لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 44
عنوان پروژه:
استاد راهنما:
جناب آقای مهندس نوروزی
تهیهکنندگان:
علی میانجی، احمد موسوی
-«(دانشجوی رشته کاردانی عمران)»-
تابستان 86
1- عملیات ترمیمی
(REMEDIAL- ACTION)
پس از اینکه عامل یا عوامل سازه دقیقاً مشخص شد، مهندسین مسؤول با در نظر گرفتن هزینه اقدامات لازم، عملیاتی را که برای استفاده و ادامه بهره برداری از سازه برای مدت مورد نظر ضروری است، به کارفرما ارائه می دهند. این عملیات ممکن است شامل خراب کردن و از بین بردن کامل سازه و ساخت مجدد آن باشد یا اینکه تعمیرات اساسی صورت گیرد و یا اینکه روشهایی اتخاذ شود تا پیشروی خرابی و فرسودگی را در سازه کاهش دهد. البته این امر یعنی کاستن از سرعت پیشرفت خرابی در سازه، در مواقعی ضرورت می یابد که امکان تعمیرات اساسی پیشگیری کننده وجود نداشته باشد، مانند تخریبی که علت اصلی آن عکس العمل واکنش قلیایی سیلیکا (ALKALI- SILICA) می باشد.
در هر حال اگر در مراحل تشخیص و ارائه راه حل، تعمیر سازه به عنوان تصمیم مقتضی، اتخاذ شده باشد، با در نظر گرفتن نوع سازه بتنی، طرق متعددی برای اجرای این تعمیرات موجود می باشد که اعم آنها عبارتند از:
(الف) جایگزین نمودن تمام یا قسمتی از المانهای سازه
(ب) تزریق و تلقیح ترکها
(پ) چسباندن المانهای فلزی کمکی (مانند آرماتور، صفحات فلزی، بخیه و …)
(ث) پوششها
از آنجا که با توجه به موقعیت و موضع مناطق تحت تعمیر سازه، ممکن است عمل تعمیر در شرایط کاملاً خشک، نیمه خشک، و داخل آب (مغروق) انجام گیرد، مطالبی که در پی خواهد آمد، شامل تمامی روشهای مرتبط و معمول در صنعت بتن می باشد.
2-1- آماده سازی سطوح
(SURFACE PREPARATION)
قبل از انجام و اعمال سیستم تعمیری، سطوح بتن مادر (قدیم) بایستی کاملاً آماده گردد. از جمله اهداف اصلی آماده سازی سطوح را می توان موارد زیر ذکر نمود:
(الف) بر طرف نمودن تمامی تکه ها و قطعه های نا مناسب و نرم و جدا شدهء بتنی جهت ایجاد سطحی مناسب با مقاومت کافی.
(ب) تمیز نمودن تمامی سطوح از آلودگیها. این آلودگیها مانع از ایجاد چسبندگی لازم بین لایه تعمیری و بتن مادر می گردند.
(پ) آشکار نمودن و در دسترس قرار دادن طول و یا عمق آرماتورها برای تمیز کردن، تقویت، پوشش و…
(ت) ازدیاد درجه زبری سطوح بتنی جهت ایجاد سطح تماس بیشتر بین بتن مادر و لایه تعمیری و همچنین ازدیاد قفل و بست مکانیکی.
2-1-1 تمیز نمودن با اسید، شستن با اسید، اسید خراشی
(ACID ETCHING)
این روش، علاوه بر تمیز نمودن، درجه زبری سطح را نیز افزایش می دهد. با توجه به اهداف تعمیرات مورد نظر، اسید هیدروکلریک رقیق شده را روی سطح بتنی ریخته و سپس با برس زبر سطح مذکور را با شدت می سایند، تا زمانی که عمل ایجاد
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
شبکه فیبر نوری تولید و آماده
IEEE 802.3ac: پیش نویس استانداردی را آماده ساخت که بر اساس آن لایه فیزیکی لازم جهت پشتیبانی از شبکه فیبر نوری تولید و آماده می گردد. خلاصه این پیش نویس در جدول A آورده شده است.
