روکش‌های آسفالته 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

روکش‌های آسفالته

مقدمه

شبکه راههای آسفالته کشور به سرعت در حال گسترش است و توسعه سریع شبکه راههای آسفالته بالطبع وظیفه نگهداری راهها را سنگین‌تر می‌نماید. پرواضح است که نگهداری راهها صرفاً با انجام لکه‌گیری و مرمت‌های موضعی محدود نمی‌شود و شاید یکی از مهمترین وظایف در سیستم نگهداری راههای آسفالته، انجام روکش آسفالت در زمان مناسب و به موقع می‌باشد. اپتیم این زمان موقعی است که هنوز صدمات و نواقص زیادی به آسفالت راه وارد نشده است.

انجام روکشهای آسفالت در زمان مناسب باعث می‌شود با کمترین هزینه راه را برای یک مدت طولانی دیگر قابل استفاده نمود بالعکس عدم انجام روکش راههای آسفالته به موقع خود هزینه روکش را گاهی تا 100% افزایش می‌دهد. از این مختصر چنین نتیجه می‌شود که چنانچه روکش آسفالته به موقع انجام شود میلیون‌ها تومان صرفه‌جوئی می‌گردد و رضایت مردم نیز جلب می‌شود و بالعکس چنانچه روکش آسفالت به موقع انجام نشود میلیونها تومان به بیت‌المال زیان وارد می‌شود و مردم نیز همیشه از عملکرد راههای آسفالته رضایت نخواهند داشت.

روکش‌های آسفالتی به منظور برآورده نمودن دو نیاز نامبرده زیر انجام می‌شود:

1. به منظور اصلاح نواقص سطح راههای آسفالتی موجود

2. به منظور تقویت روسازی راه آسفالته

در بسیاری از راههای آسفالته به دلایل مختلف، نیاز به روکش با ضخامت کم نه تنها معایب و نواقص سطح راه برطرف می‌شود بلکه راه مجدداً احیا شده و عملکرد واقعی خود را باز خواهد یافت.

مواردی نیز مشاهده می‌شود که راه نیاز به یک تقویت اساسی داشته تا پذیرای ترافیک این گونه راهها، با پخش قشرهای آسفالت تقویت نشوند. نواقص و معایب متعدد در سطح راه بروز کرده و عملکرد راه تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

چنانکه ملاحظه می‌شود ممکن است روکش‌های آسفالت در مواردی به منظور برآورده نمودن هر دو نیاز فوق الذکر به طور همزمان نیز انجام شوند. علی ایحال در این فصل اطلاعات لازم به منظور طرح روکش‌ها ارائه خواهد شد.

ولی مقدمتاً شمه‌ای از مفهوم عملکرد راه و دلایل انجام روکشهای با ضخامت کم برای احیای سطح راه آسفالته آورده.

مفهوم عملکرد راه

بسیاری از مردم که از راهها استفاده می‌کنند در مواقع اطلاعات مختصری از چگونگی ساختمان راه دارند برای این دسته مردم راه خوب این مفهوم را دارد که صاف و فاقد ناهمواری و دست‌انداز باشد این مفهوم اصطلاحاً عملکرد یا Serviceability نامیده می‌شو. بر همین منوال مهندسین AASHO‌ روشی را ابداع کرده‌اند که به کمک آن سطح راهها از نظر عملکرد، درجه‌بندی می‌شود که روش مزبور را مفهوم عملکرد راه یا Present Servceability Concept نامیده‌اند بر طبق این روش مفهوم عملکرد راه، به استباطی که شخصی از صافی سطح راه ضمن عبور از قطعه‌ای مشخص با ترافیک معمولی پیدا می‌نماید اطلاق می نمایند.

این روش درجه‌بندی عملکرد راه از نظر مرغوبیت PSR یا Present Serviceability Rating می‌نامند این طریقه عبارتست از نظر و عقیده عده‌ای از متخصصان درجه‌بندی مرغوبیت راه، که طولی مشخص از راه را طی می‌نمایند و نظرات خود را در مورد ناهمواری و صافی سطح راه یادداشت می‌کنند.

روش PSR اخیراً بسط داده شده است به نحوی که به کمک دستگاه‌های مکانیکی عملکرد راه اندازه‌گیری می‌پشود ضمناً با استفاده از نتایج آزمایش ناهمواری Roughness و اطلاعات حاصله یکنوع رابطه ریاضی بسط داده شده است که آن رابطه نیز PSI و یا Peresent Serviceability Index‌ نامیده می‌شود که مفهوم اخیرمان PSR‌ 2است که به طریقه مکانیکی تعین می‌شود و اندیس عملکرد راه نامیده می‌شود.

روش درجه‌بندی راه از نظر مرغوبیت PSR

روش PSR اطلاعاتی در این زمینه که آیا راه احتیاج به اصلاح و مرت دارد یا خیر به دست می‌دهد..

