مبانی اشکال زدائی شبکه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 75

مبانی اشکال زدائی شبکهوابستگی به منابع شبکه در سالیان اخیر بطرز چشمگیری افزایش یافته است . در دنیای امروز ، موفقیت یک سازمان با قابلیت در دسترس بودن شبکه آن گره خورده است . بدیهی است که در چنین مواردی توان تحمل سازمان ها در زمان بروز یک مشکل در شبکه و انجام عادی فعالیت های روزمره  بطرز محسوسی کاهش می یابد .  همین موضوع باعث شده است که  اشکال زدائی شبکه به عنوان یکی از عناصر حیاتی و تعیین کننده در اکثر سازمان ها مورد توجه جدی قرار بگیرد . علاوه بر این که وابستگی به منابع شبکه رشد چشمگیری را داشته است ، این صنعت بسرعت به سمت محیط های پیچیده نظیر استفاده از چندین نوع رسانه انتقال داده ، چندین پروتکل و ضرورت ارتباط با شبکه های ناشناخته نیز حرکت می کند . این نوع شبکه های ناشناخته ممکن است یک شبکه گذرا متعلق به یک مرکز ارائه دهنده سرویس های اینترنت ( ISP ) و یا یک شرکت مخابراتی باشند که شبکه های خصوصی را به یکدیگر متصل می نمایند . همگرائی صوت و تصویر درون شبکه های داده نیز پیچیدگی بیشتری را به دنبال داشته است و اهمیت اعتماد پذیری به شبکه را بیش از هر زمان دیگر مهم نموده است . وجود محیط های شبکه ای پیچیده بدین معنی است که مسائل مربوط به ارتباطات و حفط حداقل کارآئی در ارتباطات بین شبکه ای بشدت رشد و در برخی موارد یافتن منبع بروز مشکل سخت و اغفال کننده است .

علائم ، مسائل و راه حل ها بروز اشکال در ارتباطات شبکه ای با آشکار شدن مجموعه ای از علائم و یا نشانه ها قابل شناسائی و تشخیص است . این نوع علائم ممکن است عمومی ( عدم توانائی سرویس گیرندگان جهت ارتباط با یک سرویس دهنده خاص در شبکه ) و یا خیلی خاص ( عدم وجود مسیرها در یک جدول روتینگ ) باشند . پس از آشکار شدن علائم اولیه ، با استفاده از ابزارها و روش های خاص اشکال زدائی  می توان عامل و یا عوامل تاثیرگذار در بروز مشکلات را شناسائی نمود .شناسائی نشانه های اولیه بروز یک مشکل یکی از مهمترین مراحل در فرآیند اشکال زدائی است ، چراکه با تشخیص درست می توان راه حلی مشتمل بر مجموعه ای از عملیات را پیاده سازی نمود ( نظیر تشخیص درست بیماری توسط پزشک و ارائه یک طرح درمان مناسب  ) . استفاده از یک زیرساخت علمی مناسب ،‌ احتمال موفقیت در اشکال زدائی شبکه را بطرز کاملا" محسوسی افزایش می دهد  . شناسائی علائم اولیه ، تعریف فرضیات ، تشخیص دقیق مشکل و پیاده سازی یک راه حل مناسب از جمله عناصر کلیدی در ایجاد یک زیرساخت علمی مناسب به منظور اشکال زدائی شبکه می باشند . 

مدل حل مشکلات اعتقاد و تبعیت از یک رویکرد سیستماتیک بهترین گزینه موجود به منظور اشکال زدائی است . استفاده از یک رویکرد غیرسیستماتیک صرفا" باعث از دست دادن منابع ارزشمندی همچون زمان و سایر منابع می گردد و در برخی موارد حتی می تواند باعث وخیم تر شدن اوضاع گردد .  برای اشکال زدائی شبکه در اولین مرحله می بایست پس از مشاهده و بررسی علائم اولیه اقدام به تعریف فرضیات نمود . در ادامه ، می بایست تمامی مسائلی که دارای استعداد لازم جهت ایجاد فرضیات می باشند را شناسائی نمود . در نهایت و با استفاده از یک رویکرد کاملا" سیستماتیک می بایست هر عامل احتمالی تاثیرگذار در بروز مشکل بررسی تا در صورت عدم داشتن نقش موثر در بروز مشکل آن را از لیست فرضیات حذف نمود .  در چنین مواردی همواره می بایست از فرضیاتی که دارای احتمال بیشتری می باشند کار را شروع و بتدریج به سمت فرضیاتی با احتمال کمتر حرکت نمود .  فرآیند زیر نحوه حل مسائل را صرفنظر از نوع محیط عملیاتی تشریح می نماید :

مرحله اول : تعریف دقیق و شفاف مشکل ایجاد شده پس از آنالیز وضعیت موجود  . پس از بروز یک مشکل و آنالیز وضعیت موجود ، می بایست مسئله را به صورت مجموعه ای از فرضیات تعریف نمود .  پس از تهیه فرضیات کلی ، می بایست مشخص شود که چه نوع مشکل و یا مورد احتمالی می تواند دارای سهمی در یک فرضیه داشته باشد . به عنوان نمونه ، در صورتی که یک هاست نمی تواند به سرویس درخواستی سرویس گیرندگان پاسخ دهد ، عدم پیکربندی صحیح هاست ، وجود مشکل برای کارت اینترفیس شبکه و یا عدم پیکربندی مناسب روتر می تواند از جمله فرضیات موجود در رابطه با مشکل فوق باشند .

مرحله دوم : جمع آوری اطلاعاتی که به ما در جهت ایزوله کردن مشکل ایجاد شده کمک می نماید . در این رابطه لازم است از کاربرانی که مستقیما" با این مشکل برخورد داشته اند ، مدیران شبکه ، مدیران و سایر عناصر کلیدی در سازمان سوالات متعددی مطرح گردد . همچنین می بایست  اقدام به جمع آوری اطلاعات از سایر منابع نظیر برنامه آنالیز پروتکل ها ، خروجی دستورات عیب یابی روتر و یا سایر نرم افزارهای مرتبط نمود .

مرحله سوم : بررسی مسائل احتمالی بر اساس حقایق جمع آوری شده . پس از جمع آوری اطلاعات مورد نیاز و آنالیز آنها می توان برخی از پتانسیل های بروز مشکل را نادیده گرفت و از لیست فرضیات حذف نمود . با توجه به داده جمع آوری شده ممکن است بتوان عوامل سخت افزاری در بروز مشکل را حذف و بر روی نرم افزار متمرکز گردید . فرآیند فوق می بایست بگونه ای باشد که در هر مرحله و متناسب با داده جمع آوری شده بتوان تعداد پتانسیل های احتمالی بروز یک مشکل را محدود تا امکان تهیه یک طرح موثر به منظور اشکال زدائی فراهم گردد .  

مرحله چهارم : آماده کردن یک طرح عملیات ( action plan ) بر اساس سایر پتانسیل های بروز مشکل موجود در لیست فرضیات. از مسائلی که دارای احتمال بیشتری می باشند می بایست کار را شروع کرد . توجه داشته باشید که تغییر صرفا" یک متغیر در هر لحظه و حل احتمالی مشکل ، ما را قادر می سازد که در برخورد با یک مسئله مشابه بتوانیم از راه حل استفاده شده مجددا" استفاده نمائیم چراکه دقیقا" می دانیم چه عاملی بروز مشکل شده است و برای رفع آن چه کاری را انجام داده ایم . در صورتی که در هر لحظه چندین متغیر را تغییر دهیم و مشکل موجود برطرف گردد دقیقا" نمی توانیم متوجه شویم که چه عاملی باعث بروز مشکل شده است تا بتوانیم به عنوان یک تجربه از آن در آینده استفاده نمائیم . 

مرحله پنجم : پیاده سازی طرح عملیات  . بدین منظور لازم است که هر مرحله موجود در طرح عملیات با دقت انجام و تاثیر آن در حل مشکل بررسی گردد .

پروژه دستگاه یون زدای طراحی شده (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

همانطور که در صفحه قبل مشاهده گردید میانگین زمانهای به دست آمده توسط دستگاه یون زدای طراحی شده، چیزی برابر با 20/4 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 30/1 قابل قبول می باشد، درحالی که میانگین زمانی به دست آمده توسط روش سنتی کیسه دیالیز در موارد مشابه چیزی در حدود 120 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 97/16 قابل قبول است.

