جمع آوری و دفع بهداشتی زباله

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

جمع آوری و دفع بهداشتی زباله

مقدمه :انسان و بسیاری از موجودات به شیوه های مختلف زباله تولید می کنند که تولید زباله بطور چشمگیری رو به افزایش است این افزایش و تولید موجب بحرانهایی در زمینه محیط زیست گردیده است که حیات موجودات کره زمین را بامشکلات جدی روبرو ساخته است . تولید آلاینده های مختلف زباله که هرروز برتعداد وتنوع آنها افزوده میشود سبب شده که ضمن خسارت به منابع اصلی ( آب ، خاک ، هوا ) با مقادیر زیاد مواد زاید به اشکال جامد ، نیمه جامد ، مایع و گاز مواجه شده ایم و این بدان معناست که بشر به دست خود عرصه زندگی را برخود و سایر موجودات تنگ نموده است استفاده از چهل و هشت هزار ماده شیمیایی در زندگانی روزمره که تاکنون تنها خاصیت سرطان زایی پانصد نوع آن به اثبات رسیده نوعی تهدید جدی برای محیط زیست وسلامت انسان به شماره میرود.براساس مطالعه WHO عدم توجه به جمع آوری ودفع مواد زائد میتواند 32 مشکل زیست محیطی بوجود آورد . افراد جامعه باید بدین باور برسند که علاوه بر رعایت موازین بهداشت فردی ملزم به حفظ بهداشت محیط پیرامون خود نیز هستند زیرا درصورت عدم رعایت این موضوع سلامت آنها و سلامت سایر افراد جامعه در مخاطره خواهدافتاد یکی از موارد مهم در زمینه حفظ و ارتقای سلامت افراد و جامعه دفع زباله ومواد زاید صحیح است که متأسفانه درخیلی از مناطق شهری و روستایی بدلیل روشهای نامطلوب جمع آوری زباله، محیط زندگی وسلامت افراد در معرض آلودگی وخطر قرار دارد.تعریف زباله:

بطور معمول به کلیه مواد زاید جامد (فسادپذیر و فسادناپذیر) گفته میشود که درمنازل ، مراکز تهیه وتوزیع وفروش مواد غذایی ، مؤسسات صنعتی وتجاری وکشاورزی و بیمارستانها ومراکز درمانی تولید میشود.خطرات بهداشتی زباله : عدم کنترل زباله های شهری وروستایی بعلت مواد آلوده کننده وفساد پذیر و نیز رطوبت وحرارت مناسب پناهگاهی مناسب برای انواع حشرات و جوندگان موذی میباشد. همواره توده های زباله از عوامل اصلی ومولد بسیاری از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوانات و سایر بیماریهای واگیر دار وغیرواگیردار بوده است .پراکندگی مواد زاید خانگی وصنعتی وتجاری وانتشار زباله های بیمارستانی ازیک سو و تداوم گرما و طولانی شدن زمان برداشت زباله از معابر و اماکن عمومی از سوی دیگر از جمله عوامل مساعد کننده برای تکثیر ورشد سریع بسیاری از باکتریها و انگلها و موجودات و جوندگان موذی میباشد.مگس با انتقال فیزیکی بسیاری از باکتریها و انگلها نظیر تراخم – اسهالهای مهلک و عفونی و بیماریهای قارچی ومسمومیت غذایی و ... باعث بیمارشدن انسان میگردند.باکنترل و دفع صحیح بهداشتی زباله حدود 90 درصد از مگسها ، حدود 65 درصد از موشها را میتوان تحت کنترل درآورد. ترکیبات زباله :برای عملیات جمع آوری ، نگهداری ، حمل ونقل ، دفع بهداشتی و بازیافت از تجزیه و تحلیل مواد تشکیل دهنده زباله استفاده میشود. از لحاظ ترکیبات فیزیکی زباله ، زباله تشکیل شده از 1- پس مانده مواد غذایی 2- کاغذ و مقوا 3- پلاستیک و لاستیک 4- پارچه 5- چرم 6- مواد زاید باغ 7- چوب 8- شیشه 9- قوطی های فلزی 10- اشیای بی ارزش ساختمانی ( آجر وسنگ و گچ و... ) 11- خاک و خاشاک 12- استخوان ترکیبات شیمیایی زباله: ترکیبات فرمولی موادتشکیل دهنده زباله رابرسی میکند همانندمیزان کربن – هیدروژن – اکسیژن-ازت-سولفور-PH ورطوبت

اصول جمع آوری وحمل زباله :تقریبا 80 درصد از هزینه های مربوط به زباله ها هزینه جمع آوری زباله میباشد از این لحاظ هزینه های سنگینی بر شهرداریها وسازمانها ی وابسته به جمع آوری و دفع زباله ها میگردد.میزان سرانه زباله درمناطق شهری ایران 658 گرم در روز و درمناطق روستایی بین 220 تا 340 گرم در روز برای هر نفر میباشد و بطور متوسط 240 کیلوگرم درسال برای هرنفر درنظر گرفته میشود. مواد زباله ای باید پس از تولید دریک محل مناسب با توجه به شرایط بهداشتی و رعایت نکات بهداشتی مراحل عملیاتی در سریعترین زمان ممکن جمع آوری حمل ونقل دفع گردد که بهترین روش ، جمع آوری مستقیم از درب منازل و انتقال به محل دفع میباشند ( دفن یا روشهای دیگر) درمراحل نگهداری وجمع آوری نقش آموزش وهمکاری متقابل بین تولید کنندگان زباله و پرسنل خدمات شهری در افزایش راندمان عملیات بسیار مؤثر است .تولید کنندگان زباله باید آگاهی کافی ازاینکه زباله ها را در ظروف مناسب از لحاظ جنس و ظرفیت ( حجم) وزمان تحویل به کارگران خدمات شهرداری داشته باشند. درهنگام نگهداری زباله ها درمنازل ومحل تولید از ظروف پلاستیکی درب دار یا فلزی ضد زنگ با مقطح دایره ای ونیز استفاده از کیسه پلاستیکی زباله برای حفظ نظافت محیط زیست استفاده شود. بهترین روش جمع آوری زباله ها بطور روزانه است که در کنترل وجلوگیری از رشد و پرورش مگس مؤثر میباشد و بهترین زمان جمع آوری درساعاتی از شبانه روز که شهر خلوت بوده و ترافیکی وجود ندارد صورت گیرد .

