تحقیق در مورد رنگرزی پشم با قرمزدانه 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

رنگرزی

رنگرزی پشم با قرمزدانهقرمز دانه حشره ای است شبیه به کفشدوزک اسم علمی آنرا (cacusse) و از دسته (hemipture) میدانند. بشر از ابتدای تاریخ با این حشره آشنایی داشته و از ماده رنگی آن استفاده می نموده است.اقسام حشره عبارتند از :1- کرم ورمیلو : این حشره بر روی نوعی بلوط زندگی می کند.این نوع درخت در جنوب اسپانیا ، جزایر کانادا و جزایر یونان میروید.حشره قرمز دانه روی شاخه های این درخت متراکم شده و به صورت یکپارچه در می آید. کرم این حشره بیضی و قرمز رنگ است.2- قرمزدانه لهستانی : که در اروپا دارای شهرت و اهمیت زیادی است. محل پرورش این حشره بیشتر در اروپای شرقی و مرکزی است این حشره در ریشه گیاهی به نام سلرانتوس در زمینهای اروپای شرقی به وجود می آید. کشورهای لهستان و لیتوانی و اوکراین از تولیدکنندگان عمده این حشره هستند.3- قرمز دانه هندی : این دسته از قرمز دانه ها از قدیمی ترین ایام تاریخ مورد استفاده قرار می گرفتند این قرمز دانه بر روی شاخه های درختی به نام انجیر هندی و عناب پرورش می یابد و سپس روی همان شاخه خشک می شود و به واسطه آنکه با شاخه در کوره های مخصوص حشره کشته می شود.رنگ آنها کدر شده و پست تر از سایر انواع قرمز دانه هاست و بیشتر در صنایع لاک سازی مصرف دارد.4- قرمز دانه مکزیکی : این نوع قرمز دانه را ابتدا اسپانیولی ها کشف کردند. این حشره در روی درختی به نام نوپال نشوونما می یابد و اکنون بطور اهلی کشت شده و هم به طور وحشی در جنگلهای مکزیک و آمریکای جنوبی پیدا می شود.5- برداشت قرمز دانه در گذشته دور در جنوب ایران ، اهواز ، کناره های خلیج فارس و بلوچستان مرسوم بوده است. محصول برداری سایر انواع قرمز دانه :وقتی که حشره ماده شروع به تخمگذاری می کند.محصول برداری قرمز دانه شروع می شود.ابتدا با کاردک های مخصوص از شاخه های درخت حشره را تراشیده و در طشت های سفید ریخته و انها را بوسیله آب خفه می کنند.طریقه دیگر جمع آوری قرمز دانه آنست که پس از جمع آوری آنها را از روی آهن گداخته عبور می دهند در اثر این عمل گرد سفید سوخته و رنگ آن مایل به سیاه می شود که آنرا قرمز دانه سیاه می گویند.

رنگرزی پشم با قرمز دانه همراه با دندانه های مختلف1-رنگرزی پشم با قرمز دانه و دندانه بیکرومات پتاسیم برای قرمزدانه هر سه حالت دندانه دادن کاربرد دارد. روش دندانه بعد از رنگ برای رتگ های بسیار روشن انتخاب میشود. همچنین در رنگهای روشن از کرم دوتار تر داسید اگزالیک و اسید استیک و رنگ های سیر اسید سولفوریک به کار برده می شود.ابتدا قرمز دانه را ساییده و تبدیل به گرد نموده و بعد داخل حمام رنگ کرد.کلاف را با دندانه بیکرومات همانطور که ذکر شد دندانه داده و بلافاصله داخل حمامی که دارای مقدار متناسب رنگ و اسید است مینمایند. حرارت حمام را در مدت 45 دقیقه به جوش رسانیده و 90 دقیقه رنگرزی را در حالت جوش ادامه می دهند و سپس آنرا ابتدا با آب و سپس با محلول محلول رقیق صابون شسته ، آب کشیده و خشک می نمایند.قرمز دانه ای که با دندانه یکرومات همراه باشد پشم را قرمز مایل به بنفش رنگ مینماید.سبزترین رنگ که از نقطه نظر قالی بافی حائز اهمیت است با 10 درصد رنگ و 3 درصد اسید اگزالیک در روی خامه پشمی که قبلا با 3 درصد بیکرومات کلسیم دندانه داده شده است به عمل می آورند که ثبات آن در برابر نور 5 تا 6 و در برابر شستشو  5 و در برابر سایش بین 4 تا 5 می باشد.