ناگفته نماند که این روش نمی تواند برای طرح روکش‌های آسفالت مورد استفاده واقع شود ولی روش خوبی برای درجه‌بندی راه از نظر مرغوبیت می‌باشد،

در روش OSR راه از نظر مرغوبیت از 1 الی 5 درجه‌بندی کرده‌اند که درجه 5 بالاترین درجه مرغوبیت سطح راه و درجه یک کمترین درجه مرغوبت سطح راه را نشان می‌دهد. با استفاده از نتایج PSR مهندسین می‌توانند تشخیص دهند که آیا روی راه می‌بایستی بررسی بیشتر انجام شود و این روش به عنوان شروع مطالعات روش مناسبی است تجارب اخیر نشان داده است که چنانچه PSR بین 2 الی 5/2 باشد راه احتیاج به مرمت و اصلاحاتی دارد.

روش PSI‌در درجه‌بندی مرغوبیت سطح راه

تجارب اخیر نشان داده است که می تواند به جای PSR‌ از نتایج آزمایش اندازه گیری ناهمواری سطح راه Roughness‌ در تعیین مرغوبیت راه استفاده نمود. در طریقه اخیر تغییرات میانگین PSR‌نسبت به نتایج آزمایش ناهمواری رسم می‌شود. در نتیجه از روی معادله زیر یا گراف شکل 82 می‌توان درجه مرغوبیت راه که به طریقه مکانیکی تعیین شده است به دست آورد که PSI‌ (اندیس عملکرد راه) نامیده می‌شود.

PSI=5.00-0.015R-0.14 Log R یا PSR

R= ناهمواری سطح راه مورد مطالعه بر حسب اینچ در مایل.

ص 398

شکل 82 ـ نمایش تغییرات مفهوم عملکرد راه بر حسب نتایج دستگاه Roughometer

روکش اصلاحی

در بسیاری از حالات یک روکش با ضخامت کم عملکرد راه را افزایش داده و ایمنی راه آسفالته را نیز اضافه می نماید.

در مواردی نیز به خاطر یکنواخت نمودن سطح راهها آسفالته‌ای که تعریض یا اصلاح مسیر روی آن انجام شده است نیز ضروری است.

چنانچه در سطح راه لکه‌گیری‌های متعدد انجام شده باشد انجام یک روکش با ضخامت کم که اصطلاحاً آن را روکش اصلاحی می‌نامیم ضرورت دارد. از آن جمله مهمترین دلایل برای انجام روکش اصلاحی موارد زیر را می‌توان نام برد:

1. اصلاح فرسایش قشر آسفالت راه

قشر آسفالت سطح راه ممکن ات به دلایل مختلف از جمله این که قشر آسفالت دارای بافت درشت‌دانه و یا قیر آن از حد نصاب لازم کمتر باشد دچار عارضه فرسودگی (پریدن دانه‌های آسفالت) می‌گردد.

اگرچه این عارضه ممکن است در مقاومت‌ روسازی راه نیز مؤثر باشد ولی چنانچه در سطح راه تغییر شکل، یا ترک ملاحظه نشود و تنها با بخش یک قشر آسفالت با ضخامت کم (حدود 4 تا 5 سانتیمتر) می توان از فرسایش بیشتر راه جلوگیری و راه را مجدداً احیا نمود.

تعمیر و نگهداری راه‌های آسفالته 114 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 111

تعمیر و نگهداری راه‌های آسفالته

انواع ترکهای راههای آسفالته

در سطوح آسفالته به صور مختلف ترک عارض می‌شود. پیدایش این ترکها در واقع علل و ریشه‌های مختلف دارد که قبل از هرگونه اقدامی بایستی علت و یا عللی که سبب پیدایش ترک در سطح راه شده است شناخت و سپس اقدام به مرمت آن نمود.به همین علت ترکهای سطوج آسفالته به تفتیک مورد بررسی قرار می‌گیرند. انواع ترکهای شناخته شده سطوح آسفالته به شرح زیر می‌باشند.

1. ترکهای پوست سوسماری

نحوه مرمت آن

نظر به اینکه ترک پوست سوسماری به واسطه اشباع شدن قشر خاک ریز و نیز روسازی راه عارض شده است در نتیجه تنها راه علاج و مرمت عبارت است از حذف خاکها و مصالح اشباع شده و زهکش کردن اطراف محل لکه‌ها می‌باشد و نتیجتاً مرمت راه مشتمل است برکندن آسفالت و برداشتن قشرهای روسازی و زیرسازی و انجام زهکشی در محل برداشته شده می‌باشد. پس از حذف مصالح نامرغوب بایستی محل کنده شده را با مصالح، مخلوط رودخانه‌ای از نوع مصالح زیر اساس ریخته و سپس به جای قشر اسای قیری ریخته و روی آن قشرهای بیندروتوپکا را بخش نمود.