جمع آوری و حمل و نقل زباله چگونه باید انجام شود ؟جمع آوری: عبارت از برداشتن زباله از محل تولید و بارگیری آن در وانت یا کامیون زباله کش و یا چرخ دستی و حمل آن به ایستگاه انتقال یا محل دفع نهایی می باشد . در بعضی از شهر ها جمع آوری از درب خانه ها با تحویل زباله به رفتگر صورت می گیرد. ولی در شهر های بزرگ ایران مردم زباله را در ساعاتی از شبانه روز (معمولا شبها)در کنار پیاده روهاو خیابان ها و یا در ظروف عمومی می گذارند و مامورین در ساعات بخصوص زباله ها را جمع آوری  و وارد وانت می کنند. بدین ترتیب زباله به صورت روزانه جمع آوری  می شود که از محاسن برجسته جمع آوری سریع زباله جلوگیری از بوجود آمدن محیط رشد و پرورش مگس است.حمل و نقل:عبارت از بارگیری زباله از ایستگاها به کامیون های بزرگ و حمل زباله به محل های دفع نهایی و تخلیه مواد در این محل ها می باشد.جمع شدن فضولات و زباله در گوشه منازل علاوه بر اینکه منظره ناخوشایندی را ایجاد می کند باعث تجمع پشه و مگس که عامل انتقال بسیاری از بیماریها هستند می شود برای جلوگیری از بروز این بیماریها لازم است که نحوه دفع صحیح زباله و فضولات به طور کامل آموزش داده شود. به همین منظورتوجه شمارا به توصیه های ذیل جلب می کنیم.1_زباله بایستی به طور روزانه جمع آوری و در ظروف مناسب و بهداشتی درب دار و قابل شست و شو در محل مناسبی از منزل نگهداری و حد اقل هفته ایی دوبار از منزل خارج گردد.2-ظرف زباله بایستی زیاد بزرگ نباشد تا حمل و نقل و خالی کردن آن توسط یک نفر به راحتی انجام گیرد.

مقاله درمورد جمع بندی سیستم های حسابداری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

«جمع بندی سیستم های حسابداری»

تاکنون در این بخش از کتاب تمرکز خود را بر روی 9 روش جمع بندی و دخالت اطلاعات حسابداری قرار داده ایم. هر یک می توانند در مرحله ای و حالتی مفید باشند و اثر بهتری داشته باشند. اما اطلاعات نادرست سبب کسب نتیجه نامطلوب می شود. در این بخش مرور مختصری بر این سیستم های حسابداری انجام داده و در مورد حالات و شرایط هر یک بحث می کنیم.

مرور مختصر سیستم های حسابداری:

در این بخش یک جمع بندی از سیستم های حسابداری ذکر شده در فصول قبلی را ارائه می کنیم. هر جمع بندی شامل یک توضیح در مورد سیستم و نقش آن در عملکرد حسابدار هزینه می باشد. همین طور نحوه استفاده از اطلاعات کلی حاصل بیان شده است.

حسابداری شغلی یکی از متداولترین سیستم های مورد استفاده است که در هزینه های شرکت می تواند نقش عمده ای ایفا کند. همانند اکثر هزینه ها که ممکن است مستقیماً به کار گرفته شوند برخی دیگر از هزینه ها جزء هزینه های Pool محسوب شده و پس از آن برای انجام یک کار، صرف می شوند. سیستم های جمع آوری اطلاعات همانند اکثر هزینه ها بایستی برای انجام فعالیت جهت دهی شوند.

حسابدار هزینه در قبال تعیین و به کارگیری سیستم حسابداری شغلی مسئول است. این روش بمنظور صرف هزینه های غیر معمول در مشاغل ویژه مؤثر و مفید است، بخصوص زمانی که بتوان فهرست صورتحساب مربوط به مشتری را جمع آوری و بررسی کرد.

حسابداری فرآیند تقریباً همانند حسابداری شغل بکار گرفته می شود. برای این منظور نیاز به جمع آوری اطلاعات در یک دوره بلند مدت است و تنها برحسب اطلاعات فعلی تولید نمی توان آن را بکار گرفت. این امر سبب می شود که آغاز به کار کمی دشوار و در طی گذشت یک دوره برای یک شغل ویژه، سبب توقف آن می شود. در سیستم حسابداری هزینه ملاحظات برحسب میزان کارآیی و عملکرد مورد نظر صورت می گیرند. برای دستیابی به تقریب مناسب از قبل باید ابتکار به خرج داد.

