آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید:

برای شروع کار با HTML شما به چیزهایی نیاز دارید که در لیست زیر آمده است:

1- شما ابتدا به یک کامپیوتر دارید، احتمالاً همین کامپیوتری است که با آن کار می کنید و صفحه ما را می بینی 

2- شما به یک ویرایشگر متن نیاز دارید. در ویندوز شما می توانید از برنامه Notepad استفاده کنید. از هر نرم افزار ویرایش متن دیگری استفاده کنید اما این نکته را در نظر داشته باشید که نرم افزار WordPad که در ویندوز وجود دارد و نرم افزارهایی مانند Microsoft Office و امثال آن برای نوشتن کدهای HTML مناسب نیستند چون در هنگام ذخیره کردن متن این نرم افزارها کدهایی را به آن اضافه می کنند.نرم افزار Notepad را می توانید از طریق منوی استارت در قسمت Accessories پیدا کنید یا از طریق فرمان Run با تایپ notepad در کادر Open و فشار دادن دکمه Enter. 

3- شما به یک مرورگر وب به انتخاب خود نیاز دارید. می توانید از Microsoft Internet Explorer استفاده کنید که با ویندوز نصب می شود یا از Opera, Mozilla Firefox و نرم افزارهای مشابه که اغلب به صورت رایگان برای دانلود در اینترنت وجود دارند.بهتر است برای اینکه بتوانید صفحه خود را با اینترنت اکسپلورر و نت اسکیپ امتحان کنید، از هر دو مرورگر مختلف که هر کدام بر پایهء یکی از دو مرورگر ذکر شده باشند استفاده کنید. 

4- شما به جایی برای ذخیره کردن متن خود دارید که می تواند جایی روی هارد دیسک شما، یک فلاپی دیسک یا یک سرور باشد. البته شما برای استفاده از HTML نیاز ندارید حتماً به اینترنت متصل باشید، شما می توانید با استفاده از یک مرورگر وب در کامپیوتر خود از HTML استفاده کنید. 

برای ذخیره کردن فایلی که با Notepad نوشته اید کافی است از منوی File گزینه Save As را انتخاب کرده و مسیری را برای ذخیره فایل انتخاب کنید و در کادر File Name در پایین پنجره Save As نام فایل را با پسوند html بنویسید. در آخر هم دکمه Save را کلیک کنید.

در اینجا می خواهیم به ساختار شناسه ها یا همان تگها (tag) در HTML بپردازیم. یک تگ همیشه با علامت کوچکتر ریاضی یعنی این علامت > آغاز می شود و با علامت بزرگتر < به پایان می رسد. مثلاً تگی که باعث ایجاد زیرخط کلمات می شود اینطور نوشته می شود: این علامت را قبل از متنی که می خواهیم زیر آن خط کشیده شود قرار می دهیم. به این تگ ، تگ ابتدایی (Opening tag) می گویند، که عملیاتی را که شما می خواهید آغاز کنید شروع می کند. به منظور پایان دادن به زیرخط باید از یک تگ پایانی استفاده کنید. یک تگ پایانی با این علامت شروع می شود: />  بقیه تگ مانند تگ ابتدایی می باشد. برای درک بهتر این مطلب به مثال زیر توجه کنید:

Tags and their position

اگر بخواهید متن بالا را با زیرخط در مرورگر خود ببینید باید آنرا مطابق خط روبرو در ویرایشگر متن خود بنویسید:

Tags and their position

نتیجه را به این صورت می بینید:

Tags and their position

همه تگها به یک تگ پایانی نیاز ندارند. برای مثال تگی که برای وارد کردن عکس استفاده می شود  از این قبیل تگهاست، که به این صورت می باشد:

<"img src="myimage.gif>

البته بعداً در مورد این تگ توضیح خواهیم داد در اینجا فقط برای مثال این تگ را آوردیم. موارد دیگری هم با این وضعیت وجود دارند مثلاً:
که برای رفتن به خط بعدی استفاده می شود،

که برای ایجاد یک خط افقی به کار می رود و

که برای رفتن به پاراگراف بعدی استفاده می شود.