2-رنگرزی قرمز دانه با زاج سفید : ابتدا پشم را زاج دندانه داده و از بکاربردن اسید های معدنی در دندانه دادن خودداری می نماییم.بعد حمام را با 20 تا 40 برابر وزن خامه پشم از آب و 3 درصد اسید اگزالیک تهیه نموده و درجه حرارت حمام را به 30 درجه میرسانند. گرد نرم قرمزدانه را به حمام اضافه نموده و مدتی آنرا هم زده تا حل شود. آنگاه پشمی که بخوبی آبخور شده است داخل در حمام مینمایند ، مدت 10 دقیقه  آنرا گردش داده و تدریجا در مدت 45 دقیقه حرارت حمام را به جوش می رساند و سپس مدت 90 دقیقه رنگرزی را در حالت جوش ادامه میدهند ، در بیشتر حالات از اسید در حمام استفاده نمیشود ، اگر بخواهند رنگ مایل به بنفش باشد به جای اسید کمی نمک قلیایی نظیر کربنات سدیم اضافه میکنند.وجود اسید سولفوریک در حمام رنگ آنرا بسیار کدر نموده و رنگهای حاصله قرمز مایل به قهوه ای و تار می شود. ثبات این رنگ ها در برابر نور بسیار ضعیف می باشد ، رنگ بدست آمده با قرمز دانه و اسید اگزالیک بسیار شفاف و قرمز خالص است 100 درصد قرمزدانه همراه با 3 درصد اسید اگزالیک نسبت به وزن پشم دندانه داده شده با زاج سفید ، تولید یک قرمز شرابی بسیار زیبا می نمایند که در رنگرزی قالیهای گرانقیمت بکار میرود و به نام قرمز لاکی معروف میباشد.این رنگدانه در برابر نور بسیار خوب و در برابر شستشو و سایش عالی میباشد.

قرمز دانه موجودی برای رنگرزی

رنگرزی طبیعی یکی از ارکان جا نشدنی هنر ایران زمین است و در این میان رنگ قرمز جایگاهی دیگر دارد این رنگ در فرشهای ایران زمین چونان ستاره ای می درخشد و شاید میتوان گفت جایگاهی ورای رنگهای دیگر برای خود دارد.

انواع رنگ قرمز را از مواد طبیعی و گیاهی چون « روناس، قرمزدانه، توت سیاه وشاتوت ، بقم قرمز، ریشه زرشک وحشی ، گل انار، نوعی صدف دریایی وگلسنگ » می باشد به دست می آورند.

قرمزدانه

نوع ماده آن پرندارد اما نر این حشره بال دار است رنگش سرخ بوده و به مرور زمان سرخ تر می گردد قرمزدانه انواع گوناگون دارد که از جمله است « کرم مرمیلو»قرمزدانه لهستانی ،سیاه، نقره ای، قرمزدانه هندی، قرمزدانه مکزیکی.نوعی قرمز دانه در بوته ای به نام «جیدار یا کاکتوس» تولید می شود قرمزدانه را پس از جمع آوری در دستگاه مخصوص به وسیله آب یا حرارت خفه می کنند و سپس در آفتاب یا کوره خشک می نمایند رنگهای معروف قرمزدانه که برای رنگ کردن پشم به کار می رود از آن تهیه می شود قرمزدانه در الکل، اتر، بنزین، آب که مقدار کمی اسید در آن ریخته باشند حل می شود قرمزدانه را درفارسی «کرم رنگرزان» نیز می نامند این حشره پس ازآماده شدن برای بهره برداری(۷۰تا۹۰) درصد«صمغ» و (۲تا۱۰) درصد ماده رنگی دارد.قرمزدانه ا دیرباز در استانهای کرمان و خراسان به نام «لاک» یا«قرمزدانه لاکی» شناخته می شودو «لاکی» همان رنگی است که از قرمزدانه به دست می اید در قدیم این ماده رنگی از هندوستان وارد می شود اما پس از آمدن قرمزدانه مکزیکی و جزایر قناری که جنس آن بهتر است قرمزدانه هندی از رواج افتاد . قرمزدانه در هوای آزاد فاسد نمی شود و طول مدت نگهداری به قدرت رنگی آن لطمه نمی زند

