تحقیق در مورد تعریف مسکن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

تعریف مسکن

در تعریف مرکز آمار ایران مسکن یا واحد مسکونی، مکان، فضا و یا محوطه‌ای است که یک یا چند خانوار در آن سکونت داشته و به یک یا چند ورودی (شارع عام یا شارع خاص) راه داشته باشد. مسکن شهری از نظر نوع، تراکم مسکونی و نیز تعداد طبقات و خانوار ساکن به چند دسته طبقه‌بندی میشود، اما از نظر جمعیتی به سه دسته تک خانواری، چند خانواری و مجتمع مسکونی قابل تقسیم است. مسکن مستقل ویلایی (Detached) به آن نوع از خانه‌ها اطلاق میشود که مستقل و جدا از هم و دارای حیاط و فضای باز خصوصی می باشند. این خانه‌ها، که محل سکونت یک یا دو خانوار می‌باشند، بعضاً در محله های قدیمی دیده می شوند و دارای تعداد زیادی اتاق هستند. به خانه‌های مستقل نسبتاً بزرگ در بخشهای جدید شهری اصطلاحاً مسکن ویلایی گفته میشود و محله‌هایی که این نوع خانه‌ها در آنها احداث شده است، جزء منطقه تراکم بسیار کم به شمار میروند. خانه های نیمه مستقل (Semi-Detached) که به طور ردیفی در امتداد معابر شهری ساخته شده‌اند، بخشهای میانی شهرهای ایران را تشکیل میدهند. اقتصاد زمین و ساختمان و تأمین مسکن برای خانوارهای جوان، سبب احداث یک یا چند اشکوب جدید روی طبقه اصلی میشود. خانه های آپارتمانی(Apartment Flats)، بخش عمده‌ای از مسکن شهری را در شهرهای بزرگ و متوسط تشکیل میدهند. خانه‌های آپارتمانی با توجه به اینکه در نواحی کم درآمد و یا پر درآمد احداث شوند، از نظر اندازه و نوع و میزان تنوع متفاوت خواهند بود. بخشهای مسکونی آپارتمانی، خاص نواحی پرتراکم شهری است. این نواحی خصوصیات اجتماعی و فرهنگی ویژه‌ای دارند که میتوان از آن با عنوان (شیوه زندگی شهری) یاد کرد. مجتمع‌های مسکونی (Clusters) با تجمع تعدادی آپارتمان در یک بلوک شهری، که به شکل یکپارچه طراحی و ترکیب شده باشند، پدید می آید. بسیاری از مجتمع‌های مسکونی دارای فضای عمومی مشترکی هستند که مورد استقاده همگانی ساکنان مجتمع قرار می‌گیرد و دیگران حق استفاده و حتی ورود به آن را ندارند. یک مجتمع مسکونی ممکن است از خانه‌های ویلایی مستقل و یا آپارتمانهای چند طبقه شکل گیرد. اندازه مجتمع‌های مسکونی نیز متنوع است و برخی از آنها ، مانند مجتمع اکباتان در تهران، به اندازه یک شهر متوسط جمعیت دارند. برج (Sky Scraper) اصطلاحاً به آپارتمانهای بلندمرتبه بیش از ده اشکوب گفته میشود. آپارتمانهای بلندمرتبه معمولاً برای اسکان اقشار کم درآمد و متوسط درآمد شهری، مانند کارگران و کارمندان، احداث میشوند، اما در کلان شهری مانند تهران ، الگوی دیگری از برج سازی شکل گرفته است. یعنی در نواحی مرفه‌نشین، که قدرت اقتصادی ساکنان آن و قیمت زمین بسیار زیاد است، آپارتمانهای بلندمرتبه بسیار مدرن برای استفاده طبقات پر درآمد شهری احداث میگردد.برجهای (اسکان، آ. اس. پ و ونک پارک) در تهران از جمله : این نمونه‌ها می باشند. در سالهای اخیر برج سازی در نواحی ییلاقی، خوش آب و هوا و شمال شهر تهران به دلیل گرانی زمین و تقاضای زیاد، رواج یافته است که این برجها با مسکن ویلایی پیرامون خود هماهنگی ندارند و لذا مشکلات خاصی، نظیر جریان هوا، اشراف، مشکلات ترافیکی و غیره ، بوجود آورده اندمفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی، کل محیط مسکونی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغال ، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیط مسکونی را شامل می گردد. به عبارت دیگر مسکن چیزی بیش از یک سرپناه صرفاْ فیزیکی است و کلیه خدمات و تسهیلات عمومی لازم برای بهتر زیستن انسان را شامل می شود و باید حق تصرف نسبتاْ طولانی و مطمئن برای استفاده کننده آن فراهم باشد.

