لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
نحوه انتخاب یک هارد دیسک
هارد دیسک (Hard disk ) ، یکی از مهمترین عناصر سخت افزاری درکامپیوتر پس از پردازنده و حافظه است. از هارد دیسک ، بمنظور ذخیره سازی اطلاعات استفاده می گردد . اطلاعات مربوط به راه اندازی سیستم ، برنامه ها و داده ها، جملگی بر روی هارد دیسک ذخیره می گردند. در زمان انجام برخی عملیات خاص توسط کامپیوتر، نظیر ویرایش فیلم ها ، بازی های کامپیوتری و یا پخش موزیک ، استفاده از یک هارد دیسک با ظرفیت بالا، سرعت مناسب و قابل اطمینان ، بطرز محسوسی بهبود محیط عملیاتی خصوصا" ذخیره و بازیابی اطلاعات را بدنبال خواهد داشت . در سالیان اخیر تکنولوژی ساخت هارد دیسک بسرعت و در ابعاد متفاوت رشد و گسترش یافته است . در این مقاله ، به بررسی پارامترهای لازم در خصوص انتخاب یک هارد دیسک خواهیم پرداخت .
جایگاه هارد دیسک
با توجه به رشد چشمگیر تکنولوژی ساخت هارد دیسک ، ظرفیت آنان درفواصل زمانی بین دوازده تا هیجده ماه ، دو برابر می شود . بدین ترتیب ،عملا" کامپیوترهای شخصی بسمت ماشین های چند رسانه ای حرکت نموده که می توان حجم بالائی از اطلاعات شامل صوت ، تصویر و گرافیک را بر روی آنان ذخیره نمود. بیشترین ظرفیت هارد دیسک قابل نصب بر روی کامپیوترهای Desktop ، معادل 250 گیگابایت می باشد. طرفیت فوق ، ده برابر بیش از ظرفیت هارد دیسک های سه سال پیش است . در اوایل سال 2003 میلادی ، هارد دیسک های با ظرفیت 320 گیگا بایت مطرح شده اند. تولید کنندگان در صدد ارائه اینترفیس های سریال ATA بوده که نسبت به مدل های پیشین ( اینترفیس های موازی ATA ) دارای سرعت بمراتب بیشتری می باشند. محصولات تولید شده در سال آینده ، از تکنولوژی فوق استفاده خواهند کرد. عملکرد تمامی هارد دیسک ها در زمان اجرای یک برنامه مشابه یکدیگر بوده و استفاده از درایوهای با سرعت بالا، مزایا و امتیازات متعددی را برای کاربرانی که قصد پردازش داده هائی با حجم بالا ( تصاویر و ویدئوهای دیجیتال ) را دارند ، بدنبال خواهد داشت.بر اساس آزمایشات متعدد انجام شده توسط برنامه Photoshop ، مشخص شده است که انجام عملیات پیچیده ای نظیر : اعمال فیلترها ، گردش و ویرایش تصاویر در هارد دیسک های با سرعت بالا ، شصت درصد سریعتر از سیستم هائی است که دارای درایوهائی با سرعت پائین می باشند.
ویژگی ها ی مهم از مهمترین ویژگی های مرتبط با هارد دیسک ، می توان به موارد زیر اشاره نمود :
ظرفیت : اغلب کامپیوترهای شخصی در حال حاضر از هارد دیسک هائی با ظرفیت معادل بیست گیگابایت ، استفاده می نمایند. ظرفیت فوق ، بمراتب بیش از انداره مورد نیاز کاربرانی است که صرفا" از هارد دیسک بمنزله ابزاری بمنظور ذخیره سازی اطلاعات استفاده می نمایند . ظرفیت هارد دیسک برای کاربرانی همچون طراحان آثار گرافیکی و یا افرادیکه بر روی فیلم های ویدئویی کار می کنند ، از اهمیت بیشتری برخوردار است . مثلا" ضبط تصاویردر مدت زمان محدود از یک دوربین فیلم برداری ، چندین گیگابایت ظرفیت هارد دیسک را اشغال خواهد کرد . در صورت ضرورت استفاده از فضای ذخیره سازی بالا ، می توان از یک هارد با ظرفیت بالا و یا دو هارد دیسک ،استفاده نمود. در چنین حالتی می توان هارد موجود را نگهداری و متناسب با نیاز، اقدام به تهیه و نصب هارد دوم نمود. مثلا" در صورتیکه به یک هارد با ظرفیت 160 گیگابایت نیاز باشد و هارد دیسک موجود 80 گیگابایت ظرفیت داشته باشد ، می توان با تهیه یک هارد دیسک دیگر و با ظرفیت 80 گیگابایت ، نیاز خود را مرتفع نمود ( تامین 160 گیگابایت فضای ذخیره سازی ، مشروط به وجود پتانسیل لازم ازلحاظ توانائی حمایت برد اصلی سیستم ) .
