لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
کالورتها یا آبروهای زیرزمینی
چنانچه در مسیر آبرو یا خطالقعری و به جهت ایجاد راه یا راهآهن از خاکریز استفاده شود، برای انتقال آب از یک سوی خاکریز به سمت دیگر آن، از سازهای به نام کالورت استفاده میشود که در پایینترین نقطه خطالقعر ساخته میگردد. این نوع سازهها اگرچه از نظر اجرایی ساده هستند، اما طرح هیدرولیکی آنها تا حدودی پیچیده و تابعی از عوامل مختلف است که به سادگی قابل تقسیم به جریانهای تحت فشار یا آزاد نمیباشد، بلکه در برخی موارد ترکیبی از این دو حالت را دارا خواهد بود. از نقطه نظر هیدرولیکی، آنچه اهمیت دارد، این است که آیا کالورت جریان را به صورت پر از خود عبور می دهد یا نیمه پر. به عنوان مثال حتی اگر عمق پایاب در خروجی کالورت کمتر از ارتفاع آن باشد و یا اصطلاحاً کالورت غیرمستغرق باشد، بسته به این که ارتفاع آب در بالادست و نیز میزان افت انرژی چگونه باشد، ممکن است هر دو حالت پر یا نیمه پر اتفاق افتد.
به عبارت دیگر، عوامل مختلفی نظیر قطر (یا ابعاد مقطع)، طول و زبری کالورت، ارتفاع آب در بالادست و پایین دست و نیز شیب کالورت در چگونگی جریان در داخل آن موثر میباشد. اگر ورودی کالورت به گونه مناسب انتخاب گردد، یکی از مهمترین پارامترهای تعیین کننده طول آن خواهد بود و به همین جهت گاه از نظر هیدرولیکی کالورت را طولانی خوانند. آنگاه که جریان را به صورت پر از خود عبور دهد و گاه آن را کوتاه خوانند، زمانی که جریان را نیمهپر عبور دهد.
در کالورتها، مقدار دبی با اعمال معادلات پیوستگی و انرژی بین دو مقطع ابتدایی و انتهایی آن بدست میآید و برحسب آن شیب کف کالورت تند یا ملایم باشد، میتوان انواع مختلف جریان در داخل آن حاصل گردد. چنانچه شیب کالورت تند و ثابت باشد، امکان ایجاد جریانهایی مطابق شکل زیر بر حسب شرایط وجود خواهد داشت که در آنها y1 عبارت است از ارتفاع سطح آب نسبت به کف کالورت در بالادست و D قطر کالورت یا بعد قائم آن میباشد.
پروفیل انواع جریان در کالورت با شیب تند و ثابت
همانگونه که در شکل فوق مشاهده میشود، عمق جریان در ابتدای کالورت معادل عمق بحرانی و بر حسب آنکه عمق پایاب در چه موقعیتی میتواند به صورت آزاد یا پس از ایجاد یک پرش هیدرولیکی از کالورت خارج شود. در این صورت دبی بر اساس عمق بحرانی ابتدای سازه ورودی آن تعیین میگردد. شایان ذکر است که در یکی از حالات یاد شده اگرچه سطح آب در بالادست از تراز بالای کالورت بالاتر است، اما این اختلاف به گونهای نیست که کالورت به صورت پر عمل نماید. در صورتی که سطح پایاب بالاتر از سقف کالورت در انتها باشد، پرش هیدرولیکی اتفاق خواهد افتاد و هرچه ارتفاع سرآب و پایاب بیشتر شده و یا مقاومت کالورت افزایش یابد، پرش به سمت بالادست حرکت خواهد کرد تا زمانی که به ورودی آن برسد. در این حالت ورودی کاملاً مستغرق و کالورت به صورت کاملاً پر عمل مینماید و دبی بر اساس مقاومت و افت انرژی کالورت در بالادست و پاییندست آن محاسبه میگردد.
