پایان نامه دکتر مصدق بر مسند حکومت (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

دکتر مصدق بر مسند حکومت

مقدمه صفحه

زندگینامه دکتر مصدق

مصدق در کنار مشروطه خواهان

دکتر مصدق که بود ؟

مردی به نام مصدق

قسمتی از نامه دکتر مصدق به ماکسیموف سفیر دولت اتحاد شوروی در مورد تحریم امتیاز به بیگانگان :

نخستین سخنرانی مصدق در حزب میهن

دولت حسین علاء ، دولت محلل دولت دکتر محمد مصدق

آغاز مجاهدت برای اجرای قانون ملی شدن نفت

نظر دولت انگلیس درباره نخست وزیری مصدق

استقرار هیأت خلع ید

مذاکره جاکسون با دولت ایران

پیام مهم دکتر مصدق به ملت ایران

اجرای مرحله دوم خلع ید

تهدیدهای نظامی و قضایی انگلیس علیه ایران

مامور ایرانی که همراه هیات خلع ید امور شرکت ملی نفت را در دست گرفتند

اختلاف بازرگان و حسین مکی

جلوگیری از صدور نفت ایران

اقتصاد بدون نفت

قرضه ملی

اصلاحات کشاورزی – اقتصادی – مالی – فرهنگی ، دولت مصدق

اصلاحات کشاورزی و عمرانی و رفاهی

قانون بیمه های اجتماعی کارگران

توسعه اقتصادی

اصلاحات مالی

آموزش و پرورش

پایان مصدق

وصیت دکتر مصدق در آخرین لحظات حیات

عوامل ناپایدارى حکومت علوى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

عوامل ناپایدارى حکومت علوى

... حکومت چند ساله امام على(ع) پس از حکومت نبوى(ص) بهترین نمونه از یک حکومت اسلامى است. درسهایى که مى توان از روند تشکیل، تداوم و زوال این حکومت آموخت نه تنها براى پیروان آن حضرت به عنوان بهترین تربیت یافته مکتب اسلام (در حد اولین امام معصوم(ع)) بلکه براى هر ناظر و تحلیل گر تاریخى هم فراوان است. وقتى گفتارهاى نغز و پربار امام(ع) را هم، در کنار واقعیتها و رخدادهاى مقطع تاریخى این حکومت بیفزاییم آنگاه جریان هدایت بخشى و درس آموزى آن عمیق تر و وسیع تر مى شود. بررسى همه جانبه مقطع تاریخى حکومت علوى(ع) موضوع تحقیق بلکه تحقیقهاى مفصلى مى تواند قرار گیرد. آنچه در یک مقاله مى توان انتظار داشت کاوش در برخى از جنبه هاى این موضوع است.یکى از جنبه هاى قابل بحث و بررسى در حکومت علوى(ع) «عوامل ناپایدارى» این حکومت است. بررسى عوامل ناپایدارى مترتب بر این است که اصل ناپایدارى را بپذیریم. یعنى اول باید اثبات کنیم که حکومتى ناپایدار است سپس به علل و عوامل آن بپردازیم. البته در یک بررسى صرفاً علمى و ذهنى بدون توجه به واقعیتهاى خارجى هم ممکن است به طور کلى «عوامل ناپایدارى» را بررسى کنیم، چه بر این باور باشیم که از نظر تاریخى و واقعیت خارجى هم چنین ناپایدارى وجود داشته یا نه. اما موضوع سخن در اینجا واقعیت خارجى حکومت علوى(ع) است.

1ـ مفهوم ناپایدارى حکومت

اگر پایدارى یک حکومت را به معناى دوام و همیشگى آن با ساز و کارها و ساختارهاى یکسان بپنداریم هیچ حکومتى به این معنا پایدار نیست. به قول ابن خلدون دولتها مانند اشخاص عمرهاى طبیعى دارند که با طى کردن آن از بین مى روند.[1] اما پایدارى مى تواند به این معنا باشد که حکومت با عمر طبیعى خود باثبات و استوار باشد به گونه اى که بتواند در مقابل حوادث گوناگون مانند جنگهاى متعادل، شورشها، نارضایتى هاى مقطعى و ... خود را حفظ کند و در راستاى اهداف تعریف شده خود گام بردارد. در چنین حکومتى اگر دولت مردان آن و بلکه رییس حکومت هم طى حوادث غیر منتظره اى از صحنه خارج گردند تزلزل عمده اى حاصل نمى شود. مفهوم ناپایدارى حکومت مقابل این معنا است. حکومتى ناپایدار است که با حوادثى از این قبیل متزلزل یا نابود گردد.

