سموم جدی در سیب زمینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

عنوان تحقیق:

سموم موجود در سیب زمینی

استاد مربوطه:

خانم مهندس زهره دیدار

گرد آورنده:

حسین جدّی

پاییز 85

خانواده سیبزمینی: (Solanaceae)

بیش از 150 ماده شیمیایی در سیب زمینی شناسایی شده است که شامل سولانین، اسید اگزالیک، ارسنیک، تانن، نیترات و بیش از یکصد ماده دیگر می باشد. سولانین که یک آلکالوئید تلخ مزه است بر اثر قرار گرفتن غده ها در معرض نور در اپیدرم ساخته می شود و بر اثر تجمع آن رنگ غده سبز و مزه تلخ ایجاد می گردد. مصرف 25-20 میلی گرم از آلفا – سولانین برای انسان سمی و ممکن است باعث تولید نوزادان ناقص الخلقه شود. سیب زمینی دارای یک بازدارنده آنزیم اینورتاز (Invertase) است که مانع هیدرولیز شدن قندها می شود. فلفل نیز دارای ماده کاپسایسین (Capsaicine) است که باعث ناراحتیهای پوستی یا ناراحتیهای معده می شود. میوه های گوجه فرنگی دارای توماتین (Tomatine) می باشند که یک گلیکوآلکالوئید استری است. بیشترین مقدار توماتین 87 درصد در میوه های گرجه فرنگی سبز گزارش شده است. میوه های قرمز رسیده 3-2 روز پس از برداشت همه توماتین خود را از دست می دهند.

سـیـب زمـیـنـی بـا نـام عـلـمـی سـولانـوم تـوبــــروســــوم(solanum tuberosum) یک گـیـاه یـک سـالـه از خــــانـــواده(solanacea) میباشد. گوجه فرنگی، بادنجان و فلفلـهـا نیزجـــزو همین خانواده محسوب میگردند. هندی ها در حدود4 هـزار سـال پـیـش نخـستـیـن مـــردمانی بودند که سیبزمـیـنــی را در آمریکای جنوبی در پرو کشت دادند. بیش ازهـزار گـونه سیـــب زمینی در سراسر جهان وجود دارد. نامنخست سیب زمینی (batata) بوده است که  اسپانیایی ها  آن را در قرن 16 به (potato) تغییر دادند. سیب زمینی خوراکی در واقع قسمت غده مانند(tuber) ساقه زیرزمینی گیاه سیب زمینی میباشد. 2نقش غده سیب زمینی ذخیره غذایی گیاه و خاستگاه نسل بعدی سیب زمینی ها میباشد

مواد شیمیایی موجود در سیب زمینی

سیب زمینی حاوی گلیکوآلکالوئید و مواد سمی دیگری است که مهم ترین این مواد سمی، سولانین و کاکونین می باشند. معمولاً با پختن سیب زمینی در حرارت بالا (بالاتر از 170 درجه سانتی گراد) این سموم نابود می شوند. گلیکوآلکالوئید معمولاً در زیر پوست سیب زمینی فراوان یافت می شود و اغلب با افزایش مدت نگهداری سیب زمینی (معمولاً در انبار) و همچنین قرار گرفتن در معرض نور، تراکم این ماده در زیر پوست این سبزی افزایش می یابد. مصرف گلیکوآلکالوئید می تواند باعث سردرد، اسهال، دل پیچه و در موارد شدیدتر، سبب رفتن به حالت کما و حتی مرگ شود. البته مسمومیت با مصرف سیب زمینی بسیار نادر است. قرار گرفتن در معرض نور هم اغلب باعث سبز شدن سیب زمینی می شود و همان قسمت های سبز، احتمالاً سمی هستند. پرورش دهندگان سیب زمینی در حال انجام آزمایشات گوناگون به منظور بررسی میزان آلکالوئید در سیب زمینی های مختلف هستند، چون برخی انواع سیب زمینی میزان بیشتری از این ماده دارند. برخی تحقیقات نشان داده اند که مصرف آن مقدار سیب زمینی که حاوی 200 میلی گرم سولانین باشد، احتمالاً خطرناک است. این میزان سولانین با خوردن یک عدد سیب زمینی متوسط فاسد و یا 4 تا 9 عدد سیب زمینی سالم در یک وعده، وارد بدن می شود.

