تحقیق در مورد روش الکترولیز سه لایه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 44

روش الکترولیز سه لایه

حمام مذاب در این روش از سه لایه جداگانه تشکیل می شود. لایه تحتانی که مشخصه آندها را دارد از آلیاژ ناخالص تشکیل می شود و حدود 30% مس جهت افزایش وزن مخصوص به آن اضافه می گردد.

لایه میانی از فلاکس هایی تشکیل می گردد که دارای نقطه ذوب و وزن مخصوص بیشتری نسبت به آلومینیم خالص می باشند. این فلاکس ها حاوی فلوئور آلومینیم و سدیم و مقداری کلرور باریم و فلوئور باریم هستند.

لایه فوقانی از آلومینیم خالص تشکیل می شود و مشخصه کاتدی دارد و برای اتصال جریان از کربن خالص استفاده می کنند و عمل تخلیص را انجام می دهند که حاوی درجه خلوصی حدود 99/99% می باشد. این روش به دلیل هزینه زیاد فقط در مورد تولید آلیاژهای بسیار خالص از قراضه ها و برگشتنی ها مورد استفاده قرار می گیرند.

2-4- کارزدائی

همان گونه که در مباحث قبل و کتاب اصول ریخته گری تشریح گردیده است گازهای محلول در مایع بعد از انجماد به دلیل تنش سطحی مذاب و عدم امکان خروج کامل به صورت حباب هایی با اندازه های مختلف در قطعه ریخته شده باقی می مانند که خواص مکانیکی و وزن مخصوص قطعه را شدیداً کاهش می دهند.

در مورد ذوب آلیاژهای آلومینیم هیدروژن تنها گازی است که به صورت محلول در مایع و حباب در جامد ظاهر می گردد و از این رو عملیات گاززدایی (ئیدروژن زدایی) در ذوب آلومینیم و آلیاژهای آن از اهمیت خاص برخوردار است.

میزان حلالیت ئیدروژن در مذاب آلومینیم به درجه حرارت و فشار خارج (نسبت به فشار داخل) بستگی دارد و همین امر پایه و اساس گاززدائی آلومینیم را تشکیل می دهد. لذا کنترل درجه حرارت برای اجتناب از جذب گاز که بایستی حداقل ممکن باشد اولین عاملی است که در جریان ذوب مورد توجه قرار می گیرد. معمولاً درجه حرارت مذاب را 720-740 اختیار می کنند تا علاوه بر تهدید حلالیت گاز از سیالیت نسبتاً مناسب و ویسکوزیته کم برخوردار باشد.

1-2-4- ذوب در خلاء (فشار کم)

ذوب در خلاء به دلیل عدم وجود گازهای محیطی علاوه بر تقلیل میزان هیدروژن از شدت اکسیداسیون و امکان وجود سایر ترکیبات غیر فلزی نیز می کاهد. مهمترین اصل در این روش تقلیل فشار خارجی است که در نتیجه حلالیت ئیدروژن را به نسبت زیادی تقلیل می دهد. این روش در صنایع امروز در حال توسعه است.

2-2-4- گاززدائی با گازهای بی اثر

افزودن گازهای بی اثر مانند ازت، آرگون، باعث آن می گردد که فشار نسبی داخل مذاب افزایش پیدا کرده و در نتیجه از حلالیت ئیدروژن کاسته شود.

آزمایشات را نسلی نشان می دهد که چنانچه گاز آرگون و یا ازت به مقدار 1cc بر دقیقه به داخل مذاب رانده شود. فشار داخلی راندمان استخراج ئیدروژن برابر 52% است و چنانچه گاز بی اثر برابر دقیقه 5cc به داخل مذاب دیده می شود.

بایستی توجه داشت که:

PH2=pi

که در آن در صد ئیدروژن در مخلوط گازی می باشد و از اینرو گازهای بی اثر مانند آرگون، هلیم، ازت (در صورت عدم وجود منیزیم) می توانند به عنوان مواد دگازر به کار روند. آلومینیم مذاب معمولاً توسط آرگون خشک برای تقلیل فشار خارجی (افزایش فشار داخلی) به نسبت 100/1 گاززدائی می شود که در نتیجه مقدار ئیدروژن را از 34/0 سانتیمتر مکعب بر 100 گرم به 34% تقلیل می دهد. و معمولاً این عمل در کوره های بوته ای ثابت توسط کپسول های گاز آرگون (مخلوط گازی) انجام می شود.

ترکیب فلوئور مضاعف سدیم سیلسیم Na2sif6 نیز که در درجه حرارت مذاب تجزیه می شود و گاز f4si را که نسبت به مذاب آلومینیم بی اثر است تولید می کند نیز با همان نتایج گازهای ازت و آرگون روبرو است جز آنکه سدیم حاصل نمی تواند در آلیاژهای منیزیم دار به کار رود.

