لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 6 صفحه
قسمتی از متن .docx :
راهنمایی برای نوشتن مقالههای بهتر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییر مسیر از چگونه مقالهای خوب بنویسیم)
این صفحه یکی از شیوهنامههای ویکیپدیا است و جزو رهنمودهای ویکیپدیا شمرده میشود. مفاد و توصیههای این صفحه نمایانگر آن دسته از استانداردهای مقالهنویسی/ویرایش است که بسیاری از ویراستاران با اصول بنیادی آنها موافقند. با وجود اینکه پیروی از مفاد این صفحه توصیه میشود، این مفاد جزو سیاستها نیست. در ویرایش و بهروزرسانی این صفحه جسور باشید، ولی لطفاً پیش از انجام تغییرات عمده از صفحهٔ بحث برای مطرح کردن آن تغییرات و نظرخواهی در مورد آنها استفاده کنید.
این مقاله بخشی از سیاست رسمی ویکیپدیا نیست. فقط مجموعهای از پیشنهادها برای بهتر کردن ظاهر مقالهها است.
این مقاله پیرامون شیوهٔ ویرایش صفحات نیست.
این مقاله شیوهنامهٔ نگارشی مقالهها نیست. برای دیدن شیوهنامه به وپ:شیوه رجوع کنید.
این مقاله پیرامون روشهای ابهامزدایی از صفحات و تصاویر نیست.
برای کسب اطلاع از شیوهٔ ارجاع به منابع به منابع رجوع کنید.
پس خیالتان راحت باشد. این مقاله دربردارندهٔ هیچ قانون و ضابطهای نیست. به خاطر بسپارید که: اگر قوانین و ضوابط یا چیزهایی از این قبیل شما را دستپاچه، افسرده و از شرکت از ویکی دلسرد میکند فراموششان کنید و به کار خود ادامه دهید. اما اگر همراه ما شوید به شیوهٔ صورتبندی مقالهها، شیوهٔ نگارش آنها و اینکه چگونه مقالهها را باب طبع مخاطبان بسازیم و نیز سلیس و دقیق کردن مقالهها خواهیم پرداخت. همچنین در پایان راهنماییهایی کلی پیرامون چندین موضوع ارائه خواهیم کرد.
صورت ظاهری
صورت ظاهری یک مقاله اهمیت دارد. مقالههای خوب با مطالبی مقدماتی آغاز میشوند و سپس اطلاعات را در ساختاری روشن ارائه میدهند و در انتهای آنها پیوست هایی چون فهرست منابع و جستارهای وابسته آورده میشود.
ساختمان مقاله
مطالب مقدماتی
مقالات خوب با بخشی مقدماتی آغاز میشوند که در آن موضوع بهاختصار معرفی میشود. قسمت آغازین را در آینده بهتفصیل توضیح خواهیم داد.
اندازه
خود مقالات باید کوتاه باشند. آنچه گفتنی است را بگویید اما افراط نکنید. باید سعی شود که اندازهٔ مقالات (جز فهرستها) کمتر از ۳۲ کیلوبایت باشد. وقتی متن قابل خواندن (یعنی شامل کدهای ویکی نمیشود) از این مقدار (۳۲ کیلوبایت) بیشتر میشود باید به بخشهای ریزتر شکسته شود. این کار به خوانشپذیری و سادهکردن ویرایش کمک خواهد کرد. برای این کار مطالب زیربخش به مقالهٔ جدیدی منتقل میشود عنوان زیربخش مقاله حفظ میشود و عنوان مقالهٔ جدیدی که بر آن اساس نوشته شده است به صورت ایتالیک میآید. مثلا: مقالهٔ اصلی: تاریخ عجیبستان ولی خلاصهٔ مطالب منتقل شده در همان مقالهٔ اصلی میآید.
همچنین هنگام ویرایش مقالههای ۳۲کیلوبایتی ممکن است مشکلاتی فنی پیش بیاید. به علاوه فقط تعداد اندکی از ویراستاران حاضرند یک متن ۵۰ یا ۷۰ کیلوبایتی و فاقد ساختاری درست را از آغاز تا انجام بخوانند تا مثلاً اطمینان حاصل کنند که فلان مطلبی که میخواهند به آن بیفزایند از قبل وجود ندارد. نتیجه این میشود که اطلاعات در جای غلط وارد میشود یا دوبارهکاری میشود یا اصلاً وارد نمیشود.
بندها
بندها باید کوتاه باشند تا کمتر به چشم فشار بیاید، اما نه بیش از اندازه کوتاه. موارد و جملههای شبیه هم را در کنار هم بیاورید تا خوانشپذیری مطلب بهتر شود. معمولاً یک بند بلند را میتوان به دو یا چند بند کوتاهتر با مضامینی شبیه هم شکست، به شرطی که بندهای دوم به بعد با جملهای مقدماتی از لحاظ معنایی به هم ارتباط داده شوند. این عبارت آغازین میتواند خیلی کوتاه باشد مثلا «مثال دیگر ...». از طرف دیگر یک بند تکجملهای توجه خیلی زیادی به خود جلب میکند پس مطلب آوردهشده باید بسیار مهم باشد. مقالهای که تماماً از بندهای تکجملهای تشکیل یافته است معمولاً میتواند به صورت مقالهای با چند بند چندجملهای نوشته شود.