جهت دسترسی به این امکانات پیچیده و به اصطلاح دور دست 4 نوع pmo طراحی شده است. از این دستور العمل یک pom سریال 1310 نانومتری جهت پشتیبانی از شکبه فیبر نوری تک مد Single Mode در فاصله 2 و 10 کیلومتر پیش بینی شده است. همچنین یک pmo سریال 1550 نانومتری جهت پشتیبانی از شبکه ای در فاصله 40 کلیومتر یا بیشتر در تجهیزات SMF پیش بینی گردیده است. پشتیبانی از PMO 40 کلیومتری به مفهوم امکان گسترش 40 گیگا بایتی در محدوده های بین شهری و اراضی وسیع خصوصی می باشند. یک pmo 850 نانومتری نیز جهت پشتیبانی ارائه تجهیزاتی از فاصله 65 متری تولید شده است. همچنین جهت پشتیبانی از گیرنده های حالتی حد نیز از خطوط 850 نانومتری استفاده خواهد گردید.
علاوه بر این در دستورالعمل دو حالتی پلکسر و مقسم موج در باند گسترده (Wide were Oirition multiplaking ) WWDMPMA یکی در محدوده 1310 نانومتر برای فیبرهای تک مد در فاصله حداکثر 10 کیلومتری و یک pmp1310 نانومتری جهت پشتیبانی از فیبرهای مالتی مد در فاصله حداکثر 300 متری نیز مد نظر قرار گرفته است.
درباره کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با pmo ها به آدرس زیر مراجعه کنید.
HHp: \\ WWW.10gee. org
Phisical layes (phys)
لایه فیزیکی، PHY
دوسیستم WHANPHY , LANPHY هر دو با PMO های موسوم مطابقت و همخوانی داشته و همان مسافت ها را پشتیبانی می کنند. این phy ها را می توان با توجه به زیر لایه های رمز گذار فیزیکی متعلق به آنها (pcs) از یکدیگر تفکیک نمود. (شکل 7). LANPHY 10 گیگا بیتی سیستمهای موسوم گیگابیت را با سرعتی در حدود 10 برابر سرعتهای فعلی و با هزینه بسیار کمتر پشتیبانی می کند.
چنین به نظر می رسد که در آینده LANPHY در سیستم های مختص نوری و از تمامی شبکه های WAN بکار گرفته شود. با این وجود جهت همخوانی سیستم فوق با شبکه های فعلی WAN شبک اترنت 10 گیگا بایتی WANPHY، شبکه های قدیمی (Synchranous opr.cat Nework , Synchronow Digital (Hiezachy) SoNet/ SDH را به همراه شبکه های مخابراتی معمولی را پشیبانی خواهد نمود.
WANPHY با LANPHYبه دلیل وجود SONEN / SDH ساده تر شده در زیر لایه اینترفیسی (WIS ) WN تفاوت دارد. از آنجائیکه سرعت خط STH STM- 64 /SONET OC- 794 در میان درصدی از سرعت 10 گیگا بایت در ثانیه قرار دارد. به راحتی می توان MAC را به شکلی طراحی نمود که با یک LANPHY در سرعت 10 گیگا بیت بر ثانیه و WANPHY در سرعتی در حدود Gbps 29/9 همخوانی داشته باشند. (شکل 9). در صفحه شماره 3 نگاه دقیقتری به WANPHYانداخته شده است.
Condwion
خاتمه و نتیجه گیری
از زمانیکه شکبه جهانی اترنت شروع به کار نمود و بخشی از اقتصاد جهانی و تجارت را در حیطه خود گرفت فرصت مناسبی جهت انتخاب شبکه اترنت به عنوان گسترده ترین و علمی ترین شبکه ارتباطی در جهان حاصل آمد. بسیاری از اطلاعات منتقل شده در شبکه های فعلی دست آخر به شبکه های اترنت ختم می گردد. در حال حاضر در حیطه راه طولانی رنساس شبکه اترنت و شکوفایی آن به سر میبریم و با گسترش تجارت الکترونیکی و نیاز به شبکه های ارزانقیمت IP دریچه جدیدی به روی این تکنولوژی عظیم امروزی گسترده شده است. تولیدکنندگان سرویسهای خدماتی همواره به دنبال روشهای ساده تر، با ظرفیت بالاتر و ارزانتر می باشند تا بتوانند ارتباط میان شبکه ها را ضمن حفظ ضریب اطمینان فعلی گسترش دهند.