3-2-4- گاززدائی با کلرو ترکیبات قابل تبخیر آن

بهترین روش موثر در ئیدروژن زدایی از آلومینیم مذاب استفاده از کلر می باشد.

در 1000k که معمولاً درجه حرارت گاززدائی است انرژی فعل و انفعال عبارتست از:

و چون PH=pc1 می باشد.

که همزمان ترکیبات

MnCl2 , AlCl3 , NaCl2 , MgCl2

و Cacl2 نیز تشکیل می شوند که هر یک به نوبه خود در درجه حرارت مذاب قابل تبخیر بوده و به صورت گاز بی اثر و یا فعل و انفعال با ئیدروژن باعث تقلیل مقدار آن در مذاب خواهند شد نکته قابل توجه در آن است که برای انجام عمل دگازین و خروج ترکیبات غیر فلزی کلروره از مذاب بر اساس رابطه استوک 5 دقیقه اختلاف بین زمان ریختن و عمل گاززدائی الزامی است.

بدیهی است در کوره های بزرگ این زمان تا 15 دقیقه نیز افزایش می یابد به جای استفاده از گاز کلر اغلب ترکیبات قابل تبخیر آن و بخصوص هگزارکلرواتان C2CL6 استفاده می شود.

مقدار کمی از C به صورت پراکنده در مذاب باقی می ماند که در صورت وجود تیتانیم با یک سری فعل و انفعالات متعدد به مواد ترکیبی تبدیل می شود.

و در همان زمان نیز

Tic حاصل همان گونه که در قسمتهای دیگر این بخش اشاره خواهد شد خاصیت ریسک کردن شیکه های آلومینیم را دارا می باشد. در بسیاری از موارد تتراکلرورکربن Ccl4‌مخلوط با ازت نیز به عنوان مواد گاززدا به کار می رود. و همچنین به دلیل مسموم بودن گاز کلر در کارخانجات امروز از مخلوط 3 به 1 گاز ازت و کلر استفاده می کنند. بایستی توجه داشت که عمل گاززدائی هنگامی کامل صورت می گیرد که ویسکوزیته آلیاژ مذاب در اثر حذف اکسیدها و سرباره ها به طریق مختلف کاهش یافته باشد.

در شکل 1-4- تأثیر گاززدائی و زمان آن توسط کلر در یک نوع آلیاژ آلومینیم، سیلیسیم نشان داده شده است.

3-4- اکسیژن زدایی، خارج کردن مواد غیر فلزی

فلاکس ها موادی هستند که برای افزایش کیفیت مذاب و تقلیل مواد ترکیبی (غیر فلزی) بدون تغییر کلی در ترکیب آلیاژ و یا با اندکی تغییر به کار می روند.

چگونگی فعل و انفعال فلاکس مذاب و چگونگی خروج اکسیدها از آن هنوز مورد تردید و بحث می باشد زیرا پایداری اکسید آلومینیم مانع از آن است که خروج این عنصر از مذاب به سهولت خروج اکسید آهن و اکسید مس انجام پذیرد.

نظرات مختلف ترکیبی (شیمیایی) و مکانیکی هنوز به قوت خود باقی است و مهمتر از همه نظریه (west) می باشد. مبنی بر اینکه فلاکس ها در فصل مشترک ترکیبات و مذاب قرار گرفته و به سهولت آنها را از هم جدا می نمایند. فلاکس ها و کاربرد آنان بسیار متنوع می باشد تقسیم بندیهای مختلفی در مورد آنان انجام گرفته است که مولف تقسیم بندی زیر را در مورد آلیاژهای آلومینیم مناسب تشخیص می دهد.

احیاء کننده ها (فلزات)

فلاکس های گازی

فلاکس های جامد محلول و یا نمکها

قبل از تشریح انواع فلاکس ها توزیع این نکته ضروری است که اغلب ترکیبات فلاکسها دارای مواد گاززدا نیز می باشند و از اینرو فلاکس ها برای منظورهای مختلف و یا توامی از گاززدائی و خارج کردن مواد غیر فلزی و حفاظت مذاب بکار می روند و در صنایع ذوب آلومینیم از اهمیت ویژه برخوردارند.

1-3-4- احیاء کننده ها

اکسید آلومینیم به سهولت توسط عناصر دیگر احیا می شود و فقط عناصر محدودی مانند کلسیم، منیزیم، لیتوم و برلیوم قادر به احیاء اکسید آلومینیم می باشند ولی اکسیدهای کلسیم و منیزیم به سرعت با اکسید آلومینیم ترکیب شده و اکسیدهای مضاعف 3Cao, Al2o3 , Mgo, Al2o3 (اسپنیل) تشکیل می دهند و از

تحقیق در مورد روش الکترولیز سه لایه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 44

روش الکترولیز سه لایه

حمام مذاب در این روش از سه لایه جداگانه تشکیل می شود. لایه تحتانی که مشخصه آندها را دارد از آلیاژ ناخالص تشکیل می شود و حدود 30% مس جهت افزایش وزن مخصوص به آن اضافه می گردد.