در ضمن نیاز نیست که حتماً تگها با حروف بزرگ نوشته شوند. مثلاً

همان

است. البته در نسخه های جدیدتر HTML توصیه می شود کدهای HTML با حروف کوچک نوشته در XHTML هم نوشتن کدها با حروف کوچک الزامی است. فضای خالی هم بین تگها تأثیری ندارد. مثلاً :

         متن زیرخط دار         

کد بالا همان نتیجه ای را می دهد که کد زیر دارد:

متن زیرخط دار

به این طریق هم اگر نوشته شود فرقی نمی کند:

متن زیرخط دار

قالب پایه ای یک فایل HTML مانند زیر است. ببینید می توانید کاری را که تگهای این کد انجام می دهند حدس بزنید؟ البته همه آنها را بعداً توضیح می دهیم.

html قالب اصلیهر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

برای درک بهتر این قسمت سعی کنید تگها را به صورت جفتی در نظر بگیرید (از جایی که باز می شوند تا جایی که بسته می شوند) اولین تگاست که علامت شروع یک متن HTML است و تگ پایانی آناست که همانطور که ممکن است حدس زده باشید نشانه پایان متن HTML است. هر چیزی در HTML باید بین این دو تگ قرار گیرد. مانند متن، دیگر تگها، عکسها و... چون این دو تگ نشان دهنده آغاز و پایان صفحه شما هستند.

تگ بعدیاست. این تگ مشخص کننده بخشی است که شما باید عنوان صفحه، کلمات کلیدی، و دیگر توضیحات خود برای این صفحه را در آن قرار دهید. این بخش با به پایان می رسد. در مثال بالا تنها قسمت HEAD عنوان صفحه بود که با TITLE مشخص می شود.

تگبه شما اجازه می دهد برای صفحه خود یک عنوان برگزینید. این قسمت مورد استفاده موتورهای جستجو قرار می گیرد و همان متنی است که به هنگام مشاهده صفحه در نوار عنوان مرورگر نشان داده می شود. تا هنگامی که این تگ در قسمت BODY قرار نگیرد در متن شما نشان داده نمی شود. برای پایان دادن به تگ عنوان از این تگ استفاده می شود:در مثال بالا عنوانی که برای صفحه نشان داده می شود قالب اصلی HTML است.

تگبخشی را آغاز می کند که در صفحه مرورگر شما به نمایش در می آید. این قسمت جایی است که ما باید کار اصلی خود را در آن انجام دهیم. برای پایان دادن به این تگ ازاستفاده می کنیم. در مثال بالا متنی که در صفحه مرورگر دیده می شود به صورت زیر است (البته در اینجا برای نوشته زیر رنگ و فونت نیز انتخاب شده که در قسمتهای بعد به آنها خواهیم پرداخت) :

هر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

چیزی که در اینجا می بینیم متنی است که به صورت ساده نوشته شده و در طرف چپ صفحه قرار دارد.

در درس

در این درس به کار با متنها می پردازیم. ابتدا با این تگ شروع می کنیم:

1-    این تگ باعث می شود کلماتی که بین این تگ و تگ پایانی آن قرار دارند به صورت پر رنگ و بولد (Bold) دیده شوند. به مثال زیر توجه کنید:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

مثال بالا به صورت زیر دیده می شود:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

بیایید با تگهای دیگری ادامه دهیم:

2-    زیرخط (Underline):

این متن با زیر خط مشاهده می شود

این هم نتیجه:

این متن با زیر خط مشاهده می شود

3-    حروف کج (Italic):

این متن به صورت مورب دیده می شود

و نتیجه به این صورت است:

این متن به صورت مورب دیده می شود

4-    حروف خط خورده:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

متن در مرورگر به این صورت دیده می شود:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

5-    وسط چین:

این متن در وسط خط نوشته می شود

آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید:

برای شروع کار با HTML شما به چیزهایی نیاز دارید که در لیست زیر آمده است:

1- شما ابتدا به یک کامپیوتر دارید، احتمالاً همین کامپیوتری است که با آن کار می کنید و صفحه ما را می بینی 

2- شما به یک ویرایشگر متن نیاز دارید. در ویندوز شما می توانید از برنامه Notepad استفاده کنید. از هر نرم افزار ویرایش متن دیگری استفاده کنید اما این نکته را در نظر داشته باشید که نرم افزار WordPad که در ویندوز وجود دارد و نرم افزارهایی مانند Microsoft Office و امثال آن برای نوشتن کدهای HTML مناسب نیستند چون در هنگام ذخیره کردن متن این نرم افزارها کدهایی را به آن اضافه می کنند.نرم افزار Notepad را می توانید از طریق منوی استارت در قسمت Accessories پیدا کنید یا از طریق فرمان Run با تایپ notepad در کادر Open و فشار دادن دکمه Enter. 

