معماری قرن بیستم 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

معماری قرن بیستم

در این دوران معماری در اثر استفاده از مصالح صنعتی و سر مشق حاصل از اجرای کار صرفا تخصصی توسط ماشین ها دستخوش انقلاب شد

قدرت عظیم مصالح ساختمانی جدید در اختیار معمار قرار گرفت و انعطاف بی سابقه ای در طراحی فضاهای داخلی ساختمان هایش به وی داد

در این دوران در ساختمان ها از قدرت کشش فوق العاده آهن و قدرت فوق العاده شکنندگی یا تراکم بتون تواما با هم برای نگه داشتن بارهای عظیم ساختمانی استفاده شد

استخوان بندی آهنی ضرورت تاریخی مهار کردن فشارهای پیشرانه با دیوارهای مقاوم را زاید و استفاده از دیوارهای سنگین حمال را نا لازم کرد

بدین صورت ضرورتهای ثبات و نگه داری از بارهای ساختمانی را می توان چنان تابع ضرورت های سودمندی و زیبایی بنا کرد که در تاریخ معماری سابقه نداشته باشد

تضادهای بنیادی و حرکت در جهت خلاف سنتها در معماری این دوران سبکهایی به وجود آورد که در گذشته بی سابقه بود

معماری همراه با تمام هنرهای دیگر در زیر سایه تکنولوژی قرار گرفت

به بیانی دیگر در این دوران معماری و مهندسی به یکدیگر نزدیکتر شدند وقالبا در وجود یک شخص تجسم یافتند

کارایی ساختمان در این دوران در درجه اول قرار گرفت وشکل ساختمان تابع آن پنداشته شد به صورتی که هیچ شکل معینی وجود ندارد که بتواند کارایی یک ساختمان را بر آن منطبق ساخت

بررسی برخی از خانه های قرن 20:

1)خانه آبشار

فرانک لوید رایت 1959-1867

ایالات متحده-پنسیلوانیا-بیر ران-37-1935

سبک کاری فرانک لوید رایت

مدرن (ارگانیک) :

معماری ارگانیک در امریکا در قرن 19 توسط فرانک فرنس و لویی سالیوان

بوجود آمد .

اوج شکوفایی معماری ارگانیک در کارهای رایت نمود پیدا کرد.

تعریف معماری ارگانیک

معماری ارگانیک سبک یا شیوه ای از معماری است که توجه وتلفیق با طبیعت

را اساس کار خود قرار داده و بر اساس تفکرات رمانتیک که توجه به احساس و

عواطف انسانی را مد نظر دارد و در مقابل تفکرات عقل گرایانه دکارتی که شالوده

معماری مدرن را تشکیل میدهد شکل گرفته است

ذوب شدن در طبیعت اطراف پویایی ، رشد ، و گسترش عملکردی طبیعی جوهره شکل

گیری معماری ارگانیک است

ملاحظات معماری در طراحی خانه آبشار

1- حداقل دخالت در محیط طبیعی .

2- تلفیق حجم ساختمان با محیط طبیعی به گونه ای که هر یک مکمل دیگری باشند

3- ایجاد فضاهای خارجی بین ساختمان و محیط طبیعی .

4- تلفیق فضای داخل با خارج .

5- نسب پنجره های سراسری و از بین بردن گوشه های فضا .

6- استفاده از مصالح بومی و نمایش مصالح آنگونه که هست .

این طرح یک خانه بزرگ است اما نه در کناره رود بلکه درست در فضای بالای رود

تراس های خانه از نظر سازهای شبیه برگ های گل صد تومانی می باشد که بر روی رودخانه قرار دارد یا حتی به طور شگفت آوری شبیه قارچ های وحشی بیرون زده از تنه درختان می باشد آنها توسط فرمی از دیوارها و ستون های ساخته شده از سنگ های محلی که بطور طبیعی در طول رود قرار داشت مهار شده اند

خانه بدون تخریب ناحیه زیبا در ترکیب با اطراف خود برای سازش انسان و طبیعت قرار گرفته است در این جا تراس های طبیعی و غیر قابل اجتناب به نظر می رسند چنان که روش ساختمان سازی قبیله ای نا شناخته می باشد

2)خانه بافیل

ریکاردو بافیل-1939

اسپانیا-مونتراس-1976

طرح این بنا هم مکعبی است و هم کلاسیک و روش ترکیب بندی ای آی کسل را با نماد گرایی طرح های شهری بعدی ترکیب کرده است

این ساختمان که مانند معبدی بر روی سکویی سنگ فرش شده و مستطیلی شکل قرار گرفته است شبیه هتلی کوچک یا روستای مخصوص تعطیلات است

روش طراحی به سبک هنرهای زیبا یا بوزار که بافیل به دنبال آن بود به وضوح در خانه مونتراس دیده نمی شود با این حال در جزئیات ساختمانی این خانه مانند پله های خارجی قرینه و ورودی های خانه که در کنار درختان سرو قرار گرفته اند این روش طراحی از پیش خبر داده شده است شاید این خانه های کوچک با دیوارهایی بدون پنجره و در گاهای ورودی باریک و بلند به صورت مقبرههایی در این طرح دیده شده اند