لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
امام صادق (ع) و پزشکی
دانش پزشکى امام صادق علیه السلام و طبیب هندی
بدون تردید، علوم حضرات معصومین علیهم السلام اکتسابى نیست و آنچه از ذهن شفاف و نورانى آن بزرگواران انعکاس مىیابد، اشعههایى از انوار الهى است که از پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله تا معصوم چهاردهم امام زمان(عج) نسلى بعد از نسل، به یادگار مانده و زمینیان را بهرهمند ساخته است. اگر غیر از این بود، مىبایست علوم آنها مقطعى و زودگذر باشد و جز در عصر خویش، کاربردى آن هم در همه زمینهها، بدون کمترین تخلف نداشته باشد و در برخورد با شخصیتهاى علمى هم عصر خود و عالمان قرون بعد، منفعل گردد.
جستجوى مفصل این نکته را به عهده خوانندگان محترم گذاشته و تنها مناظره زیر را که به علم پزشکى امام صادق علیه السلام اشاره دارد. نقل به مضمون مىکنیم.
روزى امام صادق علیه السلام به مجلس منصور دوانیقى وارد شد. طبیب هندى کنار خلیفه نشسته بود. او کتابهایى که در موضوع «علم طب» نگاشته شده بود را براى خلیفه مىخواند تا ضمن سرگرم ساختن او بر معلومات خلیفه بیفزاید.
امام صادق علیه السلام در گوشهى مجلس نشست. بارانى از هیبت و ابهت از چهره حضرت مىبارید. مدتى گذشت. هنگامى که طبیب از خواندن کتابها فارغ شد، نگاهاش به امام صادق علیه السلام دوخته شد. لحظاتى مشغول تماشاى سیماى حضرت شد. ابهت و صلابت امام تنش را لرزاند. نگاهاش را به سوى خلیفه برگرداند و با این سؤال سکوت را شکست:
- این مرد کیست؟
- او عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله) است.
- آیا میل دارد از اندوختههاى علمى من بهرهمند گردد؟
- نگاه خلیفه روى امام قرار گرفت. قبل از این که چیزى بگوید،امام لب به سخن گشود:
- نه!
- طبیب که از پاسخ امام شگفتش زده بود، پرسید:
- چرا؟
- چون بهتر از آنچه تو دارى، در اختیار دارم.
- چه چیز در اختیار دارى؟
- گرمى را با سردى معالجه مىکنم و سردى را با گرمى، رطوبت را با خشکى درمان مىکنم و خشکى را با رطوبت و آنچه را که پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرموده به کار مىبندم و نتیجه کار را به خداوند وامىگذارم.
سپس به سخن جدش رسول الله اشاره کرده، افزود: «معده خانه هر بیمارى و پرهیز، سر هر درمان است.»
طبیب هندى براى این که سخنان امام را سبک جلوه دهد، پرسید:
- مگر طب غیر از اینها است که گفتى؟!
- امام فرمود:
- گمان مىکنى من مثل تو اینها را از کتابهاى طبى آموختهام؟!
- حتما، غیر از این، راهى براى فراگیرى علم طب وجود ندارد.
- نه، به خدا سوگند، جز از خداوند، از دیگرى نیاموختهام. اکنون بگو کدام یک از من و تو در علم طب داناتریم؟
- کار من طبابت است و حتما در طب از شما عالمترم.
- پس لطفا به سوالهایم پاسخ گویید.
- بپرسید.
- چرا سر آدمى یک پارچه نیست و از قطعات مختلف به وجود آمده است؟
- نمىدانم.
- چرا پیشانى مانند سر انسان از مو پوشیده نیست؟
- نمىدانم.
- چرا بر روى پیشانى خطوط مختلفى نقش بسته است؟
- نمىدانم.
- چرا ابروها در بالاى دیدگان انسان قرار گرفته است؟
- نمىدانم.
- چرا چشمهاى انسان به شکل لوزى ساخته شده است؟
- نمىدانم.
- چرا بینى میان دو چشم قرار گرفته است؟
- نمىدانم.
- چرا سوراخهاى بینى در زیر آن خلق شده است؟
- نمىدانم.
- چرا لب فوقانى و سبیل در قسمت بالاى دهان آفریده شده است؟
- نمىدانم.
- چرا دندانهاى جلو، تیز و دندانهاى آسیاب، پهن و دندانهاى انیاب (نیش)، دراز آفریده شده است؟
- نمىدانم.
- چرا کف دست و پا، مو ندارد؟
- نمىدانم.
- چرا مرد ریش دارد ولى زن فاقد ریش است؟
- نمىدانم.
