هوا کش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

اهمیت وجود هواکش در حمام ها

درباره شیوه انتخاب و خرید هواکش حمام دوازده نکته بسیار مهم وجود دارد که در صورت رعایت آنها می توان اطمینان داشت گام بلندی جهت کنترل ایمنی حمام منزل خود و درنتیجه ارتقاء سطح سلامت در آن برداشته اید.

نکته اول: وجود هواکش در حمام الزامی است. هواکش باید وجود داشته باشد تا رطوبت شدید ناشی از آب گرم را به بیرون هدایت کرده و از ایجاد نم و رشد قارچ در حمام جلوگیری کند.

نکته دوم: توجه داشته باشید به هنگام انتخاب و خرید هواکش حمام، آن دسته‌ای را انتخاب کنید که تایمر دارند چرا که هواکش به مدت 20 دقیقه پس از دوش گرفتن باید روشن باشد تا به طور کلی بخار داخل حمام تخلیه شود. اگر هواکشی را انتخاب می‌کنید که مجهز به تایمر نیست، باید از روی ساعت وقت بگیرید تا هواکش به مدت 20 دقیقه روشن باشد و سپس آن را خاموش کنید.  البته این روزها هواکش‌ها مانند سابق پرسروصدا نیستند و امکان اینکه فرد فراموش کند که خاموش‌شان کند، زیاد است. به همین دلیل انتخاب هواکش تایمردار بسیار مناسب‌تر است.

نکته سوم: انتخاب هواکش مناسب به این معنی است که هواکش باید از نظر اندازه و بزرگی با فضاو متراژ حمام متناسب باشد و از طرفی هم قادر باشد در هر ساعت به طور متوسط 8 نوبت تهویه هوا را به انجام برساند.

اندازه هواکش دست‌‌شویی و حمام باید به دقت محاسبه شود. برای این کار از شاخص ( CFMفوت مکعب در دقیقه) استفاده می‌کنیم. این شاخص نشان‌دهنده حداقل هوایی است که باید در طول یک ساعت تهویه شود. برای محاسبه این شاخص باید حجم محل دست‌‌شویی و حمام را بر عدد 5/7 تقسیم کنید. یعنی اگر طول و عرض و ارتفاع حمام، هر یک 10 فوت (هر فوت برابر 30 سانتی‌متر است) باشد، حجم آن می‌شود 1000 فوت (33 متر.) این حجم، یعنی 1000 را بر 5/7 تقسیم می‌کنیم و عدد 134 به دست می‌آید که همان CFM مورد نظر ما است. یعنی هواکش ما باید CFM معادل 134 یا بیشتر داشته باشد. 

نکته چهارم: میزان صدادار بودن هواکش در قیمت آن تاثیر مستقیم دارد. بدیهی است که همه انواع کم‌سروصدا یا اصلا بی‌سروصدا را بیشتر ترجیح می‌دهند. میزان صدای هواکش را با واحد سون )sone(‌ اندازه‌گیری می‌کنند. صدای تلویزیون در حالت معمولی چهار سون است. در ادارات صدایی که می‌شنویم به طور معمول سه سون است. صدای یخچال سالم  یک سون و صدای خش‌خش برگ‌ها  نیم سون است. صدای معادل سه یا  چهار سون برای هواکش بسیار زیاد است اما اگر بلندی صدای هواکش یک سون یا کمتر باشد، بسیار مناسب است.

نکته پنجم: به هنگام نصب هواکش بسیار توجه کنید تا هواکش به شکل مناسب نصب شود، چرا که به کاهش صدای آن کمک می‌شود. برای نصب هواکش از پیچ استفاده کنید نه از میخ.

نکته ششم: هر چه دریچه و پروانه هواکش بزرگ‌تر باشد و دور آن کمتر، بهتر است، چرا که به این شکل هوا به مرور زمان تهویه می‌شود و صدای کمتری هم ایجاد خواهد شد. اگر زاویه برش و پرداخت پروانه خیلی زیاد باشد، هوا هنگام خروج صدای بیشتری ایجاد می‌کند.

نکته هفتم: به هنگام خرید هواکش، هواکشی را انتخاب کنید که با دکور حمام‌تان هماهنگ باشد. هواکش‌ها از نظر رنگ بسیار متنوع هستند و حتی بسیاری از آن‌ها ملحقاتی مانند چراغ یا المنت گرمازا هم دارند.

نکته هشتم: هواکش‌های مرغوب قادر به تهویه نم،  بخار و بو  از فضای حمام هستند و با برقراری تهویه مناسب، جریان هوا را در حمام برقرار می‌کنند.

