کارآموزی عمران تسطیح 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

فهرست

پروژه تسطیح...........................................................................

پروژه آببندان گمیشان................................................................

1- پروژه تسطیح:

مکان این پروژه در اراضی اطراف سد وشمگیر میباشد.

هدف اصلی این پروژه تسطیح ودادن شیب مناسب به زمین های کشاورزی است تا در موقع آبیاری زمین های کشاورزی و زراعی آب به طور یکنواخت به تمامی قسمت های زمین برسد.

این کار به این دلیل صورت میگیرد که بعد از کاشت محصول و برداشت آن پستی و بلندی هایی در زمین ایجاد میشودکه یکی از علل آن عبور و مرور ماشین های کشاورزی در حین انجام مراحل کاشت و برداشت محصول میباشد.

با توجه به مشکل ایجاد شده در برخی موارد در زمین های کشاورزی چاله هایی ایجاد میگردد که سبب تجمع آب در آن منطقه شده و مانع از رسیدن آب به سایر نواحی زمین میگردد.و در برخی دیگر از موارد در زمین های کشاورزی تپه هایی ایجاد میگردد که به دلیل استفاده بیشتر کشاورزان از آبیاری از طریق جوی ها و نهر ها و قادر نبودن این سیستم به آبیاری بخش های مرتفع تر در نتیجه سبب عدم رسیدن آب به این نواحی میگردد در حالی که این مشکل تا جایی در آبیاری بارانی و سیستم های مدرن تر آبیاری تا جایی رفع شده است.

پروژه راهسازی زهـکــــشی 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

واحد گرگان

پروژه راهسازی:

زهـکــــشی

استاد:

آقای مهندس گل

دانشجو:

علی اصغر عسگری ـ صفر علی کاویانی

بهار 86

مقدمه

زهکشی از جمله دانشهایی است که علوم مختلف را بطور توام به خدمت گرفته و همین ویژگی چند بعدی سبب پیچیدگی آن شده است.

زهکشی مفاهیم و مبحث علوم هیدرولیک ، هیدرولوژی و ...... را مورد استفاده قرار می دهد . کاربرد مهندسی زهکشی در رشته های مهندسی کشاورزی ( ابیاری ) با هدف زهکشی زمینهای زراعی یا باغی و در رشته عمران با زهکشی بستر راه ها و یا زهکشی با هدف خروج آب برای ایجاد پی ساختمان و یا ... می باشد .

زهکشی با هدف کاربرد در پروژه ها ارتقای دانش فنی مهندسین است .

شدت وماهیت مسایل زهکشی:

اولین قدم در حل مساله زهکشی کسب اطلاعات در مورد سطح آب زیرزمینی خاک پستی وبلندی ودیگر عواملی است که در طرح یک سیستم خوب موثر ند.

سطح ایستاپی

سطح ایستاپی بالاترین حد سطح آب در خاک‌های زه دار است.این سطح را می توان ازطریق حفر یک گودال در خاک و مشاهده ارتفاعی که آب در آن می‌ایستد تعیین کرد.

در مزرعه معمولاً ارتفاع سطح سفره آب به وسیله ی چاهک های مشاهده ای اندازه گیری می‌گردد. این چاهک ها گودال های روبازی هستند که نسبتاً با گراول پر شده ولوله مشبکی در آن جای گذاری شده است.اطراف لوله نیز به وسیله‌ی گراول پر شده است تا آب بتواند به آسانی وارد ویا از آن خارج گردد. به وسیله ی چاه های مشاهده ای به دقت می توان ارتفاع سطح آب را اندازه گیری کرد به شرط آنکه هیچ گونه فشار عمودی ازطریق جریان آب از سفره های محصوری که در اعماق پائین تر واقع است وارد نیاید.