در دومین اجلاس اسکان بشر که در سال ۱۹۹۶ در استانبول برگزار شد، مسکن مناسب چنین تعریف شده است:

« سرپناه مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر هر شخص نیست.، سرژناه مناسب یعنی آسایش مناسب ، فضای مناسب ، دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب ، امنیت مالکیت ، پایداری و دوام سازه ای ، روشنایی ، تهویه و سیستم گرمایی مناسب ، زیر ساخت های اولیه مناسب از قبیل: آبرسانی ، بهداشت و آموزش ، دفع زباله ، کیفیت مناسب زیست محیطی ، عوامل بهداشتی مناسب ، مکان مناسب و قابل دسترسی از نظر کار و تسهیلات اولیه است. که همه این موارد باید با توجه به استطاعت مردم تامین شود .بی اغراق کلمه “مسکن” یا “خانه” یا آنچه رساننده مفهوم محل سکونت خانوادهها است در همه جوامع مفهومی متعالی و مقدس دارد . انسان ها در بیرون از خانه درگیر نبردی طولانی و دائمی برای زندگی کردن هستند . سرما و گرما و باد و باران همه بشر بیرون از خانه را به شکلی تهدید می کند . انسان فقط وقتی که در خانه و در میان عزیزان خود هست احساس آرامش می کند. اولین جان پناه ها غارها بودند که انسان با توجه به شرایط زیستی اطراف خود در آنها زندگی می کرده است اما این اماکن با وجود مزایایی که بر زندگی در فضای آزاد داشتند فاقد برخی امکانات رفاهی بودند در نتیجه انسان به این فکر افتاد تا برای دستیابی به زندگی بهتر و سعادتمندتر مکانی را برای سکونت خود و کسانش فراهم آورد پس به خانه سازی روی آورد. از آن سو افزایش جمعیت باعث تغییر وضع مسکن شد . مساکن امروزی گذشته از حفظ و حراست انسان از شرایط جوی ، کارکردهای متنوع دیگری نیز به عهده دارند . در حقیقت مسکن امروزی نه تنها مکانی جهت فراغت انسان است بلکه می تواند در تکامل او نیز تاثیر گذار بوده یا بالعکس باعث ایجاد تنشهای روانی ، نا بهنجاری ها و روی گردانی به دنیای جرایم نیز گردد. آنچه که در بادی امر به نظر می آید بدیهی بودن مفهوم و معنای مسکن است و در یک نگاهی سطحی نیاز چندانی به تبیین این مقوله احساس نمی شود اما با اندکی تامل و امعان نظر به این نکته که مفهوم مسکن چیزی فراتر از یک مکان فیزیکی است سست بودن این گفته به اثبات می رسد . مفهوم مسکن یک مفهوم سهل و ممتنع است. مسکن مسئلهای بسیار پیچیده و بسیار گسترده است. اهمیت مسکن از جایی نشئت می گیرد که بسیاری از نیازهای اولیه فرد همانند خوراک ، استراحت و ... در