با ورود شبکه اترنت 10 گیگابایتی، دیگر اترنت تنها به شبکه های LAN منحصر گردد. در واقع شبکه اترنت 10 گیگا بایتی زاییده استاندارد بسیار مطلوب و پذیرفته IEEE 802.7 دو خط اصلی دورتر و سرعت بالاتر محسوب می گردد. این استاندارد برای ارزشهای بی قید و شرط اترنت افزوده و به دلایل زیر سبب گسترش وسیع این شبکه در فواصل دور و شبکه های عظیم تر می گردد.
هزینه ساخت و نگهداری این شبکه شامل هزینه های ساخت و نصب، مدیریت و تعمیر و نگهداری بسیار کمتر است.
براحتی می توان در جهت کارآیی بیشتر و مطلوب تر گام برداشت.
امکان نصب سریع (plus and play) و همچنین پشتیبانی تولید کنندگان تجهیزات فوق فراهم آمده است.
مدیریت ساده شبکه امکان پذیر شده است.
شبکه زیر بنایی و بهینه شده اترنت در حال حاضر موجود است. در حال حاضر شبکه های بزرگتر در حال تجهیز می باشند تا امکان اتصال انها به شبکه های اترنت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
شبکه فیبر نوری تولید و آماده
IEEE 802.3ac: پیش نویس استانداردی را آماده ساخت که بر اساس آن لایه فیزیکی لازم جهت پشتیبانی از شبکه فیبر نوری تولید و آماده می گردد. خلاصه این پیش نویس در جدول A آورده شده است.
جهت دسترسی به این امکانات پیچیده و به اصطلاح دور دست 4 نوع pmo طراحی شده است. از این دستور العمل یک pom سریال 1310 نانومتری جهت پشتیبانی از شکبه فیبر نوری تک مد Single Mode در فاصله 2 و 10 کیلومتر پیش بینی شده است. همچنین یک pmo سریال 1550 نانومتری جهت پشتیبانی از شبکه ای در فاصله 40 کلیومتر یا بیشتر در تجهیزات SMF پیش بینی گردیده است. پشتیبانی از PMO 40 کلیومتری به مفهوم امکان گسترش 40 گیگا بایتی در محدوده های بین شهری و اراضی وسیع خصوصی می باشند. یک pmo 850 نانومتری نیز جهت پشتیبانی ارائه تجهیزاتی از فاصله 65 متری تولید شده است. همچنین جهت پشتیبانی از گیرنده های حالتی حد نیز از خطوط 850 نانومتری استفاده خواهد گردید.
علاوه بر این در دستورالعمل دو حالتی پلکسر و مقسم موج در باند گسترده (Wide were Oirition multiplaking ) WWDMPMA یکی در محدوده 1310 نانومتر برای فیبرهای تک مد در فاصله حداکثر 10 کیلومتری و یک pmp1310 نانومتری جهت پشتیبانی از فیبرهای مالتی مد در فاصله حداکثر 300 متری نیز مد نظر قرار گرفته است.
درباره کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با pmo ها به آدرس زیر مراجعه کنید.
HHp: \\ WWW.10gee. org
Phisical layes (phys)
لایه فیزیکی، PHY
دوسیستم WHANPHY , LANPHY هر دو با PMO های موسوم مطابقت و همخوانی داشته و همان مسافت ها را پشتیبانی می کنند. این phy ها را می توان با توجه به زیر لایه های رمز گذار فیزیکی متعلق به آنها (pcs) از یکدیگر تفکیک نمود. (شکل 7). LANPHY 10 گیگا بیتی سیستمهای موسوم گیگابیت را با سرعتی در حدود 10 برابر سرعتهای فعلی و با هزینه بسیار کمتر پشتیبانی می کند.
چنین به نظر می رسد که در آینده LANPHY در سیستم های مختص نوری و از تمامی شبکه های WAN بکار گرفته شود. با این وجود جهت همخوانی سیستم فوق با شبکه های فعلی WAN شبک اترنت 10 گیگا بایتی WANPHY، شبکه های قدیمی (Synchranous opr.cat Nework , Synchronow Digital (Hiezachy) SoNet/ SDH را به همراه شبکه های مخابراتی معمولی را پشیبانی خواهد نمود.
