اسکیت و داوری 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

تاریخچه اسکیت :

اسکیت امروزه یکی ازورزشهای مهیجی است که تاریخچه ی آن بر می گرددبه دهه 1700 میلادی که توسط یک نفربه نام ژوزف مرلین ابداع شد که این ورزش را ابتدا به روی یخ آغاز کرده بود و در نظرداشت راهی هم برای اسکیت درتابستان پیدا کند .

ایده ی او برای اتصال چرخ های چوبی به زیرکفش هایش خوب بودولی بارها به زمین می خوردو از طرفی ایستادن ودورزدن نیز کمی مشکل بود.بعد از ا ن نوع دیگری ازکفش اسکیت درسال1819 در فرانسه ابداع شدو سپس در سال 1823 ایکا انگلیسی به نام رابرت جان تایرز کفش اسکیت 5 چر خه را اختراع کردلیکن مشکل چرخیدن و توقف کردن همچنان باقی بود.چونن کفش ها ازآهن ساخته شده بودند و بسیاربی ثبات بودند .

کفش اسکیت امروزی توسط 2 بایکن هااکی امریکایی به نام های اسکات و به نان اولسون ساخته شد واین کفش راحت ، سریع و سبک بودند.به خاطرآشنایی این افراد بامشکل کفشهای که دارای چرخ های اهنی بودند کفش های ابداع شده توسط آ نان دارای ترمز بودند وچرخش را برای آنها آسان می کردوآنها نام این کفش ها را Rollerblade نهادند.

انواع کفش و وسیله های اسکیت :

کفش گوات: که به آن چهار چرخ یا رولر نیز می گویند.

کفش این لاین : کفشی است که چر خهایش در کی خط باشد .

تخته

درکفش گوات ترمزجلوی کفش می باشددرحالی که ترمزکفش این لاین درعقب آن است .

کفشهای اسکیت و ویژگی های آن :

یک اسکیت به روز دارای لایه ای خارجی وسخت می باشدکه ایجادمحافظت می کند واین اسکیت هابه وسیله بدنه یا قلاب بسته می شوند .

چر خ ها :اندازه چرخ هابرحسب میلی متر تعیین می شوند وهر چه این چرخ ها بزرگترباشد سریع تراندهمچنین چرخها بر اساس سختی نیز از74A تا93A طبقه بندی می شوندهرچه این عددکوچکتربا شدچرخ نرمتراست . چرخها دارای بلبرینگ می باشندکه نتیجه آن راحت اسکیت کردن است .برای تعویض بلبرینگ ها می توانید از آچارسه طرفه استفاده کنید وبرای تمیز کردن آنها هم بایدازپارچه خشک استفاده کرده واین بلبرینگ ها درغلافی قرار دارند که از ورودگرد وغبار به داخل انها جلو گیری می کند.

تشکیلات اسکیت در ایران و جهان :

اسکیت قدرتی جهان بیش از 300 سال می باشد که در جریان است و در کشور ایران به صورت خیابانی و غیرتشکیلاتی وخود اموز وجود داشته است تا اینکه درسال 73 تشکیلات انجمن اسکیت مشهد که زیر مجموعه فدر اسیون ان جمن های همگانی بوده است تشکیل د از این به بعد به طور متناوب مسابقات سرعت و استقامت و گاهی نمایشی تشکیل شد .

درسال84 ( اول تیرماه)به دلیل تشخیص نیازوضرورت انجمن به فدراسیون ارتقاء پیدا کرد ( انجمن 2/1 فدراسیون می باشد )

اسکیت در دنیا 2 تشکیلات دارد :

ف دراسیون جهانی اسکیت FIRS

کنفدراسیون اسکیت ( در قاره ها )CARS

که د داخل کشور ایران به ترتیب ک فدر اسیون اسکیت جمهوری اسلامی ایران (IRTRS ) هیأت اسکیت استان و هیأات اسکیت شهرستان اضافه می شود .

فدراسیون جهانی اسکیت (FIRS) و کنفدراسیون اسکیت آسیا زیر مجموعه دارد . که شامل : سرعت ، نمایشی وهاکی می باشد .

