تحقیق درباره؛ درختان میوه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درختان میوه

درخت میوه به درختی اطلاق می شود که دارای میوه می باشد – ساختارهایی که ازتخمدان رسیده یک گل که دارای یک یا چند دانه است تشکیل شده است. بنابراین چون تمام درختان گیاهان گلدار میوه تولید می کنند ( همه درختان بجز سرخس درختی و بازدانگان) این اصطلاح در باغداری در مورد درختانی بکار می رود که میوه آنها مورد مصرف غذایی انسان قرار می گیرد.انواع میوه ها در جای دیگری تعریف و توصیف خواهند شد ( به میوه ها مراجعه کنید) اما میوه شامل یک مفهوم غذایی و بعضی درختان دارای میوه مغزدار مثل گردو می باشد.

سیب «درخت»

سیب ( دقیقا" یک میوه شفتدار) میوه درختی ازطبقه Malus است که عضوی از خانواده گل سرخیان بوده ( روزاسیا) و در طول تاریخ کشت می شده است . بیشتر گروه سیبها به گونه M. domesticaیا پیوندیهای آن تعلق دارند. اجداد وحشی سیبها احتمالا" درختی به نام Malus sieversii که فاقد اسم همگانی است) بود که هنوز هم در قزاقستان یافت می شود.محققان در حال مطالعه روی M. sieversii که در برابر بسیاری از بیماریها و آفات مقاوم است می باشند تا بتوانند یک سیب مقاوم تر در برابرسرما بوجود آورند.

تاریخچـــــه

در کلیه مناطق آب و هوایی خنک ، سیب غذای بسیار مهمی بوده است . نسبت به سایرمیوه های درختی ( احتمالا" بجز مرکبات) سیب را می توان برای ماهها انبار نمود درحالیکه همچنان ارزش غذایی خود را حفظ می کند. سیبهای زمستانی که در اواخر پاییز چیده شده و در دمای بالای انجماد در سردخانه یا اتاق سیب نگهداری می کنند از سال 1800 غذای مهمی در اروپا و آمریکا به شمار می رفته است .

گونه های سیب

بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است . این گونه ها در نقاط فراشمالگانی ، نیمه حاره و معتدل وجود دارند. چون درختان سیب به شرایط خنک کننده( chilling requirement) نیازدارند در آب و هوای استوایی گل نمی دهند.در بین رایج ترین گونه های تجاری سیب می توان به این موارد اشاره کرد Braeburn( نیوزیلند)، سیب نارنجی cox «بریتانیا – گونه قدیمی که امروزه محبوبیت گذشته را ندارد ، فوجی ( آسیا، استرالیا) ، گالا( نیوزیلند) ، سیب طلائی( آمریکا ، اروپا) ، گرانی اسمیت ( استرالیا و کالیفرنیا) ، جونا گلد( آمریکا) ، جوناتــــان ( آمریکا) ، مکین تــاش ( کانــادا) ، سیب قرمـز( آمریکا) و نوعی سیب زمستانی ( آمریکا). تمامی این سیبها بجز نوع آخر شیرین و رنگین هستند. گرانی اسمیت ترش است و بعضی از مردم آنرا بصورت تازه می خورند در ضمن برای آشپزی هم مطلوب هستند. پوست آن سبز روشن خالدار است . این گونه سیب برای رشد کامل نیازمند آب و هوایی گرم بوده و فصل رشد طولانی مدتی دارد اگرچه میوه های نامرغوب تر در مناطق نامناسب رویش می کنند. تصویر معروفی از سیب گرانی اسمیت بر روی آرم Apple Records وجود دارد) یک شرکت سازنده ترانه که آهنگهای گروه Beatlesرا منتشر می کند .

طعم سیبهـــا

مزه سیبها برای اشخاص متفاوت است و در طول زمان تغییر می کند. مثلا" شهر واشنگتن ( آمریکا) به کشت سیب قرمز شهرت داشت اما در سالهای اخیرکشت گونه های دیگرنیز محبوبیت یافته است ؛ بعضی از مردم آمریکا سیب قرمز را بعنوان سیبی نا مرغوب با طعمی بسیار ملایم و ساختاری نرم به حساب می آورند. این افراد به سیبهای ترد مثل فوجی و گالا تمایل یافته اند.معمولا" سیبهای جدید شیرین تر از انواع قدیمی هستند. بیشتر سیبهای آمریکای شمالی و اروپا طعمی شیرین و ملس دارند اما سیبهای ترش طرفداران بسیار اندکی دارند. سیبهای خیلی شیرین با طعم کم ترش در آسیا محبوبیت دارند. تمامی گونه سیبهای جدید نرم ولی ترد هستند. سایر موارد مورد نیاز در پرورش سیب عبارت است از پوست رنگین ، عدم وجود رنگ قهوه ای ، راحتی حمل ونقل ، امکان انبار، محصول فراوان ، مقاومت در برابر بیماریها، نمونه شکل سیب قرمز واشنگتن ، ساقه بلند( تا آفت کشها امکان نفوذ به تمامی قسمتهای میوه را داشته باشند) و طعمی قابل قبول برای میانگین افراد. گونه های قدیمی اغلب ترش ، دارای شکلهای نابهنجارو قهوه ای هستند و دارای رنگ وساختار گوناگون می باشند. امروزه تعداد بسیار کمی از گونه های قدیمی در سطح کلان تولید می شود اما بسیاری ازاین گونه ها توسط باغداران خانگی و کشاورزانی که مستقیما" محصولشان را در بازارهای محلی عرضه می کنند به عمل می آیند.بسیاری از گونه های خارق العاده و از نظربومی مهم ، با طعم و ظاهر منحصر به فردشان برای کشف وجود دارند ؛ مبارزاتی برای حفظ سیب در سراسر جهان آغاز شده تا ازانقراض چنین میراث بومی جلوگیری شود. گونه هایی از سیب را بخصوص برای تولید آب سیب کشت می کنند . سیبهای آب گیری قطعا" برای خوردن بسیار ترش وزننده هستند اما با آنها یک نوشیدنی خوش طعمی تولید می شود که با سیبهای خوراکی معمولی نمی توان تهیه نمود.