تحقیق در مورد رنگرزی پشم با قرمزدانه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

رنگرزی

رنگرزی پشم با قرمزدانهقرمز دانه حشره ای است شبیه به کفشدوزک اسم علمی آنرا (cacusse) و از دسته (hemipture) میدانند. بشر از ابتدای تاریخ با این حشره آشنایی داشته و از ماده رنگی آن استفاده می نموده است.اقسام حشره عبارتند از :1- کرم ورمیلو : این حشره بر روی نوعی بلوط زندگی می کند.این نوع درخت در جنوب اسپانیا ، جزایر کانادا و جزایر یونان میروید.حشره قرمز دانه روی شاخه های این درخت متراکم شده و به صورت یکپارچه در می آید. کرم این حشره بیضی و قرمز رنگ است.2- قرمزدانه لهستانی : که در اروپا دارای شهرت و اهمیت زیادی است. محل پرورش این حشره بیشتر در اروپای شرقی و مرکزی است این حشره در ریشه گیاهی به نام سلرانتوس در زمینهای اروپای شرقی به وجود می آید. کشورهای لهستان و لیتوانی و اوکراین از تولیدکنندگان عمده این حشره هستند.3- قرمز دانه هندی : این دسته از قرمز دانه ها از قدیمی ترین ایام تاریخ مورد استفاده قرار می گرفتند این قرمز دانه بر روی شاخه های درختی به نام انجیر هندی و عناب پرورش می یابد و سپس روی همان شاخه خشک می شود و به واسطه آنکه با شاخه در کوره های مخصوص حشره کشته می شود.رنگ آنها کدر شده و پست تر از سایر انواع قرمز دانه هاست و بیشتر در صنایع لاک سازی مصرف دارد.4- قرمز دانه مکزیکی : این نوع قرمز دانه را ابتدا اسپانیولی ها کشف کردند. این حشره در روی درختی به نام نوپال نشوونما می یابد و اکنون بطور اهلی کشت شده و هم به طور وحشی در جنگلهای مکزیک و آمریکای جنوبی پیدا می شود.5- برداشت قرمز دانه در گذشته دور در جنوب ایران ، اهواز ، کناره های خلیج فارس و بلوچستان مرسوم بوده است. محصول برداری سایر انواع قرمز دانه :وقتی که حشره ماده شروع به تخمگذاری می کند.محصول برداری قرمز دانه شروع می شود.ابتدا با کاردک های مخصوص از شاخه های درخت حشره را تراشیده و در طشت های سفید ریخته و انها را بوسیله آب خفه می کنند.طریقه دیگر جمع آوری قرمز دانه آنست که پس از جمع آوری آنها را از روی آهن گداخته عبور می دهند در اثر این عمل گرد سفید سوخته و رنگ آن مایل به سیاه می شود که آنرا قرمز دانه سیاه می گویند.

