اشنایی با مرمت انبیه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

شهر اصفهان:

شهر اصفهان در جنوب شرقی ایران و حاشیه کویر لوت قرار دارد. طول جغرافیایی آن از رصد خانه گر ینویچ 51 درجه و35 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی آن از استوا 32 درجه و40 دقیقه شمالی است. از دوران قدیم به سبب حاصلخیزی اراضی خود که از آب فراوان زاینده رود سیراب می گردید، نقطه مهمی بوده است.

شهر اصفهان از روزگاران کهن تاکنون به نامهای: آپادانا، آصف هال، اسباهان، اسبهان، اسپاتنا، اسپادنا، اسپاهان، آسپدان، اسپدانه، اسپهان، اسپنیر، اسفاهان، اصفربان، اصاهان، اصبهان، اصپدانه، اصفاهان، اصفهان، اصفهانک، انزان، بسفاهان، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکال، جی، دارالیهودی، رشورجی، سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، نصف جهان و یهودیه سرک ناس بوده است.

بعد از ورود اسلام، نام شهره عرب شده با نام اصفهان خوانده شد پیش از حمله اسنکدر مرکزیکی از ایالات ایرانی بود در سال 21 هجری و در دوران خلافت عمر فتح شد. در جریان مغول، مورد حمله تیمور قرار گرفت و مردمانش قتل عام شدند. در عصر صفویه پایتخت ایران بود(قرن 17 میلادی) و در دوران شاه عباس اول، به اوج عظمت خود رسید. اما بر اثر تهاجم افغانها در سال 1722 میلادی از رونق کاسته شد و سپس در دوران قاجاریه، پایتخت ایران به تهران متصل شد.

اصفهان یکی از شهرهای مبنایی بای کشور ایران در طول تاریخ بوده و هست. این شهر از معدود مرکاز باستان شناسی ارزشمند جهانی و بسیاری از آثار باستانی آن در لیست آثار بشری به ثبت رسیده است. اگر از تاریخ این شهر سخن به میان آید سرگذشت آن تا اعماق اساطیر و افسانه ها ریشه دارد تاریخ این شهر از یک سو به سلیمان و نوح متصل و از سوی دیگر پایگاه نهضت کاوه آهنگر برعلیه ضحاک خونخوار معرفی گردد. اهمیت اصفهان به اندازه ای است که در اکثر دایرة المعارف های بزرگ جهان مدخلی به آن اختصاص یافته وسفرنامه هایی از محاسن و شکوه ظاهری و باطنی آن از پژوهندگانی چون تاورنیه و شاردن و.... به نگارش درآمده و مظاهر تمدن آن همانند سبک معماری و مکتب فلسفی و منهج آن چشم گیر است. در هر حال نام اصفهان در ابتدا انزان بوده و سپس به گابیان یاگی تبدیل شده است. در دوران عیاامیان شعبه ای از مادها به سوی اصفهان ره سپار شدند و با توجه با این که اصفهان در ابتدا انزان بوده تحت تسلط عیاامیان قرار داشت از پیشرفت آنها جلوگیری به عمل آمد.

در این دوران جاده تجارتی که خلیج فارس را به ناحیه اصفهان مربوط می ساخت به این شهر اهمیت خاصی می بخشید. یاقوت حموی اصفهان را شهر سواران نامیده که مشتق از واژه های اسوجان و سپاه است. احتمالاً وجه تسمیه این شهر به دلیل وجود پادگان نظامی است. در سال 1000هجری قمری به دستور شاه عباس اول پایتخت صفویان از قزوین به اصفهان انتقال یافت در این زمان جمعیت اصفرمان به یک میلیون نفر رسیده و به شدت از نظر مراکز تجاری و فرهنگی ترقی نمود.

کلاه قاضی از شرق قلعه:

در دره ای به نام دره شاهین که در قسمت جنوب خاوری کوه واقع شده گروه کوهنوردی چکار کوهستان اصفهان به همت سایر علاقه مندان در صدد ایجاد محلی با گذرگاه های متنوع آموزشی است که 18 خط آن احداث شده است.(سال 1381)

دیواره های کلاه قاضی:

1) دیواره پلیس راه در شمال غربی پلیس راه اصفهان- شهرضا- مبارکه دارد.