نکته نهم: امرزوه، هواکش‌های حمام، از نظر طراحی بسیار متنوع هستند. در روش تهویه موضعی، یک موتور در جایی حتی خارج از حمام نصب می‌شود و با فعال شدن این موتور، بخار آب از طریق شبکه‌های مشبک سقفی که در بالای دوش، توالت یا وان تعبیه ‌شده‌است، خارج می‌شود.

نکته دهم: بعضی از انواع باکیفیت هواکش دارای یک پوسته لاکی محافظ هستند که در برابر حرارت مقاوم هستند و شکل و قوام آنها دچار تغییر نمی‌شود البته این دسته از هواکش‌ها نسبت به دیگر هواکش‌ها گران‌تر هستند. این هواکش‌ها را می‌توان در مناطق مرطوب به کار برد. در حمام‌ها و توالت‌های کوچک‌تر می‌توان از شبکه‌های سقفی کوچک استفاده کرد و موتور هواکش را در جایی دیگر، حتی خارج از حمام و توالت نصب کرد.

نکته یازدهم: بسیاری از هواکش‌ها دارای لوله (مجرا) تهویه انعطاف‌پذیری هستند که به آسانی نصب می‌شود. یادتان باشد که لوله تهویه باید حتما عایق‌دار باشد تا زیاد تولید صدا  نکند. بهتر است میان شبکه‌های سقفی و هواکش مربوطه حداقل یک لوله دو و نیم متری وجود داشته باشد.

نکته دوازدهم: وجود شبکه‌های سقفی متعدد و چندگانه یا شبکه‌های سقفی چراغ‌دار، حمام را زیباتر و روشن‌تر می‌کند. در حمام‌های لوکس و بسیار بزرگ یک هواکش با تهویه موضعی بسیار مناسب است و حمام را از رطوبت و قارچ در امان نگه می‌دارد.

فن 6 و 8 اینچ گرد در مدل های گرد ئ مربع

تحقیق در مورد صد گیاه و هزار درمان (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

(نه جوش) باشد. شستشو و حمام دستها عصرها قبل از شام و به مدت هشت دقیقه همینطور تا حد امکان گرم باشد. روش تهیه محلولهای حمام دست و یا پا در مورد محلولهای خوراکی و شست و شوی اندام تناسل زنان نیز می تواند تعمیم داده شود.

(صد گیاه و هزار درمان

بعضی از ترکیبات فعال گیاهی و طرز اثر آنها

برای دانستن شیوه استفاده از گیاهان دارویی و طرز اثر آنها لازم است که درباره ترکیبات فعال و اتثر بخش آنها چیزهایی بدانیم.

مقدار مواد موجود در گیاهان بسیار متغییر است مثلاً اگر گیاه در شرایط بسیار نا مساعد پرورش یافته باشد یا اگر از گونه ای باشد که مقدار ماده مؤثر آن کم است و حت ممکن است گیاه اصلاًفاقد ماده مؤثر باشد. از سوی دیگر مقدار مواد مؤثر گاهی ممکن است بیش از حد معمول باشد. در چنین شرایطی گیاه تأثیر قوی تری خواهد داشت. به همین دلیل دارو ساز باید اکثر داروهایی را که به کار می برد استاندارد کند تا داروهایی با کیفیت خوب در اختیار پزشک و بیمار بگذارد.

در زیر بعضی از مهمترین ترکیبات فعال گیاهلان همراه با طرز اثر آنها به نظر می رسد از میان ترکیبات معدنی بدن املاح پتاسیم و کلسیم اهمیت ویژه ای دارند. نمکهای پتاسیم خاصیت سدر دارند در حالیکه املاح کلسیم در برابر عفونتها یاری می رسانند. املاح پتانسیم تقریباً در تمامی گیاهان به فراوانی یافت می شوند و معمولاً به شکل محلول هستند املاح کلسیم کمتر قابل انحلال هستند و هنگامی که تیزانها تهیه و مصرف می شوند به مقدار بسیار کمی به بدن می رسند.

اسید سیلسیک نیز عملاً در تمام گیاهان یافت می شود و در بعضی از گیاهان حاوی مقدار زیادی از آن هستند (مانند دم اسب، علف هفت بند، شش گیاه) این اسید مانند یک تقویت کننده بافتهای ملتحمه عمل می کن، به ویژه در شش ها و بدین ترتیب مقاومت به سل ریوی را کمی افزایش می دهد.

یک رژیم غذائی متعادل حاوی مقدار کافی از املاح معدنی است. املاحی که در گیاهان دارویی وجود دارد با ترکیبات فعال دیگری همراه است و تأثیر دارویی چنین املاحی خالی از اهمیت نیست.

اسیدهای آلی- (مالیک، سیترلیک، تارتریک، اگزالیک و غیره) نیز از ترکیبات معمول گیاهان هستند و در اندامهایی مانند میوه گیاهان جمع می شوند.