لایه میانی از فلاکس هایی تشکیل می گردد که دارای نقطه ذوب و وزن مخصوص بیشتری نسبت به آلومینیم خالص می باشند. این فلاکس ها حاوی فلوئور آلومینیم و سدیم و مقداری کلرور باریم و فلوئور باریم هستند.

لایه فوقانی از آلومینیم خالص تشکیل می شود و مشخصه کاتدی دارد و برای اتصال جریان از کربن خالص استفاده می کنند و عمل تخلیص را انجام می دهند که حاوی درجه خلوصی حدود 99/99% می باشد. این روش به دلیل هزینه زیاد فقط در مورد تولید آلیاژهای بسیار خالص از قراضه ها و برگشتنی ها مورد استفاده قرار می گیرند.

2-4- کارزدائی

همان گونه که در مباحث قبل و کتاب اصول ریخته گری تشریح گردیده است گازهای محلول در مایع بعد از انجماد به دلیل تنش سطحی مذاب و عدم امکان خروج کامل به صورت حباب هایی با اندازه های مختلف در قطعه ریخته شده باقی می مانند که خواص مکانیکی و وزن مخصوص قطعه را شدیداً کاهش می دهند.

در مورد ذوب آلیاژهای آلومینیم هیدروژن تنها گازی است که به صورت محلول در مایع و حباب در جامد ظاهر می گردد و از این رو عملیات گاززدایی (ئیدروژن زدایی) در ذوب آلومینیم و آلیاژهای آن از اهمیت خاص برخوردار است.

میزان حلالیت ئیدروژن در مذاب آلومینیم به درجه حرارت و فشار خارج (نسبت به فشار داخل) بستگی دارد و همین امر پایه و اساس گاززدائی آلومینیم را تشکیل می دهد. لذا کنترل درجه حرارت برای اجتناب از جذب گاز که بایستی حداقل ممکن باشد اولین عاملی است که در جریان ذوب مورد توجه قرار می گیرد. معمولاً درجه حرارت مذاب را 720-740 اختیار می کنند تا علاوه بر تهدید حلالیت گاز از سیالیت نسبتاً مناسب و ویسکوزیته کم برخوردار باشد.

1-2-4- ذوب در خلاء (فشار کم)

ذوب در خلاء به دلیل عدم وجود گازهای محیطی علاوه بر تقلیل میزان هیدروژن از شدت اکسیداسیون و امکان وجود سایر ترکیبات غیر فلزی نیز می کاهد. مهمترین اصل در این روش تقلیل فشار خارجی است که در نتیجه حلالیت ئیدروژن را به نسبت زیادی تقلیل می دهد. این روش در صنایع امروز در حال توسعه است.

2-2-4- گاززدائی با گازهای بی اثر

افزودن گازهای بی اثر مانند ازت، آرگون، باعث آن می گردد که فشار نسبی داخل مذاب افزایش پیدا کرده و در نتیجه از حلالیت ئیدروژن کاسته شود.

آزمایشات را نسلی نشان می دهد که چنانچه گاز آرگون و یا ازت به مقدار 1cc بر دقیقه به داخل مذاب رانده شود. فشار داخلی راندمان استخراج ئیدروژن برابر 52% است و چنانچه گاز بی اثر برابر دقیقه 5cc به داخل مذاب دیده می شود.

بایستی توجه داشت که:

PH2=pi

که در آن در صد ئیدروژن در مخلوط گازی می باشد و از اینرو گازهای بی اثر مانند آرگون، هلیم، ازت (در صورت عدم وجود منیزیم) می توانند به عنوان مواد دگازر به کار روند. آلومینیم مذاب معمولاً توسط آرگون خشک برای تقلیل فشار خارجی (افزایش فشار داخلی) به نسبت 100/1 گاززدائی می شود که در نتیجه مقدار ئیدروژن را از 34/0 سانتیمتر مکعب بر 100 گرم به 34% تقلیل می دهد. و معمولاً این عمل در کوره های بوته ای ثابت توسط کپسول های گاز آرگون (مخلوط گازی) انجام می شود.

ترکیب فلوئور مضاعف سدیم سیلسیم Na2sif6 نیز که در درجه حرارت مذاب تجزیه می شود و گاز f4si را که نسبت به مذاب آلومینیم بی اثر است تولید می کند نیز با همان نتایج گازهای ازت و آرگون روبرو است جز آنکه سدیم حاصل نمی تواند در آلیاژهای منیزیم دار به کار رود.