WANPHY با LANPHYبه دلیل وجود SONEN / SDH ساده تر شده در زیر لایه اینترفیسی (WIS ) WN تفاوت دارد. از آنجائیکه سرعت خط STH STM- 64 /SONET OC- 794 در میان درصدی از سرعت 10 گیگا بایت در ثانیه قرار دارد. به راحتی می توان MAC را به شکلی طراحی نمود که با یک LANPHY در سرعت 10 گیگا بیت بر ثانیه و WANPHY در سرعتی در حدود Gbps 29/9 همخوانی داشته باشند. (شکل 9). در صفحه شماره 3 نگاه دقیقتری به WANPHYانداخته شده است.
Condwion
خاتمه و نتیجه گیری
از زمانیکه شکبه جهانی اترنت شروع به کار نمود و بخشی از اقتصاد جهانی و تجارت را در حیطه خود گرفت فرصت مناسبی جهت انتخاب شبکه اترنت به عنوان گسترده ترین و علمی ترین شبکه ارتباطی در جهان حاصل آمد. بسیاری از اطلاعات منتقل شده در شبکه های فعلی دست آخر به شبکه های اترنت ختم می گردد. در حال حاضر در حیطه راه طولانی رنساس شبکه اترنت و شکوفایی آن به سر میبریم و با گسترش تجارت الکترونیکی و نیاز به شبکه های ارزانقیمت IP دریچه جدیدی به روی این تکنولوژی عظیم امروزی گسترده شده است. تولیدکنندگان سرویسهای خدماتی همواره به دنبال روشهای ساده تر، با ظرفیت بالاتر و ارزانتر می باشند تا بتوانند ارتباط میان شبکه ها را ضمن حفظ ضریب اطمینان فعلی گسترش دهند.
با ورود شبکه اترنت 10 گیگابایتی، دیگر اترنت تنها به شبکه های LAN منحصر گردد. در واقع شبکه اترنت 10 گیگا بایتی زاییده استاندارد بسیار مطلوب و پذیرفته IEEE 802.7 دو خط اصلی دورتر و سرعت بالاتر محسوب می گردد. این استاندارد برای ارزشهای بی قید و شرط اترنت افزوده و به دلایل زیر سبب گسترش وسیع این شبکه در فواصل دور و شبکه های عظیم تر می گردد.
هزینه ساخت و نگهداری این شبکه شامل هزینه های ساخت و نصب، مدیریت و تعمیر و نگهداری بسیار کمتر است.
براحتی می توان در جهت کارآیی بیشتر و مطلوب تر گام برداشت.
امکان نصب سریع (plus and play) و همچنین پشتیبانی تولید کنندگان تجهیزات فوق فراهم آمده است.
مدیریت ساده شبکه امکان پذیر شده است.
شبکه زیر بنایی و بهینه شده اترنت در حال حاضر موجود است. در حال حاضر شبکه های بزرگتر در حال تجهیز می باشند تا امکان اتصال انها به شبکه های اترنت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
خود را برای نسخه ششم IP آماده کنید
اشاره : احتمالاً تا به حال درباره آیندهای که در آن همه چیز از PC و کامپیوترهای جیبی (PDA) گرفته تا اتومبیل، تلفن و وسایل خانه همه و همه قادر به اتصال به اینترنت هستند، چیزهایی شنیده یا خواندهاید. تصور کنید، شما در سفر هستید و PDA شما از وجود فردی در پشت در منزلتان در صدها کیلومتر آن طرفتر خبر میدهد. شما از طریق وبکم منزل متوجه میشوید که مردی بستهای برای شما آورده است. در را باز میکنید، بسته را تحویل میگیرید و بعد در منزل را قفل میکنید. همه اینها بهصورت بیسیم و از فاصلهای دور انجام میشود. هیجانانگیز است! اینترنت باعث میشود شما از صدها کیلومتر دورتر، بهراحتی کارهای منزلتان را انجام دهید، در حالیکه پشت میزتان نشستهاید و قهوه مینوشید یا در سفر هستید. اما مسألهای که وجود دارد این است که تحقق چنین آیندهای مستلزم این است که هر وسیلهای دارای یک آدرس IP خاص برای ایجاد ارتباط و معرفی خود در شبکه اینترنت باشد. ولی مسأله این است که با شیوه فعلی آدرسدهی IP این حجم از وسایل قابل آدرسگذاری نیستند و با کمبود آدرس IP روبرو میشویم و یابهتر بگوییم با کمبود روبرو شدهایم.