2) دیواره محیط زیست در شمال پاسگاه محیط زیست کلاه قاضی قرار دارد.

راه دسترسی:

از میدان دروازه شیراز اصفهان به وسیله خودروهای دربستی یا خودروهایی که به شهر مبارکه یا شهرضا می روند می توان به دیواره ها دسترسی پیدا کرد.

اصفهان در 32 درجه شرقی و 38 دقیقه، عرض شمالی و 51 درجه و 39 دقیقه، طول شرقی در مرکز ایران با ارتفاع متوسط 1570 متر از سطح دریا در ساحل زاینده رود قرار گرفته است. جلگه اصفهان از آبرفت رودخانه زاینده رود تشکیل شده و در پای دامنه های شرقی ارتفاعات زاگرس که در این ناحیه ارتفاع خود را به طور محسوسی از دست داده و بیشتر تپه های مرتفعی است که کمتر به کوه واقع شباهت دارد قرار گرفته است. این ارتفاعات با فواصل چند کیلومتر بدون هر پوشش گیاهی و با رنگ های متنوع و با تضاریس فراوان در هاله ای از بخارات رودخانه بر زیبایی موقع طبیعی اصفهان می افزاید. این زیبایی از فراز عمارت عالی قاپو یا از قله کوه آتشفشان دو چندان است.

در جنوب اصفهان و مشرف بوشهر در فاصله ای که از فراز آن آثار دیدنی شهر به خوبی دیده می شود، ارتفاعاتی به نام کوه صفحه با 2200 متر از سطح دریا، قرار دارد. بر فراز این ارتفاعات آثار مخروبه ای از خشت خام به ابعاد 50 سانتیمتر موجود است که مجموعه آن را .... می نامند. ارتفاعات شمال اصفهان همانند توده ای از تپه های خاکی مشرف برسه راه اصفهان به تهران و دانشگاه صنعتی تا ارتفاعات چاسه سیاه در 30کیلومتری اصفهان ادامه می یابد.

تحقیق درباره مرمت مسجدالنبی (فایل word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

مؤسسۀ آموزش عالی جهاد دانشگاهی استان یزد

دانشکدۀ هنر و معماری اردکان

موضوع تحقیق:

مرمت و بازسازی مسجدالبنی

مدینه و مسجد النبی با شکر و معنویت خاص خود میلیون ها دل را شیدا و شیفته خود می نماید.مسجد النبی در سال اول هجرت حضرت محمد بنا نهاده شد.مکان آن به وسیله شتر حضرت محمد (ص)تعیین شد و با مصالح بسیار ساده ساخته شد.تا زمانی که حضرت محمد در اتاق محقرش به خاک سپرده شد.

این مسجد یاد آور بهترین دوران تا ریخی اسلام و سر آغاز حکو مت اسلام استو در اولین سال هجرت حضرت محمد (ص)مسجد و خانه وی ساخته شد.

حیات مرکزی این بنا با مساحت 805متر2 مبنای گسترش های سصری گردید.بعد از 16 ماه با تعقییر قبله و زیاد شدن تعداد نمازگذاران بر آن شدند سقفی سر پوشیده در طرف جنوبی بنا بیافزایند.

در سال 7 هجرت پیامبر چندین اتاق به قسمت شرقی اضافه کردو مساحت آن به 2475 متر2 می رسد. و پیامبر در سال 10 هجری رحلت نمود و پیکر پاکش را در اتاق محقرش به خاک سپردند.

با وفات پیامبر مسجد پیامبر اهمیت خاصی پیدا کرد و تبدیل به مسجد و زیارتگاه شد.

در سال 17 ه. عمرابن خطاب قسمتی دیگر را اضافه نمود.

در سال 29 و 30ه عثمان ابن عفان نه تنها مسجد را گسترش داد بلکه قسمتهای قبل را بازسازی کرد.

در بال 88 تا 91 ه به دستور ولید ابن عبد الملک به خاطر آرامگاه پیامبر گسترش بیشتری یافت و برای اولین بار مناره ها به آن اضافه شد.

در سال 162 ه خلیفه عباسی المهدی مسجد را در قسمت شمال گسترش داد.