در هنگام حفر چاهک ها در خاک های مطبق مشاهده میشود که لایه ی متراکم ورسی بالایی خشک است وبا برخورد مته به لایه نفوذپذیرتر خاک شنی آب به شدت وارد گودال شده وچنین به نظر می رسد که به یک لایه آرتزین معمولا"اشتباه است وسرعت زیاد حرکت آب به داخل گودال ناشی از این است که نفوذپذیری خاک شنی به مراتب بیشتر از نفوذپذیری لایه رسی بالایی است. خاک های رسی ممکن است اشباع باشد هر چند ظاهرا" غیر اشباع به نظر می رسد.

در مطالعه ی مسائل زهکشی موضعی لازم است کلیه ی آمار مربوط به سطح آب زیر زمینی جمع آوری و مورد تجزیه تحلیل قرارمی گیرد.اطلاعات مربوط به سطح آب زیرزمینی را می توان به طرق گوناگون ترسیم کرد .خطوط تراز واقعی سطح آب را می توان بر روی نقشه های تراز را رسم کرد. یک روش دیگر برای نمایش سطح آب زیرزمینی ترسیم عمق سطح آب نسبت به سطح زمین است سپس نقاطی که عمق یکسان دارند به یکدیگر متصل شده تا نقشه هایی مشابه نقشه های توپوگرافی بدست می آید.این نقشه ها به روشنی مناطقی راکه سطح آب در آنها بالا بوده ومسایلد ما در زهکشی دارند مشخص می سازد. همچنین ترسیم اطلاعات سطح آب بر روی نقشه میتواند اطلاعاتی در مورد منبع آب زهکشی نیز بدست می دهد. مثلا"آیا آب در نتیجه نفوذ از رودخانه است یا آبیاری زیاد ویا نفوذ از اراضی بالادست .

شرایط آرتزینی

آب آرتزینی به آبی اطلاق می شود که در داخل سفره به صورت تحت فشاری وجود داشته باشد. اگرچنانچه لوله ای وارد این گونه سفره آب در آن بالا آمده ودر ارتفاعی بالاتر از سطح زمین می ایستد. زهکشی آب آرتزین مشکل است زیرا در این مناطق باید زهکش ها بسیار نزدیک یکدیگر نصب شوند. از این جهت لازم است قبل از اجرای طرح زهکشی موضوع وجود حالت آرتزین مورد بررسی قرارگیرد . فشار آرتزین را می توان از طریق بررسی چاه های موجود حفر چاه ویا هر طریقی دیگر که در محل وجود دارد تعیین نمود. اگرامکان وجود فشار آرتزین برود وهیچ گونه اطلاعاتی در این زمینه وجود نداشته باشد باید یک سری پیزومتر در زمین نصب کرد.

معماری ایلخانی 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

به نام خدا

خصوصیات عمده معماری ایلخانی

آثار ساختمانی دوره ایلخانی مرحله ای از تاریخ پیوسته معماری اسلامی ایران است و اشکال دوره های قبل و خصوصیات طرح و جزئیات آنها را منعکس می کند.

سبک معماری دوره ایلخانان مستقیماً از سبک آثار ساختمانی دوره سلجوقی اقتباس شده است.

معماری سلجوقی و ایلخانی از حیث اوضاع و شرایط متظاهر شدنشان با هم شباهت دارند.

در دوره سلجوقیان و همچنین در دوره ایلخانیان ساختمان های دینی از قبیل مساجد و مدارس و زیارتگاه ها و مقبره ها بر ساختمان های غیردینی رجحان داد شد و این نشانه کامیابی اقتصادی آن زمان است.

در دوره ایلخانی مساله عمده تلفیق و ترکیب اشکال ساختمانی و تزئینی موجود بود.

معماریان دوره ایلخانی همه نقشه و مصالح و روش ساختمانی دوره سلجوقی را اقتباس کردند و مقبره برجی در معماری سلجوقی اهمیت داشت و در دوره ایلخانان از آنها به عنوان الگو استفاده شد.

