند.هر چند آن بایستی ارزشش از Ld50 گفته شود ولی بهتر بود از روی احتیاط تفسیر گردد، نظر به اینکه تفاوت وسیعی در پاسخ بین گونه‌های موجودات زنده وجود دارد. دز آفت‌کش ، تا حدودی برآمد مسمومیت ایجاد شده بوسیله سم را تعیین می‌کند. اگر دز بیشتری از سم جذب بدن شده باشد مسمومیتی‌که بوجود می‌آید نه تنها در ترکیبات نسبتا سمی بلکه برای ترکیبات با سمیت پایین نیز جدی خواهد بود. کنترل دز ، اساس ایمنی استفاده از آفت‌کش‌هاست. بروز علائم سمی آفت‌کش ممکن است ‌چندان هم تنها به دز بستگی نداشته باشد بلکه به مدت قرارگیری در معرض سم نیز بستگی داشته باشد.برای اکثر آفت‌کشها اثرات سمی مشاهده شده از تماس کم با سم ممکن است کاملا متفاوت از تماسهای تکراری با سم باشد. بیشتر علائم تماسهای تکراری با سم به آرامی توسعه می‌یابند و در بیشتر موارد ممکن است علائم مسمومیت مشابه با علائم بیماریهای مزمن باشد که تشخیص اینکه مورد مسمومیت است یا بیماری را با مشکل مواجه می‌سازد.

مسیرهای ورود سم به بدن

تعیین‌ کننده نهایی برآمد مسمومیت ایجاد شده توسط سم ، مسیر ورود سم به بدن است، مسمومیت از طریق آفت‌کش از طریق خوردن ، استنشاق یا جذب از راه پوست می‌باشد. بیشتر مواد شیمیایی به عنوان مثال ، سم مالاتیون توسط هر سه روش تماس با سم در دز بالای سم بطور یکسان ایجاد مسمومیت می‌کند و توسط هر سه روش تماس با سم صرفنظر از مدت قرارگیری در معرض سم و مقدار دز سم بطور یکسان ایجاد مسمومیت نمی‌کند.تماس و نفوذ پوستی عمومی‌ترین راه نفوذ سم به بدن می‌باشد و اگر مقدار معینی از آفت‌کش به بدن وارد شده باشد اثرات سمی بطور عادی دیده خواهند شد. روی‌هم‌رفته تعدادی از آفت‌کش‌های شناخته شده از طریق پوست در مقدار بیشتری جذب شوند تقریبا کم است، اثرات مشاهده شده در اکثر حالات معمولا محدود به پوست با علائمی همچون خارش و حساسیت پوست می‌باشند.

نحوه استفاده آفت کش های شیمیائی

تمامی آفت‌کش‌های شیمیایی بایستی با احتیاط بکار برده شوند، برای استفاده مطمئن و دائمی از تمامی مواد شیمیائی عناوین ذیل باید رعایت شود:

همیشه قبل از استفاده مواد شیمیایی برچسب روی آن را بدقت خوانده و طبق دستورالعمل اجرا کنید.

آفت‌کش‌ها را به دور از دسترس کودکان نگهداشته و در ظروف سربسته برچسب‌دار نگهداری نمائید.

از کشیدن سیگار در زمان سمپاشی یا گردپاشی خودداری کنید چون اکثر مواد شیمیایی قابل اشتعال هستند.

از لباس‌های محافظت کننده و ماسک استفاده نمائید آستینها کاملا کشیده در پایین دست و یقه را کاملا ببندید، در صورت ریخته شدن مواد سمی روی پوستتان فورا آن را با آب و صابون بشوئید.

دستانتان را بعد از سمپاشی یا گردپاشی و قبل از غذا خوردن بشوئید و لباستان را تعویض نمائید.