تا قبل از سال 1980 کسی تصور نمیکرد روزی 4 میلیارد آدرسIP به اتمام برسد. در آن موقع تعداد محدودی شبکه کامپیوتری وجود داشت و به همین دلیل طراحان تصمیم گرفتند از یک آدرس 32IP بیتی استفاده کنند و به این ترتیب میلیونها شبکه در اینترنت اولیه جای گرفتند. اما میدانیم رشد اینترنت جهانی بهصورت نمایی است و در کمتر از یکسال اندازه آن دو برابر میشود. لذا با این نرخ رشد همه آدرسهای تولید شده به زودی استفاده خواهند شد و رشد سیستم امکانپذیر نخواهد بود. در حال حاضر دنیای غرب به طور کامل به اینترنت متصل است و گسترش اینترنت در آسیا و کشورهای در حال توسعه، در آیندهای نزدیک این محدودیت فضا را بیشتر مشخص خواهد کرد. درصد زیادی از آدرسهای IP به دانشگاهها و سازمانها آمریکایی اختصاص یافته است، برای مثال دانشگاه استانفورد بیش از 17 میلیون آدرس IP در اختیار دارد و درحالیکه به هند با بیش از 1 میلیارد نفر جمعیت 2 میلیون آدرس IP اختصاص یافته است. یعنی همین الان هم با کمبود آدرس IP روبرو هستیم. در حال حاضر هزاران شبکه در سطح جهان از NAT بهعنوان راهحلی موقت برای تهیه و گسترش آدرس IP استفاده میکند. NAT با تعداد محدود و البته اندکی آدرس IP اینترنت تعداد زیادی آدرس در دامنه خود ایجاد میکند و به روترها، فایروالها و دروازههای متصل به اینترنت اجازه میدهد تا یک IP عمومی اینترنت را با تعدادی از وسایل داخل شبکه خود که هر یک با آدرس خاصی مشخص شدهاند به اشتراک بگذارند و چون این آدرسهای محلی هیچ ارتباطی با آدرسهای IP اینترنت ندارند، لذا دیگر نگرانی از بابت تکراری بودنشان نداریم. اما مشکلی که وجود دارد این است که NAT و سایر روشهای آدرسدهی مثل DHCP که قادر به دادن IP به شبکه بهطور خودکار هستند در گسترش مفهوم اینترنت به معنای واقعی آن کمک نکردهاند. همچنین با این که NAT در کشورهای غربی و آمریکا به خوبی کار میکند اما بسیاری از کشورهای در حال توسعه به خاطر کمبود آدرسهای اختصاص داده شده به آنها مجبورند از چندین لایه NAT در شبکههای خود استفاده کند که این کار، فعالیتهایشان را سخت و پیچیده کرده است.یکی دیگر از دلایل ایجاد نسخهای جدید از IP به خاطر کاربردهای جدید اینترنت است. مثلاً کاربردهای صوتی و ویدیویی نیاز به تحویل اطلاعات در فواصل منظمی دارند. پروتکل IP باید از تغییر زیاد مسیرها در اینترنت جلوگیری کند تا جریان این اطلاعات در اینترنت بدون وقفه ادامه یابد و همانطور که میدانیم پروتکل IPV4 سرویسی برای تحویل صوت و تصویر بهصورت بلادرنگ تعریف نکرده است.عوامل دیگری هم هستند که باعث میشوند احساس کنیم که عمر IPV4 به پایان خود نزدیک شده است. فرض کنید بخواهیم اتصالی بین ساختمانهای شهرها و یا حتی کشورها داشته باشیم، در اینصورت باید از تکنولوژی موسوم به IP سیار یا mobile IP استفاده کنیم. اما مشکل اینجاست که این فناوری با IPV4 چندان خوب کار نمیکند چرا که قبل از ارسال هر پکت به مکان خاصی در سراسر شبکه باید تعداد زیادی hops در شبکه ساخته شود که این کار بسیار وقتگیر و پر دردسر است.