کود دهی و جوانه پاشی پسته 4 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

کود دهی و جوانه پاشی پسته

درخت پسته هم در برابر سرمای زمستان و هم در برابر گرمای تابستان پایدار است و از 20- تا 40+را می پذیرد.

مناسبترین خاک برای پسته خاک لمونی شنی سبک است که به دلیل ریشه عمیقی که دارد خاک باید دست کم 2 متر عمق داشته باشد.

به دلیل عمیق بودن ریشه در خت پسته در برابر کم آبی مقاوم بوده و دربرابر شوری آب هم مقاوم می باشد.

رطوبت زیاد هوا و خیس بودن خاک به مدت طولانی برای پسته مضرند و میزان حصول را کاهش می دهند.

افزایش پسته به دو صورت کشت بذر و پیوند زدن روی دان نهال حاصله انجام می شود.

در این مورد دو نکته را باید حتما رعایت کرد:

یکی اینکه چون ریشه این گیاه برای تولید ریشه فرعی قدرت کافی را ندارد نشا کردن آن مقرون به صرفه نیست.و باید بذر را در محل اصلی در باغ کاشت و بر حسب میزان رشد دان نهال حاصله ،پس از یک تا سه سال آن را پیوند کرد.

دوم اینکه :چون پسته گیاهی دو پایه است در باغ باید حدود 10درصد از پایه ها را با پیوندک نر پیوند زد.

سن باروری بر حسب رقم 5-8 سالگی است و گیاه در 15-40 سالکی بیشترین محصول خود را می دهد.

فاصله کاشت پسته در حدود 6-8 متر است و هر درخت در سال حدود 70-200کبلو گرم پسته تولید می کند.که معادل 25-70کیلو پسته خشک است.

روشهای کاشت پسته و تولید نهال:

کاشت پسته در گلدان:

برای این منظور از کیسه های پلاستیکی سیاه به قطر 15-10 سانتی‍متر و ارتفاع 30-25 سانتی‍متر استفاده می ‍شود.

ترکیب خاک گلدان شامل ماسه شیرین + خاک زراعی + کود حیوانی پوسیده (ترجیحاً کود گاوی) می ‍باشد.

در این روش ممکن است گلدان‍ها به صورت آزاد در کنار یکدیگر قرار گیرند یا به صورت کرتی درآیند. پس از خیساندن بذور مورد نظر و ضدعفونی آنها، 2 عدد بذر در عمق 3-2 سانتی‍متری خاک گلدان قرار گرفته و روی آن با ماسه یا خاک اره پوشانده می‍ شود. زمان کاشت در گلدان اواخر زمستان و اوایل و اوایل بهار می باشد.درصورت تولید نهال گلدانی در شاسی یا گلخانه، می‍ توان در پاییز یا اوایل زمستان نیز اقدام به کاشت بذر نمود. از مزایای این روش بالابودن بازده تولید نهال، سهولت و عدم محدودیت زمانی در امر جابجایی گلدان می باشد.

کاشت پسته در خزانه:

در این روش از یک قطعه زمین به مساحت‍های 20*10 یا 30*20 متر استفاده می شود. پس ازآماده سازی زمین با افزودن کود حیوانی پو‍سیده (20 تن در هکتار)، ماسه بادی (60 تن ) و مقداری کود شیمیائی (فسفات آمونیوم به میزان 4000 کیلوگرم در هکتار) نسبت به اصلاح و تقویت زمین اقدام می گردد.

در اواسط اسفند تا اواسط فروردین ماه، بذور پسته ارقام بادامی ریز یا قزوینی را به مدت 12 ساعت خیسانده و ضدعفونی می کنند. در قطعه مورد نظر ردیف هایی به فواصل 30-20 سانتی‍متر ایجاد و بذور روی ردیف‍ها به فاصله 15-10 سانتی‍متری و در عمق 3 سانتیمتر کشت می ‍شوند. آبیاری نهال‍ها ابتدا هر 10-7 روز یک ‍مرتبه و بعد هر 12-10 روز یک ‍مرتبه انجام می ‍شود و نهال های تولیدی در زمستان سال اول یا دوم به زمین اصلی منتقل می ‍شوند.