2. ترک‌های تیغه‌ای: (نحوه مرمت آن)

برای مرمت داخل ترکها با قیر مخلوط همراه با ماسه پر نمایند و چنانچه در محل ترک تیغه‌ای نشست هم ملاحظه می‌شود سطح نشست نموده را با آسفالت گرم پر نمائید تا راه پروفیله شود.

3. ترکهای لبه‌ای: (نحوه مرمت آن)

با توجه به علل پیرایش ترک برای رفع نقص و مرمت راه بایستی نسبت به احداث و ایجاد زهکشی مناسب در شانه راه اقدام نمود.

4. ترک دوبندی

5. ترک چروکی

6. ترک انعکاسی

7. ترکهای تعریضی

مرمت چهار نوع ترک بالا را می‌توان به صورت زیر انجام داد:

ترکهای کوچک (کمتر از ( اینچ عرض) را معمولاً به سختی می‌توان به کمک قیر یا امولسیون مرمت نمود. ولی ترکهای بزرگتر از اینچ عرض را می‌توان توسط امولسیون یا قیر مخلوط و کمی ماسه ریزدانه مرمت نمود.

8. ترک لغزشی: (نحوه مرمت آن) بهترین طریقه مرمت ترکهای لغزشی عبارتست از برداشتن لایه رویی و بررسی علل عدم چسبندگی دو قشر می‌باشد سپس با پخش قیر تک تک لایه رویسی را پخشی و تسطیح نموده و سپس می‌کوبند.

انواع تغیر شکل راههای آسفالت

1. تغییر شکل شیاری راههای آسفالته: (نحوه مرمت)

بهترین طریقه برای مرمت تغییر شکل شیاری عبارتست از پر کردن و پرفیله کردن محل شیار با آسفالت گرم می‌باشد. البته دانه‌بندی آسفالت بایستی با توجه به عمق شیار انتخاب شود.

2. کنار رفتن و موج‌دار شدن آسفالت: (نحوه مرمت آن)

بی شبهه این نوع تغییر شکل بدترین عارضه است که در یک راه آسفالته ممکن است بروز نماید و تنها راه علاج این نوع تغییر شکل عبارتست از برداشتن قشر آسفالت و پخش آسفالت گرم و پروفیله کردن در محلهایی است که این نوع عارضه حادث شده است.

3. نشست در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن)

علی‌الاصول نحوه مرمت نشست در راه‌های آسفالته عبارتست از پر کردن محل نشست با بتن آسفالتی گرم تا این که محل نشست پروفیله و هم تراز قسمتهای دیگر راه بشود.

4. تورم در راههای آسفالته: (نحوه مرمت آن)

نحوه مرمت این نوع تغییر شکل مشابه به مرمت ترکهای پوست سوسماری است که در همین مبحث تشریح شده است.

پیدایش اضمحلال در راه‌های آسفالته

پیدایش چاله در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن)

این نوع عارضه که ناشی از اضمحلال قسمتی در سطح راه‌های آسفالته است. معمولاً به شکل دوایر با اندازه‌های مختلف در سطح راه عارض می‌شود.

مرمت چاله

اکثراً چاله‌ها در قشر آسفالت به هنگامی عارض می‌شوند که واحد نگهداری راه قادر به مرمت دائمی راه آسفالته نمی‌باشد. در آن نوع عارضه چنانچه بخواهند به طور موقت چاله را مرمت نمایند کافیست که محل چاله را تمیز و سپس با آسفالت‌های سرد پیش‌اندود پر نمایند. ولی چنانچه هدف مرمت اساسی راه باشد بایستی اطراف چاله بریده شود. (تا عمق مناسب) سپس با بتن آسفالتی مرمت شود.

2. فرسایش راه آسفالته (نحوه مرمت آن)

برای مرمت سطح آسفالت را همینکه دچار عارضه فرسایش شده باشد بایستی به کمک آسفالت سطحی سطح راه را مرمت نمود که این عمل به عنوان عمل نگهداری راه و یا جلوگیری از ادامه فرسایش تلقی می‌شود. با توجه به شدت فرسایش می‌بایستی نوع آسفالت سطحی انتخاب شود.

تعمیر و نگهداری پل

آب‌شستگی پایه‌های پل

انواع آب‌شستگی

سه نوع آب‌شستگی در محل یک پل ممکن است به وجود آید:

الف) آب‌شستگی عمومی

این آب‌شستگی هنگامی رخ می دهد که کل بستر رودخانه در بازه‌ای که پل در آن قرار دارد به عللی در حال پائین رفتن باشد.

ب) آب‌شستگی موضعی

این آب‌شستگی ناشی از برخورد مستقیم آب به پایه‌های پل و در نتیجه جدا شدن مصالح اطراف پایه و حمل آنها به پائین دست می‌باشد.