حسابداری مستقیم: تنها به هزینه های کل شرکت مربوط می شود. این عملکرد بوسیله جمع آوری اطلاعات تنها برحسب هزینه هایی که می توانند مستقیماً بکار گرفته شوند و در تولید محصول و صرف هزینه برای بهبود عملیات اثر مستقیم داشته باشند، صورت می گیرد. این اطلاعات توسط سیستم های جمع آوری اطلاعات که نیازی Compile شدن ندارند، بدست می آیند. نقش حسابدار هزینه بطور مشابه حسابداری کار و فرآیند، کاملاً ملموس است. از نظر اقتصادی این طرح برای حداقل کردن هزینه بخصوص مرتبط با هزینه مواد خام بکار گرفته می شود.

حسابداری استاندارد بر این فرض است که هزینه های واقعی در طول یک دوره به آرامی تغییر می کنند. در عمل هزینه های واقعی با مقادیر استاندارد مقایسه می شوند و تغییرات حاصل مورد بررسی و بازبینی قرار می گیرند. حسابداری هزینه در این سیستم ها می تواند اثر قابل توجهی داشته باشد. زیرا توسعه شغلی ناشی از این تغییرات بدست آمده است.

LIFO , FIFO و حسابداری میانگین (متوسط) به شیوه های مختلف برای مدل کردن هزینه ها بکار گرفته می شوند. وقتی که از روش محاسبه صحیح استفاده شده باشد دقت در تغییر و تحول هزینه می تواند بعنوان نتیجه آن محسوب شود. هر یک از این سیستم ها برای رسیدن به اهدافی بصورت متداول بکار گرفته می شوند.

حسابداری کلی می تواند بوسیله هر یک از موارد سیستم حسابداری تغییر کند تمرکز در این بخش به روی توسعه و گسترش محدوده عملکرد شرکت است. فرض می شود که تغییرات هزینه همواره در جهت مطلوب و مناسب صورت نمی گیرد، در این سیستم نقش حسابدار هزینه قابل توجهی است. این روش موارد استفاده زیادی دارد و بطور ویژه برای تعیین تغییرات افزایشی بکار گرفته می شود.

حسابداری مرتبط و برحسب تولید مجموعه روشهایی است که در رابطه با تولید 2 یا چند محصول بکار گرفته می شوند که دارای فرآیند تولیدی تقریباًً مشابه هستند. یک سیستم تخصیص به بهترین نحو برای ارائه گزارش مالی می تواند بکار گرفته شود در برخی موارد تخصیص هزینه لازم است.

حسابداری بر مبنای فعالیت، یک سیستم پیچیده است که مستقیماً با مواد و کارگران در اتباط است فرآیندهای تولیدی گوناگونی بکار گرفته می شوند که می توانند برای تخصیص هزینه یک محصول خاص بکار گرفته شوند. تمرکز بر روی سیستم ABC معمولاً برای بررسی حسابداری تولید صورت می گیرد. یک سیستم دقیق در رابطه با هزینه ها و میزان نتایج حاصله برای بدست آوردن بهترین اطلاعات باید بکار گرفته شود. حسابدار هزینه باید شدیداً در تنظیم و نگهداری این سیستم، دقت کند. زیرا تحلیل های دقیقی و سیستم های جمع آوری اطلاعات و محاسبات مربوطه را می توان انجام داد.

حسابداری هدف شامل تحلیل خروجی هزینه ها برای تولیدات جدید در شرایط توسعه و استفاده از این اطلاعات بمنظور تعیین نتایج اگر این محصولات در حسابداری هدف در نظر گرفته شود این سیستم در زمینه تخمین های مرتبط می تواند نتایج نامناسب بدنبال داشته باشد. نتایج می توانند برحسب توسعه و تکامل پروژه تغییر کنند. هزینه ها باید برحسب زمان بصورت دقیق تر و بمنظور پیشرفت و تکامل سیستم طراحی بکار گرفته شوند. در مورد روش شناسی های حسابداری توضیح مختصری ارائه شده، مروری در مورد حالاتی که هر یک می توانند مفید و مؤثر باشند.

کاربردهای سیستم های حسابداری:

تعدادی از تصمیمات مرتبط با حسابداری هزینه می توانند برحسب اطلاعات ارزشمند گرفته شوند. اطلاعات می توانند با ترکیب چند سیستم بدست آیند. در این بخش بطور موردی مهمترین تصمیمات مرتبط با هزینه بحث می شوند و سیستم های گوناگون می توانند سبب کسب بهترین نتیجه شوند. نتایج در جدول مرتبط با بخش 18.1 ارائه شده اند. بطور خاص نحوه استفاده هر سیستم حسابداری بیان شده است. مهمترین تصمیمات حسابداری بصورت زیر هستند:

بکارگیری ظرفیت:

با توجه به ظرفیت، گروه مدیریت نیاز به دانستن و اطلاع از عوامل تأثیرگذار دارند. در کاربردهای خاص فروش از یک سطح معین نمی تواند بیشتر شود. در تعیین اهداف فرض بر این است که

مقاله درمورد اضطراب صحبت کردن در برا بر جمع

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

اضطراب صحبت کردن در برا بر جمع

یکی از شایع ترین ترس های برزگسالان ، ا ضطراب صحبت کردن در جمع است. در حالی که درجاتی از اضطراب ، جز طبیعی صحبت کردن در جمع، حضور ویا هر گونه اجرا در برابر جمع طبیعی ومورد انتظار تلقی می شود؛ عده ای چنان مضطرب می شوند که توانایی کنش وری آن ها مختل می شود.