در شکل زیر، حالتی که مقدار کمی با حالت قبلی متفاوت است، نشان داده شده است. در این شکل، قسمتی از کالورت با طول کم و شیب تند در ابتدا و بقیه با طول زیاد و شیب تقریباً افقی در انتها قرار داشته و تراز پایاب بالاتر از سقف کالورت در پاییندست میباشد. واضح است که تمام طول پایین دست و قسمتی از بالادست به صورت عمل پر خواهد نمود و منطقه تمام پرسازه تا آنجا به سمت بالادست نزدیک میشود که انرژی لازم برای طول پاییندست ایجاد گردد. در نتیجه در دبیهای کم تنها طول کمی از قسمت دارای شیب تند به صورت تمام پر عمل نموده و ورودی کالورت دارای جریان آزاد خواهد بود (حالت 1 شکل زیر) و با افزایش دبی، پرش هیدرولیکی حاصله که منطقه تمام پر را ایجاد مینماید، کمکم به سمت بالا حرکت کرده تا جایی که ورودی مستغرق گشته و کل کالورت دارای جریان پر گردد (حالت 2 شکل زیر). در این حالت، دبی بوسیله افت انرژی سازه محاسبه میگردد. در صورتی که در حالت 1، تنها تابعی از شرایط ورودی است، اضافه مینماید. در این زمینه مسائل و موضوعات فراوانی است که احتیاج به تحقیقات بیشتری دارد. به عنوان مثال برای جریان پر در کالورتها لازم نیست که حتماً عمق پایاب بالا باشد، بلکه حتی در کالورتهای طولانی و شیب کم نیز این امر اتفاق میافتد، اگرچه در ابتدای آن ممکن است جریان آزاد وجود داشته باشد.
پروفیل جریان در کالورت با شیب متغیر
علاوه بر حالت فوق، Bodhaine در سال 1976 انواع جریانهای موجود در کالورتهای با شیب ثابت را به صورت شکل زیر نشان داد که مشخصات شش نوع جریان به همراه معادلات دبی برای هر یک در آن برآورد شده است. در این روابط، D: بیشترین ارتفاع کالورت در بالادست، CD: ضریب دبی، AC: سطح مقطع در حالت عمق بحرانی، V1: سرعت متوسط در مقطع موردنظر، a1: ضریب تصحیح سرعت در معادله انرژی،: افت انرژی بین دو مقطع 1 و 2، Lw: فاصله مقطع 1 (محل افت شدید سطح آب جهت ورود به کالورت) تا ورودی کالورت، K1: ضریب انتقال مقطع 1، Kc: ضریب انتقال مقطع بحرانی، : افت انرژی در طول کالورت، L: طول کالورت و سایر پارامترها در شکل مشخص میشود.
انواع جریان در کالورتها (Ao: سطح مقطع کالورت)
نوع جریان و مشخصات دبی آن (با توجه به شکل بالا)
نوع 1) عمق بحرانی در ورودی:
نوع 2) عمق بحرانی در انتها:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
منابع آبهای زیرزمینی در جهان
مقدمه:
همزمان با افزایش جمعیت در جهان، نیاز به آب سالم و قابل شرب نیز افزایش مییابد. از سوی دیگر منابع آبهای زیرزمینی به دلیل آلودگیها و تغییرات آب و هوایی در حال کاهش است، در نتیجه نگاهها به سوی منابع آبهای زیرزمینی که منابع حیاتی آب در مناطق خشک ونیمه خشک محسوب میشوند سوق یافته است.
درسال 1960 یونسکو برنامه بین المللی آبشناسی1(IHP) را اجرا کرد و سازمان جهانی هواشناسی2(WMO) برنامه جهانی آبشناسی3(OHP) را عملیاتی نمود. هدف این برنامه شبیه سازی، نمایش و اندازهگیری آبهای سطحی و نزولات جوی است. شناخت و اندازهگیری آبهای زیرزمینی مشکل است و مقایسه آنها با آبهای سطحی به دلیل کمبود شناخت و نقشههای موجود سخت است. نتیجه سرمایه گذاری در این راه، بررسی آبهای زیرزمینی و مدیریت منابع باقیمانده است.