سموم موجود در سیب زمینی:

دو گلیکو آلکالوئید تلخ مزه و سمی بنامهای سولانین(SOLANINE) وچاکونین(CHACONINE) در برگها ، میوه ها، گلها، و ساقه های سیب زمینی وجود دارد. سولانین به عنوان سیستم دفاعی گیاه عمل کرده و گیاه سیب زمینی را از شر آفات و بیماریها مصون میدارد. میزان بسیار اندکی سولانین در پوست و زیر پوست سیب زمینی وجود دارد، که میزان مجاز آن 0.2mg/g میباشد. اما هنگامی که سیب زمینی در معرض نور قرار میگیرد، این میزان میتواند تا 1mg/g افزایش یافته و ایجاد مسمومیت کند. سولانین اغلب در پوست و حداکثر تا 3 میلی متر زیر پوست تجمع می یابد.

تحقیق در مورد خواص میوه سیب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اشاره:

سیب میوه ای معروف است که در زبان عربی آن را تفّاح و در انگلیسی PPLE گویند. اولین رویش گاه درخت سیب ناشناخته است. برخی نواحی قفقاز و اطراف مازندران و گیلان را نام برده اند و بعض دیگر منشأ اصلی پرورش سیب را مناطق سردسیر شمال اروپا معرفی می کنند، اما نکته قابل توجه آن است که درخت سیب در بیشتر نقاط دنیا پرورش می یابد و همه مردم دنیا آن را می شناسند. تاکنون بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است. جنگل های شمال کشور ما محیط مناسبی برای رشد و نمو نوع وحشی آن نیز هست.

پس از مرکبات (پرتقال، نارنگی، لیموشیرین، لیموترش و گریپ فروت) و موز،‌ انواع سیب، عمده ترین میوه ی پرورشی در سطح دنیا به شمار می آید.

نقش سیب در درمان بیماری ها

نظر پزشکان قدیم و جدید آن است که تا درمان با غذا میسر است، نباید از دارو استفاده نمود. محمدبن زکریای رازی می گوید: مهما قدرت أن تعالج بالأغذیة لا تعالج بالأدویة.

سیب دارای ویتامین و مواد مغذی زیادی است. مواد موجود در یک سیب متوسط عبارت است از:

انرژی

258 کالری

پروتیین

1/2 گرم

چربی

1/6 گرم

مواد نشاسته ای

59/6 گرم

کلسیم

24 میلی گرم

فسفر

10 میلی گرم

آهن

1/2 میلی گرم

ویتامین آ

360 واحد

ویتامین ب 1

0/15 میلی گرم

ویتامین ب 2

0/8 میلی گرم

ویتامین ب 3

0/1 میلی گرم

ویتامین ث

18 میلی گرم

خواص دارویی

مشهور است که، خوردن یک سیب در روز شما را از مراجعه به دکتر بی نیاز می کند:

1. سیب میوه ای قلیایی و تمیز کننده بدن است و به علت دارا بودن پکتین زیاد،‌آب اضافی بدن را خارج می سازد.

2. سیب برای درمان اسهال کودکان مفید است؛ بدین منظور از سیب رنده شده استفاده نمایید.

3. سیب به راحتی قابل پختن است. کسانی که روده ی کم کار و تنبل دارند، می توانند از سیب پخته شده استفاده کنند؛ بدین منظور آن را درون ظرف لعابی یا تفلون روی حرارت کم بگذارند تا پکتین و ویتامین های سیب از بین نرود.

