لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 39
بررسی پروفیل آبشستگی پایین دست پرش هیدرولیکی با استفاده از تحقیقات آزمایشگاهی
2-1 مقدمه
از جمله مسائل مهمی که ارتباط مستقیم با رسوبات رودخانهای دارد و لازم است تا مهندسان هیدرولیک آشنایی کافی با آن داشته باشند مسأله آبشستگی (کف کنی) و رسوبگذاری (بالا آمدن بستر) رودخانه می باشد.
چنانچه مقدار رسوب وارد شده کمتر از مقدار رسوب خارج شده باشد، عمل فرسایش کف رودخانه (و یا بدنه آن) وجود دارد. در اثر این عمل کف رودخانه بتدریج گود می شود. یکی از محلهایی که بطور کلی در معرض گود شدن بستر قرار دارد، پایین دست سدهای مخزنی میباشد، زیرا سدهای مخزنی تا 99 درصد از رسوبات حمل شده توسط رودخانه در شرایط عادی را در پشت خود نگه میدارند و در نتیجه آب تقریباً بدون رسوب از سد بیرون خواهد ریخت. بعلت اینکه این آب قدرت حمل رسوب را دارد، رسوبات خود را از بستر رودخانه (پایین دست) تأمین میکند. با حمل این رسوبات به پایین دست بتدریج بستر رودخانه گود خواهد شد. گود شدن بستر رودخانه تأثیراتی روی محیط اطراف دارد که در ذیل به برخی از آنها اشاره خواهد شد. [1]
الف) گود شدن بستر رودخانه در پایین دست حوضچه آرامش باعث ایجاد شکست برشی و لغزش در بستر حوضچه میشود و با افزایش عمق آبشستگی، تأسیسات حوضچه آرامش و سد در خطر قرار میگیرد.
ب) در مورد سدهایی که روی پی نفوذپذیر قرار دارند، پایین آمدن سطح بستر رودخانه باعث افزایش پتانسیل مؤثر (گرادیان هیدرولیکی) میشود. این افزایش در هنگام طراحی میباید منظور شود زیرا این امر سبب فزونی فشار بالا برنده و ایجاد پدیده تراوش میگردد.
ج) پایین آمدن بستر رودخانه در اثر عمل گود شدن آن باعث خواهد شد تا ظرفیت حمل رودخانه برای مواقع سیلابی زیاد گردد که در نتیجه باعث کاهش سطح آب در هنگام سیلاب میشود.
در بعضی از کشورها نظیر چین و هندوستان سعی شده است تا از عمل گود شدن بستر به طور مصنوعی به عنوان یک راه حل برای مسأله سیلاب استفاده کنند.
د) گود شدن بستر رودخانه خطراتی برای پایههای پل بوجود خواهد آورد. در مورد پلها میباید مقدار گود شدن در اثر عمل آبشستگی محاسبه گردد و در طراحی پایه پل مد نظر قرار گیرد.
از آنجائیکه مکانیزم عمل آبشستگی درمکانهای مختلف متفاوت میباشد، از این رو آبشستگی را به دو نوع تقسیمبندی میکنند. نوع اول، آبشستگی عمومی مثل آبشستگی در اثر انقباض تدریجی مقطع رودخانه میباشد. این نوع آبشستگی در محلهایی رخ میدهد که سرعت جریان به دلایلی افزایش مییابد. برای مثال کاهش مقطع رودخانه در محل احداث پل یا در محل ایجاد آبشکنهای متوالی باعث بروز آبشستگی عمومی در مقطع تنگ شده میگردد. نوع دیگر آبشستگی، آبشستگی موضعی میباشد. این نوع آبشستگی در پایین دست سازههای هیدرولیکی، اطراف آبشکنها، در محل پایههای پل و بطور کلی در هر مکانی که شدت جریانهای در هم به طور موضعی افزایش یابد بوجود میآید.
2-2- انواع آبشستگی
2-2-1- آبشستگی عمومی
آبشستگی عمومی در دو حالت اتفاق میافتد:
الف) در جائیکه رودخانه هنوز به حالت تعادل نرسیده و پتانسیل حمل رسوب در بازهای از رودخانه بیش از میزان رسوب ورودی به این بازه باشد.
ب) در جائیکه سرعت جریان به دلایلی افزایش پیدا میکند مانند کاهش مقطع رودخانه در محل پلها که در مقطع تنگ شده آبشستگی عمومی اتفاق میافتد.