در ساختمان های دوره ایلخانان اهمیت زیادی به عمودیت و ظرافت اشکال منتخب داده شده است و با مقایسه با آثار ساختمان های سلجوقی، نسبت اطاق ها تغییر داده شده و اطاق ها از نظر بلندی، نسبت به اندازه های افقیشان، بلند شده اند. در دوره ایلخانان نسبت به دوره سلجوقیان، ایوان ها باریکتر و قدرت ساختمانی بنا عمداً تمرکز داده شده است. حد فاصل خارجی و داخلی دیواره ها و جرزها در عمق کار شده و به همین جهت دیوارهای ضلعی نازک و جرزهای سنگین گوشه ای بوجود می آورد. در داخل شبستان دیوارها را به همان ترتیب نازک می ساختماند و فقط نقاطی را که تمام سنگینی گنبد بر روی آنها بود، ضخیم می ساختند.

از دوره ساسانیان معماران ایرانی از نیم طاق به عنوان واسطه میان محوطه مربع شکل بنا و گنبد مدور استفاده می کردند. استعمال این شکل باستانی مداومت یافت، بدون آنکه بناهای مسلمان احساس کنند که برای قرار دادن گنبد بر روی ساختمان مربع شکل به شکل دیگری از بنا نیازمندند. با این حال نیم طاق، میانی سایه افکن ظاهراً حساسیت سازندگان را علیه خود برمی انگیخت و در دوره سلجوقیان قبه های مقرنس برای از میان بردن نیم طاق میانی بکار رفت. در دوره ایلخانان نوع و شکل قبه و گنبد سلجوقیان ادامه پیدا کرد و قبه های مقرنس رونق بیشتری پیدا کرد.

معماری ایلخانی هم جنبه جهانی و امپراطوری داشت و هم جنبه محلی و همچنین نفوذ خارجی در قسمت معماری زیاد نبود.

طبقات ابنیه

ساختمان هایی که دارای جنبه دینی هستند، عبارتند از:

1. مسجد 2. مدرسه 3. مقبره

مسجد: مسجد در شکل کامل ایرانی خود دارای این خصوصیات است در اول محور طولی بنا سه در ایوان قرار دارد که جلوی آن صحن باز واقع است. طاق نماهای دور صحن به چهار ایوان ختم می شوند که در ایوان در محور طولی و دور ایوان در محور عرضی قرار دارند و شبستان ها در پشت طاق نماها واقعند. ایوان اصلی در محور طولی مسجد و روبروی ایوان ورودی که سوی دیگر صحن است قرار دارد و به شبستان مربع شکل باز می شود که گنبد دارد و در دیوار انتهایی آن، در انتهای محور طولی مسجد محراب واقع است.

قدیمی ترین مسجد موجود در ایران که همه این عوامل را دارد مسجد جامع زواره است.

از دوره ایلخانان فقط یک بنا که واجد که شرایط فوق باشد وجود دارد که مسجد جامع ورامین است.

مدارس، نقشه کلی مدرسه به ------- شبیه نقشه مسجد است که با وجود اختلاف در مورد استفاده از آنها، نقشه مدرسه های ایران نقشه مدرسه ـ مسجد نامیده شده است.

مقبره ها: به دو دسته تقسیم می شوند: دسته اول آنهایی که شبستان مربع شکل گنبددار دارند و دسته دوم مقبره های برجی با اشکال مدور و مربع و چندوجهی.

درباره ساختمان های غیردینی ذکری مختصر کفایت می کند.

کاروانسراها: شکل کاروانسراها از لحاظ مسکونی دور صحن حیاط شبیه شکل مدرسه است، بجز آنکه صحن حیاط آن خیلی بزرگتر است. صحن بزرگ برای نگاهداری حیوانات بارکش کاروان بکار می رفت و دیوارهای خارجی ----- بود و شبستان گنبددار به ندرت در پایان محور طولی ساخته می شد.