3-2-4- گاززدائی با کلرو ترکیبات قابل تبخیر آن

بهترین روش موثر در ئیدروژن زدایی از آلومینیم مذاب استفاده از کلر می باشد.

در 1000k که معمولاً درجه حرارت گاززدائی است انرژی فعل و انفعال عبارتست از:

و چون PH=pc1 می باشد.

که همزمان ترکیبات

MnCl2 , AlCl3 , NaCl2 , MgCl2

و Cacl2 نیز تشکیل می شوند که هر یک به نوبه خود در درجه حرارت مذاب قابل تبخیر بوده و به صورت گاز بی اثر و یا فعل و انفعال با ئیدروژن باعث تقلیل مقدار آن در مذاب خواهند شد نکته قابل توجه در آن است که برای انجام عمل دگازین و خروج ترکیبات غیر فلزی کلروره از مذاب بر اساس رابطه استوک 5 دقیقه اختلاف بین زمان ریختن و عمل گاززدائی الزامی است.

بدیهی است در کوره های بزرگ این زمان تا 15 دقیقه نیز افزایش می یابد به جای استفاده از گاز کلر اغلب ترکیبات قابل تبخیر آن و بخصوص هگزارکلرواتان C2CL6 استفاده می شود.

مقدار کمی از C به صورت پراکنده در مذاب باقی می ماند که در صورت وجود تیتانیم با یک سری فعل و انفعالات متعدد به مواد ترکیبی تبدیل می شود.

و در همان زمان نیز

Tic حاصل همان گونه که در قسمتهای دیگر این بخش اشاره خواهد شد خاصیت ریسک کردن شیکه های آلومینیم را دارا می باشد. در بسیاری از موارد تتراکلرورکربن Ccl4‌مخلوط با ازت نیز به عنوان مواد گاززدا به کار می رود. و همچنین به دلیل مسموم بودن گاز کلر در کارخانجات امروز از مخلوط 3 به 1 گاز ازت و کلر استفاده می کنند. بایستی توجه داشت که عمل گاززدائی هنگامی کامل صورت می گیرد که ویسکوزیته آلیاژ مذاب در اثر حذف اکسیدها و سرباره ها به طریق مختلف کاهش یافته باشد.

در شکل 1-4- تأثیر گاززدائی و زمان آن توسط کلر در یک نوع آلیاژ آلومینیم، سیلیسیم نشان داده شده است.

3-4- اکسیژن زدایی، خارج کردن مواد غیر فلزی

فلاکس ها موادی هستند که برای افزایش کیفیت مذاب و تقلیل مواد ترکیبی (غیر فلزی) بدون تغییر کلی در ترکیب آلیاژ و یا با اندکی تغییر به کار می روند.

چگونگی فعل و انفعال فلاکس مذاب و چگونگی خروج اکسیدها از آن هنوز مورد تردید و بحث می باشد زیرا پایداری اکسید آلومینیم مانع از آن است که خروج این عنصر از مذاب به سهولت خروج اکسید آهن و اکسید مس انجام پذیرد.

نظرات مختلف ترکیبی (شیمیایی) و مکانیکی هنوز به قوت خود باقی است و مهمتر از همه نظریه (west) می باشد. مبنی بر اینکه فلاکس ها در فصل مشترک ترکیبات و مذاب قرار گرفته و به سهولت آنها را از هم جدا می نمایند. فلاکس ها و کاربرد آنان بسیار متنوع می باشد تقسیم بندیهای مختلفی در مورد آنان انجام گرفته است که مولف تقسیم بندی زیر را در مورد آلیاژهای آلومینیم مناسب تشخیص می دهد.

احیاء کننده ها (فلزات)

فلاکس های گازی

فلاکس های جامد محلول و یا نمکها

قبل از تشریح انواع فلاکس ها توزیع این نکته ضروری است که اغلب ترکیبات فلاکسها دارای مواد گاززدا نیز می باشند و از اینرو فلاکس ها برای منظورهای مختلف و یا توامی از گاززدائی و خارج کردن مواد غیر فلزی و حفاظت مذاب بکار می روند و در صنایع ذوب آلومینیم از اهمیت ویژه برخوردارند.