نشانه ها واثرات :

روش های چندی وجود دارد که اضطراب اجتماعی یا عملکرد،فعالیت های شخص را محدود و در زندگی روزانه اش دخالت می کند. افرادی که دوره حاد اضطراب عملکرد را طی می کنند، ممکن است احساس انزوا کنند، زیرا آن ها از مهمانی ها یا گردهمایی های اجتماعی می پرهیزند؛ چه بسا آن ها از ثبت نام در کلاس های معینی خودداری ورزند، زیراآن دروس مستلزم مشارکت در کلاس وصحبت کردن است؛ یا ممکن است از مشاغل معینی بپرهیزند یا حتی فرصت ها ونیز ارتقای شغلی را به خاطرتماس های عمومی یا صحبت کردن در جمع، از دست بدهند. نشانه های اضطراب عملکرد از فردی به فرد دیگرفرق دارد. تقریبا هر کس نگران است مبادا در نظر دیگران سراسیمه، کودن وبی خرد جلوه کند. به هنگام مواجه با موقعیت های ترسناک، خواه مهمانی وخواه شرکت در بحث های کلاسی، اغلب مردم نشانه های جسمانی همراه با اضطراب را تجربه می کنند.

این نشانه ها مشتمل اند بر:  لرزش،تعریق، دستان عرق کرده، افزایش ضربان قلب، کوتاهی تنفس،تنش عضلات، سرخ شدن یا گیجی،ازدست دادن رشته افکار،ناراحتی گوارشی، صدای لرزان وسرگیجه.

منابع :

خبر خوب این است که می توان به مبتلایان به اضطراب عملکرد یاری رساند. توفیق اجتماعی، تحصیلی وشغلی به طور فزاینده ای توانایی بر قراری ارتباط کارآمد می طلبد؛ افراد مضطرب از موقعیت های لذت بخش دوری می جویند. بسته به نیازها وهدف های فردی، شکل کمک به مبتلایان اضطراب عملکرد تفاوت دارد. با این حال، تقریباهمه مداخلات دربرخی ویژگی ها مشترکند: اول آن که الگوی اجتناب به تدریج شکسته می شود تا فرد بتواند با موقعیت ترسناک به آرامی و نظامدارمواجه شود. این بدان معنا نیست که شخص مبتلا به اضطراب صحبت در جمع، بی درنگ سخنرانی بلندی در جمع ارائه می دهد، بلکه مواجهه با موقعیت های ترسناک، به نحوی برنامه ریزی شده وتدریجی صورت می گیرد. مثلا، ممکن است از شخص مبتلا به اضطراب صحبت کردن درجمع بخواهند که پرسش کوتاهی در کلاس مطرح کند وبه تدریج به سمت تکالیف چالش انگیزتری سوق داده می شوند، مانند ا ظهارنظردر بحث های گروهی یا داوطلب شدن برای پاسخ گفتن به پرسشی. به موازات این عمل،به فرد روشهایی آموزش داده می شود تا جنبه های جسمانی، روانی یا شناختی اضطراب را مهار کند. روش اخیر، استفاده از راهبردهایی مانند فن مدیریت استرس، تمرین آرمیدگی ،تجسم ، باخود صحبت کردن وبازسازی شناختی را در بر می گیرد.

کمک خواهی :

اگر شما از صحبت کردن در جمع یا دیگراشکال عملکرد دچار اضطراب می شوید ومایلید اطلاعات بیشتری از روش های غلبه بر ترس واجتناب بیاموزید،صحبت کردن با متخصص بهداشت روانی را در مد نظر داشته باشید. مرکز مشاوره دانشگاه با در اختیار داشتن متخصصان مجرب در زمینه بهداشت روا نی ، می تواند در درک مشکلات همراه با اضطراب وغلبه بر ترس ها یتان به شما یاری رساند. این مراکز محرم اسرار شما هستند وبا ارائه خدمات رایگان در ساعات وروزهای مشخصی آماده ارائه خدمات به دانشجویان هستند.

مقاله درمورد جمع قرآن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

جمع قرآن 

معنای جمع و تدوین قرآن

کلمه ‹‹جمع›› معمولاً به معنی گردآوری و افزودن چیزی به چیز دیگر است، در تاریخ علوم قرآن این کلمه را به معنای مختلف به کار برده اند. با نگاهی به روایات و احادیثی که درباره مراحل مختلف جمع و گردآوری قرآن سخن به میان می آید به خوبی نشان می دهد که این کلمه در مراحل مختلف به معانی مختلف و متناسب با مقصود به کار رفته است. بنابراین بر حسب زمان و به اقتضای کلام، معانی مختلفی را دربر گرفته است.

1- جمع به معنی حفظ کردن و به حافظه سپردن و از برکردن است. از اینجا به آن دسته صحابی که قرآن از حفظ داشتند ‹‹حفاظ قرآن›› یا ‹‹جماع قرآن›› و یا جامعان قرآن یعنی جمع کنندگان قرآن می گفتند. این معنای جمع، بدون تردید در عهد رسول خدا رایج بوده است. بطور قطع در این زمان عده ای به نام ‹‹حفاظ یا قراء و یا جماع قرآن›› از آغاز تا پایان آنرا کاملاً و با دقتی درخور توجه، به خاطر سپردند و آنرا حفظ کردند که در راس همه آنها پیامبر اکرم(ص) به عنوان نخستین حافظ قرآن قرار داشت .

2- جمع قرآن به معنی نوشتن یا نگارش بوده، منتها به صورت پراکنده و متفرق نوشته شده و در یک جلد جمع نشده و بعضی از سوره ها نیز مرتب بوده است. این مرحله دوم جمع آوری است که طبق اسناد و گواهی با ارزش و معتبر، قطعاً همزمان با حیات رسول خدا (ص) به ثمر رسید و هیچ محققی در علوم قرآنی به آن تردید ندارد.

