تحقیق درباره؛ انواع شیرین کننده های رژیمی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

انواع شیرین کننده های رژیمی

شیرین کننده های رژیمی به دو دسته " کالری زا" و "غیر کالری زا" تقسیم می شوند.

شیرین کننده های کالری زا

دسته اول که شامل "فروکتوز"، "سوربیتول" و "مانیتول" می باشند، حاوی کالری هستند و بنابراین مصرف آنها باید حساب شده باشد تا منجر به اضافه وزن نگردد. همچنین مصرف زیاد سوربیتول و مانیتول به علت عدم جذب کامل ددر روده ها موجب اسهال می گردد.

بنابراین قبل از مصرف فرآورده های غذایی رژیمی به برچسب روی آنها که بیانگر ترکیباتشان است دقت کنید. به طور کلی مصرف این نوع شیرین کننده ها در افراد دیابتی چاق که دارای چربی خون بالایی نیز هستند، توصیه نمی شود.

شیرین کننده های غیر کالری زا

شیرین کننده های غیر کالری زا مانند" ساخارین" و "آسپارتام" دارای هیچ کالری نیستند و باعث اضافه وزن نیز می شوند. قدرت شیرین کنندگی آنها بسیار بیشتر از شکر معمولی می باشد (حدود 200 برابر ). بعضی از این شیرین کننده ها مثل آسپارتام در اثر حرارت زیاد اثر شیرین کنندگی خود را از دست می دهند و بنابراین نمی توان از آنها در کیک پزی استفاده کرد. همچنین مصرف زیاد ساخارین در بعضی از حیوانات منجر به سرطان مثانه شده که البته هنوز در مورد انسانی به اثبات نرسیده است. زنان باردار نیز بهتر است از ساخارین استفاده نکنند.

شیرین کننده ها در مواد غذایی

شیرین کننده ها به دو دسته مغذی و غیر مغذی تقسیم می شوند. شیرین کننده های مغذی در بدن تولید انرژی می نمایند در حالی که غیرمغذی ها تولید انرژی نمی کنند و یا با توجه به اینکه شیرینی آنها در برخی موارد بیش از صد برابر ساکاروزات در غلظتهایی که استفاده می شود تولید انرژی کمی می نماید.

از انواع شیرین کننده ها گلیسریزین می باشد که از ریشه شیرین بیان Licorice استخراج می گردد و در محصولاتی مانند توتون سیگار و پیپ ، آبنبات، نوشابه، شکلات و فرآورده های دارویی استفاده می شود. امروزه در برخی از نوشابه های کم کالری از شیرین کننده ای به نام آسپارتام Aspartame استفاده می کنند.

در سالهای اخیر از برخی میوه های آفریقایی شیرین کننده هایی با منشاء پروتئینی استخراج گردیده است. به عنوان مثال می توان به مونیلین اشاره داشت که از میوه ای به نام سرنده پیتی Serendipity تهیه شده و حدود 2500 تا 3000 برابر ساکاروز قدرت شیرین کنندگی دارد.شیرین کننده دیگر میراکولین نام دارد که از میوه ای با نام میوه اعجازآمیز Miracle استخراج می گردد. این ترکیب بدون طعم است اما ویژگی آن به این صورت است که طعم ترش را به شیرین تبدیل می کند، در حقیقت با مصرف یک ماده غذایی ترش در دهان، قادر است به عنوان یک تغییر طعم دهنده، مزه آنرا به شیرینی تبدیل نماید.

از دیگر شیرین کننده ها سوربیتول می باشد که در شکلات یا بستنی مورد استفاده در افراد دیابتی مصرف می گردد. در آدامس بدون قند و قرصهای ویتامینه کودکان که قابل جویدن هستند از شیرین کننده ای به نام گزیلیتون استفاده می شود. ازمالیتتول در غذاهای دیابتی، محلولهای شستشوی دهان و دندان، در آدامس، شکلات، بستـنی، باستیل و آبنبات استفاده می گردد.

قند ها

در حالی که بسیاری از افراد مزه شیرینی را به قند معمولی یا ساکاروز نسبت می دهند، ساکاروز تنها یکی از انواع قند هایی است که مزه شیرین دارند. میوه ها دارای قند های ساده ای مانند گلوکز و فروکتوز هستند؛ مواد غذایی دیگر نیز مانند عسل یا شربت ذرت دارای قند هایی هستند که ترکیبی از گلوکز و فروکتوز هستند.یک قند ساده دیگر قند لاکتوز نام دارد که ترکیبی از گلوکز و یک قند ساده دیگر یعنی گالاکتوز است.همه قند ها مواد کربوهیدراتی هستند که به ازای هر گرم چهار کالری انرژی ایجاد می کنند و همه کربوهیدرات ها از یک یا چند نوع مولکول قند ساده تشکیل شده اند. قند ها پس از گوارش از طریق جریان خون به سلول های بدن می رسند و در آنجا به عنوان سوخت اصلی بدن، کمک به سوخت و ساز چربی، تشکیل پروتئین ها و ذخیره برای استفاده های بعدی به کار می روند.قند ها تنها شیرین کننده های غذا نیستند، آنها خصوصیات عملی منحصر به فردی دارند مثلاً رشته شدن و قوام گرفتن غذا که خوردن غذا را لذت بخش می کند مدیون آنها است.