ج) آب‌شستگی در اثر تنگ شدگی

معمولاً برای کاهش طول پل عرض رودخانه در محل احداث پل کم می‌شود. کاهش عرض رودخانه منجر به افزایش سرعت و ایجاد آب‌شستگی در محل پل می‌شود.

روشهای جلوگیری و کنترل آب‌شستگی

روشهای مختلفی برای جلوگیری و یا کاهش آب‌شستگی در اطراف پایه‌های پل پیشنهاد شده است که می‌توان آنها را به دو دسته تقسیم 1. مستقیم و 2. غیر مستقیم تقسیم کرد. در روش مستقیم مقاومت بستر

روکش‌های آسفالته 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

روکش‌های آسفالته

مقدمه

شبکه راههای آسفالته کشور به سرعت در حال گسترش است و توسعه سریع شبکه راههای آسفالته بالطبع وظیفه نگهداری راهها را سنگین‌تر می‌نماید. پرواضح است که نگهداری راهها صرفاً با انجام لکه‌گیری و مرمت‌های موضعی محدود نمی‌شود و شاید یکی از مهمترین وظایف در سیستم نگهداری راههای آسفالته، انجام روکش آسفالت در زمان مناسب و به موقع می‌باشد. اپتیم این زمان موقعی است که هنوز صدمات و نواقص زیادی به آسفالت راه وارد نشده است.

انجام روکشهای آسفالت در زمان مناسب باعث می‌شود با کمترین هزینه راه را برای یک مدت طولانی دیگر قابل استفاده نمود بالعکس عدم انجام روکش راههای آسفالته به موقع خود هزینه روکش را گاهی تا 100% افزایش می‌دهد. از این مختصر چنین نتیجه می‌شود که چنانچه روکش آسفالته به موقع انجام شود میلیون‌ها تومان صرفه‌جوئی می‌گردد و رضایت مردم نیز جلب می‌شود و بالعکس چنانچه روکش آسفالت به موقع انجام نشود میلیونها تومان به بیت‌المال زیان وارد می‌شود و مردم نیز همیشه از عملکرد راههای آسفالته رضایت نخواهند داشت.

روکش‌های آسفالتی به منظور برآورده نمودن دو نیاز نامبرده زیر انجام می‌شود:

1. به منظور اصلاح نواقص سطح راههای آسفالتی موجود

2. به منظور تقویت روسازی راه آسفالته

در بسیاری از راههای آسفالته به دلایل مختلف، نیاز به روکش با ضخامت کم نه تنها معایب و نواقص سطح راه برطرف می‌شود بلکه راه مجدداً احیا شده و عملکرد واقعی خود را باز خواهد یافت.

مواردی نیز مشاهده می‌شود که راه نیاز به یک تقویت اساسی داشته تا پذیرای ترافیک این گونه راهها، با پخش قشرهای آسفالت تقویت نشوند. نواقص و معایب متعدد در سطح راه بروز کرده و عملکرد راه تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

چنانکه ملاحظه می‌شود ممکن است روکش‌های آسفالت در مواردی به منظور برآورده نمودن هر دو نیاز فوق الذکر به طور همزمان نیز انجام شوند. علی ایحال در این فصل اطلاعات لازم به منظور طرح روکش‌ها ارائه خواهد شد.

ولی مقدمتاً شمه‌ای از مفهوم عملکرد راه و دلایل انجام روکشهای با ضخامت کم برای احیای سطح راه آسفالته آورده.

مفهوم عملکرد راه

بسیاری از مردم که از راهها استفاده می‌کنند در مواقع اطلاعات مختصری از چگونگی ساختمان راه دارند برای این دسته مردم راه خوب این مفهوم را دارد که صاف و فاقد ناهمواری و دست‌انداز باشد این مفهوم اصطلاحاً عملکرد یا Serviceability نامیده می‌شو. بر همین منوال مهندسین AASHO‌ روشی را ابداع کرده‌اند که به کمک آن سطح راهها از نظر عملکرد، درجه‌بندی می‌شود که روش مزبور را مفهوم عملکرد راه یا Present Servceability Concept نامیده‌اند بر طبق این روش مفهوم عملکرد راه، به استباطی که شخصی از صافی سطح راه ضمن عبور از قطعه‌ای مشخص با ترافیک معمولی پیدا می‌نماید اطلاق می نمایند.

این روش درجه‌بندی عملکرد راه از نظر مرغوبیت PSR یا Present Serviceability Rating می‌نامند این طریقه عبارتست از نظر و عقیده عده‌ای از متخصصان درجه‌بندی مرغوبیت راه، که طولی مشخص از راه را طی می‌نمایند و نظرات خود را در مورد ناهمواری و صافی سطح راه یادداشت می‌کنند.