تحقیق در مورد آفت سرخرطومی برگ یونجه 53 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 53 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آفت سرخرطومی برگ یونجه

تهیه کننده:امیدعسکری

کارشناس ارشدگیاهپزشکی

سازمان جهادکشاورزی استان زنجان

۱۳۸۲

مقدمه:یکی ازآفات مهم برگ یونجه سرخرطومی برگ یونجه است که دراکثرمناطق یونجه کاری کشور شیوع دارد.میزان خسارت سرخرطومی یونجه درایران دقیقاتعیین نشده ولی می توان گفت که۶۰درصدازخسارت های کلیه آفات یونجه مربوط به سرخرطومی می باشد.زمانی که میزان آلودگی مزارع بالااست مدیریت مبارزه بااین آفت درطول سال اهمیت دارد.باتوجه به این که دربعضی سالها خسارت سرخرطومی یونجه ازنظراقتصادی مهم نیست لازماست که زارعین باراهنمایی های مدیریتی وتوصیه های عدم استفاده ازسموم حشره کش آشناشوند.

زیست شناسی:حشره کامل این آفت سرخرطومی نسبتا کوچکی است به طول تقریبا ۵میلیمتروپهنای ۳.۵میلیمترورنگ آن ازقهوه ای تاخاکستری مایل به سیاه تغییر می کند.

چرخه زندگی آفت سرخرطومی یونجه شامل چهار مرحله تخم.لارو.شفیره وسوسک بالغ است.زمستانگذرانی این آفت معمولا به شکل حشره کامل درپناهگاه های خارج ازمزرعه مانند پرچین ها.مناطق درختکاری شده ویازیست گاههای محفوظ داخل شکافهامیباشد.غالب تخمریزی دربهاروزمانی که سرخرطومی بالغ واردمزرعه می شودانجام می گیردامابعضی ازتخم ها درپاییز گذاشته می شوند.سرخرطومی های بالغ ماده برای تخمریزی سوراخی رابه وسیله جویدن درساقه یونجه ایجاد میکنندودرداخل آن۲۵-۲عددتخم می گذارند.یک سرخرطومی ماده میتواند درطول دوره زندگی به طور متوسط تعداد۵۰۰تا۲۰۰۰عددتخم بگذارد.رنگ تخم ها از زرد تاقهوه ای تغییرمی کند ووقتی می رسند تیره تر می شوند.مدت زمان لازم برای تفریخ تخم ها ۱۴-۷روزپس ازتخم ریزی به طول می انجامد اما تخمهایی که درپاییزگذاشته می شوند دربهارسال بعد تفریخ خواهند شد.

لاروها درطول دوره لاروی سه بارپوست اندازی کرده ودرهربارازنظراندازه بزرگترمی شوند.لاروهای بالغ به رنگ سبز بوده.تقریبا ۹ میلیمترطول دارندوخطوط سفیدرنگی درپشت آنهادیده میشود.لاروهای بالغ پس از کامل شدن تغذیه به سمت قاعده برگ حرکت کرده وباتکه های برگهای خشک شده درسطح خاک ایجاد یک پیله ابریشم مانندمیکنند.لاروهادرداخل پیله تبدیل به شفیره شده وحشرات بالغ پس از ۱۴-۱۰روزازآن خارج می شوند.

سرخرطومی های بالغ پس ازظهور برنگ قهوه ای روشن هستندویک لکه قهوه ای درپشت بدن حشره دیده می شود که ازجلوسر شروع شده وتانصف بدن ادامه می یابد.این علایم با سن حشره تغییر می کند.سرخرطومی های بالغ به مدت چند هفته درمزرعه باقی می مانندوپس ازآن برای گذراندن تابستان به پناهگاه های محفوظ نزدیک مزرعه می روند.درطول تابستان تمامی مراحل چرخه زندگی سرخرطومی درداخل مزرعه قابل مشاهده است بطوریکه سرخرطومی های بالغ ترممکن است به فعالیت تخمریزی ادامه دهند در حالیکه در همان زمان لاروها.شفیره هاوحشره های بالغ تازه ظاهر شده نیز دیده شوند.

حشره های بالغ دراوایل پاییز به مدت کوتاهی به مزارع یونجه برمی گردند که خسارت چندانی را همراه ندارند.

