لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
بررسی میزان تخصیص امکانات ورزشی به دانش آموزان دختر در سطح استان آذربایجان شرقی
چکیده تحقیق :
کودک از ابتدای ورود به دنیای ناشناخته ، پیوسته در این تلاش است که به کمک حرکت و تربیت به زندگی خوب و سالم و پر طراوت دست یابد ؛ و برای دست یابی به نشاط و تندرستی باید از ورزش و بهداشت مدد بجوید. تربیت بدنی از روشهای تعلیم و تربیت انسانی می باشد که عهده دار پرورش کلیه جنبه های آدمی است و مقصد آن تعالی آدمی از طریق انتخاب و اجرای فعالیتهای بدنی مناسب است. مدرسه نیز به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت و پرورش ، بعد از محیط خانواده موظف است تا با تدارک تجارب لازم و ایجاد محیط مناسب موجبات رشد همه جانبه دانش آموزان را فراهم آورد برای رسیدن به چنین هدفی لازم است ، علاوه بر استفاده از معلمان آگاه و با تجربه ، امکانات ورزشی مناسب نیز به میزان کافی در دسترس مدارس قرار گیرد تا آمــــــوزشهای تربیت بدنی دانش آموزان به طرز صحیحی ارائه گردد. این مهم حاصل نمی شود مگر با بررسی میزان امکانات ورزشی مدارس و سعی در گسترش تربیت بدنی.
اگر ورزش را مجموعه ای گره خورده با زندگانی بدانیم، دیگر نیازی به ارائه شواهد و ادله برای ضرورت وجودی آن نداریم. به گفته پرفسور فردریک آلن ، فقط معلمان قرون گذشته بودند که می خواستند تنها با فکر و مغز اطفال کار کنند، نه با جسم آنان. حتی دویدن ، فریاد زدن و بازی اطفال را گناه و خطا به حساب می آورند ( زکائی و نبوی ، 1378 ) ، با توجه به این که دانش آموزان نصف و یا بیشتر اوقات را در مدارس سپری می کنند ، لذا ایجاد واحد تربیت بدنی در مدارس نیز در صدد پاسخگوئی به نیازهای ورزشی دانش آموزان بوده است.
امکان اجرای صحیح و مناسب فعالیتهای ورزشی بدون وجود امکانات کافی امری غیر ممکن بنظر می رسد . هرچند نظر بر این باشد که یک مدیر یا یک مربی با خلاقیت ویژه خود قادر به تامین نیازها خواهد بود اما در واقعیت این امر نمیتواند شامل تمامی امکانات باشد. بخصوص در مورد تمامی امکانات ورزشی نظیر فضای ورزشی مناسب و سایر تجهیزات استاندارد نمیتوان از یک مربی انتظار معجزه داشت . این امر در مورد دختران رنگ جدید تری به خود می گیرد، چرا که تنها محیط امن و مورد اطمینان از نظر خانواده های آنان همان محیط مدرسه است و بس . طرح بررسی امکانات ورزشی مدارس دخترانه استان با هدف برآورد امکانات و میزان دسترسی دانش آموزان دختر به امکانات ورزشی به اجرا درآمد.
اطلاعات مورد نیاز از 315 آموزشگاه و مدیر و از 16 منطقه استان ( نواحی 2 و 3 ـ تبریز ـ اهر ـ آذرشهر ـ سراب ـ عجب شیر ـ ملکان ـ هشترود ـ میانه ـ هریس ـ گوگان ـ شبسترـ خواجه ـ نظرکهریزـ کلیبر ـ جلفا ) جمع آوری شد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از سه نوع پرسشنامه به اجرا درآمد. ابزار مورد نظر عبارت بودند از مشاهده ، مصاحبه سازمان یافته ، چک لیستها و پرسشنامه ، همچنین از عکس و فیلم نیز به منظور دسترسی بهتر به اهداف سود جستیم. روشهای آماری مورد نظر شامل آمار توصیفی ( درصد و فراوانی ، میانگین ، نمودارها و جداول مربوطه ) و آمار استنباطی ( t مستقل ، آنالیز واریانس یک سویه ، آنالیز واریانس دوسویه ، همبستگی پیرسون ، نمودارها و جداول مربوطه ) می باشد.
بخشی از یافته های پژوهش :
میزان توپهای موجود در مدارس به میزان چشم گیری از میزان استاندارد آن پائین تر است.
بیشترین میانگین توپها در هر سه مقطع مربوط به توپهای والیبال می باشد.
میانگین تجهیزات ورزشی مدارس استان حدوداًُ 49/20 درصد است که رقم خیلی پائینی را تشکیل می دهد.
میانگین تجهیزات ورزشی مناطق برخوردار استان 64/21 درصد است که بالاترین میزان امکانات ورزشی را دارا است ، در حالی که در مناطق نیمه برخوردار این میانگین به 21/20 درصد و در مناطق محروم به 36/18 درصد می رسد که با توجه به این ارقام میانگین امکانات نزدیک به هم هستند.
میانگین کل نگرش مدیران استان نسبت به ورزش 37/72 درصد است.
مدیران با مدارک تحصیلی بالاتر گرایش مثبت تری نسبت به ورزش دارند.
8/96 درصد از مدارس استان از حیاط مدرسه به عنوان تنها فضای ورزشی استفاده می کنند.
3/72 درصد از معلمان تربیت بدنی استان دارای مدارک تحصیلی تربیت بدنی هستند.