آنی لیبوویتز 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

آنی لیبوویتز

نمایشگاهی از عکس های آنی لیبوویتز، عکس آمریکایی از 18 ژوئن تا 14 سپتامبر در خانه اروپایی عکس در پاریس به نمایش گذاشته شده است. عنوان این نمایشگاه « زندگی یک عکاس 2005-1990» نام دارد. برای شناخت بیشتر این عکاس پر آوازه آمریکایی  بهتر دیدم تا از « سپیده بهزادی » بخواهم متنی را که در جشنواره منطقه ای چند سال پیش درباره این عکاس نوشته بود را برای استفاده همه علاقمندان بر روی سایت بگذارد. او هم زحمت کشید و متن را درا اختیار ما گذاشت. متن زیر می تواند برای علاقمند «آنی لیبوویتز» موثر باشد.

آنی لیبوویتزآنی لیبوویتز (آنالو) یکی از برجسته ترین عکاسان معاصر چهره است که آثارش طی 30 سال اخیر بارها از جانب منتقدان و خبرنگاران هنر و عکاسی مورد ستایش قرار گرفته است. وی در دوم اکتبر سال 1949 در وسپورت متولد شد. او یکی از شش فرزند خانواده بود، فرزند یک نظامی پدرش سام لیبووتیز یکی از استادان رقص مدرن بود. خانواده آنی زمانی که جوان بود، بارها از جایی به جای دیگر نقل مکان کردند. او بسیار تحت تأثیر مادرش قرار داشت. لیبووتیز در دبیرستان گیتار می نواخت و آهنگسازی می کرد و سرپرست گروه کر مدرسه بود. او  همچنین علاقه ی خاصی به نقاشی داشت و در سال 1967 به عضویت انجمن هنری سان فرانسیسکو درآمد و در سال 1971 از این مؤسسه دانش آموخته شد. او در دوره ای از زندگیش گمان می کرد استاد نقاشی می شود. زمان تعطیلات مدرسه بود که لیبوویتز به دیدن خانواده اش رفت؛ یعنی درست هنگامی که در فلیپین زندگی می کرد. او و مادرش سفری به ژاپن داشتند جایی که یک دوربین خرید و شروع به عکاسی کرد . وقتی به مدرسه بازگشت در یک کلاس شبانه عکاسی ثبت نام کرد. در سال 1970 به پیشنهاد یک دوست کارهایش را برای مجله رولینگ استون فرستاد، موسسه ای که در سان فرانسیسکو اعتبار فراوانی داشت رولینگ استون تنها یک شروع به حساب می آمد. مجله ای درباره موسیقی راک. در سال 1973، زمانی که فقط 23 سال داشت، عکلاس بزرگ و معتبری برای رولینگ استون به حساب می آمد. او به مدت 10 سال با این مجله همکاری داشت. زمانی که در سرتاسر کشور در حال سفر بود از هر کس که در بخش موسیقی pop (مردمی) فعالیت می کرد عکاسی می کرد. از جمله موضوعاتی که سبب شهرت وی شد، عکاسی از جان نهون از «بتیل ها» بود یکی از مشهورترین عکسهایش که در هشتم دسامبر 1980 گرفته شد، مربوط به جان نهون که درست 2 ساعت قبل از اینکه به قتل برسد است. لیبووتیز در ابتدا سیاه سفید عکاسی می کرد. هنگامی که رولینگ استون در سال 1974 شروع به چاپ مجله رنگی کرد. او هم از فیلم رنگی استفاده کرد و چشم اندازی از کارهایش را استادانه بر روی جلد مجلات به نمایش گذارد. لیبوویتز در مدت زمانی که با رولینگ استون و سایر مجلات همکاری داشت، عکس های متعددی از بزرگان دنیای صحنه و نمایش تهیه کرد که از آن میان می توان به اینها اشاره کرد: استیوواندر (پیانیست و خواننده) وودی آلن (کارگردان فیلم ) مریل استریب (بازیگر)، ستاره اکشن فیلم های آرنولد شواتزنگر و ... عکس های معروفی که از آغاز فعالیش می توان از آن یاد کرد، بیشتر نوعی شکار موضوع در لحظه بودند اما خیلی زود به شکلی آگاهانه از توانایی عکاسی اش در جهت قرار دادن سوژه در وضعیتی ریلکس و آرام با حفظ حالت و موقعیتش استفاده می کند. او شخصیت های مشهورش را در وضعیتی آشفته و حتی می شود گفت احمقانه قرار می دهد، حالتی که بارها در شخصیت واقعی شان  بیشتر از پرتره های از قبل تنظیم شده و تأمل بروز می کند.

