تحقیق در مورد سیر 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سیر: Garlic

نام گیاهشناسی: (LINN) Allilm sativam خانواده N-o.Lliacaae سیر رایج که عضوی از گروه مشابه گیاهانی مثل پیاز می باشد.، گیاهی است که در زمانهای بسیار قدیم کشت می شده است البته کار بسیار مشکلی است که بتوان منشا این گیاه را به دقت دانست. DeCandolle در مقاله خود درباره سر منشا گیاهان، بیان کرد که این گیاه را تا حدودی می توان بومی جنوب غربی سیبری دانست، و از آنجا به اروپای جنوبی گسترش یافت، جایی که در آن این گیاه بومی شد، و گفته شده است که در سییل نیز یافت شده است. این گیاه بطور گسترده ای در کشورهای امریکای لاتین حاشیه مدیترانه کشت می شود. Dumas بیان کرده است که هوای شهر Pravence بوسیله اساس این پیاز جذاب و مرموز، معطر شده است.

توصیف برگهای آن دراز، باریک و یکدست مثل چمن است. پیاز (bulb) (تنها قسمت خوردنی) دارای طبیعت مرکبی است و شامل چندین پیازچه (bulblet) می شود که تحت عنوان cove از نظر فنی شناخته می شوند که در بین لایه های غشایی در اطراف هم جمع شده اند و در میان یک پوسته نسبتا سفید هستند، در یک بخش کروی یا چتر مانند دور هم جمع شده اند با برگهایی از نوع Spathae که در میان آنها پیازچه ها (bulbil) قرار گرفته اند. برای جلوگیری از هرز رفتن برگها، pling (تاریخ طبیعی، xix 34) پیشنهاد می کند که ساقه را رو به پایین خم کنیم و با خاک آن را بپوشانیم او مشاهده کرده که می توان با پیچاندن ساقه از بذر ریزی (seedling) جلوگیری نمود در انگلستان، سیر، جدا از هدفهای پزشکی، بندرت استفاده می شود بجز به عنوان ادولیه اما در کشورهای جنوب اروپا سیر یک جز رایج در غذاها می باشد، و بطور گسترده بوسیله جمعیت کشاورزان مصرف می شود. اما در کشورهای جنوب از زمانهای پیشین Garlichas به عنوان ماده رژیمی مورد استفاده قرار می گرفته است.

تاریخچه: سیر بوسیله یونانیان باستان بر روی توده هایی از سنگ در خیابانها قرار می دادند تا خوراک الهه سحر و جادو (hecate) باشد، و نیز بر طبق گفته pling سیر و پیاز به عنوان خدایان در ممالک مصر مورد پرستش قرار می گرفتند.

این گیاه بطور گسترده ای بوسیله بونانیها و رومیهای باستان مصرف می شد، همانگونه که مادر Virgils Eclogues می خوانیم با اینحال Horace از سیر متنفر بود، و از بوی آن، در دوران خود (و بعدها در دوران شکپیر) که آن را نمادی از وحشیگری و ابتذال می دانست. او سیر را بسیار رسمی تر از ماده گیاه hemlok می دانست و بیماری خود را ناشی از مصرف این ماده می دانست. در بین یونانیان باستان، افرادی که سیر را مصرف می کردند و طرفداران آن بودند حق نداشتند وارد پرستشگاه cybele بشوند. با اینحال Homer به ما می گوید که این به خاطر خاصیت و فضیلت (سیر زرد) بوده است که اولیسه توانست از تغییر از circe به خوک رهایی یابد، همانند دیگر همراهانش Homer همچنین سیر را به عنوان بخشی از توزیع قرار داده بود که Nestor برای مهمانش Machaom تدارک دید یک داستان اسلامی وجود دارد که می گوید: هنگامی که شیطان پس از فرو افتادن انسان از بهشت رانده شده، سیر از نقطه ای که او پای چپش قرار داده بود به آسمان جهید و پیاز از نقطه ای که پای راستش را قرار داده بود.