4. شربت سیب بهترین دارو برای درمان سرفه و گرفتگی صدا است. برای تهیه شربت سیب یک کیلو سیب را شسته و با پوست قطعه قطعه کنید و در یک لیتر آب بپزید؛ سپس آن را از صافی ریز بگذرانید و چند تکه قند به آن اضافه نمایید و دوباره روی آتش ملایم قرار دهید تا قوام بیاید. پس از خنک شدن روزی سه تا چهار فنجان از این شربت بنوشید.

5. نوشیدن آب سیب داروی مؤثری برای درمان سرماخوردگی و گرفتگی صدا و سرفه است.

6 . سطح بالای کلسیم موجود در سیب، موجب جذب کلسیم غذاهای دیگر به بدن می گردد.

7. خوردن سیب، یبوست را برطرف می کند و برای خستگی مفرط مفید است.

8 . دم کرده ی برگ درخت سیب، مدر (ادرار آور) است و التهاب کلیه و مثانه را درمان می کند.

9. سیب تقویت کننده کبد و اشتهاآور است.

10. سیب برای درمان تنگی نفس بسیار مفید است، حتی بوییدن آن نیز چنین خاصیتی دارد.

11. سیب پخته تقویت کننده معده و کبد و دفع کننده سودا و سموم بدن است.

12. سیب حرارت را از بدن خارج می سازد.

13. خوردن سیب برای افراد مبتلا به بیماری قند مفید است؛ زیرا قند خون را بالا نمی برد.

14. خوردن سیب با پوست به لاغر شدن کمک می کند.

15. جوشانده ی گل سیب داروی سرفه و تورم مجرای تنفسی است.

16. سیب داروی خوبی برای درمان زخم ها است.

17. میزان بالای پکتین موجود در سیب آن را در ردیف بهترین داروهای درمان سوء هاضمه قرار می دهد.

18. تنقیه (اماله) با آب سیب برای بیماری های روده بسیار مؤثر است.

19. دم کرده ی پوست سیب بهترین دوست کلیه است.

20. آب سیب را درمنزل تهیه کنید و بدون فاصله آن را بنوشید؛ زیرا در اثر ماندن، آنزیم های خود را ازدست می دهد.

21. آب سیب برای زیبایی، لطافت و ترمیم چین و چروک پوست مفید است؛‌ بدین منظور آب سیب را صبح و شب روی پوست گردن و صورت بمالید و ماساژ دهید.

22. ویتامین های موجود در سیب بیشتر در پوست و زیر پوست آن قرار دارد؛ بنابراین اگر هضم پوست سیب برای شما مشکلی به وجود نمی آورد، بهتر است آن را با پوست میل نمایید؛ در غیر این صورت لایه ی بسیار نازکی از آن را جدا کنید.

تحقیق درباره؛ ارزش غذایی سیب رمینی وروشهای نگهداری آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