از اسرار موفقیت لیبووتیز دقت و تمرکز وی بر موضوعات، پیش از انتخابش است. او کتاب ها و اشعارش را می خواند، اجراها و فیلم هایش را می بیند و زمانی که این امر ممکن شد برای دیدن زندگی روزمره شان وقت می گذارد. از معروف ترین عکس های او، چهره و اندام ووپی گلدبرگ بازیگر است که تنها سر و بازویش را از وان پر از شیر بیرون آمده یا کریستووراپید، هنرمند نقاش در پوشش و ترکیبی شبیه یکی از آثار هنریش. لیبووتیز در سال 1983، رولینگ استون را ترک کرد. وی اولین کتابش را در همین سال به چاپ رسانید. مدتی هم برای وانیتی فیر و وگ عکاسی کرد. او وقتش را صرف عکاسی از بسیاری از ستاره ها کرد، به علاوه تعداد زیادی از هنرمندان، بازیگران، نویسندگان، شاعران و ... لیبوئویتز در سال 1986 برای یکسری از کمپانی های بزرگ از جمله هوندا، گپ، امریکن و ... عکاسی کرد و شایستگی هایش را در این زمینه هم نشان داد. وی در سال 1991 با نمایش خاصی در یک گالری عکس ملی در واشنگتن DC به شهرت بزرگی رسید، این دومین نمایش از آثار یک عکاس معاصر در مکان مورد نظر بود.در 1996 کمیته ی آتلانتیک لیبووتیز را عضو رسمی تیم عکاسان المپیک معرفی کرد و وانیتی فیر آثارش را به چاپ رسانید. عکاسی با استفاده از چهره های شناخته شده از افسانه های دیزنی از جمله فعالیت های امروزین اوست. لیبوویتز 3 فرزند دارد، سارا کامرون لیبوویتز متولد اکتبر 2001 زمانی که آنی 51 سال داشت سوزان و ساموئل دو قلوهایش در می 2005 متولد شدند. آنی هم اکنون با سه فرزندش در نیویورک زندگی می کند.

ارتباط آنی لیبووتیز و سوزان سانتاگ لیبووتیز قرابت خاصی با نوشته های نویسنده و منتقد بزرگ، سوزان سانتاگ داشت. آنها در اواخر 1980 با هم آشنا شدند. زمانی که هر دو آدم های مشهوری در دورانشان بودند. لیبوویتز عقیده داشت که سانتاگ معلم و مشاور خردمندی برای او و منتقدی سودمند در کارهایش است. بعد از مرگ سانتاگ  NEWSWEEK مقاله ای درباره او منتشر کرد که منبع ای برای نشان دادن وابستگی این دو در مدت 15 سال شد . با این شرح و اشاره که: این دو در دهه 80 با هم آشنا شدند، هنگامی که لیبووویتز عکاسی می کرد و سانتاگ در حال چاپ یک کتاب جیبی بود، آنها هرگز با هم زندگی نکردند هر دو آپارتمان های جداگانه ای داشتند، لیبوویتز در سال 2005 درباره کتاب خودش، زندگی یک عکاس (2005-1900) می گوید: این کتاب شامل مجموعه داستان های من و سو زان است آنها داستان یک عشق اند. در مقدمه کتاب، او، درباره نزدیکی ذهنی و معنوی خود با سانتاگ صحبت کرده است و به طور خلاصه به همکاریش با او و چگونگی جمع آوری کتاب و پیش آمد ناراحت کننده مرگ سانتاگ اشاره کرده است. «زندگی یک عکاس» روایت تصویری دو زن سرشناس و معروف و عکاس

13 آبان روز دانش آموز (تحقیق)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

به نام خدا

13 آبان روز دانش آموز

سیزده آبان در تاریخ انقلاب اسلامی برگی زرین و مقطعی حساس و مناسبتی پرخاطره است، بخصوص آنکه چهارده سال بعد از تبعید حضرت امام رحمۀ الله در همین روز ( 13 آبان 1357 ) فرزندان امام ( صدها دانش آموز و دانشجو) در مقابل دانشگاه تهران و خیابانهای اطراف با شعار " درود بر خمینی" و " مرگ بر شاه "  پایه های حکومت را به لرزه  درآورده و با گلوله های مأموران شاه به خاک و خون غلطیدند. دانش آموزان همچون سایر اقشار ملت در اطاعت از فرامین حضرت امام رحمۀ الله که همه را دعوت به مبارزۀ بی امان با رژیم آمریکایی شاه می نمود، سر از پا نمی شناختند و نجات اسلام را در پیروی کامل از امام رحمۀ الله سازش ناپذیر می دانستند. این قشر جوان و فعال جامعه به حق یکی از ارکان و پایه های مهم انقلاب پیروزمند اسلامی می باشد.

