تحقیق در مورد انواع پست ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

انواع پست ها

الف) انواع پست ها از نظر وظیفه ای که در شبکه به عهده دارند:

پست تبدیل: Transformer substation

در این گونه پست ها عمل تبدیل ولتاژ توسط ترانسفورماتورهای قامتی صورت می پذیرد. این گونه پست ها به دو دسته تقسیم می شوند:

پست های نیروگاهی ( افزاینده): ولتاژ تولیدی ژنراتورها به علت محدودیت های که در ساخت آنها وجود دارد پایین می باشد، جهت انتقال اقتصادی قدرت لازم است ولتاژ آنها افزایش یابد. بنابراین به این گونه از پست ها پست های بالا برنده و نیروگاهی گفته می شود.

پست های کاهنده ولتاژ و یا توزیع:Dritribution (stepdown) substation

ولتاژ الکتریکی مصرف کنندگان بایستی در حد مطلوبی کاهش داده شود تا قابل استفاده باشد کاهش ولتاژ از مقدار خیلی زیاد به مقدار خیلی کم از طریق پست های توزیع با قدرت کم، اقتصادی نبوده و لازم است در چند مرحله کاهش انجام شود.

تا آنجا که ممکن است بایستی انرژی را با ولتاژ بالا به نزدیک مصرف کننده رساند تا تلفات کم شود در مناطقی که مصرف کننده ها نزدیک به هم باشند.

ب: پست ها را از نظر استقرار به دو دسته روباز و روبسته تقسیم می کنند:

پست های بیرونی ( خارجی) باز: outdoor

پست های باز پست هایی هستند که تجهیزات فشار قوی آنها در محوطه باز و دارد و مستقیما در معرض شرایط جوی از قبیل باد و باران، گرد و غبار و تابش آفتاب قرار دارند.

پست های بسته ( درونی) یا داخلی: Indoor

پست های بسته پست هایی هستند که تمام تجهیزات فشار قوی آنها یا اکثر تجهیزات در محوطه سربسته قرار دارند.

ج: پست ها از نظر عایق بین فازها و یا بین فاز و زمین به دو شکل وجود دارند:

پست های معمولی: Insolation substation یا Conventional substation :

در این نوع پست ها هوا به عنوان عایق خارجی بین قسمت های برفدار و زه و همچنین بین فازها بوده و جهت عایق بندی و ایمنی افرادی که در محوطه پست رفت و آمد می کنند فواصل مشخص و معینی در نظر گرفته می شود.

پست های گازی: Gas Insolation substation (GIG

پست های هستند که قسمت برقدار تجهیزات ( به خصوص تجهیزات سوئیچگیر) درداخل محفظه فلزی که با گاز سsf6 پر شده قرار دارد. این محفظه ها دارای پتانسیل صفر بوده بنابراین رعایت فواصل مشخص لزومی ندارد. با پست های دیگر بسیار کوچک و در معرض عوامل محیطی نیستند و در مواقعی که با محدودیت مواجه هستیم کاربرد فراوان دارد. پست های گازی نیز به صورت باز و یا بسته و همچنین روزمینی و یا زیر زمینی ساخته می شوند. ( در ولتاژهای پایین بیشتر به صورت بسته است)

پست های هوایی:

پست هایی توزیع در ولتاژ های 20KV و پایین تر با قدرت کم که معمولا در حومه شهرها و روستاها روی پایه ها نصب می گردد، تجهیزات عمده آنها ترانسفورماتور می باشد. ( جز پست های معمولی محسوب می شوند).

پست های سیار: Mobile substation:

این پستها معمولا به صورت پست های با ظرفیت کم و در ولتاژهای بالاتر و مساوی 63 می تواند به صورت موقت جایگزین یک پست دائمی می گردد. ظرفیت این گونه پست ها 30تا 40 مگا ولت آمپر بوده و به دلایلی از قبیل آماده نشدن پست، بالا رفتن میزان یکباره مصرف، حوادث طبیعی و غیر مترقبه مورد استفاده قرار می گیرند.

