تحقیق در مورد بیوشیمی ذرت 66 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 66 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه

در جهان پیچیده امروز پایایی و دوام ملت‌ها منوط به تحقیقات اساسی در کلیه زمینه‌های کشاورزی، صنعت و ... است. تحقیقات ضامن خودکفایی و استقلال کشور است. رونق کشاورزی یک بعد توسعه است که ما در رسیدن به خودکفایی و در نهایت به استقلال اقتصادی که ضامن استقلال سیاسی است، کمک زیادی می‌کند. تحقق این اهداف مقدس و بی‌نیازی از واردات مواد غذایی اهمیت ویژه‌ای دارد و ما ناچاریم به این سلاح، مسلح شویم. زیرا امروز سلاح مواد غذایی بزرگترین اهرم قدرت است که و کشورهای پیشرفته و صنعتی علیه یکدیگر و علیه کشورهای جهان سوم بکار می‌گیرند.

برای خودکفایی در زمینه کشاورزی، علاوه بر افزایش سطح کشت و افزایش عملکرد در واحد سطح، بایستی استفاده از واریته‌هایی را که دارای ارزش غذایی بالایی (بدون تاثیر بر عملکرد) هستند، نیز مهم دانست. عدم کنترل جمعیت و رشد روزافزون آن در جهان و تامین نیازهای غذایی بشر بیشتر از هر چیز ذهن انسان را به خود مشغول کرده است. لذا توجه به بهبود کیفیت و کمیت امری الزامی است.

جمعیت دنیا در حال حاضر متجاوز از 6 میلیارد نفر می‌باشد که کمبود غذا، قحطی و گرسنگی دامنگیر بیش از 700 میلیون نفر بوده و بالغ بر 3 میلیارد نفر دارای سوء تغذیه وجود دارند. علیرغم پیشرفت‌های قابل توجه در علوم، بدلیل کمبود مواد غذایی اکنون بیش از 5/1 میلیارد نفر به سوء تغذیه و بیماری‌های ناشی از آن مبتلا هستند.

طبق آمار سازمان برنامه و بودجه، طی 25 سال آینده، جمعیت ایران به دو برابر خواهد رسید. تامین غذای این جمعیت به عهده بخش کشاورزی می‌باشد. می‌بایست با برنامه‌ریزی صحیح، کنترل جمعیت، تهیه نظام کشت و بهره‌برداری درست از منابع تولید و نیروی انسانی، ماشین‌آلات، آب و خاک، بهره‌برداری از علوم ژنتیک و اصلاح نباتات، تولید ارقام مقاوم و واریته‌های پرمحصول و دارای کیفیت مناسب در این امر مهم کوشا بود. کارشناسان و محققان با ایجاد تغییرات ژنتیکی در گیاهان زراع سعی دارند که هرچه بیشتر بر میزان تولید افزوده و کیفیت محصولات را نیز بهبود بخشید.

متاسفانه کشور ما یکی از بزرگترین واردکنندگان مواد غذایی است و بخش مهمی از واردات را فرآورده های دامی تشکیل می‌دهد. از جمله راه‌های تامین پروتئین حیوانی در داخل کشور، افزایش تولید گوشت طیور است. برای تهیه خوراک دام و طیور از مواد غذایی مختلفی استفاده می‌گردد، که بیشترین آن ذرت می‌باشد و بیشترین رقم واردات بعد از گندم را به خود اختصاص داده است. ذرات از نظر مواد غذایی قابل هضم و انرژی، در میانه غلات در درجه اول اهمیت قرار گرفته است، اما کیفیت پروتئین آن پایین است.

در ذرت معمولی میزان دو اسید آمینه ضروری لیزین و تریپتوفان پایین است. اگر ذرت اساس تغذیه باشد، می‌بایست این کمبود را به هنگام تغذیه طیور و انسان با افزودن مواد دارنده این اسیدآمینه‌ها برطرف نمود. با کشف ذرت، اوپک ـ 2 توسط مرتز و همکاران در سال 1964 امیدواری‌هایی برای بهبود کیفیت پروتئین ذرت بوجود آمد، ولی عملکرد ذرت اوپک ـ 2 معمولاً کمتر از ذرت نرمال می‌باشد. اصلاح‌گران به دنبال راه‌هایی هستند که علاوه بر واردکردن ژن اوپک ـ 2، عملکرد را به سطح ذرت نرمال برسانند.

