تحقیق در مورد تفاوت لینوکس و ویندوز 34 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقایسه امنیت در ویندوز و لینوکس

اشاره: امنیت نرم افزاری به طور کلی یک مفهوم انتزاعی است که به پارامترهای فکری هر شخص وابسته است. چون درجه آسیب پذیری امنیتی، از خط به خط کدهای برنامه نویسی به وجود می آید. هر حوزه امنیتی از درجه حساسیت خاصی برخوردار است که ممکن است برای کاربران یک پایه فوق العاده مهم باشد یا بر عکس. در نتیجه تعابیر بسیار زیادی برای امنیت وجود دارد. مخصوصا اگر بخواهید درباره امنیت برنامه کامل و پیچیده ای مانند سیستم عامل ها و مثلا ویندوز و لینوکس صحبت کنید.

پارامترهای عینی متعددی برای درجه بندی امنیت وجود دارد که می توان از آن طریق باگ های برطرف شده یک مجموعه نرم افزاری خاص را محاسبه کرد. هنگامی که ویندوز و لینوکس با هم مقایسه می شوند، نقطه ضعف های امنیتی دیگری ظاهر می شوند که در این مقایسه دخیل هستند. اخیرا موسسه CERT گزارشی از اسیب پذیری های استاندارد این دو سیستم عامل را منتشر نمود که طی آن 250 حفره امنیتی حساس برای ویندوز گزارش شده کخ 39 حوزه آن در لیست خطرناک ترین نقاط ضعف امنیتی قرار دارند و برای لینوکس ردهت نیز 46 حفره امنیتی گزارش شده است که سه حفره آن در لیست آسیب پذیری های امنیتی بسیار خطرناک قرار دارند. هزاران گزارش از مقایسه امنیتی میان لینوکس و ویندوز وجود دارد. اما مبنای این تحقیق CERT گزارش هایی بوده که توسط کاربران موسسات دولتی ارائه شده اند و در ان حفره های امنیتی خطرناک مشابهی گزارش شده است. رلایل قانع کننده ای برای ان تفاوت امنیتی میان دو سیستم عامل وجود دارد. به عنوان مثال مدل توسعه اپن سورس برنامه های لینوکس، امکان گزارش . شناسایی باگ های را در فاصله زمانی زودتری امکان پذیر می کند. این مزیتی است که در ویندوز از آن بی بهره است. دیگر پارامترها نامطلوب برای ویندوز، اعتماد بسیاری از کرنل برنامه های کاربردی ویندوز به (RPC )Remote Procedure ،متد توسعه جامعه کامپیوترهای خانواده اینتل،است. نتیجه این رویه،ضعف قوانین دیواره های آتش در مقایسه با سیستم عامل هایی مانند لینوکس است که در سطح بسیار کمتری از RPC استفاده می کنند. میان این دو سیستم عامل، تفاوت های امنیتی دیگر نیز وجود دارد که برای کاربران پایانه ای این سیستم عامل ها بروز خواهد کرد و در حوزه آسیب پذیری های مدیریتی سیستم گنجانده نمی شوند . برای مثال ویندوزها قطعا زمینه مساعدتری برای شیوع ویروس ها در سمت کاربران پایانه ای داراست که ایمنی سیستم به خود کاربر و استفاده از آنتی ویروس ها واگذار شده است. اخیرا ویندوز شاهد ربودن اطلاعات سیستم ها توسط ابزارهایی به نام Spyware یا جاسوس افزار بود که می توانند به صورت محرمانه و پنهانی اطلاعات شخصی شما را در سطح اینترنت پخش کنند که در وبگردی، از روی خطا یا اختیار آن ها را بر روی سیستم فعال می کنید. مایکروسافت جدیدا برای مقابله با این پدیده یک شرکت ضد ویروس و ضد جاسوس افزار را خریداری کرده است. امکان دارد که بتوان توسط مدیر سیستم یا کاربران ارشد، ویندوز لینوکس را به درستی مدیریت کرد. اما بسیاری از برنامه های کاربردی دیگر ویندوز با این سیستم یکپارچه نیستند و نیاز است توسط کاربران، با مجوزدهی صحیح مدیر سیستم، اجرا شوند. اما برنامه های کاربردی لینوکس غالبا نیازمندی های امنیتی را رعایت کرده و در نتیجه کمتر می توانند مورد سوء استفاده قرار گیرند. ویندوز تنها از طرف توسعه دهنده خود دچار مشکل است که دوست دارد یک سیستم ساده را خلق کند که برای استفاده کننده بسیار آسان باشد. اما این سایت با هزینه بسیار زیادی از ناحیه امنیت سیستم همراه است. این امتیاز حتی موجب سست شدن امنیت سیستم نسبت به نسخه های قدیمی تر می شود، ضعفی که لینوکس هنوز با آن مواجه نشده است. لینوکس نیز دارای ضعف های امنیتی است.

عموما سازندگان خودشان سخت افزار یا درایوهای مخصوص خود را برای سازگاری با ویندوز توسعه می دهند. اما در جامعه لینوکس غالبا از مهندسی معکوس برای ساخت این محصولات استفاده می شود. در سیستم عامل های اپن سورس، گاهی قدم اول همین مهندسی معکوس، غیرقابل پیش بینی خواهد بود. در برخی موارد، سازگاری یک سخت افزار با لینوکس، به کندی صورت می پذیرد که نسبت به ویندوز، شاید ماه ها و شاید تا دو سال به طول بینجامد. خوشبختانه با پشتیبانی شرکت هایی مانند IBM و Novell از استانداردهای اپن سورس، برخی از مشکلات پیچیده حل شده و پروسه سازگاری با لینوکس ساده تر شده است. فارغ از محیط های گرافیکی، رابط خط فرمان لینوکس برای بسیاری از کاربران سخت و پیچیده است و آنان درک درستی از آن ندارند. همین امر موجب می شود مدیران سیستم ها، از به کار گرفتن ابزارو مفاهیم پیچیده برای برقرای امنیت در سیستم اجتناب کنند. لینوکس اصولا دارای قابلیت های سیستم عاملی یک شبکه است و در نصب پیش فرض، بسیاری از برنامه های کاربردی شبکه فعال نیست. این موضوع می تواند آسیب پذیری های ناشناخته ای را به وجود آوردکه هر یک از آن ها تهدیدی امنیتی برای سیستم عامل محسوب شوند. خوشبختانه این موارد و بسیاری از نقاط ضعف دیگر لینوکس، با به کارگیری یک لایه سخت گیرانه امنیتی و ابزار ساده خط فرمان برای آسان کردن کار مدیر سیستم بهبود یافته است. یکی دیگر از امتیازات لینوکس، وجود تعداد بی شماری ابزار متنوع مبتنی بر لینوکس برای فراهم کردن امنیت در سیستم (Nessus ) امکان پویش شبکه، حفره های موجود بر روی سیستم راه دور، باگ های نرم افزاری اجرا شده بر روی شبکه و دیگر ابزار نصب شده موجود در سیستم را فراهم می کند. Nessus در سیستم هایی که به تازگی نصب شده اند، می تواند به کار گرفته شود. علاوه بر این قابلیت گزارشگیری از یک سیستم سرور را در یک دوره مشخص دارد. Nmap ابزار دیگری برای اسکن شبکه است که نسبت به Nessus کاربردهای کمتری دارد. این ابزار می تواند به صورت پیش فرض همراه لینوکس نصب شود. گذشته از سودمندی این ابزار برای هر کارشناس IT ، هنوز ابزاری به راحتی آن در پیکربندی لینوکس ارائه نشده است. متخصصان امنیتی در هنگام اتصال به یک شبکه اینترنت از فایروال نیز استفاده می کنند. فایروال ها به صورت بسته های افزودنی به سیستم سرور برای تامین امنیت بیشتر به کار گرفته می شوند. ابزاری مانند، ACID می توانند اطلاعات را آنالیز کرده و مطابق این اطلاعات مشخصه های یک را تشخیص دهد. ACID امکان گزارش از طریق ایمیل را دارد و از طریق یک رابط گرافیکی، تمامی اطلاعات یک بسته فعال شبکه را نمایش می دهد. استفاده از این ابزار برای هر شرکتی که در حوزه امنیت IT فعالیت می کند، توصیه می شود. ACID ممکن است گزارش های متناقض و ناصحیح بسیاری برای مدیر سیستم تولید کند و از این رو نیاز به تنظیم و پیکربندی همیشگی آن وجود دارد. فارغ از سیستم عاملی که استفاده می کنیدف عدم به کارگیری ابزار مناسب، می تواند یکپارچگی امنیتی کار شما را به خطر بیندازد. عدم پشتیبان گیری کافی ضعیف بودن رمزهای عبور، اشتراک گذاری حساب های کاربری و پروژه های امنیتی که توسط تیم بازرسی نادیده گرفته شوند، و بازبینی و نظارت ضعیف، از دیگر موارد نقض امنیت سیستم هستند.

تاریخچه سیستم عامل لینوکس

تاریخچه

لینوکس : لینوکس اساسا برای کامپیوترهای شخصی Intell طراحی شده است . لینوکس به عنوان یک پروژه شخصی یک دانشجوی رشته کامپیوترذ به نام لینوس توروالد ، در دانشگاه هلسینکی شروع به کار کرد . در آن زمان دانشجویان از برنامه ای به نام Minix استفاده می کردند که دارای ویژگی های ومختلفی نسبت به یونیکس ب.د،Minix توسط پروفسور آندرو تنبنام ایجاد شد و به طور گسترده ای از طریق اینترنت به دانشجویان در نقاط مختلف جهان ارسال گردید . قص لینوس این بود که یک نگارش کارای PC از یونیکس را برای کالربران Minix ایجاد کند . او نام آن را لینوس گذاشت و در سال 1991 لینوس نگارش 0.11 را عرضه کرد ، لینوکس به طور وسیعی از طریق اینترنت گسترش یافت و در سال های بعد دیگر برنامه نویسان ، برنامه های کاربردی و ویژگی هایی را اکنون می توان در سیستم های یونیکس استاندارد یافت به ان اضافه نمود . تمام مدیر پنجره ها رو به لینوکس آوردند . لینوکس دارای تمام ابزارهای شبکه ای از قبیل پشتیبانی فایل FTP ، مرور گر وب ، محدوده ای از سرویس های شبکه ای مثل پست الکترونیکی،سرویس نام گذاری دامنه،پیکر بندی پویای میزبان به همراه سرویس دهنده های FTP ، وب و چاپ می باشد ، هم چنین دارای مجموعه کاملی از ابزارهای توسعه برنامه نویسی از قبیل ، کامپایلر، اشکال زدایی Debuggers C++ است. با حفظ تمام این ویژگی ها سیستم عامل لینوکس هم چنان کوچک ، پایدار،سریع باقی ماند. در ساده تریت قالب بندی آن لینوکس می تواند به طور موثر روی کامپیوتری با حافظه فقط 2MB اجرا شود.

مرور کلی لینوکس

همانند یونیکس ، لینوکس را می توان به سه بخش اصلی تقسیم کرد :

کرنل

محیط

 ساختار فایل

کرنل: برنامه اصلی است که برنامه هارا اجرا می کند و دستگاه های سخت افزاری از قبیل دیسک ها و چاپگر ها را مدیریت می نماید.

محیط : رابطی را برای کاربر فراهم می نمایدکه دستئرات را از کاربر می گیرد و آنها را جهت اجرا به کرنل می فرستد .

ساختار فایل : روشی که فایل های روی یک دستگاه ذخیره مثل دیسک ذخیره مخی شوند ر اسازماندهی می کند ، فایل ها در فهرست های مختلف سازماندهی می شوند.

یک محیط،رابطی را بین کرنل و کاربر فراهم می کند که آن را می توان به عنوان یک مفسر در نظر گرفت . چنین رابطی ، دستئرات وارد شده توسط کاربر را تفسیرذ می کند و آنهت را به کرنل می فرست. ، لنوکس چند نوع محیط را فراهم می کند :

محیط کاری

مدیر های پنجره

لایه های خط فرمان

هر کاربر بر روی یک سیستم لینوکس،دارای روابط کابری خاص خودش است ، کاربران می توانند محیط های خاص خودشان را بر حسب نیاز های خص خودشان ، سازماندهی کنند که می توانند لایه ، محیط های پنجره یا محیط کاری باشد . از این دید برای کاربر ، سیستم عامل به عنوان محیطی کاربردی تر عمل می کند که کار می تواند آن را کنترل نماید.

در لینوکس فایل ها مثل ویندوز ، در فهرست های مختلف سازماندهی می شوند، کل فایل-سیستم لینوکس ، یک مجموعه بزرگ متصل به هم از فهرست هاست که هر یک شامل مجموعه ای از فایل می باشند،بعضی فهرست ها فهرسته ای استانداردی اند که جهت استفاده سیستعم رزرو شده اند. می توانید برای فایل های خود ، فهرست ایجاد کنید همان طور که بع راحتی امکان انتقال

آموزش ویندوز XP 34ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

آموزش ویندوز XP

دستور کار آزمایشگاه کامپیوتر مهندس ملایی

منوی Start:

ویندوز XP به همراه دو منوی Start کاملاً متفاوت ارائه شده است.1- منوی پیش فرض که مخصوص ویندوز XPاست،2-منوی کلاسیک که مشابه آنچه در ویندوز 2000 بود میباشد.در حقیقت تفاوت اصلی دو منوی فوق بر اساس سطح مهارت کاربر ویندوزبنا نهاده شده است. اغلب کاربران حرفه ای منوی Classic را ترجیح می‌دهند با وجود شلوغی و دسترسی سخت تر به برنامه های آن.

انتخاب نوع منوی Start

با کلیک راست بر روی منوی Start یا نوار وظیفه وانتخاب گزینه‌ی Properties پنجره‌ای با عنوان Task Bar And Start Menu Properties باز میشود. از طریق زیربرگ Start Menu نوع منو را انتخاب کنید(Start Menu یا Classic)

پیکربندی منوی Start ساده:

در منوی Start ساده که مخصوص XP است در قسمت سمت چپ منو، برنامه های پرکاربرد کاربر نمایش داده میشود. این قسمت به دو ناحیه ی برنامه های ثابت و برنامه های پرکاربرد تقسیم بندی شده. قسمت برنامه های ثابت کاربر در ناحیه بالای پانل سمت چپ منوی Start قرار دارد که بطور پیش فرض برنامه های مورد استفاده ی کاربر برای کار با اینترنت و صندوق پست الکترونیک وی در آن گنجانده شده است.

برای اینکه برنامه ای را به این ناحیه اضافه کنید، کافی ست روی فایل اجرایی این برنامه( در هر محلی که باشد) کلیک راست کرده و گزینه ی Pin To Start Menu را انتخاب کنید و برای حذف برنامه‌ها از این ناحیه کافی‌ست بر روی آیکن مورد نظر کلیک راست کرده و Unpin… را انتخاب کنید.

در زیر این ناحیه و بعد از یک خط جداکننده لیست برنامه‌هایی که زیاد مورد استفاده‌ی کاربر قرار می‌گیرند قرار دارد.

برای تنظیمات بیشتر بر روی دکمه‌ی Start یا نوار وظیفه کلیک راست کرده و گزینه‌ی Properties را انتخاب کنید. پنجره‌ای با دو زیربرگ باز می‌شود. Start Menu و سپس Customize را انتخاب کنید.

زیربرگ General: از طریق این قسمت می‌توان اندازه‌ی آیکن‌ها(Small Icons یا Large Icons) را تعیین کرد.

در قسمت Programs تعداد برنامه هایی که در ناحیه ی برنامه های پرکاربرد کاربر نمایش داده میشوند مشخص میشود و دکمه‌یLear List لیست این برنامه ها را خالی میکند تا اصطلاحاً منوی Start خلوت تر شود.

بخش Show On Start Menu برنامه هایی که کاربر برای کار با اینترنت و صندوق پست الکترونیک(Email) خود از آنها استفاده میکند تعیین میشود. با برداشتن تیک آنها میتوان این برنامه ها را از منوی Startحذف کرده یا از طرق منوی مقابل نوع برنامه را تغییر داد.

زیربرگ Advanced: قسمت Start Menu Settings شامل دو گزینه است

:Open Submenus… نوع باز شدن زیرمنوها (مانند زیرمنویAll Programs)، اینکه برای باز کردن آنها نیاز به کلیک ماوس باشد یا تنها با توقف نمایشگر ماوس این زیر منوها باز شوند .

Highlight Newly…: میدانیم که چنانچه کاربر برنامه ی جدید نصب کند مسیر دسترسی به آن در قسمت All Programs (همان پوشه‌ی Programs معروف) قرار میگیرد. انتخاب این گزینه باعث میشود که چنانچه کاربر برنامه ی جدید نصب کرد، نام آن در زیرمنوی All Programs متمایز از بقیه و هایلایت شود.

قسمت Start Menu Items: نمایش یا عدم نمایش برنامه هایی که در قسمت سمت راست منو قرار میگیرند(مثل My Documentsو غیره) بطور مثال برای Control Panel سه تنظیم دارد: Display As A Link به این معنی که با کلیک بر روی نام Control Panel در منوی Start کنترل پنل باز شود، Display As A Menu که محتویات کنترل پنل را به صورت یک زیر منو در جلوی نام آن نمایش میدهد و سرآخر Don't Display که نام کنترل پنل را از منویStart حذف میکند.

قسمت Recent Documents: پوشه ای به نام My Recent Documents در منوی Start وجود دارد که حاوی لیست آخرین فایلهایی

است که کاربر آنها را باز کرده است. در این قسمت گزینه ی List My Most Recently… نمایش یا عدم نمایش این پوشه بر روی منوی

Start را تعیین کرده و دکمه ی Clear List باعث خالی شدن این پوشه میشود.

پیکربندی منوی Start کلاسیک:

با فشردن دکمه‌ی Customize مقابل گزینه‌ی Classic Start Menu پنجره‌ی تنظیمات باز م‌یشود. با استفاده از دکمه‌های Add و Delete می‌توانید برنامه‌های منو را کم یا زیاد کنید. دکمه‌ی Advanced محتویات منوی Start را Explore میکند( محتویات را در یک پنجره جداگانه نمایش میدهد). دکمه ی Sort محتویات منو را مرتب میکند و Clear لیست آخرین فایلهای باز شده را که در پوشه ی Documents قرار دارند را خالی میکند.

ناحیه Notification (اعلان):

ناحیه سمت راست نوار وظیفه ناحیه اعلان نام دارد( در ویندوز 98 به آن System Tray گفته میشد). در این قسمت لیست برنامه های مقیم در حافظه و نیز اعلانات(مثل اعلان تشخیص یک سخت افزار جدید) و برخی پیغامهای خطای ویندوز(مانند اخطار کمبود فضای یکی از درایوها)نمایش داده میشود.

نکته: زمانی که کاربر میخواهد برنامه ای را اجرا کند، سیستم عامل(ویندوز) آن برنامه را از هارد به روی حافظه اصلی(Ram) بار میکند. برخی برنامه های همیشه در Ram آماده ی اجرا هستند و نیازی به بارگذاری ندارند به این برنامه ها اصطلاحاً مقیم در حافظه (Memory Resident) گفته میشود.