ارزش غذایی سیب رمینی وروشهای نگهداری آن   

ارزش غذایی سیب زمینی و روش های نگه داری آن به طریقه سنتی و صنعتی میزان تولید سیب زمینی در سال ۱۳۷۹،۲/۴ میلیون تن درسال بوده است. مواد غذایی از زمان برداشت در معرض فساد و بروز ضایعات متنوع قرار می گیرند که با توجه به نوع ماده غذایی میزان ضایع شدن آن ها متغیر بوده و گاهی ممکن است در مدت چند ساعت، مواد غذایی به کلی غیر قابل مصرف شود. سیب زمینی به علت دارا بودن آب زیاد، از فساد پذیری بالایی برخوردار است. برای جلوگیری از ضایعات این محصول، روش های مختلفی در روستاهای کشور ما اجراء می شود، بدون این که شناخت دقیقی از اصول علمی انبار داری آن داشته باشند. درشهرها برای نگه داری سیب زمینی از سردخانه های بالای صفر بهرها می گیرند، آن را در درجه حرارت معینی حدود ۴+ درجه سانتی گراد نگه داری می کنند، یا این که سیب زمینی را با استفاده از روش فیزیکی(حرارت دادن) و خشک کردن به پودر سیب زمینی تبدیل و بسته بندی می کنند، تا این که به مدت طولانی در انبارها نگه داری شود. روش دیگر، استفاده از اشعه گاما است که یکی از روش های نگه داری سیب زمینی به صورت تازه به حساب می آید. سیب زمینی در تمام استان های کشورمان به ویژه آذربایجان شرقی، مرکزی، چهارمحال بختیاری و اصفهان کشت می شود. این محصول درایران به عنوان یکی از مواد غذایی مصرفی جانبی مورد استفاده مردم قرارمی گیرد. در صورتی که در بعضی از کشورهای اروپایی مانند آلمان غربی، سیب زمینی به عنوان ماده ی غذای اصلی برای مردم به شمار می آید. مهم ترین ماده اصلی موجود در سیب زمینی نشاسته است که معمولا بین ۹ الی ۲۵ درصد آن را تشکیل می دهد این محصول سرشار از ویتامین ث نیز می باشد. مخصوصا در پوست سیب زمینی به طور متوسط ۳۰ میلی گرم ویتامین ث وجود دارد. البته باید توجه کرد، که مقدار ویتامین ث موجود در سیب زمینی به عواملی نظیر نحوه ی نگه داری در انبار، نحوه ی طبخ در آشپزخانه و درجه حرارت محیط بستگی دارد که در ذیل توضیح داده می شود: ۱- تقریبا ۵۰ درصد از ویتامین ث سیب زمینی، در اثر نگه داری (انبار در دمای ۱۲ درجه سانتی گراد) کاهش می یابد ۲- در اثر پوست کندن و طبخ سیب زمینی مانند: پختن، سرخ کردن، کباب کردن و غیره تقریبا ۴۰ الی ۴۵ درصد ویتامین ث موجود در سیب زمینی کاهش می یابد. اگر سیب زمینی همراه با پوست خارجی پخته شود میزان کاهش ویتامین ث حدود ۷ درصد خواهد بود. لذا بهتر این است که سیب زمینی با پوست طبخ شود. ۳- چنان چه سیب زمینی پخته به مدت یک ساعت برروی اجاق در گرما نگه داری شود حدود ۷۰ درصد از ویتامین ث آن را از بین می رود. همان طوری که جدول نشان می دهد سیب زمینی حاوی دو درصد پروتئین است که اغلب آن از اسید آمینه های ضروری تشکیل شده است. با مصرف روزانه ۲۵۰ گرم سیب زمینی می توان ۱۶ درصد از احتیاجات روزانه یک فرد به اسید آمینه ضروری به خصوص لیزین را تأمین کرد(یعنی ۲۵/۰ گرم لیزین). علاوه براین اسید آمینه های ضروری دیگر مانند والین، لوسین و ایزولوسین نیز در آن به اندازه کافی وجود دارد. عوامل فاسد کننده سیب زمینی پس از برداشت برداشت سیب زمینی در درجه اول باید به موقع انجام شود چنان چه سیب زمینی برای مدت زیادی در خاک بماند دوباره رشد کرده و صرف نظر از آن که مقدار زیادی از مرغوبیت آن کاسته می شود حتی لطمه شدیدی نیز به خاصیت انبار داری آن وارد می شود. از این رو زارعین حدود ۱۵ روز قبل از برداشت محصول، آبیاری را قطع می