تجهیزات این نوع پست ها از نوع GAS بوده و به همراه یک ترانسفورماتور روی یک یا چند تریلی نصب می شود تا حمل و نقل آنها به سادگی امکان پذیر باشد، تعداد فیدرهای این گونه پست ها محدود می باشد.

شمای تک خطی تاسیسات محوطه پست 20/63 کیلو ولت:

شکل صفحه 6 شمای تک خطی نیمی از تجهیزات یک پست 20/63 کیلو وات را نشان می دهد که شامل یک بی خط و یک بی ترانس می باشد.

الف: شمای تک خطی بی خط 63 کیلو ولت:

L.T برقگیر

V.T ترانسفورماتور های ولتاژ 63 کیلو ولت

61Q5 سکسیونر خط و 61Q50 سکسیونر زمین خط

C.T4 ترانسفورماتور جریان 63 کیلو ولت آمپر

61Q10 بریکر خط 63 کیلو ولت

61Q1 سکسیونر ارتباط بریکر خط به باسبار 63 کیلو ولت

BB سکسیونر ارتباط باسبار 63 کیلو ولت

ترانسفورماتورهای قدرت:

اصلی ترین تجهیز پست می باشد که عمل تبدیل ولتاژ را با توجه به شرایط مورد نیاز انجام می دهد.

انواع پست ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

انواع پست ها

الف) انواع پست ها از نظر وظیفه ای که در شبکه به عهده دارند:

پست تبدیل: Transformer substation

در این گونه پست ها عمل تبدیل ولتاژ توسط ترانسفورماتورهای قامتی صورت می پذیرد. این گونه پست ها به دو دسته تقسیم می شوند:

پست های نیروگاهی ( افزاینده): ولتاژ تولیدی ژنراتورها به علت محدودیت های که در ساخت آنها وجود دارد پایین می باشد، جهت انتقال اقتصادی قدرت لازم است ولتاژ آنها افزایش یابد. بنابراین به این گونه از پست ها پست های بالا برنده و نیروگاهی گفته می شود.

پست های کاهنده ولتاژ و یا توزیع:Dritribution (stepdown) substation

ولتاژ الکتریکی مصرف کنندگان بایستی در حد مطلوبی کاهش داده شود تا قابل استفاده باشد کاهش ولتاژ از مقدار خیلی زیاد به مقدار خیلی کم از طریق پست های توزیع با قدرت کم، اقتصادی نبوده و لازم است در چند مرحله کاهش انجام شود.

تا آنجا که ممکن است بایستی انرژی را با ولتاژ بالا به نزدیک مصرف کننده رساند تا تلفات کم شود در مناطقی که مصرف کننده ها نزدیک به هم باشند.

ب: پست ها را از نظر استقرار به دو دسته روباز و روبسته تقسیم می کنند:

پست های بیرونی ( خارجی) باز: outdoor

پست های باز پست هایی هستند که تجهیزات فشار قوی آنها در محوطه باز و دارد و مستقیما در معرض شرایط جوی از قبیل باد و باران، گرد و غبار و تابش آفتاب قرار دارند.

پست های بسته ( درونی) یا داخلی: Indoor

پست های بسته پست هایی هستند که تمام تجهیزات فشار قوی آنها یا اکثر تجهیزات در محوطه سربسته قرار دارند.

ج: پست ها از نظر عایق بین فازها و یا بین فاز و زمین به دو شکل وجود دارند:

پست های معمولی: Insolation substation یا Conventional substation :

در این نوع پست ها هوا به عنوان عایق خارجی بین قسمت های برفدار و زه و همچنین بین فازها بوده و جهت عایق بندی و ایمنی افرادی که در محوطه پست رفت و آمد می کنند فواصل مشخص و معینی در نظر گرفته می شود.

