مقاله درباره میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

اگر یک زن آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده شدن کودک وجود دارد. هر ساله بیش از 700,000 کودک از طریق والدین خود آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. را دریافت می کنند. حدود 15 تا 20 درصد در طی مدت بارداری، 50 درصد در زمان زایمان و 33 درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند.

انتقال از مادر به نوزاد (MTCT)

راه های شناخته شده ای که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را ممکن می کند، عبارتند از:

قبل از تولد و در طی دوران بارداری

هنگام زایمان

بعد از زایمان و زمان شیردهی

دانستن این که آیا شما در زمان بارداری اچ. آی. وی مثبت هستید

بعضی اوقات زنان مایل هستند که بدانند که آیا در زمان بارداری آلوده به ویروس اچ. آی. وی. می باشند. بدیهی است که بخش اعظم آن، دلواپسی و نگرانی از سلامت کودک می باشد، اما راه هایی وجود دارد که می تواند میزان خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از مادر به کودک را به حداقل برساند. مهم این است که شما با پزشک و یا با مراقب بهداشت خود در این باره مشورت کنید و بهترین راه های موجود برای کاهش میزان خطر انتقال ویروس به نوزاد خود را بررسی کنید.

راه های کاهش خطر انتقال به نوزاد:

یک مادر آلوده می تواند خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد را بوسیله انجام بعضی مداخله های مطمئن درمانی به حداقل کاهش دهد. این راه ها شامل:

استفاده داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان بارداری (به غیر از ماه های اولیه 3 تا 4 ماهه اول آبستنی)

مصرف داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان زایمان

انتخاب زایمان سزارین

دادن داروهای ضدویروس ایدز به نوزاد برای مدت کوتاهی بعد از تولد

عدم شیر دهی طبیعی از سینه به نوزاد 2

باردار شدن در صورتی که شما اچ. آی. وی. مثبت هستید

اگر شما اچ. آی. وی. مثبت هستید و به داشتن فرزند فکر می کنید، بسیار مناسب خواهد بود که ابتدا به نتایج پیرامون بارداری به دقت فکر کنید. پزشک شما و یا مراقب بهداشتی شما بایستی قادر باشد که به شما کمک کند تا در مورد انتخاب بهترین گزینه و راه برای حفظ سلامتی خودتان و کودکتان تصمیم بگیرید. شما ممکن است که احساس کنید سلامت کودک شما مهمتر است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. در درجه اول بررسی کنید که آیا به استانداردهای بهداشتی دسترسی دارید؟ شما بایستی به همان استانداردهای بهداشتی و درمانی دسترسی داشته باشید که قابل دسترسی برای هر زنی باشد، که به باردار شدن فکر می کند و یا باردار است.

ازنقطه نظر سلامتی هیچ تفاوتی بین دو زن با اچ. آی. وی مثبت "یکی آبستن و دیگری غیر آبستن" وجود ندارد.

یک زن اچ. آی. وی. مثبتی که آبستن می شود، پس از طی کردن دوره سه ماهه اول بارداری اجازه خواهد داشت که از داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. برای حفظ سلامتی خود استفاده کند. ضمن اینکه مصرف این داروها می تواند از انتقال ویروس اچ. آی. وی. مادر به کودک پیش گیری کند. ویروس اچ. آی. وی. برای دوران بارداری تغییری بوجود نمی آورد و تأثیری در مراحل تکامل جنین به نوزاد ندارد. در بعضی کشورها ، زنان از امکاناتی مانند:

استفاده از داروهای ضد ویروس ایدز در طی دوران بارداری و زایمان،

انتخاب شیوه های زایمان،

امتناع از شیردهی طبیعی به نوزاد خود و استفاده از جایگزین های دیگر

و همچنین دادن بعضی داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد خود

برخوردار هستند. این امکانات در اصل، راه هایی هستند که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را کاهش می دهند.

بعضی اوقات، یک زن اچ. آی. وی. مثبت که درمان دارویی را شروع کرده و تحت مراقبت پزشکی قرار دارد، متوجه شود که حامله است. در این صورت پزشک معالج خود را سریعاً در جریان بگذارید. پزشک معالجی که درمان زیر نظر وی انجام می گیرد می تواند مشاوره و راهنمایی دقیق و صحیح را بدهد که چه چیزی برای شما بهترین است. شاید از نظر پزشک شما اولین راه معقول این باشد که فوراً داروهایی را که استفاده می کنید، تغییر دهید و در طی دوران بارداری از داروهای دیگری که مناسب این دوران است، استفاده کنید. تغییر روش درمانی بدون مشورت پزشک معالج توصیه نمی گردد.