1-3-4- احیاء کننده ها

اکسید آلومینیم به سهولت توسط عناصر دیگر احیا می شود و فقط عناصر محدودی مانند کلسیم، منیزیم، لیتوم و برلیوم قادر به احیاء اکسید آلومینیم می باشند ولی اکسیدهای کلسیم و منیزیم به سرعت با اکسید آلومینیم ترکیب شده و اکسیدهای مضاعف 3Cao, Al2o3 , Mgo, Al2o3 (اسپنیل) تشکیل می دهند و از

تحقیق در مورد ترانسهای سه فاز 54 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 54 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ترانس های سه فاز

ساختمان و تاریخچه

اولین ترانسفورماتور، در سال 18885 طبق اختراع به ثبت رسیده "سی پرنوسکی و دری- بلاتلی" در کارخانه گانس و کو ساخته شد. اسم ترانسفورماتور نیز اولین بار توسط همین مخترعین به آن داده شد. تقریباً 5 سال بعد با بوجود آمدن جریان متناوب سه فاز، ترانسفورماتور سه فاز توسط "دولیوو- دوبروولسکی" اختراع شد که از سه ترانس یکفاز تشکیل شده بود. در حدود یک سال بعد ترانسفورماتور سه ستونی که ستون های آن دریک سطح قرار داشت، طرح ریزی و توسط کارخانه آ. ا. گ ساخته شد. در شکل های این فصل سیر تکاملی ساختمان هسته ترانس های سه فاز نشان داده شده است.

شکل (7-1)، هسته ترانس سه فازی را که از سه ترانس تکفاز مستقل ساخته شده نشان می دهد. اکنون نیز ترانس های بسیار بزرگ سه فاز را بصورت 3 ترانس تکفاز می سازند، زیرا حمل و نقل زمینی یک ترانس بزرگ با محدودیت های جاده ای همراه است. در شکل (7-2)، سه ترانس تکفاز در کنار هم بصورت متقارن چیده شده اند. از سیم پیچی های آنها جریان های سه فاز متقارن عبور می کند. در نتیجه، در هسته ها نیز فوران هایی متناسب با جریان های مربوطه عبور می کند. در شکل(7-3)، ستون های وسط بهم متصل شده و هسته سه فاز بصورت یکپارچه ساخته شده است.

تا این محل فوران های سه فاز دارای مسیرهای مجزا بوده و از یکدیگر مستقل هستند. این ترانس ها را با عنوان ترانس های با فوران های آزاد یا مستقل می نامند. همانگونه که جمع جریان های سه فاز متقارن صفر است، مجموع فوران های سه فاز متقارن صفر است، مجموع فوران های سه فاز متقارن نیز صفر است، بنابراین، از ستون وسط فورانی عبور نمی کند.

به این ترتیب، می توان ستون وسط را حذف نمود و صرفه جویی قابل ملاحظه ای دروزن آهن مصرفی بوجود آورد. شکل (7-4) چنین طرحی را نشان می دهد. در این طرح تقارن مسیر مغناطیسی و القاء متقابل کاملاً حفظ شده است. ضمناً فوران های سه فاز، دیگر مستقل از یکدیگر نیستند. بلکه طبق رابطه (2-7) به یکدیگر وابسته می باشند. در شکل (7-5) هسته سه فاز مسطح نشان داده شده است. این طرح که به هسته ستونی یا سه ستونی مشهور است، امروزه نیز به طور گسترده ای در ترانس های سه فاز بکار گرفته می شود. در این طرح، دیگر مدار مغناطیسی سه فاز متقارن نیست، بلکه رلوکتانس شاخه وسط از دو ستون کناری کوچکتر است. بنابراین، یک تفاوت قابل ملاحظه ای بین جریان های بی باری سه فاز بوجود می آید، بطوریکه جریان بی باری شاخه وسط در حدود 30 تا 40% از جریان 2 فاز کناری کمتر است(در اتصال ستاره). در عمل با افزایش سطح مقطع یوغ هسته، اختلاف جریان های بی باری را کاهش می دهند. علاوه براین، چون جریان های بی باری از چند درصد جریان نامی ترانس تجاوز نمی کنند، نامتعادلی آنها در زمان بارگیری از ترانس چندان مشهود نیست. در طرح ترانس های سه فازف هسته نوع زرهی نیز ساخته می شود. در شکل (7-6) طرح ساده ای از آن نشان داده شده است. در ترانس های با قدرت زیاد، بعضی سازندگان از هسته های 5 ستونی همانند شکل (7-7) استفاده می کنند. در این هسته، ستون های اضافی طرفین، دارای سطح مقطع کوچکتری نسبت به ستون های اصلی می باشند. این دو ستون اضافی، سبب می شوند که فوران های سه ستون اولاً از نظر مقدار به هم نزدیکتر باشند، ثانیاً حالت مدارهای مغناطیسی با فوران مستقل را پیدا کنند. در هسته زرهی نیز فوران های سه فاز از هم مستقل هستند، بنابراین در این 2 طرح، نامتعادلی جریان های بی باری سه فاز مرتفع می گردد.

7-2- مقایسه ترانس سه فاز سه ستونی با 3 ترانس تکفاز

الف- مزایای ترانس سه فاز سه ستونی :

مواد مصرفی در هسته، سیم پیچی ها و عایقکاری آن کمتر است.

وزن و حجم کمتری دارد.

قیمت آن ارزان تر است.

راندمان آن بهتر است.