پست های گازی: Gas Insolation substation (GIG

پست های هستند که قسمت برقدار تجهیزات ( به خصوص تجهیزات سوئیچگیر) درداخل محفظه فلزی که با گاز سsf6 پر شده قرار دارد. این محفظه ها دارای پتانسیل صفر بوده بنابراین رعایت فواصل مشخص لزومی ندارد. با پست های دیگر بسیار کوچک و در معرض عوامل محیطی نیستند و در مواقعی که با محدودیت مواجه هستیم کاربرد فراوان دارد. پست های گازی نیز به صورت باز و یا بسته و همچنین روزمینی و یا زیر زمینی ساخته می شوند. ( در ولتاژهای پایین بیشتر به صورت بسته است)

پست های هوایی:

پست هایی توزیع در ولتاژ های 20KV و پایین تر با قدرت کم که معمولا در حومه شهرها و روستاها روی پایه ها نصب می گردد، تجهیزات عمده آنها ترانسفورماتور می باشد. ( جز پست های معمولی محسوب می شوند).

پست های سیار: Mobile substation:

این پستها معمولا به صورت پست های با ظرفیت کم و در ولتاژهای بالاتر و مساوی 63 می تواند به صورت موقت جایگزین یک پست دائمی می گردد. ظرفیت این گونه پست ها 30تا 40 مگا ولت آمپر بوده و به دلایلی از قبیل آماده نشدن پست، بالا رفتن میزان یکباره مصرف، حوادث طبیعی و غیر مترقبه مورد استفاده قرار می گیرند.

تجهیزات این نوع پست ها از نوع GAS بوده و به همراه یک ترانسفورماتور روی یک یا چند تریلی نصب می شود تا حمل و نقل آنها به سادگی امکان پذیر باشد، تعداد فیدرهای این گونه پست ها محدود می باشد.

شمای تک خطی تاسیسات محوطه پست 20/63 کیلو ولت:

شکل صفحه 6 شمای تک خطی نیمی از تجهیزات یک پست 20/63 کیلو وات را نشان می دهد که شامل یک بی خط و یک بی ترانس می باشد.

الف: شمای تک خطی بی خط 63 کیلو ولت:

L.T برقگیر

V.T ترانسفورماتور های ولتاژ 63 کیلو ولت

61Q5 سکسیونر خط و 61Q50 سکسیونر زمین خط

C.T4 ترانسفورماتور جریان 63 کیلو ولت آمپر

61Q10 بریکر خط 63 کیلو ولت

61Q1 سکسیونر ارتباط بریکر خط به باسبار 63 کیلو ولت

BB سکسیونر ارتباط باسبار 63 کیلو ولت

ترانسفورماتورهای قدرت:

دانلود پروژه انواع کمک فنرها (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

انواع کمک فنرها

دو تیوپه

تک تیوپه

با مخزن بیرونی

دو تیوپه :

در این مدل از کمک فنر ، که همان نوع بررسی شده در بالاست ، یک تیوپ اصلی وجود دارد که پیستون در آن حرکت می نماید و تیوپ دوم که تیوپ ذخیره نام دارد ، در گرداگرد تیوپ اصلی قرار گرفته تا سیال مازاد را در خود جای دهد .

کمک های دو تیوپه انواع متنوعی دارند ، که برخی از لحاظ تکنولوژی منحصر به یک یا چند کارخانه بوده و دارای قیمتهای بالا و کارآییهای خاصی نیز می باشند ، اما انواع متداول آن به شرح زیر می باشند :

دو تیوپه گازی :

گسترش کمک فنرهای گازی باعث ایجاد برتری عمده ای در رانندگی با خودروهای مجهز به این نوع کمک فنر گردیده . این نوع از کمک فنر به مشکلات موجود در کنترل و هدایت خودروهایی که مجهز به شاسی و بدنه یکپارچه هستند یا فاصله چرخهایشان کم است یا نیاز به فشار بالای باد تایرها دارند ، خاتمه بخشیده . این کار تنها با افزودن مقداری گاز نیتروژن با فشار کم در تیوپ ذخیره انجام می گیرد . این در حالی است که تصور عامه بر این است که در کمک های گازی تنها از نوعی گاز استفاده می شود و از روغن خبری نیست . اما چنین نیست ، در این نوع کمک فنر ، گاز ( نیتروژن ) تنها حجم بسیار کمی از حجم مواد موجود در کمک را شامل می شود . فشار نیتروژن درون تیوپ ذخیره نیز ما بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ psi می باشد .

