انقباض عضلانی حرکت درمانی و ورزش و تغذیه 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

خلاصه ای از جزوات

1- انقباض عضلانی فرنوش ودادی

2- حرکت درمانی پگاه اعلمی

3- ورزش و تغذیه آیه حسنی و لیلا مصطوفی

تهیه و تنظیم (تلخیص)

ملیکا محصل افشار

سوم ریاضی 302

سرکارخانم مرندی

دبیرستان فرزانگان

خلاصه جزوه انقباض عضلانی:

موضوعات و مسائلی که در این جزوه مورد بررسی اجمالی قرار گرفته اند عبارتند از :

الف: ساختمان عضله اسکلتی – انواع فیبر عضلانی- رگهای خونی

ب: روند انقباض عضله – منابع انرژی عضله- انواع انقباض عضلانی – جمع انقباضهای عضلانی- تنوس عضلانی – هیپروتروفی- آتروفی- هیپر پلازی

ج: جهود نعشی

د: خستگی عضلانی – کوفتگی عضلانی- راههای درمان گرفتگی عضلانی

تراکم غلافهای پیوندی در دو سر عضله بافت سختی بنام تاندون بوجود می آورد. تاندونها به لایه خارجی استخوانها (ضریع) محکم متصل شده اند و نقش رابط بین عضلات مخطط و استخوانها نداشتند و کنشهای خیلی شدید توسط ناندونها تحمل و دفع می شوند. تارهای عضلانی انسانها و حیوانات یکسان نیستند تارهای عضلانی به دو دسته تند انقباض یا FT و کند انقباض یا ST تقسیم می شوند عضلات تند انقباض را عضله سفید و عضلات غیر تند انقباض را عضلات قرمز می گویند.

فیبرهای تند انقباض بررسی فعالیتهای استقامتی که به تکرار انقباضات در یک مدت طولانی نیاز دارند مناسبت بیشتری دارند در حالیکه فیبرهای FT برای ورزشهای که نیاز به انرژی عضلانی دارند سازگار می باشند . مثلا عضلات پای درندگان سرعت جهان درصد بالایی از فیبرهای FT دارند.

در مردان و زنان معمولی و کم فعالیت بطور متوسط 3 تا 4 مویرگ هر یک از تارهای عضلانی را احاطه کرده است در حالیکه این مویرگها در ورزشکاران 5 تا 7 عدد بیتشر می باشند. علاوه بر آن انقباض و انبساط پی در پی عضله هنگام فعالیت فشار متناوبی در رگهای خونی به سوی قلب شده و در نتیجه افزایش ظرفیت خون تازه ای را به عضله برمیگرداند همچنین بهم فشردگی سرخرگهای اندامهای غیر فعال باعث افزایش جریان خون به سمت عضله می شود.

منبع انرژی عضله:

منبع انرژی فوری عضله ماده فسفوکراتین است این منبع انرژی برای فعالیتهای پرتوان و توان استقامتی که به انرژی زیاد در کوتاه مدت (حدود 8-7) ثانیه نیاز دارند مناسب است. برای فعالیتهای بیش از چند ثانیه گلیکوژن ذخیره شده در سلولهای عضلانی و برای انرژی طولانی مدت ترکیب اکسیژن با مواد غذایی برای تولید ATP است. مواد غذایی که برای اینکار بکار میروند کربوهیداتها، چربیها و پروتئین ها می باشند. برای انقباضهایی که چند ساعت طول می کشند ، چربیها مناسبترین منبع انرژی به شهار میروند. هنگامیکه فرکانس لازم برای تحریک عضله بیش از اندازه افزایش یابد اگر به حد بحرانی برسد انقباظها به هم جوش می خورند و عضله دچار حالت کزاز می شود. علت این امر حفظ یونهای کلسیم در سارکوپلاسم عضله بین پتانسیلهای عمل است.