امادر کشورایران این 3 رشته به چهار رشته تبدیل شده است چهارم اسکیت برد و اگر سیو است . این رشته در خارج از ایران زیر مجموعه E-Sports می باشد .

( دو چرخه سواری) BMX

( اسکیت ) اسکیت برد E-Sports

( وهنوردی ) سنگنوردی

انواع مسابقات وداروی آنها :

اگرکسیوشا مل 4 رشته ی : پارک –BigAir ( Vert (Best.t می باشد .

پارک : بازیکنان را براساس قر عه کشی می چینند این بازیکنان حتماض با یستی از ک لاه است فاده کنند و به بازیکن اجازه داده می شود در 2 زمان 1 دقیقه ای به اجازی مهارت های خود بپردازند .

نمره از 100 داده می شود در یک چنین مسا بقانتی در طح کیفی خوب 5 داور شرکت می کنند به این ترتیب که هر 5 داور امتیازهای خود را یادداشت کرده و سپس Max وMin نمره ها را حذف می کنند و از بین 3 عدد مانده میانگین انها را اعلام می نمایند .

در مسابقات پارک 10 نفر به مر حله ی بعد می روند ( فینال )و دوباره هر کدام از ان 10 نفردر2 زمان 1 دقیقه ای اجرای مسابقه می کنند و سیله هایی که در مسا بقات پارک و جود دارند دارای ورجه ی سختی ساده – متوسط و سخت می باشند . در یک چشن م سابقاتی معیارهای نمره دادن عبارتند از : سختی وسیله – زیبایی اجرا – هماهنگی حرکات ترتیب و استمرار در اجرا .

Best.t ابتدادا ور تمام بازیکنان را فرا می خواند از 30 وسیله که در انجا حا ضر است دا ور یک وسیله را انتخاب می کند و تمام بازیکنان بادی در 3 دقیقه روی و سیله مورد نظر اجرای فن نمایند در اینجا ممکن است بازیکنی 10 حرکت روی ان وسیله انجام دهد یا بیشتر در هر حال داور طبق معیارهای تیین شده به حر کات ادامه خواهد داد . این مس ابقه هم چنان ادامه دارد به این ترتیب که پسا ز مدتی استراحت داور وسیله یا ایستگاه شماره 2 را اتخاب می کند که نسبت به

کاشی 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

تاریخچه کاشی

کاشیکاری یکی از روشهای دلپذیر تزئین معماری در تمام سرزمینهای اسلامی است. تحول و توسعه کاشی ها از عناصر خارجی کوچک رنگی در نماهای آجری آغاز و به پوشش کامل بنا در آثار تاریخی قرون هشتم و نهم هجری انجامید. در سرزمینهای غرب جهان اسلام که بناها اساسا سنگی بود، کاشی های درخشان رنگارنگ بر روی دیوارهای سنگی خاکستری ساختمانهای قرن دهم و یازدهم ترکیه، تأثیری کاملا متفاوت اما همگون و پر احساس ایجاد می کردند.

جز مهم کاشی، لعاب است. لعاب سطحی شیشه مانند است که دو عملکرد دارد: تزیینی و کاربردی. کاشی های لعاب دار نه تنها باعث غنای سطح معماری مزین به کاشی می شوند بلکه به عنوان عایق دیوارهای ساختمان در برابر رطوبت و آب، عمل می کنند.