تعداد نمونه ها همانطور که مشاهده می شود 5 عدد برای هر دو نمونه می باشد و میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 70/1 است، در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 288 است.خطای استاندارد همه برای روش دستگاهی برابر با 58/0 است. در حالی که برا روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 59/7 می باشد.

همین طور که مشاهده می شود حداقل زمان برای روش دستگاهی 3 ساعت و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 96 ساعت است.

و در نهایت حداکثر زمان هم برای روش دستگاهی برابر با 6 ساعت است و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 144 ساعت است.

در کل با توجه به نتایج و داده های زمانی مشاهده می گردد که روش دستگاهی روشی بسیار سریعتر و کوتاهتر برای دیالیز کردن نمونه های سرم می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیز در حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است.

میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 13700 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/ می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیزدر حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است. میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است. در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 137000 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر با 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/165 می باشد.

همانطور که می بینیم حداقل مصرف آب برای روش دستگاهی در حدود 60 لیتر است ولی برای روش سنتی این مصرف به حدود 1500 لیتر می رسد.

حداکثر مصرف آب برای روش دستگاهی برابر با 110 لیتر می باشد در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز به حدود 2500 لیتر می رسد.

با توجه به نتایج به دست آمده مشاهده می شود که روش دستگاهی روشی بسیار اقتصادی تر از نظر مصرف آب دیونیزه است و صرفه جویی های مهمی را در صورت به کار بردن این روش می توان به دست آورد.

پروژه دستگاه یون زدای طراحی شده (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

همانطور که در صفحه قبل مشاهده گردید میانگین زمانهای به دست آمده توسط دستگاه یون زدای طراحی شده، چیزی برابر با 20/4 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 30/1 قابل قبول می باشد، درحالی که میانگین زمانی به دست آمده توسط روش سنتی کیسه دیالیز در موارد مشابه چیزی در حدود 120 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 97/16 قابل قبول است.

تعداد نمونه ها همانطور که مشاهده می شود 5 عدد برای هر دو نمونه می باشد و میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 70/1 است، در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 288 است.خطای استاندارد همه برای روش دستگاهی برابر با 58/0 است. در حالی که برا روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 59/7 می باشد.

همین طور که مشاهده می شود حداقل زمان برای روش دستگاهی 3 ساعت و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 96 ساعت است.

و در نهایت حداکثر زمان هم برای روش دستگاهی برابر با 6 ساعت است و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 144 ساعت است.

در کل با توجه به نتایج و داده های زمانی مشاهده می گردد که روش دستگاهی روشی بسیار سریعتر و کوتاهتر برای دیالیز کردن نمونه های سرم می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیز در حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است.

میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 13700 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/ می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیزدر حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است. میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است. در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 137000 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر با 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/165 می باشد.

همانطور که می بینیم حداقل مصرف آب برای روش دستگاهی در حدود 60 لیتر است ولی برای روش سنتی این مصرف به حدود 1500 لیتر می رسد.

حداکثر مصرف آب برای روش دستگاهی برابر با 110 لیتر می باشد در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز به حدود 2500 لیتر می رسد.

با توجه به نتایج به دست آمده مشاهده می شود که روش دستگاهی روشی بسیار اقتصادی تر از نظر مصرف آب دیونیزه است و صرفه جویی های مهمی را در صورت به کار بردن این روش می توان به دست آورد.

پروژه دستگاه یون زدای طراحی شده (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

همانطور که در صفحه قبل مشاهده گردید میانگین زمانهای به دست آمده توسط دستگاه یون زدای طراحی شده، چیزی برابر با 20/4 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 30/1 قابل قبول می باشد، درحالی که میانگین زمانی به دست آمده توسط روش سنتی کیسه دیالیز در موارد مشابه چیزی در حدود 120 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 97/16 قابل قبول است.