در محل احداث پل، آبشکن و یا دیواره ساحلی معمولاً عرض رودخانه را کاهش میدهند (شکل 2-1) این عمل باعث میشود که سرعت جریان در این محدوده افزایش یابد در نتیجه به ظرفیت حمل رسوب افزوده شده و سبب خواهد شد تا بستر رودخانه در این محل فرسایش یابد. عمل فرسایش آنقدر ادامه مییابد تا ظرفیت حمل رسوب کاهش یافته و برابر با ظرفیت حمل رسوب در مقطع بالادست گردد. در این حالت فرسایش در این محل متوقف میگردد. هرچند این فرسایش موجب میشود که تأثیر پس زدگی آب در بالادست کاهش یابد ولی بخاطر این مسئله نباید اجازه داده شود تا فرسایش صورت گیرد زیرا آبشستگی باعث خطرات جدی مثل ریزش پل میگردد. [1]
شکل 2-1: آبشستگی به دلیل تنگ شدگی مقطع جریان
برای محاسبه میزان آبشستگی در اثر تنگ شدگی روابطی نیز ارائه شده است که از آن جمله میتوان به رابطه لارسن و توچ که بصور زیر بیان شده است اشاره کرد. [10]
(2-1)
که در این رابطه:
: عرض مقطع تنگ شده (m)
: عرض رودخانه (m)
: عمق جریان در بالادست مقطع تنگ شده (m)
: نسبت تنگ شدگی
: عمق آبشستگی در مقطع تنگ شده (m)
: ضریبی است که بین 0.67 و 0.80 متغیر میباشد.
در حالتی که جریان از جدارههای رودخانه لبریز کند، معادله (2-1) بصورت زیر در میآید:
(2-2)
در این رابطه:
Q: دبی کل
Q: دبی جریان لبریز شده
شکل 2-2: آبشستگی در تنگ شدگی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 39
بررسی پروفیل آبشستگی پایین دست پرش هیدرولیکی با استفاده از تحقیقات آزمایشگاهی
2-1 مقدمه
از جمله مسائل مهمی که ارتباط مستقیم با رسوبات رودخانهای دارد و لازم است تا مهندسان هیدرولیک آشنایی کافی با آن داشته باشند مسأله آبشستگی (کف کنی) و رسوبگذاری (بالا آمدن بستر) رودخانه می باشد.
چنانچه مقدار رسوب وارد شده کمتر از مقدار رسوب خارج شده باشد، عمل فرسایش کف رودخانه (و یا بدنه آن) وجود دارد. در اثر این عمل کف رودخانه بتدریج گود می شود. یکی از محلهایی که بطور کلی در معرض گود شدن بستر قرار دارد، پایین دست سدهای مخزنی میباشد، زیرا سدهای مخزنی تا 99 درصد از رسوبات حمل شده توسط رودخانه در شرایط عادی را در پشت خود نگه میدارند و در نتیجه آب تقریباً بدون رسوب از سد بیرون خواهد ریخت. بعلت اینکه این آب قدرت حمل رسوب را دارد، رسوبات خود را از بستر رودخانه (پایین دست) تأمین میکند. با حمل این رسوبات به پایین دست بتدریج بستر رودخانه گود خواهد شد. گود شدن بستر رودخانه تأثیراتی روی محیط اطراف دارد که در ذیل به برخی از آنها اشاره خواهد شد. [1]
الف) گود شدن بستر رودخانه در پایین دست حوضچه آرامش باعث ایجاد شکست برشی و لغزش در بستر حوضچه میشود و با افزایش عمق آبشستگی، تأسیسات حوضچه آرامش و سد در خطر قرار میگیرد.
ب) در مورد سدهایی که روی پی نفوذپذیر قرار دارند، پایین آمدن سطح بستر رودخانه باعث افزایش پتانسیل مؤثر (گرادیان هیدرولیکی) میشود. این افزایش در هنگام طراحی میباید منظور شود زیرا این امر سبب فزونی فشار بالا برنده و ایجاد پدیده تراوش میگردد.
ج) پایین آمدن بستر رودخانه در اثر عمل گود شدن آن باعث خواهد شد تا ظرفیت حمل رودخانه برای مواقع سیلابی زیاد گردد که در نتیجه باعث کاهش سطح آب در هنگام سیلاب میشود.