صبح روز 13 آبان 1357 دانش آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند روی به سوی دانشگاه می نهند تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر بت شکن خویش به جهان اعلام نمایند. این جوانان پرشور خداجو گروه گروه داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجویان و گروههای دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. مأموران شاه، دانشگاه را به محاصرۀ خود درآورده بودند تا چنانچه فریاد حق طلبانه از گلویی برخاست، آن را با گلوله پاسخ دهند. دانش آموزان در کنار نرده ها و زمین چمن اجتماع کرده بودند و فریاد مقدس « الله اکبر» آنان فضا را می شکافت و تا فاصله های دور طنین می انداخت.

ساعت یازده صبح مأموران ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان دانش آموزان و دانشجویان پرتاب کردند. اجتماع کنندگان در حالی که بسختی نفس می کشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد دشمن شکن « الله اکبر» لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.

سپس تیراندازی آغاز گشت و لاله های انقلاب یکی پس از دیگری در خون غلطیدند. جوانان با فریاد الله اکبر و با شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر شاه به شهادت می رسیدند و دشمنان اسلام را بیش ا پیش به رسوایی و شکست می کشاندند. در این فاجعه 56 تن شهید و صدها نفر مجروح شدند. یکی از شاهدان عینی می گوید:

« شنبه 13 آبان سال 1357، ساعت 11 صبح، بیش از هفت هزار دانش آموز و دانشجو و دیگر اقشار مردم در محوطۀ دانشگاه تهران گرد آمده بودند و عده ای سرگرم تماشای نمایشگاه عکس بودند و گروهی به سخنرانی گوش می کردند. ناگهان یک کپسول گاز اشک آور که در هوا می چرخید روی زمین دانشگاه فرود آمد. عده ای سراسیم به سوی در ورودی دانشگاه دویدند، ولی در همین موقع صدای تیراندازی بلند شد. سربازان از پشت میله های دانشگاه به سوی مردم شلیک می کردند. هنوز فریادهای نترسید، تیراندازی هوایی است بلند بود که دانشجویی به زمین غلطید، از این لحظه به بعد دانشگاه و خیابانهای اطراف آن مبدل به صحنۀ جنگ و گریز شد.

دانشجویان و دانش آموزان قصد داشتند آن روز به سوی منزل مرحوم آیت الله طالقانی راهپیمایی کنند. درست در موقعی که می خواستند از دانشگاه خارج شوند با تیراندازی نیروهای انتظامی موجه شدند و به دنبال آن دانشگاه صحنۀ این برخورد خونین گشت. مجروحان توسط دانشجویان به چند بیمارستان منتقل شدند. در همان لحظه ها نخست  قوای انتظامی وارد دانشگاه شدند و دانشجویان و دانش آموزان برای مقابله با این حمله، آتش افروختند و به دنبال آن مأموران پس از چند متر پیشروی در دانشگاه آنجا را ترک کردند.

با شدت گرفتن تظاهرات، مأموران حکومت نظامی خیابانهای اطراف دانشگاه و قسمتی از خیابان انقلاب را بستند و دانشجویان و دانش آموزان در خیابانهای بلوار کشاورز، جمهوری اسلامی و فخر رازی پراکنده شدند. تظاهر کنندگان در چند نقطۀ خیابانهای جمهوری اسلامی و ولیعصر و خیابانهای منشعب از آن آتش افروختند و با دادن شعار الله اکبر و لااله الا الله از این سو به آن سو فرار می کردند.

ساعت دو بعداز ظهر مجدداً سربازان حکومت نظامی بر روی دانشجویان و دانش آموزان که در داخل دانشگاه بودند، تیراندازی کردند که درهمان لحظات اوّل تعدادی از دانشجویان به زمین افتادند و در خون غلطیدند. دانشجویان و دانش آموزان با پلاکاردهایی که در آن تعداد کشته شدگان دانشگاه را نوشته بودند با دادن شعار الله اکبر خمینی رهبر به راهپیمایی پرداختند. جنگ و گریز مأموران فرمانداری نظامی با دانشجویان و دانش آموزان تا پاسی از شب ادامه داشت ...»

امام رحمۀ الله در پیامی که به مین مناسبت از پاریس برای امت قهرامن ایران فرستادن، امت را به صبر و بردباری دعوت کردند:

عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است ... ایران امروز جایگاه آزادگان است ... من از این راه دور چشم امید به شما دوخته ام ... صدای آزادیخواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می رسانم.