اصلاح برای کیفیت پروتئین ذرت

مقدمه

ذرت بطور متوسط در 8/128 میلیون هکتار از اراضی سراسر جهان در سال‌های 87-1985 کشت می‌شد که 3/80 میلیون هکتار یا 62% آن در کشورهای در حال توسعه بوده است. (فائو، 1988) کل تولید ذرت بر اساس متوسط سال‌های 87-1985، 9/477 میلیون تن بوده است و 7/176 میلیون تن آن مربوط به کشورهای در حال توسعه است. در کشورهای توسعه یافته، 78% از ذرت تولیدی برای تغذیه دام استفاده می‌شود و فقط 6% به عنوان غذا، در حالی که در کشورهای کمترتوسعه یافته، 50% به عنوان علوفه و 40% به عنوان غذا مصرف می‌شود، باقی‌مانده برای اشکال صنعتی یا تولید بذر استفاده می‌شود.

گرچه در ابتدا ذرت به عنوان یک منبع فراهم آورنده کالری مورد توجه بوده است. مجموع پروتئین آن نیز قابل توجه است. در سال‌های 87-1985 ذرت تقریباً 43 میلیون تن پروتئین عرصه کرده است (با فرض محتوای پروتئین 9%) که می‌تواند با 39 میلیون تن پروتئین حاصل از سویا (با محتوای پروتئین 38%) مقایسه شود.

الف) مقدار پروتئین ذرت

حیوانات تک‌معده‌ای و انسان قادر به سنتز اسیدهای آمینه ضروری نیستند، لذا لازم است مقادیر کافی از این اسیدها برای سنتز پروتئین فراهم شود. ارزش بیولوژیکی پروتئین ذرت معمولی برای حیوانات تک‌معده‌ای و انسان محدود است، زیرا ترکیب آمینواسیدهای آن نامناسب است. آمینواسیدها تا زمان بروز محدودیت یکی از آنها، در ذرت پروتئین بکار برده می‌شوند. (میستر، 1965) برای انسان لیزین، اولین آمینواسید محدودکننده در ذرت است. (کیس و همکاران، 1965، برسانی و همکاران، 1968، اگوم، 1974) و دومی تریپتوفان است. (برسانی، 1975) در حالی که برای خوک تریپتوفان در درجه اول و لیزین در درجه دوم قرار دارد (بیکر و همکاران، 1965). کیفیت پروتئین در غلات توسط نشریات مختلفی دسته‌بندی شده است و اخیراً توسط (برایت و شوری، 1983 و اولسن و فری، 1987) بازنگری شده است.

ب) ذرت با پروتئین بالا

تحقیق در مورد ماشینهای برداشت ذرت 28 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 32 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ماشینهای برداشت ذرت

ذرت ارزشمندترین محصول زراعی ما به حساب می‌آید. شما می‌توانید این محصول را در تمام 50 ایالت پیدا کنید. این محصول بیشترین زمین زراعی را اشغال کرده است. این محصول یک محصول ملی است که سالها پیش قبل از آنکه اروپاییان به سرزمین ما بیایند توسط هندیان به آمریکا راه یافته است و می‌توان گفت که از آمریکا به سایر کشورها برده شده است.

در سالهای اخیر زه و زمینهای زیر کشت ذرت تنها برای دانه مورد برداشت قرار می‌گیرد (خوشه‌ها پوست کنده شده یا چیده می‌شوند قبل از جمع‌آوری کل محصول) و زمینهای باقی‌مانده جهت چرا یا خوراک یا تعلیف سایر حیوانات اهلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گسترش ماشینهای برداشت ذرت

مدت زمان نه چندان دوری خوشه‌های ذرت با دست برداشت می‌شد. ماشینهایی که شما امروزه مورد استفاده قرار می‌دهید نسبت به ماشینهای اولیه کاملا جدید هستند.

در حدود سالهای 1951 بیشتر از زمینهای زیر کشت با دست برداشت می‌شدند. امروزه در سایر کشورها بخش وسیعی از زمینها هنوز هم با دست برداشت می‌شوند.

تاریخ‌های لیست شده در زیر تاریخچه تکاملی ماشینهای برداشت ذرت را نشان می‌دهد.

1880. اولین جمع کننده با اهمیت ذرت ثبت شد.

1885. پوست کن و خردکن ذرت اختراع شد.

1892. جمع‌کننده ذرت به صورت تجاری ساخته شد.