در طول دهه آخر قرن بیستم، افزایش آبهای زیرزمین باعث کاهش اهمیت بحران آب در مقیاس محلی، منطقه ای و حتی جهانی شد. استفاده از آب جهت آبیاری مزارع، منابع آب را تحت تنش قرار داد. در هر حال مدیریت منابع آب زیرزمینی به شناخت موقعیت منابع، نقشه، مدل، حجم و میانگین جایگزینی سالیانه و کیفیت شیمیایی آبهای زیرزمین نیازمند است. در مجموع، منابع آبهای خشکی کمتر می شود.
تلاش گسترده جهانی که جهت مدیریت منابع آب زیرزمین توسط تعدادی از آژانسها صورت می پذیرد به برنامه جهانی تشخیص و نقشه برداری آبشناسی (4WHYMAP ) موسوم است.
طراحی پروژه:
WHYMAP برنامه هماهنگی کنسرسیوم از یونسکو، برنامه نقشههای جهانی زمینشناسی 5(CGMW)، مجمع جهانی آبشناسان 6(IAH)، آژانس بین المللی انرژی اتمی7(IAEA) و انستیتوی فدرال علوم زمین و منابع طبیعی آلمان8(BGR) تشکیل شده که مسئولیت تهیه نقشهها و مدیریت برنامهها را به عهده داشته و حمایت مالی آن با یونسکو است. BGR تهیه کننده منابع مهم نیروی انسانی، نقشه تواناییها و دادههاست.
WHYMAP در سال 1999 شکل گرفت و اهداف برنامه های آن جمعآوری نمایشی کردن اطلاعات آبشناسی در مقیاس جهانی در جهت اختصاص دادن راههای مذاکره جهانی در صادر کردن آب و ارائه دانش منابع آب زیرزمینی در برنامه های جهانی میباشد. WHYMAP همچنین تلاش بزرگی را جهت جمع آوری نقشههای آبشناسی در سطوح منطقهای، ملی و قارهای آغاز کرد.
تلاشهای WHYMAP به این شرح است، ابتدا تهیه داده های جهان از اطلاعات هیدرولوژی و توپوگرافی و سپس جمع آوری و هماهنگ کردن و به روز نمودن اطلاعات بدست آمده از تطبیق ناحیهای و قراردادن در قالب برنامه جهانی آبشناسی(IHP) و در نتیجه برقرار کردن 9GIS برای دادههای آبهای زیرزمین در مقیاس جهانی(WHYMAP-GIS).
شرکتهای منطقهای متخصص بر اطلاعات و دانش مربوط به آبهای زیرزمینی سطحی که اهمیت زیادی برای WHYMAP دارد تمرکز دارند. کمیته های ناظر سرشناس بین المللی زیر نظر این کنسرسیوم تاسیس شده اند. در اولین ملاقات در کوبلنز Koblenz آلمان در ژوئن 2003 و در پی آن دومین جلسه در دفتر یونسکو در پاریس در مارس 2004، معاونت رسمی قارهای IAH و CGMW، دفاتر منطقهای و کمیتههای ملی یونسکو IHP به ارائه دعوت شدند. برنامه بین المللی علوم زمین توسط اتحادیه بین المللی زمین شناسی و یونسکو ارتباط برقرار کرد.
مشارکت با مرکز بین المللی ارزیابی منابع آبهای زیرزمینی 10(IGRAC) دلگرم کننده است. از طریق یونسکو و دادههای WHYMAP سهیم شده با IGRAC و BGR تضمین شد WHYMAP روزی یک معبر ورودی برای اطلاعات زمین آبشناسی (هیدروژئولوژی) منطقه ای با جزئیات بیشتر راه اندازی نماید.