2ـ ناپایدارى حکومت علوى(ع)

قبلاً لازم است توجه شود که اگر از ناپایدارى حکومت علوى(ع) سخن مى گوییم به معناى غفلت از حقانیت خود این حکومت چه در معناى فقهى سنّى آن و چه در معناى کلامى و فقهى شیعى آن نیست. پایدارى و ناپایدارى حکومتها امرى است واقعى و خارجى که تابع علل و عوامل مختلفى است و هم مى تواند در باره حکومتهاى حق و هم در باره حکومتهاى ناحق بررسى شود.واقعیت این است که هر ناظر آگاهى به تاریخ اسلام حکومت چندساله امیرالمؤمنین امام على بن ابى طالب(ع) را حکومتى ناپایدار مى بیند، حکومتى که از ابتدا تا انتهاى خود درگیر جنگهاى داخلى بزرگ و ریشه دارى در جامعه اسلامى است نمى تواند حکومت پایدارى باشد. شاهد دیگر، تاب نیاوردن این حکومت است پس از شهادت امام على(ع) با وجود شایستگى هاى غیر قابل تردید و احترام عمومى که براى جانشین آن حضرت، امام حسن مجتبى(ع) به عنوان سبط پیامبر اکرم(ص) سراغ داریم، حکومت اسلامى تحت هدایت ایشان بیش از چند ماه دوام نیافت. سرزنشها و شکایتهاى فراوانى که امام على(ع) در باره مردمان کوفه در آن زمان دارد نشانه روشن دیگرى است از ناپایدارى این حکومت.[2] این در حالى است که کوفه نسبت به سایر بلاد اسلامى اقبال بیشترى به این حکومت داشته است و در واقع کوفه بازوى حکومت علوى(ع) است. اساساً استقرار حضرت در کوفه که پس از سرکوب فتنه گران جنگ جمل صورت گرفت بر پایه این بینش بود که براى تثبیت حکومت، مرکز قرار دادن کوفه بهترین انتخاب است. وقتى حضرت در ربذه براى تجهیز و آماده کردن نیرو در برابر برافروزندگان جنگ جمل هست، طبق نقل طبرى به کوفیان چنین مى نویسد:«... من شما را بر سایر بلاد برگزیدم و از شما براى مقابله با آنچه رخ داده کمک مى طلبم. پس دین خدا را یاریگر و یاور باشید ...».[3]در نقل دیگرى از همین نامه یا نامه دیگرى که در همین جریان به اهل کوفه نوشته شده آمده است:«... من شما و اقامت در میان شما را از آن رو برگزیدم که دوستى و همبستگى شما را با خدا و رسول(ص) مى دانم ...».[4]بنابراین وقتى کوفه با این امتیاز در بین سایر سرزمینهاى اسلامى چنین است که حضرت به ویژه پس از نبرد صفین و نهروان شکایتهاى بسیار از آن دارند، حساب بقیه قلمرو اسلامى مانند مدینه، مکه، بصره و مصر روشن است. شام هم که در مقابل حکومت علوى(ع) صف آرایى داشته است.

3ـ عوامل ناپایدارى

عدالت اجتماعى در حکومت علوى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

عدالت اجتماعى در حکومت علوى

بحث عدل از مباحث گسترده و پردامنه در فرهنگ اسلام است، و چرا چنین نباشد که هر چه «هست» وامدار عدل «هستى بخش» است و فراخناى آسمان و محدوده زمین بر پایه عدل قرار گرفته است. «در قرآن از توحید گرفته تا معاد و از نبوت گرفته تا امامت و زعامت و از آرمانهاى فردى گرفته تا هدفهاى اجتماعى، همه بر محور عدل استوار شده است. عدل قرآن همدوش توحید، رکن معاد، هدف تشریع نبوت، فلسفه زعامت و امامت، معیار کمال فرد و مقیاس سلامت اجتماع است».[1] در یک سخن: تنها واژه اى که بیانگر نوع ربوبیت و حاکمیت و خالقیت و ولایت خداى هستى بر مجموعه هستى مى باشد عدل است. یعنى شیوه ربوبیت و ولایت حق بر اساس عدل و طرز خالقیت و حاکمیت او بر مبناى عدالت است.