تنوس عضلانی:

هنگامیکه عضلات بدن در حال استراحت هستند مقدار سختی در آنها باقی می ماند به این انقباض باقیمانده در عضلات تنوس گویند که توسط ایمپالسهای صادره از مغز تشکیل می شود.

جعود نعشی:

جعود نعشی به حالتی می گویند که چند ساعت بعد از مرگ رخ می دهد و در آن عضلات بدن بدون پتانسیل عمل منقبض و سخت می شوند و بعد از 15 تا 25ساعت بعد از مرگ انهدام پروتئین های عضله باعث از بین رفتن حالت جعود می شود.

خستگی عضلانی:

علت خستگی عضله تولید اسید لاکسیتک تخلیه منابع ATP و PL و تخلیه گلیکوژن و قطع شدن جریان خود عضله ای که درحال انقباض است نرسیدن اکسیژن و دیگر مواد غذایی از علل مهم خستگی می باشند. ضمنا عامل از دست رفتن مایعات بدن – از دست رفتن الکترولیتهایی مانند پتاسیم و املاح – تخلیه کلیگوژن کبد ، اختلال در دستگاه عصبی قابل ذکر می باشند.

کوفتگی عضلانی:

1- کوفتگی حاد :

در مدت تمرین یا بلافاصله بعد از آن بوجود می آید که در نتیجه قطع جریان خون به عضله اتفاق می افتد

2- کوفتگی تاخیری:

الف: تشنج موضعی

ب: آسیب دیدگی وترها و عضلات

خوردن ویتامین C به مدت سی روز می تواند از بروز کوفتگیها جلوگیری کند

گرفتگی عضلانی :

اندامهای اصلی مرتبط با ورزش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

اندامهای اصلی مرتبط با ورزش

به عنوان نتیجه گیری از این فصل می توان گفت اندامهای اصلی بدن که در طی فعالیت ورزشی بیشترین فشار را متحمل می شوند و در نتیجه تقویت می گردند، عبارتند از:

1- عضلات اسکلتی : که با انجام منظم ورزش می توان به تقویت و افزایش ظرفیت ذخیره سازی گیلکوژن آنها پرداخت.

2- ششها: که اندام اصلی گرفتن اکسیژن هستند و باید آنها را از آلودگیهای شهر و دود سیگار دور نگاه داشت تا قدرت جذب اکسیژن آنها به حداکثر برسد.

3- دستگاه گوارش: که تامین کننده اصلی سوخت بدن است و با جذب انواع مواد غذایی و انبار کردن آنها در کبد، نقش آشپزخانه بدن را بازی می کند.

4- قلب: پمپ اصلی به گردش درآورندۀ مواد است و با به جریان انداختن گردش خون نقش رابط را بین همه این اعضا بازی می کند .

انواع ورزش

حال که با آثار ورزش در دستگاه های مختلف بدن آشنا شدیم ، این سئوال پیش می آید که آیا اثر انواع مختلف فعالیتهای ورزشی بر بدن مشابه و یکسان است و همه عضلات و دستگاههای بدن به یک نسبت تحت تأثیر ورزش قرار می گیرند؟ آیا تغییرات فیزیولوژیک بدن فردی که وزنۀ سنگینی را بالای سر می برد، با تغییرات فیزیولوژیک بدن یک دوندۀ دوهای استقامت مشابه است؟ آیا اثر ورزش در فردی که بسرعت می دود با کسی که آهسته می دود هیچ تفاوتی ندارد؟

بدون شک ما انواع گوناگون و متنوعی از فعالیتهای ورزشی داریم که با تصور هر کدام بلافاصله یک شرایط بدنی خاص تداعی می گردد، حتی اگر آن ورزش را انجام نداده باشیم. همچنین احساس می کنیم که چه فشارهایی بیشتر بر روی چه دستگاههایی از بدن وارد می شود. پی بدون شک انواع مختلف ورزش آثار متفاوتی بر روی بدن ما دارند. دویدن ،شنا ، برداشتن وزنه های سنگین ، ژیمناستیک ، دوچرخه سواری، کوهنوردی ، راهپیمایی و ... انواع متنوع ورزشها می باشند که هر کدام به شکلی بر روی بدن تأثیر می گذارند و ما برای بیان تاثیرات آنها مجبور به تقسیم بندی آنها در گروههای بزرگتر هستیم.

