خداحافظ غنی سازی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

خداحافظ غنی سازی

منبع:http://www.baztab.com/news

با توجه به آخرین نتایج به دست آمده از مذاکرات دیپلمات‌های ایرانی، اکنون می‌توان گفت که متأسفانه، خداحافظی با غنی‌سازی حقیقت دارد و با این حساب، تلاش پانزده ساله دانشمندان ایرانی در دستیابی گام به گام، به فناوری پیشرفته تولید سوخت هسته‌ای، محکوم به شکست شده است.

یک کارشناس ارشد انرژی هسته‌ای با اعلام این مطلب به خبرنگار «بازتاب» گفت: طی این سالها، تلاش‌های گسترده‌ای از سوی مسئولان، پژوهشگران و کارشناسان انرژی اتمی انجام شد تا کشورمان بتواند در یک روند گام به گام به مراحل مختلف غنی‌سازی اورانیوم و تولید سوخت هسته‌ای دست پیدا کند.

وی گفت: با توجه به تحریم‌های گسترده‌ای که طی این سال‌ها علیه ایران به اجرا گذاشته شده بود، رشد صنعت اتمی که یک جهش تکنولوژیک به شمار می‌رود، با دشواری‌های فراوانی روبه‌رو بود، اما پژوهشگران کشورمان از هر راه ممکن بهره بردند تا به مرحله کنونی رسیدند و توانستند انجام بخش اعظم مراحل تولید سوخت هسته‌ای به صورت صنعتی را در کشور امکان‌پذیر کنند.

این کارشناس ارشد انرژی اتمی با اشاره به پنج مرحله غنی‌سازی اورانیوم توضیح داد: مرحله نخست این فرایند، استخراج سنگ اورانیوم از معادن است که در کشور ما در ساغند یزد انجام می‌شود و سپس سنگ‌های معدنی با انتقال به اردکان، فرآوری و تبدیل به کنسانتره «اکسید اورانیوم» می‌شود که در اصطلاح به آن «کیک زرد» می‌گویند.وی افزود: در مرحله دوم، کیک زرد در کارخانه «UCF» اصفهان به کمک چند واسطه، به فلوریداورانیوم ((UF6 با غنای طبیعی تبدیل می‌شود و پس از آن، این محصول برای بالا بردن درصد اورانیوم آن تا 5/3 درصد، به کارخانه نطنز منتقل می‌شود.وی با اشاره به تلاش متخصصان ایرانی برای راه‌اندازی مراحل مختلف تولید سوخته هسته‌ای گفت: سال گذشته در همین روزها کارشناسان و دانشمندان کشورمان، تعطیلات نوروزی را در کارخانه «UCF» اصفهان گذراندند و توانستند با تولید فلورید اورانیوم، مرحله سوم تولید سوخت هسته‌ای را به انجام برسانند.

در این مرحله، فلورید اورانیوم در دستگاه‌های سانتریفیوژ، غنی‌سازی می‌شود و این بار فلورید اورانیوم که اورانیوم آن از غنای 5/3 درصدی برخوردار است، دوباره به کارخانه «UCF» اصفهان منتقل شده و در مرحله پنجم و پایانی، با فعل و انفعالات شیمیایی که صورت می‌گیرد، به اکسید اورانیوم تبدیل شده و در قلاف‌های زیرکونیوم قرار می‌گیرد تا جهت استفاده در تولید برق،‌ به نیروگاه اتمی منتقل گردد.

این کارشناس هسته‌ای سپس گفت: با شرایط به وجود آمده گفته می‌شود به ایران تنها اجازه به حرکت درآوردن 500 تا 2000 دستگاه سانتریفیوژ داده می‌شود که حرکت این تعداد دستگاه، نه تنها کاربرد صنعتی ندارد، بلکه نتایج آن در موارد تحقیقاتی و آزمایشگاهی نیز چندان قابل اعتنا نیست.

وی گفت: با توجه به مراحل پنج‌گانه تولید سوخت هسته‌ای، حذف یک مرحله از آن به بی‌نتیجه ماندن کل مراحل قبلی می‌انجامد و باعث می‌شود تمام تلاش‌های انجام شده طی این سال‌ها بی‌اثر شود.

وی توضیح داد: البته وجود دارند کشورهایی که یکی، دو مرحله نظیر استخراج و فرآوری اورانیوم را خودشان انجام می‌دهند و مراحل بعدی را به کشورهای دیگری واگذار می‌کنند، اما با توجه به این‌که برای تأمین سوخت هسته‌ای سالانه نیروگاهی نظیر نیروگاه بوشهر، تنها به حدود ده تا پانزده میلیون دلار نیاز است،‌ انجام مراحل قبل از غنی‌سازی با سانتریفیوژها و انجام غنی‌سازی در خارج از کشور، برای ما به هیچ عنوان دارای صرفه اقتصادی نیست.این کارشناس در پایان گفت: با توجه به مشکلات امنیتی و اقتصادی مربوط به حمل اورانیوم پیش از تولید میله‌های سوخت هسته‌ای، این تئوری که ما اورانیوم فرآوری‌شده را پیش از غنی‌سازی به کشور دیگری مانند روسیه منتقل و در آن غنی‌سازی انجام و مجددا اورانیوم غنی‌شده برای تولید میله سوخت به ایران منتقل کنیم، اقدامی بدون توجیه، گران و بی‌اساس است و به این خاطر، تعطیلی بخش غنی‌سازی، به معنای هدر رفت دست‌کم پنج میلیارد دلار سرمایه‌گذاری انجام شده در مورد چرخه سوخه هسته‌ای می‌باشد و مسئولان عالی‌رتبه نظام و افکار عمومی به هیچ وجه این تعطیلی را نخواهند پذیرفت.

mansouri