1928. جمع‌کننده دو ردیفه سوار ساخته شد.؟؟؟

از سال 1946 اصلاحات زیادی در ماشینهای جمع‌آوری ذرت انجام شد و آن را تبدیل به یک ماشین مهم در صنعت کشاورزی ماشینی نمود.

از دهه 30 به بعد ماشینهای جمع‌کننده و پوست کننده وارد عمل شدند که کاری ترکیب از دو عمل جمع‌آوری و پوست کندن را انجام می‌دادند و اکنون که ماشینهای برداشت به بازار آمده‌اند که جهت برداشت ذرت قابل انطباق می‌باشند و به یکی از مهمترین و محبوب‌ترین ماشینهای برداشت تبدیل شده‌اند.

نوع و اندازه ماشینهای برداشت ذرت

در این بخش ما سه نوع از ماشینها را بررسی خواهیم کرد.

1 ـ ماشینهایی که ذرت را می‌چینند. این نوع از ماشینها تنها خوشه ذرت را (بلال) تنها از ساقه ایستاده آن می‌چینند. اما خوشه را پوست نمی‌کنند و دانه را جدا نمی‌سازند که نوع اصلاح یافته این ماشین ذرت شیرین را نیز برداشت می‌نماید.

2 ـ ماشینهایی که ذرت را جمع‌آوری می‌کنند. نام Corn-Picker اغلب برای این ماشین مصطلح است در حالیکه در اصل این یک ماشین چیننده و پوست کننده می‌باشد. این دستگاه خوشه‌ها را از ساقه‌های ایستاده در زمین چیده و سپس برگهای اطراف آن را جدا می‌نماید.

3 ـ ماشینهای جمع‌کننده و پوست‌کننده. این ماشین خوشه‌های چیده شده جمع‌آوری کرده و سپس برگهای آن را جدا کرده سپس دانه‌های آن را از غلاف خوشه جدا می‌سازد. این دستگاه را می‌توان به دستگاههایی که خوشه ذرت را می‌چینند متصل کرد.

4 ـ کمباین ذرت: این ماشینها دو، سه، چهار، شش یا حتی هشت هِد دارند. که این هدها جایگزین میله‌های برنده ساقه می‌گردند. این هدها خوشه ذرت را از ساقه آن جدا نموده یا به اصطلاح می‌چینند و سپس خوشه‌های چیده شده را به سمت کمباین می‌فرستند. سپس خوشه‌های ذرت در محفظه‌هایی قرار گرفته و دانه‌ها از خوشه‌ جدا می‌شوند. آنگاه در بخش دیگر دستگاه همانند سایر دانه‌ها، حبه ذرت از سایر خاشاک کاملا جدا شده و دانه‌های تمیز به دست می‌آیند.

هدهای استاندارد دارای عرض کاری در حدود 36 تا 42 اینچ دارند در حالیکه عرض کار خاصی در حدود 20 تا 32 اینچ نیز وجود دارد. برای عرض کار 20 اینچ هدها توانایی کار همزمان در چهار، شش یا هشت ردیف را دارند. ؟؟؟ متصل کردن و جدا نمودن هدها، با دقت فراوانی پیاده شده‌اند تا عمل تغییر حالت از برداشت غلات به برداشت ذرت به راحتی و آسانی انجام پذیرد. این عمل را می‌توان در محل نگهداری هدهای برداشت ذرت انجام داد.

Corn-Peeker

بیشترین بحث ما در این قسمت با این دستگاه می‌باشد. بخش اصلی که خوشه ذرت را از ساقه آن می‌چیند با کمی تغییر در کمباین برداشت نیز استفاده می‌گردد. به همین علت بیشتر مطالعه شما درباره Corn-Peeker می‌تواند در رابطه با هدهای کمباین نیز مورد استفاده قرار گیرد.

انواع Corn-Peeker

انواع این دستگاهها را بر اساس نحوه توان‌گیری آنها می‌توان به بخشهای زیر تقسیم کرد:

1‌ ـ کششی: که این نوع را تراکتور به دنبال خود کشیده و نیرو توسط PTO به آن منتقل می‌شود.

2ـ‌ سوار: که این نوع بر تراکتور سوار بوده و نیروی خود را توسط ‌PTO دریافت می‌کند.

3‌ ـ‌ خودرو: که این نوع خود حرکت کرده و نیرویش را خودش مستقلا تامین می‌نماید.