رنگرزی پشم با قرمز دانه همراه با دندانه های مختلف1-رنگرزی پشم با قرمز دانه و دندانه بیکرومات پتاسیم برای قرمزدانه هر سه حالت دندانه دادن کاربرد دارد. روش دندانه بعد از رنگ برای رتگ های بسیار روشن انتخاب میشود. همچنین در رنگهای روشن از کرم دوتار تر داسید اگزالیک و اسید استیک و رنگ های سیر اسید سولفوریک به کار برده می شود.ابتدا قرمز دانه را ساییده و تبدیل به گرد نموده و بعد داخل حمام رنگ کرد.کلاف را با دندانه بیکرومات همانطور که ذکر شد دندانه داده و بلافاصله داخل حمامی که دارای مقدار متناسب رنگ و اسید است مینمایند. حرارت حمام را در مدت 45 دقیقه به جوش رسانیده و 90 دقیقه رنگرزی را در حالت جوش ادامه می دهند و سپس آنرا ابتدا با آب و سپس با محلول محلول رقیق صابون شسته ، آب کشیده و خشک می نمایند.قرمز دانه ای که با دندانه یکرومات همراه باشد پشم را قرمز مایل به بنفش رنگ مینماید.سبزترین رنگ که از نقطه نظر قالی بافی حائز اهمیت است با 10 درصد رنگ و 3 درصد اسید اگزالیک در روی خامه پشمی که قبلا با 3 درصد بیکرومات کلسیم دندانه داده شده است به عمل می آورند که ثبات آن در برابر نور 5 تا 6 و در برابر شستشو  5 و در برابر سایش بین 4 تا 5 می باشد.

2-رنگرزی قرمز دانه با زاج سفید : ابتدا پشم را زاج دندانه داده و از بکاربردن اسید های معدنی در دندانه دادن خودداری می نماییم.بعد حمام را با 20 تا 40 برابر وزن خامه پشم از آب و 3 درصد اسید اگزالیک تهیه نموده و درجه حرارت حمام را به 30 درجه میرسانند. گرد نرم قرمزدانه را به حمام اضافه نموده و مدتی آنرا هم زده تا حل شود. آنگاه پشمی که بخوبی آبخور شده است داخل در حمام مینمایند ، مدت 10 دقیقه  آنرا گردش داده و تدریجا در مدت 45 دقیقه حرارت حمام را به جوش می رساند و سپس مدت 90 دقیقه رنگرزی را در حالت جوش ادامه میدهند ، در بیشتر حالات از اسید در حمام استفاده نمیشود ، اگر بخواهند رنگ مایل به بنفش باشد به جای اسید کمی نمک قلیایی نظیر کربنات سدیم اضافه میکنند.وجود اسید سولفوریک در حمام رنگ آنرا بسیار کدر نموده و رنگهای حاصله قرمز مایل به قهوه ای و تار می شود. ثبات این رنگ ها در برابر نور بسیار ضعیف می باشد ، رنگ بدست آمده با قرمز دانه و اسید اگزالیک بسیار شفاف و قرمز خالص است 100 درصد قرمزدانه همراه با 3 درصد اسید اگزالیک نسبت به وزن پشم دندانه داده شده با زاج سفید ، تولید یک قرمز شرابی بسیار زیبا می نمایند که در رنگرزی قالیهای گرانقیمت بکار میرود و به نام قرمز لاکی معروف میباشد.این رنگدانه در برابر نور بسیار خوب و در برابر شستشو و سایش عالی میباشد.

قرمز دانه موجودی برای رنگرزی

رنگرزی طبیعی یکی از ارکان جا نشدنی هنر ایران زمین است و در این میان رنگ قرمز جایگاهی دیگر دارد این رنگ در فرشهای ایران زمین چونان ستاره ای می درخشد و شاید میتوان گفت جایگاهی ورای رنگهای دیگر برای خود دارد.

انواع رنگ قرمز را از مواد طبیعی و گیاهی چون « روناس، قرمزدانه، توت سیاه وشاتوت ، بقم قرمز، ریشه زرشک وحشی ، گل انار، نوعی صدف دریایی وگلسنگ » می باشد به دست می آورند.