رابطه ابنیه با محل آنها

مقبره دوره ایلخانان به پیروی از رسم قدیم جدا ساخته شده و از همه سمت ---- -بوده است. شواهد ابنیه ی باقیمانده نشان می دهد که قبور سلاطین در نقاط مخصوص قرار داده می شد و قبر افراد بسیار مهم گاهی در ناحیه ای معمور در نزدیکی مسجد یا زیارتگاه انتخاب می شد، ولی محل معمول برای ساختمان مقبره های برجی یا زیارتگاه یکی از قبرستان های محلی بود.

علاوه بر مقبره ها یک نوع ساختمان دیگر نیز معمولاً منفرد است و آن کاروانسراها بود که یا در خارج شهر در امتداد جاده های تجاری و یا نزدیک دروازه شهر ساخته می شد.

بناهایی که برای مصارف دیگر ساخته می شد معمولاً در نواحی آباد برپا می گردید و جهت معین و محور طولی داشت. چون این بناها جنبه دینی داشتند، جهت آنها در جهت معین محراب قرار داشت و طول بنا از سردب ورودی تا محراب بود.

گاهی محدودیت های مکانی، یا رابطه لازم ساختمان یا ابنیه موجود، مستلزم آن بود که محراب در نقطه ای غیر از انتهای محور طولی نقشه قرار گیرند. از جمله محراب زیارتگاه ---- بکران، نزدیک اصفهان که در دیوار کوتاهی که جلوی سمت باز ایوان قرار دارد، ساخته شده است.

وقتی ساختمان ها در نقاط معمور بنا می شدند، یا راه های ارتباطی به دقت به آن ناحیه مرتبط می شدند و یا اینکه به راه های ارتباط توجهی نمی شد و در آن صورت خیابان ها و کوچه ها طوری تغییر داده می شدند که از مقابل بنا عبور کنند.

استادانه ترین و از نظر معماری زیباترین وسیله اهمیت دادن به سردری که به خیابان باز می شد، بلند ساختن آن و قرار دادن دو مناره در دو طرف آن بود. این نوع معماری از دوره ایلخانان به بعد متداول گردید.

در دوره ایلخانان رسم دیرین اسلامی در ایران یعنی ساختن ابنیه مرکب در دستگاه های متعدد ادامه یافت. به نظر می رسد که نمو اینگونه مجموعه ساختمان با تراکم و ازدیاد ابنیه، از خصوصیات معماری اسلامی در ایران بوده است.

هم در دوره های قدیم تر و هم در ادوار بعد مساجد چندین شهر در ابتدا یا در انتها بازار سرپوشیده و یا در جوار مسیر آن قرار داشت، در حالی که هیچ یک از مساجد موجود از زمان ایلخانان چنین وابستگی ندارد.

برای ساختمان مهم معمولاً محل مرتفع ترجیح داده می شد.

روش و مصالح ساختمانی

به نظر می رسد که از دوره های قدیم تر مدارکی حاکی از طرح ریزی و نقشه کشی قبل از آغاز ساختمان وجود داشته باشد و فقط یک مدرک کوچک می رساند که ساختمانی دوره ایلخانی از روی نقشه های مطالعه شده ساخته می شد.

در مورد آثاری که تزئینات مفصل و پرکارتر دارند احتمال می رود که برای انجام و اتمام قسمت های تزئینی وقت بیشتری لازم بوده تا برای زیرسازی خود بنا.

از وقتی که طرح ساختمان بر روی زمین ریخته می شد تا وقتی که ساختمان به اتمام می رسید به طور قطع یک نوع مقیاس اندازه گیری به کار برده می شد، صرف نظر از اینکه از نقشه ترسیم شده پیروی می شد یا نه؟

نقش استاد کار ماهر

نام عمده ای از استادکارها که در ساختمان ها یا تزئین بعضی از ابنیه دست داشته اند در نقاط مختلف ساختمان ها باقیماند همکاران است. از جمله در کتیبه های تاریخی و در انتهای کتیبه های دینی یا به صورت امضا در کتیبه های محراب یا در داخل حاشیه یا صفحه یا دایره ی کوچکی که مخصوص این کار تعبیه گردیده است.

