سیستم های صوتی و مربوط به صدا در کلیسای معاصر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

سیستم های صوتی و مربوط به صدا در کلیسای معاصر

جیم براون یک مشاور صوتی در شیکاگوست جائیکه در طراحی سیستم های تقویت کننده بزرگ قابل استفاده در تئاتر و کلیساها، استادیوم ها، صحنه ها و امکانات پخشی کارهای تخصصی را انجام داده و نظارت می کند. او همچنین کار تولید گسترده و ترکیبی از آنها را در پخش، ضبط و نقویت انجام داده است. او BSEE خود را از دانشگاه سین سیاتی در سال 1964 دریافت کرد و تا سال 1970 در کارهای صوتی حرفه ای مشغول بود و تا سال 1984 به عنوان مشاور تمام وقت در این زمینه فعالیت کرد. لیست مراجعه کنندگان او شامل دیگ لی فیلد، ترمینال اوهاره هواپیمایی ایالت، استادیوم فوتبال دانشگاه شمال غربی، دانشگاه لیبرتی، گرس کاتدرال (سان فرانسیسکو)، NBC، ABC، CBS، NPR، WTTW-TV، WGN-TV و تعداد بیشماری از امکانات کلیسایی و کارهای اجرایی بود. او FCC درجه اول رادیو تلفن (پخش) و گواهی کلاس فوق العاده آماتوری را در سال 1959 دریافت کرد و به عنوان W9NEC گاهگاهی فعالیت داشت.

کلیسای معاصر به عنوان ساختاری در ارتباطات، لفظی، موسیقی و احساسی در کنار عبادتگاه ساخته شد. وزیر با حضار و گنگره از طریق سخنان مذهبی، دعاهای رهبری و فعالیت های اعلام شده کلیسا ارتباط برقرار می کرد. موسیقی تلاش می کرد بوسیله ایده ها و مفاهیم ارتبلاط برقرار کند در حالیکه بطور همزمان تجربه عبادت را از طریق مسائل احساسی پیشرفت می داد سیستم صوتی فضای عبادتگاه اثر عمیقی در تمام این کارکردها بجا می گذاشت.

سیستم صوتی چه چیز است؟ آن علمی است که بوسیله ی قانون فیزیک اداره می شود و به ما کمک می کند تا راهی را که در محیط رفتار می شود درک کرده و پیش بینی کنیم. اگر فضا، موجب محیط صوتی در راهی شود که ما می خواهیم از آن استفاده کنیم گفته می شود که آن مسائل مربوط به صدای خوبی را داراست. در فضای عبادتی برای داشتن فضای خوب صوتی ارتباطات موسیقی و فعلی خوبی هم باید برقرار باشند. اگر ارتباطات مشکلی برقرار شود معلوم می شود که آن سیستم صوتی ضعیفی دارد.

سیستم صوتی فضا بوسیله ی معماری آن، شکل هندسی، در راهی که آن تمام مکی شود و بوسیله شمار مردانی که آنرا در زمان داده شده اشغال کرده اند، تعیین می شود. امواج صوتی بطور تقریبی در خطوط مستقیم حرکت می کند، سطوح سخت را جهنده می کند یا جذب می شود یا بوسیله سطوح نرم غوطه ور می شود، در جائیکه مردم صحبت می کند وقتی فضای بزرگی در آنجا حاکم باشد و دیوارههای سختی (مثل شیشه، سنگ، کاشی و چوب و غیره) باشند صدا قبل از اینکه خاموش شود، به مدت طولانی در اطراف چهش خواهد داشت و تلاش زیادی نمی خواهد که شنیده شود (اما درک نمی شود) در جاهائیکه آنرا احاظه کرده اند. به چنین فضایی پرپژواک با زنده می گویند و صدای جهنده در اطراف اتاق پژواک نامیده می شود. در مشابه با آن، صدایی که از شخص صحبت کننده در اتاق با دیوارهای نازک (پرده، فرش، کوسن، مردم یا کاشی های صوتی و غیره) باند می شود کوسن، مردم یا کاشی های صوتی و غیره) بلند می شود قبلف از اینکهاز بین برود به هیچ وجه حالت جهندگی بیشتری ندارد. تلاش زیادی می خواهد تا در فاصله مساوی شنیده شود که در این صورت غیرپژواکی یا فضای مرده تلقی می شود، اما صدایی که از این طریق برسد برای درک آسانتر می شود.

صدا در سرعت محدودی حرکت می کند (کمی سریعتر از 1 فوت در هر میلی ثانیه). صدایی که از شخصی در فضای پرپژواگی شنیده می شود شامل یک موج صوتی خواهد بود که در یک مسیر مستقیم حرکت می کند و شامل امواج بسیاری است که در اطراف اتاق و به مدت زیادی حالت جهنده پیدا می کند. تمام این امواج صوتی طول متفاوتی را تا زمانیکه به شنونده برسند دارند و همچنین در زمانهای متفاوت می رسند. این پژواک می تواند به عنوان یک زیبایی تلقی شود وقتی که شنونده قادر است نت های زیادی از لایه های تک نوازی که در بالای یکدیگر قرار گرفته اند بشوند، صدا را ورای اندازه غنی کنند. پرپژواک می تواند همچنین فاجعه باشد، همانطور که شنونده موضوع قسمتهای متفاوت کلمه یا جمله روی هم انباشته در مسافت یکسانی را بشود، درک آنرا مشکل می سازد. این اساسی ترین تناقش در صورت هست که برای موسیقی عالی است اما برای سخنرانی و گفتار ناخوشایند می باشد. سیستم خوب طراحی شده می تواند بر این نوع تضاد غلبه کند.

تمام موسیقی ها از پژواک سودی نمی برند. به عنوان مثال، موسیقی Bach که برای اتاق های طراحی صمیم و برای پشتیبان آنها نوشته شده، از نوع تصنیف هفتگی نوشته شده برای کلیسای جامع بزرگ، جائیکه او به عنوان نواو به عنوان نوازنده ارگ بکارگرفته شده، متفاوت می باشد. هرکدام برای سیستم صوتی محیط ترکیب یافته اند که در آن اجرا شده اند و تک نوازان که آنرا اجرا می کنند و تست هایی که باید در مورد کسانی که آنرا در کمیسیون قرار دادند آزمایش شوند.

اغلب موسیقی های معاصر که برای اجرا نوشته شده اند، در فضایی کمتر پژواکی تولید می شوند و بوسیله پژواک بجای اینکه پیشرفت کنند دچار