سرعت دورانی :.سرعت دوران ( چرخش ) هارد دیسک های ATA موجود ، 5400 یا 7200 دور در دقیقه ( rpm ) می باشد . درایوهائی که دارای سرعت 7200 دور در دقیقه می باشند، معمولا" ( در تمامی موارد صادق نخواهد بود ) دارای سرعت بیشتری در ارتباط با بازیابی اطلاعات ، می باشند . در آزمایشاتی که بر روی یک نمونه درایو با سرعت 5200 دور در دقیقه انجام شده است ، مشاهده شده است که سرعت تکثیر اطلاعاتی به اندازه 1/2 گیگابایت ، حدود 33 % سریعتر از سرعت درایوهای 7200 دور در دقیقه می باشد! در بعضی موارد، پارامترهای دیگری نظیر نوع الگوریتم استفاده شده بمنظور بازیابی اطلاعات، تاثیر مستقیمی بر کارآئی یک درایو دارد.
اینترفیس : تقریبا" تمامی کامپیوترهای Desktop از اینترفیس موازی ATA استفاده می نمایند.. حداکثر سرعت انتقال داده در این نوع اینترفیس ها ، 100 و یا 133 مگابایت در ثانیه است. بر اساس مجموعه تست های انجام شده بر روی اینترفیس های ATA/133 ، مشخص شده است که سرعت آنان تاثیر مشهودی را در افزایش کارائی بدنبال نداشته است ، چراکه درایوهای موجود امکان استفاده مناسب از سرعت بالای انتقال داده در باندهای عریض را دارا نمی باشند. ( درایوهای موجود در سرعت بالای 100 و یا بیشتر ممکن است دچار
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن .doc :
دیسک های سخت:
دیسک های سخت یا هارددیسک از یک یا چند صفحه ء گرد، ازجنس آلیاژهای آلومینیم یا سرامیک تشکیل شده است که بر روی یک محور درون محفظه بسته ای (دیسک گردان) قرار دارند.این صفحه یا صفحه ها به وسیلهء موتوری،حول محور دیسک گردان با سرعتی درحدود چند هزار دوردردقیقه می چرخد. یک یا چند بازوی دسترسی، بسته به تعداد رویهء دیسک، هد یا هدها را در امتداد شعاع به جلووعقب می برد وبه این ترتیب، اطلاعات روی هرشیار (track) می تواند خوانده شود. گنجایش این دیسک ها خیلی بیشتر از دیسک فلاپی است و به ده ها گیگابایت می رسد.
نحوهء ذخیره سازی اطلاعات:
روی دیسک های مغناطیسی رایانه ای ، بلافاصله بعد از ساخت (دیسک خام ) نمی توان اطلاعات وارد کرد بلکه بایداول به وسیلهء رایانه آن رافرمت(Format) نمود. فرمت کردن یعنی تقسیم بندی دیسک و آماده کردن آن برای نوشتن اطلاعات.
فرض کنیدکه دیسک با دوایرمتحدالمرکزی به فواصل مساوی تقسیم شده است. فاصلهء هردودایره را شیار(Track) می گویند. تعداد شیارها، به نوع واندازهء دیسک بستگی دارد. هریک ازاین شیارها، به وسیلهء شعاع های دیسک به تعدادی قطعهء مساوی تقسیم میشود. هریک از این قطعه ها را بخش یا قطاع یا سکتورمی گویند. درهربخش بایت های اطلاعاتی به صورت بیت های پشت سرهم قرار می گیرند. با این که طول هر بخش از شیارهای مختلف باهم یکسان نیست اماظرفیت اطلاعاتی آنهاباهم مساوی ومعمولاٌ 512 بایت است. پس هرچه به طرف مرکزدیسک نزدیک شویم، بیت ها به هم نزدیکتر میشوند. نحوهء شماره گذاری این
شیارها ازلبهء بیرونی به طرف داخل یا مرکزدیسک است. دردیسک های سخت شیارهای هم شماره یک استوانه راتشکیل می دهندکه به آن ((سیلندر)) گفته میشود. برای مثال شیارهای شمارهء صفر، سیلندر شمارهء صفر و همهء شیارهای شمارهء 20 ، سیلندرشمارهء20 را میسازند.
همانطورکه درشکل هم می بینیم طول سکتورهادرشیارهای خارجی بیشتر از داخلی است ودرنتیجه، چگالی اطلاعات درشیارهای داخلی بیشتراست. به عبارتی دیگر در شیارهای خارجی تر مقداری ازفضای اطلاعاتی هدررفته است. درهارددیسک های امروزی، برای اضافه کردن ظرفیت اطلاعاتی، روشی را به کارمی برند، به این ترتیب که سطح دیسک را به zoneها یا منطقه هایی تقسیم می کنند. هر zone شامل تعدادی شیاراست. تعداد سکتور درهرشیار، دریک zone بخصوص برابراست ولی این تعداد درzone های متفاوت مختلف است.
این تقسیم بندی وسایرکارهای نامتعارف، به وسیلهء مدارات کنترل کننده روی هارددیسک طوری شبیه سازی میشوندکه نرم افزارروی رایانه این تغییرات را نمی بیند وهارددیسک را مانند یک هارددیسک ساده فرض می کند.