تحقیق در مورد ذرت 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ذرت

(cached)

مقدمه

ذرت یکی از غلات گرمسیری و از خانواده گندمیان (گرامینه) است. ذرت نوعی گیاه علفی یک ساله است که با تئوسنت (Teosinte) و تریپساکوم (Tripsacum spp) خویشاوند است. تئوسنت نوعی علف هرز یک ساله است که از لحاظ خویشاوندی در مقایسه با تریپساکوم به ذرت نزدیک تر می باشد. گیاه شناسان اعتقاد دارند که ذرت، در نتیجه ی دو رگ گیری بین یک گیاه نا شناخته از خانواده ی گندمیان و تئوسنت به وجود آمده است.

گیاه ذرت، تنها غله ایست که در کشور مکزیک و گواتمالا تکامل یافته است. ذرت پرمحصول ترین غله دنیا به حساب می آید و از لحاظ مقدار تولید، پس از گندم و برنج قرار می گیرد. امروزه ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی دارد.

ذرت گیاه تک لپه ای ساقه بلندی است. برگ های آن به طور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفته اند. زاویه بین برگ و ساقه، 90 درجه می باشد.

در اوایل رشد گیاه، بعضی از یاخته های موجود در بخش بالایی ساقه اصلی ذرت از شاخه های فرعی متمایز می شود. در انتهای این شاخه ها، عضوی به نام بلال به وجود می آید که در واقع، گل ماده گیاه ذرت است. این شاخه ها، میان گره های بسیار کوتاهی دارند که از این گره ها، برگ های تغییر شکل یافته ای به وجود می آید که هم دیگر و بلال را می پوشانند. بیرونی ترین این برگ ها، برگی است کامل که غلاف، زبانک، گوشواره و پهنک دارد. اما برگ های زیرین غیر کاملند.

موقعی که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتی متر رسید، کلاله های ابریشم مانند یا کاکل ذرت به تعداد دانه های ذرت موجود در بلال، نمایان می شوند.

تولید کننده ها

کشورهای عمده تولید کننده ی ذرت عبارتند از: ایالات متحده آمریکا، اروپای شرقی (به ویژه یوگسلاوی و رومانی)، روسیه، ایتالیا، جلگه های شمالی چین، شمال شرقی آرژانتین، جنوب شرق برزیل و آفریقای جنوبی. ایالات متحده آمریکا و آرژانتین بزرگترین کشورهای صادرکننده و ژاپن و اروپای غربی، بزرگترین واردکنندگان این غله به حساب می آیند.

در ایران ذرت معمولاً در گرگان و گنبد، خوزستان، کرمانشاه، خراسان، گیلان و مازندران تولید می گردد.

تاریخچه

بررسی های باستان شناسی و فسیل شناسی گیاهی نشان می دهد که ذرت پیوسته به صورت یک گیاه زراعی عمده تقریباً از 5000 سال پیش در مکزیک و گواتمالا کشت می شده است و بومی این نواحی است.

کریستف کلمب، یک سال پس از ورود به قاره آمریکا، در سال 1493م بذر ذرت را با خود به اسپانیا برد. این گیاه به دلیل بالا بودن عمل کردش از آنجا به پرتقال و سپس به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. از آنجا هم این گیاه به قاره آفریقا و تعدادی از کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن راه یافت.

انواع ذرت

ذرت نژادهای متعددی دارد که این ویژگی ها بر اساس ویژگی های بافت آندوسپرم دانه طبقه بندی می شوند:

ذرت بو داده: نوعی ذرت است که احتمالاً بر اثر موتاسیون به وجود آمده است. پریکارپ (خارجی تری لایه دانه) آن نازک است که این صفت برای تولید ذرت شیرین با پوست لطیف مناسب است. در این نوع ذرت، لایه ی ضخیمی از آندوسپرم سخت، آندوسپرم نشاسته ای را در بر گرفته است. دانه های نشاسته ی آندوسپرم این نوع ذرت نسبت به انواع دیگر، رطوبت بیشتری دارند که در موقع حرارت دادن، منبسط شده و تبدیل به بخار می شوند. بخار آب حاصل شده درون دانه نمی تواند به راحتی از لایه ی بیرونی سخت آندوسپرم خارج شود. به ناچار فشار زیادی به این لایه وارد می آورد و دانه را منفجر نموده و دانه پف می کند.

این ذرت معمولاً برای تهیه ی پاپ کورن یا ذرت بو داده مورد استفاده قرار می گیرد. بهترین میزان رطوبت دانه برای حداکثر پف کردن، 14 درصد می باشد.