ب- معایب :

1- نامساوی بودن جریان بی باری در هسته سه فاز سه ستونی.

2- اگر اشکالی در یکی از فازها بروز کند، باید کل ترانس سه فاز را از مدار خارج نمود و برای تعمیرات ارسال کرد، در حالی که در سه ترانس تکفاز، فقط کافی است که یک ترانس یدکی پیش بینی شده باشد تا آن را جایگزین ترانس معیوب نمایند. بدین ترتیب، در طول مدت تعمیرات، شبکه خاموشی نخواهد داشت. همچنین می توان دو ترانس سالم را بصورت اتصال مثلث باز درآورد و با ظرفیت 7/57 درصد از سیستم سه فاز بهره برداری نمود.

7-3- اتصال سیم پیچ های سه فاز

در سیستم سه فاز، هر یک از سیم پیچ های اولیه و ثانویه ترانس ممکن است بصورت ستاره، مثلث و یا زیگزاگ بسته شوند. مثلاً ممکن است سیم پیچ های ترانس بصورت ستاره ستاره، مثلث مثلث و یا ستاره مثلث و غیره بسته شده باشند. برای اینکه بدانیم چه اتصالی در کجا مناسب است، ابتدا به شرح خواص اتصالی های مخلتف می پردازیم.

الف- اتصال ستاره

7-4- اتصالات ترانس های سه فاز

7-4-1- اتصال ستاره- ستاره

موارد کاربرد : 1- در ترانس های کوچک 2- در ترانس های فشار قوی و برای کوپلاژ دو شبکه

اسفوردی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

سنگ آهن چغارت و سه چاهون

معدن سنگ آهن چغارت در 12کیلومتری شمال شرقی شهرستان بافق و در 125کیلومتری جنوب شرقی شهرستان یزد و در 75 کیلومتری جنوب غربی شهر بهاباد و در حاشیه کویر مرکزی ایران واقع است. دارای آب و هوای بسیار گرم و رطوبت خیلی کم می باشد به طوری که درجه حرارت بین 47درجه و 7-درجه متغییر است. میزان بارندگی کم و بطور متوسط در سال 7/55میلیمتر است. یک سلسله فعالیتهای زمین شناسی مربوط به زمان «اینفراکامبرین» باعث بوجود آمدن حوضه آتشفشانی منطقه بافق گشته که ازنظر ذخایر معدنی حایز اهمیت می باشد. محدده آهن دار زرند و ساغند و رباط پشت بادام که بنام بلوک بافق نامگذاری گردیده در این حوضه قرار دارند. کانسار های با ارزشی از قبیل سنگ آهن منگنز دار و آپاتیت و سرب و روی در محدوده این بلوک تجمع یافته اند. شرکت ملی ذوب آهن و بدنبال آن شرکت سنگ آهن مرکزی ایران-بافق از سال1340تا کنون فعالیتهای گسترده ای را زمینه اکتشاف سنگ آهن مورد نیاز کارخانجات فولاد کشور و همچنین شناسایی آبهای زیر زمینی به عمل آورده که در مجموع با تهیه حدود 200000هکتار نقشه ژئو فیزیکی و زمین شناسی بالغ بر 7/1میلیارد تن میسر گردید که از جمله می توان به کانسار های«چغارت،چادر ملو،چاه گز،سه چاهون»اشاره نمود.

نقشه کانسارهای معدنی بافق

LUMP : سنگ آهن دانه درشت   6تا 30 میلیمتر با عیار حدودا 62%

  FINE :سنگ آهن دانه ریز   0 تا 6 میلیمتر با عیار حدودا 60%

    کنستانتره آهن با عیار حدودا 66%

گزارش عملکرد شرکت سهامی خاص معادن سنگ آهن مرکزی ایران_ بافق

تولید :

تولید درسال 85 نسبت به برنامه 4 درصد افزایش وهمچنین نسبت به سال قبل 11درصد رشد داشته است .ضمنا" این مقدار بالاترین رکورد درطی فعالیت شرکت می باشد

استخراج :

استخراج در سال 85 نسبت به برنامه 91 درصد آن اجرا شده و نسبت به سال قبل 12 درصد رشد داشته است . ضمنا" این مقدار بالاترین رکورد در طی فعالیت شرکت می باشد

فروش داخلی :

فروش داخلی در سال 85 نسبت به برنامه 2 درصد و نسبت به سال قبل 12 رشد داشته است .

صادرات دانه بندی :

صادرات در سال 85 نسبت به برنامه 22 درصد افزایش و همچنین نسبت به سال قبل 1 درصد رشد داشته است .