- چرا ناخن و موهاى سر انسان روح ندارند؟
- نمىدانم.
- چرا قلب، صنوبرى شکل آفریده شده است؟
- نمىدانم.
- چرا ریه در دو قسمت آفریده شده و در جاى خود متحرک است؟
- نمىدانم.
- چرا کلیهها مانند لوبیا خلق شدهاند؟
- نمىدانم.
- چرا کاسه زانوها رو به جلو قرار دارد؟
- نمىدانم.
- چرا میان کف پا، گود است و با زمین تماس ندارد؟
- نمىدانم.
- اى طبیب هندى! ولى من به فضل خداوند، به حکمت و پاسخ این سوالها آگاهام.
طبیب که چارهاى جز تسلیم شدن نداشت، گفت:
- پاسخها را بگویید تا بهرهمند گردم.
آنگاه امام به ترتیب به یکایک سوالهاى مطرح شده، چنین پاسخ گفتند:
- به این جهت سر از قطعات مختلف تشکیل شده و شکافهایى برایش قرار داده شده است تا صداع (سردرد) آن را نیازارد.
- خداوند مو را بالاى سر رویانده تا به وسیله آن روغن لازم به مغز برسد و بخار مغز از طریق موها خارج شود. همین طور، پوششى براى سرما و گرما باشد. ولى در پیشانى مو نیافریده تا چشمها مزاحمى نداشته باشند و بتوانند به راحتى نور بگیرند.
- ابروها را بالاى چشم قرار داد تا به اندازه کافى به چشمها نور برسد و نیز از رسیدن نور زیاد جلوگیرى کند. چون زیادى نور، چشم را آزار داده و زمینه معیوب شدن آن را فراهم مىسازد.
- چشمها به شکل لوزى آفریده شده تا داروهایى که با سرمه استعمال مىشود، به آسانى وارد چشم شده، چرک و مرض به آسانى از آن به وسیله اشک خارج شود.
- به این جهت بینى را میان دو چشم قرار داده است که بینى نور را به دو قسمت مساوى تقسیم مىکند تا نور به طور اعتدال به چشمها برسد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
دانش امام جعفر صادق
بدون تردید، علوم حضرات معصومین علیهم السلام اکتسابی نیست و آنچه از ذهن شفاف و نورانی آن بزرگواران انعکاس مییابد، اشعههایی از انوار الهی است که از پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله تا معصوم چهاردهم امام زمان(عج) نسلی بعد از نسل، به یادگار مانده و زمینیان را بهرهمند ساخته است.
اگر غیر از این بود، میبایست علوم آنها مقطعی و زودگذر باشد و جز در عصر خویش، کاربردی آن هم در همه زمینهها، بدون کمترین تخلف نداشته باشد و در برخورد با شخصیتهای علمی هم عصر خود و عالمان قرون بعد، منفعل گردد.
جستجوی مفصل این نکته را به عهده خوانندگان محترم گذاشته و تنها مناظره زیر را که به علم پزشکی امام صادق علیه السلام اشاره دارد، نقل به مضمون میکنیم.
روزی امام صادق علیه السلام به مجلس منصور دوانیقی وارد شد. طبیب هندی کنار خلیفه نشسته بود. او کتابهایی را که در موضوع «علم طب» نگاشته شده بود، برای خلیفه میخواند تا ضمن سرگرم ساختن او بر معلومات خلیفه بیفزاید.
امام صادق علیه السلام در گوشهی مجلس نشست. بارانی از هیبت و ابهت از چهره حضرت میبارید. مدتی گذشت. هنگامی که طبیب از خواندن کتابها فارغ شد، نگاهاش به امام صادق علیه السلام دوخته شد. لحظاتی مشغول تماشای سیمای حضرت شد. ابهت و صلابت امام تنش را لرزاند. نگاهاش را به سوی خلیفه برگرداند و با این سؤال سکوت را شکست:
- این مرد کیست؟- او عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله) است.- آیا میل دارد از اندوختههای علمی من بهرهمند گردد؟
نگاه خلیفه روی امام قرار گرفت. قبل از این که چیزی بگوید،امام لب به سخن گشود: نه!
طبیب که از پاسخ امام شگفتش زده بود، پرسید: چرا؟
- چون بهتر از آنچه تو داری، در اختیار دارم.- چه چیز در اختیار داری؟- گرمی را با سردی معالجه میکنم و سردی را با گرمی، رطوبت را با خشکی درمان میکنم و خشکی را با رطوبت و آنچه را که پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرموده به کار میبندم و نتیجه کار را به خداوند وامیگذارم.