تحقیق: میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

اگر یک زن آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده شدن کودک وجود دارد. هر ساله بیش از 700,000 کودک از طریق والدین خود آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. را دریافت می کنند. حدود 15 تا 20 درصد در طی مدت بارداری، 50 درصد در زمان زایمان و 33 درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند.

انتقال از مادر به نوزاد (MTCT)

راه های شناخته شده ای که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را ممکن می کند، عبارتند از:

قبل از تولد و در طی دوران بارداری

هنگام زایمان

بعد از زایمان و زمان شیردهی

دانستن این که آیا شما در زمان بارداری اچ. آی. وی مثبت هستید

بعضی اوقات زنان مایل هستند که بدانند که آیا در زمان بارداری آلوده به ویروس اچ. آی. وی. می باشند. بدیهی است که بخش اعظم آن، دلواپسی و نگرانی از سلامت کودک می باشد، اما راه هایی وجود دارد که می تواند میزان خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از مادر به کودک را به حداقل برساند. مهم این است که شما با پزشک و یا با مراقب بهداشت خود در این باره مشورت کنید و بهترین راه های موجود برای کاهش میزان خطر انتقال ویروس به نوزاد خود را بررسی کنید.

راه های کاهش خطر انتقال به نوزاد:

یک مادر آلوده می تواند خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد را بوسیله انجام بعضی مداخله های مطمئن درمانی به حداقل کاهش دهد. این راه ها شامل:

استفاده داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان بارداری (به غیر از ماه های اولیه 3 تا 4 ماهه اول آبستنی)

مصرف داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان زایمان

انتخاب زایمان سزارین

دادن داروهای ضدویروس ایدز به نوزاد برای مدت کوتاهی بعد از تولد

عدم شیر دهی طبیعی از سینه به نوزاد 2

باردار شدن در صورتی که شما اچ. آی. وی. مثبت هستید

اگر شما اچ. آی. وی. مثبت هستید و به داشتن فرزند فکر می کنید، بسیار مناسب خواهد بود که ابتدا به نتایج پیرامون بارداری به دقت فکر کنید. پزشک شما و یا مراقب بهداشتی شما بایستی قادر باشد که به شما کمک کند تا در مورد انتخاب بهترین گزینه و راه برای حفظ سلامتی خودتان و کودکتان تصمیم بگیرید. شما ممکن است که احساس کنید سلامت کودک شما مهمتر است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. در درجه اول بررسی کنید که آیا به استانداردهای بهداشتی دسترسی دارید؟ شما بایستی به همان استانداردهای بهداشتی و درمانی دسترسی داشته باشید که قابل دسترسی برای هر زنی باشد، که به باردار شدن فکر می کند و یا باردار است.

ازنقطه نظر سلامتی هیچ تفاوتی بین دو زن با اچ. آی. وی مثبت "یکی آبستن و دیگری غیر آبستن" وجود ندارد.

یک زن اچ. آی. وی. مثبتی که آبستن می شود، پس از طی کردن دوره سه ماهه اول بارداری اجازه خواهد داشت که از داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. برای حفظ سلامتی خود استفاده کند. ضمن اینکه مصرف این داروها می تواند از انتقال ویروس اچ. آی. وی. مادر به کودک پیش گیری کند. ویروس اچ. آی. وی. برای دوران بارداری تغییری بوجود نمی آورد و تأثیری در مراحل تکامل جنین به نوزاد ندارد. در بعضی کشورها ، زنان از امکاناتی مانند:

استفاده از داروهای ضد ویروس ایدز در طی دوران بارداری و زایمان،

انتخاب شیوه های زایمان،

امتناع از شیردهی طبیعی به نوزاد خود و استفاده از جایگزین های دیگر

و همچنین دادن بعضی داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد خود

برخوردار هستند. این امکانات در اصل، راه هایی هستند که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را کاهش می دهند.