ساکاروز: یا همان قند معمولی که ما به صورت شکر یا حبه های قند- مصرف می کنیم یک ترکیب دوقندی (دی ساکاریدی) است که از دو قند گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است و به ازای هر گرمش ۴ کالری (تقریباً ۱۶ کالری برای هر قاشق چایخوری شکر) انرژی تولید می کند. فرایند تصفیه قند در کارخانه ناخالصی ها را از نیشکر یا چغندر قند می زداید و بلور های سفیدی به وجود می آورد که شکل شاخص شکری را که سرمیز می گذاریم به وجود می آورد. ملاس شکل ناخالص تر ساکاروز است.

فروکتوز: فروکتوز مانند ساکاروز به ازای هر گرم چهار کالری ایجاد می کند. همانطور که گفته شد فروکتوز یکی از اجزای سازنده قند معمولی یا ساکاروز است، فروکتوز همچنین به شکل بلوری به برخی نوشابه ها اضافه می شود.

• شیرین کننده های کم کالری

شیرین کننده های کم کالری مزه شیرین ایجاد می کنند ولی فاقد کالری هستند یا میزان کالری کمی دارند، بنابراین باعث افزایش وزن نمی شوند. این مواد پیش از آنکه مجوز مصرف بگیرند باید استاندارد های لازم از لحاظ ایمنی را کسب کنند. از جمله باید برای کودکان و زنان باردار بی خطر باشند. در حال حاضر شش شیرین کننده قوی کم کالری توسط سازمان غذا و داروی آمریکا به تصویب رسیده است که شامل این مواد می شود: آیس سولفام پتاسیم (Ace-k)، آسپارتام، نئوتام، ساکارین، سوکرالوز و تاگاتوز و دو ماده دیگر آلتیام و سیکلامات نیز در بسیاری کشور ها مجوز مصرف گرفته اند.آسپارتام در بسیاری از غذا ها و نوشابه ها و به صورت شیرین کننده سر میز غذا مصرف می شود. آسپارتام به ازای هر گرم دارای چهار کالری است، اما در مقایسه با قند معمولی ۲۰۰ برابر شیرین تر است، بنابراین مقدار بسیار کمی از آن برای شیرین کردن کفایت می کند و لذا کالری زیادی را به غذا ها نمی افزاید.اضافه کردن ساکارین که یکی از قدیمی ترین شیرین کننده های کم کالری است، کالری به غذا ها اضافه نمی کند. آیس سولفام پتاسیم (Ace-K) در بسیاری از نوشابه ها و غذا ها و به عنوان تشدید کننده رایحه هم کاربرد دارد. این ماده نیز فاقد کالری است و در مقابل حرارت هم پایدار است. هنگامی که آن را با سایر شیرین کننده های کم کالری مخلوط می کنند یک اثر افزاینده دارد و طعم شیرینی و پایداری غذا ها و نوشابه های کم کالری را می افزاید.

تحقیق درباره؛ انواع شبکه های Wireless

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

انواع شبکه های Wirelessامروزه از شبکه های بدون کابل ( Wireless ) در ابعاد متفاوت و با اهداف مختلف، استفاده می شود . برقراری یک تماس از طریق دستگاه موبایل ، دریافت یک پیام بر روی دستگاه  pager و دریافت نامه های الکترونیکی از طریق یک دستگاه PDA ، نمونه هائی از کاربرد این نوع از شبکه ها می باشند . در تمامی موارد فوق ، داده و یا صوت از طریق یک شبکه بدون کابل در اختیار سرویس گیرندگان قرار می گیرد. در صورتی که یک کاربر ، برنامه و یا سازمان تمایل به ایجاد پتاسیل قابلیـت حمل داده را داشته باشد، می تواند از شبکه های بدون کابل استفاده نماید . یک شبکه بدون کابل علاوه بر صرفه جوئی در زمان و هزینه کابل کشی ، امکان بروز مسائل مرتبط با یک شبکه کابلی را نخواهد داشت . از شبکه های بدون کابل می توان در مکان عمومی ، کتابخانه ها ، هتل ها ، رستوران ها و مدارس استفاده نمود . در تمامی مکان های فوق ، می توان امکان دستیابی به اینترنت را نیز فراهم نمود . یکی از چالش های اصلی اینترنت بدون کابل ، به کیفیت سرویس ( QoS ) ارائه شده برمی گردد . در صورتی که به هر دلیلی بر روی خط پارازیت ایجاد گردد ، ممکن است ارتباط ایجاد شد ه قطع و یا امکان استفاده مطلوب از آن وجود نداشته باشد .