پرورش سیب

سیبها مانند بیشتر گیاهان چند ساله معمولا" بصورت لقاح غیر جنسی واز طریق پیوند تکثیر می شوند. سیبهای بذری گاهی اوقات بطور اساسی با درخت مادرتفاوت دارند. بیشتر گونه های جدید سیب بصورت سرچشمه بذری دارند که یا شانسی رشد کرده اند ویا از طریق باروری عمدی گونه های پرآتیه پرورش یافته اند. اصطلاحات بذری ، دانه سیب و تخم که در نان گونه سیب وجود دارد بیانگر منشاء بذری سیب می باشد. همچنین سیبها می توانند جوانه هایی غیرعادی بوجود آورند( جهشهایی بر روی یک شاخه مجزا) . بعضی از جوانه های غیرعادی منجر به نسلهایی بهتر از گونه های مادریشان می شوند. بعضی از آنها به قدری از درخت مادر متفاوت می شوند که دیگر گونه هایی جدید به حساب می آیند.

تحقیق؛ درختان میوه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درختان میوه

درخت میوه به درختی اطلاق می شود که دارای میوه می باشد – ساختارهایی که ازتخمدان رسیده یک گل که دارای یک یا چند دانه است تشکیل شده است. بنابراین چون تمام درختان گیاهان گلدار میوه تولید می کنند ( همه درختان بجز سرخس درختی و بازدانگان) این اصطلاح در باغداری در مورد درختانی بکار می رود که میوه آنها مورد مصرف غذایی انسان قرار می گیرد.انواع میوه ها در جای دیگری تعریف و توصیف خواهند شد ( به میوه ها مراجعه کنید) اما میوه شامل یک مفهوم غذایی و بعضی درختان دارای میوه مغزدار مثل گردو می باشد.

سیب «درخت»

سیب ( دقیقا" یک میوه شفتدار) میوه درختی ازطبقه Malus است که عضوی از خانواده گل سرخیان بوده ( روزاسیا) و در طول تاریخ کشت می شده است . بیشتر گروه سیبها به گونه M. domesticaیا پیوندیهای آن تعلق دارند. اجداد وحشی سیبها احتمالا" درختی به نام Malus sieversii که فاقد اسم همگانی است) بود که هنوز هم در قزاقستان یافت می شود.محققان در حال مطالعه روی M. sieversii که در برابر بسیاری از بیماریها و آفات مقاوم است می باشند تا بتوانند یک سیب مقاوم تر در برابرسرما بوجود آورند.

تاریخچـــــه

در کلیه مناطق آب و هوایی خنک ، سیب غذای بسیار مهمی بوده است . نسبت به سایرمیوه های درختی ( احتمالا" بجز مرکبات) سیب را می توان برای ماهها انبار نمود درحالیکه همچنان ارزش غذایی خود را حفظ می کند. سیبهای زمستانی که در اواخر پاییز چیده شده و در دمای بالای انجماد در سردخانه یا اتاق سیب نگهداری می کنند از سال 1800 غذای مهمی در اروپا و آمریکا به شمار می رفته است .

گونه های سیب

بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است . این گونه ها در نقاط فراشمالگانی ، نیمه حاره و معتدل وجود دارند. چون درختان سیب به شرایط خنک کننده( chilling requirement) نیازدارند در آب و هوای استوایی گل نمی دهند.در بین رایج ترین گونه های تجاری سیب می توان به این موارد اشاره کرد Braeburn( نیوزیلند)، سیب نارنجی cox «بریتانیا – گونه قدیمی که امروزه محبوبیت گذشته را ندارد ، فوجی ( آسیا، استرالیا) ، گالا( نیوزیلند) ، سیب طلائی( آمریکا ، اروپا) ، گرانی اسمیت ( استرالیا و کالیفرنیا) ، جونا گلد( آمریکا) ، جوناتــــان ( آمریکا) ، مکین تــاش ( کانــادا) ، سیب قرمـز( آمریکا) و نوعی سیب زمستانی ( آمریکا). تمامی این سیبها بجز نوع آخر شیرین و رنگین هستند. گرانی اسمیت ترش است و بعضی از مردم آنرا بصورت تازه می خورند در ضمن برای آشپزی هم مطلوب هستند. پوست آن سبز روشن خالدار است . این گونه سیب برای رشد کامل نیازمند آب و هوایی گرم بوده و فصل رشد طولانی مدتی دارد اگرچه میوه های نامرغوب تر در مناطق نامناسب رویش می کنند. تصویر معروفی از سیب گرانی اسمیت بر روی آرم Apple Records وجود دارد) یک شرکت سازنده ترانه که آهنگهای گروه Beatlesرا منتشر می کند .