دانشمندان علوم تربیت بدنی، کلیه فعالیتهای ورزشی را به 2 گروه عمده تقسیم می کنند.:

الف- ورزشهای ایستایی (استاتیک یا ایزومتریک)

ب- ورزشهای حرکتی (دینامیک یا ایزوتونیک)

ورزشهای حرکتی خود به دو دسته عمده تقسیم می شوند:

1- ورزشهای حرکتی - استقامتی

2- ورزشهای حرکتی – سرعتی

الف – ورزشهای ایستایی (استاتیک)

ورزشهای ایستایی به ورزشهایی گفته می شود که با وجود مصرف انرژی، طول عضله تغییری نمی کند و در مجموع انرژی ، طول عضله اغییری نمی کند و در مجموع حرکتی ایجاد نیم ود . مثلا زمانی که وزنه سنگینی به مدت چند ثانیه بالای سر قرار می گیرد. درست است که بر روی بدن فشار زیادی وارد می گردد و انرژی بسیاری نیز مصرف می گردد، اما طول عضلات تغییری نمی کند. لذا این گونه ورزشها را ورزش ایستایی می نامند . نمونه روشن تر این نوع ورزش ، فشار آوردن به یک دیوار است که در ورزش، فشار آوردن به یک دیوار است که در طی آن انرژی بدو ایجاد هیچ حرکتی مصرف می گردد. البته باید خاطر نشان کرد که در اکثر ورزشها ترکیبی از ورزشهای ایستایی و حرکتی وجود دارد بنابراین وقتی از ورزشی به عنوان ورزش ایستایی یاد می کنیم، منظور این نیست که صد در صد ایستایی یاد می کنیم ، بلکه منظور آن است که جنبه ایستایی آن غلبه دارد مثلا در هنگام بلند نمودن یک وزنۀ سنگین که مشهورترین نوع ورزش ایستایی است، وقتی فرد وزنه را از زمین بر می دارد به بالای سر می برد ، یک ورزش حرکتی انجام می دهد، ولی وقتی وزنه بر بالای سر او قرار می گیردف ورزش از نوع ایستایی است، اما چون در این حالت انرژی بیشتر به شکل ایستایی مصرف می شود این ورزش را از جمله ورزشهای ایستایی می دانیم.

در یک ورزش ایستایی ، اتفاقاتی به شرح زیر در بدن روی می دهد:

طول عضلات تغییری نمی کند

عروق عضلات به علت فشار عضلات بر روی آنها تنگتر می گردد و این در حالی است که عضله نیاز به جریان خون بیشتری دارد.

تحقیق در مورد ورزش عمومی 14 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ورزش

ورزش به فعالیتها یا مهارتهای عادی جسمانی‌ای گفته می‌شود که بر پایه یک رشته قوانین مورد توافق همگانی و با اهداف تفریحی، یا برای مسابقه، نشاط شخصی، دستیابی به ورزیدگی، مهارت جویی یا آمیزه‌ای از این اهداف انجام می‌گیرد.