3- شما به یک مرورگر وب به انتخاب خود نیاز دارید. می توانید از Microsoft Internet Explorer استفاده کنید که با ویندوز نصب می شود یا از Opera, Mozilla Firefox و نرم افزارهای مشابه که اغلب به صورت رایگان برای دانلود در اینترنت وجود دارند.بهتر است برای اینکه بتوانید صفحه خود را با اینترنت اکسپلورر و نت اسکیپ امتحان کنید، از هر دو مرورگر مختلف که هر کدام بر پایهء یکی از دو مرورگر ذکر شده باشند استفاده کنید. 

4- شما به جایی برای ذخیره کردن متن خود دارید که می تواند جایی روی هارد دیسک شما، یک فلاپی دیسک یا یک سرور باشد. البته شما برای استفاده از HTML نیاز ندارید حتماً به اینترنت متصل باشید، شما می توانید با استفاده از یک مرورگر وب در کامپیوتر خود از HTML استفاده کنید. 

برای ذخیره کردن فایلی که با Notepad نوشته اید کافی است از منوی File گزینه Save As را انتخاب کرده و مسیری را برای ذخیره فایل انتخاب کنید و در کادر File Name در پایین پنجره Save As نام فایل را با پسوند html بنویسید. در آخر هم دکمه Save را کلیک کنید.

در اینجا می خواهیم به ساختار شناسه ها یا همان تگها (tag) در HTML بپردازیم. یک تگ همیشه با علامت کوچکتر ریاضی یعنی این علامت > آغاز می شود و با علامت بزرگتر < به پایان می رسد. مثلاً تگی که باعث ایجاد زیرخط کلمات می شود اینطور نوشته می شود: این علامت را قبل از متنی که می خواهیم زیر آن خط کشیده شود قرار می دهیم. به این تگ ، تگ ابتدایی (Opening tag) می گویند، که عملیاتی را که شما می خواهید آغاز کنید شروع می کند. به منظور پایان دادن به زیرخط باید از یک تگ پایانی استفاده کنید. یک تگ پایانی با این علامت شروع می شود: />  بقیه تگ مانند تگ ابتدایی می باشد. برای درک بهتر این مطلب به مثال زیر توجه کنید:

Tags and their position

اگر بخواهید متن بالا را با زیرخط در مرورگر خود ببینید باید آنرا مطابق خط روبرو در ویرایشگر متن خود بنویسید:

Tags and their position

نتیجه را به این صورت می بینید:

Tags and their position

همه تگها به یک تگ پایانی نیاز ندارند. برای مثال تگی که برای وارد کردن عکس استفاده می شود  از این قبیل تگهاست، که به این صورت می باشد:

<"img src="myimage.gif>

البته بعداً در مورد این تگ توضیح خواهیم داد در اینجا فقط برای مثال این تگ را آوردیم. موارد دیگری هم با این وضعیت وجود دارند مثلاً:
که برای رفتن به خط بعدی استفاده می شود،

که برای ایجاد یک خط افقی به کار می رود و

که برای رفتن به پاراگراف بعدی استفاده می شود.

در ضمن نیاز نیست که حتماً تگها با حروف بزرگ نوشته شوند. مثلاً

همان

است. البته در نسخه های جدیدتر HTML توصیه می شود کدهای HTML با حروف کوچک نوشته در XHTML هم نوشتن کدها با حروف کوچک الزامی است. فضای خالی هم بین تگها تأثیری ندارد. مثلاً :

         متن زیرخط دار         

کد بالا همان نتیجه ای را می دهد که کد زیر دارد:

متن زیرخط دار

به این طریق هم اگر نوشته شود فرقی نمی کند:

متن زیرخط دار

قالب پایه ای یک فایل HTML مانند زیر است. ببینید می توانید کاری را که تگهای این کد انجام می دهند حدس بزنید؟ البته همه آنها را بعداً توضیح می دهیم.

html قالب اصلیهر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

برای درک بهتر این قسمت سعی کنید تگها را به صورت جفتی در نظر بگیرید (از جایی که باز می شوند تا جایی که بسته می شوند) اولین تگاست که علامت شروع یک متن HTML است و تگ پایانی آناست که همانطور که ممکن است حدس زده باشید نشانه پایان متن HTML است. هر چیزی در HTML باید بین این دو تگ قرار گیرد. مانند متن، دیگر تگها، عکسها و... چون این دو تگ نشان دهنده آغاز و پایان صفحه شما هستند.