نقش دانش آموزان بعد از پیروزی انقلاب

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، دانش آموزان همانند سالهای قبل از انقلاب در صحنه های مختلف نقش عظیم خویش را ایفا نمودند و با مجاهدتها ورشادتهای فراوان همراه دیگر اقشار ملت در دفاع از دستاوردهای انقلاب دریغ نورزیدند. نقش دانش آموزان را می توان در دو دوره بررسی کرد:

1- دوران دفاع مقدّس:  با شروع جنگ تحمیلی و اشغال مناطقی از کشور دانش آموزان همچون دیگر آحاد ملت قهرمان ایران، وارد صحنۀ کارزار با متجاوزان بعثی شدند، و با حضور مستمر خویش در پایگاههای بسیج و ستادهای تدارکاتی، در امر کمک رسانی به مناطق جنگی اقدامات گسترده ای در تجهیز رزمندگان اسلام انجام دادند.

همچنین دانش آموزان هر زمان که جبهه های نبرد نیازمند نیروهای رزمنده بود با حضور در یگانهای سازماندهی شدۀ سپاه، به رویارویی با متجاوزان می پرداختند، که خیل عظیم شهدای دانش آموز گواه این رشادتها و شجاعتها و دلاوریهای این عزیزان می باشد.

2- دوران سازندگی: با اتمام جنگ تحمیلی، و آغاز دوران سازندگی، دانش آموزان ایران اسلامی که در حال حاضر بیش از جمعیت کشور را تشکیل می دهند و از نظر رشد و بلوغ سیاسی به حد اعلایی رسیده و دارای استعدادهای درخشان هستند، همزمان با شروع سازندگی در کشور، آنها نیز از این مرحله عقب نماندند و با سعی و تلاش فراوان و درک موقعیت خویش، در سنگر علم به مبارزه با جهل و خمودی پرداختند و کوشیدند که عقب ماندگیهای دوران طاغوت را جبران نمایند.

گودبرداری 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

چکیده

یکی از مسائل مهم در ساخت و سازه‌های شهری، ایجاد پایداری‌ مناسب در هنگام تخریب،گودبرداری و اجرای سازه‌ی نگهبان است. عدم رعایت مسائل فنی و ایمنی درتخریب، گودبرداری و ساخت سازه‌های نگهبان باعث تخریب برخی ساختمان‌های مجاور گودبرداری در ساخت و ساز‌های شهری شد‌ه‌است. یکی از متداول‌ترین انواع سازه‌های نگهبان، "دیوار‌های توکار" است. در این نوع سازه‌ی نگهبان نیروی فعال خاک به یک دیوار نازک منتقل می‌گردد و دیوار از طریق ستون‌هایی که در فواصل معینی در آن قرار دارد، نیرو‌ها را به مهاربند، دستک و پشت‌بند منتقل می‌کند. تکیه‌گاه مهاربند که در خاک قرار دارد به کمک نیروهای رانش مقاوم خاک، در برابر نیروهای مهاربند و در نتیجه نیروهای فعال خاک وارد بر دیواره‌ی مقابله می‌نماید. معمولاً دیوارها از جنس بتن مسلح، صفحه‌های فلزی یا الوارمی‌باشند. آنچه که دراین مقاله بدان می‌پردازیم، پیشنهاد برخی دستورالعمل‌های فنی و ایمنی لازم در اجرای دیوار‌های متداول بتنی با پشت بند‌های خرپایی است که برای حفاظت گود‌های ایجاد شده درمجاورت ساختمان‌های قدیمی‌فاقد عناصرمناسب مقاوم دربرابر نیرو‌های ثقلی و جانبی اجرا می‌گردد. دراین مقاله عناصری که باید در سازه‌ی نگهبان طرح شوند و همچنین مسائل ایمنی که لازم است در هنگام طراحی پیش‌بینی گردد و نیز دستورالعمل‌های قبل، در حین و بعد از گودبرداری و اجرای سازه‌ی نگهبان، پیشنهاد و اشکالات عمده و مشترکی که عامل ایجاد تخریب ساختمان‌های مجاور گودبرداری بوده طرح و بررسی شده‌است.  

واژه‌های کلیدی: ایمنی کارگاه، گودبرداری، تخریب، سازه‌های نگهبان، دیوار توکار، ساختمان مجاور، ساختمان‌های مصالح بنایی، ساختمان‌های فاقد شناژ.  