در بعضی از کشورها نظیر چین و هندوستان سعی شده است تا از عمل گود شدن بستر به طور مصنوعی به عنوان یک راه حل برای مسأله سیلاب استفاده کنند.
د) گود شدن بستر رودخانه خطراتی برای پایههای پل بوجود خواهد آورد. در مورد پلها میباید مقدار گود شدن در اثر عمل آبشستگی محاسبه گردد و در طراحی پایه پل مد نظر قرار گیرد.
از آنجائیکه مکانیزم عمل آبشستگی درمکانهای مختلف متفاوت میباشد، از این رو آبشستگی را به دو نوع تقسیمبندی میکنند. نوع اول، آبشستگی عمومی مثل آبشستگی در اثر انقباض تدریجی مقطع رودخانه میباشد. این نوع آبشستگی در محلهایی رخ میدهد که سرعت جریان به دلایلی افزایش مییابد. برای مثال کاهش مقطع رودخانه در محل احداث پل یا در محل ایجاد آبشکنهای متوالی باعث بروز آبشستگی عمومی در مقطع تنگ شده میگردد. نوع دیگر آبشستگی، آبشستگی موضعی میباشد. این نوع آبشستگی در پایین دست سازههای هیدرولیکی، اطراف آبشکنها، در محل پایههای پل و بطور کلی در هر مکانی که شدت جریانهای در هم به طور موضعی افزایش یابد بوجود میآید.
2-2- انواع آبشستگی
2-2-1- آبشستگی عمومی
آبشستگی عمومی در دو حالت اتفاق میافتد:
الف) در جائیکه رودخانه هنوز به حالت تعادل نرسیده و پتانسیل حمل رسوب در بازهای از رودخانه بیش از میزان رسوب ورودی به این بازه باشد.
ب) در جائیکه سرعت جریان به دلایلی افزایش پیدا میکند مانند کاهش مقطع رودخانه در محل پلها که در مقطع تنگ شده آبشستگی عمومی اتفاق میافتد.
در محل احداث پل، آبشکن و یا دیواره ساحلی معمولاً عرض رودخانه را کاهش میدهند (شکل 2-1) این عمل باعث میشود که سرعت جریان در این محدوده افزایش یابد در نتیجه به ظرفیت حمل رسوب افزوده شده و سبب خواهد شد تا بستر رودخانه در این محل فرسایش یابد. عمل فرسایش آنقدر ادامه مییابد تا ظرفیت حمل رسوب کاهش یافته و برابر با ظرفیت حمل رسوب در مقطع بالادست گردد. در این حالت فرسایش در این محل متوقف میگردد. هرچند این فرسایش موجب میشود که تأثیر پس زدگی آب در بالادست کاهش یابد ولی بخاطر این مسئله نباید اجازه داده شود تا فرسایش صورت گیرد زیرا آبشستگی باعث خطرات جدی مثل ریزش پل میگردد. [1]
شکل 2-1: آبشستگی به دلیل تنگ شدگی مقطع جریان
برای محاسبه میزان آبشستگی در اثر تنگ شدگی روابطی نیز ارائه شده است که از آن جمله میتوان به رابطه لارسن و توچ که بصور زیر بیان شده است اشاره کرد. [10]
(2-1)
که در این رابطه:
: عرض مقطع تنگ شده (m)
: عرض رودخانه (m)
: عمق جریان در بالادست مقطع تنگ شده (m)
: نسبت تنگ شدگی
: عمق آبشستگی در مقطع تنگ شده (m)
: ضریبی است که بین 0.67 و 0.80 متغیر میباشد.
در حالتی که جریان از جدارههای رودخانه لبریز کند، معادله (2-1) بصورت زیر در میآید:
(2-2)
در این رابطه:
Q: دبی کل
Q: دبی جریان لبریز شده
شکل 2-2: آبشستگی در تنگ شدگی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
آسیب در ورزش پرش از مانع
در ورزش پرش از مانع ورزشکار می تواند دچار چنین آسیبهایی شود که ما به بررسی آنها می پردازیم.
کشیدگی عضله پشت ران : آسیب در سرعت های بالای دونده رخ داده . شایع ترین محل آسیب ، قسمت فوقانی محل اتصال وتری ، عضلانی است .
علائم بالینی : درد ناحیه فوقانی ران ، ضعف عضلات پشت ران ، کبودی و احساس توده در قسمت خلفی ران و نشستن به سختی . مرحله نقص عملکرد بیومکانیک : کاهش باز شدن زانو ، ضعیف تر شدن نسبت نیروی عضلانی پشت ران به چهار سر ، افزایش خمیدگی هیپ . مرحله تطابق عملکردی : کاهش طول قدم ها .