طعم سیبهـــا

مزه سیبها برای اشخاص متفاوت است و در طول زمان تغییر می کند. مثلا" شهر واشنگتن ( آمریکا) به کشت سیب قرمز شهرت داشت اما در سالهای اخیرکشت گونه های دیگرنیز محبوبیت یافته است ؛ بعضی از مردم آمریکا سیب قرمز را بعنوان سیبی نا مرغوب با طعمی بسیار ملایم و ساختاری نرم به حساب می آورند. این افراد به سیبهای ترد مثل فوجی و گالا تمایل یافته اند.معمولا" سیبهای جدید شیرین تر از انواع قدیمی هستند. بیشتر سیبهای آمریکای شمالی و اروپا طعمی شیرین و ملس دارند اما سیبهای ترش طرفداران بسیار اندکی دارند. سیبهای خیلی شیرین با طعم کم ترش در آسیا محبوبیت دارند. تمامی گونه سیبهای جدید نرم ولی ترد هستند. سایر موارد مورد نیاز در پرورش سیب عبارت است از پوست رنگین ، عدم وجود رنگ قهوه ای ، راحتی حمل ونقل ، امکان انبار، محصول فراوان ، مقاومت در برابر بیماریها، نمونه شکل سیب قرمز واشنگتن ، ساقه بلند( تا آفت کشها امکان نفوذ به تمامی قسمتهای میوه را داشته باشند) و طعمی قابل قبول برای میانگین افراد. گونه های قدیمی اغلب ترش ، دارای شکلهای نابهنجارو قهوه ای هستند و دارای رنگ وساختار گوناگون می باشند. امروزه تعداد بسیار کمی از گونه های قدیمی در سطح کلان تولید می شود اما بسیاری ازاین گونه ها توسط باغداران خانگی و کشاورزانی که مستقیما" محصولشان را در بازارهای محلی عرضه می کنند به عمل می آیند.بسیاری از گونه های خارق العاده و از نظربومی مهم ، با طعم و ظاهر منحصر به فردشان برای کشف وجود دارند ؛ مبارزاتی برای حفظ سیب در سراسر جهان آغاز شده تا ازانقراض چنین میراث بومی جلوگیری شود. گونه هایی از سیب را بخصوص برای تولید آب سیب کشت می کنند . سیبهای آب گیری قطعا" برای خوردن بسیار ترش وزننده هستند اما با آنها یک نوشیدنی خوش طعمی تولید می شود که با سیبهای خوراکی معمولی نمی توان تهیه نمود.

پرورش سیب

سیبها مانند بیشتر گیاهان چند ساله معمولا" بصورت لقاح غیر جنسی واز طریق پیوند تکثیر می شوند. سیبهای بذری گاهی اوقات بطور اساسی با درخت مادرتفاوت دارند. بیشتر گونه های جدید سیب بصورت سرچشمه بذری دارند که یا شانسی رشد کرده اند ویا از طریق باروری عمدی گونه های پرآتیه پرورش یافته اند. اصطلاحات بذری ، دانه سیب و تخم که در نان گونه سیب وجود دارد بیانگر منشاء بذری سیب می باشد. همچنین سیبها می توانند جوانه هایی غیرعادی بوجود آورند( جهشهایی بر روی یک شاخه مجزا) . بعضی از جوانه های غیرعادی منجر به نسلهایی بهتر از گونه های مادریشان می شوند. بعضی از آنها به قدری از درخت مادر متفاوت می شوند که دیگر گونه هایی جدید به حساب می آیند.

تحقیق در مورد شانکر درختان هسته دار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

شانکر درختان هسته دار

وجود صمغ یا شیره ی گیاهی مترشحه در شاخه های چوب بست یا تنه ی درختان هلو، ممکن است توسط سوراخ کن های حشرات، زخم های زمستانی یا مکانیکی، و بیماریهایی از جمله Coryneum و شانکرهای باکتریایی و چند ساله ایجاد شده باشد. شانکر باکتریایی که در اکثر باغستان های استان ایلی نویز ایالات متحده رایج می باشد، سرتاسر باختر میانه، جایی که هلو در آنجا پرورش می یابد، رخ می دهد. این بیماری نامهای مختلفی دارد؛ برخی از آنها، مرگ دوباره یا die back، شانکر هلو، شانکر Valsa و شانکر Cytospora می باشند. شانکر چندساله یا دائمی به علت دو گونه از قارچ ها به نام Valsa leucostoma و Valsacincta ( مرحله ی ناقص Cytospora ) می باشد. این یک بیماری جدیدی نمی باشد و موس تحقیقاتی را انجام داد تا اقدامات کنترلی کافی برای آن ایجاد کند. بیماری اغلب در باغهای جوانی که سبب مرگ نابهنگام درختان می شود، ویرانگر و مخرب می باشد. درختان پیری که تحت تأثیر قرار می گیرند، بتدریج طول عمر و قدرت باردهی اشان را از دست می دهند.