خسارت:اولین علایم خسارت سرخرطومی یونجه عبارت است از سوراخهای کوچکی که دراثرتغذیه لاروازانتهای برگهای جوان درطول ماههای فروردین واردیبهشت دیده می شوند.بابزرگترشدن اندازه لاروهامیزان خسارت بیشترشده ودراثرخسارت شدیدناشی ازتغذیه آفت به خاطرخشک

تحقیق در مورد آفت برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مهمترین بیماری های برنج

مهمترین  علفهای هرز  در  شالیزارهای  برنج 

این  علفها  شامل  سوروف  ، اویار سلام ، قاشق واش  ، تیر کمان آبی ، بندواش  ، سل واش و  …….. میباشند  که هزینه  مبارزه  با این  علفها  بخش  اعظمی  از اقتصاد  کشاورزی  برنج  را  شامل  میگردد

.

مهمترین آفات  برنج در ایران 

از مهمترین  آفات  برنج  که  سالیانه  خسارات  هنگفتی  را بر جای  می گذارد  کرم  ساقه  برنج ( Chilo Suppressalis ) می باشد  . این  آفت  ، حشره ای  است  که برای  اولین بار  در سال  1351  در  مزارع  تنکابن  و رامسر  طغیان  کرد  و در مدت  کوتاهی  با افزایش  جمعیت  و ایجاد  خسارت  اقتصادی  شدید  نظر  همگان  را جلب  نمود .

کرم  ساقه  خوار  برنج  که بعنوان  یکی  از  خطرناکترین آفات  برنج  در دنیا  بشمار  می آید ، در زمستان  بصورت  لار  و کامل  در داخل  ساقه های  خشک  برنج  و یا  علفهای  هرز  اطراف  مزرعه  بسر می برد  و در  حدود  اوایل  اردیبهشت  ، هنگامیکه  حداقل  دمای  هوا  ، 10  درجه  سانتیگراد  باشد  ، شفیره ها  در داخل  ساقه های  باقیمانده  برنج  سال  قبل  و یا  علفهای  هرز  مزرعه  ، در  اطراف  سوراخهای  ایجاد شده  توسط  لاروها  ، تشکیل  میگردد .

در  حدود  بیستم  اردیبهشت  ماه  ، اولین  پروانه ها  ظاهر  میشوند  که در اواسط  خرداد  به حداکثر  خود می رسند . عمر  پروانه ها  ، حداکثر  یک هفته است  و در این  مدت  بطور  متوسط  230 عدد تخم توسط  هر پروانه  گذرانده  میشود  . تفریخ تخمها  در  دمای  حداقل  10 تا  12 درجه  سانتیگراد  بمدت  5 تا 11  روز  بسته  به دمای  محیط  انجام  می گیرد  . این  کرم  در طول  سال  2  تا  3  نسل  دارد  و از زمان نشاء کاری  تا هنگام  برداشت  برنج  در مزارع  فعالیت  زیستی  دارد  . خسارات  وارده  طی  نسلهای  دوم  و سوم  بیشتر  است .

امروزه  با کرم  ساقه خوار  برنج  به سه  طریق  ، زراعی  ، شیمیایی  وبیولوژیک  مبارزه  میشود از  راههای  اساسی  برای مبارزه  با این ‌آفت  ، ایجاد  شبکه  مراقبت  و پیش آگاهی  با استفاده  از  اطلاعات جوی  است  که کمتر مورد  توجه  قرار  گرفته است  ، در  صورتیکه  ثابت  شده است  ، مراحل  سیکل  دگردیسی این‌‌ آفت  ، همبستگی  بالایی  را  با دما و سایر  پارامترهای  جوی  دارد .

در مبارزه  بیولوژیک  ، از  زنبور  تریکو گراما  برای  پارازیته کردن  تخم پروانه  ساقه خوار   برنج  استفاده  میشود  که نحوه  و زمان  فعالیت  این  زنبور  نیز  تابعی  از شرایط  جوی  بویژه  دما   می باشد .

سایر  آفات  برنج  شامل  شب پره  یک  نقطه ای  برنج  ، سرخوطومی  برنج  ، زنجره  برنج  ، کرم  برگخوار  برنج   ومگس  خزانه  برنج  می باشند .

 مهمترین  بیماریهای  برنج

از مهمترین  بیماریهای  برنج  ، به بلاست  برنج     ( Blast )  اشاره  میگردد  که معمولا“ بعلت  انتشار  وسیع  و تاثیر  مخربش  در  شرایط  مناسب  ، بیماری  اصلی  برنج  بشمار  می آید  که به  عملکرد  محصول  خسارت  قابل  توجهی  وارد  می سازد .