تعریف ورزش به هدف و منظور از انجام آن بستگی دارد. برای نمونه پیکارهای شنا که در برابر هزاران نفر در یک استخر سرپوشیده مسابقاتی انجام می‌گیرد یک گونه از ورزش بشمار می‌رود در حالیکه شنا در یک استخر معمولی یا در دریا یک تفریح شمرده می‌شود. رشته‌های فراوانی در ورزش وجود دارند و مردم زمان و هزینه زیادی را چه به عنوان شرکت کننده و چه به عنوان تماشاگر صرف ورزش می‌کنند. ورزش و ورزش کردن طی سالیان طولانی از قالب یک تفریح و سرگرمی به قالب یک حرفه و فعالیت درآمده است و تعداد بیشماری از ورزشکاران حرفه‌ای در سراسر جهان از طریق ورزش به ثروت و زندگی رسیده اند. این یکی دیگر از خصوصیات ورزش به شمار می‌آید.

امروزه ورزش زنان نیز جایگاه خاصی در مجامع بین المللی پیدا کرده است.

واژه‌ ورزش‌ که از دیرباز معنای تمرین و ممارست داشت به هنگام‌ تصویب‌ «قانون‌ ورزش‌ اجباری‌ در مدارس‌» در 16 شهریور ماه‌ 1306 خ‌ به طور رسمی به معنای امروزی وارد قاموس‌ واژگان‌ دولتی‌ ایران‌ شده‌ است‌.*[1]

ورزش شنا یکی از محبوب ترین ورزشها در بین اقشار مختلف مردم است. فردی که شنا می کند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط می کند بلکه در اثر شنا کردن قابلیتهای جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش می دهد. ورزش شنا ورزشی است که از سن نوزادی تا سن کهنسالی میتوان آنرا انجام داد و به طور کلی ورزشی است که هیجان و اضطراب را کاهش داده، عضلات را قوی و محکم کرده و بدن را نرم و انعطاف پذیر می سازد و باعث می شود که فرد انرژیی بیشتری برای انجام کارهای روزانه خود کسب کند.

تغییرات فیزیولوژیکی که در اثر تمرینات استقامتی شنا در بدن بوجود می آید.

تمرینات استقامتی به معنی شنای مداوم در مسافتهای طولانی مثل شنای 400 متر، 600 متر،800 متر،1400 متر و یا حتی مسافتهای بیشتر می باشد. یکی از امتیازهای این نوع تمرین این است که احتیاج بدن را به دستگاه انتقال اکسیژن افزایش می دهد و در نتیجه سبب تغییرات زیر در بدن می شود.

افزایش بازده قلب، کاهش ضربان قلب، افزایش کیفیت خون از نظر حمل مقدار بیشتری اکسیژن ذخیره شده مقدار بیشتری گلیکوژن در جگر و ماهیچه ها و افزایش تعداد میتوکندریها در تارهای ماهیچه ای.

ماهیچه هایی که در شنا بکار گرفته می شوند.

در زیر اسامی بعضی از ماهیچه های اصلی که در مرحله جلو بردن یک شناگر در حرکتهای شنا از آنها استفاده می شود ذکر شده است:

1. ماهیچه های پائین برنده دست: ماهیچه پشتی بزرگ، ماهیچه سینه ای بزرگ ماهیچه گرد بزرگ و سرطویل، ماهیچه سه سربازویی. این ماهیچه ها باعث تقویت کشش دست در داخل آب می شوند.

2. ماهیچه های گرداننده داخلی دست: ماهیچه سینه ای بزرگ، ماهیچه پهن پشتی، ماهیچه گرد بزرگ و ماهیچه تحت کتفی این ماهیچه ها قسمت بالایی دست را به طرف داخل میچرخانند. قوی شدن این ماهیچه ها از نظر نگه داشتن آرنج در بالا که در مرحله اول کشش دست در هر چهار شنا مفید است، ضرورت دارد.

تمرینات سرعتی شنا و تغییرات فیزیولوژیکی حاصل از آن:

تمرینهایی با حداکثر سرعت و فعالیت در مسافتهای کوتاه را تمرینهای سرعتی گویند برای مثال 10 بار و هر بار 25 متر و یا 50 متر شنا با حداکثر سرعت.

این نوع تمرینها سبب افزایش قدرت انقباض ماهیچه( به جهت افزایش هماهنگی میان دستگاه عصبی یا ماهیچه ای) و همچنین افزایش قدرت و مقدارATP-PC ( آدنوزین تری فسفات و فسفات کرآتین) در ماهیچه می شود که خود سبب می شود که قدرت شناگر برای انجام تمرینهای سرعتی افزایش یابد.

اما همین ورزش مفرح و آب خنک در صورت بی توجهی به اصول بهداشتی می تواند زمینه ساز بروز بیماریهای پوستی و عفونی خطرناکی شود.در این بین استخرها به دلیل حضور بیشتر ودسترسی سهل تر مردم و محدود و بسته بودن آنها در انتشار و گسترش بیماریها تاثیر بیشتری دارندو بیماریهای مانند قاچ، انگل،اسهال،حصبه،اگزما،کچلی،قارچهای پوستی، بیماریهای عفونی گوش وچشم وبیماریهای گوارشی از آن دسته امراضی هستند که هر سال تعدادی از مراجعین به این مکانها به آنها مبتلا می شوند.

به اعتقاد کارشناسان بهداشت،بیماریهای ناشی از تفریحات آبی؛بیماریهای هستند که از استنشاق یا تماس با آبهای آلوده استخرهای شنا،چشمه های آب معدنی و رودخانه هاشیوع پیدا می کند...آنان معتقدند که آب استخرها باید تقریبا استانداردهای آب آشامیدنی را داشته باشندوفقط میزان کلر آن بیشتر باشد.

براساس نظر کارشناسان،اسهال معمول ترین بیماری ناشی از تفریحات آبی است.همچنین بیماریهای از قبیل چشم،گوش،حلق،بینی و پوست شناگران را تهدید می کنند و چنانچه گند زدایی(ضد عفونی) از سطح قابل قبول در استخر انجام نشود؛میکروب آنها رشد کرده و سبب بروز بیماری می شوند.

به عقیده کارشناسان کودکان،زنان باردار وافرادی که دچار نقص در سیستم ایمنی بدن هستند مانند افراد مبتلا به ایدز،افرادی که پیوند اعضأ و یاافراد شیمی درمانی چنانچه دچار عفونت باشند بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای ناشی از تفریحات آبی هستند.

استفاده از ضد عفونی کننده های مناسب و نگهداری کلر آب در حد استاندارد،تعویض مکرر آب استخرها توسط مسئولین مراکز تفریحی ورزشی و رعایت بهداشت فردی توسط شناگران از مهمترین راه های کنترل و پیشگیری از گسترش بیماریهای ناشی از شناست.

کارشناسان رعایت چند نکته را در این ورزش ضروری می دانند:استفاده از استخرهای خلوت و مطمئن،پرهیز از تماس پوست چرب ناشی از مصرف لوازم آرایشی یا کرم ها با آب استخر,دوش گرفتن پیش از ورود به استخر,سونا یا جکوزی,استفاده از کلاه و عینک شنا برای جلوگیری از آسیب رسیدن به چشم و مو،استفاده از لوازم شخصی،دوش گرفتن و شستن بدن و سر با صابون وشامپو پس از خروج از استخر.

یکی از عوارض ورزشهای آبی قرمزی وسوزش چشم هاست. که علت اصلی قرمزی چشم کلرامین است و عروق سطحی روی سفیدی چشم بر اثر

تحقیق در مورد ورزش و روانشناسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آیا می دانید علت اینکه وزنه برداری در رده تیم ملی اعزامی به المپیک وقتی روی صحنه می رود فراموش می کند به دستان خود گچ مخصوص بزند چیست ؟

آیا می دانید علت اینکه تکواندو کاری در رده تیم ملی اعزامی به المپیک وقتی روی تشک مسابقه می رود فراموش می کند کلاه مخصوص خود را بر سر گذارد چیست ؟

آیا می دانید علت اینکه دوچرخه سواری در رده تیم ملی اعزامی به مسابقات آسیایی وقتی در ابتدا خط استارت قرار می گیرد چنان پاهایش می لرزد که نمی تواند روی پنجه رکاب دوچرخه نیرو وارد کند و از مسابقه باز می ماند چیست ؟

مسلماً پاسخ شما شامل توضیح مسائل فنی این رشته های ورزشی نیست و بر روی کلمه اضطراب متفق القول هستید .