علائم

قارچ Cytospora سبب تشکیل شانکرها در بخش های هوایی یک درخت، از جمله تنه، شاخه های چوب بست، ( شکل 1 )، ترکه ها یا شاخه های کوچک ( شکل 2 ) و ساقه های کوچک میوه ده می شود. این قارچ ها، مهاجمان اصلی درختان هلو نمی باشند و قادر به حمله به پوست درختان هلوی سالم نمی باشند. قارچ Valsa نیازمند زخم ها و بخش های مرده در پوست درخت می باشند تا خودشان را برقرار کنند. زمانی که آنها برقرار می شوند، صمغ در نقطه ی آلودگی تراوش می کند ( شکل 2 و 3 ). این صمغ، در ابتدا با رنگ کهربایی روشنی می باشد که که بتدریج به قهوه ای تیره تبدیل می شود. زیر صمغ، زخم نکروتیک ( بافت مرده ) کوچکی ظاهر می شود. زخم بتدریج بر اثر متلاشی شدن بافت پوست درونی بزرگ می شود. شانکرهای قدیمی معمولاً بیضی شکل می باشند ( شکل 4 )، بخاطر اینکه زخم ها در حالت عمودی، سریع تر از حالت افقی گسترش می یابند. پوست بیرونی در شانکرهای قدیمی، عموماً شکسته و درهم ریخته می باشد در حالی که در شانکرهای تازه، غیر ازنقاط گموزی، سالم می ماند.

شانکر سال به سال به گسترش خود ادمه خواهد داد. شانکر بواسطه ی تهاجم پی در پی بافتهای سالم مجاور که توسط قارچ ها طی دوره ی رشدی مساعد صورت می گیرد، گسترش می یابد. هر بهار، رشد میزبان سبب ایجاد حلقه ی پینه ای یا کالوس می شود تا پیرامون شانکر به عنوان یک مکانیسم دفاعی شکل گیرد. تعداد این حلقه ها سن شانکر را مشخص خواهد کرد. رشد دائم و پیوسته ی قارچ، سرانجام شاخه ها یا اندام های تحت تأثیر قرار گرفته را احاطه می کند که سبب مرگ آن می شود ( شکل 4 ).

علاوه بر شانکرها، Cytopora نیز در فصل بهار سبب علائم مرگ دوباره یا die back در ترکه ها می شود. ترکه هایی که تحت تأثیر قرار گرفته اند، از رنگ قهوه ای مایل به زرد روشنی die back می شود که شانکر ترکه های پوشیده با صمغ می باشد ( شکل 2 ).

دوره ی بیماری

Cytospora spp در بافت های شانکر یافته یا پوسیده و ترکه های مرده زیست می کند و در تمام طول سال در سطوح درختان هلو یافت می شود. بخش های میوه ده معروف به pycnidia در سطوح پوسیده تشکیل می شوند. پیکنیدها همچون نقطه های سیاه کوچکی که در پوست درخت جاسازی شده اند، با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. هر پیکنیدیوم حاوی هزاران پیکنیدیوسپور کوچکی است که طی فصول مرطوب همچون ریشه پیچک های طویلی تراوش می کنند ( بیرون می آیند ). اسپور ها در بافتهای پوستی آسیب دیده توسط باران، حشرات، ماشین آلات، کارگران مزرعه، ابزار آلات هرس و پرندگان، پخش می شوند. اسپورها رشد می کنند و زمانی که شرایط دما و رطوبت مساعد است، شروع به آلودگی های جدیدی می کنند. شرایط بهینه و مطلوب برای گسترش Cytospora cincta معمولاً در بهار، زمانی که میانگین درجه حرارت 64 تا 70 درجه ی فارنهایت ( 18 تا 21 درجه ی سانتیگراد ) است، می باشد.

آلودگی توسط C. leucostoma با درجه حرارت های گرمتر ( مقدار مطلوب 81 درجه ی فارنهایت یا 28 درجه ی ساتیگراد ) که در اواخر تابستان یا اوایل پائیز رخ می دهد، مساعد تر است. پیکنید جدید، 7 تا 8 هفته پس از آلودگی شکل می گیرد، از اینرو سیکل یا چرخه را تکمیل می کند.

حساسیت یا مستعد بودن

شانکر دائمی یا چند ساله، همچون سایر میوه های هسته دار یا استون فروت مثل آلو، گوجه، زردآلو و گیلاس، هلو ها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. واریته های هلو از باب حساسیتشان نسبت به شانکر دائمی یا چند ساله، تغییر می کنند. واریته های مقاوم به زمستان که به سرعت برگریزی می کنند، و آنهایی که به سرعت خوب می شوند، کمترین میزان آلودگی را نشان می دهند.

کنترل

زمانی که باغی را احداث می کنید، از مکان های با آب قلیایی اندک اجتناب کنید. این مکان ها زهکشی هوا و آب نامرغوبی دارند و احتمال آسیب زمستانی را افزایش می دهند. درختان هلو، شلیل، آلو، گوجه، زردآلو و گیلاس سست را که در مجاور ( به اندازه ی یک چهارم تا یک سوم یک مایل ) می باشند را از بین ببرید. جداسازی گیاهان جدید از درختان آلوده شده توسط Cytospora، به طور برجسته ای شمار عفونت ها یا آلودگی های شانکری را کاهش می دهد.

ساقه های گلخانه ای یا نهالستانی عاری از بیماری یا واریته های مقاوم به زمستان را بکارید. ساقه های بادوام زمستانی را برگزینید که سبب استحکام اولیه ی نهال ها می شوند.

در اواخر زمستان یا اوایل بهار کود دهی را انجام نمایید تا از رشد نازک و آبدار در پائیز اجتناب کنید. کود دهی بیش از اندازه ی ازت، مانع از بلوغ معمولی می شود، از اینرو حساسیت نسبت به آسیب های حاصل از افت بیش از حد سریع دما در اوایل زمستان را افزایش می دهد.