2- کلیات

برای پایدار نمودن دیواره‌ی گودبرداری‌ها در مناطق شهری از انواع عناصر ساختمانی که ازترکیب خاک و سنگ تشکیل یافته‌اند، دیوار‌ها و سیستم‌های نگهبان ساخته می‌شود که اصطلاحاً "سازه‌ی نگهبان" نامیده می‌شود. در تخریب، گودبرداری‌و اجرای سازه‌های نگهبان، یکی از مهمترین نکات لازم حفظ ایمنی کارگاه است. در آیین نامه‌ها و مقررات ملی ساختمان[1و2]، دستورالعمل‌های ایمنی به صورت مطلوب و شفاف جهت تخریب، گودبرداری و اجرای سازه‌ی نگهبان نیامده و نیاز به تهیه و تدوین آیین نامه‌های مناسب برای این منظور بخوبی احساس می‌شود. به دلیل عدم تطابق شرایط شهرسازی و تکنولوژی ساخت کشور‌های دیگر با شرایط موجود در کشورمان، آیین نامه‌های ایمنی این کشور‌ها نیز، بخوبی نمی‌تواند دستورالعمل‌های ایمنی لازم را در اینگونه عملیات پوشش دهد.

سازه‌های نگهبان مشتمل بر سه نوع هستند که "دیوار‌های نگهبان وزنی"، "دیوار‌های توکار" و "سازه‌های نگهبان ترکیبی" نامیده می‌شوند. در این مقاله دستورالعمل‌های پیشنهادی برای حفظ ایمنی کارگاه درتخریب، گودبرداری و اجرایی سازه‌های نگهبان با عناصر دیوار توکار و پشت بند خرپای فلزی طرح شده، که در بخش‌های بعد به آن می‌پردازیم.  

3- سازه‌های نگهبان با عناصر "دیوار توکار" و پشت بند خرپای فلزی

این سازه متشکل از یک دیوار بتن مسلح است که در فواصل مشخصی در درون آن یک ستون فلزی یا بتنی قراردارد و شبکه‌ی آرماتور‌های دیوار بتن مسلح به نحو مطلوبی در درون ستون‌های بتنی مهار و یا به ستون فلزی جوش شده ‌است. ستون‌ها در فواصل قائم مناسب بوسیله‌ی تیر‌های بتنی یا فلزی به‌هم متصل شد‌ه‌اند. دیوار به وسیله‌ی پشت بند خرپایی درداخل خاک مهارشده و نیرو‌های فعال خاک وارد برسازه‌ی نگهبان توسط نیروی رانش مقاوم خاک، تحمل می‌شود. پشت بند‌های خرپایی در فواصل قائم مناسب توسط عناصر افقی و ضربدری به یکدیگر متصل می‌گردند تا از حرکت جانبی یا کمانش صفحه‌ای آن‌ها جلوگیری به عمل آید. شکل (1) اجزای مختلف این نوع سازه‌ی نگهبان را نشان می‌دهد.     

شکل(1) سازه‌ی نگهبان و عناصر ساز‌های آن

شمع زیر ستون،

شمع تأمین کننده رانش مقاوم خاک،

ستون خرپای پشت بند،

خرپای سازه‌ی نگهبان،

چاه آب یا فاضلاب ساختمان مجاور،

دیوار توکار،

7- دیوار مقاوم کننده ساختمان مجاور،

8- دیوار مرزی ساختمان مجاور،

9- شمع‌های انتقال نیروی سقف به کف،

10- عمق گودبرداری،

11-فاصله توقف گودبرداری،

12- عنصر ضربدری کاهش دهنده طول کمانش جانبی خرپا، 

13- تکیه گاه تأمین کننده رانش مقاوم خاک،

14- عنصر کاهش دهنده‌ی طول کمانش جانبی خرپا،

15- دیواره‌ی گودبرداری،

16- چاه تعبییه شده جهت نصب ستون‌های پشت بند،

17- ساختمان مجاور 

الف) پلان سازه نگهبان

ب) نمای سازه نگهبان                       

4- ساختمان‌های مصالح بنایی فاقد عناصر مناسب مقاوم در برابر زلزله

منظور از ساختمان‌های مصالح بنّایی در این مقاله، ساختمان‌هایی است که ‌ازمصالح سنگی یا آجری با ملات ماسه سیمان یا ملات دیگری ساخته شده و فاقد کلاف‌های افقی و قائم بوده و مصالح آجر و ملات استفاده شده درآن دارای مشخصات فنی مناسب نبوده، بعضاً دارای سقف دیافراگم صلب یکپارچه نیز نیست. علاوه برآن به دلیل قدمت زیاد، مصالح استفاده شده در آن دچار پوسیدگی، فرسایش و هوازدگی شده‌است. معمولاً اینگونه ساختمان‌ها دارای دیوارنسبی[3] مناسبی نبوده و ازشالوده منسجم وکافی نیز بهرمند نیستند. دراینگونه ساختمان‌ها سیستم فاضلاب بصورت چاه جذبی بوده و به صورت یک یا دو طبقه ساخته شد‌ه‌اند. دربرخی موارد بخشی از دیوار‌های مرزی این ساختمان‌ها با ساختمان‌های ساختگاه پروژه مشترک بوده و یا دارای ضخامت کم و یا بازشو‌های بزرگ می‌باشد.  