تا دو قرن پس از ظهور اسلام در منطقه بین النهرین شاهدی بر رواج صنعت کاشیکاری نداریم و تنها در این زمان یعنی اواسط قرن سوم هجری، هنر کاشیکاری احیا شده و رونقی مجدد یافت. در حفاری های شهر سامرا، پایتخت عباسیان، بین سالهای 836 تا 883 میلادی بخشی از یک کاشی چهارگوش چندرنگ لعابدار که طرحی از یک پرنده را در بر داشته به دست آمده است. از جمله کاشی هایی که توسط سفالگران شهر سامرا تولید و به کشور تونس صادر می شد، می توان به تعداد صد و پنجاه کاشی چهارگوش چند رنگ و لعابدار اشاره کرد که هنوز در اطراف بالاترین قسمت محراب مسجد جامع قیروان قابل مشاهده اند. احتمالا بغداد، بصره و کوفه مراکز تولید محصولات سفالی در دوران عباسی بوده اند. صنعت سفالگری عراق در دهه پایانی قرن سوم هجری رو به افول گذاشت و تقلید از تولیدات وابسته به پایتخت در بخش های زیادی از امپراتوری اسلامی مانند راقه در سوریه شمالی و نیشابور در شرق ایران ادامه یافت. در همین دوران، یک مرکز مهم ساخت کاشی های لعابی در زمان خلفای فاطمی در فسطاط مصر تأسیس گردید.

نخستین نشانه های کاشیکاری بر سطوح معماری، به حدود سال 450 ه.ق باز می گردد که نمونه ای از آن بر مناره مسجد جامع دمشق به چشم می خورد. سطح این مناره با تزئینات هندسی و استفاده از تکنیک آجرکاری پوشش یافته، ولی محدوده کتیبه ای آن با استفاده از کاشیهای فیروزه ای لعابدار تزئین گردیده است.

شبستان گنبد دار مسجد جامع قزوین( 509 ه.ق) شامل حاشیه ای تزئینی از کاشیهای فیروزه ای رنگ کوچک می باشد و از نخستین موارد شناخته شده ای است که استفاده از کاشی در تزئینات داخلی بنا را در ایران اسلامی به نمایش می گذارد. در قرن ششم هجری، کاشیهایی یا لعابهای فیروزه ای و لاجوردی با محبوبیتی روزافزون رو به رو گردیده و به صورت گسترده در کنار آجرهای بدون لعاب به کار گرفته شدند.

تا اوایل قرن هفتم هجری، ماده مورد استفاده برای ساخت کاشی ها گل بود اما در قرن ششم هجری، یک ماده دست ساز که به عنوان خمیر سنگ یا خمیر چینی مشهور است، معمول گردید و در مصر و سوریه و ایران مورد استفاده قرار گرفت.

در دوره حکومت سلجوقیان و در دوره ای پیش از آغاز قرن هفتم هجری، تولید کاشی توسعه خیره کننده ای یافت. مرکز اصلی تولید، شهر کاشان بود. تعداد بسیار زیادی از گونه های مختلف کاشی چه از نظر فرم و چه از نظر تکنیک ساخت، در این شهر تولید می شد. اشکالی همچون ستاره های هشت گوش و شش گوش، چلیپا وشش ضلعی برای شکیل نمودن ازاره های درون ساختمانها با یکدیگر ترکیب می شدند. از کاشیهای لوحه مانند در فرمهای مربع یا مستطیل شکل و به صورت حاشیه و کتیبه در قسمت بالایی قاب ازاره ها استفاده می شد. قالبریزی برخی از کاشی ها به صورت برجسته انجام می شد در حالی که برخی دیگر مسطح بوده و تنها با رنگ تزئین می شدند. در این دوران از سه تکنیک لعاب تک رنگ، رنگ آمیزی مینائی بر روی لعاب و رنگ آمیزی زرین فام بر روی لعاب استفاده می شد.

تکنیک استفاده از لعاب تک رنگ، ادامه کاربرد سنتهای پیشین بود اما در دوران حکومت سلجوقیان، بر گستره لعابهای رنگ شده، رنگهای کرم، آبی فیروزه ای و آبی لاجوردی-کبالتی- نیز افزوده گشت.