انواع شبکه های wireless

 WLANS: Wireless Local Area Networks  . شبکه های فوق ، امکان دستیابی کاربران ساکن در یک منطقه محدود نظیر محوطه یک دانشگاه و یا کتابخانه را به شبکه و یا اینترنت ، فراهم می نماید .

WPANS: Wireless Personal Area Networks . در شبکه های فوق ، امکان ارتباط بین دستگاههای شخصی ( نظیر laptop )  در یک ناحیه محدود ( حدود 914 سانتی متر ) فراهم می گردد . در این نوع شبکه ها از دو تکنولوژی متداول Infra Red ) IR) و  ( Bluetooth ( IEEE 802.15 ، استفاده می گردد .

WMANS: Wireless Metropolitan Area Networks . در شبکه های فوق ، امکان ارتباط بین چندین شبکه موجود در یک شهر بزرگ فراهم می گردد . از شبکه های فوق، اغلب به عنوان شبکه های backup کابلی ( مسی ،فیبر نوری ) استفاده می گردد .

WWANS: Wireless Wide Area Networks . در شبکه های فوق ، امکان ارتباط بین شهرها و یا حتی کشورها و از طریق سیستم های ماهواره ای متفاوت فراهم می گردد . شبکه های فوق به سیستم های 2G ( نسل دوم ) معروف شده اند .

امنیت برای پیاده سازی امنیـت در شبکه های بدون کابل از سه روش متفاوت استفاده می شود :

 WEP : Wired Equivalent Privacy . در روش فوق ، هدف توقف ره گیری سیگنال های فرکانس رادیوئی توسط کاربران غیر مجاز بوده و برای شبکه های کوچک مناسب است . علت این امر به عدم وجود پروتکل خاصی به منظور مدیریت "کلید " بر می گردد. هر "کلید " می بایست به صورت دستی برای سرویس گیرندگان تعریف گردد. بدیهی است در صورت بزرگ بودن شبکه ، فرآیند فوق از جمله عملیات وقت گیر برای هر مدیر شبکه خواهد بود .  WEP ، مبتنی بر الگوریتم رمزنگاری RC4 است که توسط RSA Data System ارائه شده است . در این رابطه تمامی سرویس گیرندگان و Aceess Point ها  بگونه ای پیکربندی می گردند که از یک کلید مشابه برای رمزنگاری و رمزگشائی استفاده نمایند .

 SSID: Service Set Identifier. روش فوق به منزله یک "رمزعبور" بوده که امکان تقسیم یک شبکه WLAN به چندین شبکه متفاوت دیگر که هر یک دارای یک شناسه منحصر بفرد می باشند را فراهم می نماید . شناسه های فوق، می بایست برای هر  access point  تعریف گردند. یک کامپیوتر سرویس گیرنده به منظور دستیابی به هر شبکه ، می بایست بگونه ای پکربندی گردد که دارای شناسه  SSID مربوط به شبکه مورد نظر باشد . در صورتی که شناسه کامپیوتر سرویس گیرنده با شناسه شبکه مورد نظر مطابقت نماید ، امکان دستیابی به شبکه برای سرویس گیرنده فراهم می گردد .

فیلترینگ آدرس های (  MAC  ( Media Access Control  : در روش فوق ، لیستی از آدرس های MAC مربوط به کامپیوترهای سرویس گیرنده،  برای یک Access Point تعریف می گردد . بدین ترتیب ، صرفا" به کامپیوترهای فوق امکان دستیابی داده می شود . زمانی که یک کامپیوتر درخواستی را ایجاد می نماید ، آدرس MAC آن با آدرس MAC موجود در Access Point مقایسه شده و  در صورت مطابقت آنان با یکدیگر ، امکان دستیابی  فراهم می گردد . این روش از لحاظ امنیتی شرایط مناسبی را ارائه می نماید ، ولی با توجه به این که می بایست هر یک از آدرس های MAC را برای هر Access point تعریف نمود ، زمان زیادی صرف خواهد شد . استفاده از روش فوق،  صرفا" در شبکه های کوچک بدون کابل پیشنهاد می گردد . 

جهیزات و پیکربندی یک شبکه Wireless سخت افزار مورد نیاز به منظور پیکربندی یک شبکه بدون کابل به ابعاد شبکه مورد نظر بستگی دارد . علیرغم موضوع فوق ، در این نوع شبکه ها اغلب و شاید هم قطعا"  به یک access point و یک اینترفیس کارت شبکه نیاز خواهد بود . در صورتی که قصد ایجاد یک شبکه موقت بین دو کامپیوتر را داشته باشید ، صرفا" به دو کارت شبکه بدون کابل نیاز خواهید داشت .