در هنگام انتقال نهال‍ها باید دقت لازم در زمان بیرون آوردن آنها از زمین خزانه صورت گیرد تا از قطع شدن نوک ریشه اصلی و پوشش ریشه جلوگیری شود. در صورت عدم رعایت این مسئله ممکن است میزان تلفات به 40-30 درصد برسد.

فاصله کاشت درختان:

در اکثر باغ‍های پسته به دلیل عدم آگاهی باغداران، فواصل کاشت رعایت نشده و باغ‍هایی با شکل‍های نامنظم و متراکم مشاهده می گردد که علاوه بر عدم رعایت اصول صحیح باغداری، مشکلات عملیات داشت و برداشت را دارد. به منظور جلوگیری از بروز این مشکل، فاصله مناسب بین دو ردیف 8-6 متر و روی 4-3 متر توصیه می شود.

کشت مخلوط:

کاشت هر نوع گیاه، اعم از زراعی یا باغی در فاصله بین درختان را کشت مخلوط می گویند. طول دوره نونهالی درختان پسته نسبتاً طولانی می ‍باشد. بنابراین باغدار اقدام به کاشت گیاهان مناسب در فاصله بین درختان پسته می ‍‍‍کند تا علاوه بر تامین بخشی از هز ینه ‍های تولید، سبب اصلاح و بهبود ساختمان خاک نیز شود. از گیاهان زراعی مناسب و متداول در کشت مخلوط می ‍توان گندم، جو، یونجه، چغندر، شلغم، منداب و زعفران را نام برد. از گیاهان باغی می ‍توان انگور، انار، بادام ، زردآلو و سیب را نام برد.

کوددهی پسته:

کودهای آلی

کودهای آلی براساس منشاپیدایش به سه دسته عمده : حیوانی، گیاهی، و مخلوط تقسیم می ‍شوند.

مزایای کودهای آلی

این کودها ممکن است بتوانند تمامی عناصر ضروری پر‍مصرف و کم مصرف را برای گیاه تامین کنند. اهمیت دیگر کودهای آلی، بهبود و افزایش نفوذپذیری خاک نسبت به آب و هوا و در نتیجه نفوذپذیری ریشه یا گیاه می باشد.

کودهای دامی

درایران خصوصاً در باغات پسته از کود ماکیان نوع مرغی بسیار مصرف می ‍شود و بهتراست از مصرف مداوم کود‍مرغی در باغات پسته خودداری نمود و حداقل هر سه یا پنج سال از کود آلی دیگری استفاده شود.

مقدار مصرف این کود به علت بالا بودن ازت آن بیش از 10تن در هکتار برای درختان جوان (15ساله) توصیه نمی ‍شود.

در مورد درختان بارور و مسن می‍توان میزان استفاده از آن را تا حداکثر 20 تن در هکتار بالا برد. بطور کلی کود پرندگان و کودمرغی دارای درصدآهن بالا می باشند به همین علت از مصرف مداوم و با مقدار زیاد آنها در باغاتی که درصد آهک از 30 درصد متجاوز است، باید جداً خودداری نمود.

کودهای مرغی را بایستی .در شیار کودی عمیق، مصرف و مدفون کرد.

کودهای دامی گاوی و گوسفندی تفاوتی در کاربرد نداشته و گاهی نیز به صورت مخلوط بکار برده می ‍شوند که انجام آن توصیه می ‍شود، زیرا کودهای گاوی ازت و پتاسیم کمتری از کود‍های گوسفندی دارند.

بهتر است برای اراضی دارای معمولی و نسبتاً غنی از نظر مواد غذائی مصرف شوند. میزان مصرف کودهای مخلوط یا گوی معادل 20 تن در هکتار برای درختان جوان زیر 15 سال و 40-20 تن برای درختان بارور و مسن توصیه می ‍شود.

کلیه مقادیر کودی توصیه شده اعم از مرغی و یا گاوی و... باید به عنوان کود زمستانه فقط در شیار کودی به عرض 40 و عمق 40 سانتی‍متر در انتهای سایه انداز درختان مصرف شود.

