آب درمانی در زندگی آپارتمانی (تحقیق)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

آب درمانی در زندگی آپارتمانی

آب درمانی برای بهبود مشکلاتی از جمله ورم مفاصل، دردکمر و گردن، صدمات ورزشی، صدمات ناشی از کار و همچنین برای کسانی که دچار بیماری «پارکینسون» هستد، موثر و مفید است

بعضی واژه ها هستند که زیاد به گوش می خورند اما شاید حتی باورشان نکنیم. واژه هایی که پدیده های جدید سلامتی را مورد توجه قرار می دهند و اساساً به درمان های غیردارویی مشهورند. «موسیقی درمانی»، «خنده درمانی»، «آب درمانی» و ... از جمله این پدیده ها هستند.این موضوعات معمولاً پدیده هایی هستند که نسبت به آنها کمتر شناختی داریم و از نقش آنها در سلامتی مان بی اطلاع هستیم.در این شماره از صفحه سلامت، موضوع «آب» و نقش آن در درمان بیماری را بررسی کرده ایم.

آب برای دردهای شما!«آب درمانی» استفاده از آب در درمان بیماری هاست. شاید شما نیز این توصیه «بقراط» پدر علم پزشکی را شنیده اید که هر وقت بیماری جسمی یا روحی به او مراجعه می کرد، برای او تغذیه مناسب، استراحت و استحمام را توصیه می کرد. از گذشته های دور نقش آب در سلامت انسان مورد توجه بوده است.«حسین نصیری» استاد شنا و دارای مدرک درجه دو غریق نجات و مدرک «سیمین» فرانسه در رشته غواصی است.

او که خود ساکن سعادت آباد و مربی شنای باشگاه های منطقه است، از جمله مدرسان آب درمانی است.وی رشته  «کاراپرکتیو» یا آموزش های آزاد کردن عضلات و آرامش بخش اعصاب و روان را مورد اشاره قرار می دهد و می گوید: «شکستن قولنج از قدیم در ایران مرسوم بوده است. این کار امروزه در سیستم های آموزشی و طبی مورد توجه است.ما در آموزش های شنا، این رشته را از جمله مهم ترین عوامل برای سلامت افرادی می دانیم که از بیماری هایی مثل کمردرد، زانو درد و حتی آرتورز گردن رنج می برند.»سلامتی بدن با حرکت در آب این استاد شنا معتقد است: «در آب وزن بدن نصف می شود لذا حرکت برای بدن راحت تر است و بدن هم نرم تر عمل می کند. پس حرکت در آب، آسان تر از روی زمین است. ترکیب اثر حرکت آسان در آب، شناور بودن و آب گرم منجر به کاهش درد عضلات و از بین رفتن گرفتگی ماهیچه ها و در نتیجه بهبودی بیماری می شود.»کارشناس هم محلی سعادت آبادی، حرکت در آب را مهم ترین عامل سلامت بدن می شمارد و ادامه می دهد: «وقتی از تمرین های ورزش به عنوان درمان در آب استفاده می شود، اثر سلامتی آن چندان برابر می شود. می توان از تمام ورزش های آبی به طور عام و از شنا به طور خاص به عنوان آرامبخش، کاهش درد و بهبودی برخی از بیماری ها نام برد.»زندگی آپارتمانی و استرس های آن