در برخی موارد این ترکیبات به ویژه اسید تارتاریک و املاحش مانند یک ملین ملایم عمل می کنند.

موسیاژ- گیاهی در آب تورم پیدا می کند و محلول های خمیری شکل یا چسبناکی می سازد. این خاصیت است که اثر ملین به گیاه میدهد. آب در روده می ماند و از سفت شدن محتویات آن جلوگیری می کند و از سوی دیگر همچون یک لنیت دهنده عمل می کند. در همان زمان حجم محتویات دستگاه گوارش افزایش می یابد و فشار آن بر دیواره روده زیاد شده و به حرکات پریتالیتیک کمک می کند. علاوه بر آن موسیاژ یک لابه محافظ بر روی محافظ می کشد به طوری که محرکهایی نظیر اسیدها نمک ها و غیره نمی توانند با قسمتهای ملتهب یا بیمار تماس پیدا کنند. به همین دلیل از گیاهان موسیاژی به عنوان ملین و برای محافظت مخاط ملتهب دستگاه گوارش استفاده می شود. گاهی از این اثر تسکین دهندگی برای درمان اسهال به ویژه اسهال ناشی از بعضی عوامل باکتریایی یا محرکهای قوی استفاده می شود. همچنین باید از مصرف آنها به شکل کمپرس داغ(ضماد) نیز نام برد. موسیاژ مقدار زیادی آب را در خود نگه میدارد و بنابراین گرمای زیادی را در خود نگه می دارد که پیوسته به داخل بافتها نفوذ می کند. عمده ترین گیاهان حاوی موسیاژ عبارتند از: بزرک، شنبلیله، گل و برگ پنیرک، گل سنگ اسیلندی و شکوفه لیمو ترش. موسیاژ در اثر حرارت طولانی تجزیه شده و به قند تبدیل می شود و بدین ترتیب فعالیت خود را از دست میدهد.

گلیکوزیدها- مواد هستند که در اثر آنزیمها اسیدهای رقیق- قلیاییها یا جوشاندن هیدرولیز شده و به یک ترکیب غیر قندی و یک یا چند قند تجزیه می گردند. خاصیت داروئی آنها مربوط به قسمت غیر قندی ملکول است که از نظر شیمیایی بسیار متنوع است. قسمت قندی ملکول معمولاً بر روی قابلیت انحلال و در نتیجه بر روی جذب آن در بدن تأثیر می گذارد. بسیاری از گیلیکوزیدهای گیاهی هیچ اهمیتی درمانی ندارد. ولی برخی مانند گیلوکیزیدهای گل انگشت تا نه، خریق سیاه یا گل برف بر روی قلب تأثیر زیادی دارند و در همان حال ترشح ادرار را افزایش می دهند. این ترکیبات از فعالترین ترکیبات سمی گیاهان هستند. گروه ویژه ای از آنها شامل گیلیکوزیدهای آنتراکینونی است که در سنجد تلخ، سیاه توسه، ریوند چینی و سنا یافت می شود و ملینهای قوی هستند. گیلیکوزیدهای مشتق از اسیدسالیسیگ شامل گروه دیگری می شود. این گلیکوزیدها در برخی از بیدها، ریش بز، بنفشه و غیر آنها یافت می شود و خاصیت تب بر، ضد التهابی، گندزدا، و ضد درد دارند و برای درمان رماتیسم بکار می روند. سالها توجه زیادی به گروهی از گیلکوزیدهای بی رنگ یا زرد رنگ بنام فلاونوئیدها می شد. این ترکیبات مویرگها را تقویت می کنند و از خونریزی های کوچک زیر پوستی که در سالخوردگان بسیار شایع است جلوگیری می کنند. برخی از آنها انقباضهای عضلات صاف را رفع می کنند، در حالی که برخی دیگر جریان خون را در شریانهای کرونه بهبودی می بخشد.

ساپونینها، نیز گیلکوزید هستند. خاصیت فیزیکی مهم آنها این است که محلولهایی آنها بسیار کف می کند. به همین دلیل است که به عنوان دتر جنت معروف می شوند و نامشان ساپونین است. (ساپو به زبان لاتین یعنی صابون)

وجود مقادیر زیاد آنها در جریان خون خطرناک است و ممکن است به علت تجریه کردن گلبولهای سرخ (همولیز) مهلک باشند. اما از آنجایی که به مقدار ناچیزی در دستگاه گوارش جذب می شوند خوردن آنها معمولاً خطرناک نیست. ساپونینها در دستگاه گوارش جذب مجدد برخی از ترکیبات (مانند مواد غذایی و داروها) را تسهیل می کنند. ساپونین ها ملینهای ملام، ادرار آور و خلط آور هستند. ساپونین ها در گیاهان