تحقیق در مورد اکسیژن و سرطان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اکسیژن و سرطان

هر چه سرخی رنگ خون شما بیشتر باشد اکسیژن بیشتر را با خود حمل می نماید. هرچه رنگ آن تیره تر باشد اکسیژن کمتری را حمل خواهد کرد.

خون سرخرگی معمولاً سرخ روشنتر است چراکه با تازگی از میان ششها عبور نموده است. خون سیاهرگی عموماً سرخ تیره تر است چراکه به تازگی از میان مویرگهایی که اکسیژن از خون به بافتها منتقل کرده، عبور کرده است.

تمامی سلولهای مویرگهایی که اکسیژن دارند اما سلولهای سرطانی بدون اکسیژن زندگی می کنند که یک قاعده بدون استثناء است. اگر یک سلول از 60% اکسیژن خود محروم بماند به یک سلول سرطانی تبدیل خواه گشت اگر یک سلول از 35% اکسیژنش برای 48 ساعت بی نصیب بماند ممکن است سرطانی شود. وقتی غلظت امتلاء اکسیژن خون تنزل ند شرایط برای به وجود آمدن سرطان مساعد می شود. اکسیژن از خون سرخرگی منتقل میشود مادامی که از میان سیستم مویرگی عبور می کند.

اگر خون سرخرگی از اکسیژن دارای کمبود باشد یا اگر بواسطة سرخرگهای مسدود مانعی برای گردش خون ایجاد گردد آنوقت بافتهای اکسیژن دار شده ممکن با مراحل دیگری از سیستم مویرگی بسیار از اکسیژن محروم شده و آنگاه سرطانی شوند. سیستم انتقال اکسیژن از ششها به سلولها می تواند در نقاط متعددی دچار وقفه گردد و بنابراین فرصتهای بسیاری برای مضایقه و نرساندن اکسیژن به سلولها وجود خواهد داشت. همچنین راههای بسیاری وجود دارند که سلولها و میتوکندریهای آنها بتوانند بی رنگ صدمه بینند در نتیجة کاهش توانایی سلولها برای به مصرف رساندن اکسیژنی که موجود می باشد سوخت اصلی بدن انسان یک قند ساده به نام گلوکز است گلوکز از گیاهانی که ما می خوریم بدست می آید. از طریق فتوسنتز گیاهان انرژی نوری برای تهیة گلوکز و اکسیژن از دی اکسید کرن آب استفاده می شود.

اکسیژن+گلوکز انرژی+آب+دی اکسیدکربن

6co2+6H40+energy c6H12o6+6o2

بنابراین گیاهان از گلوکز به منظور بوجود آوردن گلوکز و مجموعه کربوهیدراتها استفاده میکند. وقتی گیاهان را می خوریم مجموعه کربوهیدراتها بوسیلة سیستم گوارش ما به گلوکز شکسته می شود. سپس انتهای این تا به انرژی شیمیایی تبدیل میشود از طریق یک سلسله واکنشهایی که بعنوان تنفس سلولی شناخته میشوند تنفس ارودیک از اکسیژن استفاده می کند.

انرژی+آب+دی اکسید کربن اکسیژن+گلوکز

این واکنش در میتوکندری سلولها رخ می دهد. تنفس اروبیک حداکثر میزان انرژی گلوکز را از ملکولها که کاملاً شکسته شده ، بیرون می کشد.

زمانیکه مقادیر انرژی ناکافی باشد یک سیستم حمایتی که به عنوان تنفس اروبیک شناخته میشود وجود دارد که می تواند انرژی بدون اکسیژن آزاد سازد.

انرژی+سیدلاکتیک گلوکز

این واکنش در سیتوپلاسم سلول رخ می دهد. آن واکنش هیچ فشار فوق العاده اضافی روی سیستم های تنفسی و گردشی ندارد وارد نمی شود. زیرا دی اکسید کردن تولدکی کرولی می تواند باعث سختی و گرفتگی عضلات بعد از ورزش گردد. سلولهای سرطانی هم به طور کلی یا ناحدودی به تنفس anareobre روی می آورند. تجزیه آنزیمی گلوکز در می شود اکسیژن نیز تخمیر شناخته می شود. اگرچه در انسان نتیجة پایانی تولید اسیدلاکتیک است نه الکل چراکه ما آنزیمهایی برای تولید کردن الکل درست نداریم.