در CD و DVD ، ازروش دیگری استفاده می کنند که تلفات فضای اطلاعاتی تقریباٌ به صفر می رسد. در این روش شیارها به صورت دوایر متحدالمرکزجداازهم نیستند، بلکه پیوسته وحلزونی شکل هستند وطول هرسکتورثابت است. هرچند که این روش از نظر گنجایش بهینه است اما سرعت دسترسی به اطلاعات در آن کمتراست. دقت کنید که CDها را دراصل برای ذخیرهء دیجیتالی صوت طراحی کرده بوده اند و در نتیجه، سرعت دسترسی درآنها اهمیت نداشته است.
ظرفیت دیسکت ها :
ظرفیت دیسکت های مغناطیسی، به سطح مفید و چگالی و داده ها بستگی دارد. چگالی داده ها را د وعامل، تعداد بیت درهراینچ شیاروتعداد شیاردر هراینچ شعاع دیسک تعیین می کند که هرروزه سعی میشودچگالی داده ها راازیادترکنند. به طورمثال، دیسک های فلاپی اولیه که در PCها کاربردداشت، یک رویه بودند یعنی تنها یک طرف دیسک باماده مغناطیس شونده پوشانده شده بود. این دیسک ها دارای چگالی مغناطیسی اندکی بودند. آنهارا به اختصارSS-DD (یک رویه با چگالی مضاعف) می گویند. امروزه استفاده ازاین دیسک ها منسوخ شده است. چندی بعد کارخانه های سازنده، دیسک های دورویه ای (DS) با همان چگالی را تولید کردند.
سپس دیسک هایی با چگالی بیشتر، ساخته شد که به آنها چگالی بالا یا HD است نیز وجود دارد، که به آن ED می گویند. نوعی ازدورویه با چگالی زیاد(دوبرابرچگالی بالا) که به آن DS-ED می گویند دارای ظرفیت 88/2 مگابایت می باشد.
روش های دسترسی به اطلاعات در حافظه ها :
به طورکلی، حافظه ها ازنظر نوع دسترسی به اطلاعاتشان به دو دسته تقسیم میشود:
ترتیبی
مستقیم ( اتفاقی )
دستیابی به اطلاعات روی نوارهای مغناطیسی به صورت ترتیبی، مانند نوارضبط صوت است. یعنی اگر به اطلاعاتی که در انتهای نوار ضبط شده، نیاز باشد باید تمام نوار را در زیر هدخوانده عبورداد تابه آن اطلاعات رسید اما برای دسترسی به اطلاعات روی بخش (Sector) یک دیسک می توان با جلووعقب بردن هد به شیار(Track) مربوط به آن بخش دست یافت سپس با چرخش دیسک، به بخش یا سکتور موردنظررسید. به این نوع ((دسترسی مستقیم یا اتفاقی)) می گویند. سرعت دسترسی به اطلاعات در روش مستقیم ، زیادتر از روش ترتیبی است.
فناوری IDE :
معمولاٌ رابط اولیه ای که در اتصال یک درایو هاردیسک به PC جدید مورد استفاده قرار می گیرد ، IDE نامیده می شود. حقیقت جالبی که وجود دارد اینست که نام واقعی این رابط ATA می باشد و به این حقیقت اشاره دارد که این رابط در اصل به منظور اتصال یک درایو ترکیبی و کنترلر به گذرگاه رایانه IBM AT در سال 1984 طراحی شده است، در غیر این صورت، به عنوان ISA ( معماری استاندارد صنعتی ) شناخته می شود.
IDE ، اصطلاحی است که از ادارات فروش برخی از سازندگان درایو برای توصیف ترکیب درایو/ کنترلر که در درایو های دارای رابط ATA بکار می رود ، گرفته شده است.
Integrated Drive Electronicsبه این حقیقت اشاره دارد که قسمت های الکترونیکی رابط یا کنترلر در درایو ساخته شده است و یک بورد مجزا همانند رابط های درایو قبلی نیست.امروزه ، ATA نه تنها برای هاردیسک ها ، بلکه درایوهای CD-ROM ، CD-RW ،درایو های DVD ، فلاپی درایو های SuperDisk با ظرفیت بالا و درایوهای نوار به کار می رود.حتی هنوز هم تصور می شود که ATA ، رابط هاردیسک است و مستقیماً از کنترلر مجزا و رابط های هارددرایو که قبل از ATAاستفاده می شدند ، ایجاد شده است.از آنجا که رابط ATA مستقیماً در تمام مجموعه تراشه های مادربورد مجتمع می شوند ، بنابراین ، ATA رابط ذخیره گاه اولیه ای است که در اکثر PC ها استفاده می شود.
کار اولیهء کنترلر هاردیسک یا رابط ، ارسال و دریافت داده ها از طریق درایو است. انواع مختلف رابط ها ، سرعت انتقال داده ها از درایو به سیستم را محدود می کنند و علاوه بر سطوح کارایی ، ویژگی های مختلفی را ارائه می نمایند.SCSI و ATAرابط های در سطح سیستم می باشند که معمولاً از یک رابط کنترلر مبتنی بر مجموعه تراشه ، به صورت داخلی استفاده می کنند.