علایم  اولیه  بیماری  بلاست  بستگی  به  شرایط  اقلیمی دارد  . در نواحی  معتدل  که دوران  بارانهای ریز و یا  بارندگی  خفیف  طولانی  می باشد  ، بلاست  برنج  در مرحله  پنجه زدن  شدید  بوده  و اغلب  بوته ها  می میرند .بررسیهای  اولیه  انجام  شده  در اداره  تحقیقات  هواشناسی  کشاورزی  رشت  گویای  این مطلب  می باشد  که چنانچه  5 روز  متوالی  رطوبت  نسبی  هوا  از  70% بیشتر  و دما بین  25  تا  35  درجه  سانتیگراد  و ابرناکی  بیشتر  از  8/6 باشد ، شرایط  مساعدی  برای  طغیان  این بیماری  فراهم  میگردد .

 بهترین  متد مبارزه  با  این  بیماری  ایجاد  سیستم  پیش آگاهی  است  که نقش  ادارات  تحقیقات  هواشناسی  کشور  در مناطق  کشت  این محصول  در این  سیستم  کاملا“ شاخص  است .

سایر  بیماریهای  برنج  شامل  : لک  قهوه ای  برنج  ، بیماری  پوسیدگی  طوقه  ، بیماری  سوختگی  غلاف  برگ ، بیماری  پوسیدگی  ساقه  ، سیاهک برنج  در  درجات  بعدی  اهمیت  می باشند .

تحقیق در مورد سموم آفت کش 40 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 40 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

TDE (DDD)

 با نام تجارتی روتان یا تتراکلرواتان است.

از مهمترین آنالوگهای د.د.ت است که در گذشته برای کنترل انواع مختلفی از آفات مورد استفاده قرار گرفته است. این سم از احیاء د.د.ت بدست می‌اید. د.د.د برای مهره‌داران کم خطر بوده و سمیت آن حدود 0.2 تا 0.1 د.د.ت می‌باشد. برای موش صحرائی میلی‌گرم بر کیلوگرم 3400=LD50می‌باشد. در حالیکه LD50د.د.ت برای موش صحرایی از طریق گوارشی برابر 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن است. این سم روی غدد فوق کلیوی پستانداران فوق‌العاده اثرات ناگواری دارد.

به طور کلی در سموم کلره هر اندازه تعداد اتمهای کلر کمتر شود و جای آنها را گروههای هیدرواکسی یا متیل بگیرد سمیت آن کاهش می‌یابد.

اتریمفوس                                                                                                   Etrimfos

این سم دارای اسامی اکامت، ساتیسفار است.

این سم با فرمول مولکولی: C10H17N2O4PS دارای نقطه ذوب 33.5 درجه سانتیگراد و فشار بخار 5ـ10*6.5 میلی‌بار در دمای 20 درجه سانتیگراد است. فرم خالص این سم به صورت روغنی بی‌رنگ است. اتریمفوس در برابر نور نسبتاً پایدار است. این سم را نباید در انباری که دمای آن کمتر از 10ـ و بیش از 25 درجه سانتیگراد است، نگهداری کرد. در اکثر حلالهای آلی نظیر استون، استونیتریل، کلروفرم، اتانول و هگزان به خوبی حل می‌گردد.

این حشره‌کش در سال 1975 توسط کناتی و رئیستر تهیه و به وسیله شرکت ساندوز و آی. سی. آی. ساخته و به بازار عرضه شد. طیف وسیعی از حشرات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این سم به صورت امولسیون 25 تا 50 درصد، گرانول 5 درصد در بازار موجود است. خاصیت آفت‌کشی خود را به مدت 7 تا 14 روز حفظ می‌کند. در بدن جانوران و گیاهان تجزیه می‌شود. 1800ـ1600=LD50 میلی‌گرم بر کیلوگرم از راه دهان و 2000 میلی‌گرم بر کیلوگرم از طریق پوست برای موش صحرایی است. امروزه از این سم که فرموله شرکت ICI انگلستان است به مقدار 1 تا 1.5 لیتر در هکتار برای کنترل آفات مختلف از جمله سرخرطومی برگ یونجه، لارو مگس، پسیل، لیسه‌های درختان میوه و بید استفاده می‌شود. مقدار باقیمانده مجاز آن در موقع برداشت محصول کمتر از 0.4 میلی‌گرم بر کیلوگرم محصول است.