بین سالهای 879 تا 895 ه سلطان قا عد بای از طرف شرق مسجد را گسترش داد و گنبدی بر سر سنگ قبر حضرت بنا کرد. در زمان سلطان محمد درم این گنبد باز سبزی شد و 1253 گنبد به رنگ سبز در آمد.

سلطان عبد المجید نبشی هایی در قسمت شمالی و شرق اضافه کرد.در دست نوشته های 1275 ه از 5 مناره در مسجد یادی شد و با این افزایش بر آن شدند که باز مسجد را گسترش بدهند.

در سال 1372 ه.ق نخستین سنگ بنای قسمت جدید گذاشته شد و گسترش در آن روز که تجهیزات کم بود با دست ساخته شد.پروژه در مدت 5 سال پایان یافت.

زیر بنای مسجد به 5 برابر خود رسید.

با پیشرفت خطوط هوایی زایرین روز به روز افزایش پیدا کردند به طوری که به یک ملیون تن در 1390 م و 2 ملیون تن تا پایان قرن 14 رسید و بر آوردی شد که این جمعیت به 5 ملیون تن خواهد رسید.

در سال 1393 ه.ق سایبان هایی ساخته شد که این چاره اندیشی موقتی بود و بایستی چاره ای اساسی اندیشیده می شد.

در سال 1402 ه.ق برای گسترش بعد از 3 سال مطالعه طرح جدیدی از گسترش مسجد را دادند که این طرح مساحت را به 5 برابر طرح جدید و 100 برابر زیر بنای اولیه آن بود.

در 9 صفر 1405 ه اولین سنگ این طرح عظیم گذاشته شد و مدت این پروژه 6 سال بود و با عالی ترین مصالح و پیشرفته ترین فنون معماری بود.

و هدف ایجاد بهترین مرکز برای زایران و نماز گذاران باشد و اینکه بنای جدید تا هزاران سال به امید خدا پا بر جا بماند که این پروژه تمامی مدینه را در بر می گرفت.

از بافت های قدیمی شروع شد که با تخریب مناطق مبکونی مورد نظر بدون هیج گونه مواد منفجره انجام شد.

در 17 محرم 1406 عملیات خاک برداری آغاز شد که ترکیبی از گل و لای و ماسه که بستری بسیار سخت داشت.بیش از 8500 شمع بارور کار گذاشته شد که که به سنگ سخت در عمق خاک رسید . با گود شدن گودال ها برای جلوگیری از تخریب دبوارهای قدیمی از جنس بتون زده شد.

برای ستون های اصلی با عمق 17 متر از دو لایه فولادی و دوغاب استفاده شد. بیشتر از 100 هزار متر مکعب بتون در ستونها استفاده شد.

کف زیر زمین در 95قسمت بتون ریزی شد.بعد از اتمام زیر زمین باز سطح همکف را در همان 95 قسمت بتون مصالح ریختند .4 سال از آغاز پره گذشته و تا زه پی سازی ساختمان به پایان رسید و همه چیز مهیا می شد برای ساخت ساختمان اصلی.گویا خدا رحمت خود را برای اتمام ابن مرحله نازل کرده بود.

هدف این پروژه این بود که ارزنده ترین مصالح و پیشرفته ترین فنون معماری به سبک سنتی ارابه شود که قسمت جدبد از قسمت قدیمی زیاد جدا نباشد.

کاربرد نور در مرمت آثار باستانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 77

موضوع:

کاربرد نور در مرمت آثارباستانی

تاریخچه مرمت :

مرمت را می توان همراه معماری به حساب آورد و به این مفهوم از همان زمانی یک بنای شکل گرفت مرمت آن بنا هم کم کم خود را نشان داد . به این ترتیب چه در ایران و چه در دیگر ممالک و تمدنها مرمت همواره وجود داشته است مثالهای که در این زمینه برای این سرزمین می توان نام برد به تغیر کاربری چهار طاقی ها و آتشکده ها و کلیساها به مساجد یا به توسعه مساجد مثل مسجد جامع اصفهان و به اندود کردن و بررسی سالانه بام ها در بناها اشاره کردو یا استفاده از پشت بند در بیشاپور پس از ساخت بنا برای جلوگیری از رانش طاق .

آنچه را که به عنوان مرمت به معنای امروز خود می شناسیم را می توان در قرن 18 میلادی در اروپا جستجو کرد در اینجا سعی می کنیم که بخش از آن را بصورت خلاصه و نظریات برخی از مهمترین افرادی را که در این مقوله تلاش داشته اند را می آوریم .