تگ بعدیاست. این تگ مشخص کننده بخشی است که شما باید عنوان صفحه، کلمات کلیدی، و دیگر توضیحات خود برای این صفحه را در آن قرار دهید. این بخش با به پایان می رسد. در مثال بالا تنها قسمت HEAD عنوان صفحه بود که با TITLE مشخص می شود.

تگبه شما اجازه می دهد برای صفحه خود یک عنوان برگزینید. این قسمت مورد استفاده موتورهای جستجو قرار می گیرد و همان متنی است که به هنگام مشاهده صفحه در نوار عنوان مرورگر نشان داده می شود. تا هنگامی که این تگ در قسمت BODY قرار نگیرد در متن شما نشان داده نمی شود. برای پایان دادن به تگ عنوان از این تگ استفاده می شود:در مثال بالا عنوانی که برای صفحه نشان داده می شود قالب اصلی HTML است.

تگبخشی را آغاز می کند که در صفحه مرورگر شما به نمایش در می آید. این قسمت جایی است که ما باید کار اصلی خود را در آن انجام دهیم. برای پایان دادن به این تگ ازاستفاده می کنیم. در مثال بالا متنی که در صفحه مرورگر دیده می شود به صورت زیر است (البته در اینجا برای نوشته زیر رنگ و فونت نیز انتخاب شده که در قسمتهای بعد به آنها خواهیم پرداخت) :

هر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

چیزی که در اینجا می بینیم متنی است که به صورت ساده نوشته شده و در طرف چپ صفحه قرار دارد.

در درس

در این درس به کار با متنها می پردازیم. ابتدا با این تگ شروع می کنیم:

1-    این تگ باعث می شود کلماتی که بین این تگ و تگ پایانی آن قرار دارند به صورت پر رنگ و بولد (Bold) دیده شوند. به مثال زیر توجه کنید:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

مثال بالا به صورت زیر دیده می شود:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

بیایید با تگهای دیگری ادامه دهیم:

2-    زیرخط (Underline):

این متن با زیر خط مشاهده می شود

این هم نتیجه:

این متن با زیر خط مشاهده می شود

3-    حروف کج (Italic):

این متن به صورت مورب دیده می شود

و نتیجه به این صورت است:

این متن به صورت مورب دیده می شود

4-    حروف خط خورده:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

متن در مرورگر به این صورت دیده می شود:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

5-    وسط چین:

این متن در وسط خط نوشته می شود

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

ر یک نگاه سطحی به اطرافیان خود بیندازید می‌بینید تعداد افرادی که به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان کم نیست و هر چه سن بالا می‌رود بر این شیوع هم افزوده می‌شود به طوری که در میان افراد مسن گاهی تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. این فشار‌خون‌های بالا علاوه بر اینکه می‌توانند علایم حادی نظیر سردرد، درد قفسه سینه و ... ایجاد کنند، در بلند مدت می‌توانند عملکرد بسیاری از دستگاه‌های بدن نظیر قلب، کلیه‌ها و حتی چشم را تخریب ‌کنند و بنابراین به بروز آسیب‌های جبران ناپذیر منجر ‌شوند.

با توجه به شیوع بسیار بالای این بیماری و نیز با توجه به علایم حاصل از آن و اهمیت عوارض طولانی مدت آن بسیار مهم است که همه افراد با نحوه اندازه‌گیری فشار‌خون آشنا باشند.