بعضی اوقات، یک زن اچ. آی. وی. مثبت که درمان دارویی را شروع کرده و تحت مراقبت پزشکی قرار دارد، متوجه شود که حامله است. در این صورت پزشک معالج خود را سریعاً در جریان بگذارید. پزشک معالجی که درمان زیر نظر وی انجام می گیرد می تواند مشاوره و راهنمایی دقیق و صحیح را بدهد که چه چیزی برای شما بهترین است. شاید از نظر پزشک شما اولین راه معقول این باشد که فوراً داروهایی را که استفاده می کنید، تغییر دهید و در طی دوران بارداری از داروهای دیگری که مناسب این دوران است، استفاده کنید. تغییر روش درمانی بدون مشورت پزشک معالج توصیه نمی گردد.

رشد نوزاد 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

همه جانداران اعم از انسان و حیوان می کوشند که رفتار و کردار خود را در شکل و قالب موثر و مثمری عرضه کنند این فرایند را سازماندهی می نامند . چنان که برای تنفس دهان بینی گلو حنجره و ریه ها سازماندهی بدنی کودک را تشکیل می دهند و سازماندهی روانی او از حدود 4 ماهگی با دیدن و چنگ زدن آغاز می شود . هم چنین وقتی جانور درنده شکار خود را می نیند خم میشود به روی چهار دست و پا فشار می آورد و با تمام توان خود به سوی شکار می جهد و او را به چنگ می آورد . چنین رفتاری سازماندهی جانور نامیده می شود .

سازگار ی

سازگاری به جنبه پویایی سازماندهی اطلاق می شود و بیانگر استعداد موجود زنده برای رشد به صورت های مختلف در اوضاع و احوال محیطی است . گرایش عموم جانداران از جمله آدمیان بر این است که خود را با شرایط محیط زیست سازش دهند . هر چند که روش های سازش در هر گروه با دیگری متفاوت است . به اعتقاد پیاژه سازش دو فرایند فرعی و مکمل همگون سازی و همسازی را در بر می گیرد .

همگون سازی و همسازی

پیاژه معتقد است که رشد روانی کودک بر اثر و فرایند همگون سازی و همسازی صورت می گیرد . بدین معنی که کودک در فرایند همگون سازی می کوشد در محیط زیست خود دگرگونی هایی پدید آورده و در فرایند همسازی رفتار موجود خود را تغییر می دهد تا بتواند با شرایط محیط سازش بیابد و تعادل روانی در او صورت بندد . همگون سازی هنگامی واقع می شود که معلومات و تجربه های کذشته فرد در اوضاع و احوال نوین به کار رود . بدین معنی که وقتی فرد در برابر یک وضع نو قرار می گیرد ، می کوشد اطلاعات تازه را در ساختار پیکره های پیشین خود همگون سازی کند و اشیاء را آن گونه که آموخته است ببیند ، یا آنها رابه اوضاع و امور آشنا تبدیل کند .

برای نمونه زمانی که کودک بتواند در اشیاء و محیط خود تغییراتی ایجاد کند تا با رفتار او سازش یابد، می گویند فرایند همگون سازی رخ داده است . در این جا تغییر اوضاع و شرایط محیطی سبب سازگاری و تعادل روانی فرد می گویند .

همسازی زمانی به وقوع می پیوندد که فرد خود را با یک رشته شرایط محیطی که بر او تحمیل شده است، سازگار کند . یعنی اگر کودک به سبب تجربه ای که داشته است، اجباراً اندیشه و رفتار خود را تغییر دهد، می گویند فرایند همسازی رخ داده است .البته همگو.ن سازی و همسازی در حالی که در دو سوی مخالف عمل می کنند، مانند دو روی یک سکه با هم مرتبط اند و یکدیگر را تکمیل می کنند .

نگهداشت

پیاژه یکی از مفهوم های مهمی را که در نظریه رشد شناختی ـ ادراکی خود بررسی می کند مفهوم نگهداشت است . منظور از نگهداشت، پایستگی یا ثابت بودن مقدار توده ( ماده ) وزن و حجم اشیاء در صورت تغییر ظاهر آنهاست .وی از پژوهش های خود به این نتیجه می رسد که کودکان مفهوم توده، وزن و حجم اشیاء را در یک زمان معین درک نمی کنند، بلکه نخست ادراک توده، سپس وزن و آن گاه حجم به توالی، در ذهن ایشان حاصل می گردد .

درباره نگهداشت توده اشیاء به کودک دو گلوله گل رس که هر دو به یک اندازه و شکل هستند نشان می دهند و به او می گویند که مقدار گل رس در هر دو گلوله برابر است . سپس یکی از گلوله ها را به شکل لوله در می آورند و از کودک می پرسند که آیا مقدار گل رس لوله برابر با گلوله است یا نه ؟ اگر کودک در پاسخ آن دو را برابر بداند به مفهوم نگهداشت توده دست یافته است .