کنسانتره :

تولید کنسانتره در سال 85 ، 18 درصد نسبت به برنامه و104 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است . صادرات کنسانتره درسال ماه نسبت به برنامه 38 درصد افزایش داشته و

فروش داخلی کنسانتره نیز 91 درصد برنامه انجام شده و نسبت به سال قبل بالغ بر 400 درصد

تحقیق در مورد روش الکترولیز سه لایه (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 44

روش الکترولیز سه لایه

حمام مذاب در این روش از سه لایه جداگانه تشکیل می شود. لایه تحتانی که مشخصه آندها را دارد از آلیاژ ناخالص تشکیل می شود و حدود 30% مس جهت افزایش وزن مخصوص به آن اضافه می گردد.

لایه میانی از فلاکس هایی تشکیل می گردد که دارای نقطه ذوب و وزن مخصوص بیشتری نسبت به آلومینیم خالص می باشند. این فلاکس ها حاوی فلوئور آلومینیم و سدیم و مقداری کلرور باریم و فلوئور باریم هستند.

لایه فوقانی از آلومینیم خالص تشکیل می شود و مشخصه کاتدی دارد و برای اتصال جریان از کربن خالص استفاده می کنند و عمل تخلیص را انجام می دهند که حاوی درجه خلوصی حدود 99/99% می باشد. این روش به دلیل هزینه زیاد فقط در مورد تولید آلیاژهای بسیار خالص از قراضه ها و برگشتنی ها مورد استفاده قرار می گیرند.

2-4- کارزدائی

همان گونه که در مباحث قبل و کتاب اصول ریخته گری تشریح گردیده است گازهای محلول در مایع بعد از انجماد به دلیل تنش سطحی مذاب و عدم امکان خروج کامل به صورت حباب هایی با اندازه های مختلف در قطعه ریخته شده باقی می مانند که خواص مکانیکی و وزن مخصوص قطعه را شدیداً کاهش می دهند.

در مورد ذوب آلیاژهای آلومینیم هیدروژن تنها گازی است که به صورت محلول در مایع و حباب در جامد ظاهر می گردد و از این رو عملیات گاززدایی (ئیدروژن زدایی) در ذوب آلومینیم و آلیاژهای آن از اهمیت خاص برخوردار است.

میزان حلالیت ئیدروژن در مذاب آلومینیم به درجه حرارت و فشار خارج (نسبت به فشار داخل) بستگی دارد و همین امر پایه و اساس گاززدائی آلومینیم را تشکیل می دهد. لذا کنترل درجه حرارت برای اجتناب از جذب گاز که بایستی حداقل ممکن باشد اولین عاملی است که در جریان ذوب مورد توجه قرار می گیرد. معمولاً درجه حرارت مذاب را 720-740 اختیار می کنند تا علاوه بر تهدید حلالیت گاز از سیالیت نسبتاً مناسب و ویسکوزیته کم برخوردار باشد.

1-2-4- ذوب در خلاء (فشار کم)

ذوب در خلاء به دلیل عدم وجود گازهای محیطی علاوه بر تقلیل میزان هیدروژن از شدت اکسیداسیون و امکان وجود سایر ترکیبات غیر فلزی نیز می کاهد. مهمترین اصل در این روش تقلیل فشار خارجی است که در نتیجه حلالیت ئیدروژن را به نسبت زیادی تقلیل می دهد. این روش در صنایع امروز در حال توسعه است.

2-2-4- گاززدائی با گازهای بی اثر

افزودن گازهای بی اثر مانند ازت، آرگون، باعث آن می گردد که فشار نسبی داخل مذاب افزایش پیدا کرده و در نتیجه از حلالیت ئیدروژن کاسته شود.

آزمایشات را نسلی نشان می دهد که چنانچه گاز آرگون و یا ازت به مقدار 1cc بر دقیقه به داخل مذاب رانده شود. فشار داخلی راندمان استخراج ئیدروژن برابر 52% است و چنانچه گاز بی اثر برابر دقیقه 5cc به داخل مذاب دیده می شود.

بایستی توجه داشت که:

PH2=pi

که در آن در صد ئیدروژن در مخلوط گازی می باشد و از اینرو گازهای بی اثر مانند آرگون، هلیم، ازت (در صورت عدم وجود منیزیم) می توانند به عنوان مواد دگازر به کار روند. آلومینیم مذاب معمولاً توسط آرگون خشک برای تقلیل فشار خارجی (افزایش فشار داخلی) به نسبت 100/1 گاززدائی می شود که در نتیجه مقدار ئیدروژن را از 34/0 سانتیمتر مکعب بر 100 گرم به 34% تقلیل می دهد. و معمولاً این عمل در کوره های بوته ای ثابت توسط کپسول های گاز آرگون (مخلوط گازی) انجام می شود.

ترکیب فلوئور مضاعف سدیم سیلسیم Na2sif6 نیز که در درجه حرارت مذاب تجزیه می شود و گاز f4si را که نسبت به مذاب آلومینیم بی اثر است تولید می کند نیز با همان نتایج گازهای ازت و آرگون روبرو است جز آنکه سدیم حاصل نمی تواند در آلیاژهای منیزیم دار به کار رود.