توسعه نقشه های جهانی آبهای زیرزمینی:
مهمترین فعالیت در زمینه آب در سومین مجمع آب در مارس 2003 در ژاپن صورت گرفت و گزارش گسترش جهانی آب تحت عنوان " نقشههای جهانی آبهای زیرزمینی" در الگوهای مختلف حتی قبل از عملیاتی شدن WHYMAP-GIS منتشر شدند.
سه نوع نقشه تا کنون تهیه گردیده است که شامل:
الف) نقشه مقدماتی و آموزشی در مقیاس 1:25000000 بعنوان نقشه دیواری که توسط یونسکو چاپ شد.
ب) نقشه بسیار کوچک مقیاس(در اولین گزارش جهانی گسترش آب) که وضعیت آبهای زیرزمینی را نشان میدهد.
ج) نسخه ویژه نقشه جهانی در مقیاس 1:50000000 تهیه شده برای کنگره جهانی زمینشناسی و CGMW در فلورانس ایتالیا در آگوست 2004. این نقشه بصورت بسیار کلی پراکندگی آبهای زیرزمینی و حوضههای آبریز را در یک الگوی زیبا و مناسب نشان میدهد وشناخت آبهای زیرزمینی را افزایش میدهد.
فرآیند گردآوری نقشه در زیر خلاصه شده است:
1) انتخاب نقشه پایه توپوگرافی و نوع سیستم مختصاتی آن 2) استخراج اطلاعات از نقشههای موجود 3) تهیه و نمایش دادن راهنما 4) طراحی و ایجاد ساختار GIS 5) جمع آوری اطلاعات در مقیاس 1:10000000 6) رقومی کردن و جمع آوری اطلاعات توصیفی در GIS 7) آماده کردن اولین نسخه از نقشه آبهای زیرزمینی جهانی 8) مذاکره و آماده کردن با کمیته سازماندهی WHYMAP,IAH, CGMW, IHP 9) هماهنگ کردن اطلاعات بدست آمده از WHYMAP-GIS به منظور تهیه نقشه 10) هماهنگ کردن و چاپ نقشه نهایی آبهای زیرزمینی در مقیاس 1:25000000 11) خروجی نهایی، وضعیت آبهای زیرزمینی را در همه قارههای جهان نمایش میدهد
منبع اطلاعات: نقشههای موجود منطقهای و قارهای در مقیاسهای کوچک و خیلی کوچک(1:10000000و 1:15000000) وجود دارند و شامل اطلاعات پایه و خصوصاً جنس مواد است. این نکته قابل توجه است که در یک سرزمین وسیع، تغییرات هیدرولوژیکی به ندرت رخ میدهد. در نقشه نهایی یک سری دادههای پایه جهت نمایش دادن اضافه شده است. استفاده بهینه از آشیو اطلاعات سازمانهای ملی و ارگانهای بین المللی در دو گروه نقشههای آموزشی بطور کامل ساماندهی شده است. نقشههای جهانی: نقشههای جهانی در مقیاس 1:25000000، (CGMW/UNESCO 1990) و فورمت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 48
آبهای زیرزمینی حوزه بلغور
5-1- مقدمه
مشکل آب آشامیدنی و قابل شرب در بسیاری از مناطق کشورمان و حتی برخی زیر حوضه های آبخیز، هنوز حل نشده و این مهم به قوت خود باقی مانده است که به مرور زمان نیز بحرانی می شود. هنوز هم در تعداد زیادی از شهرها و روستاهای کشور، آب با کیفیت نامطلوب و حتی در مواردی آبهای آلوده مورد استفاده قرار می گیرد. در بسیاری از مناطق روستایی ،گورستان در مرکز یا در مجاورت روستا واقع شده و آب آشامیدنی مردم از طریق چاههای دستی محفور در چند متری گورستان تامین می شود. این مسایل در برخی موارد، مشکلات عدیده ای را در خصوص وضعیت اجتماعی – رفاهی اهالی منطقه و ساختار آن فراهم آورده است.