ذرت سخت: تمام آندوسپرم این نوع ذرت که در مرکز دانه می باشد، با لایه ی سختی از آندوسپرم پوشیده شده است. دانه های رسیده این نوع ذرت، گرد، صاف و کهربایی هستند. دوره ی رشد آنها هم 80 تا 100 روز است. بلال های به دست آمده باریک بوده و تقریباً 8 ردیف دانه دارد.

ذرت دندان اسبی: این نوع ذرت دارای مخلوطی از نشاسته ی نرم و سخت می باشد. آن قسمت آندوسپرم که دارای نشاسته سخت است، پروتئین بیشتری دارد. این نوع ذرت معمولاً در نواحی ذرت خیز ایالات متحده آمریکا به عمل می آید. بلال ذرت دندان اسبی نسبتاً بزرگ بوده و 16 تا 30 ردیف دانه دارد. از خصوصیات ظاهری دانه آن، می توان به وجود نقطه ای فرو رفته در طرف تاج دانه اشاره نمود که به دلیل خشک شدن آندوسپرم نشاسته ای به وجود می آید.

ذرت نرم یا آردی: بخش عمده آندوسپرم این نوع ذرت، نشاسته است. تنها لایه نازکی از آندوسپرم سخت این نشاسته را در بر می گیرد. دانه های آن بر خلاف نوع دندان اسبی فرو رفتگی ندارد. این ذرت تنها به دلیل این که به رنگ های مختلف یافت می شود، برای تزئین غذاها از آن استفاده می شود. همچنین چون آندوسپرم آن نرم است، می توان به همان شکل و بدون خرد و له کردن آن، در تغذیه دام به کار برده شود.

ذرت شیرین: آندوسپرم این نوع ذرت شیرین، قندی و براق بوده و بر خلاف آندوسپرم ذرت های دیگر، حالت نشاسته ای ندارد. پریکارپ آن نازک بوده که در زمان رسیدن دانه، مواد قندی آن به نشاسته و سپس به دکسترین تبدیل می شود. ذرت شیرین انواع مختلفی دارد که به صورت تازه، کنسرو شده و منجمد مورد مصرف قرار می گیرد.

ذرت مومی: آندوسپرم ذرت مومی ظاهراً به شکل موم می باشد. بر خلاف ذرت های دیگر که نشاسته آندوسپرم آنها 71 تا 72 درصد آمیلوپکتین و 28 تا 29 درصد آمیلوز دارد، آندوسپرم ذرت مومی تماماً از آمیلوپکتین تشکیل شده که حالت چسبنده ای دارد و نرم هم هست. ذرت مومی جدا از مصرف خوراکی، در صنایع چسب سازی هم استفاده می شود.

شرایط لازم برای رشد گیاه

دما

ذرت با وجود آن که یک گیاه گرمسیری است، نمی تواند آب و هوای بسیار گرم را تحمل کند. مناسب ترین محیط برای کشت آن، ناحیه ایست که دمای آن دست کم به مدت 3 تا 4

تحقیق در مورد ذرت 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

گونه های ذرت

انواع ذرت از نظر ویژگی ها و ساختمان آنوسپروم متفاوت هستند . مهمترین گونه های ذرت عبارتند از :

گونه ذرت غلافی : پر مصرف ترین گونه در کشورهای تولید کننده ذرت

گونه ذرت دندانی

گونه ذرت سخت

گونه ذرت آردی

ذرت شیرین : برای تولید کنسور ذرت استفاده می ود و قند آن دکسترین است.

گونه اپک2 : دارای اسید آمینه های ضروری لیزین و متانونین و تروپیتوفان است . این گونه از موتاسیون ها حاصل شده

گونه ذرت مومی

گونه ذرت آجیلی

ویژگی های کیفی ذرت :

گونه های مختلف ذرت دارای ویژگی های متفاوتی هستند و برای مصارف مختلف ذرت گونه های با ویژگی های خاصی مناسب تر است . بنابراین پیش از انتخاب ذرت ابتدا باید نمونه آن را مورد ارزیابی لازم قرار داد . در ارزیابی ذرت جهت استفاده برای موارد مختلف عوامل زیادی تاثیر دارند که مهمترین آنها عبارتند از : رنگ،وزن مخصوص،میزان دانه های شکسته شده،دانه ها آسیب دیده،دانه های حشره زده،دانه های کپک زده ،آشکار و پنها بو،مقدار نشاسته.