3- زمانی هم جمع به معنی اینکه قرآن به صورتی که سوره های آن مانند آیات، مرتب شده باشد جمع آوری و تدوین گردید. این مساله ای است که اکثر محققان علوم قرآنی را به پژوهش مشغول کرد.

4- معنی دیگر هم به تدوین و گردآوری یک متن و نص مرتب بر حسب قرائت متواتر رایجی نیز می گفتند. این نکته یادآوری شود که منظور از تالیف هرگز نگارش و تصنیف نیست بلکه منظور همان جمع آوری کردن آیات و سوره هاست. آنهایی هم که مرحله اول را قبول ندارند. جمع را سه دوره میبینند: جمع در زمان رسول خدا را ‹‹تالیف›› میگویند، اقدام ابوبکر را ‹‹جمع›› می نامند و آنچه را در زمان عثمان انجام شد ‹‹نسخ›› یا نسخه برداری و تکثیر نسخه میدانند.

در نزد تعدادی از صحابی، قرآنهایی وجود داشته که مخصوص خود آنان بوده است مانند مصحف علی (ع) و ابن مسعود و....رافعی میگوید: ‹‹بر این مطلب اتفاق نظر است که علی بن ابی طالب، ابن مسعود، ابی بن کعب و زیدبن ثابت، از کسانی هستند که قرآن را به طور کامل نوشته و قرآنهای ایشان برای قرآنهایی که بعد نوشته شد، اصل قرار گرفت. پس همه جا نمیتوان جمع را به معنی حفظ گرفت، معنی کلمه برحسب مورد فرق میکند. وقتی علی (ع) ردا به دوش نمیگیرد تا قرآن را جمع کند هرگز نمیتواند بدان معنی باشد که به حفظ کردن و ازبرکردن قرآن همت گماشته است. بلکه همچنانکه تاریخ شاهد است او و بسیاری از صحابه مجموع قرآن را نوشتهاند. در دوره نبوی هم، جمع همین معنی را میدهد. یعنی هم حفظ و هم نوشتن و هم گردآوری است.

شواهد و دلایل درباره اینکه قرآن در زمان حیات خدا (ص) گردآوری شده بسیار است ولی در اینجا به اختصار به چند مورد اشاره میشود:

دلیل اول: حکمت و مصلحت اندیشی

با توجه به اینکه قرآن بر امت پیامبر (ص) حجت بوده و مایه قوام دعوت او و دربردارنده فرایض است و از ناحیه پروردگار نازل شده اگر آن حضرت قرآن را کنار مینهاد و آن را جمعآوری نمیکرد، در حکمت و مصلحت اندیشی پیامبر (ص) شک و تردید زیاد میشد.

به گفته امام شرف الدین ‹‹کسی که پیامبر اسلام (ص) را خاتمالانبیاء بداند و او را در اوج حکمت و نصیحت و سفارش نمودن در مورد خدا و قرآن و بندگان خدا بشناسد و به آیندهنگری و دوراندیشی او رباره آینده امتش آگاهی داشته باشد. اذعان خواهد نمود که محال است پیامبر اکرم (ص) قرآن را کنده و از هم گسیخته رها کرده باشد و...››

دلیل دوم: واقعیت تاریخی

هیچ فردی نمی تواند در این واقعیت تردید کند که رسول خدا (ص) نویسندگانی داشته است که وحی را مینوشتند. و ایشان را شخص رسول خدا(ص) بدین منظور مشخص میفرمود. مورخان نیز نام نویسندگان را به صراحت یاد کردهاند و برخی آنان را تا چهل و سه نفر دانستهاند.جز کتابهای تاریخی، نصوص زیادی در اختیار است که بر این واقعیت دلالت دارد. بعلاوه که خداوند متعال فرمود: رسول منالله یتلوا صحفا مطهره فیها کتب قیمه`. نیز گویای این است که قرآن نوشته میشده است. از زیدبن ثابت روایت شده است که میگفت: ‹‹کنا عند رسول الله مولف القرآن من الرقاع›› یعنی من همواره وحی را برای رسول خدا (ص) مینوشتم و چنین بود که وقتی وحی نازل میشد آن را در شرایط شدیدی دریافت میداشت سپس من وسیلهای آورده و در حالی که پیامبر املاء میکرد من مینوشتم. و هنگامی که از نوشتن فارغ میشدم پیامبر میفرمود: بخوان! من میخواندم چنانچه مطلبی یا چیزی جا افتاده بود آن را تصحیح میکرد آنگاه در اختیار مردم قرار میگرفت.

دلیل سوم: نهی پیامبر از نوشتن جز قرآن

علمای اهل سنت روایت کردهاند که رسول خدا (ص) از نوشتن هرچیز جز قرآن منع کرده و فرموده است ‹‹لاتکتبوا عنی الا القرآن و من کتب عنی شیئا غیرالقرآن فلیمعه›› البته این نقل صحیح نیست ولی بفرض که صحیح باشد در مورد نویسندگان فرمود که وحی را در حضور او از آن حضرت دریافت میداشته و مینوشتند و این فرمان به این جهت بود که قرآن با تفسیر و تاویلهایی که آن حضرت بیان میداشته، آمیخته نگردد.

دلیل چهارم: تالیف قرآن نزد رسول خدا و حدیث حضرت علی (ع)

زیدبن ثابت میگوید: ما نزد رسول اکرم (ص) بودیم و قرآن را از اوراق (نوشته شده پس از وحی) تالیف میکردیم. حاکم میگوید: ‹‹این سخن دلیل روشنی است بر اینکه قرآن در عهد حیات رسول خدا (ص) گردآوری شده است. از حضرت علی (ع) روایت شده است که فرمود: آنچه ما از رسولالله نوشتیم فقط قرآن است و نیز آنچه در این صحیفه است.