همه ساله درختان را هرس کنید، این سبب سیرکولاسیون یا چرخش مفیدی می شود و ضرورت ایجاد برش های بزرگ و عمده را برطرف می کند. سیستم میان باز ( با مرکز باز )، برای هلو ها، شلیل ها، و آلو های نوع ژاپنی و پیوندی توصیه شده است. لیدر یا قائد اصلاح شده یا سیستم میان باز برای هلوها توصیه شده است. طی دوره ای از اواخر زمستان تا اندکی پس از شکوفه دهی، هرس را انجام دهید.

نقاط انشعاب با زاویه ی باریک، همه ی شاخه ها و چوب های ضعیف و مرده، و همه ی شاخه های شانکری را که قابل حذف می باشند را برچینید. حداقل 4 اینچ ( 10 سانتیمتر ) زیر شانکر را ببرید. قلمه های هرس شده را در کنار هم قرار دهید، در غیر این صورت، کنده ها یا ریشه ها به موقع التیام نمی بینند. قلمه های هرس شده ی بزرگ ( آنهایی که بزرگتر از 2 اینچ یا 5 سانتیمتر ضخامت دارند ) را با مرهم زخم رنگ کنید. شانکرهایی که در شاخه ها یا تنه های بزرگ روی می دهند را بزدایید ( پاک کنید ). بافت های آلوده را با یک اسکنه ( قلم ) یا چاقو برچینید. تیغه ها را با غوطه ور ساختن آن ها در الکل 70 درصد یا در محلول سفید کننده ی کلر ( کلرین )، قبل از برش بافت های سالم، ضد عفونی کنید. نواحی پاک شده را با یک مرهم زخم رنگ کاری کنید. شاخه های حاوی شانکرهای بزرگ ( شاخه هایی که بیش از نصفشان حلقه زده است )، باید از باغها برچیده شوند و از بین بروند.

ازآسیب های مکانیکی به تنه های درخت طی چمن زنی یا چینش یا زمانی که سایر شیوه های کاشت انجام می شود، جلوگیری کنید. از پوششی چمنی برای جلوگیری از صدمات ریشه ای که همراه با کشت رخ می دهد و برای جلوگیری از فرسایش می باشد، استفاده کنید. از کنترل شیمیایی علف هرز پیرامون تنه ها استفاده کنید. از یک رنگ منعکس کننده ی نور برای سمت های جنوبی و جنوب غربی تنه های درخت استفاده کنید. از یک رنگ سفید نوع شیرابه ای که با بخش های یکسانی از آب رقیق شده است، استفاده کنید. هر زخمی را با رنگ کردن درخت بپوشانید.

حشرات و سایر بیماریها را کنترل کنید. سوراخ کننده یا مته ی درخت و بید ( پروانه ) میوه ی آسیایی ( شرقی )، زخم ها و اسپورهای انتشاری را ایجاد می کند. این بویژه برای کنترل سوراخ کننده ی درخت هلو مهم می باشد. پوسیدگی قهوه ای را کنترل کنید و میوه های پوسیده و فاسد را برچینید. برنامه های قارچ کشی حفاظتی پسندیده ای مثل آنچه که در راهنمای سمپاشی میوه های درختی تجارتی ایلی نویز طرح ریزی شده است را به کار برید. پیچیدگی برگ هلو را کنترل کنید. غلظت های رقیق را سمپاشی کنید.                

درختان میوه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

درختان میوه

درخت میوه به درختی اطلاق می شود که دارای میوه می باشد – ساختارهایی که ازتخمدان رسیده یک گل که دارای یک یا چند دانه است تشکیل شده است. بنابراین چون تمام درختان گیاهان گلدار میوه تولید می کنند ( همه درختان بجز سرخس درختی و بازدانگان) این اصطلاح در باغداری در مورد درختانی بکار می رود که میوه آنها مورد مصرف غذایی انسان قرار می گیرد.انواع میوه ها در جای دیگری تعریف و توصیف خواهند شد ( به میوه ها مراجعه کنید) اما میوه شامل یک مفهوم غذایی و بعضی درختان دارای میوه مغزدار مثل گردو می باشد.

سیب «درخت»

سیب ( دقیقا" یک میوه شفتدار) میوه درختی ازطبقه Malus است که عضوی از خانواده گل سرخیان بوده ( روزاسیا) و در طول تاریخ کشت می شده است . بیشتر گروه سیبها به گونه M. domesticaیا پیوندیهای آن تعلق دارند. اجداد وحشی سیبها احتمالا" درختی به نام Malus sieversii ( که فاقد اسم همگانی است) بود که هنوز هم در قزاقستان یافت می شود.محققان در حال مطالعه روی M. sieversii که در برابر بسیاری از بیماریها و آفات مقاوم است می باشند تا بتوانند یک سیب مقاوم تر در برابرسرما بوجود آورند.

تاریخچـــــه

در کلیه مناطق آب و هوایی خنک ، سیب غذای بسیار مهمی بوده است . نسبت به سایرمیوه های درختی ( احتمالا" بجز مرکبات) سیب را می توان برای ماهها انبار نمود درحالیکه همچنان ارزش غذایی خود را حفظ می کند. سیبهای زمستانی که در اواخر پاییز چیده شده و در دمای بالای انجماد در سردخانه یا اتاق سیب نگهداری می کنند از سال 1800 غذای مهمی در اروپا و آمریکا به شمار می رفته است .