روش PSR اخیراً بسط داده شده است به نحوی که به کمک دستگاه‌های مکانیکی عملکرد راه اندازه‌گیری می‌پشود ضمناً با استفاده از نتایج آزمایش ناهمواری Roughness و اطلاعات حاصله یکنوع رابطه ریاضی بسط داده شده است که آن رابطه نیز PSI و یا Peresent Serviceability Index‌ نامیده می‌شود که مفهوم اخیرمان PSR‌ 2است که به طریقه مکانیکی تعین می‌شود و اندیس عملکرد راه نامیده می‌شود.

روش درجه‌بندی راه از نظر مرغوبیت PSR

روش PSR اطلاعاتی در این زمینه که آیا راه احتیاج به اصلاح و مرت دارد یا خیر به دست می‌دهد..

ناگفته نماند که این روش نمی تواند برای طرح روکش‌های آسفالت مورد استفاده واقع شود ولی روش خوبی برای درجه‌بندی راه از نظر مرغوبیت می‌باشد،

در روش OSR راه از نظر مرغوبیت از 1 الی 5 درجه‌بندی کرده‌اند که درجه 5 بالاترین درجه مرغوبیت سطح راه و درجه یک کمترین درجه مرغوبت سطح راه را نشان می‌دهد. با استفاده از نتایج PSR مهندسین می‌توانند تشخیص دهند که آیا روی راه می‌بایستی بررسی بیشتر انجام شود و این روش به عنوان شروع مطالعات روش مناسبی است تجارب اخیر نشان داده است که چنانچه PSR بین 2 الی 5/2 باشد راه احتیاج به مرمت و اصلاحاتی دارد.

روش PSI‌در درجه‌بندی مرغوبیت سطح راه

تجارب اخیر نشان داده است که می تواند به جای PSR‌ از نتایج آزمایش اندازه گیری ناهمواری سطح راه Roughness‌ در تعیین مرغوبیت راه استفاده نمود. در طریقه اخیر تغییرات میانگین PSR‌نسبت به نتایج آزمایش ناهمواری رسم می‌شود. در نتیجه از روی معادله زیر یا گراف شکل 82 می‌توان درجه مرغوبیت راه که به طریقه مکانیکی تعیین شده است به دست آورد که PSI‌ (اندیس عملکرد راه) نامیده می‌شود.

PSI=5.00-0.015R-0.14 Log R یا PSR

R= ناهمواری سطح راه مورد مطالعه بر حسب اینچ در مایل.

ص 398

شکل 82 ـ نمایش تغییرات مفهوم عملکرد راه بر حسب نتایج دستگاه Roughometer

روکش اصلاحی

در بسیاری از حالات یک روکش با ضخامت کم عملکرد راه را افزایش داده و ایمنی راه آسفالته را نیز اضافه می نماید.

در مواردی نیز به خاطر یکنواخت نمودن سطح راهها آسفالته‌ای که تعریض یا اصلاح مسیر روی آن انجام شده است نیز ضروری است.

چنانچه در سطح راه لکه‌گیری‌های متعدد انجام شده باشد انجام یک روکش با ضخامت کم که اصطلاحاً آن را روکش اصلاحی می‌نامیم ضرورت دارد. از آن جمله مهمترین دلایل برای انجام روکش اصلاحی موارد زیر را می‌توان نام برد:

1. اصلاح فرسایش قشر آسفالت راه

قشر آسفالت سطح راه ممکن ات به دلایل مختلف از جمله این که قشر آسفالت دارای بافت درشت‌دانه و یا قیر آن از حد نصاب لازم کمتر باشد دچار عارضه فرسودگی (پریدن دانه‌های آسفالت) می‌گردد.

اگرچه این عارضه ممکن است در مقاومت‌ روسازی راه نیز مؤثر باشد ولی چنانچه در سطح راه تغییر شکل، یا ترک ملاحظه نشود و تنها با بخش یک قشر آسفالت با ضخامت کم (حدود 4 تا 5 سانتیمتر) می توان از فرسایش بیشتر راه جلوگیری و راه را مجدداً احیا نمود.

تعمیر و نگهداری راه‌های آسفالته 114 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 111

تعمیر و نگهداری راه‌های آسفالته

انواع ترکهای راههای آسفالته

در سطوح آسفالته به صور مختلف ترک عارض می‌شود. پیدایش این ترکها در واقع علل و ریشه‌های مختلف دارد که قبل از هرگونه اقدامی بایستی علت و یا عللی که سبب پیدایش ترک در سطح راه شده است شناخت و سپس اقدام به مرمت آن نمود.به همین علت ترکهای سطوج آسفالته به تفتیک مورد بررسی قرار می‌گیرند. انواع ترکهای شناخته شده سطوح آسفالته به شرح زیر می‌باشند.