اعلام رسمی حفاظت از آثار باستانی توسط کنوانسیون ملی فرانسه به سال 1794 تاثیر به سزایی در اروپا بر اصل احیای بناها در شکل کالبد و عملکرد در گذشته و روشهای مختلفی را نیز برای تحقیق این هدف دنبال کرد . در سه دهه اول قرن 19 میلادی معیار و روشی برای مرمت اعمال شد که در آن به لحاظ بعد زمانی اولین تصویر حاصل از امر مرمت عبارت بود از اتخاذ روش ها و راه حل هایی که بتوان با استفاده از آن بخشهای اصیل بنا را از بخشهای مرمت شده تشخبص داد . با فراز و نشیب های متعددی که در تئوری های مرمت پیش آمد بالاخره به سال 1931 ، کنگره بین المللی آتن ، اصول و مبانی مربوطه به مرمت را جمع آوری و مدون کرد . منشور آتن توصیه اکیدی بر مراقبت و استحکام بخشی آثار کرده و استفاده از ابزارهای فنی و سیستم های سازه ای در کاملاً مدرن را مجاز شمرد و یک سال بعد در سال 1932 آقای گوستاو جوانونی در ایتالیا باز نگری جامعی بر آن ارائه داد . شاخص ترین تئوری او در ارجح شمردن ارزش سندی و تاریخی بنا بر ارزش کالبدی و شکلی آن است . اصل فوق در منشور مرمت کشور ایتالیا کاربردی عمده یافت . این نظریه مرمت علمی نامیده می شود و در آن تمامی عناصر با ارزش هنری با هر سابقه تاریخی مورد حفاظت قرار می گیرند .

گرایش به ایجاد وحدت سبکی و یا باز گرداندن بنا به فرم اولیه ، سایر موارد را نادیده نمی گیرد و به عبارتی تمام الحاقات جزء قشرهای تاریخی محسوب می گردند ، ضمن اینکه نیازهای جدید عملکرد بنا بر آورده می شوند .

بدلیل ابعاد وسیع بازسازی در بین سالهای 1945-1943 مرمت علمی فاقد کارآیی لازم بود و آن زمان غیر قابل قبول اعلام می گردد . بدیهی است که بنای معماری فقط یک سند تاریخی نیست بلکه در وهله نخست اثری است با شکلی مشخص که بیانگر یک ارزش هنری و معنوی می باشد و به همین دلیل دارای اهمیت مضاعف می شود یعنی در واقع ارزش هنری بنا اهمیت می یابد و تمامی ارزشهای دیگر زیر مجموعة آن قلمداد می شوند و از همین جا مرمت مدرن بر مبنای نظری آن بر کیفیت وحدت شکلی بین اقدام خلاقانه جدید و بنای قدیم نیز جزء اهداف عمده تلقی می گردد .

حال سخن را خلاصه کرده و به نظریه های مهم در مرمت می پردازیم .

 تئوریسین های مشهور مرمت

1- اوژن ویوله لودوک (1879- 1814)

معمار فرانسوی و یکی از فعالترین مرمت کنندگان آثار تاریخی جهان مطرح است . وی در کار مرمت به ابعاد اقتصادی و بهداشتی توجه داشت . بنا به عقیده وی ، بنا های تاریخی باید از بناهای اطراف پاک رها شوند

اشنایی با مرمت انبیه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

شهر اصفهان:

شهر اصفهان در جنوب شرقی ایران و حاشیه کویر لوت قرار دارد. طول جغرافیایی آن از رصد خانه گر ینویچ 51 درجه و35 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی آن از استوا 32 درجه و40 دقیقه شمالی است. از دوران قدیم به سبب حاصلخیزی اراضی خود که از آب فراوان زاینده رود سیراب می گردید، نقطه مهمی بوده است.

شهر اصفهان از روزگاران کهن تاکنون به نامهای: آپادانا، آصف هال، اسباهان، اسبهان، اسپاتنا، اسپادنا، اسپاهان، آسپدان، اسپدانه، اسپهان، اسپنیر، اسفاهان، اصفربان، اصاهان، اصبهان، اصپدانه، اصفاهان، اصفهان، اصفهانک، انزان، بسفاهان، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکال، جی، دارالیهودی، رشورجی، سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، نصف جهان و یهودیه سرک ناس بوده است.

