پــروژه راه‌‌آهن طراحی مسیر راه آهن 14 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

پــروژه راه‌‌آهن

عنوان:

طراحی مسیر راه‌آهن

استاد:

مهندس فندرسکی

دانشجویان:

حبیب گرگانی

شماره دانشجویی: m8244210188

زمستان 85

فهرست مطالب

مسیریابی 4

1. گام‌های طراحی 4

2. ابزارهای مسیریابی 5

3. مسیر شکسته 7

4. ایستگاه‌های میانی راه‌آهن 8

5. پروفیل‌های عرضی 10

6. قوس‌های قائم 10

7. جایگاه پل‌ها 10

تماس چرخ با ریل 11

پهنای خط 11

حرکت چرخ بر روی ریل 11

نتیجه‌گیری: 13

مراجع: 14

مقدمه

نخستین قطارها پیش از انقلاب صنعتی با نیروی اسب جابجا می‌گردید. ریل‌های این مسیرها ابتدا از چوب و سپس از چدند بودند. در هفتم سپتامبر 1825، نخستین خط آهن جهان بین Darlington و Stockton در انگلستان به طول 39 کیلومتر توسط ژرژ استفنسون ساخته شد. پس از آن ساخت راه‌آهن در دیگر کشورهای جهان بویژه در اروپا آغاز گشته و در کمترین زمان گسترش یافت. خط آهن بروکسل به مالین (Malines) به طول 20 کیلومتر در سال 1835، خط آهن نورنبرگ به فورت به طور 7 کیلومتر در سال 1836، مسیر پاریس به پک به طول 19 کیلومتر در سال 1838 نمونه‌هایی از پیروی از کشور انگلستان می‌باشند. پس از جنگ جهانی اول، راه‌آهن‌سازی شاخص پیشرفته هر کشور می‌باشند. خط pacific بین Montreal-Vancouver و سپس شهرهای Bunes Aires Valparaiso شبکه خطوط راه‌آهن را بر روی کره زمین فرا گیرد، به گونه‌ای که دورترین شهرهای گیتی به شبه خطوط راه‌آهن پیوست.

این گستردگی در سال 1917 تا بندر Vladivostock نیز رسید. امریکا با اینکه در سال 1830 ساخت راه‌آهن را آغاز نمود، با این حال از ابتدا گسترش زیادی یافت. در سال 1840، طول خطوط راه‌آهن با 4500 کیلومتر، در سال 1852 به 2000 کیلومتر، در سال 1857 به 4000 کیلومتر و در سال 1875 به 12000 کیلومتر رسید. در سال 1869، مسیر خط آهن پاسیفیک بین دو اقیانوس از Missouri به طول 4500 کیلومتر آغاز و در سال 1872 به پایان رسید. ساخت راه‌آهن در آن سال‌ها برای هر کشوری نمادی از قهرمانی و عزم ملی به حساب می‌آمد. در سال 1938، طول خطوط راه‌آهن کشورهای پیشرفته برابر:

فرانسه 42000 ، سوییس 3000، نروژ 3100، هلند 3000، بلژیک 5000، سوئد 8000، اسپانیا 11000، ایتالیا 16500، انگلستان 31000، آلمات 61600، کانادا 66000، شوروی 110000 و امریکا 375000 کیلومتر بود.

مسیریابی

1. گام‌های طراحی

نخستین گام در ساخت مسیر راه‌آهن، شناخت نیاز و انگیزه ساخت می‌باشد. این نیاز بستگی به اهداف دولت در زمینه گسترش صنعت و توانمندی ترابری کشور دارد. از این رو، مسیر را در چندین گام (مرحله) بررسی، طراحی و محاسبه می‌نمایند. در ابتدا ارگان‌های دولتی و دست‌اندرکاران برنامه‌ریز کشور پس از مشاوره نیاز به ساخت مسیر راه‌آهن بین دو شهر را مورد بررسی قرار می‌دهند. سپس طرح پیشنهادی را به مشاورین و برنامه‌ریزان کلان کشور سپرده می‌شود تا مسیر پیشنهادی از دیدگاه‌های گوناگون (اجتماعی، صنعتی، سیاسی و به ویژه اقتصادی) نیز بررسی گردد.

چون پروژه‌های ساخت مسیر راه‌آهن و سرمایه‌گذاری در این زمینه برای زمان‌های بلندمدت انجام می‌گیرد (پاره‌ای از پروژ‌ه‌ها به 100 سال می‌رسد) و یکی از مهمترین طرح‌های ملی و زیربنایی هر کشور است، پیش‌بینی‌ها و بررسی‌های این مشاورین و برنامه‌ریزان می‌تواند نقش بارزی در چگونگی مسیر داشته باشد. در حالت کلان این برنامه‌ریزان پارامترهایی را باید درنظر داشته باشند که پار‌ه‌ای از آنها در زیر آمده است:

حجم سرمایه‌گذاری (نسبت بین حجم کل سرمایه به ترافیک آینده) و مدت زمان برگشت سرمایه؛

ترافیک سالانه و رشد آن در آینده؛

تعداد ایستگاه‌های میانی و تاسیسات آنها و سطح زمین مورد نیاز؛

مدت زمان ساخت، نیروی کار مورد نیاز برای ساخت و ماشین‌آلات مکانیزه مورد نیاز؛

چگونگی بهره‌برداری و نگهداری مسیر راه‌آهن؛

پــروژه راه‌‌آهن طراحی مسیر راه آهن 14 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