سپس به سخن جدش رسول الله اشاره کرده، افزود: «معده خانه هر بیماری و پرهیز، سر هر درمان است.»
طبیب هندی برای این که سخنان امام را سبک جلوه دهد، پرسید: مگر طب غیر از اینها است که گفتی؟! امام فرمود: گمان میکنی من مثل تو اینها را از کتابهای طبی آموختهام؟!
- حتما، غیر از این، راهی برای فراگیری علم طب وجود ندارد.- نه، به خدا سوگند، جز از خداوند، از دیگری نیاموختهام. اکنون بگو کدام یک از من و تو در علم طب داناتریم؟- کار من طبابت است و حتما در طب از شما عالمترم.- پس لطفا به سوالهایم پاسخ گویید.- بپرسید.
- چرا سر آدمی یک پارچه نیست و از قطعات مختلف به وجود آمده است؟ نمیدانم.
- چرا پیشانی مانند سر انسان از مو پوشیده نیست؟ نمیدانم.
- چرا بر روی پیشانی خطوط مختلفی نقش بسته است؟ نمیدانم.
- چرا ابروها در بالای دیدگان انسان قرار گرفته است؟ نمیدانم.
- چرا چشمهای انسان به شکل لوزی ساخته شده است؟ نمیدانم.
- چرا بینی میان دو چشم قرار گرفته است؟ نمیدانم.
- چرا سوراخهای بینی در زیر آن خلق شده است؟ نمیدانم.
- چرا لب فوقانی و سبیل در قسمت بالای دهان آفریده شده است؟ نمیدانم.
- چرا دندانهای جلو، تیز و دندانهای آسیاب، پهن و دندانهای انیاب (نیش)، دراز آفریده شده است؟ نمیدانم.
- چرا کف دست و پا، مو ندارد؟ نمیدانم.
- چرا مرد ریش دارد ولی زن فاقد ریش است؟ نمیدانم.
- چرا ناخن و موهای سر انسان روح ندارند؟ نمیدانم.
- چرا قلب، صنوبری شکل آفریده شده است؟ نمیدانم.
- چرا ریه در دو قسمت آفریده شده و در جای خود متحرک است؟ نمیدانم.
- چرا کلیهها مانند لوبیا خلق شدهاند؟ نمیدانم.
- چرا کاسه زانوها رو به جلو قرار دارد؟ نمیدانم.
- چرا میان کف پا، گود است و با زمین تماس ندارد؟ نمیدانم.
- ای طبیب هندی! ولی من به فضل خداوند، به حکمت و پاسخ این سوالها آگاهام. طبیب که چارهای جز تسلیم شدن نداشت، گفت: پاسخها را بگویید تا بهرهمند گردم. آنگاه امام به ترتیب به یکایک سوالهای مطرح شده، چنین پاسخ گفتند:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن .doc :
تقدیم به رهروان راه علم
بسمه تعالی
موضوع :
زنگانی امام صادق (ع)
گرد آورندگان :
وجیهه خوش منظر
مهلا گلباف
دبیر مربوطه :
سرکار خانم شفاهی
کلاس :
122
زمستان 86
فهرست
خصوصیات فردی.........................................................1
فضائل و مکارم اخلاقی..............................................2
امامت.....................................................................5
شرایط سیاسی – اجتماعی آن دوران .........................7
زمامداران دوران امامت ..........................................9
معجزات ................................................................11
احادیث ................................................................13
مسئله ی شهادت ..................................................14
خصوصیات فردی
تولد، کنیه ، القاب
ششمین پیشوای مسلمین درسپیده دم روز جمعه ، هفدهم ربیالاول،سال83 قمری درمدینه چشم به جهان گشود.نام مبارکش جعفر، کنیه اش ابوعبدالله والقابش هجری صابر ، فاضل ، طاهر ، قاهر ، باقی ، کامل ،
منجی ، فاطر ، صادق است .
ملقب شدن امام به هریک ازلقبهای یادشده بیانگرتجلی ظهوربیشترآن صفت در وجود مبارک ایشان است وگرنه امام صادق ودیگرامامان معصوم مظهرهمه ی ارزش ها وملقب به صفات نیک هستند.
پدر، مادر، فرزندان
پدربزرگوارپیشوای ششم،امام باقر(ع) ومادرارجمندش«ام فروه» دخترقاسم بن محمد بن ابی بکراست.پدرام فروه ازچهره های برجسته ومحدثان زنده ی احادیث اهل بیت و درزمان خودجزء فقیهان هفتگانه ی مدینه بشمارمی رفت. وموردوثوق واعتماد امام سجاد (ع) بود.مادرش «اسماء» دخترعبدالرحمن بن ابوبکراست.