بعد از ورود اسلام، نام شهره عرب شده با نام اصفهان خوانده شد پیش از حمله اسنکدر مرکزیکی از ایالات ایرانی بود در سال 21 هجری و در دوران خلافت عمر فتح شد. در جریان مغول، مورد حمله تیمور قرار گرفت و مردمانش قتل عام شدند. در عصر صفویه پایتخت ایران بود(قرن 17 میلادی) و در دوران شاه عباس اول، به اوج عظمت خود رسید. اما بر اثر تهاجم افغانها در سال 1722 میلادی از رونق کاسته شد و سپس در دوران قاجاریه، پایتخت ایران به تهران متصل شد.

اصفهان یکی از شهرهای مبنایی بای کشور ایران در طول تاریخ بوده و هست. این شهر از معدود مرکاز باستان شناسی ارزشمند جهانی و بسیاری از آثار باستانی آن در لیست آثار بشری به ثبت رسیده است. اگر از تاریخ این شهر سخن به میان آید سرگذشت آن تا اعماق اساطیر و افسانه ها ریشه دارد تاریخ این شهر از یک سو به سلیمان و نوح متصل و از سوی دیگر پایگاه نهضت کاوه آهنگر برعلیه ضحاک خونخوار معرفی گردد. اهمیت اصفهان به اندازه ای است که در اکثر دایرة المعارف های بزرگ جهان مدخلی به آن اختصاص یافته وسفرنامه هایی از محاسن و شکوه ظاهری و باطنی آن از پژوهندگانی چون تاورنیه و شاردن و.... به نگارش درآمده و مظاهر تمدن آن همانند سبک معماری و مکتب فلسفی و منهج آن چشم گیر است. در هر حال نام اصفهان در ابتدا انزان بوده و سپس به گابیان یاگی تبدیل شده است. در دوران عیاامیان شعبه ای از مادها به سوی اصفهان ره سپار شدند و با توجه با این که اصفهان در ابتدا انزان بوده تحت تسلط عیاامیان قرار داشت از پیشرفت آنها جلوگیری به عمل آمد.

در این دوران جاده تجارتی که خلیج فارس را به ناحیه اصفهان مربوط می ساخت به این شهر اهمیت خاصی می بخشید. یاقوت حموی اصفهان را شهر سواران نامیده که مشتق از واژه های اسوجان و سپاه است. احتمالاً وجه تسمیه این شهر به دلیل وجود پادگان نظامی است. در سال 1000هجری قمری به دستور شاه عباس اول پایتخت صفویان از قزوین به اصفهان انتقال یافت در این زمان جمعیت اصفرمان به یک میلیون نفر رسیده و به شدت از نظر مراکز تجاری و فرهنگی ترقی نمود.

کلاه قاضی از شرق قلعه:

در دره ای به نام دره شاهین که در قسمت جنوب خاوری کوه واقع شده گروه کوهنوردی چکار کوهستان اصفهان به همت سایر علاقه مندان در صدد ایجاد محلی با گذرگاه های متنوع آموزشی است که 18 خط آن احداث شده است.(سال 1381)

دیواره های کلاه قاضی:

1) دیواره پلیس راه در شمال غربی پلیس راه اصفهان- شهرضا- مبارکه دارد.

2) دیواره محیط زیست در شمال پاسگاه محیط زیست کلاه قاضی قرار دارد.

راه دسترسی:

از میدان دروازه شیراز اصفهان به وسیله خودروهای دربستی یا خودروهایی که به شهر مبارکه یا شهرضا می روند می توان به دیواره ها دسترسی پیدا کرد.

اصفهان در 32 درجه شرقی و 38 دقیقه، عرض شمالی و 51 درجه و 39 دقیقه، طول شرقی در مرکز ایران با ارتفاع متوسط 1570 متر از سطح دریا در ساحل زاینده رود قرار گرفته است. جلگه اصفهان از آبرفت رودخانه زاینده رود تشکیل شده و در پای دامنه های شرقی ارتفاعات زاگرس که در این ناحیه ارتفاع خود را به طور محسوسی از دست داده و بیشتر تپه های مرتفعی است که کمتر به کوه واقع شباهت دارد قرار گرفته است. این ارتفاعات با فواصل چند کیلومتر بدون هر پوشش گیاهی و با رنگ های متنوع و با تضاریس فراوان در هاله ای از بخارات رودخانه بر زیبایی موقع طبیعی اصفهان می افزاید. این زیبایی از فراز عمارت عالی قاپو یا از قله کوه آتشفشان دو چندان است.