انواع آجر

آجر معمولی

آجر کوچک: آجرهای مربع شکل بکار رفته در دوران سلجوقی

آجر تراشدار: خشت تر را در قالب معمولی تراشیده و با چاقو یا سیم تغییر شکل داده و بعد پخته اند. به کار رفته در ساختمان ها با آجرکاری مفصل

آجر قالبی مخصوص: به اشکال معین برای قسمت های مختلف و مخصوص بنا، از قبیل ستون چه های زاویه

خست: به 3 طریقه بکار می رفته است:

کلیه بنا از خشت

دیوارهای پایین از خشت و گنبد از آجر

هسته مرکزی دیوار از خشت و سطح نمای آن از آجر

آجر مستعمل: در بسیاری از ساختمان این دوره از آجر قدیمی استفاده می شده است.

بندکشی: اغلب ساختمان ها بعد از آنکه ساختمان دیوار به اتمام می رسید، بندکشی می شد. معمولاً بندکشی طوری انجام می یافت که هم سطح دیوار باشد.

فشار جانبی خاک و دیوارهای حایل 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

فشار جانبی خاک و دیوارهای حایل

5-1 مقدمه

دیوار حایل، دیواری است که تکیه‌گاه جانبی برای جداره‌های قائم و یا نزدیک به قائم خاک به وجود می‌آورد. از دیوار حایل در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی نظیر راهسازی، پلسازی، محوطه‌سازی، ساختمان‌سازی و به طور کلی هر جا که احتیاج به تکیه‌گاه جانبی برای جدار قائم خاکبرداری باشد، استفاده می‌شود. بر حسب مصالح و هندسه مورد احتیاج، دیوار حایل دارای انواع زیر می‌باشد:

1- دیوار حایل وزنی

2- دیوار حایل نیمه وزنی

3- دیوار حایل طره‌ای

4- دیوار حایل پشت بنددار

دیوارهای حایل وزنی (شکل 5-1-الف) از بتن ساده (غیرمسلح) و یا مصالح بنایی (بخصوص سنگ با ملات ماسه سیمان) ساخته می‌شوند. پایداری این دیوارها در مقابل فشار جانبی، در درجة اول بستگی به وزن آنها دارد. (در کشور ما ایران، به علت وجود بناهای سنگ‌کار ماهر و دستمزد مناسب، ساخت دیوارهای حایل با مصالح بنایی سنگی بسیار معمول است. هر چند که استفاده اقتصادی از آنها در محدودة ارتفاعهای 4 تا 5 متر می‌باشد، لیکن استفاده از آنها در دیوارهای بلند هم مشاهده می‌شود.)

شکل 5-1- انواع دیوار حایل

گاهی مواقع با استفاده از مقدار محدودی میلگرد، از عرض دیوار حایل وزنی مقداری کاسته می‌شود. این میلگردها در خمش با مصالح بنایی مشارکت می‌کنند. به چنین دیوارهایی، دیوارهای نیمه‌وزنی می‌گویند. (شکل 5-1-ب).

دیوارهای حایل طره‌ای (شکل 5-1-پ) از بتن مسلح ساخته می‌شوند و متشکل از دیوار تیغه، و دال پایه می‌باشند. حداکثر ارتفاع اقتصادی این دیوارها 6 تا 8 متر است.

دیوارهای حایل پشت‌بنددار (شکل 5-1-ت) مشابه دیوارهای حایل طره‌ای هستند با این اختلاف که در فواصل منظم دارای پشت‌بندهایی عمود بر دیوار تیغه می‌باشند. پشت‌بندها، تیغه و پایه را به یکدیگر می‌دوزند و در نتیجه با ایجاد رفتار دو طرفه از مقدار نیروی برشی و لنگر خمشی در آنها می‌کاهند.