ATA یک رابط موازی 16 بیتی است ، بدین معنا که 16 بیت به طور همزمان به کابل رابط ارسال می شود. یک رابط جدید به نام Serial ATA در اواخر سال 2000 معرفی شد که با سیستم های اوایل سال 2001 مطابقت دارد. (Serial ATA) SATA در هر زمان یک بیت به کابل ارسال می کند ، که با انجام این کار کابل های باریک تر و کوچک تر مورد استفاده قرار می گیرند ، علاوه بر آن ، بدلیل سرعت های چرخه زنی بالاتر ، کارایی بیشتری دارد. SATA ، طرح رابط فیزیکی به هنگام شده و کاملاً جدیدی است که در سطح نرم افزار با ATA موازی سازگار باقی می ماند.
ترکیب کردن درایو و کنترلر به میزان زیادی نصب را آسان می کند. زیرا دیگر هیچ گونه کابل توان یا سیگنال جداگانه ای از کنترلر به درایو وجود ندارد. همچنین ، هنگامی که درایو و کنترلر به عنوان یک واحد اسمبل شوند ، تعداد کل مولفه ها کاهش می یابد ، مسیر های سیگنال ها کو تاهتر و اتصالات الکترونیکی مقاومت بیشتری در برابر نویز پیدا می کنند. این نتایج وقتی که یک کنترلر مجزا به وسیلهء کابل ها به درایو وصل می شود ، قابل اعتمادترین طرح ممکن می باشند. نخستین درایوهای IDE کارت های سخت نامیده می شدند که چیزی بیش از هاردیسک ها و کنترلرهایی که مستقیماً به همدیگر پیچ شده و به یک شکاف به عنوان یک واحد منفرد وصل شده بودند ، نبود.
برخی از شرکت ها بر این عقیده اند که شما می توانید برای جایگزین کردن اسمبلی بورد منطقی روی یک هاردیسک استاندارد و سپس سوار کردن آن در یک گردونخانه استاندارد همانند سایر درایوها ، کنترلر را مجدداً طراحی کنید. از آنجا که کنترلر توکار در این درایوها هنوز به اتصال مستقیم با گذرگاه گسترش نیاز دارد ، کابلی بین درایو و یکی از شکاف ها کشیده می شود.
انواع گذرگاه IDE :
چهار نوع رابط IDE اصلی بر مبنای سه استاندارد گذرگاهی وجود دارد :
( SATA) Serial AT Attachment
IDE (ATA ) Parallel AT Attachment ( بر مبنای ISA 16 بیتی )
XT IDE ( بر مبنای ISA 8 بیتی )
MCA IDE (بر مبنای Micro Channel 16 بیتی )
از بین اینها ، امروز فقط نوع ATA کاربر دارد. ATA و Serial ATA با انواع جدیدتر ، سریعتر و قویتر هماهنگ می گردد. این انواع پیشرفته ATA موازی به ATA-2 و بالاتر اشاره می کند. گاهی اوقات EIDE ( IDE پیشرفته ) ، Fast-ATA ، Ultra-ATA یا Ultra-DMA نیز نامیده می شود. هر چند ATA با ارائهء ATA-6 به انتهای راه خود می رسد ، پس از پایان کار ATA است که Serial ATA انتخاب می گردد و علاوه بر راهنمای در نظر گرفته شده برای ارتقاهای بعدی ، کارایی بیشتری را نیز ارائه می دهد.
توجه 1: اکثر کسانی که از سیستم های دارای اتصالگرهای ATA در مادربورد استفاده می کنند ، معتقدند که کنترلر هاردیسک در داخل مادربوردهای سیستم ساخته شده است. ولی در واقع از نظر فنی کنترلر درون درایو قرار دارد. اگر چه اغلب به درگاه های ATA مجتمع روی مادربورد به عنوان کنترلر ها اشاره می شود. ولی به طور دقیق تر تطبیق گر میزبان ( host adapters ) نامیده می شوند. می توان این طور در نظر گرفت که یک تطبیق گر میزبان دستگاهی است که یک کنترلر را به گذرگاه وصل می کند.
توجه 2: IDE ، اصطلاحی است که به هر رابط موجود در بخش کنترلر مدار در درایو قرار می شود ، ATA و Serial ATA نیز به نوع خاصی از رابط های IDE اشاره دارند. از آن جا که متداولترین رابط IDE ، ATA می باشد ، این اصطلاحات اغلب به جای همدیگر به کار می روند ، حتی اگر از نظر فنی این موضوع درست نباشد. آنچه اکثر مردم به نام IDE می شناسند ، اغلب ATA نامیده می شود.
