هندبال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

موضوع تحقیق:هندبال

فهرست:

*. 3 تاریخچه

*. 4 قوانین

*. 4 قانون اول

*. 5 قانون دوم

*. 6 قانون سوم

*. 7 قانون چهارم

*.11 قانون پنجم

*.12 قانون ششم

*.14 قانون هفتم

*.17 قانون هشتم

*.20 قانون نهم

*.21 قانون دهم

*.22 قانون یازدهم

*.22 قانون دوازدهم

*.23 قانون سیزدهم

*.26 قانون چهاردهم

*.28 قانون پانزدهم

*.30 قانون شانزدهم

*.37 قانون هفدهم

*.40 قانون هجدهم

*.42 منابع

هندبال

تاریخچه رشته ی هندبال:

- هندبال به عنوان یک ورزش میدانی در اوایل قرن بیستم در اروپا بویژه در آلمان گسترش یافت و برگرفته از مسابقات «راف بال» ‌و «کونیگز برگربال»‌بود.

هندبال با 11 بازیکن در هر تیم برای نخستین بار در بازیهای 1936 برلین در زمین چمن فوتبال برگزار شد. این تنها دوره ای بود که هندبال میدانی در جدول بازیهای المپیک قرار گرفت چون به تدریج هندبال سالنی با حمایت و فشار کشورهای اسکاندیناوی بعد از جنگ جهانی دوم ، جای هندبال میدانی را گرفت.

هندبال سالنی سرانجام در المپیک 1972 مونیخ راهش را به این بازیها گشود. رقابتهای هندبال زنان نیز در دوره بعد و در المپیک 1976 مونترال افزوده شد. از آن زمان تا به امروز ، هندبال یکی از رشته های بسیار پرطرفدار بازیهای المپیک بوده است.

تیم های اروپایی همواره قدرت بلامنازع این رشته در بازیهای المپیک بوده اند. در رقابتهای مردان ، تمامی مدالها به جز یک مدال نقره کره جنوبی در المپیک 1988 سئول ، نصیب اروپایی ها شده است.

تیم زنان کره جنوبی هم تنها تیم غیراروپایی است که موفق به کسب عنوان قهرمانی در رقابتهای زنان شد.

از المپیک 1996 آتلانتا ، دانمارک هر سه مدال طلای مسابقات زنان (1996 آتلانتا ، 2000 سیدنی و 2004 آتن) را بدست آورده است. در المپیک پکن برای اولین بار 12 تیم (به جای 10 تیم) ‌در قسمت زنان رقابت می کنند.

هندبال ورزشی تیمی است که توسط ۷ نفر ( ۶ بازیکن و ۱ دروازه‌بان ) بازی می‌شود. در این ورزش هدف وارد کردن توپ به دروازه حریف است. هندبال شبیه فوتبال است با این تفاوت که بجای پا از دست برای انتقال توپ استفاده می‌شود. این بازی حوالی سال ۱۹۲۰ ایجاد شد.

ابعاد زمین هندبال

قوانین

قانون (1) زمین بازی

زمین بازی، محوطه ای است به شکل مستطیل که طول آن 40 و عرض آن 20 متر می باشد. این زمین دارای دو محوطه دروازه و یک محوطه بازی است. دو خط بلند طولی را خطوط کناری و خطوط کوتاه انتهایی را خط دروازه (بین دو پایه دروازه) یا خط بیرونی دروازه (دو طرف دروازه) می نامند.

زمین بازی حداقل باید در طول خطوط کناری، یک متر و در پشت خط بیرونی دروازه، دو متر حریم داشته باشد. وضعیت زمین بازی نباید به صورتی تغییر یابد که باعث کسب آوانتاژ یکی از تیمها شود.