لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
نوجوانی دوره تغییر
نوجوانی اغلب به دورهای بین کودکی و بزرگسالی اطلاق میشود. هر دورهای از زندگی را میتوان بر مبنای پارهای از مسائل رشدی نظیر مسائل بیولوژیکی، روانی و اجتماعی دستهبندی کرد. از جمله آنها که به طور مشخص ولی نه الزاما در طی دهه دوم زندگی اتفاق میافتد آگاهیهای شغلی، رشد ارزشها و خودمحوریهای مسئولانه و باز شدن گرههای عاطفی با والدین است.
دوره نوجوانی را باید یک مرحله بسیار مهم از زندگی تلقی کرد دورهای که با ویژگیهایش از سایر دوران زندگی متمایز میشود.
گرچه همه دوران عمر مهم است ولی این دوره مهمتر از سایر دورههاست زیرا تاثیرات ناگهانی بر رفتار و دیدگاه فرد دارد. با در نظر گرفتن این که سایر دورههای زندگی به دلیل تاثیرات درازمدت آن پر معنی و قابل توجه هستند لیکن دوره نوجوانی یکی از دورههایی است که از هر دو جنبه از تاثیرات ناگهانی و درازمدت برخوردار و قابل توجه است.
نوجوان در ابتدای بلوغ تصور میکند که در مرکز جهان قرار دارد و همه چیز تابعی است از وجود او، این تصور که با پایداری نشانههای بلوغ در وی همراه است پس از پایان دوران بحران بلوغ به تدریج رنگ میبازد و نوجوان به دنیای واقعیت عینی جهان پیرامون باز میگردد.
میزان تغییر در نگرشها و رفتار در طی دوره نوجوانی با میزان تغییر در وضعیت بدنی برابر است و طی سالهای اولیه نوجوانی، زمانی که تغییرات بدنی با سرعت انجام میشود تغییرات در نگرشها و رفتار نیز با شتاب به وجود میآید و همچنان که تغییرات بدنی آرام به پیش میرود به همان نسبت نگرشها و رفتارها نیز تغییر مییابند.
گفتنی است؛ گرچه هر سنی مسائل خاص خودش را دارد ولی مسائل نوجوانان اغلب برای پسران و دختران به گونهای است که آنها به سختی از عهده حل شدن آن بر میآیند دو دلیل برای این مسئله وجود دارد؛ اول اینکه در سراسر دوره کودکی مسائل آنها بالاخره توسط والدین و معلمان حل میشود در حالی که بسیاری از نوجوانان به دلیل بیتجربگی به تنهایی از عهده حل مسائلشان بر نمیآیند.
دوم اینکه نوجوانان دوست دارند احساس کنند که افرادی مستقل و آزاد هستند، آنها درخواست ارائه راهی را دارند که خودشان بتوانند از عهده حل مسائل برآیند و کوششهایی را که از جانب والدین و معلمان برای کمک به آنها ارائه میشود، نمیپذیرند.
با توسعه تجارب اجتماعی و شخصی و با افزایش قدرت تفکر عقلانی، نوجوانان رشد یافتهتر میشوند و به طور کلی به خود، خانواده، دوستان و زندگی واقعبینانهتر مینگرند در نتیجه آنها کمتر از ناامیدی و توهم معقول رنج میبرند و نسبت به سالهایی که جوانتر بودند واقعگراتر میشوند این یکی از موقعیتهایی است که آنها را در شادیهای بیشتری که خاص نوجوانان رشد یافتهتر است، مشارکت میدهد.
اختلالات دوره نوجوانی
یکی از مهمترین و در عین حال بحرانی ترین دوره های زندگی هر فردی ، دوره نوجوانی می باشد.برای اینکه بتوانیم هنجارها و ناهنجارهای این دوره را بشناسیم ناگزیر باید با دوره نوجوانی آشنا شویم.
طبق تعریف دوره نوجوانی به تقریبا ً به محدوده سنی 13 تا 19 سال گفته می شود.البته باید به این نکته توجه داشت که این محدوده تقریبی است .چرا که طبق مطالعات انجام شده سن دوره نوجوانی از حدود 150 سال پیش به این طرف به مدت 4 سال و 8 ماه گسترش پیدا کرده است.در واقع زمانی که یک فرد وظایف یک بزرگسال را می فهمد و درک می کند دیگر یک نوجوان نیست. طبق تحقیقات یکی از مواردی که سن پذیرش مسئولیت بزرگ سالان را عقب می اندازد دانشگاه رفتن می باشد.
رفتار
عوامل موثر در شکل گیری رفتارهای افراد عبارتند از :
1- عوامل زیستی
2- عوامل روانی
3- عوامل اجتماعی
و این به این معنی است که تمام رفتار ما از این سه عامل نشئت می گیرند.
بحران نوجوانی
در مورد وجود یا عدم وجود بحران در دوره نوجوانی دو نظریه عمده وجود دارد
1- نظریه اول معتقد به بحرانی بودن دوره نوجوانی است که دانشمندانی چون آقای اریکسون مدافع آن هستند
2- عده دیگر معتقد هستند که هیچ بحرانی در دوره نوجوانی وجود ندارد و بزرگانی چون آفر و بندورا مدافع آن هستند.
رفتار در نوجوان ها سه ویژگی دارد:
1- رفتارهایی را نشان می دهند که ناهنجار است ولی اختلال یا بیماری روانی نیست
2- اکثر نوجوانان خیلی زود اختلال ها را رفع می کنند
3- خیلی مشکل است بین رفتار بهنجار و نابهنجار تمایز قایل شویم.