وظیفه ایده آل و نهایی درمان سرطان دوباره بازگرداندن عملکرد سیسیتمهای اکسیداسیون به کل ارگانیسم باشد.

تنفس سلولی اروبیک به تعداد 36 مولکول ATP از هر ملکول گلوکز می سازد و تنفس anaerobic فقط 2 مولکول ATP می آفریند. تنفس 1/18 anakrobic از انرژی موجود را آزاد می سازد. سلولهای سرطانی باید احساس خستگی بسیار زیاد کنند.

علتهای صرفه سلولی

چیزهای زیادی وجود دارند که می تواند به سلول و میتوکندری آن صدمه وارد آورند که شامل محرومیت از دریافت اکسیژن عدم توازن و تعادل تغذیه ای، جراحت فیزیکی، مواد شیمیایی مسوم کننده واکنشهای آلرژیک اشعه، عفونت ها ، انگلها و... می باشد. اگر جراحت به میتوکندری صدمه برساند آنگاه در تولید ATP اختلال ایجاد می کند و سپس این امر می تواند باعث صدمه عمده و مهم به سلول گردد چونکه برای فرآینده های مهم سلولی مانند انتقال غشایی، نشر پروتئین و انواع چربیها. با میتوکندری آسیب دیده باری ادامه حیات آن سلول هیچ انتخابی ندارد ولی باز شکتن به سیستم ابتدایی تر تنفس anaerobic که مختص سلولهای سرطانی است انتخابی وجود خواهد داشت.

گاهی اوقات آسیب قابل بازگشت می باشد در چنین موردی سلول می تواند درمان شود. گاهی اوقات آسیب غیرقابل برگشت می باشد و یک راه باید برای تخریب و از بین برون سلول پیدا شود. همچنین علتهای صدمه به سلولها باید از میان برده شود با جلوگیری از آسیب مکرر یا آسیب به سلولهای باقیمانده.

موادغذائی برای میتوکندری سالم

تحقیق در مورد اکسیژن و سرطان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اکسیژن و سرطان

هر چه سرخی رنگ خون شما بیشتر باشد اکسیژن بیشتر را با خود حمل می نماید. هرچه رنگ آن تیره تر باشد اکسیژن کمتری را حمل خواهد کرد.

خون سرخرگی معمولاً سرخ روشنتر است چراکه با تازگی از میان ششها عبور نموده است. خون سیاهرگی عموماً سرخ تیره تر است چراکه به تازگی از میان مویرگهایی که اکسیژن از خون به بافتها منتقل کرده، عبور کرده است.

تمامی سلولهای مویرگهایی که اکسیژن دارند اما سلولهای سرطانی بدون اکسیژن زندگی می کنند که یک قاعده بدون استثناء است. اگر یک سلول از 60% اکسیژن خود محروم بماند به یک سلول سرطانی تبدیل خواه گشت اگر یک سلول از 35% اکسیژنش برای 48 ساعت بی نصیب بماند ممکن است سرطانی شود. وقتی غلظت امتلاء اکسیژن خون تنزل ند شرایط برای به وجود آمدن سرطان مساعد می شود. اکسیژن از خون سرخرگی منتقل میشود مادامی که از میان سیستم مویرگی عبور می کند.

اگر خون سرخرگی از اکسیژن دارای کمبود باشد یا اگر بواسطة سرخرگهای مسدود مانعی برای گردش خون ایجاد گردد آنوقت بافتهای اکسیژن دار شده ممکن با مراحل دیگری از سیستم مویرگی بسیار از اکسیژن محروم شده و آنگاه سرطانی شوند. سیستم انتقال اکسیژن از ششها به سلولها می تواند در نقاط متعددی دچار وقفه گردد و بنابراین فرصتهای بسیاری برای مضایقه و نرساندن اکسیژن به سلولها وجود خواهد داشت. همچنین راههای بسیاری وجود دارند که سلولها و میتوکندریهای آنها بتوانند بی رنگ صدمه بینند در نتیجة کاهش توانایی سلولها برای به مصرف رساندن اکسیژنی که موجود می باشد سوخت اصلی بدن انسان یک قند ساده به نام گلوکز است گلوکز از گیاهانی که ما می خوریم بدست می آید. از طریق فتوسنتز گیاهان انرژی نوری برای تهیة گلوکز و اکسیژن از دی اکسید کرن آب استفاده می شود.