عنوانها
عنوانها به قابلفهمساختن مقالهها و نیز ایجاد فهرست مندرجات کمک میکنند. (رجوع کنید به ویکیپدیا:بخشها). از آنجا که عنوانها شامل سلسله مراتب میشوند و بعضی از افراد ترجیحاتشان به گونهای است که عنوانها با عدد میآیند، هنگام عنوانبندی باید با ==عنوان== آغاز کنید و بعد ===زیرعنوان=== و بعد زیرزیرعنوان الی آخر... بله، ==عنوان== در بعضی از مرورگرها به طرز فجیعی بزرگ است، این مشکل در آینده خیلی راحت با style sheet رفع خواهد شد در حالی که یک مقالهٔ فاقد سلسله مراتب به این راحتی قابل اصلاح نیست.
گرچه بسیاری ترجیح میدهند از bullet point به جای زیرعنوان استفاده کنند، قلم سیاه نباید استعمال شود. رفتارهای خوب مرتبط با HTML اقتضا میکند که عنوانها با عنوان مشخص شوند. اینکه زیرعنوانهای مفصل باید به مقالههای جداگانه منتقل شوند یا در همان صفحه بمانند یک امر سلیقهای است.
تصویرها
اگر مقالهای با آوردن تصاویری گویاتر میشود، تصویر را جایی نزدیک متنی که تصویر به فهم آن کمک میکند قرار دهید. هرگاه شک داشتید خواننده را متوجه تصویر سازید (نگاره سمت چپ). برای کسب اطلاعات بیشتر به ویکیپدیا:خودآموز تصویر رجوع کنید.
پیوستهای استاندارد
بعضی از بخشهای اختیاری در پایان مقاله میآیند.
گفتاوردها (یا نقل قولها)
در این بخش فهرست از گفتاوردهای به یادماندنی پیرامون مطلب آورده میشود.
جُستارهای وابسته
در اینجا لیست سایر مقالههای ویکیپدیا که مرتبط با موضوعند آورده میشود. ترتیب این لیست مهم نیست (Bullet list).
منابع
در این قسمت فهرست منابع آورده میشود برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید به شیوهنامهٔ ارجاع به منابع. در هر صورت به خاطر بسپارید که مهمترین چیز آوردن کامل مشخصات منبع است شیوهٔ ارائهٔ آن در درجهٔ بعدی اهمیت است.
پیوند به بیرون
توجه داشته باشید که هیچ پیوندی بدون توضیح یا با توضیح مبهم نگذارید. توضیح پیوندها باید گویا باشد.
اگر سر و کارتان با موضوعات بحثانگیز است خوب است که اشاره کنید که وبگاه متعلق به طرفداران کدام دیدگاه است. در ضمن خوب است که پیوندها را دستهبندی کنید.
هنگامی که به پیوندهای ویکیپدیایی (پیوند داخلی) نیاز داریم، از پیوند خارجی استفاده نکنید. یعنی اگر احتیاج به مقالهای در ویکیپدیا داریم پیوندی داخلی ایجاد کنیم (هرچند که خالی است). پیوندهای بیرونی فقط در قسمت مربوط به پیوند به بیرون بیاورید. مثلاً اگر در حال نوشتن مقالهای پیرامون دکارت هستید و یک مقالهٔ عالی برخط پیرامون راسیونالیسم (عقلگرایی) میشناسید کلمهٔ راسیونالیسم را به آن مقاله پیوند ندهید بلکه فقط به آن پیوندی داخلی به صورت [[راسیونالیسم]] بدهید. این پیوند به آن مقاله را در بخش پیوندهای بیرونی بیاورید. حتی هنگام ارجاع بهتر است که نخست به پاورقی ارجاع دهید و بعد پیوند بیرونی را ذکر کنید نه در داخل متن مقاله.
صورت ظاهری مقالهای بلند
مدخلهای ویکیپدیا به تدریج که افراد اطلاعات جدیدی به آنها اضافه میکنند بلند میشوند. این امر نمیتواند تا ابد ادامه داشته باشد. مدخلهای بینهایت بلند مشکلزا هستند. بنابراین بهتناوب باید مطالب را از مدخلها خارج کنیم. مسلماً اطلاعات نباید از ویکیپدیا حذف شود چرا که این امر با هدف ویکیپدیا در تضاد است بلکه باید مدخلهای جدیدی ایجاد شده و مطالب به آنها منتقل شوند.
مقالههای دارای زیرموضوع
مدخلهای ویکیپدیا با گذشت زمان به نحوی رشد میکنند که نیاز به ایجاد مقالههای جدید به طور طبیعی احساس میشود. متن هر مقاله شامل دنبالهای از زیرموضوعات متفاوت اما مرتبط است. وقتی متن یکی از این موضوعات به اندازهای بلند شد که میتوانست تشکیل مقالهای جداگانه دهد. مطالب به مقالهٔ جدیدی منتقل میشود و در مقالهٔ اصلی پیوندی به مقالهٔ جدید گذاشته میشود. (البته خلاصهای از مقالهٔ جدید در همان مقالهٔ قدیم میآید.) نشانهها:
مقالههای بلندتر به بخشهایی چند شکسته میشوند (هر کدام از این بخشها چندین بند است.)
