لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 20
فناوری فضایی
صنعت و تکنولوژی هوافضا به علت خصوصیات ویژه و کاربردهای خاص و منحصر به فرد همواره از پراهمیتترین و ارزشمندترین صنایع و فناوریها در جهان بوده است بهطور معمول پیشرفتهترین محصولات و فناوریها ابتدا در این حوزه تولید و یا استفاده شدهاند فناوری فضایی بهعلت ویژگیهایش از فناوری هوایی پیچیدهتر ودستیابی به آن از لحاظ اقتصادی و نظامی و حتی سیاسی ارزشمند و حائز اهمیت میباشد. اما در همینجا باید این نکته یادآوری شود که چنین صنعت و فناوری پیشرفتهای هزینة بسیار زیادی را هم برای صاحبان خود داشته است که این امر لزوم دقتنظر و توجه در تصمیمگیریهای مربوط به این صنعت را چند برابر میکند.
فناوری فضا
هر فناوری برای ایجاد و حفظ بقایش نیازمند نیروها و زیرساختهایی میباشد که در اجزای تشکیلدهندة آن فناوری باید به بلوغ و پویایی دست یابند تا بتوان از هر فناوری استفاده کرده و آن را توسعه داد. استفاده از فضا نیازمند دستیابی به فناوری لازم در سه عرصة مختلف میباشد
اول: سیستم پرتاب و هدایت برای دستیابی به موقعیت مورد نظر در فضا
دوم: تامین تجهیزات و امکانات مورد نیاز در فضا مطابق نیاز و کاربرد استفاده کننده
سوم: ایستگاه و پایگاههای زمینی پرتاب و کنترل و استفاده از تجهیزات فرستاده شده به فضا.
در حال حاضر روش پرتاب منحصراً استفاده از موشکها است و روشهای دیگر در مراحل تحقیقاتی هستند. وظیفة موشکها عمدتاً حمل تجهیزات و وسایل موردنیاز طبق مأموریت مورد نظر میباشند که قسمت اول را تشکیل میدهند. قسمت دوم تجهیزات و امکانات موردنیاز در فضا است که شامل تجهیزات آزمایشگاهی، تحقیقاتی و مخابراتی و تجهیزات مورد نیاز انسانها در صورت حضورشان در فضا خواهد بود و قسمت سوم شامل پایگاهها و ایستگاههای زمینی مورد نیاز برای پرتاب است که وظیفة کنترل مسیر پرتاب و فرود، هدایت تجهیزات و ارتباط و استفاده از تجهیزات پرتابشده را نیز بر عهده دارند.
در این گفتار ما به بررسی قسمت دوم از این سه قسمت میپردازیم زیرا هدف این صنعت و فناوری در این قسمت تبلور مییابد. اما همواره باید توجه داشت که دو قسمت دیگر اجزای جداناپذیر قسمت دوم هستند و در نگاه به حوزه فضا نباید این دو قسمت را از نظر دور کرد.
عمدة قسمت دوم به غیر از مأموریتهای خاص فضایی همچون خورشید و کرات منظومه شمسی و سفر به کرة ماه شامل ماهوارههایی میشود که به دور زمین در مدارهایی مشخص قرار داده میشوند.
مدارهای ماهوارهای به مرکزیت زمین
ماهوارهها طبق قوانین جاذبة حاکم بر طبیعت هرچه ارتفاع کمتری داشته باشند در مدت زمان کمتری یک دور از مدار خود را طی مینمایند البته به علت وجود هوا در جو زمین، پایداری ماهوارهها در ارتفاع بسیار پایین غیرممکن و یا مقرون به صرفه نمیباشد. یک ماهواره با ارتفاع 200 کیلومتر در کمتر از 90 دقیقه یک دور به دور کره زمین خواهد چرخید و در ارتفاع 3000 کیلومتری این زمان در حدود 150 دقیقه میباشد. برای درک بهتر موقعیت مکانی ماهوارهها میتوان به مطالب ذیل اشاره نمود. بلندترین ارتفاع زمین حدود 9 کیلومتر است و بلندپروازترین هواپیماها به ارتفاع 30 کیلومتر میرسند؛ لایه ازن در ارتفاع 25 تا 55 کیلومتری زمین واقع شده است و غلظت هوا در ارتفاع 60 کیلومتری به کمتر از یک هزارم سطح زمین میرسد.
در ادامه چند نوع از انواع مدارها به اختصار ذکر میشوند:
1- مدارهای با ارتفاع کم ( LEO ) که میتوان آنها را مدارهایی با ارتفاع کمتر از 3000 کیلومتر در نظر گرفت ضمناً اکثر ماهوارههای موجود در این محدوده قرار دارند.