اکسیژن+گلوکز انرژی+آب+دی اکسیدکربن

6co2+6H40+energy c6H12o6+6o2

بنابراین گیاهان از گلوکز به منظور بوجود آوردن گلوکز و مجموعه کربوهیدراتها استفاده میکند. وقتی گیاهان را می خوریم مجموعه کربوهیدراتها بوسیلة سیستم گوارش ما به گلوکز شکسته می شود. سپس انتهای این تا به انرژی شیمیایی تبدیل میشود از طریق یک سلسله واکنشهایی که بعنوان تنفس سلولی شناخته میشوند تنفس ارودیک از اکسیژن استفاده می کند.

انرژی+آب+دی اکسید کربن اکسیژن+گلوکز

این واکنش در میتوکندری سلولها رخ می دهد. تنفس اروبیک حداکثر میزان انرژی گلوکز را از ملکولها که کاملاً شکسته شده ، بیرون می کشد.

زمانیکه مقادیر انرژی ناکافی باشد یک سیستم حمایتی که به عنوان تنفس اروبیک شناخته میشود وجود دارد که می تواند انرژی بدون اکسیژن آزاد سازد.

انرژی+سیدلاکتیک گلوکز

این واکنش در سیتوپلاسم سلول رخ می دهد. آن واکنش هیچ فشار فوق العاده اضافی روی سیستم های تنفسی و گردشی ندارد وارد نمی شود. زیرا دی اکسید کردن تولدکی کرولی می تواند باعث سختی و گرفتگی عضلات بعد از ورزش گردد. سلولهای سرطانی هم به طور کلی یا ناحدودی به تنفس anareobre روی می آورند. تجزیه آنزیمی گلوکز در می شود اکسیژن نیز تخمیر شناخته می شود. اگرچه در انسان نتیجة پایانی تولید اسیدلاکتیک است نه الکل چراکه ما آنزیمهایی برای تولید کردن الکل درست نداریم.

وظیفه ایده آل و نهایی درمان سرطان دوباره بازگرداندن عملکرد سیسیتمهای اکسیداسیون به کل ارگانیسم باشد.

تنفس سلولی اروبیک به تعداد 36 مولکول ATP از هر ملکول گلوکز می سازد و تنفس anaerobic فقط 2 مولکول ATP می آفریند. تنفس 1/18 anakrobic از انرژی موجود را آزاد می سازد. سلولهای سرطانی باید احساس خستگی بسیار زیاد کنند.

علتهای صرفه سلولی

چیزهای زیادی وجود دارند که می تواند به سلول و میتوکندری آن صدمه وارد آورند که شامل محرومیت از دریافت اکسیژن عدم توازن و تعادل تغذیه ای، جراحت فیزیکی، مواد شیمیایی مسوم کننده واکنشهای آلرژیک اشعه، عفونت ها ، انگلها و... می باشد. اگر جراحت به میتوکندری صدمه برساند آنگاه در تولید ATP اختلال ایجاد می کند و سپس این امر می تواند باعث صدمه عمده و مهم به سلول گردد چونکه برای فرآینده های مهم سلولی مانند انتقال غشایی، نشر پروتئین و انواع چربیها. با میتوکندری آسیب دیده باری ادامه حیات آن سلول هیچ انتخابی ندارد ولی باز شکتن به سیستم ابتدایی تر تنفس anaerobic که مختص سلولهای سرطانی است انتخابی وجود خواهد داشت.

گاهی اوقات آسیب قابل بازگشت می باشد در چنین موردی سلول می تواند درمان شود. گاهی اوقات آسیب غیرقابل برگشت می باشد و یک راه باید برای تخریب و از بین برون سلول پیدا شود. همچنین علتهای صدمه به سلولها باید از میان برده شود با جلوگیری از آسیب مکرر یا آسیب به سلولهای باقیمانده.

موادغذائی برای میتوکندری سالم