ابوالقاسم عبد الله بن محمد بن علی بن ابی طاهر، مورخ دربار ایلخانیان و یکی از نوادگان خانواده مشهور سفالگر اهل کاشان به نام ابوطاهر، توضیحاتی را در خصوص برخی روشهای تولید کاشی، نگاشته است. وی واژه هفت رنگ را به تکنیک رنگ آمیزی با مینا بر روی لعاب اطلاق کرد. این تکنیک در دوره بسیار کوتاهی بین اواسط قرن ششم تا اوایل قرن هفتم هجری از رواجی بسیار چسمگیر برخوردار بود.

p کاشی های هشت پر ستاره ای و چلیپا - قرن هفتم هجری - امامزاده جعفر دامغان

p کاشی زرین فام - قرن پنجم هجری - کاشان

لعاب زرین فام که ابوالقاسم آن را دو آتشه می خواند، رایج ترین و معروف ترین تکنیک در تزئینات کاشی بود. این تکنیک ابتدا در قرن دوم هجری در مصر برای تزیین شیشه مورد استفاده قرار می گرفت. مراحل کار به این شرح بوده که پس از به کار گیری لعاب سفید بر روی بدنه کاشی و پخت

هنر و معماری عصر رنسانس 32 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

تاریخچه رنسانس

         واژه رنسانس یک لغت فرانسوی به معنی تولد دوباره است. دوره رنسانس یا مکتب کلاسیک حدود 1300-520 میلادی"از اواخر سده سیزدهم میلادی" ، قرون وسطی (یا سده های میانه ) پایان می پذیرد و عصر نوزایی آغاز می شود در این عصر اندیشه و هنر جان تازه ای گرفت ، اروپا از رکود قرون وسطی به در آمد . به عبارتی می توان گفت در عصر نوزایی دستاوردهای نمدنباستانی یونان و روم ، مجدداً مطرح و حتی تقلید قرار می گیرد . دانش و هنر پیشرفتهای عظیمی در ایتالیای قرن پانزدهم و شانزدهم بوجود آوردند. این احیای فرهنگی به رنسانس (یعنی «نوزایی») مشهور شده است. دانشمندان، شعرا و فیلسوفانی ظهور کردند که با الهام از میراث اصیل رم و یونان با دیدگانی تازه تر به جهان می نگریستند. نقاشها به مطالعه آناتومی (علم تشریح) پرداختند و اعضای بدن انسان را به شیوه واقعگرایانه ای نقاشی می کردند. فرمانروایان ساختمانها و کارهای بزرگ هنری را سفارش دادند. این عقاید تازه بزودی در سراسر اروپا گسترش یافت.