توجه 3 : اکثر مردم مردم در مورد اتصالات گذرگاهی 16 بیتی در مقایسه با 32 بیتی و اتصالات هاردیسک 16 بیتی در مقایسه با 32 بیتی گیج می شوند. اتصال گذرگاه PCI برای یک اتصال 32 بیتی ( و در آینده 64 بیتی ) بین گذرگاه و رابط میزبان IDE امکان پذیر می باشد که معمولاً همان چیزی است که در تراشهء South Bridge یا ( ICH ) I/O Controller Hub مجموعه تراشهء مادربورد وجود دارد. با این وجود ، رابط واقعی ATAموازی بین اتصالگر میزبان روی مادربورد و درایو ( یا درایوها) فقط یک رابط 16 بیتی می باشد. بدین ترتیب ، در ترکیب بندی درایو ATA موازی ، هنوز بین درایو و رابط میزبان مبتنی بر مادربورد یک تبدیل 16 بیتی قرار دارد. سرعت های ساعت رابط ATA به اندازهء کافی بالا هستند زیرا معمولاً یک یا دو تا از هارددرایو ها نمی توانند داده های کافی را برای کنترلر فراهم کنند به طوری که حتی نمی توانند یک کانال 16 بیتی را اشباع کنند. این موضوع در مورد Serial ATA نیز صدق می کند ( اگرچه در یک زمان فقط یک بیت ارسال می نماید ) ولی با سرعت های بالا.
استانداردهای ATA :
ATA ، توسط یک گروه مستقل از نمایندگان سازندگان اصلی PC ، درایو و مولفه های دیگر کنترل می گردد. این گروه Technical Committee T13 نامیده می شود و مسئول همهء استانداردهای رابط مربوط به رابط ذخیره گاه AT Attachment موازی می باشند. T13 بخشی از کمیتهء ملی استانداردهای فناوری اطلاعاتی ( NCITS ) است که تحت قوانین تایید شدهء موسسهء استانداردهای ملی ایالات متحده ( ANSI ) کار می کند و یک سازمان اداری است که قوانین را تنظیم می کند که بر استانداردهای غیر اختصاصی در صنعت رایانه و سایر صنایع و کنترل می کند.
گروه دوم که Serial ATA Workgroup نامیده می شود و برای ایجاد استانداردهای Serial ATA تشکیل شده است که تحت کنترل ANSI نیز می باشد. اگرچه آنها گروه های مختلفی هستند ، ولی افراد بسیاری در هر دو گروه قرار دارند. به نظر می رسد که توسعهء بیشتری پس از مشخصه ATA-6 روی ATA موازی انجام خواهد شد. تغییر تدریجی ATA در فرم Serial ATA خواهد بود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
آشنایی کامل با لوح فشرده – سی دی دیسک فشرده Compact Disc - CD
لوح فشرده – سی دی دیسک فشرده Compact Disc - CDچیست؟CD مخفف عبارت Compact Disc یا دیسک فشرده است که حدود 20 سال قبل اختراع شد تا رقیبی برای محیطهای ضبط مغناطیسی باشد. امروزه CD به عنوان اولین انتخاب برای ضبط موسیقی، ویدیو و دیتا درآمده است. نام اولیه برای CD عبارت بود از CD-ROM که معادل بود با Compact Disc-Read-Only Memory اما حضور تکنولوژیهای جدیدتر در ساخت CD، نامهای دیگری مانند CD-R یا CD-RW را به میدان آورد. یک CD قادر به ذخیرهسازی 74 دقیقه (80 دقیقه) موزیک است.
ظرفیت یا دیسک فشرده VALENCE Compact Disc - CD
ظرفیت دیسکهای فوق بر حسب بایت معادل 665600 بایت (و در مدل 80 دقیقهای716800 بایت) است. قطر این دیسکها دوازده سانتیمتر است. CD دارای یک شیار حلزونی (مارپیچ) داده است. دوایر از قسمت داخل دیسک شروع و به سمت بیرون دیسک ختم میشوند. با توجه به اینکه شیار مارپیچ از مرکز آغاز میگردد، بنابراین قطر یک CD میتواند کوچکتر از 12 سانتیمتر باشد. اگر دادههایی که بر روی یک CD ذخیره میگردد را استخراج و جملگی آنها را در یک سطح مسطح قرارد دهیم، پهنائی به اندازه نیم میکرون و طولی به اندازه پنج کیلومتر را شامل خواهند شد!
طرز ساخت لوح فشرده لوح فشرده PRODUCTION Compact Disc - CD
CD از جنس پلاستیک بوده و دارای ضخامتی معادل چهار صدم یک اینچ (2/1 میلیمتر) است. بخش اعظم یک CD شامل یک نوع پلاستیک پلی کربنات تزریقی است. در ابتدا قالب ابتدایی یک CD پلی کربنات گداخته شده است. هنگامی که این پلیکربنات به نقطه ذوب خود نزدیک میشود، پلاستیک فوق نشانهگذاری شده و یک شیار حلزونی (مارپیچ) پیوسته از داده، ایجاد میگردد. برای انجام این کار از ضربههای میکروسکوپی استفاده میشود. این ضربهها پیتها و لندها را به وجود میآورند که اطلاعاتی هستند که لیزر آنها را میخواند.
بعد از این مرحله، لایه بازتابی تراشهای، برای استفاده در فرآیندی به نام sputtering و یا wet silvering آماده میشود. علت درخشان به نظر آمدن یک دیسک نیز همین مرحله است و به این دلیل استفاده میشود که لیزر را به پخشکننده انتقال دهد، بنابراین بیعیب بودن آن بسیار اهمیت دارد. جنس این لایه اصولا از نقره است، اما میتواند از موادی مانند طلا یا پلاتین و در موارد تجاریتر آلومینیوم ساخته شود و یا حاوی لایههای حساس به نور اضافی باشد که وضعیت دیسکهای با قابلیت ثبت دوباره اینگونه است.