اینکه اصل عدل در مجموعه اصول اعتقادى شیعه جاى گرفته است تنها به خاطر بحثهاى کلامى معمول و مدرن نیست بلکه قطعاً معلول هدایتى الهى و به یقین با اشارت ائمه عدل ـ علیهم صلوات الله ـ بوده است، زیرا در عالم هستى پس از نام مبارک حضرت حق که حقیقت عالم است و توحید آن ذات بى مثال، واژه اى به زیبایى و عظمت و سعه عدل و رفتارى دوست داشتنى تر و آرام بخش تر از عدالت وجود ندارد.

در فرهنگ مدون معارف اسلامى آنچه در باره عدل گفته و نوشته شده است تنها در بعد کلامى آن ـ عدل الهى ـ و یا در بعد اخلاقى ـ اعتدال روحى فردى ـ بوده است و با کمال تأسف در زمینه روابط متعادل پدیده هاى طبیعى و تأثیر و تأثر آنها که به منزله عدل در متن طبیعت و کلید تسخیر آن است هیچ قدمى تا کنون ـ البته از منظر معارف اسلامى ـ برداشته نشده است. چه اینکه در زمینه عدالت اجتماعى نیز که باید گفت ثمره و نتیجه مباحث قبل مى باشد جز سخنانى بسیار کوتاه و کلى و یا حداقل چند کتابى کوچک و مختصر، کارى در خور انجام نگرفته است. این است که بسیارى از آیات قرآن و متون حدیثى در این باب همچون رازى سر به مهر ناگشوده مانده و به دلیل عدم تبیین بعد اجتماعى دین، این فرازهاى معجزه گر به دیار متشابهات ره سپرده اند. و بویژه در سیره علمى و عملى حضرت امیرالمؤمنین على(ع) که بحق، جانشین حق در رعایت و مدیریت و ولایت بر اساس حق و عدل است به تحلیل و تبیین این مباحث پرداخته نشده است. در این نوشتار با مرورى به سخنان و برخوردهاى آن تندیس عدالت به سرفصلهایى از مباحث عدالت اجتماعى اشاره نموده، تحقیق دقیق عدالت علوى را توسط اساتید

بزرگوار علوم اجتماعى به انتظار مى نشینیم.

مفهوم عدل در بیان علوى

حضرت امیر در ضمن تفسیر آیه «انّ الله یأمر بالعدل و الاحسان ...»[2] مى فرماید: «العدل: الانصاف و الاحسان: التفضّل».[3] و در سخنى دیگر مى فرماید: «العدل انصاف».[4] گرچه در سخنى دیگر انصاف را از مصادیق عدل قرار داده و فرموده است: «انّ من العدل ان تنصف فى الحکم».[5] چه اینکه در سخنى دیگر عدل را از مصادیق معروف شمرده و به هنگام تبیین جایگاه امر به معروف و نهى از منکر مى فرماید: «و افضل من ذلک کله کلمة عدل عند امام جائر».[6] و در موارد بسیارى عدل را همراه با حق ذکر فرموده به نحوى که گویا این دو، کلمه اى مترادف مى باشند. آن حضرت در ردّ عملکرد حکمین مى فرماید:

«و قد سبق استثناؤنا علیهما فى الحکم بالعدل و العمل بالحق سوء رأیهما و جور حکمهما ...؛[7]

پیش از آنکه آن دو تن ـ ابوموسى و عمروعاص ـ رأى نادرست گویند و حکمى ستمکارانه دهند، شرط ما با آنان این بود که حکمشان به عدالت و کارشان به حقیقت باشد.»

و در فرازى دیگر مى فرماید:

«فانّه من استثقل الحق ان یقال له او العدل ان یعرض علیه کان العمل بهما اثقل علیه؛[8]

آن کس را که شنیدن سخن حق گران آید و عرضه داشتن عدالت بر او دشوار نماید، کار به حق و عدالت کردن بر او دشوارتر باشد.»

و نیز در فرازى مى فرماید:

«اعدل الخلق اقضاهم بالحق؛[9]

به حق حکم کنندگان، دادگرترین مردمانند.»

