لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 127
تاریخچه برق در ایران :
اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :
شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه
چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه
تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .
در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .
در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .
صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .
چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .
نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی برای خرید موتور برق در زمان جنگ همراه با یکی از مهندسی خود عازم اروپا شده و سه دستگاه مولد با سوخت گازوئیل هر یک به قدرت 600 کیلو ولت خریداری نمایند که ظرف مدت 14 ماه نصب و از آن بهره برداری شود ولی به علت جنگ و اینکه کارخانه سازنده سفارشات زیادی داشت توفیق وفا به وعده نیافت و بالاخره بعد از سی و دو ماه تحویل داد که آنرا در میدان رودگی ( فلکه برق ) محل فعلی شرکت نصب نموده و بهره برداری از آن آغاز شد . با
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 138
تاریخچه برق در ایران :
اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :
شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه
چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه
تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .
در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .
در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .
صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .
چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .
نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 127
تاریخچه برق در ایران :
اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :
شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه
چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه
تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .
در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .
در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .
صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .
چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .
نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی برای خرید موتور برق در زمان جنگ همراه با یکی از مهندسی خود عازم اروپا شده و سه دستگاه مولد با سوخت گازوئیل هر یک به قدرت 600 کیلو ولت خریداری نمایند که ظرف مدت 14 ماه نصب و از آن بهره برداری شود ولی به علت جنگ و اینکه کارخانه سازنده سفارشات زیادی داشت توفیق وفا به وعده نیافت و بالاخره بعد از سی و دو ماه تحویل داد که آنرا در میدان رودگی ( فلکه برق ) محل فعلی شرکت نصب نموده و بهره برداری از آن آغاز شد . با
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 138
تاریخچه برق در ایران :
اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :
شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه
چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه
تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .
در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .
در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .
صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .
چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .
نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی
دسته بندی : برق و الکترونیک ، مخابرات
فرمت فایل: ورد ( قابلیت ویرایش )
قسمتی از محتوی متن پروژه ...
تعداد صفحات : 18 صفحه
مقدمه. در سال 1871 میلادی ( 1250 هجری شمسی ) ماشین گرام اختراع شد .
این اختراع گامی اساسی در راه ایجاد صنعت برق تجاری بود ، زیرا پس از آن تبدیل انرژی مکانیکی (و هر نوع انرژی دیگری که بتوان از آن کار مکانیکی به دست آورد ) به انرژی برقی ممکن گردید.
یازده سال پس ازآن، درسال 1882 میلادی ( 1261 هجری شمسی ) توماس ادیسون نخستین موسسه برق تجاری خود را برای تامین روشنایی در یکی از خیابانهای نیویورک افتتاح کرد بیان دو واقعه مهم بالا برای درک رابطه زمانی بین تاریخ پیدایش صنعت برق در جهان و در ایران خالی از فایده نیست .
چنانکه خواهد آمد ، اولین مولد برق در ایران ، سه سال بعد از موسسه برق توماس ادیسون به کار افتاد. در گاه شما ر حاضر ، رویدادهای مهم در تاریخ صنعت برق ایران را به ترتیب تا ریخ هجری شمسی آورده ایم .
برای چند واقعه قدیمتر که تاریخ آنها دراسناد اصلی به هجری قمری می باشد، سال هجری قمری در پرانتز آمده است. 1264 (1302قمری) در زمان ناصرالدین شاه قاجار ، مولدی به قدرت تقریبی 3 کیلووات به منظور تامین روشنایی بخشی از کاخ سلطنتی برای نخستین بار وارد ایران شد و به بهره برداری رسید .
از مدارک تاریخی چنین برمی آید که کار خرید و وارد کردن این مولد به ایران ، از یکی دو سال پیش از آن در جریان بوده است موتور این مولد ظاهرا از نوع Otto و سوخت آن گاز حاصل از تبدیل زغال سنگ بود .
بدین ترتیب ملاحظه می شود که بهره برداری از نخستین مولد برق در ایران به14 سال پس از اختراع ماشین گرام و سه سال بعد از موسسه برق رسانی توماس ادیسون برمی گردد. 1282 (1320 قمری) یک دستگاه مولد برق با موتور نوع اتو- دویتس Otto-Deutz باقدرت 12 اسب برای تامین روشنایی حرم حضرت رضا به بهره برداری رسید .
این مولد در سال 1279 به دستور مظفرالدین شاه قاجار خریداری شده بود .
سه سال بعد مولد دیگری با قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اول نصب شد. 1283 (1322قمری) امتیاز تاسیس کارخانه چراغ برق ( و آجر و اسباب نجاری ) به حاجی حسین امین الضرب واگذار گردید.
در امتیازنامه برای نخستین بار به تولیدروشنایی برق به عنوان یک فعالیت تجاری و خدمت رسانی عمومی نگریسته شده بود. 1285 (1324 قمری ) کارخانه برق حاجی امین الضرب تقریبا شش ماه بعد از صدور فرمان مشروطیت آماده بهره برداری گردید و بر طبق اعلامیه ای آماده پذیرش مشترکان شد .
چنان که ازاسم موسسه، یعنی اداره چراغ برق بر می آید ، انرژی برق درابتدا تنها برای تامین روشنایی به کار می رفت و به همین علت تولید برق تنها به پنج تا هفت ساعت اول شب محدود می شد .
مولد کارخانه حاجی امین الضرب به قدرت 400 کیلو وات ، سه فازه و با ولتاژ 220/380 ولت بود و برق آن مستقیما به شبکه فشارضعیفی که تا شعاع 800 متری اطراف کارخانه واقع در خیابان چراغ برق (امیرکبیر کنونی ) کشیده می شد تزریق می گردید .
تامین روشنایی معابر نیز در محدوده فعالیت اداره چراغ برق در مقابل دریافت قیمت عادله در تعهد اداره بود.
کار احداث شبکه ، واگذاری انشعاب ،سیم کشی داخلی مشترکان و نصب چراغ تماما" بر عهده اداره چراغ برق بود واین وضع تا سالها پس از افتتاح کارخانه ادامه داشت. بهای برق بر حسب تعداد شعله ها و قدرت چراغهای نصب شده ( 16، 25،
متن بالا فقط تکه هایی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه در این صفحه درج شدهاست.شما بعد از پرداخت آنلاین ،فایل را فورا دانلود نمایید
لطفا به نکات زیر در هنگام خرید دانلود مقاله : توجه فرمایید.
در این مطلب،محتوی متن اولیه قرار داده شده است.« پشتیبانی فروشگاه این امکان را برای شما فراهم میکند تا فایل خود را با خیال راحت و آسوده دانلود نمایید »
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »