آمیب اوگلنا پارامسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

آمیب ( Amoeba )

آمیب گونه ای از انگل های تک یاخته ای است که بااندازه ای در حدود یک صدم تا سه صدم میلی متر باعث اسهال خونی می شود . این انگل تنها انسان را به عنوان میزبان خود آلوده و به دیگر جانوران کاری ندارد.

اوگلنا

اوگلنا موجودی تک سلولی است که به فرمانروی آغازیان شاخه اوگلنا ها تعلق دارد . لکه چشمی در اوگلنا ساختاری است که در جهت گیری موجود نسبت به نور نقش دارد لکه چشمی ساختار سلولی ندارد .

پارامسی ها

پارامسی ها پروتوزوئرهای تک سلولی (یونی سلولار) هستند و در شاخه مژه داران و سلسله پروتیستا طبقه بندی می شوند. آنها در آب های آرام و آبگیرهای راکد زندگی می کنند و بخش اصلی زنجیره ی غذایی را تشکیل می دهند. آنها از پسمانده ی جلبکها و سایر موجودات ریز تغذیه می کنند و خودشان توسط موجودات کوچک دیگر خورده می شوند. تمام اعضای شاخه مژه داران (سیلیوفورا) به وسیله برآمدگی های ریز مو مانندی که مژه نامیده می شود حرکت می کنند.

پارامسی قادر نیست شکل بدنش را مانند آمیب تغییر دهد زیرا غشای (پوسته ی) بیرونی ضخیم و سختی به نام پلیکل دارد. پلیکل غشای سلولی را فرا می گیرد.

پارامسی دو نوع هسته دارد. هسته ی بزرگ ماکرونوکلئوس نامیده می شود و فعالیتهایی مانند تنفس، سنتز پروتئین و هضم غذا را کنترل می کند. هسته ی کوچک تر میکرونوکلئوس می باشد و تنها در طی تولید مثل به کار گرفته می شود. تولید مثل در پارامسی شامل تبادل DNA بین میکرونوکلئوس است. برای انجام این امر دو پارامسی از طول به هم می چسبند و از طریق دهان سلولی به هم ملحق می شوند. این فرایند گشنگیری نامیده می شود و نوعی تولید مثل جنسی در میکروارگانیسم ها می باشد.

واکوئل انقباضی در سلولهای جانوری برای بیرون راندن آب اضافی به کار می رود. واکئول انقباضی شکلی شبیه به ستاره دارد.

پارامسی ها هتروتروف هستند. یعنی باید از غذا برای کسب انرژی استفاده کنند. غذا از طریق دهان سلولی وارد می شود و به شیار دهانی می رود. در انتهای شیار دهانی واکئول غذایی شکل می گیرد. واکئول غذایی تا زمانی که هضم شود در سیتوپلاسم باقی می ماند. ذرات غذایی تجزیه نشده از طریق سوراخ مخرجی دفع می شود. ناحیه ی تو رفته و کنگره دار، جایی که غذا وارد پارامسی می شود شیار دهانی نام دارد.

پارامسی می تواند به دما، غذا، اکسیژن و توکسین ها پاسخ دهد و همچنین مکانیسم دفاعی بسیار ساده ای دارد. درون پلیکل اعضای نخ مانندی به نام تریکوسیست وجود دارد. پارامسی برای گرفتار کردن شکارچی ها و برای بزرگتر به نظر رسیدن تریکوسیست ها را به بیرون پرتاب می کنند. همچنین می دانیم پارامسی ها می توانند رفتار اجتنابی از خود نشان دهند. مانند وقتی که یک پارامسی از کنار محرک های منفی و ناخوشایند دور می شود.

دو نوع سیتوپلاسم در پارامسی وجود دارد. سیتوپلاسمی که در کناره ها قرار دارد صاف و کم تراکم است و اکتوپلاسم نامیده می شود. بقیه ی سیتوپلاسم غلیظ تر است و اندو پلاسم نامیده می شود.