با توجه اینکه ما هر روز انتظار بیشتری از اینترنت و دنیای شبکهها داریم و به دنبال کاربردهای جدیدتر هستیم لذا نیاز به قابلیتهای آدرسدهی و مسیریابی پیچیدهتری نیز داریم. مثلاً علاقه به فناوریهای همکاری از راه دور که ارتباط بین گروهی از همکاران را ایجاد میکند نظیر کنفرانس تلفنی، بیشتر شده است. برای انجام موثر این کار مکانیسمی لازم است که امکان ایجاد گروهها را فراهم کند، تغییر آن را امکانپذیر سازد و راهی برای ارسال یک کپی از هر بسته به هر یک از اعضای شرکت کننده در گروه پیشبینی نماید. بنابراین نسخه جدیدی از پروتکل IP برای امکانپذیر نمودن این آدرسدهی و مسیریابی لازم است.و از همه موارد ذکر شده در بالا مهمتر امنیت اینترنت تحت IPV4 است که کاری بس دشوار، گیجکننده و البته نه چندان مطمئن میباشد و تنها راه حل آن ایجاد پروتکل جدیدی با ساختارهای جدید است که بتواند بهخوبی استانداردهای امنیتی را حمایت کند. به همین سبب بالاخره موسسه IETF در سال 1994 نسخه جدید IP یا IPNG را معرفی کرد و در 1998 نسخه بهبود یافته IPNG به نام IPV6 منتشر شد. در حال حاضر در ژاپن IPV6 به مشتریان پیشنهاد میشود. پیشبینی شده است که انتقال کامل از IPV4 به IPV6 حدود 10 سال به طول بیانجامد.IPV6 خیلی از ویژگیهای طراحی IPV4 که موجب موفقیت آن شده را نگاه داشته است. مثلاً IPV6 مثل IPV4 بهصورت Connection less است. در آن هر دیتاگرام یک آدرس مقصد دارد و سیستمیابی هر دیتاگرام در آن بهصورت مستقل صورت میگیرد. گرچه IPV6 اصول پایه را از IPV4 دریافت نموده و تمام جزئیات را تغییر داده است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
آماده کردن ترکیب آمیلوز در برگهای Arabidopsis
مکانیسم ترکیب آمیلوز را در برگ های Arabidopsis با استفاده از تکنیک های برچسب زنی C بررسی کردیم. در ابتدا این فرضیه را امتحان کردیم که ممکن است malto – oligosaccharides (MOS) به عنوان چاشنی (آستر) برای سنتاز 1 نشاسته ای که دارای دانه های محدود است عمل کند. متوجه شدیم ترکیب افزوده شده آمیلوز در دانه ها جدا شده نشاسته با گلوکز ADP تهیه می شود و MOS تهیه می شود و MOS که با دانه ها مقایسه شده با گلوکز ADP تهیه می گردد. علاوه بر این، با استفاده از گیاهان تغییر پذیر (Matant) جمع آوری کننده MOS متوجه شدیم که نسبت به نوع وحشی آمیلوز بیشتری ترکیب گردید که به مقدار MOS در Vivo ارتباط دارد. زمانی که گیاهان تغییر پذیر و نوع وحشی در موقعیت هایی که هر دو خطوط دارای محتوی مشابه MOS هستند، آزمایش گردیدند، هیچ تفاوتی در ترکیب آمیلوز مشاهده نشده همچنین فرضیه ای را آزمایش کردیم که ممکن است شاخه های آمیلو پکتین به عنوان چاشنی برای سینتاز 1 نشاسته ای که دارای دانه های محدود است عمل کند. در این مدل شاخه های کشیده آمیلو پکتین برای شکل دادن آمیلوز پشت سر هم شکافته می شوند. آزمایشات تعقیب پالس (ضربه) را انجام دادیم پالس گلوکز ADP برای دانه های جدا شده نشاسته یا CO2 را برای گیاهان سالم به کار بردیم، و با دوره تعقیب در اشکال فرعی بدون برچسب دنبال شد. هیچ انتقال برچسب را از قسمتی از آمیلو پکتین به بخش آمیلوز نشاسته در دانه های جدا شده نشاسته و برگ های سالم با وجود تنوع دوره زمانی تجارب و با استفاده از مسیر تغییر پذیری که نشاسته با مقدار بالایی آمیلوز در آن ترکیب می شود، کشف نکردیم. بنابراین هیچ مدرکی در ترکیب آمیلوز آستر شده Arabidopsis در Arabidopsis وجود ندارد. در نظر می گیریم که MOS آسترهایی برای ترکیب آمیلوز در برگ های Arabidopsis هستند.