دلیل پنجم: مصحف به جا مانده از پیامبر و اساس بودن قرآن برای اسلام

طبق آنچه در برخی از روایات مورد تصریح قرار گرفته، در محل استراحت رسول خدا (ص) در خانه آن حضرت، نسخهای از قرآن کریم وجود داشته است. و پیامبر گرامی به امیرالمؤمنین فرمان داده است تا آن قران را برگرفته، و گردآوری کند در این زمینه امام علی (ع) نیز تصریح دارد که آن حضرت میفرماید: ‹‹هیچ آیه بر رسول الله (ص) نازل نشد مگر اینکه پیامبر خدا (ص) بر من املا میکرد و من نیز آن را نوشتم. مورخان تصریح کردهاند پیامبر (ص) نویسندگان مخصوص برای ثبت معاهدات و ارزیابی بار درختان خرما و مدانیات (پولهای قرض گرفته شده) در اختیار داشته است چنانچه به ایشان امر فرموده تا نام همه کسانی را که قبل از صلح حدیبیه اسلام آورده ثبت نمایند. بنابراین آیا معقول است که گمان رود پیامبر (ص) به نوشتن این امور اهتمام میورزیده ولی به نوشتن قرآن اهمیتی نمیداده است.

دلیل ششم: قرآنهای موجود در عصر پیامبر (ص)

دستهای از احادیث بیانگر این مطلب است که در عصر پیامبر قرآنهای متعددی (کامل یا ناقص) نزد صحابه وجود داشته است و آنان، قرآنهای مذکور را قرائت کرده و در اختیار دیگران نیز قرار میدادند و رسول خدا (ص) احکام چند دربارهِ آن صحائف مقرر داشته است. چنانکه از نصوص آینده دانسته خواهد شد، از میان دستهای از نصوص که بر وجود مصحف یا مصاحفی در زمان رسول خدا (ص) دلالت دارد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1- عقبه`بن عامر، از پدرش، از پیامبر گرامی (ص) نقل میکند که فرمود: ‹‹تعلموا الکتاب الله و تعاهدوا و اقتنوه و تغنوا به...

2- عبداللهبن عمر میگوید: شخصی فرزند خود را نزد رسول خدا آورد و گفت: یا رسولالله فرزندم تمام روز را قرآن قرائت میکند و شب را بیدار میماند. رسول خدا (ص) فرمود: آیا نگرانی و کراهت داری که فرزندت روز در حال ذکر قرآن و شب زندهداری را در حال سلامت به پایان رساند.

دلیل هفتم: رواج کتابت قرآن در عهد پیامبر

از دیگر شواهدی که نشان میدهد نوشتن قرآن در عهد رسول اکرم(ص) رواج داشته علاوه بر احادیثی که تاکنون عنوان شده است روایات ذیل نیز گویای همین مطلب است.

1- رسول خدا (ص) فرمود: ‹‹فضیلت اندیشیدن در قرآن، بر قرائت ظاهری آن همانند فضیلت فرائض بر نوافل است. (سیوطی میگوید: سند این حدیث صحیح است.)

2- همچنین از پیامبر گرامی (ص) نقل شده است: برترین عبادت است من، تلاوت اندیشمندانه قران است.

دلیل هشتم: گردآورندگان قرآن در عهد پیامبر

تاریخ نگارش و جمع آوری قرآن 11 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

تاریخ نگارش و جمع آوری قرآن :

برای حفظ و صیانت از کتاب مقدس آسمانی مسلمین یعنی قرآن کریم یا از حافظه مردم و یا از کتابت و نگارش استفاده میشد. نزول تدریجی قرآن کریم، در مدت تقریباً بیست و سه سال کامل شد. براساس روایات، دلایل و شواهد بسیاری به صورت قطع و یقین، جمع آوری قرآن را در عصر رسول خدا ثابت میکند. در این مورد گروهی عالمان بر این عقیده هستند که آنچه امروز در میان همه امتهای اسلامی به عنوان قرآن کریم موجود است، دقیقاً با همین شکل و ترتیب آیات و سوره ها، در زمان حیات رسول الله (ص) جمع آوری شده است و هیچگونه جابجائی در آن صورت نگرفته است.

بنابراین نظم آیات و سوره تحت نظارت و به اشاره آن حضرت بوده است. از جمله طرفداران این نظریه میتوان به حارث محاسبی، خازن زرقانی، عبدالصبور شاهین، محمد غزالی و...اشاره کرد. (1) اما باید روشن شود که معنای جمع آوری قرآن چیست و این کار به چه صورتی انجام میگرفت؟

معنای جمع و تدوین قرآن

کلمه ‹‹جمع›› معمولاً به معنی گردآوری و افزودن چیزی به چیز دیگر است، در تاریخ علوم قرآن این کلمه را به معنای مختلف به کار برده اند. با نگاهی به روایات و احادیثی که درباره مراحل مختلف جمع و گردآوری قرآن سخن به میان می آید به خوبی نشان می دهد که این کلمه در مراحل مختلف به معانی مختلف و متناسب با مقصود به کار رفته است. بنابراین بر حسب زمان و به اقتضای کلام، معانی مختلفی را دربر گرفته است.