گاهی وجود زندگی ماشینی و آپارتمانی و استرس های موجود در آن، کارکرد سلول های مغزی و اندامی را مختل می کند و به همین دلیل منشأ اکثر بیماری ها را فشارهای عصبی می دانند. لذا پدیده هایی مثل آب درمانی جهت روند بهبود بیماری و آرامبخشی و کاهش درد توصیه می شود.«نصیری» می افزاید: «آب درمانی الزاماً یاد گرفتن فنون شنا نیست و مثلاً شنای پروانه در آب یا شنای قورباغه برای بیماری هایی مثل آرتورز گردن یا کمردرد و زانو مضر است. کاربردهای آب درمانیدر مجموع باید یادآور شد که «آب درمانی» در بسیاری از بیماری ها کاربرد دارد و می تواند در مواردی به بیمار کمک کند تا سلامتی خود را به دست آورد. از جمله این موارد می توان به تقویت و تحکیم ماهیچه ها، تحرک (حرکت در مفصل ها)، رهایی درد، رسیدن به آرامش، تناسب اندام اشاره کرد.آب درمانی برای بهبود مشکلاتی از جمله ورم مفاصل، دردکمر و گردن، صدمات ورزشی، صدمات ناشی از کار و همچنین برای کسانی که دچار بیماری «پارکینسون» هستند، موثر و مفید خواهد بود. خوانندگان نشریه و شهروندان منطقه ۲ می توانند سوالات خود را در این زمینه به صورت مکتوب برای دفتر نشریه ارسال کنند تا از نظر کارشناسان منطقه در این خصوص مطلع شوند.

هیدروتراپی چیست ؟

هر گونه معالجه و مداوا به کمک آب را می توان هیدروتراپی دانست .

لیکن باید گفت که امروزه هیدروتراپی اغلب به شیوه ای از معالجه گفته می شود که در آن اجرای حرکات و نرمشهای خاص در آب مورد نظر باشد نمونه های بیشمار از افرادی که دستخوش آسیبهای جدی مفصلی ، عضلانی ، استخوانی و... شده و بر اثر اجرای تمرینات خاص در آب توانسته اند بزودی شفا یابند این نکته را نمایان می سازد که آب درمانی شیوه ای نوین در توانبخشی و معالجه نارسائیهای اندامی است که علیرغم گسترش روز افزون آن در سطح جهان متاسفانه به دلیل عدم انتشار منابع و آثار فارسی در این باره در کشور ما چندان شناخته شده نیست و چنانچه شناختی هم باشد، اغلب در حد تعریف سطحی یا اجرای حرکات سلیقه ای است .

آب درمانی و اجرای حرکات خاص در آب گذشته از فواید درمانی قابل ملاحظه آن در ورزش و آسیبهای ورزشی (که خود موجب ارتقاء کارائی این افراد می گردد) و درمان

انواع حرکت درمانی 28 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 28

انواع حرکت درمانی

حرکت درمانی

استفاده از حرکت ونرمشهای ورزشی جهت بهبود وضع تعادل بدن و هماهنگ نمودن حرکات آن و معالجه و درمان بعضی از بیماریها و ناراحتیـهائی که معلول کم تحرکی و یا پرداختن غیراصــولی به حرکات و فعالیتهای بدنی هستند، می باشد.

مشخصات نیرو

جهت نیرو

میزان یا بزرگی نیرو

نقطه اثر نیرو

نیروهای مورد نیاز در حرکت درمانی

نیروی جاذبه برای تقویت عضلات با حذف آن برای دامنه حرکت در موارد خاص استفاده می شود.

نیروی عضلانی که بیشتر در حرکت درمانی کاربرد دارد، مثلاً می تواند نیروی دست باشد که در جهت کمک مقاومت استفاده می شود.

نیروی خارجی در زمانی که می خواهیم حرکتی را به فرد بدهیم یا عملی را روی فرد انجام دهیم، به نیروی خارجی نیاز داریم. این نیرو می تواند به وسیله یک سری وسایل، وزنه ها یا با وسایل میکانیکی مانند فنر صورت گیرد.

تکیه گاه (سطح اتکاء)

سطح یا قاعده ای که فرد روی زمین برآن تکیه دارد یا قرار گرفته است. هر مقدار سطح اتکاء فرد بیشتر باشد تعادل فرد بیشتر است.

تعادل

وقتی نیروهای فعال شخص و همچنین نیروهای وارده بر او یکنواخت باشد فرد در حالت تعادل خواهد بود.

انواع تعادل

تعادل پایدار - تعادلی است که وضعیت فرد تثبیت شده و بصورت ثابت مانده است مانند حالت نشستن و خوابیدن.

تعادل نا پایدار - حالتی که وضعیت فرد تثبیت نشده است مانند ایستادن روی یک پا.