یکی دیگر از محاسن نیتروژن جلوگیری از ایجاد کف در کمک فنر است ، این کف ( Foam ) که حاصل ترکیب شدن روغن با هوا ( در کمک فنرهای دو تیوپه هیدرولیکی بجای نیتروژن ، هوا وجود دارد ) است ، قابل فشرده شدن می باشد ، از اینرو باعث اخلال در کار کمک شده و نرمی و راحتی رانندگی را از بین می برد همچنین واکنشهای کمک فنر را با تاخیر مواجه می کند . اما در انواع گازی ، نیتروژن تحت فشار قابلیت ترکیب شدن با روغن را دارا نیست . در صورتی هم که مقادیر کمی هوا در پروسه تولید یا در حین کارکرد کمک وارد آن شده باشد ، بدلیل وجود فشار نیتروژن تنها به صورت حباب در روغن پخش می شود . 

دیگر مزیت کمک فنرهای گازی ، بازگشت جزئی آنها پس از فشرده شدن است ، این امر که بدلیل بیشتر بودن سطح مقطع زیر پیستون نسبت به سطح بالای پیستون ( بدلیل وجود میله )‌ و وجود فشار بالای نیتروژن وارد بر سطح بزرگتر ( زیر پیستون ) اتفاق می افتد ، باعث بالا رفتن ضریب فنر شده ، و تا حدی از پایین رفتن سر خودرو هنگام ترمز گیری ، پایین رفتن عقب خودرو در هنگام شتاب گیری و چپ شدن و انحراف خودرو جلوگیری می نماید.

دو تیوپه هیدرولیکی :

عینا مشابه نوع گازی می باشند ، با این تفاوت که در آنها بجای نیتروژن تحت فشار کم ، از هوا در فشار معولی استفاده می شود ، که مشکلاتی نظیر ایجاد کف در آنها اجتناب ناپذیر است ( نوع هیدرولیکی ، نسل اول کمک فنرهای دو تیوپه محسوب می شوند ، که همینک جای خود را به انواع گازی سپرده اند ) .

دو تیوپه Foam Cell :

در این نوع بجای اینکه اجازه داده شود گاز نیتروژن در تماس با سیال هیدرولیکی ( روغن ) قرار گیرد ، سلولهایی از نیتروژن اشباع شده بکار می رود ، این نوع نیز همانند نوع گازی ، از ایجاد کف هوا و روغن جلوگیری می نماید ، اما در صورتی که در دماهای بسیار بالا قرار گیرد ( کارکرد در جاده های با دست انداز بسیار زیاد در مدت زیاد ) پس از سرد شدن دیگر کیفیت اولیه خود را باز نخواهد یافت .

دانلود پروژه انواع کمک فنرها (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

انواع کمک فنرها

دو تیوپه

تک تیوپه

با مخزن بیرونی

دو تیوپه :

در این مدل از کمک فنر ، که همان نوع بررسی شده در بالاست ، یک تیوپ اصلی وجود دارد که پیستون در آن حرکت می نماید و تیوپ دوم که تیوپ ذخیره نام دارد ، در گرداگرد تیوپ اصلی قرار گرفته تا سیال مازاد را در خود جای دهد .