در طراحی دیوار حایل، برای طراح باید پارامترهای پایة خاک- یعنی وزن مخصوص، زاویة‌ اصطکاک، و چسبندگی هم برای خاکریز پشت دیوار و هم برای خاک زیر پایه- معلوم باشد. از پارامترهای مربوط به خاکریز پشت، طراح فشار جانبی و از پارامترهای مربوط به خاک زیر پایه، طراح ظرفیت باربری مجاز خاک را برای تحمل فشار زیر پایه به دست می‌آورد.

در طراحی دیوار حایل دو مرحله وجود دارد. اول با معلوم شدن فشار جانبی، پایداری کل سازه کنترل می‌شود. کنترل پایداری شامل کنترل در مقابل واژگونی، لغزش، و ظرفیت باربری خاک زیر شالوده می‌باشد. در مرحلة دوم طراحی سازه‌ای اجزای مختلف دیوار در مقابل نیروهای وارده انجام می‌شود. نتیجة این مرحله تعیین ضخامت دیوارها و مقادیر میلگردها می‌باشد.

در این فصل تأکید بیشتر روی تعیین فشارهای جانبی خاک و کنترل پایداری دیوارهاست. در پیوست این فصل مختصر اشاره‌ای به طراحی سازه‌ای دیوار حایل می‌شود.

5-2- فشار جانبی خاک در حال سکون

مطابق شکل 5-2، دیواری به ارتفاع H در نظر بگیرید که حایل خاکی به وزن مخصوص می‌باشد. در سطح خاک پشت دیوار نیز با گسترده‌ای به شدت q بر واحد سطح تأثیر می‌نماید. مقاومت برشی s خاک نیز از رابطة زیر به دست می‌آید:

که در آن:

c= چسبندگی

= زاویة اصطکاک

= تنش مؤثر قائم

در عمق z از سطح خاکریز پشت، تنش قائم از رابطة‌ زیر به دست می‌آید:

(5-1)

شکل 5-2- فشار جانبی خاک در حال سکون

در صورتی که دیوار حایل حرکتی به سمت جلو و یا پشت نداشته باشد (یعنی حالت کرنش افقی صفر)، فشار جانبی در عمق z از رابطة زیر به دست می‌آید:

(5-2)

که در آن:

u= فشار حفره‌ای آب

= ضریب فشار خاک در حالت سکون

روش کانی 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

روش کانی

مقدمه

یکی دیگر از روشهای تقریبات متوالی که برای تحلیل سازه‌ها به کار می رود، روش کانی می‌باشد که توسط مهندس آلمانی، گاسپار کانی، تدوین شده است.

روش کانی نسبت به روش توزیع لنگر کراس دارای مزایای زیر می‌باشد:

1. در مورد سازه‌های فاقد انتقال گره‌ها، مسئله فقط شامل تکرار یک عمل ساده می‌باشد که در مسیر دلخواه از یک گره دیگر پیش می‌رود. این موضوع نه تنها سبب صرفه‌جویی زیاد در وقت می‌شود، بلکه چون همواره یک نوع عمل ساده تکرار می‌گردد، احتمال به وجود آمدن خطای محاسباتی بسیارکم است.

2. با استفاده از این روش تحلیل قابهای مستطیلی و منظم (بدون اعضای مورب و شیبدار) که دارای انتقال گره‌ها می‌باشد، مستقیماً و بدون استفاده از اصل آثار قوا صورت می‌گیرد.

3. روش کانی دارای مزیت «حذف خودبه‌خود خطاها» می‌باشدو بدین ترتیب که خطاهای محاسباتی مخفی شده، ضمن ادامه محاسبات، خود به خود سرشکن می شود.

4. اگر تغییراتی در ابعاد اعضا یا بارگذاری آنها لازم شود، احتیاجی به تجدید عملیات انجام شده نیست، بلکه پس از اینکه تغییرات مربوطه در شمای محاسباتی نشان داده شد، حل مسئله به سادگی ادامه می یابد و محاسبات جدید همیشه جزء تکمیلی محاسبات قبل است.