تعادل خنثی - حالتی که اگر نیروئی به فرد وارد شود تعادل او بهم نمی خورد بلکه تنها مسیر او امکان دارد عوض شود مانند فردی که در حال دویدن است و اگر او را هل دهیم تنها مسیر حرکتش ممکن است عوض شود.

بی حرکتی

بی حرکتی نسبی : هنگامی که می خواهیم با عضو و یا موضع خاصی حرکتی را انجام دهیم، عضو و موضع را کمی ثابت می کنیم تا حرکت به طرز دلخواه انجام گیرد.

بی حرکتی کامل : وقتی می خواهیم حرکتی را بصورت موضعی و خاص انجام دهیم، قسمتهای بالاتر را ثابت نگه داشته و با موضع مورد نظر حرکت را انجام می دهیم.

انواع حرکات

در حرکت درمانی عموماً با دو نوع حرکت سر و کار داریم و با استفاده از این دو روش به درمان و مداوای بیماران می پردازیم که عبارتند از:

حرکات فعال (Active)

حرکات غیر فعال (Passive)

حرکات فعال (Active)

حرکاتی که توسط انقباض عضلانی خود فرد صورت می گیرد و نیروی خارجی در آن دخالت ندارد مانند خم کردن آرنج یا زانو توسط خود فرد.

معمولاًحرکاتی که به صورت مقاومتی انجام می گیرند از انواع حرکات فعال هستند و تغییراتی را درعضله و بدن مانند هایپرتروفی – افزایش قدرت و افزایش استقامت ایجاد می کنند.

حرکات غیر فعال (Passive)

حرکاتی که توسط نیروی خارجی صورت می گیرد مانند خم کردن آرنج یا زانو توسط فرد دیگر.

حرکات غیر فعال معمولاً زمانی انجام می گیرند که فرد بدلیلی نتواند حرکتی را شخصاً انجام دهد یا محدودیت حرکتی داشته باشد و یا اینکه عضلات حرکت دهنده مفصل وی فلج باشند.

اثرات و فوائد حرکت درمانی

حرکت درمانی باعث تسریع در بهبودی بیماری فرد می شود

چنانچه بر اثر شکســــــتگی مدتی پای فرد در گچ ثابت و بی حرکت مانده باشد می توان با حرکت درمانی عضلات شخص را تقویت کرد تا سریعتر به بهبودی برسد.

حرکت درمانی موجب بکارگیری حداکثر عضلات و اندامهای سالم شخص می شود

در هنگام مصدومیت یک عضو در بدن می توان به کمک اعضای سالم، عضو مصدوم را تقویت و وظایف آن را تا حدودی انجام داد.

حرکت درمانی موجب هماهنگی بهتر سیستم عصبی – عضلانی می شود

اغلب افراد که در اثر بیمــــاری یا ضایـعه خاص، مدتها فاقد فعالیت و تحرک بوده اند، با انجام حرکت درمانی و نشان دادن توانائی و مهارت از خود از لحاظ روحــــی اعتماد به نفس مطلوبی بدست می آورند.

انجام نرمشهای حرکت درمانی تأثیرات فیزیولوژیکی دارد

افزایش کارائی قلب، بهبود وضعیت سیستم تنفسی، افزایش گردش خون، بهتر شدن تغذیه عضلات و بافتها و بالاخره تقویت عضلات از جمله تأثیرات فیزیولوژیکی حرکت درمانی است.

حرکت درمانی موجب هماهنگی بهتر سیستم عصبی – عضلانی می شود

در بعضی از بیماریها مانند سکته مغزی که تعدادی از سلولهای عصبی فرد از بین می رود و در نتیجه ارتباط بین مغز و عضلات قطع یا ضعیف می شود، حرکت درمـانی می تواند با کمک

انجمن علمی مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمانی ایران و جهان 83 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 83

انجمن علمی مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمانی ایران و جهان