به منظور غلبه بر تمامی مشکلات و کمبودهای موجود یک سری اقداماتی لازم است که خوشبختانه این معضلات به آسانی قابل رفع می باشد. در حال حاضر و برای سال های آتی، محدودیت دسترسی به آب، در مناطق خشک و نیمه خشک و حتی مرطوب وجود دارد. مسلما” مساله تامین آب در زیر حوضه های خشک و نیمه خشک دارای جوامع روستایی که کمبود آن به اقلیم منطقه (بارش جوی کم و پراکنده و نرخ تبخیر و تعرق بالا) بستگی دارد در صورت عدم چاره اندیشی و جامع عمل پوشاندن به آن به صورت مشکلی بزرگ باقی می ماند.
مطالعات آب زیرزمینی به منظور ارزیابی هیدروژئولوژیکی زیرحوضه ها، شناخت کمی و کیفی پتانسیل منابع آبی سازندهای سخت درز و شکافدار (کارستی)، بررسی کمی و کیفی آب زیرزمینی، تعیین حجم تخلیه متوسط سالانه منابع آبی حوزه و یا زیرحوزه ها صورت می گیرد. در این گزارش، بررسی کیفیت و کمیت آب زیرزمینی حوزه آبخیز بلغور مشهد مورد بررسی قرار گرفته است.
5-2- روش کار ( Metodology)
در این گزارش، ابتدا با شناخت مقدماتی حوزه آبخیز مورد نظر و تبادل نظر کارشناسان گروههای مطالعاتی دیگر ، اطلاعات اولیه حاصل گردیده است. سپس عملیات میدانی در حوزه مربوطه به منظور شناخت بهتر حوزه ، بررسی پتانسیل سطح الارضی و تحت الارضی منابع آب ، سرعت عمل در آماربرداری تکمیلی منابع آب زیرزمینی (چاه ، چشمه ، قنات) انجام گرفته است.
گزارش کیفیت آب زیرزمینی حوزه آبخیز بلغور شهر مشهد ضمن جمع آوری آمار و اطلاعات و گزارش های موجود و همچنین اخذ اطلاعات از گروه های مطالعاتی دیگر مشاور باتوجه به شرح خدمات موجود تهیه و تدوین شده است. آمار گرفته شده به شرح زیر است:
1 – نقشه توپوگرافی شامل موقعیت زیر حوزه ها، شبکه آبراهه ها، راههای دستیابی و مناطق روستایی حوزه های مطالعاتی.
2 – نقشه های زمین شناسی و نفوذپذیری حوضه ها (تهیه شده در سیستم G I S ) .
3 – نقشه منابع آب حوضه ها.
4 – گزارش زمین شناسی و ژئومرفولوژی حوضه های مورد مطالعه.
5-3- موقعیت جغرافیایی منطقه مورد مطالعه
حوزه آبخیز بلغور شهرستان مشهد با مساحت هکتار ، در حوزه آبریز قره قوم (یکی از حوزه های ششگانه استان خراسان) و شمال شرق شهرستان مشهد واقع شده است . از نظر موقعیت جغرافیایی ، حوزه آبخیز بلغور در محدوده تا طول شرقی و تا عرض شمالی و همچنین تا طول شرقی و تا عرض شمالی (برحسب X , , Y و UTM ) واقع شده است. روستای بلغور آبادی بزرگ و مهم منطقه است که در غرب حوضه قرار دارد. راه دستیابی به منطقه مورد مطالعه از طریق جاده اصلی آسفالته مشهد – کارده – مارشک می باشد. (شکل 1 و 2)
شکل 1
موقعیت جغرافیایی حوزه آبخیز بلغور شهرستان مشهد در استان خراسان
شکل 2
راههای دستیابی و زیرحوزه های حوزه آبخیز بلغور شهرستان مشهد و شبکه
آبراهه های اصلی آن
5 – 4- آماربرداری تکمیلی و تهیه نقشه منابع آب
آماربرداری تکمیلی در بازدیدهای محلی با کمک یکی از اهالی حوزه منطقه (جهت نشان دادن چاه ، جشمه) در دو مرحله به دلیل جاری شدن سیل و بسته شدن برخی چشمه ها انجام گرفته است. (تاریخ آماربرداری در قست عنوان جدول پیوست درج شده است) آمار و اطلاعات منابع مذکور مطابق جدول پیوست تهیه و در اختیار واحد G I S به منظور پلات نقشه منابع اب قرار داده شده است.