در ادامه یک لایه آکریلیک به منظور حفاظت بر روی سطح آلومینیومی پخش میگردد. این پوشش لاکی برای مهر کردن لایه بازتابی و جلوگیری از اکسید شدن آن، وارد عمل میشود. این لایه باریک است و طوری عرضه شده است که کوچک بوده و در مقابل خراشیدگی مقاوم نیست. آخرین مرحله کار بر روی یک CD، screen-printed در قسمت بالای آن است و CD آماده بستهبندی، عرضه به کاربر و در نهایت رایت میشود.
نتیجتاَ هر CD حاوی 99% پلی کربنات و در نهایت 1% اطلاعات ذخیره شده، تراشه لایه بازتابی و مرحله آخر است. لیزر استفاده شده توسط کاربر، از میان دیسک پلاستیکی عبور میکند، به اطلاعات برخورد کرده، سپس به لایه انعکاسی برخورد کرده و بعد به پخش کننده برگشت داده میشود. اختلافات جزئی میان انواع دیسک وجود دارد برای مثال دیسکهای پلیاستیشن از یک نوع پلی کربنات ارغوانی تیره تشکیل یافتهاند، اما دقیقاً مانند سایردیسکها عمل میکنند. دیسکهای نگارنده و دوباره نگارنده (Re-Writable)، لایه مهر شده اطلاعات را ندارند در عوض هنگامی که در نور معینی قرار میگیرند از لایههای حساس به نور استفاده میکنند و اطلاعات را در داخل لایهها حکاکی میکنند.
انواع سی دی ها – لوح فشرده و فرمتهای آن
CD نیز مانند هارددیسک که با یکی از فرمتهای FAT16 ، FAT32 و یا NTFS کار میکند، نیاز به فرمت خاصی دارد که بتواند کار کند. اولین فرمت CD ، فرمت CDهای موسیقی، به نام CD-DA یا CD-Digital Audio میباشد که موسیقی را به نحو خاصی روی CD مینویسد، به این فرمت CD-Audio هم میگویند. این فرمت برای هر آهنگ یک تراک (track) روی CD باز میکند که طول آن بستگی به طول آهنگ دارد و متغیر میباشد.
پس هر آهنگ یک تراک میگیرد. CD-Audio روشی عالی برای ذخیره موسیقی است اما چون روشی برای کنترل خطا ندارد، اصلاً به درد ذخیره دیتای کامپیوتری نمیخورد. اگر چند بیت از موسیقی هنگام پخش خراب شود، تاثیر زیادی در آنچه میشنوید نخواهد داشت. اما چند بیت خراب در یک فایل کامپیوتری exe، به معنای کار نکردن آن است. برای ذخیره دیتا روی CD نیاز به کنترل خطاست. بدین ترتیب فرمت جدیدی برای آن به نام ISO-9660 به میدان آمد.
این فرمت به نام High Sierra هم شناخته میشود اما نام معروفتر آن که عامهپسند هم میباشد فرمت CD-ROM است. اکثر CDهای دیتا، از این فرمت استفاده میکنند. یک فرمت مخلوط بین صدا و فیلم هم به نام CD-I یا CD-Interactive وجود دارد که هدف آن بوده تا روی یک CD بتوان صدا و قیلم را با هم ذخیره کرد تا بعد با هم پخش شوند و ساخت درایوهایی برای کامپیوتر مورد نظر بوده است که بتواند CDهای انواع CD-I را پخش کند. فرمت دیگر، CD-ROM/XA است که آن هم چیزی مانند CD-I میباشد و با وجودی که CDهای کمی از آن پیروی میکنند، اما اکثر درایوها آنرا ساپورت مینمایند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
آشنایی کامل با لوح فشرده – سی دی دیسک فشرده Compact Disc - CD
لوح فشرده – سی دی دیسک فشرده Compact Disc - CDچیست؟CD مخفف عبارت Compact Disc یا دیسک فشرده است که حدود 20 سال قبل اختراع شد تا رقیبی برای محیطهای ضبط مغناطیسی باشد. امروزه CD به عنوان اولین انتخاب برای ضبط موسیقی، ویدیو و دیتا درآمده است. نام اولیه برای CD عبارت بود از CD-ROM که معادل بود با Compact Disc-Read-Only Memory اما حضور تکنولوژیهای جدیدتر در ساخت CD، نامهای دیگری مانند CD-R یا CD-RW را به میدان آورد. یک CD قادر به ذخیرهسازی 74 دقیقه (80 دقیقه) موزیک است.
ظرفیت یا دیسک فشرده VALENCE Compact Disc - CD
ظرفیت دیسکهای فوق بر حسب بایت معادل 665600 بایت (و در مدل 80 دقیقهای716800 بایت) است. قطر این دیسکها دوازده سانتیمتر است. CD دارای یک شیار حلزونی (مارپیچ) داده است. دوایر از قسمت داخل دیسک شروع و به سمت بیرون دیسک ختم میشوند. با توجه به اینکه شیار مارپیچ از مرکز آغاز میگردد، بنابراین قطر یک CD میتواند کوچکتر از 12 سانتیمتر باشد. اگر دادههایی که بر روی یک CD ذخیره میگردد را استخراج و جملگی آنها را در یک سطح مسطح قرارد دهیم، پهنائی به اندازه نیم میکرون و طولی به اندازه پنج کیلومتر را شامل خواهند شد!