در حالت آرمانی بسیاری از این بخشها هریک درواقع خلاصهای از مقالهٔ جداگانه و مفصلتری که فقط به موضوع آن بخش میپردازد، هستند. (در ابتدای بخش پیوند به مقالهٔ مفصلتر به صورت:مقالهٔ اصلی: فلان میآید.
مقالههای پیرامون زیرموضوعها هرکدام یک قسمت آغازین (پیشدرآمد) دارند.*[۱]
یک قانون عمومی میگوید مقالهها نباید منجر به پیغام (هشدار اندازهٔ این مقاله...) شوند. البته این قانون استثنائاتی هم دارد. چون ممکن است اندازهٔ بخش خوانشپذیر (شامل ویکیکد نمیشود) کمتر از ۳۲ کیلوبایت باشد در این صورت این هشدار نادیده گرفته میشود.
توازن بخشهای مختلف صفحه
هنگامی که به مقالهای بلند با چندین و چند بخش میپردازید سعی کنید که میان بخشهای مختلف مقاله توازن برقرار کنید. اینطور نباشد که به یک بخش بیش از حد وزن و بها بدهید و سایر بخشها را مغفول بگذارید. در مقالههای کوتاهتر اگر یکی از زیرموضوعات خیلی درازتر از بقیه است شاید نشانهٔ آن باشد که باید مقالهٔ جداگانهای به آن اختصاص داده شود و تنها خلاصهای از آن در صفحهٔ اصلی بیاید.
چه سبک نگارشیای به کارگیریم؟
معمولاً یکی از دو سبک نگارشی زیر (که البته شباهت بسیاری به هم دارند) در ویکیپدیا مرسوم است.
سبک اخباری
بعضی از ویکینویسان از طرفداران سبک اخباریاند. این سبک، سبک نثر خبرهای کوتاه صفحهٔ آغازین روزنامهها و گزارشهای خبری رادیو و تلویزیون است. نه تنها شامل انتخاب واژگان و ساختار جملات میشود بلکه شیوهٔ خاصی هم برای ارائهٔ اطلاعات و لحن و غیره دنبال میکند.
لزومی ندارد که مقالههای دانشنامه از این سبک خاص نوشتاری تبعیت کنند اما آشنایی با این سبک در تدوین صورت ظاهری و ساختار مقالهها میتواند بسیار مفید باشد.
سبک چکیدهگویی
این سبک بسیار شبیه سبک اخباری است با این تفاوت که سر و کارش با مباحث (زیر موضوعها) است نه با جملات. جان کلام این است که اطلاعات باید به گونهای در مقالهها بیاید که افراد با سطح تقاضاهای مختلف همگی به راحتی مستفید شوند. یعنی بسته به خواننده است که تا چه عمقی میخواهد بداند. آوردن خلاصههای بلندتر و بلندتر به دنبال هم باعث میشود مقدار زیادی اطلاعات ناگهان بر سر خواننده فرونریزد.
توجیه
ویکیپدیا بر خلاف بعضی دانشنامههای دیگر چون بریتانیکا به دو بخش خرد و کلان تقسیم نشده است. ما باید هر دو گروه خوانندگان را در همین دانشنامه مستفید کنیم. اساس سبک چکیدهگویی بر آن است که تمام اطلاعات پیرامون یک مبحث نباید در یک تکمقاله گرد آید. چرا که خوانندگان مختلف نیازهای مختلفی دارند:
بعضی خوانندگان تنها نیاز به یک خلاصهٔ کوتاه دارند. (قسمت آغازین)
عدهٔ بیشتری احتیاج به حجم متوسطی اطلاعات دارند. (مجموعهای از بخشهای چندبنده)
برخی نیز اطلاعاتی جامع و مفصل میخواهند. (پیوند به مقالهای کامل و جداگانه).
ما باید تمام این گروهها را بهرهمند کنیم.
نکتهٔ دیگر آن که از نوشتن جملات به صورت اول شخص و دوم شخص باید خودداری شود. جملههایی که از زبان «من» یا «ما» نوشته میشوند، دیدگاه بیطرفانهای را نمایش نمیدهند. جملههایی که با لحن دوم شخص («تو» یا «شما») نوشته شوند هم نامناسب دانسته میشوند.
خواننده را در نظر بگیرید
خوانندگان ویکیپدیا پیشزمینهها، تحصیلات و جهانبینیهای گوناگونی دارند. سعی کنید مقالهتان را تا آنجا که میتوانید همهفهم کنید. خواننده احتمالاً به قصد یادگیری مقاله را میخواند. بنابراین کاملاً ممکن است که هیچ چیز پیرامون موضوع نداند. مقاله باید برای چنین خوانندهای هم مفید باشد.