قرمزدانه

نوع ماده آن پرندارد اما نر این حشره بال دار است رنگش سرخ بوده و به مرور زمان سرخ تر می گردد قرمزدانه انواع گوناگون دارد که از جمله است « کرم مرمیلو»قرمزدانه لهستانی ،سیاه، نقره ای، قرمزدانه هندی، قرمزدانه مکزیکی.نوعی قرمز دانه در بوته ای به نام «جیدار یا کاکتوس» تولید می شود قرمزدانه را پس از جمع آوری در دستگاه مخصوص به وسیله آب یا حرارت خفه می کنند و سپس در آفتاب یا کوره خشک می نمایند رنگهای معروف قرمزدانه که برای رنگ کردن پشم به کار می رود از آن تهیه می شود قرمزدانه در الکل، اتر، بنزین، آب که مقدار کمی اسید در آن ریخته باشند حل می شود قرمزدانه را درفارسی «کرم رنگرزان» نیز می نامند این حشره پس ازآماده شدن برای بهره برداری(۷۰تا۹۰) درصد«صمغ» و (۲تا۱۰) درصد ماده رنگی دارد.قرمزدانه ا دیرباز در استانهای کرمان و خراسان به نام «لاک» یا«قرمزدانه لاکی» شناخته می شودو «لاکی» همان رنگی است که از قرمزدانه به دست می اید در قدیم این ماده رنگی از هندوستان وارد می شود اما پس از آمدن قرمزدانه مکزیکی و جزایر قناری که جنس آن بهتر است قرمزدانه هندی از رواج افتاد . قرمزدانه در هوای آزاد فاسد نمی شود و طول مدت نگهداری به قدرت رنگی آن لطمه نمی زند

تاریخچه رنگرزی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تاریخچه رنگرزی

رنگ و رنگرزی نه تنها در ایران بلکه در هند و چین و مصر دارای پیشینه ای بس طولانی است. رنگرزی در ایران سابقه ای دیرینه دارد. پیش از اسلام به خصوص در دوره ساسانی، رنگرزان از احترام خاصی برخوردار بوده اند. اما از آنجا که معمولاً رنگرزی بر موادی انجام می گیرد که از مواد آلی فساد پذیر تشکیل شده اند، آثار بازمانده از گذشته دور بسیار اندک است، خوشبختانه در پرتو دستاوردهای جدید باستان شناسی و نیز با بررسی آثار مکتوب معلوم شده است که پیش از اسلام جامعه ایران دارای سنت پیشرفته بافت قالی و نساجی بوده است. کهن ترین اثر گره دار پیدا شده که تا به حال نخستین نمونه قالی ایران محسوب شده و توسط پروفسور «رودنکو» در کناره های مغولستان، در ناحیه ای بنام «پازیریک» کشف شده است. در حاشیه این فرش نقش تعداد زیادی اسب به چشم می خورد و در بافت آن از رنگهای سبز، آبی، قرمز و زرد استفاده شده است.

«گزنفون» مورخ یونانی به کارگاههای قالیبافی شاهان هخامنشی در شهر «سارد» در حدود چهار صد سال پیش از میلاد اشاره می کند. این هنر در دوران های بعدی نیزادامه پیدا کرده است. در کتاب «زین الاخبار گردیزی» داستانی نقل می شود به این مضمون: «دیوان را فرمود تا کانها کندند و جوهرهایی بیرون آوردند و به دریا رفتند و گوهرها برآوردند و این عمل با مردمان بیاموختند و جامه ها رنگ فرمود کردن.» از نمونه های فرش ساسانی که متأسفانه باحمله اعراب از میان رفت ولی ذکر آن در بسیاری از کتب از جمله «تاریخ طبری» آمده، فرش بهارستان است. طبری درباره آن می گوید: «... بساطی بافتند از دیبا. به زمستان بازکردندی بدان وقت که هیچ جا گل شکفته نبودی و به جهان اندر سبزی نبودی و آن بساط را گرداگرد کنارش همه به زمرد و زبرجد سبز بافته ...»