در اروپا خرافاتهایی در برخی مناطق وجود دارد، مثلا اگر یک تکه از پیاز بوسیله مردی که در حال مسابقه دویدن است جویده شود باعث خواهد شد که رقبایش نتوانند از او جلو بزنند، و اسب دوانان مجارستان بعضی اوقات حلقه ای از سیر را به لگامهای اسبانشان می بستند چرا که اعتقاد داشتند اسبان دیگری که نزدیک به آنها در حال مسابقه دادن هستند اگر بوی سیر به مشامشان برسد از مسابقه عقب خواهند افتاد.

بسیاری از نویسندگان قدیمی از سیر به عنوان یک دارو ستایش می کردند، اگر چه دیگران، مثل Gerand، نسبت به قدرت سیر تردید دارند. Pliny لیست طولانی از شکایاتی که در مورد سودمند بودن سیر صورت گرفته بود را ارائه داد، و Gerand از سیر به عنوان یک (تریاک) یا دوای همه دردها ستایش کرده است. یکی از نامهای قدیمی و محبوب تر در این کشور Poor Mans Treades به معنی (تریاک) بود، چیزی که در نوشته های Chavcer و دیگر نویسندگان قدیمی می یابیم.

نویسنده ای در قرن پانزدهم- به نام ‌‌Neckam ‌ Alexander- سیر را به عنوان یک آرام بخش برای کسانی که در گرمای تابستان زمینهای کشاورزی کار می کنند پیشنهاد کرد، و در کتاب سفر، نوشته Mountstuart Elphinstone در حدود 100 سال پیش او می گوید: که ( مردم در مکانهایی که Simoon وجود دارد اگر سیر بخورند و آن را به لب و بینی شان بمالند به هنگام کار در آفتاب سوزان می توانند از شر Simoon در امان باشند. سیر در بسیاری از فهرست های قدیمی واژگان گیاهی انگلیسی ذکر شده است، از قرون دهم تا پانزدهم، و بوسیله گیاهشناسانی از قرن شانزدهمن مثل (1585) Turner و بعد از آن شرح داده شده است، بیان شده است که سیر پیش از سال 1540 در انگلستان رشد کرده است. در Coles Aru of Simpling گفته شده است که غذاهایی که بر پایه سیر پخته شده اند نیرومند ترین غذاها هستند، و نیز آمده است اگر موشها به باغی جمله کرده اند سیر یا تره فرنگی (leek) باعث بیرون راندن آنها می گردد.

نام این گیاه ریشه در انگلوساکسون دارد، مو از کلمه gar (به معنی نیزه) و lac (نام گیاه) تشکیل شده است که بر می گردد به شکل برگهای آن.

کشت: زمین می بایست به طریق مشابه با پیاز یکپارچه و پیوسته آماده گردد. خاک می بایست شن، لوم یا رسی باشد از این رو گل های سیر در یک خاک غنی، مرطوب و شنی به بهترین شکل رشد می کند. با مبرا کردن خاک از کلوخه ها و مقداری آهک دهی بایستی تلاش کرد حفره های مناسبی برای کشت ایجاد کرد. میوه مجتمع سیر را به اجزای آن تقسیم کنید- و هر پیاز با اندازه و مناسب را به 10 تا 12 را به پیاز کوچک تقسیم کنید.

بای یک وسیله کارنده پیازهای کوچک را بطور جداگانه در داخل خاک قرار دهید در عمقی در حدود 2 اینچ و با فواصل در حدود 16 اینچ، و بین ردیف ها در حدود یک فوت فاصله بگذارید. بستر سیر می بایست در یک محل آفتاب گیر باشد. آنها می بایست همواره از علفهای هرز مصون باشند. و نیز خاک می بایست در اطراف ریشه بوسیله بیل DuTch جمع گردد.