5- مسائل ایمنی کارگاه قبل از گودبرداری

قبل از هرگونه گودبرداری مسائل ایمنی مربوط به تخریب یا گودبرداری ساختگاه پروژه و ساختمان‌های مجاور باید در زمان طراحی و اجرا به شرح مندرج دربند 5-1 و 5-5 مد نظر قرارگیرد.  

5-1- تأمین مسائل ایمنی درطرح سازه‌ی نگهبان

رعایت مسائل ایمنی در طراحی سازه‌ی نگهبان شامل در نظر گرفتن کلیه‌ی شرایط موجود، اعم از شرایط هندسی، بارگذاری و ژئوتکنیکی است. در تحلیل و طراحی سازه‌های نگهبان کلیه مفاد مطرح در آیین‌نامه‌های بارگذاری و طراحی سازه‌ی نگهبان [2و4] باید رعایت گردد. یک طرح مناسب دارای مرحله‌بندی ترتیب انجام عملیات تخریب،گودبرداری و اجرای سازه‌ی نگهبان است و توسط مهندس محاسب ذیصلاح که دارای تخصص ژئوتکنیک است انجام می‌پذیرد. در بند‌های ذیل این موارد به صورت مجزا پیشنهاد شده که درطراحی سازه‌ی نگهبان لازم است درنظرگرفته شود.

5-1-1- طراحی جهت جلوگیری از فقدان پایداری کلی،

5-1-2- طراحی در برابر گسیختگی یکی از عناصر سازه‌ای مانند، دیوار، ستون، تیر، مهارت پشت بند، اعضای افقی کاهش دهنده‌ی طول کمانش جانبی پشت‌بند‌ها، شالوده‌ی تأمین‌کننده‌ی نیرو‌های رانش مقاوم و شالوده‌ی ستون‌ها. این طرح باید دربرگیرنده‌ی تهیه‌ی نقشه‌ی کلیه‌ی عناصر سازه‌ی نگهبان، تیپ‌های مختلف عناصر و اتصالات و مرحله‌بندی اجرای آن و تعیین پیش‌ساخته یا درجا بودن آن باشد. حتی‌المقدور قسمت عمده‌ی عناصر بصورت پیش ساخته‌ی طراحی شود تا کمترین عملیات اجرایی درمحل نصب صورت پذیرد،

کارآفرینی فروشگاه مواد غذایی 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

:مقدمه

از زمان به وجود آمدن انسان بر روی زمین یکی از عواملی که در زندگی انسان نقش مهمی ایفا می کند ، تهیه مایحتاج زندگی از جمله مواد غذایی میباشد که در زمان انسانهای اولیه این نیاز با شکار کردن و پرورش سبزیجات و حبوبات و لبینات از حیوانات اهلی صورت می گرفت.

با تکامل یافتن شیوه زندگی تهیه ای نیازها ساده تر و راحت تر شده به طوری که امروزه در هر خیابان ، بازار و کوچه یک یا چندین فروشگاه << مغازه >> غذایی پیدا می شود که مردم محله و یا عبوری از آنجا ، از آن محل خرید روزانه و یا هفتگی همچون : لبنیات ، حبوبات و خوراکیهای مختلف تهیه میشود پس با این همه می توان گفت که این محلها به تهیه هرچه راحت تر این گونه وسایل به ما کمک می کند.

حالا می خواهیم در این تحقیق شما را با این حرفه آشنا کنیم.

توضیح پروژه:

در این قسمت اقدامات اولیه تا اقدامات آخر شرح داده می شود که شما بیشتر با این حرفه آشنا شود برای ساده تر شدن مطالب به صورت مرحله ای تقسیم می کنیم که به صورت زیر است :

1.تهیه یک باب مغازه برای کار (یا به صورت رهن و یا خرید )

2.انجام دادن اقدامات بهداشتی در این مغازه از جمله کف پوش سنگ و کاشی بودن دایوارها تا سقف.

3.خرید وسایل و تجهیزات سرد کننده از جمله یخچال و فریزر و کولر و.....

4.خرید کلی اجناس از جمله مواد شوینده ، بهداشتی و خوراکی و ...

5.تبلیغات و بازاریابی

و در آخر بر آورد نیروی انسانی از جمله موارد این کار می باشد .

امکان سنجی :

(شرایط فرهنگی ، جغرافیایی ، نیاز سنجی )

در فرهنگ و جامعه ما یکی از حرفه های اشتغال به کار و درآمدزا می باشد که با اشتغال در این حرفه شاید نیمی از مشکل مردم و احتیاجات آنها را رفع می کنند و از نظر وجهه جغرافیایی زیر مجموعه ای از تجارت مواد غذایی ، بهداشتی و خشکبار می باشد و از نظر نیاز سنجی نیز نیاز مبرم مردم به این شغل آن را یک نیاز ضروری کرده به صورتی که در جامعه نقش مهمی ایفا می کند.

اخذ مجوز و مسایل قانونی

شما می دانید که اشتغال در هر حرفه و شغل باید دارای مجوز کسب از سوی اداره مربوط باشد این شغل نیز مانند همه حرفهای دیگر به مجوز و پروانه کسب دارد که تهیه آن طی مراحل زیر می باشد :

1. مراجعه به اتحادیه مربوط

2. معرفی نامه از اتحادیه به بهداشت محیط منطقه

3. آزمایش بیماریهای واگیردار بر روی شخص مجوز گیرنده

4. معرفی به شهرداری منطقه جهت تجاری کردن محل کار

5. اخذ مجوز عوارضی کسبی

6. تسویه حساب کامل با دارایی

7. بازدید از محل کار در نظر گرفته جهت مجهز بودن مکان به وسایل ایمنی و بهداشتی

مکان مورد نظر باید شامل موارد زیر باشد .

دیوارها تا سقف کاشی باشد

کف محل سنگ باشد.

مکان دارای تهویه مطبوع ویا وسایل خنک کننده همچون کولر

دارای سرویس بهداشتی بوده و مجهز به به کپسول آتش نشانی و جعبه کمکهای اولیه به هنگام بروز حادثه

در آخر به هنگام قفسه بندی دیوار باید انتهای قفسه از کف 50

Cm فاصله داشته باشد به هنگام شستن کف محل مشکلی ایجاد نشود.

13 آبان روز دانش آموز (تحقیق)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

به نام خدا

13 آبان روز دانش آموز

سیزده آبان در تاریخ انقلاب اسلامی برگی زرین و مقطعی حساس و مناسبتی پرخاطره است، بخصوص آنکه چهارده سال بعد از تبعید حضرت امام رحمۀ الله در همین روز ( 13 آبان 1357 ) فرزندان امام ( صدها دانش آموز و دانشجو) در مقابل دانشگاه تهران و خیابانهای اطراف با شعار " درود بر خمینی" و " مرگ بر شاه "  پایه های حکومت را به لرزه  درآورده و با گلوله های مأموران شاه به خاک و خون غلطیدند. دانش آموزان همچون سایر اقشار ملت در اطاعت از فرامین حضرت امام رحمۀ الله که همه را دعوت به مبارزۀ بی امان با رژیم آمریکایی شاه می نمود، سر از پا نمی شناختند و نجات اسلام را در پیروی کامل از امام رحمۀ الله سازش ناپذیر می دانستند. این قشر جوان و فعال جامعه به حق یکی از ارکان و پایه های مهم انقلاب پیروزمند اسلامی می باشد.

صبح روز 13 آبان 1357 دانش آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند روی به سوی دانشگاه می نهند تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر بت شکن خویش به جهان اعلام نمایند. این جوانان پرشور خداجو گروه گروه داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجویان و گروههای دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. مأموران شاه، دانشگاه را به محاصرۀ خود درآورده بودند تا چنانچه فریاد حق طلبانه از گلویی برخاست، آن را با گلوله پاسخ دهند. دانش آموزان در کنار نرده ها و زمین چمن اجتماع کرده بودند و فریاد مقدس « الله اکبر» آنان فضا را می شکافت و تا فاصله های دور طنین می انداخت.

ساعت یازده صبح مأموران ابتدا چند گلوله گاز اشک آور در میان دانش آموزان و دانشجویان پرتاب کردند. اجتماع کنندگان در حالی که بسختی نفس می کشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد دشمن شکن « الله اکبر» لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.

سپس تیراندازی آغاز گشت و لاله های انقلاب یکی پس از دیگری در خون غلطیدند. جوانان با فریاد الله اکبر و با شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر شاه به شهادت می رسیدند و دشمنان اسلام را بیش ا پیش به رسوایی و شکست می کشاندند. در این فاجعه 56 تن شهید و صدها نفر مجروح شدند. یکی از شاهدان عینی می گوید:

« شنبه 13 آبان سال 1357، ساعت 11 صبح، بیش از هفت هزار دانش آموز و دانشجو و دیگر اقشار مردم در محوطۀ دانشگاه تهران گرد آمده بودند و عده ای سرگرم تماشای نمایشگاه عکس بودند و گروهی به سخنرانی گوش می کردند. ناگهان یک کپسول گاز اشک آور که در هوا می چرخید روی زمین دانشگاه فرود آمد. عده ای سراسیم به سوی در ورودی دانشگاه دویدند، ولی در همین موقع صدای تیراندازی بلند شد. سربازان از پشت میله های دانشگاه به سوی مردم شلیک می کردند. هنوز فریادهای نترسید، تیراندازی هوایی است بلند بود که دانشجویی به زمین غلطید، از این لحظه به بعد دانشگاه و خیابانهای اطراف آن مبدل به صحنۀ جنگ و گریز شد.