متابولیسم: هیدرولیز شده و به 6 اتوکسی ـ 2 اتیل ـ 4 هیدروکسی پریدین تبدیل می‌شود.

اتیون                                                                                                             Ethion

همچنین دارای نامهای تجارتی اتانوکس، اتیول و همیموکس است.

این سم با فرمول مولکولی: C9H22O4P2S4، جرم مولکولی 384.48 دلتن، نقطه ذوب آن در دمای 12 تا 15، نقطه جوش 165 درجه سانتیگراد در 0.4 میلی‌بار است. این سم توسط شرکت رون پولن در سال 1956 ساخته و به بازار عرضه شده است. اتیون ترکیبی با خاصیت حشره‌کشی و کنه‌کشی است. خاصیت حشره‌کشی آن وقتی با روغن مخلوط گردد تقویت می‌شود. این آفت‌کش روی تخم حشرات و شپشکهای نباتی مؤثر است در بازار به صورت امولسیون 47 درصد وجود دارد. برای کنترل سپردارها و شپشکهای نباتی درختان میوه و مرکبات از محلول 5/1 تا 2 در هزار استفاده می‌گردد. این ترکیب روی برخی از واریته‌های سیب گیاهسوزی ایجاد می‌کند. سایر فرمولاسیون آن پودر وتابل 0.25، امولسیون 40% و گرانول 5 تا 10 درصد می‌باشد.

اندرین                                                                                                            Endrine

این سم همچنین دارای نامهای تجارتی اندرکس و هگزادرین است.

با فرمول مولکولی: C12H8Cl6O توسط شرکت شل ساخته و به بازار عرضه شده است و فشار بخار آن در دمای 25 درجه سانتیگراد 7ـ10*2.6 میلی‌بار می‌باشد. این سم ایزومر دیلدرین بوده و از نظر فرمول شیمیایی شبیه دیلدرین می‌باشد. کلیه خواص دیلدرین و آلدرین را دربر دارد. اندرین صنعتی به صورت پودر خرمایی رنگی می‌باشد ولی فرم خالص آن به شکل کریستالهای سفید رنگی است که نقطه ذوب آن 200 درجه سانتیگراد می‌باشد. از نظر شیمیایی بسیار شبیه دی الدرین بوده اما به سادگی در گرما و نور تجزیه می‌شود. اندرین ترکیبی بسیار سمی است. LD50 حاد دهانی اندرین خالص برای موش صحرایی 11=LD50 میلی‌گرم بر کیلوگرم است. از این سم برای کنترل آفات پنبه مانند کرم قوزه و خاردار (از امولسیون 20 درصد به میزان 4ـ3 لیتر در هکتار) استفاده می‌شد. در حال حاضر این سم تولید و مصرف نمی‌شود. اندرین یکی از سمومی است که طغیان کنه‌های گیاهخوار را سبب شده است.

متابولیسم: در پستانداران و حشرات به متابولیتهای آبدوست تبدیل می‌شود.

 اندوسولفان                                                                                        Endosulfane    

این سم با نامهای تجارتی بنزواپین، تیودان، بوسایت، سیکلودان، مالیکس، تیمول و تیونکس است.

این سم دارای خاصیت حشره‌کشی و کنه‌کشی است.