گونه های سیب

بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است . این گونه ها در نقاط فراشمالگانی ، نیمه حاره و معتدل وجود دارند. چون درختان سیب به شرایط خنک کننده( chilling requirement) نیازدارند در آب و هوای استوایی گل نمی دهند.در بین رایج ترین گونه های تجاری سیب می توان به این موارد اشاره کرد Braeburn( نیوزیلند) ، سیب نارنجی cox «بریتانیا – گونه قدیمی که امروزه محبوبیت گذشته را ندارد) ، فوجی ( آسیا، استرالیا) ، گالا( نیوزیلند) ، سیب طلائی( آمریکا ، اروپا) ، گرانی اسمیت ( استرالیا و کالیفرنیا) ، جونا گلد( آمریکا) ، جوناتــــان ( آمریکا) ، مکین تــاش ( کانــادا) ، سیب قرمـز( آمریکا) و نوعی سیب زمستانی ( آمریکا). تمامی این سیبها بجز نوع آخر شیرین و رنگین هستند. گرانی اسمیت ترش است و بعضی از مردم آنرا بصورت تازه می خورند در ضمن برای آشپزی هم مطلوب هستند. پوست آن سبز روشن خالدار است . این گونه سیب برای رشد کامل نیازمند آب و هوایی گرم بوده و فصل رشد طولانی مدتی دارد اگرچه میوه های نامرغوب تر در مناطق نامناسب رویش می کنند. ] تصویر معروفی از سیب گرانی اسمیت بر روی آرم Apple Records وجود دارد) یک شرکت سازنده ترانه که آهنگهای گروه Beatlesرا منتشر می کند .

طعم سیبهـــــــا

مزه سیبها برای اشخاص متفاوت است و در طول زمان تغییر می کند. مثلا" شهر واشنگتن ( آمریکا) به کشت سیب قرمز شهرت داشت اما در سالهای اخیرکشت گونه های دیگرنیز محبوبیت یافته است ؛ بعضی از مردم آمریکا سیب قرمز را بعنوان سیبی نا مرغوب با طعمی بسیار ملایم و ساختاری نرم به حساب می آورند. این افراد به سیبهای ترد مثل فوجی و گالا تمایل یافته اند.معمولا" سیبهای جدید شیرین تر از انواع قدیمی هستند. بیشتر سیبهای آمریکای شمالی و اروپا طعمی شیرین و ملس دارند اما سیبهای ترش طرفداران بسیار اندکی دارند. سیبهای خیلی شیرین با طعم کم ترش در آسیا محبوبیت دارند. تمامی گونه سیبهای جدید نرم ولی ترد هستند. سایر موارد مورد نیاز در پرورش سیب عبارت است از پوست رنگین ، عدم وجود رنگ قهوه ای ، راحتی حمل ونقل ، امکان انبار، محصول فراوان ، مقاومت در برابر بیماریها، نمونه شکل سیب قرمز واشنگتن ، ساقه بلند( تا آفت کشها امکان نفوذ به تمامی قسمتهای میوه را داشته باشند) و طعمی قابل قبول برای میانگین افراد. گونه های قدیمی اغلب ترش ، دارای شکلهای نابهنجارو قهوه ای هستند و دارای رنگ وساختار گوناگون می باشند. امروزه تعداد بسیار کمی از گونه های قدیمی در سطح کلان تولید می شود اما بسیاری ازاین گونه ها توسط باغداران خانگی و کشاورزانی که مستقیما" محصولشان را در بازارهای محلی عرضه می کنند به عمل می آیند.بسیاری از گونه های خارق العاده و از نظربومی مهم ، با طعم و ظاهر منحصر به فردشان برای کشف وجود دارند ؛ مبارزاتی برای حفظ سیب در سراسر جهان آغاز شده تا ازانقراض چنین میراث بومی جلوگیری شود. گونه هایی از سیب را بخصوص برای تولید آب سیب کشت می کنند . سیبهای آب گیری قطعا" برای خوردن بسیار ترش وزننده هستند اما با آنها یک نوشیدنی خوش طعمی تولید می شود که با سیبهای خوراکی معمولی نمی توان تهیه نمود.

پرورش سیب

سیبها مانند بیشتر گیاهان چند ساله معمولا" بصورت لقاح غیر جنسی واز طریق پیوند تکثیر می شوند. سیبهای بذری گاهی اوقات بطور اساسی با درخت مادرتفاوت دارند. بیشتر گونه های جدید سیب بصورت سرچشمه بذری دارند که یا شانسی رشد کرده اند ویا از طریق باروری عمدی گونه های پرآتیه پرورش یافته اند. اصطلاحات بذری ، دانه سیب و تخم که در نان گونه سیب وجود دارد بیانگر منشاء بذری سیب می باشد. همچنین سیبها می توانند جوانه هایی غیرعادی بوجود آورند( جهشهایی بر روی یک شاخه مجزا) . بعضی از جوانه های غیرعادی منجر به نسلهایی بهتر از گونه های مادریشان می شوند. بعضی از آنها به قدری از درخت مادر متفاوت می شوند که دیگر گونه هایی جدید به حساب می آیند. بعضی از پرورش دهندگان سیبهای معمولی را با سیبچه یا سیبهای غیر عادی مقاوم در برابر سرما پیوند می زنند تا گونه های مقاوم تری بوجود آورند. مثلا" از دهه 40 مرکز آزمایشات Excelsior در دانشگاه مینه سوتا و ویسکانسین پیشرفت دائمی را در سیبهای مقاوم مهم که هم از نظر تجاری و هم باغداری خانگی رشد گسترده ای دارند در سراسر مینه سوتا و ویسکانسین ایجاد کرده اند . مهمترین ابداع آنها شامل Haralson فراوان ترین سیب کشت شده در مینه سوتا ، Wealthy،Honeygold و Honeycrisp می باشد. شیرینی و ساختار Honeycrisp به قدری مورد علاقه مصرف کنندگان است که باغداران مینه سوتا درختان پاگرفته و پربار خود را قطع می کنند تا برای این نوع سیب انبار احداث کنند – عملی که تاکنون انجام نشده بود .