با وجود اختلافی که در مورد تعیین زمان دقیق آغاز رنسانس وجود دارد، اما در تاریخ هنر بدیهی است که تحولات در عرصه ادبیات و هنر یک تا دو قرن پیش از رنسانس صنعتی و علمی رخ داده  و تحولات چشمگیری در این عرصه به وقوع پیوسته است؛ به طوری که رنسانس یا تولد دوباره در هنر پیش از صنعت و فلسفه به وقوع پیوسته است.با وجود این‌که در تاریخ هنر، آغاز رنسانس به اموری همچون سال فتح قسطنطنیه در سال 1453 به وسیله سلطان محمد فاتح و تشکیل حکومت عثمانی به جای دولت بیزانس، یا پایان یافتن بیماری طاعون و اموری از این قبیل نسبت داده شده است؛ اما در نزد مورخان هنر این امر یقینی است که رنسانس هنری از ایتالیا آغاز شده، بدین ترتیب که هنرمندان ایتالیایی بر خلاف دیگر کشورهای اروپایی حاضر نشده بودند به سبک گوتیک در معماری تن دهند و حتی این مفهوم را به صورت طعن و استهزا برای این سبک به کار می‌‌بردند و علیه سبک گوتیک عصیان نموده و به سوی سبک جدید حرکت کردند. البته عده‌ای از معماران دوره رنسانس مانند برونلسکی (1) که در معماری دوره رنسانس تأثیرگذار بود و به عنوان پدر و بنیان‌گذار معماری رنسانس تلقی می‌شد؛ هنوز تحت تأثیر سبک گوتیک بوده و خود را از سیطره این شیوه رها نکرده و سبک او شیوه‌ای ترکیبی و آمیخته از عناصر گوتیک و رنسانس محسوب می‌گشت؛ اما به هر ترتیب، دوره سبک گوتیک به پایان رسیده بود و در معماری، افرادی همانند برونلسکی و برامانته (2) از جمله مؤثرترین معماران سبک جدید بودند. این گروه از معماران تلاش می‌کردند تا شیوه‌های کلاسیک معماری روم و یونان را که در تاریخ هنر از شکوه و عظمت هنری برخوردار بود، با پاره‌ای از خلاقیت‌ها و ابداعات، بار دیگر احیا کنند. به همین دلیل، برامانته می‌کوشید گنبد بنای ساختمان پانتئون را، که یکی از آثار برجسته معماری کلاسیک قلمداد می‌شود، بار دیگر بازآفرینی نماید. لازم به ذکر است که از جهت اصطلاح‌شناسی و ریشه‌شناسی لغوی، منظور از کلمه رنسانس (3) یا تولد دوباره، در میان موافقان با آن در دوره رنسانس، به معنای بازگشت به سوی سنت‌های کلاسیک هنر روم و یونان بود. در واقع، مخالفان سبک گوتیک معتقد بودند که می‌خواهند بار دیگر به سوی مولفه‌های هنری روم و یونان بازگردند و آن عناصر را احیا کنند. یکی از نکات مهم در تاریخ هنر این است که همواره در طول تاریخ، تقابلی میان سبک کلاسیک و مدرسی با سبک‌های مخالف کلاسیک به چشم می‌خورد و پیوسته عصیان و مخالفت در برابر سنت‌های کلاسیک و تعلیمی وجود داشته است. هر گاه ابداع، خلاقیت، نوآوری و رها شدن از سنت‌های تعلیمی و کلاسیک به اوج خود می‌رسید، دوباره بازگشت به سوی سنت‌های کلاسیک تکرار می‌شد و عده‌ای از هنرمندان جنبش‌ هنری را به سوی مولفه‌های تعلیمی و مدرسی معطوف می‌نمودند. همان طور که هر از گاهی، عصیان در برابر سبک تعلیمی و کلاسیک شکل می‌گرفت و پاره‌ای از سبک‌های هنری در مخالفت با چارچوب‌های کلاسیک به وجود می‌آمد.از این رو، پس از رنسانس که بازگشت به عناصر و ویژگی‌های کلاسیک هنر رخ داد، بار دیگر در قرن شانزدهم، سبک‌هایی همچون منریسم، باروک و روکوکو از اصول کلاسیک عدول کردند و یا دوباره پس از جریانات هنری قرن شانزدهم و هفدهم، بار دیگر عده‌ای از هنرمندان طبل نو‌کلاسیک را کوبیدند و رمانتیسم و رئالیسم دگر باره از جنبش نو‌کلاسیک فراروی نمودند و به سوی در خدمت گرفتن عناصری جدید در هنر گام برداشتند. از دیدگاه هنرمندان رنسانس، هنر روم و یونان رشد یافته و ایده‌آل تلقی می‌گشت و با توجه به سبک‌های پیش از رنسانس همچون گوتیک، بازگشت به سوی هنر یونان و روم، در واقع بازگشت به سبک کلاسیک و مدرسه‌ای بود و به منزله نوعی رشد‌یافتگی و نوزایی تلقی می‌شد. همان طور که نخستین فیلسوفان عصر رنسانس در قرن شانزدهم، هدف خود را از رنسانس یا تولد دوباره این گونه تفسیر می‌نمودند که می‌خواهند به فلسفه یونان و اندیشه‌های افلاطون و ارسطو بازگردند و تفسیر دوباره‌ای از آثار آن فیلسوفان ارائه دهند. فیلسوفان عصر رنسانس معتقد بودند که برخلاف عصر نوزایی، در عصر قرون وسطا، نسبت به اندیشه‌های فیلسوفان یونان بد‌فهمی و تفسیر نادرست وجود داشت و تلاش می‌نمودند تا تفسیر و قرائت صحیحی از فلسفه یونان ارائه دهند. در واقع، چه در عرصه هنر و چه در عرصه فلسفه، یونان و روم به منزله آرمان و ایده‌آل قلمداد می‌شد و هنرمندان و فیلسوفان اولیه، هرچند به تدریج به سوی ابداع و خلاقیت پیش رفتند و از سنت‌های یونانی و رومی فاصله گرفتند، اما در آغاز جنبش رنسانس، خود را وفادار به سنت کلاسیک یونان و روم نشان می‌دادند؛ همان طور که در قرن هجدهم نیز وقتی که سبک باروک مطرح شد، هنرمندان نو‌کلاسیک در مخالفت با سبک باروک، بار دیگر به سوی مولفه‌های کلاسیک گرایش پیدا نمودند.همانطور که بیان شد، در بسیاری از دوره‌های تاریخ هنر، هر از گاهی، آن گاه که از اصول کلاسیک و مدرسی عدول می‌شد، عده‌ای از هنرمندان در برابر جریانات انحرافی و یا التقاطی برخاسته و سبک کلاسیک را مطرح می‌نمودند. هنرمندان دوره رنسانس در عرصه نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری، به دو دوره رنسانس آغازین یا اولیه و رنسانس پیشرفته یا مترقی تقسیم می‌شوند. دوره آغازین رنسانس به ابتدای قرن چهاردهم تا دهه دوم قرن پانزده تعلق دارد (1420 – 1300) و دوره دوم رنسانس متعلق به قرن چهاردهم تا پایان این قرن یعنی در سال‌های 1500 – 1420 می‌باشد.