کودکان معمولا در 7 یا 8 سالگی به مفهوم نگهداشت توده پی می برند ، گرچه بعضی از آنان در 5 سالگی و بعضی دیگر در 10 سالگی توانایی ادراک آنرا پیدا می کنند . در مورد نگهداشت وزن دو گلوله از گل رس که به یک شکل و اندازه هستند ، هر کدام را در یک کفه ترازو قرار می دهند و برابری وزن آنها را به کودک نشان می دهند . آن گاه یکی از آنها را به چند گلوله کوچک تر تقسیم می کنند و از او می پرسند که آیا وزن مجموع گلوله های کوچک تر برابر با وزن گلوله بزرگ تر است یا نه ؟ اگر کودک برابری آنها را اعلام کند معلوم می شود که به مفهوم نگهداشت وزن دسن یافته است .بنا به پژوهش های انجام شده کودکان معمولا در 9 و 10 سالگی به درک این مفهوم توفیق می یابند ، گرچه گروهی از باهوش ها در 6 سالگی و گروهی از کودکان دیگر فقط ذر 12ـ 10 سالگی به درک آن موفق می شوند.

برای پی بردن به مفهوم نگهداشت حجم مقداری مایع رنگین را در دو لیوان هم شکل و هم حجم دریک سطح برابر قرار می دهند و به کودک می گویند به طوری که مشاهده می شود حجم این مایع در دو لیوان یکی است . بعد مایع مایع یکی از لیوان ها را در یک لیوان باریک و بلند خالی می کنند . البته مایع خالی شده در این لیوان باریک در سطحی بالاتر قرار می گیرد، سپس از کودک می خواهند بیان کنند که آیا حجم مایع در این دو لیوان بلند و کوتاه یکی است یا نه ؟ اگر کودک حجم مایع در این دولیوان را برابر اعلام کند،می گویند به درک نگهداشت حجم نائل شده است . در اینجا نیز پژوهشهای علمی پیاژه تعیین کرده اند که کودکان در 11و12 سالگی به درک مفهوم نگهداشت حجم دست می یابند، اما گروهی هم هستند که در سن 7 سالگی و گروهی دیگر نها در 13و 14 سالگی به توفیق درک آن نائل می گردند .

دوره های رشد از دیدگاه پیاژه

پیاژه معتقد است که رشد از دوره ها و مرحله های مشخصی تشکیل می گردد و همان گونه که رشد بدنی به صورت یک رشته دگرگونی ها با نظم و ترنیب معینی پدید می آید ، رشد روانی نیز همان رشد دوره ها و مرحله ها را می پیماید . وی اصطلاح دوره را برای فاصله زمانی زیاد و مرحله را برای فاصله زمانی کم به کار می برد . بنا براین هر دوره شامل چند مرحله است . پساژه کل دوران های رشد شناختی ادراکی را به قرار زیر به چهار دوره تقسیم می کند و معتقد است که ادراک و توانائی های عقلی و فکری کودکان و نوجوانان در طی این چهار دوره تکامل می یابد .

دوره اول : حسی و حرکتی

دوره حسی و حرکتی از تولد تا 2 سالگی را در بر می گیرد و با توانائی کودک در ادراک امور ساده و تحرکات و جنبش ها مشخص می شود . در این دوره کودک به تدریج از از حرکات بازتابی ویژه نوزادان دست میکشد و به اعمال سازمان یافته می پردازد . به اعتقاد پیاژه این دوره از شش مرحله تشکیل می شود و در هر مرحله فرایند های زیر

تحقیق؛ میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

اگر یک زن آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده شدن کودک وجود دارد. هر ساله بیش از 700,000 کودک از طریق والدین خود آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. را دریافت می کنند. حدود 15 تا 20 درصد در طی مدت بارداری، 50 درصد در زمان زایمان و 33 درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند.