در جنوب اصفهان و مشرف بوشهر در فاصله ای که از فراز آن آثار دیدنی شهر به خوبی دیده می شود، ارتفاعاتی به نام کوه صفحه با 2200 متر از سطح دریا، قرار دارد. بر فراز این ارتفاعات آثار مخروبه ای از خشت خام به ابعاد 50 سانتیمتر موجود است که مجموعه آن را .... می نامند. ارتفاعات شمال اصفهان همانند توده ای از تپه های خاکی مشرف برسه راه اصفهان به تهران و دانشگاه صنعتی تا ارتفاعات چاسه سیاه در 30کیلومتری اصفهان ادامه می یابد.

تحقیق در مورد مرمت مسجدالنبی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

مؤسسۀ آموزش عالی جهاد دانشگاهی استان یزد

دانشکدۀ هنر و معماری اردکان

موضوع تحقیق:

مرمت و بازسازی مسجدالبنی

استاد راهنما:

جناب آقای اشعاری

تهیه و تنظیم:

اکرم ساداتی

امینه میناییان

معصومه گنجی

زمستان 86

مدینه و مسجد النبی با شکر و معنویت خاص خود میلیون ها دل را شیدا و شیفته خود می نماید.مسجد النبی در سال اول هجرت حضرت محمد بنا نهاده شد.مکان آن به وسیله شتر حضرت محمد (ص)تعیین شد و با مصالح بسیار ساده ساخته شد.تا زمانی که حضرت محمد در اتاق محقرش به خاک سپرده شد.

این مسجد یاد آور بهترین دوران تا ریخی اسلام و سر آغاز حکو مت اسلام استو در اولین سال هجرت حضرت محمد (ص)مسجد و خانه وی ساخته شد.

حیات مرکزی این بنا با مساحت 805متر2 مبنای گسترش های سصری گردید.بعد از 16 ماه با تعقییر قبله و زیاد شدن تعداد نمازگذاران بر آن شدند سقفی سر پوشیده در طرف جنوبی بنا بیافزایند.

در سال 7 هجرت پیامبر چندین اتاق به قسمت شرقی اضافه کردو مساحت آن به 2475 متر2 می رسد. و پیامبر در سال 10 هجری رحلت نمود و پیکر پاکش را در اتاق محقرش به خاک سپردند.

با وفات پیامبر مسجد پیامبر اهمیت خاصی پیدا کرد و تبدیل به مسجد و زیارتگاه شد.

در سال 17 ه. عمرابن خطاب قسمتی دیگر را اضافه نمود.

در سال 29 و 30ه عثمان ابن عفان نه تنها مسجد را گسترش داد بلکه قسمتهای قبل را بازسازی کرد.

در بال 88 تا 91 ه به دستور ولید ابن عبد الملک به خاطر آرامگاه پیامبر گسترش بیشتری یافت و برای اولین بار مناره ها به آن اضافه شد.

در سال 162 ه خلیفه عباسی المهدی مسجد را در قسمت شمال گسترش داد.

بین سالهای 879 تا 895 ه سلطان قا عد بای از طرف شرق مسجد را گسترش داد و گنبدی بر سر سنگ قبر حضرت بنا کرد. در زمان سلطان محمد درم این گنبد باز سبزی شد و 1253 گنبد به رنگ سبز در آمد.

سلطان عبد المجید نبشی هایی در قسمت شمالی و شرق اضافه کرد.در دست نوشته های 1275 ه از 5 مناره در مسجد یادی شد و با این افزایش بر آن شدند که باز مسجد را گسترش بدهند.

در سال 1372 ه.ق نخستین سنگ بنای قسمت جدید گذاشته شد و گسترش در آن روز که تجهیزات کم بود با دست ساخته شد.پروژه در مدت 5 سال پایان یافت.

زیر بنای مسجد به 5 برابر خود رسید.