طرز ساخت لوح فشرده لوح فشرده PRODUCTION Compact Disc - CD
CD از جنس پلاستیک بوده و دارای ضخامتی معادل چهار صدم یک اینچ (2/1 میلیمتر) است. بخش اعظم یک CD شامل یک نوع پلاستیک پلی کربنات تزریقی است. در ابتدا قالب ابتدایی یک CD پلی کربنات گداخته شده است. هنگامی که این پلیکربنات به نقطه ذوب خود نزدیک میشود، پلاستیک فوق نشانهگذاری شده و یک شیار حلزونی (مارپیچ) پیوسته از داده، ایجاد میگردد. برای انجام این کار از ضربههای میکروسکوپی استفاده میشود. این ضربهها پیتها و لندها را به وجود میآورند که اطلاعاتی هستند که لیزر آنها را میخواند.
بعد از این مرحله، لایه بازتابی تراشهای، برای استفاده در فرآیندی به نام sputtering و یا wet silvering آماده میشود. علت درخشان به نظر آمدن یک دیسک نیز همین مرحله است و به این دلیل استفاده میشود که لیزر را به پخشکننده انتقال دهد، بنابراین بیعیب بودن آن بسیار اهمیت دارد. جنس این لایه اصولا از نقره است، اما میتواند از موادی مانند طلا یا پلاتین و در موارد تجاریتر آلومینیوم ساخته شود و یا حاوی لایههای حساس به نور اضافی باشد که وضعیت دیسکهای با قابلیت ثبت دوباره اینگونه است.
در ادامه یک لایه آکریلیک به منظور حفاظت بر روی سطح آلومینیومی پخش میگردد. این پوشش لاکی برای مهر کردن لایه بازتابی و جلوگیری از اکسید شدن آن، وارد عمل میشود. این لایه باریک است و طوری عرضه شده است که کوچک بوده و در مقابل خراشیدگی مقاوم نیست. آخرین مرحله کار بر روی یک CD، screen-printed در قسمت بالای آن است و CD آماده بستهبندی، عرضه به کاربر و در نهایت رایت میشود.
نتیجتاَ هر CD حاوی 99% پلی کربنات و در نهایت 1% اطلاعات ذخیره شده، تراشه لایه بازتابی و مرحله آخر است. لیزر استفاده شده توسط کاربر، از میان دیسک پلاستیکی عبور میکند، به اطلاعات برخورد کرده، سپس به لایه انعکاسی برخورد کرده و بعد به پخش کننده برگشت داده میشود. اختلافات جزئی میان انواع دیسک وجود دارد برای مثال دیسکهای پلیاستیشن از یک نوع پلی کربنات ارغوانی تیره تشکیل یافتهاند، اما دقیقاً مانند سایردیسکها عمل میکنند. دیسکهای نگارنده و دوباره نگارنده (Re-Writable)، لایه مهر شده اطلاعات را ندارند در عوض هنگامی که در نور معینی قرار میگیرند از لایههای حساس به نور استفاده میکنند و اطلاعات را در داخل لایهها حکاکی میکنند.
انواع سی دی ها – لوح فشرده و فرمتهای آن
CD نیز مانند هارددیسک که با یکی از فرمتهای FAT16 ، FAT32 و یا NTFS کار میکند، نیاز به فرمت خاصی دارد که بتواند کار کند. اولین فرمت CD ، فرمت CDهای موسیقی، به نام CD-DA یا CD-Digital Audio میباشد که موسیقی را به نحو خاصی روی CD مینویسد، به این فرمت CD-Audio هم میگویند. این فرمت برای هر آهنگ یک تراک (track) روی CD باز میکند که طول آن بستگی به طول آهنگ دارد و متغیر میباشد.
پس هر آهنگ یک تراک میگیرد. CD-Audio روشی عالی برای ذخیره موسیقی است اما چون روشی برای کنترل خطا ندارد، اصلاً به درد ذخیره دیتای کامپیوتری نمیخورد. اگر چند بیت از موسیقی هنگام پخش خراب شود، تاثیر زیادی در آنچه میشنوید نخواهد داشت. اما چند بیت خراب در یک فایل کامپیوتری exe، به معنای کار نکردن آن است. برای ذخیره دیتا روی CD نیاز به کنترل خطاست. بدین ترتیب فرمت جدیدی برای آن به نام ISO-9660 به میدان آمد.
