تحقیق در مورد ظهور امام مهدی 28 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 29 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

در قرآن کریم درباره ی مسائل آینده ی دوران و حوادث آخر الزّمان و استیلای خوبی و خوبان بر جهان و حاکمیّت صالحان گاه به اشاره و گاه به تصریح سخن گفته شده است. اینگونه آیات را مفسّران اسلامی طبق مدارک حدیثی و تفسیری مربوط به مهدی و ظهور آخر الزمان دانسته اند.

همچنین از روزگاران کهن داستان ظهور مصلح در آخر الزمان اصلی اساسی بوده که گذشتگان پیوسته آن رابه یادها می آوردند در کتاب های مقدس و دیگر آثار پیشینیان درباره ی مهدی و ظهور موعود پیشگویی های فراوانی رسیده است. ما در این رابطه سعی کرده ایم که ابتدا به برخی از آیاتی که در قرآن به این موضوع مهم اشاره نموده است را عنوان نموده وبا استفاده از بعضی از تفاسیر اهل سنت و تشیع آن رابه رشته ی تحریر درآوریم و در ادامه به آیاتی که در کتب عهد عتیق و عهد جدید در ارتباط با موعود آخرالزمان به آن تصریح شده را نیز عنوان نماییم. امید است که این چند برگ از تحقیق مقدمه ای باشد برای حرکت به سوی شناخت هر چه ببیشتر امام عصر و پیروی از آن امام بزرگوار.

آیه اوّ ل :

ولقد کتبنا فی الذّ بور ، من بعد الذّ کراَنّالارضَ یرثها عبادی الصّالحون .

انبیاء / 105

مادر زبورداود ،پس از ذکر (تورات)، نوشتیم که سرانجام زمین را بندگان صالح من میراث برند

وصاحب شوند .

امام محمد باقر(ع) فرمود:

این بندگان شایسته که وارثان زمین شونداصحاب مهدی هستند در آخرالزمان .

شیخ طبرسی پس از نقل این حدیث می گوید :

حدیثی که شیعه سنی از پیامبر (ص) روایت کرده اند ، بر گفته ی امام باقر (ع) دلالت دارد ، حدیث این است( لَو لَم یَبقَ مِن الدّنیا الاّ یَومٌ،لَطَوَّلَ الله ذلکَ الیَوم حتّی یَبعَثَ فیه رَجُلاً مِنّی000)

اگر از عمر جهان باقی نماند مگر یک روز، خداوند همان یک روزرا چنان بلند گرداند تا مردی ازخاندان من برانگیزد000(1)

این روایت در مسند احمد جلد 6 صفحه ی 383/21946 و سنن ابن ماجع جلد 2 صفحه ی 1304 /3952 نیز آمده است0

درباره ی قسمت اول آیه سه نظر در تفسیر مجمع البیان آمده است :

به باور پاره ای واژۀ زبور به مفهوم کتابهای آسمانی پیامبران است با این بیان منظور اینست که ما در کتابهای همه ی پیامبران پس از لوح محفوظ نوشته ایم 0

اما به باور پاره ای دیگر «زبور» به مفهوم کتابهایی است که پس از تورات فرود آمده و واژۀ ذکر به مفهوم خود تورات است پس منظور این است که ما پس از تورات در زبور نوشتیم 0

از دید گاه برخی زبور کتاب داود و ذکر کتاب موسی است0وبرخی دیگر واژۀ ذکر را به مفهوم قرآن گرفته اند و وازۀ (بعد) را به مفهوم (قبل)که در این صورت منظور این است که ما پیش از قرآن در زبور نوشتیم (2)

1-خورشید مغرب – محمدرضا حکیمی –چاپ دهم 1376- چابخانۀ دقتر نشر فرهنگ اسلامی – ص 115

2-تفسیر مجمع البیان – شیخ ابوعلی فضل بن حسن طبرسی - ترجمۀ آیات و تحقیق و نگارش از قرآن پژوحجة الاسلام و المسلمین علی کرمی – تاریخ انتشار پاییز 1379جلد18-17 ، ص 189 0

درباره ی قسمت دوم آیه انَّ الاَرضَ یَرِثُها عبادی الصّاحون سه نظر درتفسیرآمده است: 1- زمین بهشت را بندگان شایسته کردار من به ارث می برند0

2- به باور برخی منظور از وراثت زمین به ارث بردن همین زمین است که سرانجام کران تا کران آن در قلمرو قدرت است اسلام و پیروان محمد قرار خواهد گرفت و دین آسمان او جهان گستر خواهد شد0

3- حضرت باقر (ع)در تقسیر آیه شریفه فرمود منظور از اینان که زمین را به ارث خواهند برد یاران حضرت مهدی هستند که در واپسین حرکت تاریخ وآخر الزّمان خواهند بود 0(1)

در تقسیر المیزان به نقل از تفسیر قمی آمده که کتابهای آسمانی همه ذکر هستند در ذیل عبارت اَنَّ الاَرضَ یَرِثُها عبادی الصّالحون فرمودند:

درباره ی قائم و اصحاب او است ونیز فرمودند زبور مشتمل بر پیشگیریها و حمد و تمجید و دعا بوده است0 همچنین صاحب تفسیرالمیزان فرمودند که روایت در باب مهدی(ع) و ظهور او و پر کردنش زمین را ازعدل بعد از پرشدنش از ظلم جور چه از طریق عامه وچه از طریق خاصه و چه از رسول خدا(ص) و چه از ائمه هدی آن قدر زیاد است که به حدّ تواتر رسیده0(2)

آیه دوم:

وعَدَالله الذینَ آمنو مِنکُم وَ عَمِلو الصّالحات،لَیَستَخلِفَنَّهم فِی الارَض کَما استَخلِفَ الَّذینَ مِن قَبلِهم،وَلَیُمَکّنَنََّ لهُم دینَهُم الّذی ارتَضی لَهُم و لَیُبَدّلَنّهُم مِن بعد خَوفِهِم امنَا000

خداوند ،آنان را که گرویدنداز شما و نیکیها کردند ،وعده داد که به یقین ایشان را خلیفه کند در زمین چنان که آنان از پیش بودند خلیفه ساخت و دینشان را باز بگستراند ، آن دین که بپسندید برای آنان و هم آنان را از پسبیمی که دارند ، بی بیمی دهد و ایمنی 000 (3)

1-مجمع البیان –ص189 – جلد 18-17

2-تفسیرالمیزان – علامه طباطبایی جزء17

3-سوره نورآیه56

برخی آورده اند هنگامی که پیامبر گرامی وارد مدینه گردید و مردم آن سامان از آن حضرت استقبال کرده وبا پناه دادن به یاران او همه ی قدرت و امکانات خویش را در راه هدف مقدّس و آرمان بلند و آزادمنشانه اش به کار گرفتند همۀعرب به دشمنی با مردم مدینه برخواستند به همین جهت آنان هماره در حال آماده باش بودند و لحظه ای از سلاح خویش جدا نمی شدندآنان شبهامسلّح ومجهزمی خوابیدند و روزها از سلاح خوش غفلت نمی کردند و با این احساس خطر و ناامنی هماره می گفتند:خدایا آیا روزی