تحقیق در مورد آرمان های انقلاب اسلامی از دیدگاه امام خمینی (ره)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 41

آرمان های انقلاب اسلامی از دیدگاه امام خمینی (ره)

اشارت اگرچه مبحث «تغییرات اجتماعی» از دیرباز مورد توجه متفکّران مختلفی، از ارسطو و افلاطون گرفته تا نظریه‏پردازان جدید متأخر همانند مارکس، مارکوزه و آرنت، بوده ـ و در این خصوص طیف متنوعی از تئوری‏ها پیشنهاد شده است ـ با این حال حساسیت و اهمیت موضوع می‏طلبد تا از منظر تازه‏ای این پدیده مهم سیاسی، مورد بازنگری قرار گیرد. به همین دلیل مشاهده می‏شود که علی‏رغم حجم عظیم تحقیقات به عمل آمده، در زمینه «شناسایی انقلاب»، هنوز هم گفتنی‏های بسیاری وجود دارد که جای آنها در مطالعات موردی، خالی است. مهم‏ترین مصداق این ادعا وقوع انقلاب اسلامی در ایران است که تعدادی از متفکران بنام این رشته را به تجدید نظر در یافته‏های قبلی‏شان وادار کرده است. ضرورت این بازنگری از صبغه مذهبی انقلاب ما ناشی می‏شود و این که انقلاب اسلامی در نوع خود منحصر به فرد می‏باشد و لازم است تا در گونه شناسی انقلاب، جایگاه متمایزی را به خود اختصاص دهد، لذا ما در این نوشتار به ارائه یک تقسیم‏بندی جدید از انقلاب‏ها همت می‏گماریم که در آن انقلاب‏ها بر اساس آرمان‏های انقلابیون، از یکدیگر تفکیک می‏شوند. این تقسیم‏بندی در کنار دیگر موارد مشابه ـ تقسیم بندی‏هایی که بر اساس ملاک‏های فلسفی، تاریخی، اقتصادی، انسانی، اخلاقی و... صورت پذیرفته‏اند می‏تواند در معرّفی هرچه بهتر انقلاب اسلامی مؤثر باشد. انقلاب‏ها را می‏توان از این دیدگاه به سه دسته تقسیم نمود:نخست: انقلاب‏هایی که آرمان عالی و اولیه آنها نیل به یک جامعه بی‏طبقه ـ جامعه‏ای که در آن مساوات اقتصادی نمود کامل داشته باشد ـ است. تحوّلات انقلابی رخ داده در کشورهای مارکسیستی را می‏توان در این قسمت جای داد.دوم: انقلاب‏هایی که تأسیس یک جامعه مبتنی بر آزادی فردی و رفاه شخصی را آرمان متعالی خود برگزیده‏اند و هر آنچه را که به نحوی در تقابل با این آزادی افسار گسیخته باشد به کناری می‏نهند. جوامع به اصطلاح لیبرال چنین فرآیندی را پشت سر گذاشته‏اند و هم اکنون سعی دارند در قالب شعارهای انسان دوستانه، کالاهای فرهنگی خود را به دیگر کشورها صادر نمایند.سوم: انقلاب‏هایی که اصل را بر تربیت «انسان‏های الهی» گذارده‏اند و تأسیس یک جامعه خداپسند را آرمان عالی خود قرار داده‏اند. در این انقلاب‏ها فقط تأمین معاش دنیوی و آسایش عمومی ملاک نیست، بلکه غرض اصلی به کارگیری این ابزار برای تحقق یک وضعیّت متعالی‏تر در درون جامعه می‏باشد و آن این که جامعه‏ای صالح و پاک ایجاد شود که افراد در درون آن بتوانند به تکامل معنوی خویش نایل آیند. انقلاب بزرگ حضرت رسول(ص) نمونه عالی این دیدگاه است و در عصر حاضر «انقلاب اسلامی ایران» را داریم که در نوع خود منحصر به فرد می‏باشد.

اگرچه امکان دست‏یابی به نمونه‏هایی که ترکیبی از دو یا سه دیدگاه فوق باشند، وجود دارد، امّا عمده‏ترین آنها ـ در این مقال ـ همان است که پیش از این گفته شد. برای درک هر چه بهتر این گونه شناسی تذکر مطالب زیر ضروری است.1) اساسا انقلاب در گفتمان اسلامی، تعریف خاص خود را دارد و برای همین منظور لفظ ویژه‏ای نیز جعل شده است. همان گونه که می‏دانیم انقلاب به معنای «زیر و رو شدن»، «واگردیدن» و «برگشتن» در سده هفدهم به عنوان یک اصطلاح شایع و مقبول در حوزه سیاسی مطرح می‏شود که معنای اصطلاحی آن «واژگونی تمام عیار حکومت و یا دولت و جایگزینی حاکم و یا دولت جدید از طریق خشونت» می‏باشد. اگرچه این مفهوم در طی زمان از ظرافت و ابعاد تئوریک تازه‏ای برخوردار شده است ـ به گونه‏ای که امروز با طیف وسیع و متنوّعی از تئوری‏های انقلاب مواجه‏ایم1 امّا در مقام ارزیابی باید اعتراف کرد که همه اینها از تبیین جامع انقلاب اسلامی عاجزند. چرا که مقوله انقلاب در بینش اسلامی تعریفی به خصوص دارد که با تعاریف مشابه از حیث محتوا متفاوت است. کلمه «انقلاب» اگرچه در گفتمان اسلامی به معنای سیاسی‏اش