1. ترکهای پوست سوسماری

نحوه مرمت آن

نظر به اینکه ترک پوست سوسماری به واسطه اشباع شدن قشر خاک ریز و نیز روسازی راه عارض شده است در نتیجه تنها راه علاج و مرمت عبارت است از حذف خاکها و مصالح اشباع شده و زهکش کردن اطراف محل لکه‌ها می‌باشد و نتیجتاً مرمت راه مشتمل است برکندن آسفالت و برداشتن قشرهای روسازی و زیرسازی و انجام زهکشی در محل برداشته شده می‌باشد. پس از حذف مصالح نامرغوب بایستی محل کنده شده را با مصالح، مخلوط رودخانه‌ای از نوع مصالح زیر اساس ریخته و سپس به جای قشر اسای قیری ریخته و روی آن قشرهای بیندروتوپکا را بخش نمود.

2. ترک‌های تیغه‌ای: (نحوه مرمت آن)

برای مرمت داخل ترکها با قیر مخلوط همراه با ماسه پر نمایند و چنانچه در محل ترک تیغه‌ای نشست هم ملاحظه می‌شود سطح نشست نموده را با آسفالت گرم پر نمائید تا راه پروفیله شود.

3. ترکهای لبه‌ای: (نحوه مرمت آن)

با توجه به علل پیرایش ترک برای رفع نقص و مرمت راه بایستی نسبت به احداث و ایجاد زهکشی مناسب در شانه راه اقدام نمود.

4. ترک دوبندی

5. ترک چروکی

6. ترک انعکاسی

7. ترکهای تعریضی

مرمت چهار نوع ترک بالا را می‌توان به صورت زیر انجام داد:

ترکهای کوچک (کمتر از ( اینچ عرض) را معمولاً به سختی می‌توان به کمک قیر یا امولسیون مرمت نمود. ولی ترکهای بزرگتر از اینچ عرض را می‌توان توسط امولسیون یا قیر مخلوط و کمی ماسه ریزدانه مرمت نمود.

8. ترک لغزشی: (نحوه مرمت آن) بهترین طریقه مرمت ترکهای لغزشی عبارتست از برداشتن لایه رویی و بررسی علل عدم چسبندگی دو قشر می‌باشد سپس با پخش قیر تک تک لایه رویسی را پخشی و تسطیح نموده و سپس می‌کوبند.

انواع تغیر شکل راههای آسفالت

1. تغییر شکل شیاری راههای آسفالته: (نحوه مرمت)

بهترین طریقه برای مرمت تغییر شکل شیاری عبارتست از پر کردن و پرفیله کردن محل شیار با آسفالت گرم می‌باشد. البته دانه‌بندی آسفالت بایستی با توجه به عمق شیار انتخاب شود.

2. کنار رفتن و موج‌دار شدن آسفالت: (نحوه مرمت آن)

بی شبهه این نوع تغییر شکل بدترین عارضه است که در یک راه آسفالته ممکن است بروز نماید و تنها راه علاج این نوع تغییر شکل عبارتست از برداشتن قشر آسفالت و پخش آسفالت گرم و پروفیله کردن در محلهایی است که این نوع عارضه حادث شده است.

3. نشست در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن)

علی‌الاصول نحوه مرمت نشست در راه‌های آسفالته عبارتست از پر کردن محل نشست با بتن آسفالتی گرم تا این که محل نشست پروفیله و هم تراز قسمتهای دیگر راه بشود.

4. تورم در راههای آسفالته: (نحوه مرمت آن)

نحوه مرمت این نوع تغییر شکل مشابه به مرمت ترکهای پوست سوسماری است که در همین مبحث تشریح شده است.

پیدایش اضمحلال در راه‌های آسفالته

پیدایش چاله در راه‌های آسفالته: (نحوه مرمت آن)

این نوع عارضه که ناشی از اضمحلال قسمتی در سطح راه‌های آسفالته است. معمولاً به شکل دوایر با اندازه‌های مختلف در سطح راه عارض می‌شود.

مرمت چاله

اکثراً چاله‌ها در قشر آسفالت به هنگامی عارض می‌شوند که واحد نگهداری راه قادر به مرمت دائمی راه آسفالته نمی‌باشد. در آن نوع عارضه چنانچه بخواهند به طور موقت چاله را مرمت نمایند کافیست که محل چاله را تمیز و سپس با آسفالت‌های سرد پیش‌اندود پر نمایند. ولی چنانچه هدف مرمت اساسی راه باشد بایستی اطراف چاله بریده شود. (تا عمق مناسب) سپس با بتن آسفالتی مرمت شود.

2. فرسایش راه آسفالته (نحوه مرمت آن)

برای مرمت سطح آسفالت را همینکه دچار عارضه فرسایش شده باشد بایستی به کمک آسفالت سطحی سطح راه را مرمت نمود که این عمل به عنوان عمل نگهداری راه و یا جلوگیری از ادامه فرسایش تلقی می‌شود. با توجه به شدت فرسایش می‌بایستی نوع آسفالت سطحی انتخاب شود.