اندوسولفان مخلوطی از دو ایزومر آلفا و بتا می‌باشد. این سم در سال 1956 توسط شرکت ولسی کول و هوخست ساخته و به بازار عرضه شده است. اندوسولفان در آب نامحلول بوده ولی در اکثر حلالهای آلی به خوبی حل می‌شود. دارای جرم مولکولی 406.96 بوده و فرمول مولکولی آن C9H9Cl6O3S است. این سم در حالت خالص به شکل کریستالهای سفید رنگی است که در اکثر حلالهای آلی به خوبی حل می‌شود. فشار بخار 2ـ10*1.2 میلی‌بار در دمای 70 درجه سانتیگراد، نقطه ذوب آلفا آندوسولفان 109 درجه سانتیگراد و نقطه جوش در فشار 0.9 میلی‌بار 106 درجه سانتیگراد است. دارای خاصیت حشره‌کشی نسبتاً مطلوبی می‌باشد. برای انسان و دام خطرناک است. 119ـ80=LD50 میلی‌گرم بر کیلوگرم برعکس دیگر سموم کلره خاصیت تجمعی در بدن موجودات زندن را ندارد. اندوسولفان فاقد خاصیت تبخیری بوده و در برابر نور کاملاً پایدار است. نسبت ایزومر آلفا به ایزومر بتا در فرآورده صنعتی به نسبت 124 است. از طریق پوست جذب می‌شود. اندوسولفان در محیطهای قلیایی و خنثی سریعاً هیدرولیز شده و به الکل اندوسولفان که دارای سمیت کمی برای انسان و دیگر جانورات است، تبدیل می‌شود. همچنین این ترکیب اکسید شده تبدیل به سولفات اندوسولفان که دارای سمیت کمی برای انسان و دیگر جانوران است، تبدیل می‌گردد. سولفات اندوسولفات به اندازه آلفا اندوسولفان برای حشرات سمی است. این فرآیند در شرایط طبیعی و در سطح گیاهان، در داخل خاک و آب به وقوع می‌پیوندد.

اندوسولفان در غلظتهای توصیه شده باعث گیاهسوزی نمی‌شود. همچنین از طریق برگها و ریشه وارد بافتهای گیاهی نمی‌گردد و بنابراین در آلودگیهای شدید خاک در بافتهای گیاهی تجمع پیدا نمی‌کند.

اندوسولفان حشره‌کش و کنه‌کش تماسی و گوارشی است و دارای سمیت بالایی برای حشرات را سته‌های سخت بالپوشان، لارو پروانه‌ها و کنه‌های گیاهخوار می‌باشد. دوام این سم در شرایط طبیعی مزرعه 15 روز است.

اندوسولفان سمیت کمی برای زنبور عسل و زنبورهای گرده‌افشان و کفشدوزکها دارد به همین لحاظ بکارگیری آن در IPM قابل توصیه است.

بای فنیترین                                                                                             Bifenthrine

این سم با نام تجارتی بریگاد و تالستار است.

فرمول مولکولی: C22H22CLF3O2، جرم مولکولی: 422.9 دلتن است. این سم در سال 1984 توسط کارخانه اف. ام. سی ساخته و به بازار عرضه شده است. شکل خالص این سم به صورت جامد است. نقطه ذوب 70.6ـ68 درجه سانتیگراد، فشار بخار 0.024 میلی پاسکال در (25 درجه سانتیگراد)، وزن مخصوص: 1.21 درجه 25 درجه سانتیگراد است.

پایداری ماده تکنیکال آن در 25 درجه سانتیگراد بیش از یکسال دوام دارد و در برابر نور معمولی نیمه عمر آن 255 روز است. نیمه عمر آن در خاک 65 تا 125 روز می‌باشد.

این سم روی بسیاری از حشرات مخصوصاً سخت بالپوشان، زنجرکها، سنها وب الپولکداران مؤثر است و برای مبارزه با شته‌ها دو بالان به میزان 100 گرم ماده خالص در هکتار مصف می‌شود.

این سم به بازار به صورت مایع امولسیون شونده 10 درصد محلول 8% و پودر و تابل 10% مخلوط آن به نسبت 40 گرم با 200 گرم کلوفن ترین به نام توران و مخلوط با آمیتراز به نام زیپاک عرضه شده است.

میزان کشندگی 50 درصد آن از راه دهان برای موش صحرائی 54.5 میلی‌گرم تکنیکال و از طریق پوست برای خرگوش بیش از 2000 میلی‌گرم بر کیلوگرم تعیین شده است. مقدار مجاز باقیمانده این سم در موقع مصرف با غذا برای سگها 1.5 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز است.

بروموپروپیلات                                                                                  Bromopropilate   

این سم دارای نامهای تجارتی نئورون، آکارول است.