اضطراب یکی از مهمترین مسئله هایی است که انسان با آن دست به گریبان است. بخصوص زمانی که پای رقابت در میان باشد. در اکثر کتابها و مقالات بیشتر به مسائل تخصصی رشته های ورزشی توجه شده است .

اما آیا می دانید طبق تحقیقات به عمل آمده بسیاری از عدم موفقیت های ورزشی ریشه در علل روانی دارد .

از آن رو تصمیم گرفتیم تا با طرح سلسله مقالات روانشناسی و آموزشی اضطراب، نقش کوچکی در موفقیت های آتی ورزشکاران شطرنج باز ایران عزیزمان داشته باشیم .

روانشناسی ورزشی

روانشناسی علم مطالعه رفتار انسان و روانشناسی ورزشی مطالعه رفتار ورزشی و کاربرد یافته های روانشناسی برای بهبود عملکرد و ارتقاء تندرستی است. از حوزه های مهم مورد مطالعه روانشناسی ورزشی که به ویژه در آمادگی قهرمانان کاربرد دارد، آمادگی روانی برای عملکرد است که ورزشکار را برای مسابقه آماده می سازد .

مرکز روانشناسی ورزشی

مرکز روانشناسی ورزشی آکادمی ملی المپیک و پاراالمپیک، فرصتی را برای ورزشکاران تیم های ملی فراهم می سازد تا در کنار تقویت عوامل جسمانی و فنی به تقویت آمادگی روانی در رشته ورزشی خود بپردازند و توانایی های خود را در همه ابعاد تکامل بخشند .

این مرکز برنامه هایی را برای کمک به ارتقاء عملکرد ورزشکاران تیم های ملی طراحی نموده است که در سال جاری به اجرا خواهد گذاشت. این برنامه ها شامل برگزاری دوره های آشنایی با روانشناسی ورزشی برای مدیران، مربیان و ورزشکاران تیم های مختلف، برگزاری جلسات مشاوره فردی و گروهی با ورزشکاران تیم های ملی و ارائه تمرینات و توصیه های روانشناختی برای بهبود آمادگی روانی و ارتقاء عملکرد ورزشی است .

آمادگی روانی چیست؟

همه ما با مراجعه به حافظه خود می توانیم. لحظاتی را در مسابقات ورزشی به خاطر آوریم که تیم یا ورزشکاری با وجود آمادگی کامل جسمانی و فنی، به دلیل شرایط نامناسب روانی از ارائه بهترین عملکرد خود ناتوان مانده است .

ضعف آمادگی روانی در ورزشکاری که آمادگی جسمانی مطلوب دارد، به مثابه اتومبیل آماده و پر سرعتی است که راننده ای ناشی و نا آماده در آن نشسته باشد . 

هر قدر هم که جسم آماده و ورزیده باشد، اگر ذهنی که آن را هدایت می کند فاقد ورزیدگی و آمادگی باشد جسم به درستی هدایت نخواهد شد .

احتمالاً در 30 سال پیش، واژه آمادگی جسمانی برای مربیان و ورزشکاران قدری نامفهوم بوده است، اما امروزه در پاسخ به مفهوم آمادگی جسمانی، بی درنگ عوامل متشکله آمادگی جسمانی مانند : قدرت، استقامت و ... به ذهن خطور می کند. همانطور که آمادگی جسمانی مستلزم صرف زمان کافی برای تمرین و تقویت عوامل آن است، آمادگی روانی نیز از عواملی همچون مهارت در توجه، مهارت در کنترل اضطراب و استرس، حفظ انگیزش، حفظ و افزایش اعتماد به نفس و ... تشکیل می شود. رسیدن به آمادگی روانی نیز به مرور و با صرف زمان و امکان پذیر می شود و مستلزم اینست که مدیران و مربیان آگاه چنین فرصتی را برای ورزشکاران فراهم آورند .