Access Point چیست ؟ سخت افزار فوق ، به عنوان یک پل ارتباطی بین شبکه های کابلی و دستگاههای بدون کابل عمل می نماید . با استفاده از سخت افزار فوق ، امکان ارتباط چندین دستگاه به منظور دستیابی به شبکه فراهم می گردد .access point می تواند دارای عملکردی مشابه یک روتر نیز باشد . در چنین مواردی انتقال اطلاعات در محدوده وسیعتری انجام شده و داده از یک access point به access point دیگر ارسال می گردد .

یک نمونه دستگاه access

بتن و انواع آن 56 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 57

دانشگاه آزاد اسلامی – واحد سما نیشابور

عنوان :

بتن و انواع آن

استاد ارجمند :

جناب آقای مهندس حاجیان

تهیه و تنظیم :

امیر جوینده

زمستان 86

بتن

سنگ روان در خدمت معماری نوین

بتن که میزان تولید آن بالغ بر 8/3 بیلیون مترمکعب در سال تخمین زده می شود، به علت دارا بودن خواص و ویژگی های ممتاز و نیز در دسترس بودن مصالح آن، پس از آب، پرمصرف ترین ماده روی زمین به شمار می رود. بتن در همه جا موجود است و در یکصد سال اخیر، استفاده از آن در ساخت بناهای مسکونی و اداری، پیاده روها، راه ها و جاده ها و نیز انواع مختلف ساختمان های فنی عملکردی از قبیل کارخانه ها، پارکینگ ها، متروها، فرودگاه ها، پل ها، سدها، سیلوها، سازه های دریایی، رآکتورهای اتمی و سازه های مقاوم در برابر انفجارات و زلزله، مقبولیتی همگانی پیدا کرده است. چنانچه از عنوان این نوشتار برمی آید، بتن یک ماده متناقض است. بتن با اینکه تداعی کننده مفهوم سختی است، لیکن در ابتدای فرآیند اختلاط مواد تشکیل دهنده اش، نرم و روان است؛ اگرچه بتن، بر اساس تعریفی که از آن سراغ داریم، یک ماده پیوندی و چندرگه است که از اختلاط سیمان، آب، ماسه و مصالح دانه ای معدنی از قبیل شن یا سنگریزه به دست می آید، اما معمولا به عنوان یک ماده یکپارچه و دارای شخصیت مستقل در نظر گرفته می شود. بتن شکل ذاتی و طبیعی بخصوصی ندارد و از این رو باید با استفاده از قالب بندی به شکل معینی درآورده شود؛ یعنی شکل و بافت نهایی بتن را قالبی که بتن به درون آن ریخته می شود، تعیین می کند. بتن می تواند هر رنگ، بافت و طرحی را به خود بگیرد، از این رو شاید بتوان آن را به یک آفتاب پرست تشبیه کرد. رنگ بتن اغلب خاکستری ست، اما از طریق انتخاب سیمان و مصالح دانه ای مناسب یا با استفاده از رنگدانه های شیمیایی می توان به آسانی آن را در رنگ های سفید، قهوه ای یا حتی قرمز روشن تولید کرد. بتن بسته به قالب مورد استفاده در تولید آن، می تواند صاف و ساده یا دارای طرح های دقیق و پیچیده باشد؛ بتن می تواند همچون شیشه صاف باشد یا همچون صخره زمخت و ناصاف. بتن ممکن است بدون پرداخت رها شده یا همچون یک تندیس به دقت روی آن کار شود. در واقع، بتن، با توجه به ویژگی های خاص سطح آن، یک فرآورده واحد نیست، بلکه طیف گسترده ای از مصالح را دربرمی گیرد که از نظر بافت، رنگ و بیان معمارانه از قابلیت های بی شماری برخوردار است.ترکیب مقاومت فشاری سنگ و مقاومت کششی فولاد در بتن مسلح، سازه های بتنی را قادر به تحمل وزن بسیار زیاد و پوشش دهانه های بزرگ می سازد. از آنجایی که عناصر تشکیل دهنده سازه بتن مسلح می توانند بصورت یک شبکه پیوسته و یکپارچه، به هم بافته شوند، استفاده از بتن مسلح در طراحی سازه، آن را از قابلیت انعطاف پذیری بی نظیری برخوردار می کند. معماران و مهندسان از این ویژگی برای خلق عناصر ساختمانی مختلف، از صفحات بتنی یکپارچه گرفته تا قاب های سازه ای سه بعدی و کنسول های عظیم و مهیب، بهره می گیرند.بررسی تاریخی کاربرد بتن در معماری نشان می دهد که بتن توسط معماران رومی و صدر مسیحیت مورد استفاده قرار می گرفت، اما در قرون وسطی و رنسانس اغلب بی استفاده ماند، تا آنکه در نیمه دوم قرن نوزدهم بار دیگر، عمدتا برای مصارف معمولی، مورد توجه قرار گرفت، بویژه در مواردی که ساخت ارزان، قابلیت ایجاد دهانه های عریض و نسوز بودن، ضرورت به کارگیری آن را ایجاب می کرد. مسلح کردن بتن نیز که برای این کار میلگردهای فولادی را به منظور استحکام بیشتر در میان بتن قرار می دادند، به دهه 1870 باز می گردد. معماران قرن نوزدهم بعضا به قابلیت های بتن مسلح خیلی اطمینان نداشتند و نسبت به آن بدگمان بودند. بتن در آن زمان یک ماده خیلی جدید به شمار می رفت و ویژگی های آن برای معماران بخوبی قابل درک نبود، زیرا فاقد یک فرم ذاتی و پایدار بود. جالب آنکه این دقیقا همان خصوصیتی است که بتن را برای بسیاری از معماران امروز به وسیله ای امیدوارکننده جهت تحقق ایده هایشان تبدیل می کند. پدیده بتن در چند سال آخر قرن نوزدهم که معماران سعی کردند سبکی مبتنی بر این مصالح بیابند، آشکارتر شد. در حالی که یکی از طراحان احتمالا چنین استدلال می کرد که ویژگی انعطاف پذیری بتن آن را به ماده ای مناسب برای بیان گرایی هنری در معماری تبدیل می کند، دیگری ممکن بود بر نقش روش قاب و قاب بندی تکیه کند و مدعی ارزش گذاری بر نمونه های پیشین گوتیک یا حتی شیوه های معماری فولاد و شیشه شود. نظریات مشابه مختلفی نیز با توجه به جنبه بیرونی بتن ابراز می شد، بدین معنا که یک معمار، بتن را ماده ای معمولی و پیش پاافتاده و نیازمند پوشانیده شدن با کاشی ها و روکارهای آجری می دانست و دیگری از زیبایی ذاتی آن دم می زد که به همین دلیل باید نمایان می ماند. استفاده گسترده و فراگیر از بتن مسلح در معماری حدودا به نیمه اول قرن بیستم باز می گردد. این ماده جدید به دلیل برخورداری از قابلیت استفاده در بناهای مختلف و نیز فرم پذیری قابل توجهش، در آن زمان در مقیاس وسیع مورد استفاده قرار گرفت و با سرعت شگفت آوری تاثیرات خود را در معماری بر جای گذاشت و بین سالهای 1910 و 1920، تقریبا به علامت مشخصه معماری جدید تبدیل شد. شاید از بسیاری جهات بتوان گفت خردگرایی و بتن مسلح دو عنصری بودند که سرانجام در دوره افتخارآمیز معماری مدرن در دهه 1920 در یکدیگر ادغام شدند؛ معماران خردگرای این دهه که بتن را به لحاظ برآورده کردن نیازهای اساسی چون ارزانی، یکسان سازی، نورپردازی کافی، تهویه گسترده و فضاهای داخلی انعطاف پذیر و نامحدود، ماده ای مناسب یافته بودند، در سطح وسیع آن را مورد استفاده قرار دادند. آگوست پره مهندس معمار فرانسوی، نخستین کسی ست که بتن مسلح را به عنوان وسیله ای برای بیان مقاصد معماری شناخت و به کار برد. آپارتمان های مسکونی که او با استفاده از قابلیت های هنری بتن مسلح ساخت، منزلت بتن را در عالم معماری افزایش داد. فرانک لویدرایت نیز یکی از معماران برجسته