وسایل اندازه گیری فشارخون

در حال حاضر دو گروه از وسایل و ابزار آلا‌ت پزشکی برای اندازه‌گیری فشار‌خون وجود دارد: ابزارهای دستی و ابزارهای خودکار ابزارهای دستی: ابزار دستی اندازه‌گیری فشار خون، همان دستگاه فشارخونی است که عمدتا در مطب پزشکان با آنها مواجه شده‌اید. این ابزارها دارای یک کیسه باد هستند که توسط یک تلمبه بادی کوچک باد می‌شود. پزشک یا فردی که فشار‌خون شما را اندازه‌گیری می‌کند این کیسه را ابتدا به دور بازوی شما می‌بندد و آن‌قدر آن را باد می‌کند تا فشار آن از فشار شریان‌های شما بیشتر شده و بنابراین با فشار وارد کردن بر‌روی شریان‌ها آنها را ببندد. گاهی اوقات برای اطمینان از بسته شدن شریان‌های بازوی بیمار از نبض بیمار استفاده می‌شود. اگر شریان‌های بازوی بیمار بسته شده باشند، دیگر نبضی در ناحیه مچ دست بیمار قابل لمس نخواهد بود. پس از کسب اطمینان از اینکه فشار‌ کاف از فشار شریان‌های بازوی بیمار بالاتر رفته است، پیچ تخلیه باد به آرامی باز می‌شود بدین‌ترتیب فشار‌ در درون کاف به تدریج پایین می‌آید. وقتی این فشار به حد فشار‌خون شریان‌ها رسید، حالا به تدریج شریان باز شده و جریان خون در آن برقرار می‌شود. این امر باعث می‌شود که در مچ دست بیمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما می‌توانید حداکثر فشار‌خون بیمار (یعنی فشار سیستولیک بیمار) را از روی برقرار شدن نبض در مچ دست بیمار و مشاهده فشاری که عقربه دستگاه فشار‌سنج در این زمان به شما نشان می‌دهد، مشخص کنید. البته راه دیگری هم هست، معمولا پزشکان در زیر دستگاه فشار‌سنج یک گوشی پزشکی می‌گذارند. به محض اینکه فشار‌کاف به فشار خون سیستولیک فرد رسید، به علت برقراری جریان خون در شریان، صدای نبض از گوشی به گوش می‌رسد. شما در این زمان می‌توانید از روی عقربه فشار‌سنج، فشار‌کاف (که معادل فشار شریانی سیستولیک فرد است) را مشاهده ‌کنید.

پس از تعیین فشار سیستولیک، باز هم به تخلیه باد ‌کاف ادامه دهید. با گوش دادن به صداهای نبض و جریان ‌خون از طریق گوشی بالاخره فشار تا حدی پایین می‌آید که دیگر هیچ صدایی به گوش شما نمی‌رسد. در این زمان به عقربه دستگاه فشار‌سنج نگاه کنید و آن را ثبت کنید. این فشار همان فشار پایین یا دیاستولیک فرد است. بدین‌ترتیب شما از طریق سمع جریان خون از طریق گوشی دو فشار بدست میآورید که یکی فشار بالا یا سیستولی (زمان شروع صداهای جریان خون در شریان‌ها) و دیگری فشار پایین یا دیاستولی (زمان خاتمه صداها در گوشی) بود.

نکات فشار سنجی

بعضی از دستگاه‌های فشار‌سنج هستند که عقربه ندارند. در این دستگاه‌ها، یک ستون جیوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد که فشار را به شما نشان می‌دهد. اصول کار با این دستگاه‌ها هم مثل همان دستگاه‌های عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، باید به اعدادی دقت شود که در دو طرف ستون جیوه ارائه شده‌اند.

‌دستگاه‌هایی که گفته شد (کاف فشارسنج دستی) دستگاه‌های استاندارد فشار سنج هستند و بنابراین بهتر است برای اندازه‌گیری فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا که در موارد نادر دستگاه‌های دیجیتالی و خودکار فشار‌خون را اشتباه محاسبه می‌کنند، همیشه ترجیح داده می‌شود که از کاف فشار‌سنج استفاده شود و استفاده از دستگاه‌های دیجیتالی تنها برای بیمارانی توصیه می‌شود که توانایی استفاده از این وسایل استاندارد را ندارند.

به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندکی با هم فرق دارد. برای همین اگر می‌خواهید فشار‌خون را به طور مرتب اندازه‌گیری و کنترل کنید و سپس نتایج حاصل را با هم مقایسه کنید (مثلا برای کنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است همیشه فشار خون خود را فقط از یک دست بگیرید. مقایسه فشار خون‌های دو دست با همدیگر چندان کار معقولی نیست.

گاهی حتی در برخی از بیماری‌ها لازم است که فشار‌خون اندام تحتانی مورد بررسی قرار گیرد. اگر‌چه این کار چندان شایع نیست و در مواردی که لازم باشد، معمولا توسط پزشک متخصص انجام می‌شود، باید بدانید که در این موارد کاف فشار‌سنج روی ساق پای فرد بسته می‌شود.

‌زمانی که می‌خواهید فشار‌خون خود را اندازه‌گیری کنید حتما توجه داشته باشید که باید در آرامش کامل به سر ببرید، اضطراب و نگرانی نداشته باشید، آرام در جایی نشسته باشید، یکی دو ساعت قبل سیگار نکشیده باشید طی چند دقیقه قبل از پله بالا نرفته باشید و در ضمن از اندازه‌گیری‌های مکرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداری کنید.