کود دهی گیاهان گلخانه ای 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

کود دهی گیاهان گلخانه ای :

گیاهان نیز مانند انسانها برای رشد و نمو به ومواد غذایی نیاز دارند . فتوسنتز تامین کننده کربوهیدرات است و به علاوه لازم است عناصر معدنی خاصی از محیط ریشه جذب گیاه شود . جذب عناصر توسط ریشه گیاهان به صورت اختصاصی نیست , به این معنی که وود عناصر در گیاه دلیل بر ضروری بودن آن برای رشد و نمو نیست . گیاه قادر به تشخیص مواد جذب شده از خاک نیست , چون اگر چنین بود علف کش ها را جذب نمی کرد . شرایط ضروری بودن عناصر این است که فقدان عنصر , رشد زایشی و رویشی را با مشکل مواجه کند . با به کار بردن عنصر علایم کمبود بر طرف شود و عنصر مستقیما در تغذیه گیاه نه در فعالیت های شیمیایی یا میکروبیولوژی خاک یا محیط کشت موثر باشد . برخی از حشره کش ها که به خاک اضافه می شود از طریق سیستم آوندی به تمام قسمت های گیاه منتقل و در اثر تغذیه حشره از شیره گیاه منجر به مرگ آن می شود .

90 در صد وزن گیاه را آب و 90 در صد وزن ماده خشک را کربن , هیدروژن و اکسیژن تشکیل می دهد و 10 درصد باقی مانده را 14 عنصر ضروری تشکیل می دهد . این عناصر شامل عناصر پر مصرف و کم مصرف و کلر و سدیم می باشد .

عناصر پر مصرف : نیتروژن , فسفر , پتاسیم , کلسیم ,منیزیم , گوگرد .

عناصر کم مصرف : آهن , بر , منگنز , مس , روی , مولیبدن , کلر .

توزیع مواد معدنی در گیاه : اگر برگ در دمای 500 درجه سانتی گراد به مدت 4 سات قرار داده شود مشخص می شود که 95 - 90 درصد برگ را آب تشکیل داده است و دارای 10 – 5 درصد ماده خشک می باشد و 25 - 1 درصد ماده خشک را مواد معدنی تشکیل می دهد . میزان مواد معدنی بستگی به نوع اندام یا بافت و سن آن دارد . میزان مواد معدنی در بذر بیشتر از میوه و در ریشه کوچک , بیشتر از ریشه بزرگ می باشد. دی اکسید کربن خاک در ترکیب با آب تشکیل اسید کربنیک می دهد که باعث شکستن مواد آلی خاک , ذرات خاک . کود ها می شود و باعث آزاد شدن یون ها و جذب آن ها توسط ریشه می گردد.

ظرفیت تبادل کاتیونی : ظرفیت تبادل کاتیونی به میزان بار منفی ذرات خاک مربوط می شود . بر حسب واحد اکی والان بر 100 سانتی متر مکعب بیان می شود . چون غلظت اکثر عناصر غذایی در داخل ریشه بیشتر از محیط رشد است . برای جذب مقادیر اضافی نیاز به انرژی است که از طریق شکستن قند حاصل می گردد . میزان تبادل کاتیونی رس بیشتر از مواد آلی است .

شاخص شوری : اصولا کودها حاوی نمک هستند و وقتی به خاک اضافه می شود میزان نمک خاک را افزایش می دهند. انتخاب کود مناسب کمک می کند تا غلظت نمک خاک در حد پایین حفظ شود . منظوراز شاخص شوری اثری است که کود های مختلف روی میزان شوری خاک دارند. شاخص شوری نتیترات سدیم را 100 در نظر می گیرند و شاخص شوری سایر کودها را بر اساس آن رتبه بندی می کنند .

صدمه شوری به گیاهان: میزان غلضت املاح موجود در خاک و سلول های ریشه تعیین کننده انتقال مواد از محلول به داخل گیاه است و جریان آب به طرف غلظت بیشتر املاح بوده که معمولا میزان آن در محیط خاک بیشتر از سلول های ریشه بوده و از این جهت جریان مواد از محیط ریشه به داخل سلول های گیاه است .