انتقال از مادر به نوزاد (MTCT)

راه های شناخته شده ای که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را ممکن می کند، عبارتند از:

قبل از تولد و در طی دوران بارداری

هنگام زایمان

بعد از زایمان و زمان شیردهی

دانستن این که آیا شما در زمان بارداری اچ. آی. وی مثبت هستید

بعضی اوقات زنان مایل هستند که بدانند که آیا در زمان بارداری آلوده به ویروس اچ. آی. وی. می باشند. بدیهی است که بخش اعظم آن، دلواپسی و نگرانی از سلامت کودک می باشد، اما راه هایی وجود دارد که می تواند میزان خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از مادر به کودک را به حداقل برساند. مهم این است که شما با پزشک و یا با مراقب بهداشت خود در این باره مشورت کنید و بهترین راه های موجود برای کاهش میزان خطر انتقال ویروس به نوزاد خود را بررسی کنید.

راه های کاهش خطر انتقال به نوزاد:

یک مادر آلوده می تواند خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد را بوسیله انجام بعضی مداخله های مطمئن درمانی به حداقل کاهش دهد. این راه ها شامل:

استفاده داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان بارداری (به غیر از ماه های اولیه 3 تا 4 ماهه اول آبستنی)

مصرف داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان زایمان

انتخاب زایمان سزارین

دادن داروهای ضدویروس ایدز به نوزاد برای مدت کوتاهی بعد از تولد

عدم شیر دهی طبیعی از سینه به نوزاد 2

باردار شدن در صورتی که شما اچ. آی. وی. مثبت هستید

اگر شما اچ. آی. وی. مثبت هستید و به داشتن فرزند فکر می کنید، بسیار مناسب خواهد بود که ابتدا به نتایج پیرامون بارداری به دقت فکر کنید. پزشک شما و یا مراقب بهداشتی شما بایستی قادر باشد که به شما کمک کند تا در مورد انتخاب بهترین گزینه و راه برای حفظ سلامتی خودتان و کودکتان تصمیم بگیرید. شما ممکن است که احساس کنید سلامت کودک شما مهمتر است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. در درجه اول بررسی کنید که آیا به استانداردهای بهداشتی دسترسی دارید؟ شما بایستی به همان استانداردهای بهداشتی و درمانی دسترسی داشته باشید که قابل دسترسی برای هر زنی باشد، که به باردار شدن فکر می کند و یا باردار است.

ازنقطه نظر سلامتی هیچ تفاوتی بین دو زن با اچ. آی. وی مثبت "یکی آبستن و دیگری غیر آبستن" وجود ندارد.

یک زن اچ. آی. وی. مثبتی که آبستن می شود، پس از طی کردن دوره سه ماهه اول بارداری اجازه خواهد داشت که از داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. برای حفظ سلامتی خود استفاده کند. ضمن اینکه مصرف این داروها می تواند از انتقال ویروس اچ. آی. وی. مادر به کودک پیش گیری کند. ویروس اچ. آی. وی. برای دوران بارداری تغییری بوجود نمی آورد و تأثیری در مراحل تکامل جنین به نوزاد ندارد. در بعضی کشورها ، زنان از امکاناتی مانند:

استفاده از داروهای ضد ویروس ایدز در طی دوران بارداری و زایمان،

انتخاب شیوه های زایمان،

امتناع از شیردهی طبیعی به نوزاد خود و استفاده از جایگزین های دیگر

و همچنین دادن بعضی داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد خود

برخوردار هستند. این امکانات در اصل، راه هایی هستند که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را کاهش می دهند.

بعضی اوقات، یک زن اچ. آی. وی. مثبت که درمان دارویی را شروع کرده و تحت مراقبت پزشکی قرار دارد، متوجه شود که حامله است. در این صورت پزشک معالج خود را سریعاً در جریان بگذارید. پزشک معالجی که درمان زیر نظر وی انجام می گیرد می تواند مشاوره و راهنمایی دقیق و صحیح را بدهد که چه چیزی برای شما بهترین است. شاید از نظر پزشک شما اولین راه معقول این باشد که فوراً داروهایی را که استفاده می کنید، تغییر دهید و در طی دوران بارداری از داروهای دیگری که مناسب این دوران است، استفاده کنید. تغییر روش درمانی بدون مشورت پزشک معالج توصیه نمی گردد.