اگر فشار خون شما بیش از حد بالا بود، نگران و دست پاچه نشوید.

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید (تحقیق)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

ر یک نگاه سطحی به اطرافیان خود بیندازید می‌بینید تعداد افرادی که به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان کم نیست و هر چه سن بالا می‌رود بر این شیوع هم افزوده می‌شود به طوری که در میان افراد مسن گاهی تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. این فشار‌خون‌های بالا علاوه بر اینکه می‌توانند علایم حادی نظیر سردرد، درد قفسه سینه و ... ایجاد کنند، در بلند مدت می‌توانند عملکرد بسیاری از دستگاه‌های بدن نظیر قلب، کلیه‌ها و حتی چشم را تخریب ‌کنند و بنابراین به بروز آسیب‌های جبران ناپذیر منجر ‌شوند.

با توجه به شیوع بسیار بالای این بیماری و نیز با توجه به علایم حاصل از آن و اهمیت عوارض طولانی مدت آن بسیار مهم است که همه افراد با نحوه اندازه‌گیری فشار‌خون آشنا باشند.

وسایل اندازه گیری فشارخون

در حال حاضر دو گروه از وسایل و ابزار آلا‌ت پزشکی برای اندازه‌گیری فشار‌خون وجود دارد: ابزارهای دستی و ابزارهای خودکار ابزارهای دستی: ابزار دستی اندازه‌گیری فشار خون، همان دستگاه فشارخونی است که عمدتا در مطب پزشکان با آنها مواجه شده‌اید. این ابزارها دارای یک کیسه باد هستند که توسط یک تلمبه بادی کوچک باد می‌شود. پزشک یا فردی که فشار‌خون شما را اندازه‌گیری می‌کند این کیسه را ابتدا به دور بازوی شما می‌بندد و آن‌قدر آن را باد می‌کند تا فشار آن از فشار شریان‌های شما بیشتر شده و بنابراین با فشار وارد کردن بر‌روی شریان‌ها آنها را ببندد. گاهی اوقات برای اطمینان از بسته شدن شریان‌های بازوی بیمار از نبض بیمار استفاده می‌شود. اگر شریان‌های بازوی بیمار بسته شده باشند، دیگر نبضی در ناحیه مچ دست بیمار قابل لمس نخواهد بود. پس از کسب اطمینان از اینکه فشار‌ کاف از فشار شریان‌های بازوی بیمار بالاتر رفته است، پیچ تخلیه باد به آرامی باز می‌شود بدین‌ترتیب فشار‌ در درون کاف به تدریج پایین می‌آید. وقتی این فشار به حد فشار‌خون شریان‌ها رسید، حالا به تدریج شریان باز شده و جریان خون در آن برقرار می‌شود. این امر باعث می‌شود که در مچ دست بیمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما می‌توانید حداکثر فشار‌خون بیمار (یعنی فشار سیستولیک بیمار) را از روی برقرار شدن نبض در مچ دست بیمار و مشاهده فشاری که عقربه دستگاه فشار‌سنج در این زمان به شما نشان می‌دهد، مشخص کنید. البته راه دیگری هم هست، معمولا پزشکان در زیر دستگاه فشار‌سنج یک گوشی پزشکی می‌گذارند. به محض اینکه فشار‌کاف به فشار خون سیستولیک فرد رسید، به علت برقراری جریان خون در شریان، صدای نبض از گوشی به گوش می‌رسد. شما در این زمان می‌توانید از روی عقربه فشار‌سنج، فشار‌کاف (که معادل فشار شریانی سیستولیک فرد است) را مشاهده ‌کنید.

پس از تعیین فشار سیستولیک، باز هم به تخلیه باد ‌کاف ادامه دهید. با گوش دادن به صداهای نبض و جریان ‌خون از طریق گوشی بالاخره فشار تا حدی پایین می‌آید که دیگر هیچ صدایی به گوش شما نمی‌رسد. در این زمان به عقربه دستگاه فشار‌سنج نگاه کنید و آن را ثبت کنید. این فشار همان فشار پایین یا دیاستولیک فرد است. بدین‌ترتیب شما از طریق سمع جریان خون از طریق گوشی دو فشار بدست میآورید که یکی فشار بالا یا سیستولی (زمان شروع صداهای جریان خون در شریان‌ها) و دیگری فشار پایین یا دیاستولی (زمان خاتمه صداها در گوشی) بود.