به نظر مى رسد تعریف بسیار زیباى حضرت امیر از معناى عدل نیز تأکیدى بر این نکته است که: عدل، مراعات حق و بایسته هاست. زیرا وقتى از آن حضرت تفاوت بین عدل و جود را مى پرسند، مى فرماید:

«العدل یضع الامور مواضعها و الجود یخرجها من جهتها ...؛[10]

حکومت انقلابیون

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

دوره حکومت انقلابیون

پس از سقوط دولت بنی‌صدر ، آخرین پایگاه نیروهای ملی – مذهبی و سایر گروه‌های مخالف حرکت انقلاب اسلامی به رهبری امام و نیروهای حزب اللهی فرو ریخت و دوران جدید آغاز شد. رهبری انقلاب با سرعت عمل به موقع اوضاع را در کنترل خود در‌‌آورد . مردم با حضور فعالتر در صحنه از رهبری و نیروهای حزب اللهی و روحانیت حمایت کردند و در انتخابات ریاست جمهوری با اکثریت قاطع‌آرا ، محمدعلی رجایی را به ریاست جمهوری برگزیدند . رجایی ، محمدجوا باهنر را به نخست وزیری برگزید و به این ترتیب ، قوه‌ی مجریه نیز در اختیار نیروهای حزب‌اللهی قرار گرفت ، اما هنوز دو ماه از ریاست جمهوری رجایی و نخست وزیری باهنر نگذشته بود که در پی بمب‌گذاری سازمان موسوم به منافقین در ساختمان نخست وزیری رجایی و باهنر به شهادت رسیدند . عملیات تروریستی این سازمان با انفجار ساختمان نخست وزیری به پایان نرسید ، بلکه طی سال‌های 1360 و 61 در حدود دویست نفر از رهبران نیروهای حزب‌اللهی د رعملیات‌های دیگر به شهادت رسیدند که از جمله می‌توان از آیت‌الله دستغیب ، آیت‌الله مدنی ، آیت‌الله صدوقی ، آیت‌الله اشرفی اصفهانی و … یاد کرد .

در این دوره ، نیروهای مخالف حرکت انقلاب اسلامی به دو گروه تقسیم شدند ، گروهی از آنها مانند بنی‌صدر و رهبران سازمان موسوم به منافقین به خارج از کشور پناه بردند ، و نیروهای ملی – مذهبی در داخل منزوی شدند و از صحنه حرکت انقلاب کنار گذاشته شدند .

1 – موفقیت نیروهای حزب‌اللهی

پس از شهادت رجایی و باهنر ، مجدداً انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد و در آن آیت‌الله خامنه‌ای به ریاست جمهوری برگزیده شد . آیت‌الله خامنه‌ای نیز میرحسین موسوی را به نخست وزیری انتخاب کرد و دوران موفقیت‌آمیز نیروهای حزب‌للهی شروع شد . پس از عزل بنی‌صدر ، ارتش ، سپاه پاسداران و نیروهای بسیجی تحت فرماندهی کل قوا با یکپارچگی کامل دشمن متجاوز را مورد تهاجم بی‌امان خود قرار دادند و اولین پیروزی‌های بزرگ نظامی را در عملیات‌‌های ثامن الائمه ، فتح المبین و بیت المقدس به دست آورند ، که طی آنها ، بخش‌های وسیعی از سرزمین ایران ، از جمله شهرهای آبادان و خرمشهر از وجود دشمن متجاوز پاک گردید . پیروزی‌های ارتش اسلام در جنگ تحمیلی با عملیات‌های بعدی تکمیل شد و عراق را در موضع ضعف قرار داد . در این پیروزی‌های باید از ایثار و از خودگذشتگی میلیون‌ها نیروی بسیجی و مردمی یاد کرد که بدون هیچ نوع انتظاری با جان خود به دفاع از خاک و دین و عزت و شرف ملت ایران پرداختند و نام ایران و ایرانی را در تاریخ سرافزار ساختند .