موقعیت دقیق منابع آب توسط دستگاه مختصات یاب جغرافیایی ( G P S ) صورت گرفته است. آماربرداری کیفی منابع آب موجود زیرحوزه ها نیز بیشتر معطوف به چشمه ها و چاههایی است که با توجه به قضاوت کارشناسی، احتمال آلودگی های ناشی از منابع مختلف وجود داشته است. این نمونه ها حداکثر ظرف 24 ساعت جهت آنالیز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 22 صفحه
قسمتی از متن .doc :
آلودگی آبهای زیر زمینی تقریباً ناشی از فعالیتهای انسان است. در مناطقی که تراکم جهت زیاد و انسان استفاده می کند از خشکی، آبهای زیر زمینی خیلی آسیب پذیرند. تقریباًهر عملی که موجب تغییرات شیمیایی با هدر رفتن آب باشد ممکن است روی محیط زیست تأثیر بگذارد. زمانی که آبهای زیر زمینی آلوده شدند، از بین بردن آلودگی مشکل و هزینه زیادی دارد. برای جلوگیری از آلودگی، باید بفهمیم که چگونه آبهای سطحی و زیرزمینی با هم در ارتباط اند. آبهای سطحی و زیر زمینی به طور مستقیم با هم ارتباط دارند. در صورت وجود یک منبع سالم در مجاورت یک منبع آلوده، احتمال آلودگی آب بسیار زیاد است که منجر به آلودگی آبهای زیر زمینی می شود.
شبیه به خواص شیمیایی، فیزیکی و بیولوژی آلاینده، آلاینده می تواند منتشر کند آلودگی در محیط های دیگر به وسیله جریان های آبخیزه ( بعضی از آلاینده ها به خاطر خواص فیزیکی و شیمیایی، همیشه از جریان آبخیزها پیروی نمی کنند)
هم آب و هم آلاینده ها جاری می شوند در جهت پستی و بلندی زمین از مناطق اشباع شده به مناطق خالی. خاکهایی که دارای خلل و فرج و نفوذ پذیر هستند تمایل دارند به انتقال آب و آلاینده های مختلف با سرعت شیبی به داخل یک آبخیز. زمانی که آبهای زیر زمینی به طور آهسته جابجا می شوند: آلاینده ها وارد آبهای زیر زمینی می شوند. به خاطر همین جابجایی آهسته، آلاینده ها تمایل دارند که اثراتشان را به طور غلیظ و به شکل یک توده پر در آبهای زیر زمینی به جا بگذارد. ( شکل شمارۀ 1). این جریان در امتداد مسیر مشابهی از آبهای زیر زمینی جاری می شود. اندازه و سرعتع توده بستگی به مقدار و نوع آلاینده دارد. آبهای زیر زمینی و آلاینده ها می توانند به سرعت از میان صخره ها عبور کنند. این صخره ها موجب به وجود آمدن یک مشکل غیر عادی در کنترل آلاینده می شود به خاطر اینکه صخره ها به طور گسترده دارای فضای مختلفی هستند و پیروی نمی کنند از خطوط تراز سطح منطقه یا شیبهیدرولیکی زمینی آلاینده هایی که به آبهای زیر زمینی نفوذ کرده اند ممکن است به چاه های اطراف برسند که آب بعضی از این چاه ها قابل آشامیدن است. آلاینده هایی که درآبهای سطحی وجود دارند می توانند به آلودگی آبهای زیرزمینی کمک کنند. معمولاً بزرگترین تفاوت بین یک منبع آلاینده و آبهای زیرزمینی آن پدیده های طبیعی خواهند بود که باعث افزایش غلظت آلاینده است. پدیده هایی مانند آسایش، روپگال شدگی ممکن است قرار بگیرند در لایه هایی از خاک در منطقه اشباع نشده و سبب کاهش غلظت آلاینده قبل از آنکه به آبهای زیر زمینی وارد شود آلاینده هایی که بدون عبور از مناطق اشباع شده و به طور مستقیم وارد آبهای زیر زمینی می شوند غلظت کمتری نسبت به دیگر آلاینده ها دارند به هر حال به دلیل اینکه آبهای زیر زمینی به آهستگی جابجا می شوند آلاینده های ورودی به این آبها معمولاً غلظت کمتری نسبت به آب های سطحی دارند.