باغهای سیب را با کاشت درختان دو یا سه ساله احداث می کنند. این درختان کوچک معمولا" از گلخانه که در آنجا درختان را با روش پیوند جوانه تولید می کنند تهیه می شود. ابتدا با استفاده از کشت بافت یا خوابانیدن شاخه یک گیاه پیوندی بصورت بذری یا کلون شده بعمل می آورند که برای رشد آن ، یک سال وقت لازم است . سپس بخش کوچکی از شاخه یک درخت بالغ ( قلمه) از گونه مورد نظررا تهیه می کنند. ساقه بالایی و شاخه های گیاه پیوندی را بریده و به جای آن قلمه را قرار می دهند. دیر یا زود این دو قسمت با هم رشد کرده و درخت سالمی را بوجود می آورند. گیاهان پیوندی دراندازه نهایی درخت تاثیر دارند . در حالیکه بسیاری برای پرورش دهندگان ،دارای گیاهان پیوندی زیادی هستند ، این گیاهان پیوندی به صاحبان خانه فروخته می شود که فقط به داشتن چند درخت از یک یا دو گونه مختلف تمایل دارند : گیاه پیوندی بذری معمولی که یک درخت کامل بوجود می آورد یا گیاه پیوندی نیمه کوتاه که درخت تاحدی کوچکتربه بار می آورد. گیاهان پیوندی کوتاه عموما" در برابر آسیبهای ناشی از سرما و باد آسیب پذیرترهستند. درختان کوتاه کامل اغلب بوسیله پایه و داربست تثبیت شده و در باغهای چگالی بالا کاشته می شوند این باغات برای کشت آسانتر بوده و و حاصلخیزی هر واحد از زمین را تا حد زیادی افزایش می دهد.بعضی از درختان از طریق پیوند" بین ساقه ای" بین گیاه پیوندی راست ساقه و درخت که نتیجه رشد هر دو پیوند است بوجود می آیند. پس از کاشت درخت کوچک درباغ ، باید قبل ازکسب توانایی تحمل مقدار زیادی غذا 3 تا 5 سال ( نیمه کوتاه) یا 4 تا 10 سال ( درختان معمولی) بزرگتر شوند .در طول این مدت پرورش مناسب شاخه های بزرگ و چیدن جوانه هایی که رشد نا درست دارندازاهمیت زیادی برخوردار می باشد همچنین ساخت داربستی مناسب که در آینده سنگینی بار میوه را تحمل کند.

موقعیـت

درختان سیب نسبتا" به شرایط خاک بی تفاوت هستند و در دامنه گسترده ای ازمقادیر PH و سطوح حاصلخیزی رشد می کنند. آنها حتما" باید در مقابل باد مراقبت شده ونباید در مناطق پست که در معرض آخرین سرماهای بهاری می باشند کاشته شوند. برای این درختان زهکشی مناسب ضروری بوده و خاکهای سنگین یا زمین مسطح باید به گونه ای محکم شود تا از عدم قرار گرفتن سیستم ریشه ها درخاک اشباع شده با آب مطمئن شویم.

گرده افشانـــــــی

درختان سیب با خود آمیزش پذیر نیستند ونیازبه گرده افشانی بصورت دگرگشنی دارند. مدیریت گرده افشانی بخش مهمی از پرورش درخت سیب محسوب می شود. قبل از کاشت درخت مرتب

آفات مهم درختان پسته

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

آفات مهم درختان پسته و مبارزه با آنها

آفات پسته تنوع زیادی دارند و هر آفت نیز طرز خسارت و بیولوژی خاص خود را دارا می باشد در روش سنتی مبارزه با آفات با توجه به جمعیت و خسارت هر آفت و بدون در نظر گرفتن سایر آفات ووضعیت اکولوژیک منطقه به طریق شیمیایی صورت می گیرد بطوری که مصرف بی رویه سموم باعث ایجاد مقاومت حشرات و بهم خوردن تعادل زیست محیطی واز بین بردن دشمنان طبیعی می گردد.

درروشهای نوین ، مبارزه با آفات با نگرش وسیع تری انجام می گیرد و به جای کنترل یک آفت ، کنترل کلیه آفات و به جای استفاده از یک روش از روشهای مختلف مبارزه استفاده می شود که دراین خصوص موارد مختلف زیست محیطی و غیره نیز مورد توجه قرار می گیرد از روشهای نوین می توان به مدیریت کنترل تلفیقی مبارزه با آفات (I.P.M ) ومدیریت تلفیقی محصول (I.C.M ) اشاره کرد . جا دارد این روشها در کنترل آفات پسته مورد توجه واقع شده و مبارزه شیمیایی به عنوان آخرین حربه مبارزه با آفات در برنامه ریزی ها قرار گیرد.