بادام و انواع آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

فرمانرو

Plantae

دسته

Magnoliophyta

رده

Magnoliopsida

راسته

Rosales

خانواده

Rosaceae

زیر خانواده

Prumoideae

سرده

Prunus

گونه

P.dulcis

مقدمه :

بادام با نام علمی Prunus amygdalus یکی از گیاهان تیره گل سرخ متعلق به دو لپه ای ها می باشد . بادام یک درخت بومی آسیای غربی ، کرانه جنوبی دریای مدیترانه و مراکش است .

بادام یکی از قدیمی ترین درختان خشک میوه است که امروزه بیشترین تولید میوه خشکبار تجاری را به خود اختصاص داده است . بادام همچون انار ، گردو، انگور و پسته از ایران منشأ گرفته است . این گیاه نسبت به آب و هوای خشک و گرم رشد خوبی دارد .

ناحیه عمده تولید بادام دنیا دشت های مرکزی کالیفرنیا است و دومین ناحیه عمده تولید بادام شامل کشورهای اروپایی حاشیه دریای مدیترانه می باشد . سومین منطقه تولید بادام آسیای مرکزی و جنوب غربی آن است .

بادام جزو نخستین درختان خزان دار می باشد که به دلیل نیاز سرمایی کم در زمستان و واکنش سریع به دمای گرم رشد در فصل بهار ، زودتر از سایر درختان شگوفه می کند. بادام به طور طبیعی خود ناسازگار است .