عوامل افزایش کشیدگی : انعطاف پذیری نامناسب و گرم کردن ناکافی عضله ، عدم تعادل نیروی عضله پشت ران و چهار سر ، آسیب قبلی . درمان اولیه : شامل اصول Price ، محافظت Protection ، استراحت rest ، یخ Ice ، فشار Compressnoi ، بالا نگه داشتن عضو Elevation و استفاده از عصا در آسیب های شدید .
توان بخشی اولیه : پس از فروکش کردن درد ، توصیه به ورزش ایزومتریک می شود .
تنها هنگامی که دامنه کامل حرکت ، حداقل ۹۰٪ قدرت پای سالم و برابری نسبت نیروی عضلانی چهارسر به پشت ران به دست آمد ، می تواند دویدن را آغاز کند .
سندرم درد مفصل کشککی - رانی :
شایع ترین شکایت زانو در دوندگان است . ورزشکار از درد اطراف کشکک زانو و احساس صدای خش خش حین پایین آمدن از پله و تورم مفصلی شکایت دارد .
درمان اولیه : شامل اصول Price و مصرف داروی ضدالتهابی ، اصلاح مشکلات آناتومی ، بانداژ به همراه ورزش تقویت عضلانی زانو ، استفاده از محافظ ثابت کننده کشکک .
اولیه : تقویت عضلات و استوس مایل داخلی
سندرم تحریک نوار خاصره ای - درشت نی :
با خم و راست شدن زانو ، نوار خاصره ای - درشت نی به سمت عقب و جلو بر روی برجستگی خارجی استخوان ران حرکت می کند . در این سندرم احساس دردناک بر روی برجستگی خارجی ران وجود دارد و با دویدن تشدید می شود .
عوامل مستعدکننده : دویدن بر روی سطح های شیب دار ، عدم تناسب طول اندام تحتانی ، انحراف استخوان درشت نی به طرف خارج . حداکثر چرخش به داخل پا ، انقباض نوار خاصره ای - درشت نی .
درمان اولیه : شامل اصول Price و مصرف داروهای ضدالتهابی ، تزریق موضعی ترکیبی از بی حس کننده و کورتیکورستروئید مؤثر است .
توان بخشی اولیه : بر کشش عضلات خم کننده هیپ و عضله سرینی بزرگ و کشنده فاسیالاتا تأکید شده .
التهاب فاسیای کف پایی :
شامل پارگی های بسیار کوچک در فاسیای کف پا و ساختمان همراه آن در محل اتصال به استخوان پاشنه ، در اثر کشش ، می باشد . علائم بالینی به صورت درد موضعی در امتداد فاسیا و ناتوانی در دویدن و اولین قدم دردناک در صبح می باشد . بصورت جبرانی ، ورزشکار با قسمت جلوی پا ، با گام های نامرتب سعی در انحراف پا به داخل دارد .
عوامل مستعد کننده : خم کردن مچ پا به طرف بالا ، گرفتگی عضله پشت ساق ، چرخس به داخل شدید ساق پا .
درمان اولیه : شامل اصول Price و مصرف داروهای ضدالتهابی ، تزریق استروئید در محل اتصال فاسیا به استخوان پاشنه ، استفاده از محافظ قوس پا ، بانداژ و پدهای پاشنه مؤثر است .
التهاب تاندون آشیل :
شایع ترین آسیب مچ پا ، تاندونیت یا التهاب حاد تاندون آشیل و تندنیوزیس یا تخریب بافتی تاندون و ضخیم شدن تاندون آشیل می باشد . آسیب های خفیف مکرر منجر به پارگی های کوچک تاندون در ناحیه فوقانی محل اتصال تاندون به استخوان پاشنه می شود . در همین ناحیه دچار درد شده که با خم کردن مچ پا به طرف بالا تشدید می یابد .
درمان اولیه : اصول Price ، مصرف داروهای ضدالتهابی « تزریق داخل تاندون هرگز انجام نمی شود »
بالا بردن پاشنه که در صورت تداوم سبب کوتاهی طناب پاشنه می شود ، کاهش در فعالیت های همراه تحمل وزن ، در موارد مزمن استفاده از اولتراسوند . این بیماران کاندید خوب برای انجام ورزش های مرتبط با