کمک های دو تیوپه انواع متنوعی دارند ، که برخی از لحاظ تکنولوژی منحصر به یک یا چند کارخانه بوده و دارای قیمتهای بالا و کارآییهای خاصی نیز می باشند ، اما انواع متداول آن به شرح زیر می باشند :

دو تیوپه گازی :

گسترش کمک فنرهای گازی باعث ایجاد برتری عمده ای در رانندگی با خودروهای مجهز به این نوع کمک فنر گردیده . این نوع از کمک فنر به مشکلات موجود در کنترل و هدایت خودروهایی که مجهز به شاسی و بدنه یکپارچه هستند یا فاصله چرخهایشان کم است یا نیاز به فشار بالای باد تایرها دارند ، خاتمه بخشیده . این کار تنها با افزودن مقداری گاز نیتروژن با فشار کم در تیوپ ذخیره انجام می گیرد . این در حالی است که تصور عامه بر این است که در کمک های گازی تنها از نوعی گاز استفاده می شود و از روغن خبری نیست . اما چنین نیست ، در این نوع کمک فنر ، گاز ( نیتروژن ) تنها حجم بسیار کمی از حجم مواد موجود در کمک را شامل می شود . فشار نیتروژن درون تیوپ ذخیره نیز ما بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ psi می باشد .

یکی دیگر از محاسن نیتروژن جلوگیری از ایجاد کف در کمک فنر است ، این کف ( Foam ) که حاصل ترکیب شدن روغن با هوا ( در کمک فنرهای دو تیوپه هیدرولیکی بجای نیتروژن ، هوا وجود دارد ) است ، قابل فشرده شدن می باشد ، از اینرو باعث اخلال در کار کمک شده و نرمی و راحتی رانندگی را از بین می برد همچنین واکنشهای کمک فنر را با تاخیر مواجه می کند . اما در انواع گازی ، نیتروژن تحت فشار قابلیت ترکیب شدن با روغن را دارا نیست . در صورتی هم که مقادیر کمی هوا در پروسه تولید یا در حین کارکرد کمک وارد آن شده باشد ، بدلیل وجود فشار نیتروژن تنها به صورت حباب در روغن پخش می شود . 

دیگر مزیت کمک فنرهای گازی ، بازگشت جزئی آنها پس از فشرده شدن است ، این امر که بدلیل بیشتر بودن سطح مقطع زیر پیستون نسبت به سطح بالای پیستون ( بدلیل وجود میله )‌ و وجود فشار بالای نیتروژن وارد بر سطح بزرگتر ( زیر پیستون ) اتفاق می افتد ، باعث بالا رفتن ضریب فنر شده ، و تا حدی از پایین رفتن سر خودرو هنگام ترمز گیری ، پایین رفتن عقب خودرو در هنگام شتاب گیری و چپ شدن و انحراف خودرو جلوگیری می نماید.

دو تیوپه هیدرولیکی :

عینا مشابه نوع گازی می باشند ، با این تفاوت که در آنها بجای نیتروژن تحت فشار کم ، از هوا در فشار معولی استفاده می شود ، که مشکلاتی نظیر ایجاد کف در آنها اجتناب ناپذیر است ( نوع هیدرولیکی ، نسل اول کمک فنرهای دو تیوپه محسوب می شوند ، که همینک جای خود را به انواع گازی سپرده اند ) .

دو تیوپه Foam Cell :

در این نوع بجای اینکه اجازه داده شود گاز نیتروژن در تماس با سیال هیدرولیکی ( روغن ) قرار گیرد ، سلولهایی از نیتروژن اشباع شده بکار می رود ، این نوع نیز همانند نوع گازی ، از ایجاد کف هوا و روغن جلوگیری می نماید ، اما در صورتی که در دماهای بسیار بالا قرار گیرد ( کارکرد در جاده های با دست انداز بسیار زیاد در مدت زیاد ) پس از سرد شدن دیگر کیفیت اولیه خود را باز نخواهد یافت .

دانلود پروژه انواع کمک فنرها (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

انواع کمک فنرها

دو تیوپه

تک تیوپه

با مخزن بیرونی

دو تیوپه :

در این مدل از کمک فنر ، که همان نوع بررسی شده در بالاست ، یک تیوپ اصلی وجود دارد که پیستون در آن حرکت می نماید و تیوپ دوم که تیوپ ذخیره نام دارد ، در گرداگرد تیوپ اصلی قرار گرفته تا سیال مازاد را در خود جای دهد .