از نظر باغبانی میوه بادام به عنوان میوه خشک طبقه بندی می شود که در آن بذر محصول تجاری محسوب می شود . مغز شامل یک جنین ، آندوسپرم و بافت است . مغز بادام به دلیل داشتن مقدار زیادی چربی (50تا 55%) سرشار از انرژی است . گلهای بادام صورتی یا سفید هستند و روی شاخه های جانبی پدیدار می شوند .

منشأ و توسعه اولیه بادام :

درمیان گونه های جنس Prunus بادام ارتباط خویشاوندی نزدیک با هلو داشته و زا نظر تکاملی شرایط محیطی آسیای مرکزی و جنوب غربی آن ،آنها را از یکدیگر جدا نموده است . هلو بیشتر در آب و هوای مرطوب آسیا شرقی ولی بادام در آب و هوای خشک آسیای مرکزی تکامل و گسترش یافته است .

بادام زراعی همانند اکثر گونه های بادام حالت خود ناسازگار دارند این ناسازگار از خود باروری جلوگیری می کند اما برای دگر گرده افشانی مناسب بوده و همچنین تنوع در توده های درختان را حفظ می کند .

گونه های بادام عمدتاً دارای میوه مغز تلخ می باشند چون دارای مقدار زیادی گلوکزید آمیگدالین هستند که در اثر هیدرولیز به بنزل آدلین . سیانید تبدیل می شود و این فرآیند در حضور امولسیون آنزیم صورت می گیرد .

گونه های مختلف بادام به ویژه آنهایی که از نظر گیاهشناسی در یک بخش قرار دارند به آسانی یکدیگر را تلقیح می کند . تلاقی طبیعی بین بادام های و گونه های وحشی به آسانی صورت می گیرد.

مرکز اولیه منشأ بادام را می توان در تمدن های قدیمی و مسیرهای بازرگانی اولیه اولیه جستجو نمود . بادام های تحت کشت حاصل تلاقی بین دو گونه Prunus bucharica وP.fenzlians می باشند .

دوره گلدهی :

بعد از تامین سرمای مورد نیاز جوانه های گلدهنده بادام بر حسب نیازهاشان به گرما شروع به رشد می کنند . این سرما حدود 300-400 ساعت است .

گل انگیزی در سال قبل از شکوفایی گلها در ماههای اردیبهشت و خرداد اتفاق می افتد . تشکیل اجزای گل به صورت جنینی در داخل جوانه گل در مرداد اتفاق می افتد و تا آغاز پاییز اجزای اولیه گل در داخل جوانه گل ظاهر می شوند . تشکیل دانه گروه در طول زمستان ( دی و بهمن ) اتفاق می افتد درحالیکه بلوغ تخمدان قبل از گلدهی رخ می دهد . گلها قبل از برگها در اواخر زمستان یااوایل بهار ظاهر می شوند . جوانه های گل بادام به صورت منفرد ، برون برگ و همیشه در وضعیت جانبی برروی شاخه قرار می گیرد .

جوانه های گل برروی 3 نوع شاخه قرار می گیرند :

1- در اطراف شاخکهای کوتاه به طول 10- 3 سانتیمتر ، با کمتر از 8 گروه که معمولاً 5-1 جوانه گل دارند .

2- برروی شاخکهای طویلتر یا شاخه های کوتاه با 25-8 گره

3- بروی شاخه های طویل با بیش از 25 گره ، معمولا در قسمت انتهایی این شاخه ها جوانه های گل به صورت کروی و در کنار جوانه های رویشی قرار می گیرند . زمان و طول دوره گلدهی بسته به رقم و شرایط آب و هوایی متفاوت می باشد . و ممکن است از 10-30 روز تغییر کند .

گرده افشانی :

بیشتر ارقام بادام دگر گروه افشان بوده و برای میوه دهی نیاز به ارقام دیگر دارند .

ایران از دیر باز تولید کننده انواع منسوجات ابریشمین بوده است و هم اکنون نیز پرورش کرم ابریشم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

ایران از دیر باز تولید کننده انواع منسوجات ابریشمین بوده است و هم اکنون نیز پرورش کرم ابریشم ، یکی از فعالیت های دارای اهمیت در بخش کشاورزی است .