معماری

معماری آسانترین هنری است که در آن می توان از تجدید حیاط مضمونهای کلاسیک در دوره رنسانس و انطباق آنها با نیازهای عصر پیروی کرد . در عهد رنسانس تئوریهای معماری به طرز بی سابقه ای مورد بحث قرار گرفت . معماری که مبتنی بر قواعد منطقی ، محاسبه و تکنیک است .

شهر در قرون وسطی با دیوارهای دفاعی احاطه می شد و کلیسای جامع در مرکز شهر به طور نمادین قرار داشت . شهر مطلوب دوره رنسانس از تنوع فوق العاده ای برخوردار بود : کلیسا  ، خانه های مجلل ، بیمارستانها و مراکز آموزشی در حاشیه خیابانهای عریض و میدانها به ردیف کنار هم قرار می گرفت . البته  به جزء در مورد بخش کوچکی از پیاچترا و کریمونا در ایتالیا ، این نوع شهر هرگز وجود خارجی پیدا نکرد . اگر چه شهرهای آرمانی رنسانس هرگز به طور کامل ساخته نشدند اما معماران ، ساختمانهای متعدد طبق ایده آل رنسانس بنا کردند .

 معماری از دو اصل اساسی متابعت می کرد :

1-   عناصر صوری برگرفته از عهد باستان را بکار می برد و از قواعد پرسپکتیو پیروی می کرد . عناصر صوری که معماران بکار گرفتند مانند : ستونها ، ستونهای تزئینی ، سرستونها ، پیشانیها و طاقها از روی نمونه های عهد باستان و نوشته های ویترو ویوس طراحی می شدند . از این عناصر بهره می گرفتند تا دیوارها و فضا هاتی باز به سهولت در معرض دید قرار بگیرند و نوعی حس پرسپکتیو در داخل ساختمانها به وجود آید . این ساختمانها از حس وحدتی که در ساختارهای کلاسیک وجود داشت بی بهره بودند و در پایان قرن پانزدهم ، برامانته و میکلانژ  حس وحدت بیشتری را وارد معماری رنسانس کردند .

2-   عناصر کلاسیک بسیار متفارت با معماری گوتیک به نظر می رسید . نویسندگان رنسانس ساختمانهای گوتیک قرون وسطی را غیر طبیعی می دانستند . آنها در این عصر نوعی شیوه ساخت رومی را به کار می گرفتند . دیوارها در قرون وسطی جای خود را به پنجره های بزرگ با شیشه منقوش داده بودند و بار دیگر به سطوح یکپارچه مبدل شدند . با نمایی از مرر رنگی و با شکلی ساده و بی پیرایه . آنها ساختمانهای خود را طبق اصول رانهای نظری بنا کردند . تفاوتهای فراوانی که ساختمانهای رنسانس را از بناهای قرون وسطی متمایز می کرد بیشتر جنبه تزئینی آن بود و به ساختار مربوط نمی شد . 