تعداد فرزندان امام درمنابع تاریخی مختلف نوشته شده است.بعضی هفت نفرذکر کرده اند:شش پسرویک دختر؛موسی ( پیشوای هفتم ) ،اسماعیل ،محمد،علی،عبدالله و ام فروه. ولی مشهورده نفرذکرکرده اندویک پسربه نام عباس ودودختربه نام های اسماء وفاطمه برآن افزودند.اسماعیل،عبدالله وام فروه،مادرشان فاطمه،دخترحسین بن علی بن حسین ،وبنا به گفته ی حافظ عبدالعزیز،فاطمه دخترحسین اثرم،فرزندامام حسن مجتبی است ومادرموسی،محمد،اسحاق وفاطمه ی کبری،ام ولدی به نام «حمیده ی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
امام صادق از رسول خدا صلیالله علیه و آله:
ان لقتل الحسین حراره فی قلوبالمومنین لا تبرد ابدا
همانا شهادت حسین آتش عشقی در دل مومنان شعلهور ساخت که هیچگاه سرد و خاموش نگردد.
(مستدرک وسائل ج 2 ص 217)
مناجات الشاهدین
خدایا!
به سوی تو رو میآورم و به ربوبیت تو گواهی میدهم.
اعتراف میکنم که تو تربیت کننده و پرونده من هستی و بازگشتم به سوی توست.
مرا با نعمتت آغاز فرمودی قبل از این که چیز قابل ذکری باشم.
پروردگارا!
نامهایت مقدس و نعماتت بس عظیم و بیکران است.
بارالها!
کدام یک از نعمتهایت را میتوانم شماره کنم و کدام یک از عطاهایت را میتوانم شکر گویم؟
خدایا! این نعمتها از حوصله آمارگران افزون است و از گنجایش ضبط حافظهها بیرون.
بارالها!
آنچه خیر است برای ما امضا فرما و ما را در شمار نیکان قرار ده.
پروردگارا!
با کرامت برای ما پاداش عظیم, اندوخته نیکو و آسایش دائم مقرر فرما و گناهان ما را ببخش و ما را با هلاکشوندگان, هلاک مکن و رافت و رحمتت را از ما بازمگردان, ای مهربانترین مهربانان!
خداوندا!
به ما توفیق و توانایی عنایت فرما و تضرع ما را بپذیر, ای بهترین کسی که خواهش خواهنده را با عطا پاسخ میدهی و ای مهربانترین کسی که به تو پناه جویند.
از مناجات سیدالشهدا امام حسین(ع) در بیابان عرفات
الا ... ای محرم!
الا ... ای محرم!
تو آن خشم خونین خلق خدایی
که از حنجر سرخ و پاک شهیدان برون زد
تو بغض گلوی تمام ستمدیدگان جهانی
که در کربلا, نیمروزی به یکباره ترکید
تو خون دل و دیده روزگاری
که با خنجر کینهتوز ستم, بر زمین ریخت
تو خون خدایی که با خاک آمیخت
تو شبرنگ سرخی که در سالهای سیاهی درخشید.
الا ... ای محرم
تو خشم گره خورده سالیانی,
تو آتشفشانی
تو بر ظلم دشمن گواهی
تو بر شور ایمان پاکان, نشانی
تو هفتاد آیه
تو هفتاد سوره
تو هفتاد رمز حیاتی
تو پیغام فریاد سرخ زمانی
تو, موجی ز دریای عصیان و خشمی
که افتان و خیزان
رسیده است بر ساحل روزگاران
الا ... ای محرم
تو فجری, تو نصری
تو رعدی, تو برقی, تو طوفان طفی
تویی غرش تندر کوهساران
الا ... ای محرم
تو یادآور عشق و خون و حماسه
تو دانشگه بینظیر جهاد و شهادت
تویی مظهر ثار و ایثار یاران
الا ... ای محرم
به هنگام و هنگامه هجرت کاروان شهیدان
تو آن رهبان روانبخش و مهماننوازی
که در پای رهپوی آزادگان,
لاله ارغوان میفشانی
الا ... ای محرم
به چشم و دل قهرمانان و آزادمردان
که همواره بر ضد بیداد, قامت کشیدند
و در صفحه سرخ تاریخ,
زیباترین نقش جاوید را آفریدند
تو. آن آشنای کهن یاد و دشمن ستیزی
که همواره دریادشانی