آموزش ویندوز 45 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 45

منوی Start بزرگراهی برای دسترسی به اجزاء ویندوز و برنامه های کاربردی نصب شده می باشد. اگر قبلاً از ویندوز استفاده کرده باشید منوی Start اصلا برای شما ناآشنا نمی باشد. منوی Start ویندوز xp به طور کامل طراحی مجدد شده است، به گونه ای که به راحتی می توانید به برنامه ها، اسناد و اجزاء عمومی ویندوز دسترسی پیدا کنید.

برای خاموش کردن یا راه اندازی مجدد کامپیوتر روی منوی Start و سپس روی Turn off Computer کلیک کنید. یک کادر محاوره ای ظاهر می شود که شامل سه دکمه انتخابی است. این گزینه ها عبارتند از:

- Hibernate : این گزینه کلیه تنظیمات فعلی میز کار را در دیسک ذخیره کرده و سپس کامپیوتر را خاموش می کند.

- Turn off : این گزینه ویندوز را در یک حالت امن خاموش میکند. پس از خاموش شدن هیچ گونه برق روی کامپیوتر نخواهد بود.

- Restart: این گزینه ویندوز xp را خاموش نموده و سریعاً آن را راه اندازی مجدد می کند.

همواره باید کامپیوتر خود را با استفاده از این گزینه ها یا راه اندازی مجدد کنید. هرگز با قطع و وصل کردن برق، آن را خاموش یا راه اندازی مجدد نکنید. چون در این صورت سیستم دچار مشکل می شود. همواره به گونه ای از این دستور العمل ها بهره بگیرند که ویندوز بتواند به درستی خاموش شده یا راه اندازی مجدد شود.

ویندوز xp نیز همانند سایر سیستم عامل های کامپیوتر دارای چنین خاصیتی است. یکی از این ابزارها در ویندوز xp ، صفحه کنترل می باشد. صفحه کنترل ابزاری است که به شما اجازه بررسی نحوه عمل اجزاء مختلف ویندوز xp را میدهد.

به سه روش عمده می توانید به صفحه کنترل دسترسی پیدا کنید. می توانید روی منوی Start کلیک نموده و گزینه Control Panel را از منوی باز شده انتخاب کنید. همچنین می توانید عبارتPanel Control را در کادر Address پنجره های ویندوز تایپ کنید. این عمل سبب می شود که پنجره فعلی ویندوز به صفحه کنترل تغییر یابد. روش اخر اینکه در خیلی از پوشه ها می توانید با استفاده از کادر محاوره ای See Also به صفحه کنترل پیوند شوید.

اگر از نسخه های قبلی ویندوز استفده کرده باشید در ابتدا متوجه خواهید شد که صفحه کنترل ویندوز xp مقداری متفاوت به نظر می رسد . صفحه کنترل ویندوز xp به چندین طبقه تقسیم می شود.

بنابراین برای دسترسی به کلیه ابزارهای صفحه کنترل، روی پیوند Switch To Classic View در قسمت سمت چپی صفحه کنترل کلیک کنید. در این صورت لیست آیکون ها همانند نسخه های قبلی ویندوز ظاهر می شود.

می توانید با کلیک کردن روی پیوند موجود در کادر قسمت سمت چپی پنجره صفحه کنترل از نمای Category به Classic یا برعکس تغییر وضعیت دهید. در صورت نیاز می توانید به صورت دلخواه به عناصر مورد نظر دسترسی پیدا کنید.

به این نکته مهم توجه داشته باشید که صفحه کنترل به طور ساده دسته ای کوچک از برنامه ها را جمع آوری نموده تا از طریق آنها بتوان جنبه های مختلف سیستم کامپیوتر، از محافظ صفحه نمایش گرفته تا چاپگر را پیکربندی نمود. این برنامه ها از یکدیگر مستقل بوده و صفحه کنترل در واقع مرکزی برای دستیابی به آنها می باشد. نماهای مختلف در ویندوز xp در واقع روش هایی برای ملاحظه برنامه های در دسترس و تصمیم گیری در مورد نحوه عمل آنها می باشند.

Accessibility Options

این امکان شما را قادر می سازد تا رفتار کامپیوتر خود را از نظر دسترسی به ورودی/ خروجی برای افراد دارای معلولیت های خاص پیکربندی کنید.

اگر روی آیکون Accessibility Options در صفحه کنترل کلیک دوبله کنید یک پنجره ویژگی ها دارای چندین برگه مختلف ظاهر می شود، که می توانید آن ها را بسته به نیاز پیکربندی کنید.

برگه Keyboard

این برگه به شما امکان می دهد تا نحوه ورود اطلاعات توسط صفحه کلید به سیستم عامل ویندوز xp را تغییر دهید.

Sticky Keys

امکان Sticky Keysبرای مواقعی در نظر گرفته شده است که نتوانید چندین کلید را به طور همزمان فشار دهید.