شومینه 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

تاریخچه

نمونه ای از هنر سنتی مردم خانیک ساخت شومینه با استفاده از گچ و گل است که در درون دیوار خانه ها تعبیه شده و برای گرم کردن و روشنایی از آن استفاده می کردند . و سوخت آن هم هیزم بوده است. شومینه مذکور در بافت قدیمی روستا قرار دارد که درون دیوار خشت و گلی اتاق نشیمن تعبیه شده است و نمای بیرونی آن گچ بری شده است و ساخت آن به حدود یک قرن قبل برمی گردد.

شومینه:

شومینه یک واژه خارجی است . با اینکه در کشورما در قدیم انواع شومینه مخصوصاً نوع چوبی آن زیاد استفاده می شده ما واژه خاصی برای آن سراغ نداریم و از همین لغت خارجی استفاده می کنیم . شومینه به معنای دودکش است و منظور از آن فضای اجاقی است که بسیار به کار برده می شود. امروزه نوع هیزمی و گازی آن در خانه های لوکس و در اتاقهای نشیمن بسیار مورد استفاده قرار می گیرد . مصالح عمده شومینه آجر ، خاک و سیمان نسوز است . آجرهای نسوز در اشکال مختلف تولید می شوندکه به فرم این وسیله بسیار کمک می کنند .

ساختار شومینه :

معمولاً شومینه دارای منقل و کوره است . این منقل با توجه به سوخت هیزمی یا گازی شومینه متفاوت است . معمولاً‌ در ورودی کوره وسیله ای به نام دمپر اضافه می کنند که باعث می شود گرمای زیادی از فضا خارج نشود و این فلز در فصل هایی از سال که از شومینه استفاده نمی شود بوسیله زنجیری ، مسیر دودکش را می بندد تا از انتقال باد به این قسمت جلوگیری شود.

کلیات شومینه(پیش بخاری):

پیش بخاری یکی از قدیمی ترین وسیله برای ایجاد گرما محسوب می گردد که تاریخچه آن از زمان پیدایش بشر و غار نشینی با سوزاندن تنه درختان شروع و تا امروز نوع تکامل یافته آن در کشورهای اروپایی کامین ( KAMIN ) و در ایران شومینه مصطلح نامیده می شود ، در اصل ( CHEMINEE ) یک لغت فرانسوی می باشد .

متاسفانه شومینه در ایران بدون توجه به معماری و عملکرد صحیح آن مورد استفاده قرار گرفته و تنها ظاهر آن مورد توجه بوده و در اکثر منازل به عنوان دکوراسیون فضاها جلب توجه می نماید.

معمولاً افراد ، در طراحی دکور خانه ابتدا به شکل اتاق نگاه می کنند و بیشتر به دنبال ایجاد یک نقطه ی کانونی در اتاق هستند . یعنی فضایی را برای استراحت و گپ زدن فراهم می کنند و کنار آن فضای زیبا و به خصوص را برای یک یا دو نفر تهیه می بینند.

انتخاب لوازم و مبلمان اتاق و نوع چیدمان آن ها به شکل اتاق ، تعامل اجتماعی ، نقطه ی کانونی اتاق و میزان تردد در آن اتاق بستگی دارد . سعی کنید بهترین نقطه ی کانونی اتاق را انتخاب کنید . لزومی ندارد که کانون اتاق ، فقط در مرکز یا مکان های متقارن اتاق باشد . حتی نقطه ی کانونی یک اتاق می تواند یک تابلوی نقاشی متصل به دیوار باشد که چشم ها را بیشتر از هر جای دیگر اتاق به خود جلب کند . در هر صورت نقطه کانونی یک اتاق باید جایی باشد که در واقع یک نقطه ی پایه ی اتاق هم به حساب بیاید .