مراحل مقدماتی برای تعیین اسیدیته و پراکسیدنیک

دو بسته پفک را خرد کرده و داخل ظرف شیشه ای دردار می ریزیم .نسبتاً آنرا پر می کنیم سپس روی آن را هگزان می ریزیم تاسزحی که هگزان بالا بیاید و 24 ساعت می گذاریم بماند بعد از این مدت آنرا صاف کرده و هگزان چون حلال چربی است چربی پفک را در خود حل کرده و خارج می شود و از صافی رد شده و بعد از این محلول (هگزان و چربی) را می گذاریم بماند تا هگزانش خارج شود . می توانیم روی بن ماری قرار دهیم تا این کار سریعتر انجام شود.از روغن باقی مانده برای تعیین اسیدیدته و پراکسید استفاده می کنیم .

رطوبت

ابتدا پلیت را که داخل فور استریل کردیم از فور درآورده و داخل دسیکاتور گذاشته تا سرد شود. بعد پلیت را با ترازی دیجیتالی وزن کرده و وزن آنرا یادداشت می کنیم سپس kg2 نمونه را روی آن وزن کرده بعد نمونه را در سطح پلیت پخش کرده و در داخل فور می گذاریم و به مدت 5/2 ساعت در دمای c105 و سپس اختلاف وزن قبل و بعد از خشک کردن را اندازه می گیریم . برای تهیه نمونه یک بسته پفک برداشته و پفک داخل آنرا خرد می کنیم و بعد بسته را باز کرده و نمونه را برمی داریم . برای اندازه گیری بعد از خشک کردن پلیت را از فور برداشته و داخل دسیکاتور گذاشته تا سرد شود بعدش وزن می کنیم.

وزن پلیت و نمونه بعد از خشک کردن وزن پلیت اولیه

وزن نمونه

رطوبت باید حداکثر 3% باشد .

نمک : g2 گرم نمونه پفک خرده شده را داخل ارلن cc500 ریخته وزن می کنیم. سپس cc9 اسید نیتریک غلیظ 65% به اضافه cc25 نیترات نقره اره نرمان به نمونه اضافه می کنیم و روی هیتر قرار می دهیم درابتدای جوش آنرا برمی داریم سپس CC5-3 پرمنگنات اشباع به آن اضافه می کنیم اگر تغییر رنگ داد و محیط قهوه ای شد یک مقدار از گلوکز تجاری آنرا از بین می بریم و بعد CC100 آب مقط به آن اضافه کرده و در مجاورت معرف زاج آهن اشباغ با تیوسیانات آمونیوم اره نرمال تا ایجاد رنگ آجری تیتر می کنیم.

585/0*(v -25)

وزن نمونه

v حجم تیوسیانات مصرفی

نکته : اسید نیتریک بخاطر اسیدی کردن محیط استفاده می شود . میزانش اگر از cc9 کمتر یا بیشتر باشد اشکالی ندارد.

پرمنگنات اشباع پروتئین های مزاحم را از محیط خارج می کند .

طرز تهیه پرمنگنات اشباع و معرف زاج آهن و آهن اشباع : داخل یک بشر آب مقطر می ریزیم و سپس داخل آن آنقدر پرمنگنات یا معرف زاج آهن می ریزیم تا دیگر حل نشور و بعد از گذشت 12 ساعت آنرا صاف می کنیم .

خاکستر نامحلول در اسید

کروزه را داخل کوره c 550 گذاشته بعد می گذاریم داخل دسیکاتور تا رد شود. و به وزن ثابت برسد بعد با ترازوی حساس (4رقم اعشار) آن را وزن کرده و عددش را یادداشت می کنیم بعد gr 1 نمونه داخل آن وزن می کنیم و وری شعله می سوزانیم تا دودش تمام شود سپس مجدداً به کوره c550 انتقال می دهیم تا 24 ساعت بماند بعد از آنکه سفید شد بیرون می گذاریم تا سرد شود(لازم نیست حتماً داخل دسیکاتور باشد)

بعد از cc25 اسید کلریدریک (3آب و اسید غلیظ) به آن اضافه می کنیم و روی هیتر با حرارات ملایم به مدت 10 دقیقه می گذاریم تا بجوشد بعد با کاغذ صافی بدون خاکستر (شماره 42) صاف می کنیم و کروزه و کاغذ صافی را با آن مقطر می شوییم کاغذ صافی را به کروزه منتقل می کنیم و روی هیتر می گذاریم تا خشک شود و بسوزد بعد از آن به کوره c 550 منتقل می کنیم و بعد از اینکه