مقاله چشم نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

چگونه نوزاد از بینایی طبیعی و چشمانی سالم بهره مند می شودDate: Friday, July 15 @ 11:08:51 ISTTopic: babyface

دکتر علی کاشانی - چشم پزشکدستگاه بینایی درانسان، پیش رفته ترین و پیچیده ترین قسمت بدن را تشکیل می دهد و به سرعت آسیب پذیر است. چشم اولین قسمتی است که بعد از تشکیل مغز و لوله عصبی، در همان ماه اوّل حاملگی تشکیل می شود و زیر میکروسکوپ قابل رؤیت است. وقتی جنین به طول 10 میلی مترمی رسد، لوله عصبی کاملاً تشکیل و بسته شده است و چشمها در قسمت قدامی آن دیده می شوند. اگر لوله عصبی بسته نشود، ضایعات گوناگون مغزی و چشمی ایجاد می شود که ممکن است با حیات جنینی مغایرت داشته باشد.

مادران حامله باید توجه داشته باشند که جنین درماه های اول بسیار آسیب پذیر است. نه تنها ضایعات ژن ها،بلکه مواّد سمی و اشعه های مضّر مثل اشعه X و مواد Teratogenic, Crsiogenic و Mutagenics می توانند حتی باعث سقط جنین شوند و حال آنکه مادر حامله ممکن است برای جوشهای صورت از داروهایی مثل Accutane مصرف کند که به شدت به جنین و چشمهای او آسیب می زند. بیماریهای بثوری(بیماریهایی که همراه با ضایعات پوستی هستند) مثل سرخچه که ممکن است برای مادر حامله کاملاً بی خطر باشد، برای جنین و چشمهای او ضایعات مهمی را ایجاد می کند.بنابراین حاملگی باید بر طبق برنامه و اصول باشد. والدین باید کاملاً از آن اطلاع داشته باشند و زیر نظر متخصص مربوطه باشند. حتی مادر قبل از حاملگی باید از برخورد با مواد سمی سیگار و اشعه  های مختلف و دارو های خطرناک و اعتیادی پرهیز کند. مادر حامله باید برای جلوگیری از ضایعات احتمالی لوله عصبی و چشم،غذا و ویتامین های لازم مثل ویتامین B6 و B12 و اسید فولیک را مرتباً مصرف کند و بدین ترتیب از نقص لوله عصبی(Neural Tube Defects) و (Intravetrine Grouth Retardation) جلوگیری کند.پیشرفتهای اخیر در علم ژنتیک باعث شده است که بتوان از ژنهای ناخواسته و بیماریهای خطرناک مثل(Tay-Sacks که باعث کوری وناتوانی کودک شده و در سن دو یا سه سالگی کودک از بین میرود) و شب کوریRP=Retinitispigment که انواع مختلف دارندو باز منجر به کوری می شوند.ضایعاتی که در اثرعبور جنین از کانال زایمانی در چشم ومغز ایجاد می شوند، بسیار زیاد هستند.1- خون ریزی های چشمی و مغزی معمولاً خطرناک نیستند، ولی تقریباً می توان گفت که نوزادانی که حاصل زایمان ها ی طولانی و سخت باشند، غالباً دچار خون ریزی های شدید می شوند که بعضی از اوقات ممکن است صدمات غیرقابل جبرانی ایجاد کنند.2- عفونتهای چشمی که به وسیله میکربها و ویروسهای کانال زایمانی در نوزاد ایجاد می شود،ممکن است بسیار خطرناک و کورکننده و حتی مرگ آور باشد. برای جلوگیری از این عفونتها ی چشمی شدید (Ophthalmic Neonatorum) باید حتماً قطره های آنتی بیوتیک مصرف شود. نکته مهم در نوزادان این است که پوست و چشم نوزاد قابلیت جذب بیشتری دارند و حال آنکه کبد و کلیه نوزاد قابلیت دفع دارو ها و سموم را به خوبی ندارد. پس در دادن دارو باید احتیاط کرد.3- ضربه های زایمانی مثل Forceps ممکن است صدمات فوق  العاده در چشم ایجاد کند و یا منجر به شکستگی و ضایعات عصبی گوناگون شوند.4- کم شدن یا افزایش اکسیژن در نوزاد مخصوصاً اگر طولانی باشد باعث عوارض متعدد می گردد. خطر تغییرات اکسیژن در اطفال نارس بسیار بیشتر است و می تواند باعث Retinopathy of Prematuriti گردد و اگر درمان نشود منجر به کوری می شود.ساختار کرموزومی و ژنتیک حائز اهمیت فراوان است و حتی قبل از ازدواج هم باید مورد توجه خاص قرار گیرد. همانطور که در بعضی از کشورها ی مترقی برای جلوگیری از بیماریهای ارثی رایج است.