ضرورت آمادگی روانی

بسکتبالیستی که در تمرین همه پرتاب های پنالتی را تبدیل به گل می کند، چه می شود که در مسابقه از به ثمر رساندن یک پنالتی ناتوان می ماند؟ آیا وضعیت او با تمرین جسمانی و مهارتی بیشتر، بهتر خواهد شد؟ بعید به نظر می رسد، زیرا او مهارت لازم را دارد و این را در تمرین نشان می دهد، ممکن است مشکل او ناتوانی در حفظ توجه و کنترل اضطراب ناشی از هیجان مسابقه باشد. این مسئله با هدایت وی به سمت تمرینات توجه و تمرکز و یا مهارت کنترل اضطراب قابل حل است و گرنه انجام تمرینات جسمانی بیشتر، مشکل او را حل نخواهد کرد .

امروزه، قهرمانان سطوح عالی و المپیک بخشی از زمان تمرینات خود را صرف تمرینات آمادگی روانی می کنند. در بسیاری از رشته های ورزشی، تا 10 نفر اول مسابقات جهانی، به لحاظ فنی و جسمانی در یک سطح اند و آنچه نفرات برتر را متمایز می سازد، آمادگی روانی آنهاست (تفاوتی که ایجاد تفاوت می کند) . در دنیای امروز رقابت دیگر فقط بر سر تکنیک برتر نیست، ورزشکاری پیروز است که از آمادگی روانی بالاتری برخوردار باشد .

تحقیق در مورد ورزش شنا 23 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 23 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

شنا (swimming)

بهترین سرگرمی مؤمن شنا کردن است . ( پیامبر اکرم (ص) )

به فرزندان خود شناکردن و تیراندازی بیاموزید. ( پیامبر اکرم ) )

تاریخچه :

شواهد باستان شناسی نشان می دهند که قدمت شنا و شنا کردن به 2500 سال قبل از میلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن های آشور و یونان و روم باستان باز می گردد. آنچه از گذشته آموزش شنا می دانیم بر اساس یافته هایی است که از « حروف تصویری » هیروگلیف مصریان به دست آورده ایم. یونانی های باستان و رومی ها شنا را جزو برنامه های مهم آموزش نظامی خود قرار داده بودند ، و مانند الفبا یکی از مواد درسی در آموزش مردان بوده است. شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز می گردد. ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس می شد .

مسابقات سازمان یافته شنا در قرن 19 میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل نشین اقیانوس آرام، به کودکان هنگامی که به راه می افتادند یا حتی پیش تر شنا می آموختند. نشانه هایی از مسابقات گاه و بی گاه میان مردم یونان باستان وجود دارد و همچنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرین در برنامه ورزشی خود گنجانیده بود. رومی ها اولین استخرهای شنا را بنا کردند و گفته می شود که در قرن اول پیش از میلاد « گی یس می سی ینس » Gaiusmaecenas اولین استخر آب گرم را ساخت.