این فرمت به نام High Sierra هم شناخته میشود اما نام معروفتر آن که عامهپسند هم میباشد فرمت CD-ROM است. اکثر CDهای دیتا، از این فرمت استفاده میکنند. یک فرمت مخلوط بین صدا و فیلم هم به نام CD-I یا CD-Interactive وجود دارد که هدف آن بوده تا روی یک CD بتوان صدا و قیلم را با هم ذخیره کرد تا بعد با هم پخش شوند و ساخت درایوهایی برای کامپیوتر مورد نظر بوده است که بتواند CDهای انواع CD-I را پخش کند. فرمت دیگر، CD-ROM/XA است که آن هم چیزی مانند CD-I میباشد و با وجودی که CDهای کمی از آن پیروی میکنند، اما اکثر درایوها آنرا ساپورت مینمایند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن .doc :
تاریخچه دیسک بلو ری: (History of Blu-ray disc)
Blu-ray Association در سال 2002 توسط شرکت های Matsushita, Pioneer, Phillips, Thomson, LG Electronics, Hitachi, Sharp, Samsung Sony تاسیس شد. این کنسرسیوم برای رقابت با کنسرسیوم DVD Forum ساخته شد که خودشان عضوش هستند. هدف اصلی این گروه ساخت نسل بعدی دیسک های optical بود که بتونه حجم بالایی داشته باشد و بتواند copy protection و HD Video را در خودش جا بدهد.
در آن زمان DVD Forum می خواست نسل بعدی فیلم هارا روی همان DVD نگه دارد و فقط codec مورد استفاده درآن راتغیر دهد که بتواند در همان حجم 8.5GB DL فیلم هایی با رزولوشن 720 با 1080 (که بعید بود) ارائه دهد.(مثل دیسک های WMV-HD که مایکروسافت منتشر کرد و رزولوشن فیلم ها 720 بود با استفاده از کدکWMV-HD ). با توجه به فشار BDA و اینکه بلوری از هر نظر specification بهتری داشت DVD Forum نظرش رو عوض کرد و توشیبا دیسک های HD DVD رو پایه گزاری کرد که توسط DVD Forum به عنوان جانشین رسمی DVD معرفی شد.
در طول زمان کمپانی های بیشتری به BDA پیوستند و این گروه در سال 2004 اولین سری دیسک ها و بلوری رکودرها رو وارد japan بازار کرد که حجم 23GB داشتند
هر چند بلوری فرمت متعلق به سونی نیست (بر خلاف بتامکس) و مربوط به BDA هست اما به علت تبلیغات زیاد سونی و محصولاتی مثل PS3 خیلی ها بلوری را متعلق به سونی می دانند (سونی یکی از کمپانی هایی هست که licensing برای بلوری رو کنترل می کند)
Blue-ray
معمولا با نام Blu-ray Disc معروف است و فرمت ساخت دیسکهای نوری نسل بعدی است.که به منظور ضبط و ذهیره حجم بسیار زیادی از داده و ویدیو ساخته شده است.با استفاده از این فرمت می توان تا 5 برابر مقادیر ی که با استفاده از تکنولوژی امروزی ،می توان بر روی یک DVD ذخیره کرد را تنها بر روی یک دیسک Blu-ray ذخیره ساختبا استفاده از تکنولوژی Blu-ray می توان تا 25 گیگا بایت را بر روی یک دیسک تک لایه و تا 50 گیگابایت را بر روی یک دیسک دو لایه ذخیره کرد .
Blue-ray Blue-Ray از رقبای تازه DVD است.
در رقابت اروپاییش HD DVD را شکست داد.
بیش از 1 میلیون نسخه فیلم دی وی دی Blue-ray در اروپا، که 73 درصد کل فروش فیلم های HD می باشد،به فروش رفته است.
فیلم های با کیفیت بسیار بالا در قالب Blue-ray رقیب خود یعنی قالب HD DVD را با 1 میلیون نسخه فروش و دارا بودن 73 درصد کل بازار ، به سختی شکست داده است. طبق گزارش ارائه شده، فیلم های با کیفیت بالا Blue-ray، در 1 میلیون نسخه فروش داشته اند و اگر دیسک های بازی پلی استیشن 3 را نیز حساب کنیم، این رقم به 21 میلیون نسخه می رسد.
HD DVD ساخته Toshiba Corp است در حالیکه Blue-ray از پشتیبانی سر سخت Sony Corp برخوردار است.
هنگامی که چندین سال پیش صحبت از دیسکهای نوری DVD به میان آمد . خیلی ها باور نمی کردندکه بتوان بر روی یک دیسک نوری چندین گیگابایت اطلاعات ذخیره کرد ولی بعد از آنکه دیسکهای دی وی دی به بازار آمد و تقریبا در دسترس همگن قرار گرفت این موضوع برای مردم عادی شد . اکنون با گذشت چندین سال از آن زمان شاهد ورود دیسکهای جدیدی به بازار هستیم که توانایی ذخیره اطلاعاتی در حدود چند برابر DVD را دارند و این موضوع به ما این نوید را می دهد که در آینده نه چندان دور ، شاهد ورود دیسکهایی با حجم فوق بالا و ویژگیهای دوچندان باشیم .
کلمهBlu از نام تکنولوژی زیرساخت این اختراع مشتق شده است که لیزر آبی-بنفش(Blue-violet) رابرای خواندن و نوشتن داده بر روی دیسک به کار می گیرد و ray هم اشعه نوری است .طبق گفته شرکت های پیشتاز در این تکنولوژی نوشتن به صورت Blu-ray کاملا صحیح است و حرف e از آخر