نکات فشار سنجی

بعضی از دستگاه‌های فشار‌سنج هستند که عقربه ندارند. در این دستگاه‌ها، یک ستون جیوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد که فشار را به شما نشان می‌دهد. اصول کار با این دستگاه‌ها هم مثل همان دستگاه‌های عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، باید به اعدادی دقت شود که در دو طرف ستون جیوه ارائه شده‌اند.

‌دستگاه‌هایی که گفته شد (کاف فشارسنج دستی) دستگاه‌های استاندارد فشار سنج هستند و بنابراین بهتر است برای اندازه‌گیری فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا که در موارد نادر دستگاه‌های دیجیتالی و خودکار فشار‌خون را اشتباه محاسبه می‌کنند، همیشه ترجیح داده می‌شود که از کاف فشار‌سنج استفاده شود و استفاده از دستگاه‌های دیجیتالی تنها برای بیمارانی توصیه می‌شود که توانایی استفاده از این وسایل استاندارد را ندارند.

به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندکی با هم فرق دارد. برای همین اگر می‌خواهید فشار‌خون را به طور مرتب اندازه‌گیری و کنترل کنید و سپس نتایج حاصل را با هم مقایسه کنید (مثلا برای کنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است همیشه فشار خون خود را فقط از یک دست بگیرید. مقایسه فشار خون‌های دو دست با همدیگر چندان کار معقولی نیست.

گاهی حتی در برخی از بیماری‌ها لازم است که فشار‌خون اندام تحتانی مورد بررسی قرار گیرد. اگر‌چه این کار چندان شایع نیست و در مواردی که لازم باشد، معمولا توسط پزشک متخصص انجام می‌شود، باید بدانید که در این موارد کاف فشار‌سنج روی ساق پای فرد بسته می‌شود.

‌زمانی که می‌خواهید فشار‌خون خود را اندازه‌گیری کنید حتما توجه داشته باشید که باید در آرامش کامل به سر ببرید، اضطراب و نگرانی نداشته باشید، آرام در جایی نشسته باشید، یکی دو ساعت قبل سیگار نکشیده باشید طی چند دقیقه قبل از پله بالا نرفته باشید و در ضمن از اندازه‌گیری‌های مکرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداری کنید.

اگر فشار خون شما بیش از حد بالا بود، نگران و دست پاچه نشوید.

دانلود تحقیق آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

ر یک نگاه سطحی به اطرافیان خود بیندازید می‌بینید تعداد افرادی که به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان کم نیست و هر چه سن بالا می‌رود بر این شیوع هم افزوده می‌شود به طوری که در میان افراد مسن گاهی تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. این فشار‌خون‌های بالا علاوه بر اینکه می‌توانند علایم حادی نظیر سردرد، درد قفسه سینه و ... ایجاد کنند، در بلند مدت می‌توانند عملکرد بسیاری از دستگاه‌های بدن نظیر قلب، کلیه‌ها و حتی چشم را تخریب ‌کنند و بنابراین به بروز آسیب‌های جبران ناپذیر منجر ‌شوند.

با توجه به شیوع بسیار بالای این بیماری و نیز با توجه به علایم حاصل از آن و اهمیت عوارض طولانی مدت آن بسیار مهم است که همه افراد با نحوه اندازه‌گیری فشار‌خون آشنا باشند.