در دنیای پیشرفته امروز که عصر ارتباطات و اطلاعات نام گرفته است. اطلاع رسانی از جایگاه رفیع و ارزشمندی برخودار است و با توجه به این مهم که اطلاع رسانی می بایست دقیق، صحیح و مطابق با آخرین پیشرفتهای فن آوری و با تکیه بر ابزار و امکانات ارتباطی مدرن و به روز و با سهولت هرچه تمام تر انجام پذیرد و نیز دسترسی به آنها در هر زمان و مکان به سادگی امکان پذیر باشد، لذا وجود مجامعی قوی که توانایی ایجاد بستر اطلاع رسانی صحیح، بهینه، به روز و همگام با پیشرفتهای فن آوری در سطح جهان را فراهم آورد امری بدیهی و ضروری به نظر می رسد.

از جمله علومی که می تواند نقش ارزنده و بسزایی در امر اطلاع رسانی پزشکی ایفا نماید، علم مدارک پزشکی است و متخصصان این رشته در کشورهای مختلف جهان جهت نیل به اهداف مذکور با تشکیل انجمنهای علمی و حرفه ای مربوطه به این مهم مبادرت می ورزند. در این بخش ضمن معرفی اجمالی مهمترین انجمن های مدارک پزشکی جهان و ایران به بررسی فعالیتهای فدراسیون بین المللی سازمانهای مدارک پزشکی (IFHRO ) می پردازیم.

تاریخچه انجمن های علمی مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمان جهان

اولین انجمن رسمی مدارک پزشکی در سال 1928 در آمریکا سازمان یافت. با وجودی که بسیاری از مسئولان و متصدیان مدارک پزشکی در کانادا در این انجمن عضویت داشتند، معذالک بمنظور استفاده بیشتر از یک سازمان با اهداف ملی در سال 1942 انجمن متصدیان و کتابداران مدارک پزشکی را در کانادا بنیاد نهادند.

پرسنل مدارک پزشکی انگلستان نیز درصدد تشکیل و ایجاد سازمانی مشابه بودند، لیکن این امر مهم در اثر جنگ جهانی دوم به تعویق افتاد و در سال 1948 انجمن متصدیان مدارک پزشکی بریتانیای کبیر جمعیت واحدی را ایجاد کردند.

به زودی در سال 1949 انجمن بیمارستانهای استرالیا با آگاهی به ارزش کادر کارآزموده مدارک پزشکی، مبادرت به تشکیل سازمان جدیدی نمود و این عمل باعث تشکیل دو سازمان، یکی انجمن متصدیان اسناد و مدارک پزشکی ولز و دیگری انجمن کتابداران اسناد و مدارک پزشکی ویکتوریا شد.

در سال 1952 فدراسیون کتابداران مدارک پزشکی تشکیل شد. از آنجا که مسئولیتهای متصدیان مدارک پزشکی استرالیا بسیار شبیه مسئولیتهای همکارانش در کانادا و آمریکا بود، وجود این جریان در استرالیا موجبات علاقه بیشتر در امور تحقیقی مدارک پزشکی را فراهم کرد و این امر باعث پیشرفت قابل توجهی در کیفیت مراقبتهای پزشکی شد.

به زودی کانالهای ارتباطی بین اعضای سازمان یافته برقرار گردید و همچنین برقراری روابط و متصدیان مدارک پزشکی در کشورهایی که هنوز دارای سیستم منسجم و متشکل نبودند، آغاز شد. عقیده عمومی بر این اصل استوار بود که تشریک مساعی بین کارکنان مدارک پزشکی در سطح جهان موجب پیشرفتهای سریع در ایجاد استانداردهای بین المللی در مسائلی مانند جمع آوری اطلاعات و تدوین آمارها برای بررسی و مطالعه و مقیاس های بین المللی، همچنین طبقه بندی بین المللی و اعمال جراحی بیماریها در سطح جهان را فراهم خواهد آورد.