نام شیمیایی ایزوپروپیل ـ دی بروموبنزوکساید است. فرمول مولکولی: C17H16Br2O3، در سال 1966 توسط گراپ و همکاران و معرفی و به وسیله شرکت سیبا گایگی به بازار عرضه شد. نقطه ذوب آن 77 درجه سانتیگراد و فشار بخار 7ـ10*1.1 میلی‌بار در دمای 20 درجه سانتیگراد است.

ماده خالص آن پودر کرم رنگی با نقطه ذوب آن 72 درجه سانتیگراد است. در آب به میزان خیلی کم حل می‌شود اما در اکثر حلالهای آلی به خوبی حل می‌گردد. خاصیت تبخیر قابل توجهی دارد. نئورون وقتی در شرایط طبیعی ذخیره شود نسبتاً پایدار ولی در معرض مواد قلیایی و اسیدی به مواد غیر سمی تبدیل می‌شود. در خاک پایداری زیادی داشته و حرکت آن در لایه‌های خاک کم است. دوام و حرکت آن در خاک به خواص خاک بستگی دارد. نئورون بر روی گیاهان نسبتاً با ثبات بوده و باقیمانده آن حتی تا روز پس از سمپاشی نیز دیده می‌شود. تجزیه آن بسیار بطنی و کنداست. در غلظتهای توصیه شده گیاهسوزی ایجاد نمی‌کند.

کنه‌کشی تماسی با مقداری خاصیت نفوذی و تدخینی است. مدت اثر حفاظتی کنه‌کشی آن 10ـ8 هفته می‌باشد. این سم دارای اثر بسیار شدید اولیه (ضربه‌ای) بوده 99.4ـ84.5درصد کنه‌ها را از بین می‌برد. این ترکیب خاصیت تخم‌کشی و کنه‌کشی خوبی دارد. برای کنه‌های مقاوم به ترکیبات کلره و فسفره نیز مؤثر است. برای کنترل ایده‌آل کنه‌ها. باید سطح گیاهان در موقع سمپاشی کاملاً به این سم آغشته بود. این سم برای انسان و دیگر پستانداران سمیت کمی دارد. LD50 آن برای موش صحرایی 5000 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن می‌باشد.

بیوآلترین و ترانس آلترین                               (BSI(Bioalletrine) ,  ESA(Trans-alletrine 

این سم با نامهای تجارتی اسبیول، اسبیوترین است.

فرمول مولکولی: C19H20O3، جرم مولکولی: 302.4 دلتن است. هاست و همکاران در سال 1967 آن را معرفی کرده‌اند و این سم در سال 1967 توسط کارخانه روسل اوکلاف ساخته شده و به بازار عرضه شده است.

فرم خالص آن به صورت مایع زرد رنگ است. نقطه جوش 167ـ165 درجه سانتیگراد، فشار بخار: 20 درجه سانتیگراد در 12 میلی پاسکال وزن خصوص آن 20 درجه سانتیگراد در 1.009 است.

این سم در معرض نور ماوراء بنفش قرار بگیرد تجزیه می‌شود. نوع دی ـ ترانس آن در دمای 65.6 درجه سانتیگراد شعله‌ور می‌شود.

عملاً در آب نامحلول بوده ولی در هگزان، زایلن و متانول به طور کامل می‌گردد.

طرز تأثیر: حشره‌کشی غیر سیستمیک، تماسی با اثر ضربه‌ای است که دوام زیادی ندارد.

کاربرد: برای مبارزه با حشرات خانگی مثل سوسریها، مگسها و پشه‌ها بکار می‌رود.

این سم به صورت تکنیکال، آئروسول و روغنی عرضه می‌شود. مخلوط با حشره‌کشهای دیگر نظیر پرمترین و رسیمترین نیز به فروش می‌رسد. کشندگی 50 درصد آن از راه دهان برای موش صحرائی 709 و از راه پوست برای خرگوش بیش از 3000 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن است. باقیمانده مجاز آن پس از دوره کارنس در یک دوره 90 روزه برای موش صحرائی 750 میلی‌گرم در کیلوگرم غذا اندازه‌گیری شده است.

پاراتیون                                                                                                     Parathion

همچنین این سم دارای اسامی تجارتی تیوفوس، نایرون، فولیدال، فسفرنو، پوکس و پارافوس است.

به طور کلی اتیل پارتیون را پاراتیون می‌نامند.