A 434 سرخک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

سرخک چیست :

سرخک بیماریی است که در جهان ، همه جا پیدا می شود و هرگز به کشور معینی اختصاص ندارد .

سرخک کاذب معروف به سرخک «سرخک آلمانی » با سرخک حقیقی فرق دارد و اثرش نیز بر روی بدن به گونه ای دیگر است .

رویهم رفته سرخک نوعی بیماری اطفال است . با اینهمه گاهی بزرگسالانی که هرگز در کودکی بدان مبتلا نشده اند ممکن است این بیماری را بگیرند .

سرخک از نوعی ویروس پدید می آید ، یعنی میکروبی که آنقدر ریز است که با میکروسکوپهای معمولی هم نمی توان آن را دید .

سرخک یک بیماری واگیر است و بزودی شیوع پیدا می کند . هنگام سرفه ذرات بسیار ریزی که از آب دهان بیمار بیرون می جهد ، باعث آلودگی هوا شده ، دیگران را نیز مبتلا به همین بیماری می کند . تماس مستقیم با کسی که قبلاً سرخک داشته ولی اکنون حالش خوب شده است ، ممکن است باز ابتلا به این بیماری را پیش آورد .

علت اینکه بزرگسالان سرخک نمی گیرند آنست که بیشتر مردم در دوران کودکی یکبار آنرا گرفته اند و این بیماری طوری است که هرکس پیش از یکبار به آن مبتلا نمی شود .

مدت 10 یا 12 روز که از ورود میکروب سرخک به بدن گذشت نقطه های قرمز رنگی در گلو و دهان بیرون می زند . حرارت بدن نیز بالا رفته ، آب بینی سرازیر شده بیمار به سرفه هم می افتد . یکی دو روز بعد ، تمام بدن را سرخی فرا می گیرد . معمولاً در این هنگام تب شدیدی نیز عارض می شود ، سفیدی چشم نیز متورم شده ، نور هم آن را آزار می دهد .

درسـت در لحظـه ای که این حالات مایـة نـگرانی می شود و بدن اینگونه مـورد هجـوم بیماری قرار می گیرد ، ناگهان حرارت بدن کاهش یافته ، حال کودک روبه بهبودی می رود .

گاهی هم میکروبها دیگری به گوش یاششهای کودک بیمار رخنه می کند و ناراحتی پدید می آورد که بمراتب از ناراحتیی پدید می آورد که بمراتب از ناراحتی خود سرخک شدیدتر است .

معمولاً در هر دو یا چهار سال در شهرهای بزرگ اِپیدمی سرخک رخ می دهد . اِپیدمی یعنی آنکه بیماری در همه جا رخنه می کند و افرا د بیشماری آن را می گیرند .

نوزاد تا قبل از پنج ماهگی سرخک نمی گیرد ، بشرط آنکه مادرش قبلاً سرخک گرفته باشد .

سرخک بیشتر در فصل بهار رخ می دهد .

برای این بیماری درمان خاصی نیست ، فقط به وسیلة سرم می توان میکروب آن را ضعیف ساخت . تنها چیزی که کودک بیمار بدان خیلی نیاز دارد استراحت است و باید بیشتر او را در اطاق کم نور ، نگاه داشت .

سرطان چیست :

از این همه کوششی که برای مبارزه با سرطان در جهان بپا گردیده ، انسان در می یابد که این بیماری چقدر سلامت و زندگی بشر را به خطر انداخته است .

در اینجا بحث ما در اطراف سرطان بسیار کلی خواهد بود . منظور فقط آشنا ساختن شما با برخی از چیزهایی است که بر اثر سرطان در بدن پدید می آید .

سرطان یک رشد مداوم و پیاپی در بدن است که با رشد سایر قسمتهای بدن فرق دارد . سلولهایی که سرطان را پدید می آورند ، در بدن پراکنده می شوند و به نقطه ای دور از محل شروع خود می رسند . اگر زودتر جلوی آنرا نگیرند ، یعنی اگر سلولهای مُولِد سرطان را فوری از بدن جدا نسازند یا از بین نبرند ، این بیماری منجر به مرگ آدمی خواهد گردید .

سلولهای عادی بدن همیشه در حال رشدند . همینکه کهنه از بین می روند ، سلولهای نویی که درست همجنس آنهایند ، جایگزینشان می شوند .

اما وضع سلولهای سرطانی و طرز کارشان به گونه ای دیگر است . گر چه آنها نیز بظاهر مانند سلولهای جوان می نمایند ، ولی چون با تلسکوپ دیده شوند وضع غیر عادیشان آشکار می شود . سلولهای جوان سراطانی هرگز مراحل رشد کامل یک سلول را نمی پیمایند . بلکه همیشه جوان باقی مانده و پیوسته آنقدر زیاد می شوند ، تا آنکه به وضع خطرناکی درمی آیند .

سلولهای سرطانی در یک نقطه متمرکز نمی شوند ، بلکه در شکم سایر سلولها بدن گسترده شده و پیوسته راه روی می کنند . گاهی آنقدر زیاد می شوند که سلولهای عادی بدن را از رشد و کار روزانه خود و حتی از زندگی فلج می سازند .

اگر سرطان به خون راه یابد ، بزودی به نقاط دور دستی در بدن راه می یابد و کار بقیه سلولها را مختل می کند .

اگر جلوی رشد و گسترش سرطان گرفته نشود ، مرگ بیمار حتمی است . از اینرو بر انسان لازمست که از هر چندی یکبار خود را در معرض آزمایش قرار دهد ، تا اگر سرطانی در وجودش پیدا شده ، پیش از رشد جلویش را بگیرد .

سرطان یک بیماری مُسری نمی باشد . برای این بیماری دارویی هم یافت نشده که کاملاً آن را درمان کند . اکنون یکی از هدفهای بزرگ پزشکی اینست که سرطان را بطور کامل بشناسد و علت و چارة آن را پیدا کند .