دانشجویان و دانش آموزان قصد داشتند آن روز به سوی منزل مرحوم آیت الله طالقانی راهپیمایی کنند. درست در موقعی که می خواستند از دانشگاه خارج شوند با تیراندازی نیروهای انتظامی موجه شدند و به دنبال آن دانشگاه صحنۀ این برخورد خونین گشت. مجروحان توسط دانشجویان به چند بیمارستان منتقل شدند. در همان لحظه ها نخست  قوای انتظامی وارد دانشگاه شدند و دانشجویان و دانش آموزان برای مقابله با این حمله، آتش افروختند و به دنبال آن مأموران پس از چند متر پیشروی در دانشگاه آنجا را ترک کردند.

با شدت گرفتن تظاهرات، مأموران حکومت نظامی خیابانهای اطراف دانشگاه و قسمتی از خیابان انقلاب را بستند و دانشجویان و دانش آموزان در خیابانهای بلوار کشاورز، جمهوری اسلامی و فخر رازی پراکنده شدند. تظاهر کنندگان در چند نقطۀ خیابانهای جمهوری اسلامی و ولیعصر و خیابانهای منشعب از آن آتش افروختند و با دادن شعار الله اکبر و لااله الا الله از این سو به آن سو فرار می کردند.

ساعت دو بعداز ظهر مجدداً سربازان حکومت نظامی بر روی دانشجویان و دانش آموزان که در داخل دانشگاه بودند، تیراندازی کردند که درهمان لحظات اوّل تعدادی از دانشجویان به زمین افتادند و در خون غلطیدند. دانشجویان و دانش آموزان با پلاکاردهایی که در آن تعداد کشته شدگان دانشگاه را نوشته بودند با دادن شعار الله اکبر خمینی رهبر به راهپیمایی پرداختند. جنگ و گریز مأموران فرمانداری نظامی با دانشجویان و دانش آموزان تا پاسی از شب ادامه داشت ...»

امام رحمۀ الله در پیامی که به مین مناسبت از پاریس برای امت قهرامن ایران فرستادن، امت را به صبر و بردباری دعوت کردند:

عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است و خدا با صابران است ... ایران امروز جایگاه آزادگان است ... من از این راه دور چشم امید به شما دوخته ام ... صدای آزادیخواهی و استقلال طلبی شما را به گوش جهانیان می رسانم.

نقش دانش آموزان بعد از پیروزی انقلاب

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، دانش آموزان همانند سالهای قبل از انقلاب در صحنه های مختلف نقش عظیم خویش را ایفا نمودند و با مجاهدتها ورشادتهای فراوان همراه دیگر اقشار ملت در دفاع از دستاوردهای انقلاب دریغ نورزیدند. نقش دانش آموزان را می توان در دو دوره بررسی کرد:

1- دوران دفاع مقدّس:  با شروع جنگ تحمیلی و اشغال مناطقی از کشور دانش آموزان همچون دیگر آحاد ملت قهرمان ایران، وارد صحنۀ کارزار با متجاوزان بعثی شدند، و با حضور مستمر خویش در پایگاههای بسیج و ستادهای تدارکاتی، در امر کمک رسانی به مناطق جنگی اقدامات گسترده ای در تجهیز رزمندگان اسلام انجام دادند.

همچنین دانش آموزان هر زمان که جبهه های نبرد نیازمند نیروهای رزمنده بود با حضور در یگانهای سازماندهی شدۀ سپاه، به رویارویی با متجاوزان می پرداختند، که خیل عظیم شهدای دانش آموز گواه این رشادتها و شجاعتها و دلاوریهای این عزیزان می باشد.

2- دوران سازندگی: با اتمام جنگ تحمیلی، و آغاز دوران سازندگی، دانش آموزان ایران اسلامی که در حال حاضر بیش از جمعیت کشور را تشکیل می دهند و از نظر رشد و بلوغ سیاسی به حد اعلایی رسیده و دارای استعدادهای درخشان هستند، همزمان با شروع سازندگی در کشور، آنها نیز از این مرحله عقب نماندند و با سعی و تلاش فراوان و درک موقعیت خویش، در سنگر علم به مبارزه با جهل و خمودی پرداختند و کوشیدند که عقب ماندگیهای دوران طاغوت را جبران نمایند.