نقطه ی کانونی اتاق می تواند محلی نامتقارن باشد چرا که مکان های نامتقارن کمتر کلیشه ای و قابل پیش بینی هستند و پویایی بیشتری به یک فضا می دهند . به علاوه دورنما و منظره ی آن نقطه ی کانونی از داخل یا بیرون اتاق بسیار مهم است .به هنگام طراحی دکور یک اتاق و انتخاب نقطه ی کانونی ، منظره و دورنمای آن اتاق بسیار مهم است . البته شما همیشه مجبور نیستید

ساختمانهای بلند 36 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 57

تاریخچه ساختمانهای بلند:

قبل از قرن نوزدهم ساختمانهای بلند بصورت معابد کوه مانند مطبق، اهرام، آمفی تئاترها قلعه ها، تالارهای شهر مساجد، کلیساهای جامع و ازاین قبیل وجود داشتند که طراحی آنها عموماً به انگیزه های سیاسی یا مذهبی صورت می گرفت و مصالح آنها الوارهای چوبی، سنگ، خشت های گلی و در مواردی ساروج بود و از سیستم دیوار باربر استفاده می کردند. و تا اوایل قرن نوزدهم که اسکلت فلزی کم کم جانشین ساخت وساز سنگین بنایی در ساختمانهای چندطبقه شد و آغاز ساخت وساز چندطبقه را باید آسیابها و انبارهای انگلیسی دراین دوره دانست که در آنها از اسکلت بندی داخلی تمام چدن اغلب همراه با مصالح بنایی برای نگهداشتن کفها استفاده می شد. تکامل فنی آسمانخراشها در نیمه دوم قرن نوزدهم تنها به یمن تکامل مستقل اجزای اصلی آن پیش از این تاریخ میسر شد این اجزا عبارت بودند از:

سازه: ساختمان با اسکلت تمام فلزی و توانایی تأمین پایداری جانبی

دیوارجداگر: جداسازی سازه تکیه گاه ساختمان از دیوار پیرامون آنکه بمنظور روکار بود.

ایمنی: مقاوم سازی در برابر آتش سوزی

آسانسور

سیستمهای مکانیکی و بهداشتی: شامل لوله کشی، حرارت مرکزی، روشنایی مصنوعی، تهویه

تکامل آسمانخراش:

نخستین گامها در تکوین آسمانخراش از حدود سال 1880 تا 1900 در شیکاگو برداشته شد که در آن ساختمانی با فرم جعبه ای صرفاً تا 20 طبقه بالا می رفت بعدها با برجهای سربه فلک کشیده نیویورک آسمانخراش راستین پدیدار شد و به مظهر شهرهای آمریکا بدل گشت.

دوره های بلندمرتبه سازی:

نخستین دوره: این دوره با احداث ساختمان شرکت بیمه عمر شروع شد و عمده این دوره در شیکاگو بوقوع پیوست.

دوره دوم: با ساخت ساختمان 21 طبقه «امریکن شورتی» در سال 1895 در نیویورک شروع شد و در همین دوره بود که عصر طلایی آسمانخراشها با ساختمان 102 طبقه« امپایراستیت» به ارتفاع 381 متر به اوج خود رسید در این دوره برجها را به دو سبک «ایستاده برقاعده یا خودایستا» و« برجهای پلکانی» تقسیم کردند.

دوره سوم: سومین دوره آسمانخراش را مدرنیسم تعیین می کند و از لحاظی ادامه سبک تجاری نخستین دوره آسمانخراش در شیکاگو است. برجهای مرکز تجارت جهانی جزو این دوره می باشد.

دوره چهارم: دوره چهارم که دوره فعلی آسمانخراشهاست در دهه 1970 همراه با پست مدرنیسم و مدرنیسم متأخر تحقق یافت.

تعریف ساختمان بلند و برج:

بلندی خود یک حالت نسبی است و ساختمانها را نمی توان برحسب ارتفاع با تعداد طبقه دسته بندی و تعریف نمود. از