منابع آلودگی آبهای زیر زمینی
منابع آلودگی ممکن است طبیعی، فعالیتهای انسان، اقامت، تجاری، صنعت و یا فعالیتهای کشاورزی باشد. آلاینده ها از راه های مختلفی می توانند وارد آبهای زیر زمینی شوند از جمله در اثر فعالیت هایی در سطح زمین مانند سرازیر شدن آبهای صنایع یا از طریق سیستم های ذخیره بنزین در زیرزمین و یا از طریفپق سازه های زیرزمینی مانند چاه ها.
منابع طبیعی:
بعضی از مواد در خاک وجود دارندکه ممکن است حل شوند در آبهای زیر زمینی مانند آهکی، منگنز، آرسنیک و ...... بعضی از این مواد تولید رنگ، بو ،مزه در آب می کنند. آبهای آشامیدنی که غلظت غیر قابل قبولی از این مواد را دارند استفاده نمی شوند به عنوان آب آشامیدنی یا مصارف خانگی مگر اینکه تصفیه شوند.
آلودگی آبهای زمینی:
دفع غلط و نامناسب فاضلابهای زیان آور و پر خطر فاضلابها و گندابهای خطرناک و مضّر همواره می باید به روش درست و صحیح دفع گردند، بدین معنی که باید گفت توسط گروه جهت دفع نمودن فاضلاب های خطرناک و یا از طریق سیستم شهری جمع آوری فاضلاب و در زبانهای مشخص این امر صورت گیرد. خیلی از مواد شیمیایی نباید به داخل سیستم فاضلاب خانگی ریخته شوند که اینها شامل مجموعه های روغن( مثلاً روغن موتور یا روغن پخت و پز)، مواد شیمیایی مربوط به چمن ،گیاه و باغ، رنگها و حلال ها و رقیق کننده های رنگ، داروهای ضد عفونی کننده و مواد گندزدا داروها، مواد شیمیایی مربوط به ظهور عکس و مواد شیمیایی مربوط به استخرهای شنا می باشد. و به نحوی مشابه خیلی از مواد بکار رفته در فرایندهای صنعتی نباید در فاضلاب محل کار ریخته شوند، زیرا آنها ممکن است بداخل یک منبع آب آشامیدنی راه یافته و آنرا آلوده سازند. شرکتها می باید آموزش دهند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 28
آبهای زیرزمینی
آب زیرزمینی آبی است که در زیر سطح زمین ، درزهها و فضاهای حفرهای را در صخرهها و رسوبات پر میکند. اکثر آبهای زیرزمینی بطور طبیعی خالص هستند. اکثر اوقات ، آبهای زیرزمینی سالها حتی قرنها قبل از مصرف دست نخورده باقی میمانند. بیش از 90% آب آشامیدنی کل جهان از آب زیرزمینی است.