صندوق بیمه محصولات کشاورزی با توسعه پوشش حمایتی بیمه ای در 70 فعالیت بخش کشاورزی ، از جمله انواع زراعت ، دامپروری ، مرغداری ، آبزی پروری ، مرتعداری ، جنگلداری ، آبخیزداری و باغبانی ، اینک فرآیند " تولید ابریشم " را نیز تحت پوشش حمایتی خود قرار داده است ، این طرح که نخست به صورت آزمایشی در یکی از قطب های اصلی تولید ابریشم - استان گیلان - اجرا خواهد شد ؛ از زمان دریافت تخم نوغان به مدت 50 روز تا زمان برداشت پیله معتبر خواهد بود و تخم های نوغان هیبرید ، لاروهای کرم ابریشم استقرار یافته در مزرعه و پیله های تر حاصله را در برابر عوامل خسارت زایی همچون :

الف :  عوامل قهری و طبیعی شامل زلزله ، توفان ، تگرگ ، آذرخش (صاعقه) ، سیل ، بارندگی سیل آسا و مداوم ، نوسانات شدید درجه حرارت و رطوبت .

ب:     بیماری ها شامل :  موسکاردین ، فلاشری ، گراسری ، پبرین و بیماری های آسپرژیلوسی  زیر پوشش حمایتی " بیمه سبز " خواهند بود .

میزان کل حق بیمه به ازای هر جعبه تخم نوغان 44000 ریال (چهل و چهار هزار ریال ) می باشد که به منظور حمایت هر چه بیشتر 27000 ریال (بیست و هفت هزار ریال ) آن توسط صندوق بیمه محصولات کشاورزی از دولت دریافت می گردد و بدین ترتیب سهم پرورش دهنده کرم ابریشم 17000 ریال (هفده هزار ریال ) می باشد .

در صورت بروز خسارت و آسیب در اثر عوامل خطر یاد شده 445000 ریال ( چهارصد و چهل و پنج هزار ریال ) - به عبارتی 26 برابر مبلغ دریافتی - به بیمه گذار به عنوان غرامت پرداخت خواهد شد .

اگرچه صنعت پرورش ابریشم در افغانستان طی سالیان جنگ کاملا رکود کرده بود ولی با آن هم تلاش هایی برای رونق دوبارۀ این صنعت قدیمی طی سالهای اخیر در ولایت بلخ آغاز شده است.

پرورش کرم ابریشم که بعدا از آن تارهای با کیفیت و مرغوب ابریشم به دست می آید در افغانستان سابقۀ طولانی دارد. صنعت کارانی که مصروف کاروبار و تربیۀ کرم ابریشم هستند به پیله وران مسمی هستند. پیله وران ولایت بلخ باور دارند که افغانستان در گذشته ها در تولید ابرایشم در منطقه نقش به سزایی داشته است، ولی این صنعت طی سالیان جنگ رفته رفته کاملا نابود شده است. اهمیت عمدۀ پرورش ابرایشم در کنار مفاد اقتصادی آن، زمینه را برای خانم ها و حتی اطفال فراهم می کند تا در اوقات فراغت به کار مشغول شوند. با آنکه همچو زمینه یی در سال های اخیر وجود نداشت اما اکنون دولت تلاش دارد تا با ایجاد فارم های بزرگتری دوباره این صنعت را رونق دهد.

یکی از محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به استفاده از شفیره کرم ابریشم برای جذب مواد رنگزا از پسابهای رنگی شد.

دکتر "بابک نوروزی" مجری این طرح روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار علمی ایرنا گفت : استفاده از ضایعات صنعتی و کشاورزی به عنوان یک ماده جاذب و استفاده بهینه از آنها برای جذب آلاینده‌ها پیش از آنکه دور انداخته شوند، بحثی است که طی دهه اخیر توجه پژوهشگران را در سراسر جهان به خود جلب کرده است.

وی با اشاره به اینکه یکی از این ضایعات، شفیره کرم ابریشم که پسماند فرآیند ریسندگی است،افزود: این شفیره‌ها را از دو جنبه استخراج بیوپلیمرها و خود کرم ابریشم مورد بررسی قرار داده است.

نوروزی که دانش‌آموخته مهندسی نساجی گرایش شیمی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیراست، گفت: از بیوپلیمرهای به دست آمده از شفیره کرم ابریشم می توان در صنایع دارویی و پزشکی مانند تولید باندهای ترمیم زخم و همچنین در صنایع تصفیه آب و پساب به عنوان الکترولیت، استفاده کرد.

دراین طرح که پاپان نامه دکترای نوروزی است، ساختارآمینواسیدی شفیره کرم ابریشم، قابلیت حذف رنگزا را برای این ماده فراهم می‌آورد.

وی ضمن اشاره به اینکه صنعت با پسابهای مخلوط از چند رنگ مواجه است خاطرنشان کرد، امروزه از شیوه‌های بسیاری برای جذب مواد رنگزا از پساب ها استفاده می‌شود که معمول‌ترین آن استفاده از کربن فعال است.

این عضو هیات علمی دانشگاه گیلان با انتشار دو مقاله در دو مجله بین- المللی معتبر "‪ "Dyes and pigment‬و "‪ "Journal of Hazardous Material‬نشان داد شفیره کرم ابریشم که تا کنون هرگز برای جذب مواد رنگزا از پسابها مورد استفاده قرار نگرفته بود، می‌تواند جایگزین مناسبی برای کربن فعال شود.