اما قابلیت Sticky Keys کلیدها را به همدیگر می چسباند به گونه ای که می توانید کلید CTRL سپس ALT و سپس Del را فشار دهید.

Filter Keys

این امکان بدین منظور در ویندوز xp در نظر گرفته شده است تا به سیستم عامل

در فیلتر کردن کلیدهای فشار داده شده کمک کند.

Toggle Keys

برنامه اجرایی در ویندوز XPRegistry 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

تاریخچه ریجستری

کاربران رایانه های اولیه بر اساس سیستم عامل DOS وبرنامه هایی که ساخته می شد بالتبع تحت این سیستم فعالیت می کردند. سیستم عامل DOS و برنامه های تحت آن برای ورود و خروج به برنامه. راهی خاص ودر بیشتر موارد منحصر بفرد را در اختیار کاربر قرار می دادند و کاربر برای اجرا و استفاده از این نرم افزارها مجبور به طی کردن مسیرهای مشخص بود وبرای رسیدن به منو و پنجره جدید حتماً باید منو و پنجره قدیم را پشت سر می گذاشت ,به همین دلیل کاربر هیچگونه اختیای در تنظیم منو, پنجره ها ویا تغییر آنها نداشت . این خاصت سیستم عامل DOS باعث می شد اکثر تنظیمات و ویژگیهای محیّط برنامه در Source برنامه (متن برنامه اصلی )در نظر گرفته شود و احتیاجی به ثبت آنها در جای دیگری نباشد . با وجود این سیستم عامل DOS , با استفاده از 3 فایل Config.sys ,MsDos.sys, Autoexec.bat بعضی از تنظیمات برنامه ها, مانند CDRom اختصاص Buffer وغیره را در این فایلهای ثابت نگهداری می کرد. در حقیقت این فایل ها وظیفه محضر خانه سیستم عامل را بر عهد داشتند که به آنها Registery گفته شد . پس از سیستم عامل DOS , شرکت مایکروسافت Windows 3x را به بازار عرضه کرد. Windows 3x بر پایه سیستم عامل DOS بنا شده بود , ولی تفاوتهای بسیار چشم گیری با سیستم عامل DOS پیدا کرده بود . ظاهر زیباتر و جذاب تر, دسترسی راحتر به اطلاعات ونیز در اندازه , ظاهر ورنگ پنجرها و شیوه ظاهر شدن آنها و حتی اجرا شدن برنامه ها , همه توانایی هایی بود که در این سیستم عامل نوظهور گنجانده شده بود. بدیهی است که این ویژگیها و تغییرات باید در جایی ثبت می شد تا در راه اندازی مجدد رایانه این تغییرات به حالت اولیه برنگردند.از طرفی فایل های Msdos.sys Config.sys, Autoexec.Bat, فایل های Boot کننده بودند و اگر قرار بود تغییرات در این فایل ها ظبط شود ممکن بود به ساختار آنها صدمه وارد شود. به همین منظور در Windows 3x فایل هایی با پسوند ini را برای این کار در نظر گرفتند که مهمترین آنها win.ini , system.ini , control.ini بودند. اطلاعات سیستم عامل را برعهده داشتند .

در نهایت نسل سوم Registery از زمانی شروع شد که سیستم عامل Windows سری 9x آن به بازار عرضه شد. این سیستم عامل با ساختار وظاهری کاملاً متفاوت ایجاد شده بود و نقطه قوت آن استفاده از رابط گرافیکی (GUI) برای کیفیت برتر نمایش بود . این سیستم عامل توانایی پشتیبانی و استفاده از سخت افزارهای مختلف را داشته و برنامه های کاربردی زیادی تحت این ویندوز نوشته شد. یک سیستم عامل خوب باید هر نوع سلیقه ای را ارضا، کند, شرکت مایکرو سافت برای رسیدن به این هدف در سری جدید سیستم عامل خود , تقریباٌ اجازه هر نوع تغییری را با توجه به سلیقه های مختلف به کاربرویندوزمیداد . طبیعی است این تغییرات که مقدار آن بسیار زیاد است احتیاج به ثبت در Registery بزرگی دارد واز طرفی فایل های win.ini, system.ini, control.ini از نوع فایلهای متنی بودند و در صورت ظبط تغییرات در این فایلها حجم این فایلها بسیار زیاد و بالتبع Load شدن آن سیستم عامل زمان زادی طول می کشید. به همین منظور این تغییرات روی دو فایل system.dat , user.dat بنانهادند واین دو فایل بر اساس اعداد باینری و اعداد مبنا 16 ساخته شدند.که هم امنییت بیشتری داشتند و هم حجم کمتری اشغال می کردند.در ویندوز های سری 9x و بالاتر وظیفه رجیستری به عهده دو فایل system.dat , user.dat است .این دو فایل به طور مستقیم از سوی کاربر قابل دسترسی نیستند به همین منظور ویندوز برنامه اجرایی Regedit.exe را که در پوشه windows قرار دارد در اخیار کاربران قرار داده تا در صورت لزوم تنظیمات و مقدارهای جدید را در آن ثبت کنند.