تعمیر و نگهداری پل

آب‌شستگی پایه‌های پل

انواع آب‌شستگی

سه نوع آب‌شستگی در محل یک پل ممکن است به وجود آید:

الف) آب‌شستگی عمومی

این آب‌شستگی هنگامی رخ می دهد که کل بستر رودخانه در بازه‌ای که پل در آن قرار دارد به عللی در حال پائین رفتن باشد.

ب) آب‌شستگی موضعی

این آب‌شستگی ناشی از برخورد مستقیم آب به پایه‌های پل و در نتیجه جدا شدن مصالح اطراف پایه و حمل آنها به پائین دست می‌باشد.

ج) آب‌شستگی در اثر تنگ شدگی

معمولاً برای کاهش طول پل عرض رودخانه در محل احداث پل کم می‌شود. کاهش عرض رودخانه منجر به افزایش سرعت و ایجاد آب‌شستگی در محل پل می‌شود.

روشهای جلوگیری و کنترل آب‌شستگی

روشهای مختلفی برای جلوگیری و یا کاهش آب‌شستگی در اطراف پایه‌های پل پیشنهاد شده است که می‌توان آنها را به دو دسته تقسیم 1. مستقیم و 2. غیر مستقیم تقسیم کرد. در روش مستقیم مقاومت بستر

تحقیق در مورد روکش‌های آسفالته 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

روکش‌های آسفالته

مقدمه

شبکه راههای آسفالته کشور به سرعت در حال گسترش است و توسعه سریع شبکه راههای آسفالته بالطبع وظیفه نگهداری راهها را سنگین‌تر می‌نماید. پرواضح است که نگهداری راهها صرفاً با انجام لکه‌گیری و مرمت‌های موضعی محدود نمی‌شود و شاید یکی از مهمترین وظایف در سیستم نگهداری راههای آسفالته، انجام روکش آسفالت در زمان مناسب و به موقع می‌باشد. اپتیم این زمان موقعی است که هنوز صدمات و نواقص زیادی به آسفالت راه وارد نشده است.

انجام روکشهای آسفالت در زمان مناسب باعث می‌شود با کمترین هزینه راه را برای یک مدت طولانی دیگر قابل استفاده نمود بالعکس عدم انجام روکش راههای آسفالته به موقع خود هزینه روکش را گاهی تا 100% افزایش می‌دهد. از این مختصر چنین نتیجه می‌شود که چنانچه روکش آسفالته به موقع انجام شود میلیون‌ها تومان صرفه‌جوئی می‌گردد و رضایت مردم نیز جلب می‌شود و بالعکس چنانچه روکش آسفالت به موقع انجام نشود میلیونها تومان به بیت‌المال زیان وارد می‌شود و مردم نیز همیشه از عملکرد راههای آسفالته رضایت نخواهند داشت.

روکش‌های آسفالتی به منظور برآورده نمودن دو نیاز نامبرده زیر انجام می‌شود:

1. به منظور اصلاح نواقص سطح راههای آسفالتی موجود

2. به منظور تقویت روسازی راه آسفالته

در بسیاری از راههای آسفالته به دلایل مختلف، نیاز به روکش با ضخامت کم نه تنها معایب و نواقص سطح راه برطرف می‌شود بلکه راه مجدداً احیا شده و عملکرد واقعی خود را باز خواهد یافت.

مواردی نیز مشاهده می‌شود که راه نیاز به یک تقویت اساسی داشته تا پذیرای ترافیک این گونه راهها، با پخش قشرهای آسفالت تقویت نشوند. نواقص و معایب متعدد در سطح راه بروز کرده و عملکرد راه تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

چنانکه ملاحظه می‌شود ممکن است روکش‌های آسفالت در مواردی به منظور برآورده نمودن هر دو نیاز فوق الذکر به طور همزمان نیز انجام شوند. علی ایحال در این فصل اطلاعات لازم به منظور طرح روکش‌ها ارائه خواهد شد.

ولی مقدمتاً شمه‌ای از مفهوم عملکرد راه و دلایل انجام روکشهای با ضخامت کم برای احیای سطح راه آسفالته آورده.

مفهوم عملکرد راه

بسیاری از مردم که از راهها استفاده می‌کنند در مواقع اطلاعات مختصری از چگونگی ساختمان راه دارند برای این دسته مردم راه خوب این مفهوم را دارد که صاف و فاقد ناهمواری و دست‌انداز باشد این مفهوم اصطلاحاً عملکرد یا Serviceability نامیده می‌شو. بر همین منوال مهندسین AASHO‌ روشی را ابداع کرده‌اند که به کمک آن سطح راهها از نظر عملکرد، درجه‌بندی می‌شود که روش مزبور را مفهوم عملکرد راه یا Present Servceability Concept نامیده‌اند بر طبق این روش مفهوم عملکرد راه، به استباطی که شخصی از صافی سطح راه ضمن عبور از قطعه‌ای مشخص با ترافیک معمولی پیدا می‌نماید اطلاق می نمایند.