نشاسته از دو پلیمر گلوکان (glucan): آمیلو پکتین و آمیلوز تشکیل شده است % 70 یا بیشتر نشاسته گیاهان نوع وحشی، آمیلوپکتین است. آن مولکول بزرگی است که به اندازه زیادی شاخه بندی شده در حالی که آمیلوز کوچکتر بوده و زیاد شاخه بندی نشده است مولکول های آمیلو پکتین برای شکل دادن ماتریکس نیمه بلوری سازماندهی شده اند و مولکول های آمیلوز در حالت نامنظمی در این ماتریکس قرار دارند. آمیلوز و آمیلو پکتین به طور همزمان در طور بیوسنتز دانه نشاسته ترکیب می شوند. بررسی ضد حسی و جهشی نشان داده که ستیاز نشاسته دانه محدود آنزیم 1 منحصرا مسئول ترکیب آمیلوز است. ایزو فرم های سیتاز نشاسته که مسئول ترکیب آمیلو پکتین هستند اساسا به همراه بخشی از این پروتئین هایی که در ماتریکس دانه گنجانده شده اند در شکل قابل حل Plastid جای گرفته اند. بنابراین، حتی زمانی که دانه ها محدود هستند این ایزوفرم ها آمیلوز را ترکیب نمی کنند.
GPSS انتقال باقیمانده گلوکزی یک ADP-GlC را در انتهای کاهش ناپذیر آستر گلوکان کاتالیز میکند، اما نوع این آستر در Vivo مشخص نیست. در ابتدا، ممکن است MOS قابل حل به عنوان استر برای ترکیب آمیلوز عمل کند. زمانی که با دانه های مجزای نشاسته نخود فرنگی، سیب زمینی و جلبک سبز غیر سلولی Chlamydomonas reinhardtii تهیه می شود، MOS بین دو و هفت واحد گلوکز در طول برای شکل دادن آمیلوز در حدود ماتریکس دانه از طریق افزودن گلوکز از گلوکز ADP کشیده می شوند دوما ممکن است شاخه های آمیلو پکتین در حدود ماتریکس از طریق GBSS کشیده و سپس برای شکل دادن آمیلوز شکافته شوند. کار اخیر با دانه های نشاسته که از C. reinhardtii جدا شده این ایده را تضمین کرده است. Vandewal و همکارانش دریافتند که گلوکز گلوکز ADP داخل بخشی از آمیلو پکتین ادغام می شود اما در طول رشد نهفته دانه ها، به بخش آمیلوز انتقال می یابد. در طی این رشد نهفته نیز محتوی آمیلوز در دانه ها افزایش می یابد. این نتایج مطابق ایده ای است که آمیلو پکتین برای GBSS آستر است و آمیلوز از طریق شکافتن زنجیره طولنی توسط فعل و انفعال آنزیمی نامشخص شکل می یابد.
GBSS در حدود دانه های نشاسته ای که از سیب زمینی، سیب زمینی شیرین و embryos نخود فرنگی جدا شده نیز می تواند گلوکز از گلوکز ADP به شاخه های آمیلو پکتین انتقال دهد. بنابراین برای این گونه هایی که شاخه ها برای شکل دادن آمیلوز شکافته می شوند مدرکی وجود ندارد.
هر دو مدل برا چیدن برگ و ترکیب آمیلوز براساس آزمایشاتی است که در Uitro (مایع زجاجیه) انجام شده اگر چه با فراهم آوردن سرنخ های حیاتی، چنین آزمایشاتی نمی تواند نوع آستر را برای ترکیب آمیلوز در Vivo آنزیم های قابل حل ترکیب نشاسته سایر اجزای Plastid شسته شده و ترکیبات آمیلوز در انزوا روی می دهد. این ممکن است شامل فاکتورهایی نشود که بر ترکیب آمیلوز در