سیروس پرهام معتقد است که «پیش از اسلام حداقل سه منطقه وسیع فرشبافی در فارس وجود داشته ... منطقه اول و ظاهراً پر رونق ناحیه دارابگرد ... فسا و جهرم بود. ناحیه دوم کوه بیشابور که تا حاشیه ارجان و سرزمین لرنشین کهکیلویه امتداد داشت و شاپور و کازرون و توج و شهر گمشده غندجان شهرهای عمده آن بوده که هر دو ناحیه از آبادترین و پر نعمت ترین مراکز تمدن ساسانی بوده اند. منطقه یا ناحیه سوم بوانات و قونقری که دژ خرمه در آن بوده است.»

از دلایل دیگری که وجود سنت پیشرفته رنگرزی را در دوران ساسانی ثابت می کند رونق و توسعه منسوجات در این عصر است. زیرا رنگرزی یکی از صنایع وابسته به نساجی است.

ایرانیان در دوره ساسانی در بافت منسوجات به ویژه منسوجات ابریشمی به حدی از مهارت رسیده بودند که تجارت ابریشم را بین چین و مغرب زمین در اختیار گرفته بودند و دستگاههای بافندگی ابریشم ایجاد کردند، که به زودی در تمام خاورمیانه شهرت و رواج یافت و بسیاری از این پارچه ها در کلیساهای اروپا باقی مانده که بطور قطع متعلق به دوران ساسانی است و در همان زمان به بیزانس و روم فرستاده شد. شیوه ساسانیان در به کارگیری رنگها با شیوه بیزانسی تفاوت داشته و تنها رنگهای به کار رفته یکی است، ولی رنگهای ساسانی دارای درخشش کمتر و معتدل تر است و هنرمندانه تقسیم شده و با در نظر گرفتن نقش انتخاب شده اند.

بسیاری از نمونه ها یک رنگ بوده و رنگی مثل آبی را برای زمینه سفید ابریشم در نظرگرفته اند، یا اینکه نقش را با ابریشم بدون رنگ در کنار زمینه قرمز رنگ بافته اند و یا دو رنگ  برای زمینه سفید به کار برده اند: قرمز و سیاه و یا آبی پر رنگ و سبز.

ایران که بین چین (مملکت عمل آورنده ابریشم) و روم (بزرگترین مصرف کننده منسوجات ابریشمی) واقع بود به صورت کشور ترانزیت ابریشم خام و ابریشم کار شده درآمد. پادشاهان ساسانی که متمایل به توسعه این فن در کشور خود بودند، در تعقیب فتوحات خود در سوریه دسته های بزرگ نساجان را از سوریه به ایالات ایران و به خصوص خوزستان کوچاندند.

متأسفانه اولین آثاری که از دوران اسلامی به جا مانده و مربوط به ایران است. به بعد از قرن نهم هجری قمری اختصاص دارد و برای بررسی آثار قبل از آن باید متوسل به آثار مکتوب شد. استاد سعید نفیسی در کتاب «محیط زندگی و آثار رودکی» که از شاعران قرون اولیه اسلامی است، می نویسد: «در شهر بخارا استادان مخصوص برای بافتن شادروان (نوعی چادر) بودند و از هر شهری بازرگانان به بخارا می آمدند و شادروان و .... می بردند و تا شام و روم این کالا میرفت و در همه جای خراسان که این ها را می بافتند به خوبی بخارا نمی شد و بازرگانان خراسان همه از آن جامه می پوشیدند و آن را سرخ و سفید و سبز می بافتند. »   

در کتاب «جغرافیای تاریخی لسترنج» نوشته شده: «پارچه های بافته شده از ابریشم خام، سفره دستمال و پرده های قلابدوزی مخصوصاً به رنگهای پر طاووسی، آبی رنگ و سبز در میان گلابتون در فسا بافته می شد.»