انجمن مدیریت اطلاعات بهداشتی درمانی آمریکا (AHMA)

در آمریکا تاریخچه مدارک پزشکی را می توان از بیمارستانها شروع نمود. یکی از اولین مراکزی که در تکمیل مدارک پزشکی نقش داشت «بیمارستان پنسیلوانیا» است (1752 م)، که شخصی به نام «بنجامین فرانکلین» پرونده ها را به خط خود می نوشت. آمار به جا مانده از این بیمارستان در سالهای (1773 – 1752) نشان می دهد هر سال تقریباً 400 نفر در این بیمارستان پذیرش می شدند و میزان مرگ و میر 10% پذیرشها بود. اطلاعات ثبت شده از پرونده آنها شامل : نام بیمار، اختلالات، تاریخ پذیرش، تاریخ ترخیص و شرایط بیمار در زمان ترخیص بود. این بیمارستان همچنین دفتر ثبتی داشت که راهنمایی برای یافتن پرونده بیمار بود.در سال 1803 این پرونده ها کاملتر شد و 70 سال طول کشید تا سال 1873 از پزشکان خواسته شد پرونده ها را به طور سیستماتیک و منظم بنویسند. در همین سال بود که ایندکس بیماران به صورت رسمی به وجود آمد.

در سال 1889 این بیمارستان 2 نفر را استخدام کرد که جداول آماری را تنظیم می کردند و تمام اموری را که طی سال با آن مواجه می شوند طبقه بندی می نمودند. در این جداول حتی «علت ترخیص» نیز ثبت می شد. بیمارستان نیویورک نیز در سال 1771 شروع به کار کرد دفتر ثبت خود را در سال 1793 به کار گرفت. جالب این که ثبت اطلاعات در این دفتر آنقدر کامل بود که آنها توانستند سیستم را کامپیوتری کنند. در این بیمارستان در سال 1866 برنامه ای جهت تهیه دقیق ایندکس بیماریها طراحی شد و در سال 1877 ایندکس بیماران را به وجود آورد که شبیه ایندکسهای الفبایی بیماران و بر اساس «نام بیمارستان» بود.از دیگر مسائل مهم بیمارستان «نیویورک» این بود که از سال 1879 برای اولین بار ثبت تاریخچه فامیلی رایج شد و از سال 1886 نوشتن تاریخچه و نتایج معاینه جزء فعالیتهای معمول و روتین در آمد و از سال 1932 سیستم شماره گذاری واحد (Unit ) نیز مورد استفاده قرار گرفت.

بیمارستان دیگری که اهمیت تاریخی دارد بیمارستان چاریتی است که در «نیواورلند» در سال 1736 تأسیس شد و ویژگی خاص آن این است که بین سالهای 1937 – 1900 پرونده ها را بر اساس سیستم بلوبو (Belleuue) کد گذاری کردند یعنی پرونده ها را هم بر اساس «تشخیص» مشخص می کردند و هم بر اساس «شماره» هر موضوع مشخص می شد. بدین ترتیب که ابتدا بر اساس «موضوع» و بعد در هر موضوع پرونده راکد می دادند و آنها را بر اساس شماره پرونده طبقه بندی می کردند. از دیگر نکات جالب در این بیمارستان این بود که در سال 1937 برای کدگذاری پرونده ها از مرجع SNDo استفاده می شد.

تحقیق در مورد قواعد کلی برای آب درمانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

قواعد کلی برای آب درمانی

1) بدن بیمار به ویژه پاها را باید به مقدار کافی گرم نگه داشت و چنانچه احساس لرز نماید، از طریق مالش با حوله داغ، ورزش و جریانی ازآب گرم در پا او را گرم نمود.

2) مناسب ترین زمان برای آب درمانی پیش از اوقات صبحگاهی و قبل از رفتن به بستر خواب است. بیمار نباید قبل یا بلافاصله پس از هر غذا یا فعالیت یا وقتی که اطاقش سرد است، درمان شود.

3) پس از جریان هوای گرم، باید کشاله ران را شستشو داد یا دوش گرفت یا با اسفنج بدن را مرطوب ساخت.