وسایل اندازه گیری فشارخون

در حال حاضر دو گروه از وسایل و ابزار آلا‌ت پزشکی برای اندازه‌گیری فشار‌خون وجود دارد: ابزارهای دستی و ابزارهای خودکار ابزارهای دستی: ابزار دستی اندازه‌گیری فشار خون، همان دستگاه فشارخونی است که عمدتا در مطب پزشکان با آنها مواجه شده‌اید. این ابزارها دارای یک کیسه باد هستند که توسط یک تلمبه بادی کوچک باد می‌شود. پزشک یا فردی که فشار‌خون شما را اندازه‌گیری می‌کند این کیسه را ابتدا به دور بازوی شما می‌بندد و آن‌قدر آن را باد می‌کند تا فشار آن از فشار شریان‌های شما بیشتر شده و بنابراین با فشار وارد کردن بر‌روی شریان‌ها آنها را ببندد. گاهی اوقات برای اطمینان از بسته شدن شریان‌های بازوی بیمار از نبض بیمار استفاده می‌شود. اگر شریان‌های بازوی بیمار بسته شده باشند، دیگر نبضی در ناحیه مچ دست بیمار قابل لمس نخواهد بود. پس از کسب اطمینان از اینکه فشار‌ کاف از فشار شریان‌های بازوی بیمار بالاتر رفته است، پیچ تخلیه باد به آرامی باز می‌شود بدین‌ترتیب فشار‌ در درون کاف به تدریج پایین می‌آید. وقتی این فشار به حد فشار‌خون شریان‌ها رسید، حالا به تدریج شریان باز شده و جریان خون در آن برقرار می‌شود. این امر باعث می‌شود که در مچ دست بیمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما می‌توانید حداکثر فشار‌خون بیمار (یعنی فشار سیستولیک بیمار) را از روی برقرار شدن نبض در مچ دست بیمار و مشاهده فشاری که عقربه دستگاه فشار‌سنج در این زمان به شما نشان می‌دهد، مشخص کنید. البته راه دیگری هم هست، معمولا پزشکان در زیر دستگاه فشار‌سنج یک گوشی پزشکی می‌گذارند. به محض اینکه فشار‌کاف به فشار خون سیستولیک فرد رسید، به علت برقراری جریان خون در شریان، صدای نبض از گوشی به گوش می‌رسد. شما در این زمان می‌توانید از روی عقربه فشار‌سنج، فشار‌کاف (که معادل فشار شریانی سیستولیک فرد است) را مشاهده ‌کنید.

پس از تعیین فشار سیستولیک، باز هم به تخلیه باد ‌کاف ادامه دهید. با گوش دادن به صداهای نبض و جریان ‌خون از طریق گوشی بالاخره فشار تا حدی پایین می‌آید که دیگر هیچ صدایی به گوش شما نمی‌رسد. در این زمان به عقربه دستگاه فشار‌سنج نگاه کنید و آن را ثبت کنید. این فشار همان فشار پایین یا دیاستولیک فرد است. بدین‌ترتیب شما از طریق سمع جریان خون از طریق گوشی دو فشار بدست میآورید که یکی فشار بالا یا سیستولی (زمان شروع صداهای جریان خون در شریان‌ها) و دیگری فشار پایین یا دیاستولی (زمان خاتمه صداها در گوشی) بود.

نکات فشار سنجی

بعضی از دستگاه‌های فشار‌سنج هستند که عقربه ندارند. در این دستگاه‌ها، یک ستون جیوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد که فشار را به شما نشان می‌دهد. اصول کار با این دستگاه‌ها هم مثل همان دستگاه‌های عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، باید به اعدادی دقت شود که در دو طرف ستون جیوه ارائه شده‌اند.

‌دستگاه‌هایی که گفته شد (کاف فشارسنج دستی) دستگاه‌های استاندارد فشار سنج هستند و بنابراین بهتر است برای اندازه‌گیری فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا که در موارد نادر دستگاه‌های دیجیتالی و خودکار فشار‌خون را اشتباه محاسبه می‌کنند، همیشه ترجیح داده می‌شود که از کاف فشار‌سنج استفاده شود و استفاده از دستگاه‌های دیجیتالی تنها برای بیمارانی توصیه می‌شود که توانایی استفاده از این وسایل استاندارد را ندارند.

به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندکی با هم فرق دارد. برای همین اگر می‌خواهید فشار‌خون را به طور مرتب اندازه‌گیری و کنترل کنید و سپس نتایج حاصل را با هم مقایسه کنید (مثلا برای کنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است همیشه فشار خون خود را فقط از یک دست بگیرید. مقایسه فشار خون‌های دو دست با همدیگر چندان کار معقولی نیست.

گاهی حتی در برخی از بیماری‌ها لازم است که فشار‌خون اندام تحتانی مورد بررسی قرار گیرد. اگر‌چه این کار چندان شایع نیست و در مواردی که لازم باشد، معمولا توسط پزشک متخصص انجام می‌شود، باید بدانید که در این موارد کاف فشار‌سنج روی ساق پای فرد بسته می‌شود.

‌زمانی که می‌خواهید فشار‌خون خود را اندازه‌گیری کنید حتما توجه داشته باشید که باید در آرامش کامل به سر ببرید، اضطراب و نگرانی نداشته باشید، آرام در جایی نشسته باشید، یکی دو ساعت قبل سیگار نکشیده باشید طی چند دقیقه قبل از پله بالا نرفته باشید و در ضمن از اندازه‌گیری‌های مکرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداری کنید.

اگر فشار خون شما بیش از حد بالا بود، نگران و دست پاچه نشوید.