به گفته وی می‌توان با اعمال تغییرات در ‪ PH‬این ماده جاذب، طیف وسیعی از مواد رنگزا را جذب کرد.

نوروزی افزود: به عنوان مثال واحدهای صنعتی تولیدکننده پسماند شفیره کرم ابریشم که دارای کارگاه‌های رنگزی نیز هستند، می‌توانند از این شفیره‌ها برای جذب مواد رنگی از آب استفاده کرده و آب با مقدار رنگ کمتری را به محیط بازگرداند.

وی با تاکید بر اینکه می‌توان از این پسماندهای رنگی نیز استفاده کرد افزود: در صورت انجام مطالعات لازم می‌توان چنین اقدامی را جامه عمل پوشاند.

از جمله مهمترین فعالیت کشاورزان گیلان، پرورش کرم ابریشم و غرس درختهای توت است که سابقاً ، یکی از ثروتهای معتبر این سرزمین به شمار می آمد. این محصول در قرون گذشته، یکی از مهمترین کالاهای صادراتی ایران، از جمله گیلان بود. ابریشم گیلان شهرت جهانی داشت؛ بطوری که بازار ابریشم گیلان به علت رونق فراوان خود تا جنگ جهانی دوم، باعث شد که تجار ابریشم از دورترین نقاط جهان به این مرز و بوم کشانده شوند. بنابراین کشت درخت توت و تربیت کرم ابریشم در ایران بهویژه گیلان، از قیم متداول بوده و در بیشتر خانه ها ابریشم ریسی معمول بوده است.

در مورد این که مردم گیلان با پرورش کرم ابریشم از چه زمانی آشنا شده اند، اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما شواهدی وجود دارد که قدمت تاریخی آن را در سواحل دریای خزر، بهدوران پیش از اسلام می رساند «لرد کرزن» انتقال کرم ابریشم را از چین به اروپا در دوره «ژوسیتنین» حدود 550 میلادی نوشته است، اما تردیدی نیست که پرورش آن در ایرانب ه زمانهای دورتر می رسد. چرا که ارتباط تاریخی دیرینه میان ایران و چین وجود داشته و علاوه بر آن راههای اصلی تجاری میان شرق و غرب؛ یعنی چین و اروپا و سواحل شرقی دریای مدیترانه که به نام «جاده ابریشم» معروف بوده از ایران می گذشته است.

غیر از این راه اصلی که منشأ بسیاری از نقل و انتقالات کالایی و تجاری و فرهنگی و حتی قومی، میان ایران و چین بوده، سواحل دریای خزر ارتباط ویژه ای با آسیا و چین داشته است. به همین دلیل برخی معتقدند که پرورش کرم ابریشم از طریق چین به مازندران و سپس به گیلان رسیده است. به هر حال آنچه مسلم است پرورش کرم ابریشم در دوره صفویه در گیلان رواجی کامل داشته و در قرن هفدهم میلادی در این سرزمین تولید می شده است چراکه در همین زمان تجاران روسی، انگلیسی، هلندی و فرانسوی، برای خرید ابریشم و پیله به گیلان می آمدند و با هم به رقابت می پرداختند. در طی قرن هجدهم، به دنبال سقوط سلسله صفویه و بی ثباتی سیاسی ایران و پز از آن با روی کار آمدن سلسله هایی چون: افشاریه، زندیه و قاجاریه، تجارت خارجی تولید ابریشم نیز در گیلان به دلیل درگیریهای ایران در جنگهای مختلف دچار رکود شد و خریداران خارجی نیز به همین دلیل، به بازارهای دیگر روی آوردند. در نیمه اول قرن نوزدهم، پس از یک رونق مجدد به دلیل بروز بیماری «پبرین» Pebrine از سال 1864 تا 1890 میلادی، تولید ابریشم در گیلان به شدت کاهش یافت تا جایی که در سال 1889 میلادی، محصول ابریشم گیلان فقط به 88500 کیلوگرم رسید.

مسئله مهم در پرورش کرم ابریشم، تأمین برگ درخت توت برای تغذیه کرمها است. در دوره پرورش کرمها، چنانچه برگهای مورد نیاز به موقع تأمین نشود، کرمها ضعیف شده و قادر به تولید پیله سالم و درشت نخواهند شد. زمان لازم برای یک دوره پرورش، حدود 40 تا 45 روز است که از اوایل اردیبهشت با سبز شدن برگها آغاز می شود. از آغاز دوره پرورش تا پایان آن، مراقبتهای خاصی لازم است که باید انجام گیرد. نوغانداران پس از دریافت تخم نوغان، ابتدا آن را در محل گرمی قرار داده و پس از بیرون آمدن تخمها و رشد اولیه، آنها را به محلی که «تلمبار»