لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
شکل کلی ساقه به صورت مخروط است که در ناحیه یقه قطر بیشتری داشته و در انتها باریک است. بعضی از گیاهان مانند نخلها ساقه استوانهای دارند. ساقه در نهاندانگان تنوع فراوان داشته و به صورت ریزوم ، پیاز ، ایستاده ، خزنده ، غدهای ، شناور ، گوشتی و حتی برگ مانند هستند. طول ارتفاع و عمر ساقه در نهاندانگان بسیار متفاوت است و از چند روز تا چندین سال و از قطر چند میلیمتر تا چندین متر فرق میکند. عمر ساقه تا شش هزار سال نیز دیده شده ، طول آن در عدهای از درختها تا 100 متر هم رسیده است. در عدهای از گیاهان خزنده نواحی حاره طول ساقه از 300 متر تجاوز میکند.
رشد قطری در ساقه گیاهان دو لپهای نامحدود ، ولی در گیاهان تک لپه محدود و یا رشد قطری ندارد. محل اتصال برگ روی ساقه معمولا همراه با کمی برجستگی به نام گره است و در محل اتصال برگ و ساقه معمولا مریستم مولد جوانه وجود دارد. فاصله بین دو گره را اصطلاحا میان گره میگویند. ساقه اصلی یا تنه گیاه از رشد جوانه راس (ژمول) که بین لپههای گیاهک دانه وجود دارد ناشی میشود. از رشد جوانههای جانبی ساقه اصلی ، ساقههای فرعی یا ساقه گل دهنده (گل آذین) که کاملا مشابه به ساقه اصلی هستند ظاهر میشوند.
تنوع ساقه در نهاندانگان
ساقه نیز مانند ریشه نسبت به محیط زیست وظیفه و کاری را که به عهده دارند، تغییر شکل داده ، انواع متفاوت دارند. بدیهی است که این تغییر شکل ارتباطی به وضع انشعابات ساقه یا شکلی که بر اثر این انشعابات پیدا میکنند ندارد. ساقه به جز در گیاهان علفی که به علت کیفیت تورژسانس سلولها حالت ایستاده دارند، در گیاهان چوبی وجود بافت استحکامی یا مقاوم عامل اصلی ایستادگی ساقه بشمار میرود. بافت استحکامی که در ساقهها باعث حالتها و انواع مختلف ساقه میشودمانند ساقههای پیچنده ، پیچان ، بالا روندهها که با رفتن آنها بر اثر پیچیدن به دور محل یا به کمک پیچکها که از تغییر شکل ساقه و یا برگ بوجود میآیند صورت گرفته یا به کمک ریشههای نابجا و مکنده و خارها و عوامل دیگر است که به تکیه گاه چسبیده ، بالا میروند شکل کلی ساقههای بالا رونده تقریبا مشابه هم و تقریبا هم نواری شکل ، شیاردار و غالبا با پیچ و غالبهای مخصوصی هستند و جهت پیچش ساقههای پیچان در گونههای مختلف معمولا ثابت است. ساقههای پیچان در ساختار داخلی نیز با ساقههای عادی اختلاف داشته ، گاهی دارای چند استوانه آوندی بوده ، حتی در منطقه پوشش نیز غالبا دارای دستههای آوندی هستند.
ساقههای خزنده که روی زمین میخزند، گاهی عامل تکثیر غیر جنسی به شمار آمده از محل گرهها ، یا بندهای آنها ریشههای نابجا خارج شده ، در خاک فرو میروند. چنانچه قسمتی از این نوع ساقهها را که ریشه نابجا دارند از آن جدا کرده جدا بکارند، قسمت مزبور به زندگی خود ادامه داده ، رشد کرده ، پایه جدیدی از گیاه را بوجود میآورد (روشی که در تکثیر توت فرنگی بکار میرود)، به ساقههای خزنده دارای ریشه نابجا و دارای قدرت تکثیر رویشی ، استولون میگویند.
تغییرات ساقههای فرعی
ساقههای فرعی نسبت به محیط و کار ، ممکن است دچار تغییرات شدید شده ، به پیچک یا خار تبدیل شوند. خارهایی که نسبت به نیاز گیاه از تغییر شکل ساقه بوجود میآیند ممکن است ساده ، منشعب و یا فاقد برگ باشند.
کلادود یا برگ نما
یکی از تغییرات عمیق ساقههای فرعی ، تبدیل شدن آنها به فیلوکلاد یا کلادود است. کلادود یا برگ نماها نشانههای کوتاهی هستند که تقارن محوری خود را کم و بیش از دست داده ، کم و بیش پهن شده و شباهتی به برگ معمولی را پیدا کردهاند. کلادودها از نظم خاص قرار گرفتن برگها روی ساقه پیروی نکرده ، همان حالت انشعابات ساقه را حفظ میکنند. ساختار درونی کلادودها ، تقریبا همان ساختار درونی ساقه است و علاوه بر این روی این برگهای کاذب همانند شاخههای جوان ، جوانههای جدید بوجود میآیند. بهترین نمونه کلادودها را در گیاهان تیره مارچوبه ، بخصوص در کوله خاص و در همیشک که گل فروشها به غلط به آن بامبوس میگویند.
ساقههای فرعی آبدار یا گوشتی
ساقه اصلی نیز گاهی گوشتدار ، یا آبدار میشوند. در حالت اخیر ساقههای فرعی نیز مانند ساقههای اصلی گوشتدار میشوند. این حالت را به ساقههای گیاهان نواحی شور ، مانند بعضی از نسها تیره اسفناج و همچنین در کاکتوسها و فرفیونهای گوشتدار نواحی حاره میتوان دید. این دسته از ساقهها غالبا ظاهری بدون برگ داشته ، برگهای آنها غالبا تبدیل به فلسهای کوچک و یا خارمانند میشوند. ساقههای گیاهان گوشتدار نواحی گرم و خشک و یا شور غالبا شکل بندبندی دارند. ساقههای غدهای حالت دیگری از تغییر شکل ساقه به شمار میآیند.