برخی عدم تمایل اروپائیان به شنا را در قرون وسطی ترس از گسترش و سرایت عفونت و بیماری های مسری می دانند از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در سواحل بریتانیای کبیر در اواخر قرن 17 میلادی از شنا در آب به عنوان وسیله ای برای درمان استفاده می شود. البته تا پیش از قرن نوزدهم شنا به عنوان تفریح و ورزش در میان مردم جایگاهی پیدا نکرد. زمانی که نخستین سازمان شنا در سال 1837 تأسیس شد در پایتخت بریتانیا یعنی لندن ، 6 استخر سر پوشیده وجود داشت که مجهز به تخته شیرجه بودند. در سال 1846 اولین مسابقه شنا در مسافت 440 یارد در استرالیا بر پا شد که بعد از آن هر ساله نیز به اجرا در آمد. باشگاه شنای « متروپولیتین » Metropolitan لندن در سال 1869 تأسیس شد که بعدها به انجمن شنای غیر حرفه ای تغییر نام پیدا کردکه در واقع هیئت رئیسه شنای غیر حرفه ای بریتانیا بود. فدراسیون های ملی شنا در چندین کشور اروپایی در سال 1882 تا 1889 شکل گرفتند.

مقدمه

هر کسی و در هر سنی باید چگونه شنا کردن را بیاموزد. بچه ها باید هر چه زودتر با آب آشنا شوند، چرا که این کار ، هم موجب شادابی بسیار آنها می شود و هم پیش از رسیدن به سن مدرسه اعتماد به نفس برخوردار می شوند.

شنا ورزشی است که افراد، در هر سنی و در هر سطحی از توانایی، می توانند در آن شرکت جسته و ضمن انجام تمرینات بدنی بسیار نیز احساس لذت کنند.

در مدرسه ها، شنا کردن به ویژه در سن یازده سالگی و هنگامی که بچه ها از مرحله ی ابتدایی خارج می شوند، مهمترین بخش «آموزشهای جسمانی ملی» را به ویژه برای سنین بالای یازده سال تشکیل می دهد.

زمانی که بچه ها مدرسة ابتدایی را ترک می کنند، در پایان مرحله ی کلیدی دوم باید بتوانند دست کم 25 متر شنا کرده و نسبت به امنیت آب شناخت پیدا کنند. این کتاب می تواند بهترین منبع برای والدین و مربیان در یاری دادن دانش آموزان برای رسیدن به این اهداف باشد.

آغاز شناگری

نخستین گام آموزش

کودکان از نخستین روزهایی که به حمام می روند، غوطه ور شدن در آب را تجربه می کنند. آنها با حمایت آرام والدین، از شلپ شلب کردن، پا زدن و شناور شدن در آب لذت می برند. این نکته بسیار مهم است که بدانیم، آب باید از هر گونه اشیای محرک عاری بوده و دمای آن نیز دلپذیر باشد، چرا که هر فعالیتی در یک محیط آرام، می تواند با احساس لذت همراه باشد.

وقتی بچه ها بزرگ می شوند و توانایی استفاده از حمام خانوادگی را پیدا می کنند، می توانند، با حمایت دیگران، حرکاتی بر روی سینه و پشت انجام دهند.

آنها می توانند با تشویق برای ایجاد حباب درآب، حرکت و جنب و جوش در هنگام استفاده از اسباب بازیها و بالا آوردن اشیای فرو رفته در آب، دلگرم شوند.

کودکان به تدریج به شادابی و سرزندگی که آب به آنها ارزانی می دارد پی می برند. این نخستین و مهمترین گام در آغاز شنا است.

روابط شاد و دوستانة فرزندان و والدین یک عامل مهم است. هنگامی که کودکان در حال یادگیری شنا هستند، والدین باید با شرکت در فعالیتهای آنها و با اطمینان دادن به آنان در مورد اینکه وقت حمام، یک زمان خوشایند و لذت بخش است، آنها را تشویق نموده و از این طریق، آنان را به آب علاقه مند و دلبسته کنند.

نخستین تجربة شنا در استخر

به طور کلی پیشنهاد می شود کودکان را زمانی که دست کم دو مرحله از مراحل سه گانة واکسیناسیون را پشت سر گذاشته باشند، یعنی در سن شش ماهگی به استخر ببرید. این دو مرحله، سیستم ایمنی بدن را به مقاومت در مقابل بیماری ها تحریک می کند.