کمک های دو تیوپه انواع متنوعی دارند ، که برخی از لحاظ تکنولوژی منحصر به یک یا چند کارخانه بوده و دارای قیمتهای بالا و کارآییهای خاصی نیز می باشند ، اما انواع متداول آن به شرح زیر می باشند :

دو تیوپه گازی :

گسترش کمک فنرهای گازی باعث ایجاد برتری عمده ای در رانندگی با خودروهای مجهز به این نوع کمک فنر گردیده . این نوع از کمک فنر به مشکلات موجود در کنترل و هدایت خودروهایی که مجهز به شاسی و بدنه یکپارچه هستند یا فاصله چرخهایشان کم است یا نیاز به فشار بالای باد تایرها دارند ، خاتمه بخشیده . این کار تنها با افزودن مقداری گاز نیتروژن با فشار کم در تیوپ ذخیره انجام می گیرد . این در حالی است که تصور عامه بر این است که در کمک های گازی تنها از نوعی گاز استفاده می شود و از روغن خبری نیست . اما چنین نیست ، در این نوع کمک فنر ، گاز ( نیتروژن ) تنها حجم بسیار کمی از حجم مواد موجود در کمک را شامل می شود . فشار نیتروژن درون تیوپ ذخیره نیز ما بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ psi می باشد .

یکی دیگر از محاسن نیتروژن جلوگیری از ایجاد کف در کمک فنر است ، این کف ( Foam ) که حاصل ترکیب شدن روغن با هوا ( در کمک فنرهای دو تیوپه هیدرولیکی بجای نیتروژن ، هوا وجود دارد ) است ، قابل فشرده شدن می باشد ، از اینرو باعث اخلال در کار کمک شده و نرمی و راحتی رانندگی را از بین می برد همچنین واکنشهای کمک فنر را با تاخیر مواجه می کند . اما در انواع گازی ، نیتروژن تحت فشار قابلیت ترکیب شدن با روغن را دارا نیست . در صورتی هم که مقادیر کمی هوا در پروسه تولید یا در حین کارکرد کمک وارد آن شده باشد ، بدلیل وجود فشار نیتروژن تنها به صورت حباب در روغن پخش می شود . 

دیگر مزیت کمک فنرهای گازی ، بازگشت جزئی آنها پس از فشرده شدن است ، این امر که بدلیل بیشتر بودن سطح مقطع زیر پیستون نسبت به سطح بالای پیستون ( بدلیل وجود میله )‌ و وجود فشار بالای نیتروژن وارد بر سطح بزرگتر ( زیر پیستون ) اتفاق می افتد ، باعث بالا رفتن ضریب فنر شده ، و تا حدی از پایین رفتن سر خودرو هنگام ترمز گیری ، پایین رفتن عقب خودرو در هنگام شتاب گیری و چپ شدن و انحراف خودرو جلوگیری می نماید.

دو تیوپه هیدرولیکی :

عینا مشابه نوع گازی می باشند ، با این تفاوت که در آنها بجای نیتروژن تحت فشار کم ، از هوا در فشار معولی استفاده می شود ، که مشکلاتی نظیر ایجاد کف در آنها اجتناب ناپذیر است ( نوع هیدرولیکی ، نسل اول کمک فنرهای دو تیوپه محسوب می شوند ، که همینک جای خود را به انواع گازی سپرده اند ) .

دو تیوپه Foam Cell :

در این نوع بجای اینکه اجازه داده شود گاز نیتروژن در تماس با سیال هیدرولیکی ( روغن ) قرار گیرد ، سلولهایی از نیتروژن اشباع شده بکار می رود ، این نوع نیز همانند نوع گازی ، از ایجاد کف هوا و روغن جلوگیری می نماید ، اما در صورتی که در دماهای بسیار بالا قرار گیرد ( کارکرد در جاده های با دست انداز بسیار زیاد در مدت زیاد ) پس از سرد شدن دیگر کیفیت اولیه خود را باز نخواهد یافت .