کنند و بدین وسیله از یک طرف مانع رشد سیب زمینی می شوند و از طرف دیگر رطوبت آن را نیز به حد متناسب می رساند. در هنگام برداشت سیب زمینی باید دقت شود که غده ها زخمی نشوند در غیر این صورت فساد و گندیدگی در غده های آسیب دیده به شدت افزایش می یابد و در اثر مجاورت با محصول سالم موجب آلودگی غده های دیگر می شود. سیب زمین باید پس از برداشت در فاصله زمانی کوتاهی حمل و به بازار فروش عرضه شود. البته برای مصارف طولانی تر نیاز به ذخیره کردن و انبار کردن آن است، در دوره ی انبارداری همواره عوامل مختلف مکانیکی، فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی بر روی آن اثر کرده و ایجاد ضایعات و دگرگونی کمی و کیفی می کند در حقیقت ضایعات حاصل از عوامل فیزیکی باعث از دست رفتن رطوبت و نیز چروکیدگی پوست می شود. نتیجه تأثیر عوامل شیمیایی مانند اکسیداسیون مواد متشکله سیب زمینی و فعالیت آنزیم ها، باعث تغییر مواد نشاسته ای به منوساکاریدها و دی ساکاریدها و کاهش میزان اسیداسکوربیک می شود. عوامل بیولوژیکی از طریق جوانه زدن و فعالیت نسج رویشی ایجاد خسارات می کنند، خسارت ناشی از جوندگان و حشرات در انبارها نیز رقم عمده ای را تشکیل می دهد که به خصوص در انبارهای روستایی و خفاظت نشده بسیار چشم گیر است. جوانه زدن سیب زمینی باعث افزایش سولانین(S o l a n in) که یک الکالوئید است، می شود. سیب زمینی های دارای پوست سبز رنگ، نارس و یا جوانه زده حاوی سولانین هستند و این ماده سبب سمی شدن سیب زمینی می شود. اغلب در ۱۰۰ گرم سیب زمینی های میزان ۴/۹-۸/۱ میلی گرم سولانین وجود دارد افزایش مقدار سولانین به ۱۰ الی ۱۳ میلی گرم در ۱۰۰ گرم باعث مسمومیت انسان می شود. در سال ۱۹۷۸ در تعداد ۷۸ نفر از ۳۰۰ دانش آموز( سن متوسط ۱۳ سال) یک مدرسه انگلیسی که توسط سیب زمین جوانه زده تغذیه شده بودند، مسمومیت شدیدی مشاهده شد. در فرد بالغ مقدار ۲۵ میلی گرم سو لانین باعث مسمومیت و ۴۰۰ میلی گرم آن باعث مرگ می شود. چنانچه سیب زمینی با آب و سرکه پخته شود فاقد سولانین خواهد شد و آب و سرکه بعد از پختن باید دور ریخته شود. روش های نگه داری سیب زمینی نظر به این که هدف اصلی در نگه داری سیب زمینی جلوگیری از انجماد، فساد و جوانه زدن آن است لذا عموما روش های مختلفی برای افزایش زمان ماندگاری سیب زمینی مورد استفاده قرار می گیرند که عبارت اند از: ۱- استفاده از روش های سنتی و انبارهای معمولی. ۲- استفاده از مواد شیمیایی؛ قبل از برداشت سیب زمینی با پاشیدن الکل مالیک یا هیدرازین مالیک روی بوته ها می توان از جوانه زدن جلوگیری کرد. البته این روش نگه داری از سال ۱۹۴۸ میلادی منسوخ شده است، زیرا هیدرازین مالیک در انسان حساسیت ایجاد می کند. ۳-نگه داری سیب زمینی در انبارهای مجهز به سیستم کنترل اتمسفر ۴- استفاده از اشعه گاما ۵-استفاده از روش فیزیکی؛ خشک کردن سیب زمینی به صورت پودر سیب زمینی . ۱-روش استفاده از انبارهای سنتی به طور کلی از چهار نوع انبار مختلف خانگی، نیمه زیرزمینی و مخروطی شکل( حفره ای) به شرح زیر استفاده می شود. الف. انبارهای خانگی برای نگه داری سیب زمینی در خانه ها بهتر است آن را در حجم کم در جعبه های چوبی که از کف زمین انبار به اندازه ۴۰ سانتی متر بالاتر است قرارداد. در انبارهای خانگی هوای متعادل باید ۴+ درجه سانتی گراد باشد در غیر این صورت سیب زمینی شروع به جوانه زدن می کند و در آن سولانین به وجود می آید که برای انسان سمی است.