1- جمع به معنی حفظ کردن و به حافظه سپردن و از برکردن است. از اینجا به آن دسته صحابی که قرآن از حفظ داشتند ‹‹حفاظ قرآن›› یا ‹‹جماع قرآن›› و یا جامعان قرآن یعنی جمع کنندگان قرآن می گفتند. این معنای جمع، بدون تردید در عهد رسول خدا رایج بوده است. بطور قطع در این زمان عده ای به نام ‹‹حفاظ یا قراء و یا جماع قرآن›› از آغاز تا پایان آنرا کاملاً و با دقتی درخور توجه، به خاطر سپردند و آنرا حفظ کردند که در راس همه آنها پیامبر اکرم(ص) به عنوان نخستین حافظ قرآن قرار داشت .

2- جمع قرآن به معنی نوشتن یا نگارش بوده، منتها به صورت پراکنده و متفرق نوشته شده و در یک جلد جمع نشده و بعضی از سوره ها نیز مرتب بوده است. این مرحله دوم جمع آوری است که طبق اسناد و گواهی با ارزش و معتبر، قطعاً همزمان با حیات رسول خدا (ص) به ثمر رسید و هیچ محققی در علوم قرآنی به آن تردید ندارد.

3- زمانی هم جمع به معنی اینکه قرآن به صورتی که سوره های آن مانند آیات، مرتب شده باشد جمع آوری و تدوین گردید. این مساله ای است که اکثر محققان علوم قرآنی را به پژوهش مشغول کرد.

4- معنی دیگر هم به تدوین و گردآوری یک متن و نص مرتب بر حسب قرائت متواتر رایجی نیز می گفتند. این نکته یادآوری شود که منظور از تالیف هرگز نگارش و تصنیف نیست بلکه منظور همان جمع آوری کردن آیات و سوره هاست.

آنهایی هم که مرحله اول را قبول ندارند. جمع را سه دوره میبینند: جمع در زمان رسول خدا را ‹‹تالیف›› میگویند، اقدام ابوبکر را ‹‹جمع›› می نامند و آنچه را در زمان عثمان انجام شد ‹‹نسخ›› یا نسخه برداری و تکثیر نسخه میدانند. (4)

در نزد تعدادی از صحابی، قرآنهایی وجود داشته که مخصوص خود آنان بوده است مانند مصحف علی (ع) و ابن مسعود و....رافعی میگوید: ‹‹بر این مطلب اتفاق نظر است که علی بن ابی طالب، ابن مسعود، ابی بن کعب و زیدبن ثابت، از کسانی هستند که قرآن را به طور کامل نوشته و قرآنهای ایشان برای قرآنهایی که بعد نوشته شد، اصل قرار گرفت. (5)

پس همه جا نمیتوان جمع را به معنی حفظ گرفت، معنی کلمه برحسب مورد فرق میکند. وقتی علی (ع) ردا به دوش نمیگیرد تا قرآن را جمع کند هرگز نمیتواند بدان معنی باشد که به حفظ کردن و ازبرکردن قرآن همت گماشته است. بلکه همچنانکه تاریخ شاهد است او و بسیاری از صحابه مجموع قرآن را نوشتهاند. در دوره نبوی هم، جمع همین معنی را میدهد. یعنی هم حفظ و هم نوشتن و هم گردآوری است. (6)

اطلاق لفظ کتاب بر قرآن

در زمینه جمع قرآن در زمان پیامبر گرامی (ص) امام شرفالدین استدلالی دارد مبنی بر اینکه لفظ ‹‹کتاب›› از دیر باز بر قرآن اطلاق میشده است. در حالی که الفاظ تا زمانی که مکتوب نشود و به رشته تحریر درنیاید، کتاب نامیده نمیشود. پس اطلاق لفظ کتاب بر قرآن، پس از نوشتن آیات بوده است و این امر نشان میدهد که قرآن در عصر نزول نوشته میشده است.(7)

ولی ما نمیتوانیم این نتیجهگیری را بپذیریم، زیرا چه بسا گفته شود که اطلاق لفظ کتاب از سوی خداوند بر قرآن، به این جهت بوده است که بعد از نزول تدریجی و تکمیل شدن همه آیات آن، مجموعهای مکتوب پدید آید، و اطلاق کتاب بر قرآن به اعتبار آن باشد نه فضیلت آن. سپس این استعمال به عنوان یک اصطلاح در میان مردم رواج یافته باشد بدون اینکه قرآن را نوشته باشند.

کاتبان وحی

پیامبر اکرم (ص) به منظور صیانت از نصوص قرآنی، علاوه بر استمداد از نیروی حافظه خود و حافظه مردم، دستور داد قرآن را بنویسند و همگان را به کار نوشتن تشویق میکرد.

آنانکه دستاندرکار نگارش قرآن بودهاند ‹‹کتاب وحی›› نامیده میشدند که طبق مطالعات محققان اسلامی و گروهی از خاورشناسان شمار نویسندگان وحی به چهل و سه یا چهل و پنج نفر میرسد که در زمان پیامبر به کتابت وحی اشتغال داشتند. (8)

با عنایت به اینکه در اوایل بعثت در تمام قریش تنها هفده نفر خواندن و نوشتن میدانستند و در مدینه کمتر از این تعداد بوده است که با تشویق پیامبر(ص) تعدادشان زیاد شد. (9)

کاتبان وحی در مکه

کتابت وحی در دوران اقامت رسول خدا در مکه شروع شد. زیرا اگر آیات مکی و مدنی را با هم مقایسه کنیم از یکصد و چهارده سوره قرآن هشتاد و شش سوره در مکه آمده و یا اینکه از مجموع 6236 آیه، نزدیک به 1600 آیه فقط مدنی است. البته آیات مکی کوتاهتر است. و به همین جهت اگر شمار کلمات را در نظر بگیریم به تقریب کمی، بیش از یک ثلث قرآن در مدینه و نزدیک دو ثلث آن در مکه نازل شده است. بدین ترتیب اهمیت نویسندگان وحی در مکه بیشتر نمودار میشود. بعلاوه که آگاهیهای ما از دوران مکه نسبت به مدینه کمتر است.