علاوه بر این شواهد تاریخی دو نمونه از پارچه های ابریشمی در موزه، «متروپولتین» نیویورک موجود است که یکی دارای یک جفت اردک در دایره و دیگری دارای تصویر یک جفت اسب در دایره ات که در اطراف آن شکل پرنده کشیده شده است. این دو قطعه دارای رنگهای سبز، زرد، سفید، بنفش روی زمینه قرمز است.

قطعاتی از پارچه های بافت ایران نیز در دیگر کشورهای اسلامی و غیر اسلامی به دست آمده که از حیث اسلوب و رنگ آمیزی شبیه به منسوجات ساسانی است. مرکز عمده این بافندگی را مغرب ایران و خراسان مثل مرو و نیشابور دانسته اند که به احتمال زیاد کارگاههای رنگرزی در کنار کارگاههای بافت واقع شده بود.

با شروع حکومت سلاجقه در ایران تمامی فنون و به خصوص نساجی رونق فراوانی پیدا کرد. یک نمونه از بافته های دوره سلجوقی که در موزه « متروپولتین» موجود است دارای اشکالی به رنگ پرتقالی و قهوه ای است و قطعه ای دیگر به رنگ سبز و سفید است. فرش یا زیر اندازی که متعلق به حکومت سلاجقه در ایران باشد تاکنون به دست نیامده ولی کاملاً مسلم است که مردم ایران با پیشینه ای که در این هنر داشته اند در این زمان نیز فعال بوده اند. به خصوص نمونه هایی که در نقاشی های دوره تیموری و مغولی به تصویر آمده مؤید این نکته است. پس از دوران سلطه مغولان، در دوره تیموریان صنعتگران و هنرمندان به علت تمایل سفارش دهندگان به اسلوب و طرحهای چینی شروع به تقلید از این منسوجات کردند.

دوره صفویه اوج ترقی صنایع نساجی و قالی بافی است و خوشبختانه آثار زیادی از آن زینت بخش موزه های دنیاست. شیوه رنگ آمیزی ملایم و بی نظیری در قطعات به دست آمده به چشم میخورد. در این دوران زری بافی از رواج بسیاری برخوردار شد. به کار بردن زمینه های الوان که در روی آن نقوش با نخهای طلا و نقره به تصویر می آید، همچنین به کار گرفتن طرحهای مناسب که بیشتر موضوعات ادبی و مناظر رزمی و بزمی بود و نیز استفاده از رنگهای گیاهی که هنوز درخشندگی و ثبات خود را حفظ کرده اند، از ویژگیهای منسوجات این دوران است.

در زمان قاجارورود صنایع خارجی به ایران و به ویژه ورود پارچه های فرنگی و ارزان روسی سبب رکود صنایع و هنرهای ایرانی شد و بسیای از کارگاههای پارچه بافی برچیده شد و تعداد معدود برجامانده نیز مشتریان خود را کم و بیش از دست داد.

در دوران پهلوی نیز راه اندازی کارخانجات نساجی در شهرهایی مثل اصفهان، کاشان و ... باعث ورشکستگی کلی کارگاههای نساجی شد و هنرمندان آن به صورت کارگران عادی کارخانه ها درآمدند وتعدادی معدود نیز به عنوان نمونه های موزه ای در اختیار هنرستانها و دیگر سازمان های فرهنگی و هنری قرار گرفتند.

در این میان رنگرزان همگی به رنگی برای فرش و گلیم و دیگر زیر اندازها رو آوردند، ولی به تدریج با ورود رنگهای شیمیایی آنان به خاطر قیمت ارزان مواد و سادگی شیوه رنگرزی، رنگهای طبیعی را کنار گذاشتند، پس از مدتی حدود 50 سال اکنون رنگرزان دیگر مواد رنگزای طبیعی را نمی شناسند.

شـاید بـرای شـما اتفاق افتاده باشد که دوستتان را دیده باشید که پیراهنی صورتی به تن کرده و توسط اطرافیان مورد تحسـین، تـمجـید و تـوجه فـراوان قـرار گرفته باشد. شما نیز به تبـع او