معمولا صدمه شوری اسمزی است . در اثر افزایش غلظت نمک در محیط ریشه آب از سلول های ریشه به محیط ریشه کشیده می شود در نتیجه محتوایی سلول به خارج ازآن کشیده می شود و گیاه دچار پلاسمولیز می شود . وقتی که پلاسمولیز در تعداد زیادی از سلول های گیاه روی می دهد خشکی فیزیولوژی اتفاق می افتد و سلولهای ریشه دچار کم آبی شدید می شود .

روشهای کاهش نمک بستر محیط ریشه : برای کاهش میزان شوری خاک باید کود های شیمیایی را به مقدار مناسب مصرف کرد . اگر غلظت نمک به حدی برسد که باعث کاهش رشد شود , باید خاک را شستشو داد تا نمک اضافی از خاک خارج شود . میزان آب مورد نیاز 203.8 – 122.8 لیتر آب در هر متر مربع بستر می باشد و پس از 30 دقیقه دومین آبیاری باید انجام شود تا نمک ها از خاک خارج شود . اگر میزان نمک خاک خیلی زیاد باشد سومین و چهارمین آبیاری نیز مورد نیاز می باشد . زهکشی مناسب خاک باعث خروج نمک ها می شود .

به طور کلی میزان نمک های قابل حل در خاک می تواند توسط آبیاری کافی و استفاده از محیط کشت با زه کشی مناسب کنترل کرد .

کاربرد بیوتکنولوژی در باغبانی

با افزایش جمعیت در دنیا، نیاز به افزایش تولید میوه و سبزى نیز به همان نسبت وجود دارد. چگونه مى توان این نسبت را متوازن نمود و تولیدات باغبانى را با افزایش جمعیت، افزایش داد؟ تکنیک هاى سنتى به نژادى گیاهان، پیشرفت هاى قابل توجهى را در اصلاح ارقام با پتانسیل بالا به وجود آورده اند ولى این تکنیک ها قادر نیستند میزان تولید میوه ها و سبزى ها را نسبت به افزایش تقاضا براى این محصولات در کشورهاى در حال توسعه بالا ببرند.

لذا یک نیاز فورى به استفاده از بیوتکنولوژى براى سرعت دادن به توسعه برنامه هاى اجرایى احساس مى شود. ابزارهاى بیوتکنولوژى در تمام برنامه هاى به نژادى محصولات باغبانى با اصلاح ارقام جدید گیاهى، مهیا نمودن مواد مناسب کشت، حشره کش هاى انتخابى موثرتر و کودهایى با کارایى بالاتر، مورد استفاده و نیاز هستند. اکثر میوه ها و سبزى هاى موجود در بازار کشورهاى توسعه یافته، به صورت ژنتیکى دستکارى شده اند. بیوتکنولوژى مدرن، طیف وسیعى از موجودات زنده یا مواد حاصل از میکروارگانیسم ها را در ساختن یا تغییر یک فرآورده جهت اصلاح گیاهان یا حیوانات و یا اصلاح میکروارگانیسم هایى براى کاربردهاى خاص در بر گرفته و مورد استفاده قرار مى دهد. بیوتکنولوژى یک جنبه جدیدى از بیولوژى و علوم کشاورزى است که ابزار و راهکارهاى جدیدى را بر حل مشکلات متفرقه تولید غذا در دنیا مهیا مى سازد. عمده ترین کاربردهاى بیوتکنولوژى جهت اصلاح و بهبود محصولات باغبانى عبارتند از:۱- کشت بافت. ۲- مهندسى ژنتیک. ۳- شناساگرهاى مولکولى. ۴- مارکرهاى مولکولى. ۵- تولید و توسعه میکروب هاى مفید

• کشت بافت یکى از کاربردهاى وسیع بیوتکنولوژى در زمینه کشت بافت، به ویژه ریز ازدیادى است. این تکنیک یکى از مهمترین تکنیک هاى مورد استفاده براى ازدیاد غیرجنسى سریع گیاهان در درون شیشه (In vitro) به حساب مى آید. تکنیک کشت بافت از نظر زمان و فضاى مورد استفاده براى تولید انبوهى از گیاهان عارى از بیمارى بسیار مقرون به صرفه است. همچنین انتقال منابع با ارزش گیاهى (ژرم پلاسم) از نواحى بومى گیاهان به اقصى نقاط