تحقیق در مورد اسم های اعظم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

واحد شبستر

(بحثی پیرامون سوره حمد)

دفتر فرهنگ و معارف اسلامی

گرد آورنده : جعفر وظیفه مقدم

عمران -سدوشبکه ٨١

بسم الله الرحمن الرحیم

فاتحه الکتاب:

قران کریم بعنوان اولین منبع دانش مسلمانان در حیطه های گوناگون محسوب میشود . برای شناخت بیشتر مقوله توحید بهتر است که به سراغ این اقیانوس عظیم رفته و به حد تشنکی از ان بچشیم.

نوشتار حاضر که با استفاده از برخی سایتهای موجود در اینتر نت تهیه و تنطیم شده است ,به رمز و رموز سوره حمد با استفاده از تفاسیر و احادیث پرداخته است و امید است که مورد استفاده واقع شود.

پیامبراسلام از قول خداوند متعال فرمود:

من ((سوره حمد)) را بین خود و بنده ام تقسیم کرده ام ، نیمى از آن مربوط به من و نصفى دیگر مربوط به بندگانم است .وقتى که بنده ام مى گوید: ((بسم الله الرحمن الرحیم )) بنام خداوند بخشنده مهربان . یعنی به نام من کلامش را شروع و آغاز کرد، بر من لازم است که تمام کارهایش را از امور دنیوى و اُخروى به پایان برسانم واموراتش را اصلاح کنم وبه احوال و اموال او برکت بدهم و تمام حالات را بر او مبارک گردانم .زمانیکه بنده مى گوید: ((الحمد للّه رب العالمین )) ستایش و سپاس ، مخصوص پروردگار عالم است . بنده ام مرا ثناء و ستایش مى کند،به این معنی است که او فهمیده که تمام نعمتهایش از جانب من است ومن بلاها را با قدرتم از او دفع و رفع کرده ام .اى ملائک شما گواه باشید که علاوه بر نعمتهاى دنیا، نعمتهاى آخرت را هم به او ارزانى مى دارم ، همانطور که بلاهاى دنیا را از او برگردانیدم ، بلاهاى آخرت را هم از او بر مى گردانم .هنگامى که بنده ام مى گوید: ((الرحمن الرحیم )) بخشنده و مهربان است .به این معنی است که بنده من گواهى داد که من بخشنده و رحمان و مهربان و رحیم هستم .اى فرشته ها, شاهد باشید که رحمت فراوانى را به او عطا مى نمایم واو را از بخششم زیادتربهرمند مى کنم .هرگاه بنده بگوید: ((مالک یوم الدّین )) صاحب و مالک روز قیامت است .حق تعالى مى فرماید: اى ملائک شما را شاهد مى گیرم ، همانطور که او اعتراف و اقرار کرد که من صاحب روز جزا هستم ، من هم در روز قیامت حساب را بر او آسان مى کنم و حسنات او را قبول کرده و از گناهانش مى گذرم و او را مى بخشم .در آن هنگام که بنده بگوید: ((ایاک نعبد وایاک نستعین )) : فقط تو را مى پرستم و فقط از تو یارى و کمک و استعانت و استمداد مى جویم .پروردگار کریم متعال مى فرماید: بنده ام راست مى گوید، او تنها مرا ستایش مى کند و از من یارى و کمک و استمداد و مساعدت مى خواهد و به من پناه آورده است .اى ملائک شاهد باشید که به عبادتهایش پاداش و صله و مژدگانى عنایت مى کنم ، تا هر که با او مخالف بوده ، به حال او غبطه بخورد. و در کارهایش او را یارى کرده ودر مشکلاتش کمکش ‍ مى نمایم .و در روزهاى مصیبت و ناراحتى و پریشانى ، به فریادش مى رسم و دستش را مى گیرم .ساعتى که بنده بگوید: ((اهدنا الصراط المستقیم ...)) مرا به راه راست هدایت فرما، آن راهى را که بهشان نعمت عنایت کردى ...خالق تمام مخلوقات مى فرماید:درخواست و تقاضاى او را پذیرفتم ، دعاى او را مستجاب مى کنم و آرزوهایش را برآورده مى نمایم و به او آرامش و امنیت مى بخشم.

ثـواب قرآن

((ابى بن کعب )) روایت کرده که ((حضرت خاتم الانبیاء)) (ص ) فرمود: هر بنده مسلمانى که ((سوره فاتحه )) را بخواند ثواب جمیع قرآن را به او مى دهند.یک روز در محضر مقدس آن حضرت نشسته بودم و ((سوره فاتحه )) را تلاوت مى کردم ، آن حضرت فرمود: بحق آن کسیکه نَفَسْ و جانم در دست و قدرت و فرمان اوست ، خداوند تبارک و تعالى مثل این سوره را در تورات و انجیل و زبور و فرقان نیاورده است.((این سوره اصل قرآن است )) و جامع معانى فرقان ، و خداى مهربان و عزیز این سوره را بین خود و بنده هایش قسمت کرده و بندگان خدا هرچه از امور دنیا و آخرت را که بخواهند از این طریق بخواهند.

بشارت

از ((آقا ابن عباس )) نقل شده که فرمود:یک روز در محضر مقدس ((آقا حضرت خاتم الانبیاء)) (ص ) مشرف بودم ، که در این اثناء، ملکى از ملائکه هاى مقرب حضرت حق خدمت حضرت رسول (ص ) مشرف شد.سپس فرمود: ((اى محمّد، بشارت و خوشحالى بر شما باشد.))حضرت فرمود: چطور مگر؟!فرمود: چون خداوند متعال دو چیز به شما عنایت کرده که به هیچ پیغمبرى قبل از تو نداده .حضرت فرمود: آن چیست ؟!فرمود: اول ((سوره حمد و فاتحة الکتاب است .))دوّم : خواندن سوره بقره است که آیه آمن الرسول ... است .هر کس آن را بخواند هنوز این آیات را تمام نکرده ، هرچه از خدا بخواهد به او عنایت فرماید

ملکا ذکر توگویم که تو پاکى و خدائى

نروم جز به همان ره که توام راهنمائى

همه در گاه توجویم همه از فضل توپویم

همه توحید توگویم که بتوحید سزائى

توحکیمى ، توعطیمى ،توکریمى ، تورحیمى

تونماینده فضلى ، توسزاوار ثنائى

بَرى ازرنج وگدازى بَرى از دردونیازى

بَرى از بیم وامیدى بَرى از چون وچرائى

نتوان وصف توگفتن که تودر فهم نگنجى