تحقیق در مورد نگهداری سیب در سردخانه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 23 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست مطالب

مقدمه

آئین کار نگهداری سیب در سردخانه

هدف

دامنه کاربرد

اصول روش نگهداری سیب

برداشت

جور کردن و درجه بندی

بسته بندی

انتقال به سردخانه

طرز عمل در سردخانه

کنترل سیب‏ها در سردخانه

پیوست شماره 3 ـ کنترل آتمسفر در سردخانه

بسمه تعالی

پیشگفتار

آئین کار نگهداری سیب در سردخانه که نخستین بار در سال 1351 تهیه گردید بر اساس پیشنهادهای رسیده و بررسی و تائید کمیسیون فنی نگهداری میوه و سبزی در سردخانه برای اولین بار مورد تجدید نظر قرار گرفت و در هفتاد و دومین جلسه کمیته ملی استاندارد فرآورده‏های کشاورزی و غذائی مورخ 67/4/29 تصویب شد , اینک به استناد ماده یک قانون مواد الحاقی به قانون تأسیس مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب آذر ماه سال 1349 به عنوان آئین کار رسمی ایران منتشر می‏گردد .

برای حفظ همگامی و هماهنگی با پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع و علوم , استانداردها و آئین کارهای ایران در مواقع لزوم مورد تجدید نظر قرار خواهند گرفت و هر گونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این آئین کار برسد در تجدید نظر بعدی مورد توجه واقع خواهد شد .

بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ایران باید همواره از آخرین چاپ و تجدید نظر آنها استفاده کرد .

در تهیه و تجدید نظر این آئین کار سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه حتی المقدور بین این آئین کار و آئین کارهای کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود .

لذا با بررسی امکانات و مهارت‏های موجود و اجرای آزمایش‏های لازم این آئین کار با استفاده از منابع زیر تهیه گردیده است :

1 ـ آمار نامه کشاورزی سال 1364 از انتشارات وزارت کشاورزی

2 ـ بیماریهای مهم فیزیولوژیک انباری سیب - نگارش : داریوش شرافتیان از انتشارات مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر مهر ماه 1363

3 ـ استاندارد ویژگیهای سیب ( تجدید نظر ) شماره 347 ایران ـ چاپ سوم مهرماه 1364

                           4-            Refrigerated storage of apples and pears A practical guide by J.C Fibler B.B.E / B.SC / H.D 1972 England

                           5-            Wooden package for fruit and vegetable products by D.Castelli published by united nations industrials development organization ID/WG 369/13 22 November 1983

                           6-            Market diseases of fruits and vegetables apples, pears, quinces by Dean H. Rose formerly L.P Mccolloch and D.F Fisher Washington D.C Nov 1951

                           7-            American society of heating, refrigeration and air – conditioning engineers 1982

                           8-            Encyclopedia Americans the international edition volume 2 1973

                           9-            Apples – guide to cold storage ISO 1212 – 1976

                      10-            The storage of applesR.M Smook and G.D Blanpied – 1969 – New York state college of agriculture

                      11-            Guide for storage of apples IS: 6669 – 1972

مقدمه

سیب یکی از قدیمی‏ترین میوه‏هایی است که بشر از دیر باز شناخته و مورد استفاده قرار داده است بر اساس اطلاعات موجود به نظر می‏رسد که موطن اصلی درخت سیب در منطقه جنوبی قفقاز و آسیای صغیر بوده و این درخت اولین بار در کشورهای ایران , مصر , یونان پرورش می‏یافته است . درخت سیب از گونه‏های مختلف جنس Malus از خانواده Rosaceae می‏باشد . به عقیده بعضی از گیاه شناسان جنس Malus خود زیر جنس Pyrous بوده و بیست و پنج گونه سیب شناخته شده موجود تماماؤ اخلاف Malus Pyrous و Pyrous Bacata می‏باشند . در اثر پرورش و اصلاح نژاد , این میوه دارای ارقام گوناگون شده است که در دامنه وسیعی از شرایط آب و هوای مختلف قابل کاشت بوده و با رعایت اصول به زراعی محصول قابل توجهی می‏دهد . در کشور ما نیز به علت مناسب بودن شرایط آب و هوایی این محصول از قدیم الایام مورد کشت و استفاده قرار می‏گرفته و در ربع قرن اخیر تولید آن افزایش چشمگیری یافته است . بطوری که در حال حاضر سطح زیر کشت سیب در ایران تقریباؤ به 124000 هکتار و با تولیدی حدود 1130000 تن در سال می‏رسد . تعداد ارقام ایرانی که تا کنون مشخص گردیده به بیش از 150 رقم بالغ می‏شود و علاوه بر آن حدود 30 رقم خارجی نیز به ایران وارد شده و کشت چند رقم آن متداول می‏باشد . بیشترین سطح زیر کشت به ارقام دیر رس و قابل نگهداری در سردخانه اختصاص یافته است که مهم‏ترین آن عبارتند از : زنوزمرند , عباسی , شمیرانی 7 گلدن دلیشس , رددلیشی , گرانی اسمیت , جاناتان , گالیا , شفیع آبادی و گلاب کهنز می‏باشد که سه رقم گرانی اسمیت , جاناتان , گالیا در سطح محدودی در باغهای دولتی غرس شده‏اند . سابقاؤ روش احداث باغات سیب در ایران به طریق سنتی با تراکم 300 درخت در هکتار بوده ولی در سالهای اخیر احداث باغات با کشت متمرکز ( سیستم Malling) با تراکم متوسط 2000 درخت در هکتار , رو به توسعه و گسترش می‏باشد نگهداری سیب در ایران سابقه طولانی داشته و در بعضی از مناطق روستائی کشورمان روش‏های سنتی هنوز هم متداول می‏باشد . از جمله این روشها پوشانیدن سیب توسط کاه , خاک و ماسه نرم ( به ویژه در مورد رقم

درخت سیب 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

سیب «درخت»

چکیده :