پاشیدن آب بر بدن یا شستشو با آب سرد ازسرماخوردگی جلوگیری می کند و پس از مصرف آب سرد باید احتیاط کرد که گرما از طریق ورزش حاصل گردد، ولی اگر بیمار ناتوان است، حمام آفتاب، مالش با استفاده از کمپرس آب داغ ، حمام بخار، پوشش و غیره در اطاق گرم (حداقل 20 درجه) ضرورت پیدا می کند.

4) یک قاشق چایخوری آب تازه یا ولرم در صورتی که بیمارآب بطلبد، در حلقوم او می ریزند، ولی نباید مقادیر زیادی آب داد.

5) از تمام مواد مضعف یا محرک اعصاب مانند چای، قهوه، لیکور، تنباکو، حشیش و تریاک باید پرهیز کرد. در موارد شدید از گوشت و ادویه باید پرهیز کرد.

شیر،میوه و نان را وقتی که بیمار اشتها داشت یا در حالات دیگر، باید به او داد.

هر گاه بیمار احساس تشنگی نمود، باید آب نارگیل، شربت، آب میوه و آب خالص به وی نوشاند. مواد بسیار داغ یا سرد نباید داده شود. از تجویز نوشابه گازدار در خلال درمان باید پرهیز نمود.

6) اطاق بیمار باید آرام و تهویه هوای آن مناسب باشد.

7) حمام آب نه سرد و نه گرم و مالش دادن بیمار زمانی توصیه می شود که بیمار نتواند فعالیت کند یا برای کسب گرمای آفتاب بیرون قدم بزند.

8) اشخاص حساس و ناتوان و کودکان را نباید با شدت معالجه کرد. اگر آنها آب سرد را تحمل نمی کنند، آب گرم یا ولرم را باید به کار برد. ولی باید آنها به تدریج به آب سرد عادت کنند و این امر می تواند برای پایین افتادن درجه حرارت بدن، مرحله به مرحله برای حصول به نتایج موفقیت آمیزتر موثر باشد.

9) اگر بیمار احساس سرما و لرز کرد، آب سرد نباید به کار برد. باید او را بوسیله حوله ماساژ داد یا او را به ورزش و یا حرکات سریع دست ها و سایر قسمت های بدن یا قدم زدن های تند یا جریان آب گرم و غیره واداشت.

مصرف آب سرد را نباید زیاد تکرار کرد و باید فواصل زمانی کافی برای بروز واکنش در بدن برقرار کرد.

10) خاطر باید آسوده و راحت باشد.

11) درمان بیماری های مزمن باید مطابق با دوره زمانی بیماری و به اندازه کافی تداوم پیدا کند.

12) حتی پس از معالجه، از عواملی که احتمال عود بیماری را افزایش دهد، باید اجتناب نمود.

13) تمام حوله ها، پتوها، ملحفه ها وغیره را باید شست و در آفتاب پهن کرد.

14) بهترین جنس ملحفه مرطوب ابریشم خام است. چنین محصولی چندان گران نیست و زمانی که نتوان ملحفه های سرد و زبر را به کار برد، از آن می توان استفاده کرد.

مواد بافتنی نرم آب را بهتر می کشد و باید آن را به دقت دور بدن پیچاند. لازم است دو ملحفه باشد که یکی در نوبت شستشو و دیگری در نوبت کار باشد.

استعمال ملحفه ها ممکن است آنها را آلوده سازد و باید آن را درآب نیم گرم یا آب و صابونی که از جوزهای گیاهی به دست می آید شستشو داد و سپس با آب سرد آب کشید و درآفتاب پهن کرد تا خشک شود.

15) پتوها را باید تکاند و در آفتاب و در معرض هوا نوبت به نوبت قرار داد. آنها را نیز باید شستشو داد.

منبع:

Drugless prevention cure of diseases with water

Cret Poblishing House , Newdenli Tidia 1997

آب درمانی چیست؟

(Hydropathy)

آب درمانی(هیدروپاتی) یعنی درمان امراض به وسیله آب. از زمانی که به یاد می آید، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن آب را برای درمان به کار می گرفتند. حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته اند، زمانی که بیمار می شوند، باید آب بیاشامند.

مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می گرداند.

* طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت:

1) آب خنک تر از دمای بدن (37 درجه)، اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.

 2) آب گرم تر از بدن، تقویت کننده، نیرو بخش و قدرت آفرین است.

 3) آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد و دردها را مرتفع می سازد، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.

 4) آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است، یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) همیشه سودمند است و برای مصارف عمومی مناسب است.

* چار چوب نظری آب درمانی

نظریه اساسی و اصول هیدروپاتی را می توان به قرار زیر تشریح کرد:

ناخالصی های بدن، علت تمام بیماری هاست.

درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده یاری می طلبد.

داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کنند، ولی نمی توانند علت را مرتفع سازند. این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند.

طبیعت درمان دهنده بزرگی است. بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت، در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی آب است که سالم ترین، مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.

بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتی گراد است. بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش ها، کلیه ها و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم.

برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.

علت اولیه تمام بیماری ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری ها ازاین مواد زاید تغذیه می کنند. هیچ گونه باکتری در خون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند.

بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زاید است، مانند ریه، کبد یا کلیه به وجود می آیند که این مواد زاید سبب تضعیف و تخریب عضو گرفتار می شوند.

تمهیدات ما در علاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زاید از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند و این کار نباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را مشکل تر می سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها می ستیزد و موادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.

* ما به وسیله ی آب می توانیم ...

1) هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم.

2) اجابت مزاج خود را فعال سازیم.

3) جریان ادرار را منظم کنیم.

4) پوست را پاک کنیم و منافذ را برای تعریق باز نگه داریم.

5) تعریق را کم کنیم، وقتی که بیشتر از حد باشد.

6) خواب طبیعی و سالم داشته باشیم.

7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.

8) درجه حرارت را در شرایط لرز زیاد کنیم.

9) جریان خون را تسریع نماییم.

10) التهاب و احتقان را در هر جای بدن کاهش دهیم.

11) از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.

12) در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.

13) تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها، سوختگی ها و ... را ترمیم کنیم.

14) درد را به شیوه ای طبیعی، بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.

15) به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها، سموم و ... از بدن کمک برسانیم.

16) آسیب های کبد، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.

17) اختلال در آشامیدن، تپش قلب، روماتیسم، نقرس، ضعف جنسی و ... را بهبود نماییم.

18) بیماری هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست سرطان، زخم های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام و ... را التیام دهیم.

19) از افراد ضعیف و خسته مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داریم.

* موارد احتیاط

آب های خنک تر را برای مدت زمان کوتاه تری باید به کار برد.

وقتی که بدن خشک می شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.

در کم خونی ها، درجه حرارت پایین، سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی شود.

آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند، یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشند و یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.

آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بیماری ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب در زمینه ی آب درمانی تجویز شده باشد.

آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و ... را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد.

منبع:

Drugless prevention cure of diseases with water

Cret Poblishing House , Newdenli Tidia 1997

بررسی بهداشت روانی بیماران سرطانی شیمی درمانی شده بیمارستان امام حسین (ع) تهران در تابستان 85 4

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 45

فصل اول

کلیات پژوهش

مقدمه:

بدون شک سلامت افراد جامعه اهمیت بسزایی دارد. جوامع انسانی بدون حفظ سلامت و رعایت بهداشت نمی توانند بقا و استمرار خود را حفظ کنند. بیماری و ناتوانی، روابط انسانی را مختل و در نتیجه احساس امنیت و همبستگی را از انسان سلب می سازد. پس طبیعی است که علم طب با هدف دستیابی به اطلاعات جدید همواره در حفظ و بهبود سلامت جامعه تلاش میکند. حفظ سلامت جسمانی افراد یک جامعه معنی جلوگیری از شیوع یا ریشه کن ساختن بیماریهایی که باعث از کار افتادن یا نابودی انسان می شوند.