پــروژه راه‌‌آهن

عنوان:

طراحی مسیر راه‌آهن

استاد:

مهندس فندرسکی

دانشجویان:

حبیب گرگانی

شماره دانشجویی: m8244210188

زمستان 85

فهرست مطالب

مسیریابی 4

1. گام‌های طراحی 4

2. ابزارهای مسیریابی 5

3. مسیر شکسته 7

4. ایستگاه‌های میانی راه‌آهن 8

5. پروفیل‌های عرضی 10

6. قوس‌های قائم 10

7. جایگاه پل‌ها 10

تماس چرخ با ریل 11

پهنای خط 11

حرکت چرخ بر روی ریل 11

نتیجه‌گیری: 13

مراجع: 14

مقدمه

نخستین قطارها پیش از انقلاب صنعتی با نیروی اسب جابجا می‌گردید. ریل‌های این مسیرها ابتدا از چوب و سپس از چدند بودند. در هفتم سپتامبر 1825، نخستین خط آهن جهان بین Darlington و Stockton در انگلستان به طول 39 کیلومتر توسط ژرژ استفنسون ساخته شد. پس از آن ساخت راه‌آهن در دیگر کشورهای جهان بویژه در اروپا آغاز گشته و در کمترین زمان گسترش یافت. خط آهن بروکسل به مالین (Malines) به طول 20 کیلومتر در سال 1835، خط آهن نورنبرگ به فورت به طور 7 کیلومتر در سال 1836، مسیر پاریس به پک به طول 19 کیلومتر در سال 1838 نمونه‌هایی از پیروی از کشور انگلستان می‌باشند. پس از جنگ جهانی اول، راه‌آهن‌سازی شاخص پیشرفته هر کشور می‌باشند. خط pacific بین Montreal-Vancouver و سپس شهرهای Bunes Aires Valparaiso شبکه خطوط راه‌آهن را بر روی کره زمین فرا گیرد، به گونه‌ای که دورترین شهرهای گیتی به شبه خطوط راه‌آهن پیوست.

این گستردگی در سال 1917 تا بندر Vladivostock نیز رسید. امریکا با اینکه در سال 1830 ساخت راه‌آهن را آغاز نمود، با این حال از ابتدا گسترش زیادی یافت. در سال 1840، طول خطوط راه‌آهن با 4500 کیلومتر، در سال 1852 به 2000 کیلومتر، در سال 1857 به 4000 کیلومتر و در سال 1875 به 12000 کیلومتر رسید. در سال 1869، مسیر خط آهن پاسیفیک بین دو اقیانوس از Missouri به طول 4500 کیلومتر آغاز و در سال 1872 به پایان رسید. ساخت راه‌آهن در آن سال‌ها برای هر کشوری نمادی از قهرمانی و عزم ملی به حساب می‌آمد. در سال 1938، طول خطوط راه‌آهن کشورهای پیشرفته برابر:

فرانسه 42000 ، سوییس 3000، نروژ 3100، هلند 3000، بلژیک 5000، سوئد 8000، اسپانیا 11000، ایتالیا 16500، انگلستان 31000، آلمات 61600، کانادا 66000، شوروی 110000 و امریکا 375000 کیلومتر بود.

مسیریابی

1. گام‌های طراحی

نخستین گام در ساخت مسیر راه‌آهن، شناخت نیاز و انگیزه ساخت می‌باشد. این نیاز بستگی به اهداف دولت در زمینه گسترش صنعت و توانمندی ترابری کشور دارد. از این رو، مسیر را در چندین گام (مرحله) بررسی، طراحی و محاسبه می‌نمایند. در ابتدا ارگان‌های دولتی و دست‌اندرکاران برنامه‌ریز کشور پس از مشاوره نیاز به ساخت مسیر راه‌آهن بین دو شهر را مورد بررسی قرار می‌دهند. سپس طرح پیشنهادی را به مشاورین و برنامه‌ریزان کلان کشور سپرده می‌شود تا مسیر پیشنهادی از دیدگاه‌های گوناگون (اجتماعی، صنعتی، سیاسی و به ویژه اقتصادی) نیز بررسی گردد.

چون پروژه‌های ساخت مسیر راه‌آهن و سرمایه‌گذاری در این زمینه برای زمان‌های بلندمدت انجام می‌گیرد (پاره‌ای از پروژ‌ه‌ها به 100 سال می‌رسد) و یکی از مهمترین طرح‌های ملی و زیربنایی هر کشور است، پیش‌بینی‌ها و بررسی‌های این مشاورین و برنامه‌ریزان می‌تواند نقش بارزی در چگونگی مسیر داشته باشد. در حالت کلان این برنامه‌ریزان پارامترهایی را باید درنظر داشته باشند که پار‌ه‌ای از آنها در زیر آمده است:

حجم سرمایه‌گذاری (نسبت بین حجم کل سرمایه به ترافیک آینده) و مدت زمان برگشت سرمایه؛

ترافیک سالانه و رشد آن در آینده؛

تعداد ایستگاه‌های میانی و تاسیسات آنها و سطح زمین مورد نیاز؛

مدت زمان ساخت، نیروی کار مورد نیاز برای ساخت و ماشین‌آلات مکانیزه مورد نیاز؛

چگونگی بهره‌برداری و نگهداری مسیر راه‌آهن؛