وضعیت آب در کره زمین
مردم ما هر روز 1700 میلیارد لیتر آب مصرف می کنند. 97% آبهای کره زمین درون اقیانوسها است و 2% آن یخ زده است. ما آب مورد نیاز خود را از 1% باقیمانده تهیه میکنیم که از یکی از دو منبع زیر بدست می آید: سطح زمین (رودخانهها ، دریاچهها و نهرها) و یا از آبهای زیرزمینی. امروز حدود 117 میلیون نفر ، یعنی بیش از نیمی از جمعیت آمریکا متکی به آبهای زیرزمینی به عنوان منبع آب آشامیدنی هستند. جای تعجب نیست که کشف آلودگی آبهای زیرزمینی در تمام دنیا موجب بروز نگرانیهای شدیدی شده است.
سفره آب زیرزمینی
سفره آب به لایه یا منطقه قابل نفوذی در زیر سطح زمین گفته میشود که آب در آن میتواند جریان یابد. سفره آب همچنین باید قابلیت آبدهی خوبی داشتهباشد. سطح فوقانی سفره آب ، یا سطح ایستایی همواره افقی نیست و بهطور طبیعی از منطقه تغذیه آن ، یعنی محل و منطقهای که آب زیرزمینی را تامین میکند، به طرف محل تخلیه دارای شیب است. بطور کلی شکل سطح استیابی غالبا از شکل سطح زمین پیروی میکند. ولی برآمدگیهای آن هموارتر است. بنابراین ایستایی در نواحی پست در نزدیک سطح زمین و در تپهها و کوهها در عمق زیادتر قرار دارد.بطور معمول در مناطق پرباران و در دشتها سطح ایستایی بالا و در مناطق خشک و کوهستانی پایین است. در مناطق مرطوب سطح ایستایی ممکن است تا نزدیک سطح زمین بالا بیاید. در گودیهای چنین نقاطی ، ممکن است «آبگیر» و در صورت وجود پوشش گیاهی ، «باتلاق» بوجود آید. تغییرات ارتفاع سطح ایستایی را بر حسب زمان به صورت نمودارهایی به نام هیدروگراف نشان میدهند.سفرههای دارای بازدهی قابل توجه اغلب در رسوبات ناپیوسته شنی و ماسهای تشکیل میشوند. آبرفتها ، یعنی رسوباتی که توسط رودها در درهها و دشتها برجای گذارده میشوند، معمولا سفرههای آب زیرزمینی خوبی تشکیل میدهند. رسوبات رسی گرچه از تخلخل زیادی برخوردارند، ولی چون قابلیت نفوذ کمی دارند، با وجود حجم آب زیادی که ممکن است در خود ذخیره کردهباشند، سفره آب زیرزمینی تشکیل نمیدهند و به عنوان مواد غیر قابل نفوذ در نظر گرفته میشوند. در سنگهای متراکم نیز آب معمولا در نمونههایی ایجاد میشود که از تخلخل ثانوی قابل توجه برخوردار باشند. در این میان بهترین سفره آبها معمولا در سنگهای آهکی درز و شکافدار ایجاد میشود.
تقسیم بندی سفرههای آب زیرزمینی
سفرههای آزاد
در سفرههای آزاد سطح ایستایی ، همان سطح فوقانی منطقه اشباع است. مقدار فشار در سطح ایستایی سفرههای آزاد برابر فشار اتمسفر است. سطح ایستایی بسته بهمقدار تغذیه یا تخلیه آن ، آزادانه نوسان میکند، زیرا لایه غیر قابل نفوذی در بالای ان قرار ندارد. حالت خاصی از سفرههای آزاد «سفرههای معلق» هستند. این سفرهها معمولا در داخل منطقه تهویه یا منطقه اشباع نشده خاک و در روی لایههای نفوذ ناپذیری که گسترش محدودی دارند، مثلا عدسیهای رسی ، تشکیل میشوند. از این سفرههای مقدار کمی آب و آن هم بطور موقت میتوان بدست آورد.
سفرههای تحت فشار
سفرههای تحت فشار یا محصور یا آرتزین در محلی تشکیل میشود که آب زیرزمینی بوسیله لایهای نسبتا نفوذناپذیر از بالا محدود شود و در نتیجه تحت