3-2-4- گاززدائی با کلرو ترکیبات قابل تبخیر آن

بهترین روش موثر در ئیدروژن زدایی از آلومینیم مذاب استفاده از کلر می باشد.

در 1000k که معمولاً درجه حرارت گاززدائی است انرژی فعل و انفعال عبارتست از:

و چون PH=pc1 می باشد.

که همزمان ترکیبات

MnCl2 , AlCl3 , NaCl2 , MgCl2

و Cacl2 نیز تشکیل می شوند که هر یک به نوبه خود در درجه حرارت مذاب قابل تبخیر بوده و به صورت گاز بی اثر و یا فعل و انفعال با ئیدروژن باعث تقلیل مقدار آن در مذاب خواهند شد نکته قابل توجه در آن است که برای انجام عمل دگازین و خروج ترکیبات غیر فلزی کلروره از مذاب بر اساس رابطه استوک 5 دقیقه اختلاف بین زمان ریختن و عمل گاززدائی الزامی است.

بدیهی است در کوره های بزرگ این زمان تا 15 دقیقه نیز افزایش می یابد به جای استفاده از گاز کلر اغلب ترکیبات قابل تبخیر آن و بخصوص هگزارکلرواتان C2CL6 استفاده می شود.

مقدار کمی از C به صورت پراکنده در مذاب باقی می ماند که در صورت وجود تیتانیم با یک سری فعل و انفعالات متعدد به مواد ترکیبی تبدیل می شود.

و در همان زمان نیز

Tic حاصل همان گونه که در قسمتهای دیگر این بخش اشاره خواهد شد خاصیت ریسک کردن شیکه های آلومینیم را دارا می باشد. در بسیاری از موارد تتراکلرورکربن Ccl4‌مخلوط با ازت نیز به عنوان مواد گاززدا به کار می رود. و همچنین به دلیل مسموم بودن گاز کلر در کارخانجات امروز از مخلوط 3 به 1 گاز ازت و کلر استفاده می کنند. بایستی توجه داشت که عمل گاززدائی هنگامی کامل صورت می گیرد که ویسکوزیته آلیاژ مذاب در اثر حذف اکسیدها و سرباره ها به طریق مختلف کاهش یافته باشد.

در شکل 1-4- تأثیر گاززدائی و زمان آن توسط کلر در یک نوع آلیاژ آلومینیم، سیلیسیم نشان داده شده است.

3-4- اکسیژن زدایی، خارج کردن مواد غیر فلزی

فلاکس ها موادی هستند که برای افزایش کیفیت مذاب و تقلیل مواد ترکیبی (غیر فلزی) بدون تغییر کلی در ترکیب آلیاژ و یا با اندکی تغییر به کار می روند.

چگونگی فعل و انفعال فلاکس مذاب و چگونگی خروج اکسیدها از آن هنوز مورد تردید و بحث می باشد زیرا پایداری اکسید آلومینیم مانع از آن است که خروج این عنصر از مذاب به سهولت خروج اکسید آهن و اکسید مس انجام پذیرد.

نظرات مختلف ترکیبی (شیمیایی) و مکانیکی هنوز به قوت خود باقی است و مهمتر از همه نظریه (west) می باشد. مبنی بر اینکه فلاکس ها در فصل مشترک ترکیبات و مذاب قرار گرفته و به سهولت آنها را از هم جدا می نمایند. فلاکس ها و کاربرد آنان بسیار متنوع می باشد تقسیم بندیهای مختلفی در مورد آنان انجام گرفته است که مولف تقسیم بندی زیر را در مورد آلیاژهای آلومینیم مناسب تشخیص می دهد.

احیاء کننده ها (فلزات)

فلاکس های گازی

فلاکس های جامد محلول و یا نمکها

قبل از تشریح انواع فلاکس ها توزیع این نکته ضروری است که اغلب ترکیبات فلاکسها دارای مواد گاززدا نیز می باشند و از اینرو فلاکس ها برای منظورهای مختلف و یا توامی از گاززدائی و خارج کردن مواد غیر فلزی و حفاظت مذاب بکار می روند و در صنایع ذوب آلومینیم از اهمیت ویژه برخوردارند.

1-3-4- احیاء کننده ها

اکسید آلومینیم به سهولت توسط عناصر دیگر احیا می شود و فقط عناصر محدودی مانند کلسیم، منیزیم، لیتوم و برلیوم قادر به احیاء اکسید آلومینیم می باشند ولی اکسیدهای کلسیم و منیزیم به سرعت با اکسید آلومینیم ترکیب شده و اکسیدهای مضاعف 3Cao, Al2o3 , Mgo, Al2o3 (اسپنیل) تشکیل می دهند و از