صرف‌نظر از مزایای فوق، روش کانی از لحاظ فلسفه با روش کراس متفاوت است. روش کراس یک روش رهاسازی است که در آن گره‌هایی که در ابتدای محاسبات در مقابل دوران گیردار شده بودند، به تدریج رها می شوند تا به وضعیت متعادل و مطلوب برسند. در صورتی که روش کانی روش تکرار می‌باشد و تحلیل سازه با روش کانی در واقع حل معادلات شیب ـ افت به روش تکرار می‌باشد. در واقع کار اصلی آقای کانی این بود که معادلات شیب ـ افت را طوری تنظیم نماید که بتوان آن را با استفاده از روش تکرار حل نمود.

تحلیل تیرهای سراسری با استفاده از روش کانی

در یک تیر سراسری انتقال گره‌ها وجود ندارد، درنتیجه جزء مربوط به دوران عضو مساوی صفر است. بنابراین روابط (12-4 و 12-6) به صورت زیر نوشته می شوند:

(12-23)

(معادله شیب افت)

(12-24)

ملاحظه می شود هرگاه و (اجزای دوران گره‌ها) تعیین گردند، لنگرهای نهایی قابل محاسبه خواهند بود. مقادیر و از رابطه (12-12) که برای این مورد می‌باشد، به صورت زیر خلاصه می‌شود:

(12-25) (جزء دوران)

ضریب دوران و لنگر مقاوم گره با استفاده از روابط 12-12- الف و 12- 8- الف قابل محاسبه‌اند که در اینجا مجدداً آنها را ذکر می نماییم.

(12-26) (ضریب دوران)

(12-27) (لنگر مقاوم گره)

در صورتی که اعضای تیر سراسری، دارای ممان اینرسی ثابت باشند، مقادیر Cik و Cki در روابط فوق مساوی 5/0 خواهد شد و روابط فوق به صورت زیر ساده خواهند شد:

(12-28)

(معادلات شیب افت)

(12-29)

(12-30) (جزء دوران)

(12-31) (K سختی نسبی اعضا می‌باشد) (ضریب دوران)

(12-32) (لنگر مقاوم گره)

با توجه به معادلات فوق، روش گام به گام برای تحلیل تیرهای سراسری با ممان اینرسی ثابت با استفاده از روش کانی به شرح زیر است:

گام 1. برای بارگذاری داده شده، لنگرهای گیرداری () محاسبه شده و در انتهای اعضای مربوطه نوشته می شود. لنگرهای مقاوم در هر گره از جمع جبری لنگرهای گیرداری مربوط به آن گره به دست آمده و در مرکز گره‌ها نوشته می شود.

(12-32- تکراری)

گام2. ضرایل دوران از پخش عدد در هر گره به نسبت سختی‌های در اعضای متصل به آن گره به دست می‌آید:

(12-31- تکراری)

پس از درج ضرایب دوران به دست آمده فوق در شمای محاسباتی، کنترل می نماییم که مجموع ضرایب دوران حول هر گره برابر باشد.

گام 3. مقدار اجزاء دوران از تکرار عمل زیر و پیشرفت از یک گره به گره دیگر در مسیر دلخواه تا رسیدن به دقت کافی به دست می‌آید:

(12-30- تکراری)

در دور اول، مقادیر اجزاء دوران مساوی صفر فرض می‌شود و در دوره‌های بعدی، مقادیر محاسبه شده اجزاء دوران در رابطه قرار داده می‌شود و روش آنقدر ادامه می‌یابد تا اینکه اختلاف سیکلهای متوالی در حد تقریب مطلوب باشد.

گام 4. لنگرهای انتهایی اعضا از جمع لنگرهای گیرداری و اجزای دوران دو سر عضو طبق رابطه زیر به دست می‌آید:

(12-28- تکراری)

یعنی لنگر هر انتهای عضو برابر است با مجموعه لنگر گیرداری به علاوه 2 برابر جزء دوران همان انتها به علاوه جزء دوران انتهای دور.

مثال12-3

مطلوب است تحلیل تیر سراسری شکل 12-6 با استفاده از روش کانی