سیب از مهمترین محصولات باغی کشور می‌باشد. زردبرگی آهکی (کلروز آهن) از موانع مهم بهره‌برداری مطلوب از باغ‌های سیب موجود و نیز توسعه باغ‌های جدید می‌باشد. برخی از پژوهشگران، کمی غلظت آهن در محلول خاکهای آهکی را عامل این مشکل می‌دانند. برخی دیگر عدم استفاده مطلوب از آهن جذب شده و موجود در بافت‌های گیاه را عامل چنین عارضه‌ای دانسته و در مجموع آن را یک بیماری فیزیولوژیک می‌پندارند. این تحقیق که در سالهای 1376 و 1377 در یکی از باغهای سیب دماوند و مؤسسه تحقیقات خاک و آب انجام گرفت ، شامل سه آزمایش مستقل بود که در آن زردبرگی آهکی درختان سیب با دقت بیشتری بررسی شده و سپس با استفاده از یک روش ویژه به رفع آن اقدام گردید. در آزمایش اول، کود دامی، کود دامی با گوگرد، کود دامی با سولفات آهن و کود دامی با گوگرد و سولفات آهن، با دو روش مختلف به یک خاک آهکی افزوده شد. در روش اول مواد فوق با خاک مخلوط شد (تیمار مخلوط با خاک). در روش دوم این مواد تنها بر سطح خاک (بدون اختلاط با آن) قرار گرفتند (تیمار مصرف موضعی). در تیمار دیگری، کود دامی و گوگرد و سولفات آهن بر سطح خاک قرار گرفته و در طول مدت آزمایش ، مقادیری سولفات آهن تازه، مجددا به سطح آن اضافه گردید. نمونه‌های خاک به مدت 95 روز با افزودن آب مرطوب نگه داشته شدند. اندازه‌گیری آهن قابل عصاره‌گیری با روش دی‌تی‌پی ای، نشان داد که در میان تیمارهای مصرف موضعی، تنها تیمار اخیر توانست غلظت آهن قابل عصاره‌گیری را در خاک زیرین (تا عمق 14 سانتی‌متری) افزایش دهد. بنابراین می‌توان با استفاده از مواد فوق، غلظت آهن قابل جذب را در محل فعالیت ریشه‌های درختان افزایش داده، بدون آنکه نیازی به مخلوط کردن آنها با خاک باشد. این نتیجه از آن جهت مهم است که اختلاط مواد مزبور با خاک مجاور ریشه از طریق عملیات متداول خاک ورزی، هر چند که در افزایش غلظت آهن قابل عصاره‌گیری موثر است ، ولی انجام آن در شکل گسترده صدمات شدیدی به ریشه درختان می‌زند. در آزمایش دوم، کود دامی با آهن رادیواکتیو (Fe59) نشان دار شد. کود نشان‌دار شده با دو روش به خاک آهکی گلدانهایی که از قبل در آنها نهال سیب کشت شده بود، اضافه گردید. در روش اول، کود با خاک سطحی گلدانها مخلوط گردید (تیمار مخلوط با خاک). در روش دوم، کود در یک فضای استوانه‌ای شکل که قبلا خاک آن تخلیه شده بود، جایگذاری شد (تیمار چالکود). اندازه‌گیری‌ها در انتهای فصل رشد نشان داد که رشد ریشه‌ها در منطقه چالکود، سه برابر شاهد بوده است . فعالیت ویژه آهن در برگهای این تیمار نیز بیش از شاهد بود. بنابراین تیمار چالکود تذیه آهن گیاه را بهبود بخشید بود. این تیمار باعث بزرگ شده اندازه برگ ، افزایش کلروفیل و بهبود کارائی فتوشیمیایی فتوسیستم دو گردید. آزمایش سوم، بااستفاده از یافته‌های آزمایش اول و دوم و برای بررسی کارآئی روش چالکود در شرایط واقعی، در یک باغ دچار زردبرگی آهکی بود. در سایه‌انداز درخت ، چاله‌هایی به قطر 50 و عمق 40 سانتی‌متر حفر و درون آن با مخلوطی از کود دامی، گودگرد و سولفات آهن پر شد (تیمار چالکود). در تیمار دیگری همین مواد مطابق عرف باغداران در سایه‌انداز درخت پخش و با خاک مخلوط شد (تیمار پخش سطحی). در تیمار چالکود زردبرگی آهکی به خوبی بهبود یافت . مقایسه آماری تیمار چالکود با تیمار مصرف خاکی Fe-EDDHA نشان داد که بین تاثیر این دو تیمار، تفاوت معنی‌داری در بهبود زردبرگی آهکی وجود نداشت . تیمار پخش سطحی به اندازه تیمار مصرف خاکی Fe-EDDHA موثر نبود. نتایج این تحقیق نشان داد که روش چالکود با تقویت رشد ریشه و نیز افزایش غلظت آهن در محلول خاک می‌تواند زردبرگی آهکی درختان سیب را بر طرف کند.

مقدمه :

سیب ( دقیقا" یک میوه شفتدار) میوه درختی ازطبقه Malus است که عضوی از خانواده گل سرخیان بوده ( روزاسیا) و در طول تاریخ کشت می شده است . بیشتر گروه سیبها به گونه M. domesticaیا پیوندیهای آن تعلق دارند.

اجداد وحشی سیبها احتمالا" درختی به نام Malus sieversii ( که فاقد اسم همگانی است) بود که هنوز هم در قزاقستان یافت می شود.محققان در حال مطالعه روی M. sieversii که در برابر بسیاری از بیماریها و آفات مقاوم است می باشند تا بتوانند یک سیب مقاوم تر در برابرسرما بوجود آورند.

تاریخچـــــه

در کلیه مناطق آب و هوایی خنک ، سیب غذای بسیار مهمی بوده است . نسبت به سایرمیوه های درختی ( احتمالا" بجز مرکبات) سیب را می توان برای ماهها انبار نمود درحالیکه همچنان ارزش غذایی خود را حفظ می کند. سیبهای زمستانی که در اواخر پاییز چیده شده و در دمای بالای انجماد در سردخانه یا اتاق سیب نگهداری می کنند از سال 1800 غذای مهمی در اروپا و آمریکا به شمار می رفته است .