هر تغییری در رجیستری بسرعت اعمال می شود و هیچگونه تاُییدی را از کاربر نمی گیرد, به همین منظور باید توجه داشت در صورت عدم وجود آگاهی کافی در باره ریجستری به هیچ وجه نباید دستورها و مقدارهای آن را تغییر داد .

ساختمان و نحوه عملکرد ریجستری 

* ساختمان رجیستری :

برای اجرای Regedit از منو Start گزینه Run را انتخاب کرده و کلمه regedit.exe را تایپ کنید و Ok را بزنید .این برنامه دارای دو پنجره میباشد که پنجره سمت چپ دربرگیرنده شاخه ها و ریشه های رجیستری و پنجره سمت راست شامل دستورات و مقادیر آن است .

در پنجره سمت چپ یک ریشه به نام MyComputer و چهار ریشه به نامهای زیر وجود دارد :۱- HKEY_CLASSES_ROOT : شامل تناظر پسوند فایلها و تنظیمات سیستم است .2- HKEY_CURRENT_USER : شامل تنظیماتی است که مختص کاربر فعلی است .3- HKEY_LOCALL_MACHINS : شامل تنظیماتی که به صورت سراسری اعمال میشود و به کاربر وابسته نیست .4- HKEY_USERS : شامل تنظیمات کاربران از جمله کاربر فعلی است .5- HKEY_CURRENT_CONFIG : شامل تنظیمات سخت افزار موجود میباشد . این ۵ شاخه به نوبه خود دارای زیرشاخه هایی است که مقادیر آن در پنجره سمت راست رجیستری نشان داده میشود که مقادر این شاخه ها به سه دسته نوشتاری، عددی و باینری تقسیم میشوند .

* نحوه ساختن یک دستور و انتخاب نوع آن :

۱- ابتدا مسیر دستور را از پنجره سمت راست انتخاب کنید .(انتخاب مسیر)۲- در پنجره سمت راست، راست کلیک کرده و از گزینه New یکی از سه نوع String Value, DWORD Value و Binary Value را مشخص کنید. (انتخاب نوع مقدار )۳- سپس نام دستور را به جای New Value #1 تایپ کرده و Enter را بزنید.(تایپ دستور)روی نام دستور دو بار کلیک کرده و مقدار مورد نظر را در پنجره ظاهر شده وارد کنید و Ok را بزنید.(مقدار) * نحوه ساختن یک کلید در زیرکلید دیگر :

هر یک از اجزای سمت راست پنجره رجیستری را کلید و شاخه هایی که زیر هر کلید قرار دارد را زیر کلید می نامند .برای ساختن یک زیر کلید :۱- بر روی کلید مورد نظر راست کلیک کنید .۲- وارد منوی New و سپس گزینه Key را انتخاب کنید .۳- نام کلید را به جای New Value #1 وارد کرده و Enter را میزنیم تا کلید ثبت شود .

توجه :1- برای پاک کردن هر مقدار و یا دستور کافی است روی آن کلیک کرده و دکمه Del را بزنیم .2- برای مشاهده تغییرات رجیستری باید ویندوز را Restart کنیم

آموزش ویندوز XP 34ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

آموزش ویندوز XP

دستور کار آزمایشگاه کامپیوتر مهندس ملایی

منوی Start:

ویندوز XP به همراه دو منوی Start کاملاً متفاوت ارائه شده است.1- منوی پیش فرض که مخصوص ویندوز XPاست،2-منوی کلاسیک که مشابه آنچه در ویندوز 2000 بود میباشد.در حقیقت تفاوت اصلی دو منوی فوق بر اساس سطح مهارت کاربر ویندوزبنا نهاده شده است. اغلب کاربران حرفه ای منوی Classic را ترجیح می‌دهند با وجود شلوغی و دسترسی سخت تر به برنامه های آن.

انتخاب نوع منوی Start

با کلیک راست بر روی منوی Start یا نوار وظیفه وانتخاب گزینه‌ی Properties پنجره‌ای با عنوان Task Bar And Start Menu Properties باز میشود. از طریق زیربرگ Start Menu نوع منو را انتخاب کنید(Start Menu یا Classic)

پیکربندی منوی Start ساده:

در منوی Start ساده که مخصوص XP است در قسمت سمت چپ منو، برنامه های پرکاربرد کاربر نمایش داده میشود. این قسمت به دو ناحیه ی برنامه های ثابت و برنامه های پرکاربرد تقسیم بندی شده. قسمت برنامه های ثابت کاربر در ناحیه بالای پانل سمت چپ منوی Start قرار دارد که بطور پیش فرض برنامه های مورد استفاده ی کاربر برای کار با اینترنت و صندوق پست الکترونیک وی در آن گنجانده شده است.

