جمعیت جهان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

نخستین انواع انسانهای امروزی ، تقریبا 50 میلیون سال پیش در آفریقا پدیدار شدند .

انسان سیر تکاملی را می پیمود ، در پی آنچه که زیست شناسان آن را ‹‹ زنجیر غذا ›› نامیده اند ، بر جمعیتش افزوده می شد . منشاء تمام انرژی حیوانی ، در نهایت از فرآیند فتوسنتز گیاهان است .

این بحث نظری است . اما آنچه ما درباره تراکم جمعیت بدان معتقدیم ، یعنی وجود یک نفر در 10 کیلومتر مربع ، در سرزمینهای قابل سکونت و دو تا سه نفر در هر 100 کیلومتر در مجموع سرزمینها ، توسط آماری درباه جمعیت انسانهایی که هنوز به شیوه های بدوی در عصر جدید می زیند ـ بویژه بومیان استرالیا ـ مورد تایید قرار می گیرد .

احتمالا جمعیت پس از 75000 سال پیش از میلاد ، به هنگام آغاز واپسین عصر یخبندان ، و به سردی گراییدن آب وهوا که مانعی در برابر زندگی مساعد در زیستگاه آدمی بود ، به ناچار اندکی کاهش یافته باشد .

به هنگام عقب نشینی یخچالها ، دسته ای از شکارچیان در مدار قطب شمال به تعقیب گله ماموتها پرداختند . دراین پهنه ، شکارچیان پلی رادر تنگه برینگ که در دورانهای معینی از عصر یخبندان وجود داشته است ، کشف کردند . احتمالا حدود 25000 ق . م و شاهد هم 10000 ق . م ، اینان به امریکای شمالی راه یافتند و در طول چندین سده از دومین تاریخ احتمالی در سراسر قاره امریکا گسترش یافتند . پیش ازاین ، دیگران به سفرهایی در مسیر مجمع الجزایر اندونزی تا استرالیا دست زدند .

گسترش جمعیت بشری به قاره امریکا ، عرضهای شمالی تر و استرالیا ، به طور موثری قلمرو انسان را گسترش داد . همچنین بامساعد شدن هوا ، جمعیت انسانها در 1000 ق . م احتمالا بیش از دو برابر جمعیت در 100000 سال پیش از میلاد بوده است . بنابر این ، به هنگام پسروی نهایی یخچالها ، جمعیت بشر حدود 4 میلیون نفربوده است .

این روند جمعیت از رشد خوبی برخوردار بود . این افزایش تقریبا از گستردگی محیط زیست سرچشمه می گرفت و در آن زمان ، این مرحله به حد نهایی خود رسیده بود . افزایش بیشتر فقط از طریق تراکمهای بیشتر می توانست امکان پذیر باشد .

اروپا : بررسی کلی

000/ 600 / 9 کیلومتر مربع ( بجز جزیره های منطقه 15 )

نخستین اروپاییان ـ شکارچیان عصر پارینه سنگی ـ هیچ گاه در بهترین وضعیت ، تعدادشان به 000/ 100 نفر نرسید . در بدترین وضعیت ـ بویژه در طول دوره های سرد واپسین عصر یخبندان ـ تعداد آنها به طور چشمگیری کمتر از این بود . در پایان عصر یخبندان ، تحولی در رهایی از این کاهش جمعیت پدید آمد . در طول بهتر شدن آب و هوا در دوران میانه سنگی ( 10 هزار تا 6 هزار سال پیش از میلاد ) تعداد جمعیت آنها همچون بهترین شرایط آب و هوا در گذشته ، افزایش یافت و سرانجام اندک اندک به 000/ 250 نفر رسید . سپس در انقلاب نوسنگی ، در 5 هزار سال بیش از میلاد افزایش چشمگیری در تعداد جمعیت آنان رخ نمود . مجموع جمعیت دراین زمان بیش از یک میلیون نفر بود . این عصر همچنین موجب پیدایش نخستین تمایز مهم بین شیوه های سکونت بود ، چون تراکم جمعیت یابندگان غذا در عصر پارینه سنگی ندرتا به 1 /0 نفر در هر کیلومتر مربع بود تا زمانی که این کشاورزان ، مهاجرتشان را از پهنه های جنوبی وغربی اروپا به پایان رسانند ( بنابر برآورده های در حدود 3000 سال قبل از میلاد ) ، جمعیت این قاره به بیش از 2 میلیون نفر رسید .

در طول هزار سال بعدی که جامعه ، وارد عصر مفرغ شد ، افزایش ناهمگون جمعیت از خاور نزدیک به اروپا آغاز شد . منطقه ورودی جمعیت ، یونان بود که مهاجران از راه دریا وارد اروپا می شدند .

پیامد نهایی این مهاجرت علاوه بر افزایش دیگری در تعداد جمعیت ، تغییر در شیوه توزیع آن بود . گرچه روند تعداد جمعیت یکنواخت بود ، امابر مبنای معیارهای جدید کند می نمود : در هر 2000 ق . م . مجموع جمعیت اروپا به 5 میلیون نفر رسید و تا 1000 ق . م این تعداد به 10 میلیون نفر افزایش یافت .

تغییر درتوزیع جمعیت مربوط به میزان افزایش چشمگیر غیر متناسب جمعیت در کشورهای مدیترانه ای بود . احتمالا افزایش جمعیت در این کشورها بازتابی از بهبود وضعیت کشاورزی در خاور نزدیک از آغاز تاریخ بوده است . این فزونی در هر سرزمینی که از آب و هوایی مشابه برخوردار بود ، به چشم می خورد . پیشرفت کشورهای مدیترانه ای که به منزله گذرگاه بزرگ طبیعی بود نیز می توانست به طور موثری موجب افزایش این مقدار جمعیت باشد . به هر علتی که بود تا پایان عصر مفرغ در 1000 ق . م . تراکم جمعیت بیش از حد متوسط جمعیت اروپا ، با ضریب 3 در یونان و بیش از ضریب 2 در ایتالیا بود ( تصویر 1 - 3 ) . این امر ، زمینه جمعیت نگاری درزمان پیدایش جامعه باستان است .