درباره اولین کاتب وحی در مکه، محققان، نام عبدالله بن سعدبن ابی سرح را نام میبرند و نخستین کسی که از قریش در مکه برای رسول خدا (ص) نوشت، عبدالله بن سعدبن ابی سرح بود که مرتد شده و در ایام فتح مکه به اسلام بازگشت. (10)

کاتبان وحی در مدینه

در این دوره تعداد نویسندگان بیشتر شد. و نخستین نویسنده وحی در مدینه، نام ابی بن کعب را به میان میآوردند و اولین کسی که در مدینه نگارش وحی را بعهده گرفت ابی بن کعب بود که پیش از زیدبن ثابت، به این مهم در مدینه اشتغال داشت. (11) و براساس روایات، آنکه بیش از همه به نگارش وحی، موفق بود، در مرحله اول علی (ع) و سپس زیدبن ثابت بود. چون این دو بیش از دیگران با پیغمبر بودهاند. (12)

مساله دیگر اینکه کاتبان همه در یک سطح قرار نداشتند، بعضی کتابت را خوب گرفته بودند و برخی در این فن کمبود داشتند. پارهای چون زید و ابی، سریانی و یا عبری هم میدانستند. کسانی مثل زید و ابی بیشتر به کار نوشتن وحی اشتغال داشتند وعده دیگر، هم آیات را مینوشتند و هم نامهها و رسالهها را تنظیم میکردند.

کسانی که بیش از همه یاور پیامبر در مکتوب کردن کتاب وحی بودند علی (ع) و عثمان بودند در غیاب آنها ابی در این کار معاضدت میکرد. بعد زید کتابت آموخت و بدین جمع پیوست.

او چون جوان بود و خانهاش نزدیک خانه پیامبر بود هر لحظه که احتیاج میشد در دسترس بود این بود که پیامبر او را احضار کرده و دستور کتابت میفرمود. در مورد علی (ع) تقریباً همه تصریح دارند که از کاتبان اولیه و مداوم وحی بوده است. (13)

در مورد طرز نوشتن هم چنین بود که هرگاه آیهای نازل میشد پیغمبر کس یا کسانی از نویسندگان وحی را احضار نموده و دستور نوشتن میفرمود. نویسندگان وحی آیات را با دقت مینوشتند و بر پیامبر گرامی میخواندند. گاه بود که او خود انگشت بر روی کلمه مینهاد و آنرا میپرسید و یا دستور میداد که هر آیهای را در کجا باید گذارد. در اواخر عمر گاهی بر روی درست نوشتن، واضح نوشتن بعضی از حروف کشیده و یا دندانهدار کردن حرفهایی نیز تذکراتی میفرمود.

زمانی که قبایلی اسلام میآوردند پیامبر تنی چند از یاران را برای آموزش قرآن و تعلیم احکام به نزد آنها میفرستاد.

نوشت افزار معمول برای نگارش وحی

در قرآن و حدیث عموماً ابزارهائی برای نگارش یاد شده است که اکثر آنها کم و بیش مورد استفاده کتاب وحی در نگارش قرآن کریم همزمان با حیات پیامبر اکرم (ص) بوده است.

در قرآن نام نوشت افزارهای زیر را به مناسباتی میبینیم.

قرطاس: یعنی کاغذ که در آیه ولوانزلنا علیک کتاباً فی قرطاس و...(14)

قلم: که به صورت مفرد و به صورت جمع ‹‹اقلام›› در چهار مورد در قرآن بکار رفته است (15)

صحف: به معنی برگهایی از کاغذ که روی آن نوشته شده است برگی که از دو رو مکتوب باشد این واژه به همان صورت، در هشت مورد از آیات قرآنی آمده است. (16)

رق: به معنی پوست نازک و ظریفی که بر آن مینویسند و برگ سفید این کلمه در آیه در فی رق منشور بکار رفته است(17)

این واژهها که ابزاری برای نگارش میباشد در قرآن دیده میشود البته نه به عنوان اینکه این نوشتافزارها برای نگارش قرآن در زمان پیامبر بکار میرفت.

نوشت افزار معمول برای نگارش قرآن

در احادیث مربوط به نگارش قرآن در زمان پیامبر (ص) نوشت افزارهایی جالب به چشم میخورد که مورد استفاده کتاب و نویسندگان وحی بوده است. و ما با استناد به همین احادیث به اسامی زیر اشاره میکنیم:

عسب: این کلمه، جمع عسیب و آن عبارت از جریده و چوبه نخل است که برگهای آخر آن را میکندند و در قسمت پهنای آن، قرآن مینوشتند.

لخاف: جمع لخفه و به معنی سنگهای سفید نازک و ظریف میباشد.

اکتاف: جمع کتف به معنی استخوان شانه، معمولاً استخوان شانه شتر و یا گوسفند پس از خشک شدن به صورت آماده میساختند که بتواند روی آن بنویسند.

اقتاب: جمع قتب به معنی چوبهایی بود که بر اشتران مینهادند تا بر آنها سوار شوند.

رقاع: جمع رقعه که دارای معنی گستردهای است و شامل برگ کاغذ یا درخت و گیاه و پوست حیوانات میشود.