همانطور که بهداشت به عنوان وظیفه علم طب و در حیطه علوم پزشکی از اهمیت شایانی برخودار است و حفظ سلامت جسمانی افراد بدان وابسته است، بهداشت و سلامت روانی فرد فرد جامعه نیز مورد توجه خاص متخصصین و دست اندرکاران قرار گرفته است. آنچه امروزه به عنوان بهداشت روانی در جوامع مختلف مطرح است، در حقیقت یک رشته تخصصی در محدوده روان‌پزشکی محسوب می شود. اما آنچه در بدو امر باید بدان اشاره کرد این مسئله مهم است که با توجه به تفاوتهای عمده‌ای که بین بیمارهایی روانی و بیماریهایی جسمانی وجود دارد، بهداشت روانی در عملی ساختن اهداف خود با مشکلات فراوانی روبروست.

علائم رفتاری، هیجانی و شناختی ممکن است در پاسخ به حوادث پراسترس ایجاد شود یک یا چند عامل استرس‌زا می تواند زمینه ساز بیماریها و اختلالات روانپزشکی باشد. تعداد و شدت عامل استرس‌زا همیشه پیش بینی کننده ی شدت علائم و اختلال روانپزشکی نیست. عامل استرس‌زا ممکن است منفرد، متعدد، یا مداوم باشد. بیماری جسمی یکی از عوامل استرس‌زا می باشد که در صورت مزمن شدن می تواند خطری برای بهداشت روانی فرد محسوب شود.

باید بدانیم که خانواده، اجتماع و متخصصین رشته های مختلف طب همانند روانپزشکان در بهداشت روانی بیماران مبتلا به بیماریهای جسمانی نقش بسزایی دارند. برای مثال، خانواده و اجتماع با رعایت مورد پیشگیری کننده از ابتلا به بیماریهای جسمی (در حد امکان) و با حمایت عاطفی و اجتماعی از بیماران بعد از ابتلا به بیماریهای جسمانی و قبول و پذیرش بیماری به جای طرد آنان می توانند در زمینه بالا بردن بهداشت روان فدر یا حداقل متعادل نمودن آن نقش مفیدی ایفا کنند.

موضوع و بیان مسئله

- بررسی بهداشت روانی بیماران سرطانی شیمی درمانی شده بیمارستان امام حسین (ع) تهران در تابستان 85 .

سرطان، یک بیماری است که تغییر تصور زندگی، تهدید به کاهش عملکرد فرد و تهدید به تغییرات ظاهری را موجب می شود.

تشخیص سرطان باعث ایجاد بخران در زندگی فرد می شود. بیمار بایستی سعی کند سطح ناراحتی هیجانی خود را ضمن تصمیم گیریهای حیاتی برای درمان کنترل کند. نگرانیهای اصلی بیمار عبارتند از ترسهای ناشی از مرگ، وابستگی، بدشکل شدن ، ناتوانی، طرد و قطع روابط، مسائل مالی. واکنشهای بیمار به وسیله عوامل روان شناختی و بین فردی تعدیل می شوند. عوامل مدیکال عبارتند از: محل تومور، علائم، سیر بیماری. عوامل روان شناختی شامل منش، توانایی تطابق، قدرت ایگو و مرحله تکاملی زندگی و اثرات و معنای سرطان در آن مرحله هستند. عوامل بین فردی مربوط به خانواده و حمایتهای اجتماعی هستند.

بیماران ممکن است، اضطراب، غمگینی، ترس و خشم را تجربه کنند یا ممکن است بی حسی و کرخت شوند. گناه و مکانیزمهای مشترک در آن، نقش اصلی را بازی می کنند. از نظر شناختی بیماران ممکن است با حالت تهاجمی در جستجوی اطلاعات باشند، یا گیج و فلج یا ناتوان برای تمرکز حواس شوند.ممکن است شکایات بدنی زیاد شود و فعالیت روزانه، اشتها و خواب آشفته گردد. واکنشهای استرس حاد ممکن است شدید باشد ولی معمولاً متغیر و گذرا هستند. وقتی اختلال بیش از 14- 10 روز طول بکشد باسیتی بیمار را از نظر وضعیت روانپزشکی ارزیابی کرد.