کرموزوم و بیماریهای ارثی، اولین بار در سال 1903 به وسیله شخصی به نام Sutton گزارش شد. ساختمان D.N.Aبه وسیله دو دانشمند معروف Crick و Watsonدر سال 1953 کشف شد. کامل شدن ساختمان ژنتیکیThe Human Genome Proget در سال 2003 اجازه داد که بیماریهای ژنتیکی به طور بهتری مورد شناسایی قرار گیرند وامروزه می توان با بررسی D.N.A و تست مایع جنینی (Amino Centesis) به وجود بیماری های خطرناک قبل از تولد پی برد یا حتی قبل از حاملگی از آن جلوگیری کرد.چشم و دستگاه بینایی در کنترل Master Control Genes هستند و کوچکترین اختلال در آن می تواند ضایعات شدیدی ایجاد کند. با دستکاری روی Master Control Genes توانسته اند در ساختمان چشم تغییرات اساسی ایجاد کرده و حتی توانسته اند چشمهای اضافی در نقاط دیگر بدن حیوان ایجاد کنند که در این مختصر نمی توان بدان پرداخت.بیماریهای ژنتیک می توانند دراثر تغییرات محیط هم ایجاد شوند. پس بنابراین باید والدین حتی قبل از بارداری از کشیدن سیگار و مصرف مشروبات الکلی و مواد سمّی مثل کوکائین و غیره حذر کنند و حتی مصرف داروها که برای درمان بیماریها به کار می رود ممکن است برای جنین خطر ناک باشند.بعد از تولد، چشمان نوزاد غالباً بسته است و نوزاد در 24 ساعت تقریباً 20 ساعت آن را در خواب بسر می برد.چشمان نوزاد انسانی در هر لحظه هزاران تصویر دریافت می کند، ولی فقط تصاویر مورد توجه به مغز مخابره می شوند. باید دانست که نوزاد فقط اشیاء نزدیک را مورد توجه قرار می دهد و در حقیقت دید نوزاد در فاصله کمتر از یک متر است.هر چشم یک تصویر از شئی مورد نظر دریافت می کند و تصویر از هر چشم جداگانه و مستقلاً به سطح مغز Primary Visual Cortexمخابره می  شود.کودک تا سن 5 یا 6 ماهگی دید دو چشمی ندارد Single Binacolar Vision، چون دو چشم تا این سن با یکدیگر کار نمی کنند و Fusion یا ترکیب دو تصویر در مغز انـجام نمی گیرد. دید نوزاد تا سن 5 ماهگی به تدریج افزایش می یابد و همراه تکامل نسبی دستگاه بینائی به حدی می رسد که کودک می تواند دو تصویر حاصله را که از هر دو چشم به مغز می رسد به یک تصویر تبدیل کند. یعنی در حقیقت در سن شش ماهگی بعد از تولد، دید دو چشمی یا Single Binacolar Visionایجاد می شود.نکته مهم که باید مورد توجه والدین باشد این است که بعد از شش ماهگی هر انحرافی در چشم کودک یا هر تغییری ملاحظه کردند، باید بلافاصله به متخصص چشم مراجعه کنند.چون انحراف چشم ممکن است در اثر اشکالات بینائی یا Optic یا ناراحتی دستگاه عصبی باشد. امکان بروز سرطان ته چشم در این موارد بسیار زیاد است که Retinoblastoma نامیده می شود.چشمها در عین اینکه با یکدیگر همکاری می  کنند، ولی در سطح مغز با یکدیگر رقابت زیادی دارند به حدی که ممکن است یک چشم اجازه ندهد که تصویر چشم دیگر به مغز برسد. در این حالت است که چشم دیگر تنبل می شود و پدیده تنبلی چشم یا Amblyopia ایجاد می  شود که اگر تا سن سه یا چهار سالگی تشخیص داده نشود به تشکیل دید دو چشمی صدمات غیر قابل جبرانی وارد می کند.پس بهتر است که حتماً در این موارد ،قبل از تکامل دستگاه بینائی، با چشم پزشک مشاوره شود. دستگاه بینایی دائماً در حالت تغییر و تـحول و تکامل است که قسمت اعظم آن در سنین کودکی شکل می گیرد.دید نوزاد در بدو تولد 400/20 است که دید بسیار کمی است . در شخص بالغ این مقدار دید مساوی Legal Blind می باشد . در سن شش ماهگی به سبب ترکیب و تلفیق دو تصویر در سطح مغزFusion و در نتیجه استروسکوپی Stereiscopic ایجاد می شود.