برای اینکه برنامه ای را به این ناحیه اضافه کنید، کافی ست روی فایل اجرایی این برنامه( در هر محلی که باشد) کلیک راست کرده و گزینه ی Pin To Start Menu را انتخاب کنید و برای حذف برنامه‌ها از این ناحیه کافی‌ست بر روی آیکن مورد نظر کلیک راست کرده و Unpin… را انتخاب کنید.

در زیر این ناحیه و بعد از یک خط جداکننده لیست برنامه‌هایی که زیاد مورد استفاده‌ی کاربر قرار می‌گیرند قرار دارد.

برای تنظیمات بیشتر بر روی دکمه‌ی Start یا نوار وظیفه کلیک راست کرده و گزینه‌ی Properties را انتخاب کنید. پنجره‌ای با دو زیربرگ باز می‌شود. Start Menu و سپس Customize را انتخاب کنید.

زیربرگ General: از طریق این قسمت می‌توان اندازه‌ی آیکن‌ها(Small Icons یا Large Icons) را تعیین کرد.

در قسمت Programs تعداد برنامه هایی که در ناحیه ی برنامه های پرکاربرد کاربر نمایش داده میشوند مشخص میشود و دکمه‌یLear List لیست این برنامه ها را خالی میکند تا اصطلاحاً منوی Start خلوت تر شود.

بخش Show On Start Menu برنامه هایی که کاربر برای کار با اینترنت و صندوق پست الکترونیک(Email) خود از آنها استفاده میکند تعیین میشود. با برداشتن تیک آنها میتوان این برنامه ها را از منوی Startحذف کرده یا از طرق منوی مقابل نوع برنامه را تغییر داد.

زیربرگ Advanced: قسمت Start Menu Settings شامل دو گزینه است

:Open Submenus… نوع باز شدن زیرمنوها (مانند زیرمنویAll Programs)، اینکه برای باز کردن آنها نیاز به کلیک ماوس باشد یا تنها با توقف نمایشگر ماوس این زیر منوها باز شوند .

Highlight Newly…: میدانیم که چنانچه کاربر برنامه ی جدید نصب کند مسیر دسترسی به آن در قسمت All Programs (همان پوشه‌ی Programs معروف) قرار میگیرد. انتخاب این گزینه باعث میشود که چنانچه کاربر برنامه ی جدید نصب کرد، نام آن در زیرمنوی All Programs متمایز از بقیه و هایلایت شود.

قسمت Start Menu Items: نمایش یا عدم نمایش برنامه هایی که در قسمت سمت راست منو قرار میگیرند(مثل My Documentsو غیره) بطور مثال برای Control Panel سه تنظیم دارد: Display As A Link به این معنی که با کلیک بر روی نام Control Panel در منوی Start کنترل پنل باز شود، Display As A Menu که محتویات کنترل پنل را به صورت یک زیر منو در جلوی نام آن نمایش میدهد و سرآخر Don't Display که نام کنترل پنل را از منویStart حذف میکند.

قسمت Recent Documents: پوشه ای به نام My Recent Documents در منوی Start وجود دارد که حاوی لیست آخرین فایلهایی

است که کاربر آنها را باز کرده است. در این قسمت گزینه ی List My Most Recently… نمایش یا عدم نمایش این پوشه بر روی منوی

Start را تعیین کرده و دکمه ی Clear List باعث خالی شدن این پوشه میشود.

پیکربندی منوی Start کلاسیک:

با فشردن دکمه‌ی Customize مقابل گزینه‌ی Classic Start Menu پنجره‌ی تنظیمات باز م‌یشود. با استفاده از دکمه‌های Add و Delete می‌توانید برنامه‌های منو را کم یا زیاد کنید. دکمه‌ی Advanced محتویات منوی Start را Explore میکند( محتویات را در یک پنجره جداگانه نمایش میدهد). دکمه ی Sort محتویات منو را مرتب میکند و Clear لیست آخرین فایلهای باز شده را که در پوشه ی Documents قرار دارند را خالی میکند.

ناحیه Notification (اعلان):

ناحیه سمت راست نوار وظیفه ناحیه اعلان نام دارد( در ویندوز 98 به آن System Tray گفته میشد). در این قسمت لیست برنامه های مقیم در حافظه و نیز اعلانات(مثل اعلان تشخیص یک سخت افزار جدید) و برخی پیغامهای خطای ویندوز(مانند اخطار کمبود فضای یکی از درایوها)نمایش داده میشود.

نکته: زمانی که کاربر میخواهد برنامه ای را اجرا کند، سیستم عامل(ویندوز) آن برنامه را از هارد به روی حافظه اصلی(Ram) بار میکند. برخی برنامه های همیشه در Ram آماده ی اجرا هستند و نیازی به بارگذاری ندارند به این برنامه ها اصطلاحاً مقیم در حافظه (Memory Resident) گفته میشود.