پسیل معمولی پسته ( شیره خشک ) agonosceiae pistaciae

پسیل معمولی پسته ازگروه آفات درجه یک پسته می باشد که درتمام مناطق پسته کاری کشور گسترش دارد باغداران به آن شیره خشک می گویند زیرا عسلک دفع شده از انتهای بدن (کورنیکول ) پوره ها در مقابل هوا خشک شده تبدیل به دانه های مدور شکری مانند می شود کهروی برگهای زیرین وزیر درختان می زیرد و گاها شیره نباتی بصورت فتیله از انتهای بدن پوره ها خارج می شود.

زیست شناسی :

زمستان گذرانی بصورت حشره کامل زیر برگها ، شکاف دیوارها وزیر علفهای هرز می باشد ، حشرات کامل از نیمه دوم اسفند ماه از محل زمستان گذرانی خارج می شوند ، حشرات ماده بعد از جفتگیری روی جوانه های متورم و پس از باز شدن برگها عمدتا روی برگها و یا زیر برگها تخم ریزی می کنند. معمولا تخم گذاری از نیمه دوم فروردین ماه شروع می شود.

پسیل پسته 6-5 نسل دارد و نقطه اوج تراکم پوره ها در اواسط مهر ماه مصادف با صورتی شدن حاشیه برگها ورگبرگهای اصلی و ارغوانی شدن برگها می باشد.

نحوه خسارت

نوزادان خسارت

نوزادان پسیل پس از خروج ازتخم تغذیه خود را با مکیدن شیره گیاهی درختان پسته شروع می کنند ، پوره ها در تمام مراحل دوره زندگی و حشرات کامل تا زمان مرگ به تغذیه خود ادامه می دهند و مقادیر بسیار زیادی عسلک که به شکرک معروف است ترشح می کنند ، تغذیه آفت از بافتهای گیاه موجب ضعف کلی گیاه می گردد. خسارت اقتصادی آفت بستگی به زمان و مرحله رشد اندامهای گیاه دارد. زمانهای حساس خسارت اوایل شروع مغز بستن پسته و پس از آن می باشد که جمعیت بالای آفت می تواند موجب پوکی و نیم مغز شدن دانه ها گردد ضمنا حمله پسیل منجر به ریزش جوانه های در حال تشکیل سال آینده و نهایتا ریزش برگها می شود بطوریکه گیاه بشدت ضعیف شده و در سال آینده نیز رشد خوبی نخواهد داشت.

مبارزه با پسیل پسته

ارقام متحمل :

آلودگی ارقام مختلف پسته به پسیل متفاوت است بطوریکه کمترین زادو ولد روی ارقام بادامی زرند، ایتالیایی درشت ، ایتالیایی ریز و سرخس دارد بطوریکه سرعت رشد پوره ها روی این ارقام کندتر و میزان مرگ و میرنیزبالاست.

بطور کلی ارقام معروف و تجاری پسته شرایط مناسب تری برای افزایش جمعیت معمولی پسیل پسته دارند و به بیان دیگر، ارقام اکبری ، کله قوچی ،احمد آقایی درشت و ایتالیایی ریز می باشند. کمترین نرخ رشد و افزایش پسیل برروی گونه های پسته وحشی کسور و بنه می باشد.

2.مبارزه تلفیقی :

بکارگیری چند روش مبارزه از جمله مبارزه بیولوژیک ،کارتهای زرد ، مبارزه مکانیکی و شیمیایی و ... که بتوانند حداکثر بازدهی را داشته باشند مبارزه تلفیقی می باشد بطوریکه مبارزه شیمیایی به عنوان آخرین مبارزه مورد استفاده قرار گیرد.

3.مبارزه شیمیایی :

برای مبارزه شیمیایی از سموم ذیل استفاده می شود.

کنسالت 5/0لیتر درهزار لیتر آب

کنفیدور 4/0 لیتر در هزار لیتر آب

دارتون 5/2 لیتر در هزار لیتر آب

میتاک ( آمیتراز ) 5/1 لیتر درهزار لیتر آب

موسپیلان 200 – 150 گرم درهزار لیتر آب

زمان مبارزه : وجود 15 – 10 عدد تخم و یا پوره پسیل درپشت و روی برگچه های پسته برای انجام مبارزه توصیه می گردد.

4. مبارزه بیولوژیک

1 – 4 . زنبور psyllaphagus pistacea عمده ترین پارازیتوئید و عامل کنترل طبیعی جمعیت آفت پسیل پسته می باشد و در تمام ایران پراکنده است ، در طول فصل رشد درخت پسته ، از اوایل بهار تا اواخر پاییز برروی درخت پسته فعال است و به تمام سنین پورگی پسیل حمله می کند زندگی این زنبور با پسیل کاملا مطابق دارد بطوریکه با هم به دیاپوز رفته و از خواب بیدار می شوند ، این حشره در مرحله شفیرگی در داخل پوره های مومیایی شده پسیل وارد دیاپوز می شود ، زمان ظهور زنبور ابتدای بهار است.

2 – 4 . حشره شکارگز بالتوری chrysopella carnea