نیروهای حزب‌اللهی علاوه بر کسب پیروزی‌‌های نظامی ، در صحنه‌های داخلی نیز به موفقیت‌های مهمی دست یافتند . موفقیت جهاد سازندگی در محرومیت‌زدایی از روستاها و مناطق محروم – به طوری که طی دو الی سه سال هفتاد درصد روستاهای محروم ایران از نعمت آب و برق و راه‌های ارتباطی مناسب برخورداد شدند – موفقیت نیروهای حزب‌اللهی در خنثی‌سازی توطئه‌های طیف گسترده ضد انقلابیون در داخل و خارج کشور ، کشف و خنثی‌سازی کودتاهای متعدد از قبیل کودتای قطب‌زاده ، کشف توطئه‌ی سازمان‌های مخفی و نفوذی وابسته به بیگانه از قبیل حزب توده و متلاشی کردن آن ، مقاومت در مقابل تحریم‌های سیاسی – اقتصادی آمریکا از جمله موفقیت‌های دیگر نیروهای حزب‌اللهی در این دوره محسوب می‌شوند .

تحقیق در مورد ویژگی های حکومت ما

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

حکومت ما چه ویژگی هایی دارد ؟

مردم هر سرزمینی برای زندگی کردن روش خاصی دارند و حکومت های گوناگونی را تجربه می کنند . به نظر شما چه عواملی موجب تعدّد و تنوع حکومت در کشورهای مختلف جهان شده است ؟

تفاوت در حکومت ها به تفاوت در دین ، فرهنگ  و تاریخ  هر کشور بستگی دارد .یکی از مهمترین ملاک های طبقه بندی نوع حکومت ، میزان توجه به قوانین الهی است . بر اساس این حکومت ها را می توان به دو دسته ی عمده تقسیم کرد :

الف - حکومت الهی

ب- حکومت غیر الهی

در یک حکومت الهی ، فرد یا گروهی به نمایندگی از طرف مردم طبق دستورات و قوانین خداوند بر آنان حکومت می کند . هدف اصلی این حکومت رشد و سعادت مردم است .

حکومت الهی دارای ویژگی های زیر است :

1- قوانین آن بر اساس دستورات خداوند باشد و نمایندگان مردم قوانین مخالف دستورات الهی را تصویب نکنند .

2- رهبری آن در دست فردی باشد که احکام و دستورات خداوند را به خوبی بداند تا بتواند راه الهی را تشخیص دهد ، سیاستمدارباشد ، بینش اجتماعی داشته باشد ، با تقوا باشد . مردم ایران درسال 1357 علیه حکومت ظالم و ستمگر شاهنشاهی به رهبری امام خمینی (ره) انقلاب کردند و به پای صندوق های رأی رفتند و به حکومت جمهوری اسلامی رأی دادند .

بعضی از انواع حکومت های غیر الهی عبارتند از :

حکومت مطلقه (استبدادی)   حکومتی است که در آن اعمال قدرت یک یا چند نفر بر گروه یا جامعه ای بدون مشارکت دیگران صورت می گیرد و قدرت حاکمه و اختیارات نامحدود به شخص ظالم و مستبدی مثل سلطان واگذار شده است . شخص ظالم اصولاً خود را قانون می داند و خود را سایه و مظهر قدرت خدا در زمین معرفی می کند .

حکومت مشروطه سلطنتی  در این نوع از حکومت ، سلطنت حق ثابت شاه است  و به فرزندانش به ارث می رسد . اختیارات پادشاه بر خلاف سلطنت مطلقه طبق قانون محدود می شود . پارلمان و قانون اساسی دارد و اختیارات به سه قوه مقننه ، مجریه و قضائیه واگذار شده و پادشاه مسئولیتی در قبال کارها ندارد اما امکانات زیادی در اختیار پادشاه است مثل حکومت انگلستان

حکومت اریستو کراسی یا اشرافی  حکومتی است که شخصی یا گروهی به اعتقاد برتری نژاد ی بر مردم حکومت می کنند . حکومت اشراف و برگزیدگان و یا گروهی کوچک از افراد ممتاز یا طبقه بالا و صاحب امتیاز و با نفوذ از یک طبقه یا گروهای اجتماعی که از حقوق و امکانات مخصوص برخوردارند .

حکومت مردم بر مردم یا دموکراسی  مقصود از دموکراسی، حکومت مردم است که معمولاً باتوجه به آراء اکثریت مردم از طریق انتخابات نمایندگان مجلس ملی اجرا می گردد .

وجه مشخصه دموکراسی اصل تبعیت اقلیت از اکثریت و به رسمیت شناختن آزادی و حقوق مساوی افراد و اتباع است . بنابر این در این نوع حکومت منشأ اصلی تصمیم گیری ، مردم هستند .