این روش درجه‌بندی عملکرد راه از نظر مرغوبیت PSR یا Present Serviceability Rating می‌نامند این طریقه عبارتست از نظر و عقیده عده‌ای از متخصصان درجه‌بندی مرغوبیت راه، که طولی مشخص از راه را طی می‌نمایند و نظرات خود را در مورد ناهمواری و صافی سطح راه یادداشت می‌کنند.

روش PSR اخیراً بسط داده شده است به نحوی که به کمک دستگاه‌های مکانیکی عملکرد راه اندازه‌گیری می‌پشود ضمناً با استفاده از نتایج آزمایش ناهمواری Roughness و اطلاعات حاصله یکنوع رابطه ریاضی بسط داده شده است که آن رابطه نیز PSI و یا Peresent Serviceability Index‌ نامیده می‌شود که مفهوم اخیرمان PSR‌ 2است که به طریقه مکانیکی تعین می‌شود و اندیس عملکرد راه نامیده می‌شود.

روش درجه‌بندی راه از نظر مرغوبیت PSR

روش PSR اطلاعاتی در این زمینه که آیا راه احتیاج به اصلاح و مرت دارد یا خیر به دست می‌دهد..

ناگفته نماند که این روش نمی تواند برای طرح روکش‌های آسفالت مورد استفاده واقع شود ولی روش خوبی برای درجه‌بندی راه از نظر مرغوبیت می‌باشد،

در روش OSR راه از نظر مرغوبیت از 1 الی 5 درجه‌بندی کرده‌اند که درجه 5 بالاترین درجه مرغوبیت سطح راه و درجه یک کمترین درجه مرغوبت سطح راه را نشان می‌دهد. با استفاده از نتایج PSR مهندسین می‌توانند تشخیص دهند که آیا روی راه می‌بایستی بررسی بیشتر انجام شود و این روش به عنوان شروع مطالعات روش مناسبی است تجارب اخیر نشان داده است که چنانچه PSR بین 2 الی 5/2 باشد راه احتیاج به مرمت و اصلاحاتی دارد.

روش PSI‌در درجه‌بندی مرغوبیت سطح راه

تجارب اخیر نشان داده است که می تواند به جای PSR‌ از نتایج آزمایش اندازه گیری ناهمواری سطح راه Roughness‌ در تعیین مرغوبیت راه استفاده نمود. در طریقه اخیر تغییرات میانگین PSR‌نسبت به نتایج آزمایش ناهمواری رسم می‌شود. در نتیجه از روی معادله زیر یا گراف شکل 82 می‌توان درجه مرغوبیت راه که به طریقه مکانیکی تعیین شده است به دست آورد که PSI‌ (اندیس عملکرد راه) نامیده می‌شود.

PSI=5.00-0.015R-0.14 Log R یا PSR

R= ناهمواری سطح راه مورد مطالعه بر حسب اینچ در مایل.

ص 398

شکل 82 ـ نمایش تغییرات مفهوم عملکرد راه بر حسب نتایج دستگاه Roughometer

روکش اصلاحی

در بسیاری از حالات یک روکش با ضخامت کم عملکرد راه را افزایش داده و ایمنی راه آسفالته را نیز اضافه می نماید.

در مواردی نیز به خاطر یکنواخت نمودن سطح راهها آسفالته‌ای که تعریض یا اصلاح مسیر روی آن انجام شده است نیز ضروری است.

چنانچه در سطح راه لکه‌گیری‌های متعدد انجام شده باشد انجام یک روکش با ضخامت کم که اصطلاحاً آن را روکش اصلاحی می‌نامیم ضرورت دارد. از آن جمله مهمترین دلایل برای انجام روکش اصلاحی موارد زیر را می‌توان نام برد:

1. اصلاح فرسایش قشر آسفالت راه

قشر آسفالت سطح راه ممکن ات به دلایل مختلف از جمله این که قشر آسفالت دارای بافت درشت‌دانه و یا قیر آن از حد نصاب لازم کمتر باشد دچار عارضه فرسودگی (پریدن دانه‌های آسفالت) می‌گردد.

اگرچه این عارضه ممکن است در مقاومت‌ روسازی راه نیز مؤثر باشد ولی چنانچه در سطح راه تغییر شکل، یا ترک ملاحظه نشود و تنها با بخش یک قشر آسفالت با ضخامت کم (حدود 4 تا 5 سانتیمتر) می توان از فرسایش بیشتر راه جلوگیری و راه را مجدداً احیا نمود.