آن تامین می گردد. مفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی ، کل محیط مسکونی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهزیستن خانواده و طرح های اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در دومین اجلاس اسکان بشر 1996() که در استانبول برگزار شد مسکن مناسب این چنین تعریف گشته است : “سرپناه مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر هر شخص نیست ؛ سر پناه مناسب یعنی آسایش مناسب ، فضای مناسب ، دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب، امنیت مالک ، پایداری و دوام سازه ای ، روشنایی ، تهویه و سیستم گرمایی مناسب، زیر ساخت های اولیه مناسب از قبیل آبرسانی ، بهداشت و آموزش ، دفع زباله، کیفیت مناسب زیست محیطی ، عوامل بهداشتی مناسب ، مکان مناسب و قابل دسترسی از نظر کار و تسهیلات اولیه است که همه این موارد باید با توجه به استطاعت مردم تامین شود. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن ، یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیط مسکونی را شامل می گردد. در یک تعریف ساده آمده است واحد مسکونی فضایی است مشتمل بر حداقل یک واحد آشپزخانه ، یک اتاق و یک توالت اختصاصی که تمام یا قسمتی از یک ساختمان مسکونی را تشکیل می دهد و دارای ورودی اختصاصی با خیابان ، کوچه و ... و یا به راهرو یا راه پله مشترک است . ساختمان مسکونی نیز فضایی است محصور ، ثابت و مستقل از زمین ها و ساختمان های مجاور خود که تمام یا قسمتی از سطح آن مسقف بوده و برای سکونت ساخته شده و دارای هیچ گونه فضای مختص فعالیت اقتصادی (اعم از خدماتی و تولیدی ) نیست و به عنوان محلی برای سکونت مورد معامله قرار گرفته است.مقوله مسکن گسترده و پیچیده است ؛ ابعاد متنوعــی دارد و نمیتوان تعریف واحدی از آن ارائه کرد . مسکن یک مکان فیزیکی است و به عنوان ســـــــر پناه نیاز اولیه و اساسی خانوار بحساب می آید . در این سر پناه برخی از نیازهای اولیه خانواده یا فـــرد مانند خوراک ؛ استراحت و حفاظت در برابر شرایط جوی تامین میشود . مفــــهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی ؛ کل محیط مسکوـــــــنی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغــــــال ؛ آمـــــوزش و بهداشت افراد است . در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیــــــط مسکونی را شامل میگردد.