تعداد نمونه ها همانطور که مشاهده می شود 5 عدد برای هر دو نمونه می باشد و میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 70/1 است، در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 288 است.خطای استاندارد همه برای روش دستگاهی برابر با 58/0 است. در حالی که برا روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 59/7 می باشد.

همین طور که مشاهده می شود حداقل زمان برای روش دستگاهی 3 ساعت و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 96 ساعت است.

و در نهایت حداکثر زمان هم برای روش دستگاهی برابر با 6 ساعت است و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 144 ساعت است.

در کل با توجه به نتایج و داده های زمانی مشاهده می گردد که روش دستگاهی روشی بسیار سریعتر و کوتاهتر برای دیالیز کردن نمونه های سرم می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیز در حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است.

میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 13700 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/ می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیزدر حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است. میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است. در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 137000 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر با 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/165 می باشد.

همانطور که می بینیم حداقل مصرف آب برای روش دستگاهی در حدود 60 لیتر است ولی برای روش سنتی این مصرف به حدود 1500 لیتر می رسد.

حداکثر مصرف آب برای روش دستگاهی برابر با 110 لیتر می باشد در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز به حدود 2500 لیتر می رسد.

با توجه به نتایج به دست آمده مشاهده می شود که روش دستگاهی روشی بسیار اقتصادی تر از نظر مصرف آب دیونیزه است و صرفه جویی های مهمی را در صورت به کار بردن این روش می توان به دست آورد.

تحقیق در مورد دستگاه یون زدای

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

دستگاه یون زدای

همانطور که در صفحه قبل مشاهده گردید میانگین زمانهای به دست آمده توسط دستگاه یون زدای طراحی شده، چیزی برابر با 20/4 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 30/1 قابل قبول می باشد، درحالی که میانگین زمانی به دست آمده توسط روش سنتی کیسه دیالیز در موارد مشابه چیزی در حدود 120 ساعت می باشد. که با انحراف معیاری در حدود 97/16 قابل قبول است.

تعداد نمونه ها همانطور که مشاهده می شود 5 عدد برای هر دو نمونه می باشد و میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 70/1 است، در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 288 است.خطای استاندارد همه برای روش دستگاهی برابر با 58/0 است. در حالی که برا روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 59/7 می باشد.

همین طور که مشاهده می شود حداقل زمان برای روش دستگاهی 3 ساعت و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 96 ساعت است.

و در نهایت حداکثر زمان هم برای روش دستگاهی برابر با 6 ساعت است و برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 144 ساعت است.

در کل با توجه به نتایج و داده های زمانی مشاهده می گردد که روش دستگاهی روشی بسیار سریعتر و کوتاهتر برای دیالیز کردن نمونه های سرم می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیز در حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است.

میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 13700 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/ می باشد.

همانطور که مشاهده می شود میانگین مصرف آب دیونیزه توسط دستگاه یون زدای طراحی شده چیزی در حدود 80 لیتر می باشد که با انحراف معیاری در حدود 71/18 قابل قبول است در حالی که این میانگین برای روش سنتی کیسه دیالیزدر حدود مصرف 1920 لیتر آب دیونیزه است که با انحراف معیاری در حدود 14/370 قابل قبول می باشد.

همانطور که در این جدول هم مشاهده می شود تعداد نمونه ها 5 عدد است. میزان واریانس هم برای روش دستگاهی برابر با 350 است. در حالی که برای روش سنتی کیسه دیالیز برابر با 137000 می باشد.

میزان خطای استاندارد هم در روش دستگاهی برابر با 37/8 است در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز این خطا برابر با 53/165 می باشد.

همانطور که می بینیم حداقل مصرف آب برای روش دستگاهی در حدود 60 لیتر است ولی برای روش سنتی این مصرف به حدود 1500 لیتر می رسد.

حداکثر مصرف آب برای روش دستگاهی برابر با 110 لیتر می باشد در حالی که در روش سنتی کیسه دیالیز به حدود 2500 لیتر می رسد.

با توجه به نتایج به دست آمده مشاهده می شود که روش دستگاهی روشی بسیار اقتصادی تر از نظر مصرف آب دیونیزه است و صرفه جویی های مهمی را در صورت به کار بردن این روش می توان به دست آورد.