تحقیق در مورد تعریف مسکن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

تعریف مسکن

در تعریف مرکز آمار ایران مسکن یا واحد مسکونی، مکان، فضا و یا محوطه‌ای است که یک یا چند خانوار در آن سکونت داشته و به یک یا چند ورودی (شارع عام یا شارع خاص) راه داشته باشد. مسکن شهری از نظر نوع، تراکم مسکونی و نیز تعداد طبقات و خانوار ساکن به چند دسته طبقه‌بندی میشود، اما از نظر جمعیتی به سه دسته تک خانواری، چند خانواری و مجتمع مسکونی قابل تقسیم است. مسکن مستقل ویلایی (Detached) به آن نوع از خانه‌ها اطلاق میشود که مستقل و جدا از هم و دارای حیاط و فضای باز خصوصی می باشند. این خانه‌ها، که محل سکونت یک یا دو خانوار می‌باشند، بعضاً در محله های قدیمی دیده می شوند و دارای تعداد زیادی اتاق هستند. به خانه‌های مستقل نسبتاً بزرگ در بخشهای جدید شهری اصطلاحاً مسکن ویلایی گفته میشود و محله‌هایی که این نوع خانه‌ها در آنها احداث شده است، جزء منطقه تراکم بسیار کم به شمار میروند. خانه های نیمه مستقل (Semi-Detached) که به طور ردیفی در امتداد معابر شهری ساخته شده‌اند، بخشهای میانی شهرهای ایران را تشکیل میدهند. اقتصاد زمین و ساختمان و تأمین مسکن برای خانوارهای جوان، سبب احداث یک یا چند اشکوب جدید روی طبقه اصلی میشود. خانه های آپارتمانی(Apartment Flats)، بخش عمده‌ای از مسکن شهری را در شهرهای بزرگ و متوسط تشکیل میدهند. خانه‌های آپارتمانی با توجه به اینکه در نواحی کم درآمد و یا پر درآمد احداث شوند، از نظر اندازه و نوع و میزان تنوع متفاوت خواهند بود. بخشهای مسکونی آپارتمانی، خاص نواحی پرتراکم شهری است. این نواحی خصوصیات اجتماعی و فرهنگی ویژه‌ای دارند که میتوان از آن با عنوان (شیوه زندگی شهری) یاد کرد. مجتمع‌های مسکونی (Clusters) با تجمع تعدادی آپارتمان در یک بلوک شهری، که به شکل یکپارچه طراحی و ترکیب شده باشند، پدید می آید. بسیاری از مجتمع‌های مسکونی دارای فضای عمومی مشترکی هستند که مورد استقاده همگانی ساکنان مجتمع قرار می‌گیرد و دیگران حق استفاده و حتی ورود به آن را ندارند. یک مجتمع مسکونی ممکن است از خانه‌های ویلایی مستقل و یا آپارتمانهای چند طبقه شکل گیرد. اندازه مجتمع‌های مسکونی نیز متنوع است و برخی از آنها ، مانند مجتمع اکباتان در تهران، به اندازه یک شهر متوسط جمعیت دارند. برج (Sky Scraper) اصطلاحاً به آپارتمانهای بلندمرتبه بیش از ده اشکوب گفته میشود. آپارتمانهای بلندمرتبه معمولاً برای اسکان اقشار کم درآمد و متوسط درآمد شهری، مانند کارگران و کارمندان، احداث میشوند، اما در کلان شهری مانند تهران ، الگوی دیگری از برج سازی شکل گرفته است. یعنی در نواحی مرفه‌نشین، که قدرت اقتصادی ساکنان آن و قیمت زمین بسیار زیاد است، آپارتمانهای بلندمرتبه بسیار مدرن برای استفاده طبقات پر درآمد شهری احداث میگردد.برجهای (اسکان، آ. اس. پ و ونک پارک) در تهران از جمله : این نمونه‌ها می باشند. در سالهای اخیر برج سازی در نواحی ییلاقی، خوش آب و هوا و شمال شهر تهران به دلیل گرانی زمین و تقاضای زیاد، رواج یافته است که این برجها با مسکن ویلایی پیرامون خود هماهنگی ندارند و لذا مشکلات خاصی، نظیر جریان هوا، اشراف، مشکلات ترافیکی و غیره ، بوجود آورده اندمفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی، کل محیط مسکونی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغال ، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیط مسکونی را شامل می گردد. به عبارت دیگر مسکن چیزی بیش از یک سرپناه صرفاْ فیزیکی است و کلیه خدمات و تسهیلات عمومی لازم برای بهتر زیستن انسان را شامل می شود و باید حق تصرف نسبتاْ طولانی و مطمئن برای استفاده کننده آن فراهم باشد.

در دومین اجلاس اسکان بشر که در سال ۱۹۹۶ در استانبول برگزار شد، مسکن مناسب چنین تعریف شده است:

« سرپناه مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر هر شخص نیست.، سرژناه مناسب یعنی آسایش مناسب ، فضای مناسب ، دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب ، امنیت مالکیت ، پایداری و دوام سازه ای ، روشنایی ، تهویه و سیستم گرمایی مناسب ، زیر ساخت های اولیه مناسب از قبیل: آبرسانی ، بهداشت و آموزش ، دفع زباله ، کیفیت مناسب زیست محیطی ، عوامل بهداشتی مناسب ، مکان مناسب و قابل دسترسی از نظر کار و تسهیلات اولیه است. که همه این موارد باید با توجه به استطاعت مردم تامین شود .بی اغراق کلمه “مسکن” یا “خانه” یا آنچه رساننده مفهوم محل سکونت خانوادهها است در همه جوامع مفهومی متعالی و مقدس دارد . انسان ها در بیرون از خانه درگیر نبردی طولانی و دائمی برای زندگی کردن هستند . سرما و گرما و باد و باران همه بشر بیرون از خانه را به شکلی تهدید می کند . انسان فقط وقتی که در خانه و در میان عزیزان خود هست احساس آرامش می کند. اولین جان پناه ها غارها بودند که انسان با توجه به شرایط زیستی اطراف خود در آنها زندگی می کرده است اما این اماکن با وجود مزایایی که بر زندگی در فضای آزاد داشتند فاقد برخی امکانات رفاهی بودند در نتیجه انسان به این فکر افتاد تا برای دستیابی به زندگی بهتر و سعادتمندتر مکانی را برای سکونت خود و کسانش فراهم آورد پس به خانه سازی روی آورد. از آن سو افزایش جمعیت باعث تغییر وضع مسکن شد . مساکن امروزی گذشته از حفظ و حراست انسان از شرایط جوی ، کارکردهای متنوع دیگری نیز به عهده دارند . در حقیقت مسکن امروزی نه تنها مکانی جهت فراغت انسان است بلکه می تواند در تکامل او نیز تاثیر گذار بوده یا بالعکس باعث ایجاد تنشهای روانی ، نا بهنجاری ها و روی گردانی به دنیای جرایم نیز گردد. آنچه که در بادی امر به نظر می آید بدیهی بودن مفهوم و معنای مسکن است و در یک نگاهی سطحی نیاز چندانی به تبیین این مقوله احساس نمی شود اما با اندکی تامل و امعان نظر به این نکته که مفهوم مسکن چیزی فراتر از یک مکان فیزیکی است سست بودن این گفته به اثبات می رسد . مفهوم مسکن یک مفهوم سهل و ممتنع است. مسکن مسئلهای بسیار پیچیده و بسیار گسترده است. اهمیت مسکن از جایی نشئت می گیرد که بسیاری از نیازهای اولیه فرد همانند خوراک ، استراحت و ... در آن تامین می گردد. مفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی ، کل محیط مسکونی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهزیستن خانواده و طرح های اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در دومین اجلاس اسکان بشر 1996() که در استانبول برگزار شد مسکن مناسب این چنین تعریف گشته است : “سرپناه مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر هر شخص نیست ؛ سر پناه مناسب یعنی آسایش مناسب ، فضای مناسب ، دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب، امنیت مالک ، پایداری و دوام سازه ای ، روشنایی ، تهویه و سیستم گرمایی مناسب، زیر ساخت های اولیه مناسب از قبیل آبرسانی ، بهداشت و آموزش ، دفع زباله، کیفیت مناسب زیست محیطی ، عوامل بهداشتی مناسب ، مکان مناسب و قابل دسترسی از نظر کار و تسهیلات اولیه است که همه این موارد باید با توجه به استطاعت مردم تامین شود. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن ، یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیط مسکونی را شامل می گردد. در یک تعریف ساده آمده است واحد مسکونی فضایی است مشتمل بر حداقل یک واحد آشپزخانه ، یک اتاق و یک توالت اختصاصی که تمام یا قسمتی از یک ساختمان مسکونی را تشکیل می دهد و دارای ورودی اختصاصی با خیابان ، کوچه و ... و یا به راهرو یا راه پله مشترک است . ساختمان مسکونی نیز فضایی است محصور ، ثابت و مستقل از زمین ها و ساختمان های مجاور خود که تمام یا قسمتی از سطح آن مسقف بوده و برای سکونت ساخته شده و دارای هیچ گونه فضای مختص فعالیت اقتصادی (اعم از خدماتی و تولیدی ) نیست و به عنوان محلی برای سکونت مورد معامله قرار گرفته است.مقوله مسکن گسترده و پیچیده است ؛ ابعاد متنوعــی دارد و نمیتوان تعریف واحدی از آن ارائه کرد . مسکن یک مکان فیزیکی است و به عنوان ســـــــر پناه نیاز اولیه و اساسی خانوار بحساب می آید . در این سر پناه برخی از نیازهای اولیه خانواده یا فـــرد مانند خوراک ؛ استراحت و حفاظت در برابر شرایط جوی تامین میشود . مفــــهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی ؛ کل محیط مسکوـــــــنی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغــــــال ؛ آمـــــوزش و بهداشت افراد است . در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیــــــط مسکونی را شامل میگردد.